A new life, a lost love!

De dag dat hij haar te doodvonnis had gehoord had de jonge prins het zeer moeilijk gehad zijn geliefde te moeten verliezen bij de geboorte van het kind. Syrax had er de tijd voor nodig gehad om het te laten bezinken, maar toen de acceptie te voorschijn kwam wilde Syrax hun kindje wel opvoeden. Ökal zou dat levenlange scheiding voor hem betekenen!!! De wetenschap dat Eda vast zou zitten in de hell zou verblijven hielp ook niet echt, want zij was de enigste vrouw hem had kunnen bekoren.
Syrax kwam net terug van de jacht en hij droeg opnieuw twee herten met zich mee. Maar toen Sy landen in het geimprofiseerde dorpje landen op het mystery eiland van Razor . Het voelde niet goed en syrax shiften terug naar zijn mens terwijl hij rustig richting van hun huisje...

Het ging slechter met Edana, hun kind zoog veel energie sinds hij aan het groeien is en daardoor zag zij er zo bleek uit. Ze heeft helemaal geen rkacht meer over om veel dignen te doen en dat vond ze zo vreselijk, bijna alles meost doen. Toen Edana hoorde hoe Syra aan kwam ging ze naar buiten uit het huis met haar hand op haar buik en glimlachte naar haar lieverd toen ze 2 herten zag hem terug shiften. Hij zag er bezorgd uit en Edana vroeg zich af of er iets gebeurd was.

Toen Eda naar buiten kwam voelde Syrax zich opgelucht haar ongedeert te zien staan in de deuropening. Nou ja ongedeert? Haar toestand werd met de dag slechter en haar energie was niets meer vergeleken bij wat ze allemaal deed voor haar zwangerschap. Syrax liep naar haar toe en kuste Eda op haar voorhoofd. 'En nog ongewone dingen gezien of gehoort?' vroeg Syrax voor hij de prooien op de grond liet vallen. Syrax sloot zijn armen om haar heen en keek Eda aan in haar mooie ogen. Ze was zijn alles en hoewel hij besloten had voor hun dochter toch te gaan zorgen voelde hij nog steeds een zekere schuld bij het kind liggen, maar ook de schuld die eigenlijk zijn boosheid opriep was nog meer de schuld van Satan. De wetenschap dat Eda vooral tijd in de hel zou moeten verblijven hielp hem ook niet echt, want nu kon Syrax haar nog aanraken, vