Lost (open)

Lira zag hoe Syrax naar een andere kamer ging, ze keek hem na met een meelevende blik. Ja vreemd genoeg had ze echt met hem te doen. Ze keek Cody aan toen hij begon te grijnzen en uitlegde wat hij ging doen. Ze keek hem met een schuchtere blik aan. Hij ging haar aura aan elkaar naaaien? Lira slikte even. Ze vond het allemaal maar beangstigend. "Na....naaien?" Vroeg ze twijfelend haar rode ogen nog groter dan normaal. "Enneuh wat moet ik precies doen?" Vroeg ze zachtjes terwijl ze hem onderzoekend aankeek. Ja ze vond dit echt een ongemakkelijke situatie en ongewild spande ze haar spieren op.

Cody grijnsde toen hij haar bange gezicht zag. . "Na....naaien?" Vroeg ze twijfelend haar rode ogen nog groter dan normaal. "Enneuh wat moet ik precies doen?" Vroeg ze zachtjes terwijl ze hem onderzoekend aankeek. Cody streelde zachtjes haar haar 'niks, gewoon ontspannen en geloof me, jezult morgen wakker worden en je voelt je dan vast veel beter, vertrouw mij maar.' Zei Cody en keek haar aan met zijn vriendelijke ogen en wreef zonder het door te krijgen met zijn handen haar aangespannen spieren bi jhaar armen.

Kennlijk vond hij het dus wel grappig dat ze bang was. Oké misschien was het ook best wel grappig. Cody streelde zachtjes haar haar 'niks, gewoon ontspannen en geloof me, jezult morgen wakker worden en je voelt je dan vast veel beter, vertrouw mij maar.' Zei Cody en keek haar aan met zijn vriendelijke ogen. Ze knikte zachtjes. "Hmmm de engel van dieven en bedriegers vertrouwen je stelt me wel op de proef engeltje." Zei ze op een plagende toon en een kleine grijns. Ze voelde zijn warme handen over haar aangespanne armen wrijven, ze wist niet waarom maar het hielp ze vond het prettig en ze ontspande zich. Lira keek hem aan met een kleine glimlach "Ik ben zover denk ik"

Ze knikte zachtjes. "Hmmm de engel van dieven en bedriegers vertrouwen je stelt me wel op de proef engeltje." Zei ze op een plagende toon en een kleine grijns. Cody glimlachte en merkte dat ze ontspande en daar was hij heel blij om 'Ja, maar ik ben nog steeds een engel.' Zei hij zachtjes. Lira keek hem aan met een kleine glimlach "Ik ben zover denk ik" Cody knikte 'Ga maar slapen, ik zal je voor je nachmerries beschermen.' Zei Cody zachtjes en legde een kussen op zijn schoot zodat zij kon liggen, toen sloot hij zijn ogen en ging met haar aura aan de gang, ondertussen zorgde hi jer voor dat ze rustgevend energie kreeg.

Cody glimlachte en merkte dat ze ontspande en daar was hij heel blij om 'Ja, maar ik ben nog steeds een engel.' Zei hij zachtjes. "En wat voor eentje" Zei ze terwijl ze haar wenkbrauwen even liet wiebelen. Cody knikte 'Ga maar slapen, ik zal je voor je nachmerries beschermen.' Zei Cody zachtjes en legde een kussen op zijn schoot zodat zij kon liggen. Ze haalde het kussen weer van zijn schoot en legde haar hoofd gewoon op zijn benen "Jij ligt beter dan eender welk kussen" Fluisterde ze met een glimlach voor ze zachtjes in slaap viel. Ze voelde in haar slaap wel dat er wat gebeurde en soms kronkelde haar lijf even. Maar ze bleef slapen. Na een tijdje begon ze te klappertanden ze had koud het enige dat haar een beetje warm hield waren haar dunne kleren en haar wang die kon genieten van cody's warmte

Het was vreemd overal lag een dikke sneeuwlaag en Syrax liep over het pad plat gestaampte sneeuw. Syrax kon het niet helpen, maar het was vreemd iets leek hem te volgen en dat had Sy nog nooit gehad. Zijn blik gleed over de omgeving, maar hij vond niemand en Syrax begon zich ongemakkelijk te voelen. Hij liep door totdat er ineens een grote hellewolf zijn pad kruiste en hem grommend aan keek. Syrax wilde zich teleporteren maar zijn gave werkte niet en zijn shift werkte ook niet? Dit was niet goed! De hellewolf grijnsde en wilde naarhem happen, maar Syrax draaide weg en ontweek de hellwolf die naar hem niet voorbij wilde laten gaan en sloeg Sy weg die door de sneeuw rolde voor hij op sprong en zag hoe snel die demon over de dikke sneeuw rende. Het was beangstigend, maar Syrax kon het niet helpen dat er paniek door zijn lichaam heen gierde. syrax draaide opnieuw weg van de demon en begon te rennen. Over het pad van vertrapte sneeuw ging dat gemakkelijker en Syrax bleef hem eerst voor, maar na een tijdje kwam de demon steeds dichterbij en Syrax begon steeds meer afstand te verliezen tot de hellewolf hem met een hap leek te verslinden! Syrax schrok wakker en heeg zwaar en was compleet bezweet, maar wel was Syrax vervult met angst en bibberde vreselijk. Wat was er loos met hem? Zuklke dromen of nachtmerrie's had Syrax nog nooit gehad toen Bloodbane nog bij hem was? Syrax schuddenzijn hoofd en voelde zijn verwonding schreinen en kwam omhoog het was nog nacht, maar Syrax kon niet langer meer slapen. Hij stond op en liep naar het raam en keek naar buiten, maar het regende nog steeds en hij bleef naar buiten kijken. Waarom kon hij zich er niet ij neer leggen? Waarom had hij dan ook de koning als vader?

"En wat voor eentje" Zei ze terwijl ze haar wenkbrauwen even liet wiebelen. Cody grinnikte naar Lira maar reageerde er verder niet op, hi jzag dat ze de kussen weghaalde en op zijn knieën ging liggen. "Jij ligt beter dan eender welk kussen" Fluisterde ze met een glimlach voor ze zachtjes in slaap viel. Het was lastig om haar aura aan elkaar te 'naaien' Maar het begon een beetje te lukken, dat dofheid zou ze echt zelf moeten doen en toen Cody merkte dat Lira het koud kreeg opende hij zijn ogen, stond op en liet Lira's hoofd op een kussen rusten, haalde een deken er uit en stopte haar goed in. Daarna nam hij weer zijn plek in, legde zijn handen op haar hoofd en sloot weer zijn ogen.

Lira voelde ineens wat en schoot wakker Ze lag ineens op een kussen en Cody was er niet tot hij ineens kwam teruggewandeld en ze werd ingestopt. Haar ogen nog halfdicht. Toen hij zijn plaats weer innam aaide ze zijn knie even. "Niet weggaan engeltje....dat vind ik niet leuk" Mompelde de nog halfslapende Lira. Haar ogen waren half gesloten en ze voelde hoe zijn handen op haar hoofd rustten. Ze keek naar zijn goudblonde haar dat wel leek licht te geven door het maanlicht dat het bescheen. "Moet jij niet slapen?" Vroeg ze met een geeuw.

Syrax liep weer terug naar het bed en ging r in klermakers zit op zitten. Met zijn handen op zijn knieén rusten begon hij te mediteren. Iets dat hij van Razor had geleert en begon aan een rustig gebied te denken. Eerst ging het goed, maar het was net als in zijn nachtmerrie overal kwam het kwaad om de hoek kijken! Syrax opende snel zijn ogen en liet zich achterover op het kusen vallen. Wat was er loos met hem? Was Bloodbane de sleutel die alle kwaaide dingen bij hem weg hielt? De invloed van zijn vader's duistere kant begon hem parten te spelen en Sy richten zich tot de nieuwe draak die hij had gekregen die de plaatste van Bloodbane in genomen had. 'Black Jack weet jij hier misschien een oplossing voor?' vroeg Syrax en hij keek de Wyvern vragend aan. De draak keek hem terug aan en knikte. 'Ja die is er en ik weet ook hoe dat komt. Bloodbane heeft al die dingen die je nu overvallen steeds bij je weg kunnen houden en daarom is hij waarschijnlijk ook zo slecht om te worden, maar we kunnen ze afsluiten, maar uitbannen gaat helaas niet. Om arm het en liefkoos het dan zul je er geen last meer van hebben. Ik zal je helpen neem je meditatie houding maar weer aan, maar het is het beste dat je dit buiten doet daar heb je meer ruimte!' zei Black en waarschuwde Syrax er ook meteen voor. Syrax knikte en klom uit het bed voor hij opniuw naar het raam toe liep. Gelukkig kon je deze ramen openen n sprong naar buiten. Het was niet hoog, maar wel hoog genoeg om een pijnscheut door hem heen te laten golven. Syrax liet door de stromende regen tot hij een plekje gevonden had niet ver, maar ook niet te dichtbij het huis van de engel. Syrax ging in kleermakerszit zitten en begon opnieuw te mediteren. Het was niet gemakkelijk, maar Black Jack stuurde hem aan en zo toen alle kwade invloeden opnieuw op hem af kwamen omarmde Syrax deze. Soms was het nik, maar op sommige momenten golvde een vreselijke pijn door hem heen. Syrax bibberde va de kou die tot hem doordrong van de kou buiten en de kou die de regen met zich mee bracht. Het was moeilijk en de slechte invloeden werden steeds zwaarder om ze vol te houden. Het klopte wat Cody had gezegd het had hem mentaal sterker gemaakt en toen er niks meer kwam opende Syrax zijn ogen. Hij was totaal verkleumt en zijn spieren waren stijf. Zijn drakenstaart had heel wat bomen om hem heen plat geslagen en dit was dan ook de reden geweest waarom Syrax naar buiten had gemoeten. Toen hij opstond en terug liep was Syrax blij dat hij het gedaan had en teleporteerde zich naar binnen naar de slaapkamer waar hij zeiknat op het bed neer plofte en opnieuw in slaap viel.

Lira was blijkbaar wakkergeworden. Want ze aaide zijn knie en zei half slapend: "Niet weggaan engeltje....dat vind ik niet leuk" Cody grinnikte zachtjes 'geen zorgen ik ga neit meer weg.' Zei hij zachtjes. "Moet jij niet slapen?" Vroeg ze met een geeuw. Cody schudde zijn hoofd 'Ik kan leven zonder slaap, ik doe het wel want zo be nik opgegroeit maar sinds ik 16 ben heb ik er geen behoefte voor.' Zei Cody zachtjes en hoorde hoe iemand de grond butien raakte, hi jvermeoden dat het Syrax was maar hij liet hem met rust, hij was niet zijn ouder om op hem te letten.

'geen zorgen ik ga neit meer weg.' Zei hij zachtjes. Lira toonde haar meest stralende glimlach. Cody schudde zijn hoofd 'Ik kan leven zonder slaap, ik doe het wel want zo be nik opgegroeit maar sinds ik 16 ben heb ik er geen behoefte voor.' Zei Cody zachtjes en hoorde hoe iemand de grond butien raakte. Lira keek ook even op. Een kleine vlaag van paniek ging door haar heen. Wat was Syrax in godsnaam bezig daar buiten? Dacht ze in zichzelf. Maar Cody leek er zich geen zorgen over te maken. Lira zuchtte even en nestelde zich nog wat beter op Cody's schoot. "Hoe moet ik je eigenlijk ooit bedanken" Vroeg ze al geeuwend haar nog halfgesloten ogen op hem gericht.

Lira leek wel even ongerust maar toen ze merkte dat hij het niet was werd ze ook wat rustiger. Lira zuchtte even en nestelde zich nog wat beter op Cody's schoot. "Hoe moet ik je eigenlijk ooit bedanken" Vroeg ze al geeuwend haar nog halfgesloten ogen op hem gericht. Cody grinnikte 'je hoeft mij neit terug te betalen Lira, rust maar uit.' Zei Cody en keek in haar halfslaperige ogen, Onwillekeurig moest hi jterugdenken aan Alina, hoe zou het met haar gaan? Zou ze het leuk vinden om met een demon te leven? Vast wel anders was ze niet verliefd op hem geworden.

Dit keer sliep Syrax beter en zonder die vreselijke nachtmerrie's, maar de manier van hoe hij lag en zijn natte lijf hadden hem wat stijfjes gemaakt toen Syrax de volgende ochtend wakker werd. Hij opende zijn ogen en kreunde even zachtjes voor Syrax zichzelf op drukte en zich uit rekte en naar de badkamer toe liep om zichzelf even te doushen. De warme stralen waren heerlijk op zijn koude verkleumde lichaam. De stijfheid veranderde naar soepele spieren en hij glimlachte zacht. Dit was heerlijk net als thuis bij ma en Etricus. Zijn haren waren wat langer en in de war, maar als ze nat waren lagen ze plat op zijn hoofd zoals bij een ieder ander. Toen hij klaar was droogde Syrax zich af en kleden zich weer aan en liep naar de woonkamer. Cody was kennelijk de hele nacht bezig geweest met Lira's aura te maken en hij ging op de bank tegen over hen zitten. Hij was nu een stuk uit geruster en iets vrolijker.

Cody grinnikte 'je hoeft mij neit terug te betalen Lira, rust maar uit.' Zei Cody en keek in haar halfslaperige ogen. Lira knikte zachtjes. "En toch moet ik je iets ge..." Haar zin geraakte niet af want ze was al weer in slaap gevallen. Ja ze had de laatste weken niet echt goed geslapen met al die zorgen van mensen die haar hadden proberen te doden. Lira sliep voor het eerst eens heerlijk en aan 1 stuk door wat werkeijk een wonder was.

Lira werd de volgende ochtend geeuwend wakker en toen ze met haar ogen knipperde zag ze Cody en Syrax. Ze glimlachtte flauwtjes en wreef slaperig in haar ogen. "Goede morgen" Zei ze met een schorre stem. Lira wreef door haar warrige ochtend haar voor ze langzaam opstond. Lira keek hen beide even aan. "Ik euhm ga even naar buiten een duikje nemen" Zei ze met een flauwe glimlach voor ze naar buiten ging. Ze sprong in een klein meertje een eindje verder en gennoot van het koude water dat haar insloot. Onder watr was alles vredig en rustig zo kalm en stil. Lira gennoot er echt van. Toern ze uit het water kwam en haar onderjurk al had aangetrokken rook ze plots iets en niet veel later zoefde er een pijl langs haar hoofd. Lira schrok ziendelijk en greep naar haar wapens. Een man greep haar beet bij haar middel en ze stak haar blade diep in zijn huid. Ze hoorde de pijnkreet voor de man neerviel, dood. De andere schrokken en toen ze Lira's blik zagen maaktte ze zich uit de voeten. Lira's blik zat vol met pijn. Ze wilde niemand doden maar ze moest zich verdedigen. Haar aura werd meteen weer een tint doffer. Lira dook ineen en vouwde zich op tot een bolletje langs het lijk. Mert een onderjurk alleen aan was de wind ijselijkkoud op haar magere bleke lijf maar ze was te geschokeerd om wat te doen ze wilde niet meer bewegen.

"En toch moet ik je iets ge..." Haar zin geraakte niet af want ze was al weer in slaap gevallen. Cody sloot ook zijn ogen en ging verder met waar hij bezig was en pas in de ochtend toen hij de douche hoorde maakte hi jzijn ogen open en keek rond, het was al ochtend en hij zag Syrax naar beneden komen, zijn haar was nat en hij zag er stuk vrolijker uit waar Cody blij om was, de jongen ging op de bank tegen over hem zitten en Cody knitke als begroeting 'je ziet er een stuk beter uit, maar zeg is heb je last van slaapwandelen?' vroeg COdy grijnzend en zag Dat Lira ook wakker werd, zij voelde zich ook een stuk beter en haar aura ook. Goede morgen" Zei ze met een schorre stem. Lira wreef door haar warrige ochtend haar voor ze langzaam opstond. Lira keek hen beide even aan. "Ik euhm ga even naar buiten een duikje nemen" Zei ze met een flauwe glimlach voor ze naar buiten ging. COdy kek haar na en ontspande zich een beetje, haar aura bewerken was zwaar geweest maar uiteindelijk was het gelukt, hij lusiterde naar wat Syrax zei amar toen hi jeen gil hoorde stond hij meteen bij de deur en klapte zij nwitte vleugels open en vloog richting Lira's aura. Hij zag haar opgekruld 'Sy, ga naar Lira.' Zei Cody en zag een dode man en raakte zijn nek aan, meteen kreeg hij beelden doorgespoeld door zijn aura die dood gegaan is maar er een stukje was gebleven. Toen liep Cody gauw naar Lira en probeerde har te kalmeren.

Syrax snapte dat Cody dachtenhij grijnsde breed. 'Ik snap dat je dat denkt,maar ik moest nog wat doen voor ik slapen kon.' zei Syrax en schudden zijn hoofd even. Lira werd ook wakker en begroeten hen voor ze zei dat ze een frisse duik ging nemen. Sy keek haar even na en toen ze haar kreet hoorde renden ze beide naar buiten en Syrax knikte bij Cody's woorden. Hij rende meteen door naar Lira die vet geschokkeerd was! Syrax probeerde haar bij te laten komen, maar het lukte hem niet. [color=yellow]'Cody ze is in shock!'[color] zei Syrax en hij zag hoe Cody naar hen toe kwam en met haar bezig ging.

Ze hoorde vanalles stemmen maar ze klonken als doffe geluiden. Het was niet helder net alsof ze in een bel zat. Haar ogen wijd opengespred zag ze Sy en Cody maar ze herkende hen niet. Haar hersenen waren overuren aan het draaien probeerde de losse eindjes aan elkaar te knopen maar niets leek te werken haar hoofd sloeg gewoon tilt. Ze duwde zich weg van Sy. "Ga weg! Ga weg!" Riep ze met een trillende hand terwijl ze nog harder naar achter kroop. Nee ze moesten weg ze was gevaarlijk ze had iemand gedood!Alweer! Lira nam haar hoofd vast liet haar handen door haar haar glijden. Ze stootte een paar jammerkreten uit en dook nog verder in elkaar. "Niet...Nee...gevaarlijk....steeds....." Ze mompelde vanalles door elkaar ze kon simpelweg niet helder meer denken. Het gras leek haar wel te willen grijpen de bomen lachtte met haar en Cody en sy zagen er niet meer uit als zichzelf. hun ogen puilde uit hun darmen waren zichtbaar en hun vlees rotte. Zo zag Lira nu alles niets was nog normaal.

Ja hij had het al door, ze was in shok geraakt door dat ze iemand had vermoord en dat zag je aan haar gedrag ook. Lira duwde Sy weg van zich "Ga weg! Ga weg!" Riep ze met een trillende hand terwijl ze nog harder naar achter kroop. Ze stootte een paar jammerkreten uit en dook nog verder in elkaar. "Niet...Nee...gevaarlijk....steeds....." Ze mompelde vanalles door elkaar ze kon simpelweg niet helder meer denken. Cody kwam naar haar toe en oo kal kroop ze naar achter, hij pakte haar uiteindelijk vast en hield haar hoofd tegen zijn borst en suste, hij wiegde haar heen en weer en ze izachtjes woordjes zo als: Alles komt goed, je bent neit gevaarlijk, je bent een lief meisje etc.

Lira duwde zich van hem af en begon te ijlen. Zo had hij haar nog nooit meegemaakt, maar goed ze was ook al anders geweest toen Cody hem verzorgd had met zijn verwondingen. Cody pakte haar vast en suste haar zachtjes, maar hij voelde zich als een derde been en dus onbruikbaar! Syrax hoorde iets tussen de struiken ritselen en keek er meteen naar. De mannen die Lira hadden aangevallen kwamen terug en nog wel met versterking... Syrax bedacht zich geen moment en moest handelen! Hij riep Black Jack erbij en ze evranderde samen in zijn draak. Syrax was als Bloodbane al bijna zo groot als de bomen geweest en dat was met Black jack niet anders alleen stond hij nu op zijn voorpoten waar ook gelijk zijn vleugels aanvast zaten! Samen brulde ze woest en beschermend naar de mannen die aan waren komen rennen en bij de aanblik van een woeste draak liet ze toch even stoppen en slikken. Syrax was niet van plan om ze te doden maar eerder te verjagen en trok zijn lippen op in een dreigende snauw, maar de mannen waren kennelijk hard leer en wilde toch aanvallen en schoten pijlen op hem af. De meeste ketste af op zijn harde schubben, maar er waren er ook een paar die zich tusen zijn schubben doorboorde. Syrax brulde nog maals woest en haalde met zijn lange sterke staart naar hen uit. De mannen vlogen door de lucht en sommige vielen tegen de grond andere tegen een boom of tegen de verspreid gelegen rotsen. De mannen reageerde fel en probeerde Syrax te vangen, maar hij was niet van morgen en was gedwongen het zuur uit zijn maag te gebruiken. Een grote straal groenig zuur spuwde hij uit over de mannen die al gillend de dood vonden. Die nog overlevende waren zagen de horror en schrokken zo erg dat ze weg vluchten met het verlies van hun wapens. Syrax voelde het zuur in zijn keel kriebbelen dit was de eerste keer dat hij het gebruikt had dus wist hij nog niet goed hoe het af te kappen. Sy moest hoesten en als paard zag dat er al vreemd uit, maar als een draak moest hoesten donderde dat over een heel groot gebied en het klonk niet lekker in de oren. Toen Syrax klaar was met hoesten richten hij zich tot Cody en shifte terug en liep naar hen toe. 'Is ze al weer wat bij?' vroeg Syrax en hij keek bezorgd naar beiden.

Hoe ver ze ook probeerde weg te kruipen ze kwamen dichter en eentje greep haar beet. Maar het was niet het koude walgelijke gevoel dat ze verwacht had nee het was een warm rustgevend gevoel. Lira werd tegen zijn borst aangedrukt het was prettig en langzaam aan zag ze alles weer helder. Toen ze geschreeuw hoorde drukte ze haar hoofd steviger tegen zijn borst, verschool ze het helemaal en legde ze haar handen op haar oren. Ze wilde het niet meer horen niet meer zien ze werd er helemaal panisch van. "Haal me hier weg....Haal het bloed weg" Smeekte ze met een stem niet luider dan een fluistering. Ja er hinh bloed op haar handen en haar wapens. Ze vond het afschuwelijk iedere keer zag ze die man weer voor zich.

Hij bleef Lira sussen en probeerde niet te letten op de lawaai achter zich, hij voelde weer hoe meer aura's stierven en toen Syrax eidnelijk klaar was met moordpartij 'Is ze al weer wat bij?' vroeg Syrax en hij keek bezorgd naar beiden. Cody knikte, hij merkte dat Lira rustiger werd maar nu weer hysterisch begon te worden. "Haal me hier weg....Haal het bloed weg" Smeekte ze met een stem niet luider dan een fluistering. Cody knikte naar Lira en keek naar Sy 'het is ongemakkelijk vragen maar ik ga even Lira naar huis bregen en haar daar even bevrijden van bloed wil jij dan alvast beginnen met opruime nheir, ik kom zo snel mogelijk om te helpen.' Zei Cody en tilde Lira op 'we gaa nzo naar mijn huis en jij word weer schoon.' Flusiterde hi jtegen haar.

Lira hoorde dat Cody wat tegen sy zei maar wat verstond ze niet precies. Lira trilde en toen Cody haar optilde en wat tegen haar zei knikte ze afwezig. Ze was er nog niet helemaal bij haar gedachten bij ze voelde zich duizelig en slap en iedere keer dat ze het rode bloed zag werd dat gevoel alleen maar ergen. Ze verschool haar hoofd tegen Cody's borst en ze snikte zachtjes. waarom? Waarom moest altijd alles fout gaan? Ze wist dat ze Cody teleurstelde en haar neefje met vraagtekens achterliet. Maar Lira was gewoon helemaal op. Had het nog wel zin om zich er tegen te verzeten? Als het haar nog niet een dag lukte om het er heelhuids vanaf te brengen? Wilde de wereld haare wel?

Cody vroeg of hij het hier alvast op wilde ruimen en knikte, maar was best beorgd om Lira iets wat hij anders nog nooit was geweest? Toch shifte Syrax terug in zijn draak en begon de aarde open te trekken waarna ze de lijken en verteerde lichamen erin konden gooien. Sy wilde dat het diep genoeg zou zijn zodat de botten er niet te snel omhoog zouden komen. Het was een hels karwij voor een Wyvern omdat Syrax zijn achterpoten nu moest gebruiken omdat hij geen voorpoten meer had die vleugelvrij was. Het werd een mooi diep gat en Syrax schepte de lijken op met zijn muil. Het maagzuur dat hij nog in zijn bek had lieten de kleding en de huid weg vreten en lieten een zure stank achter. Syrax had net de helft van de lijken erin gedumpt toen hij ineens moest niesten waardoor een zuurstraal zomaar uit zijn muil ontsnappen, maar het raakte gelukkig niets bijzonders.

Lira hielt har gezicht tegen zijn borst en toen ze eindelijk aankwamen liep hij naar binnen naar en liep direct naar de badkamer waar hi jhaar uitkleden tot haar ondergoed en haar handen begon te wassen en haar gezicht, haar kleren zaten onderbloed omdat ze naast het lichaam had gelegen. Daarna droogde hij haar af en bracht haar naar de woonkamer waar hij haar en stopte toen hi jhaar had neergelegd en kuste har voorhoofd 'Ik ga even kijke hoe het met Sy gaat, rust ji jmaar uit.' Zei hi jzachtjes. Daarna liep COdy naar buiten en vloog terug naar de plek waar Syrax was, het rook zurig hier en hij keek naar de draak.

Lira bewoog haast niet meer ze voelde de warmte toen ze in huis aankwamen. Ze voelde zich verdoofd alles zag er zo onwerkelijk uit. Ze kwamen in een wittere ruimte en ze voelde hoe een laag van haar afging. Ze voelde geen schaamte omdat ze het maar haf besefte dat zie hier halfnaakt voor een bijna wildvreemde jongen srond. Ze voelde wat warms en nat op zich een kleine glimlach kwam op haar gezicht en ze ontspande zich haast volledig. De warme nattigheid duurde neit lang al gouw voelde ze wat zachts dat de nattigheid wegdeed. ze ging mee naar een andere kamer en werd daar weer neergelegd. Ze voelde nog iets zachters, iets warmers op haar hoofd. Het liet haar haar ogen openen. Ze knikte zachtjes en sloot haar ogen. ja dromen zouden haar helpen ze zouden haar verlossen van alle narigheid. Lira viel in slaap ze zag er vredig uit wanneer ze sliep maar dat was maar schijn er was niets vredigs in haar ziel.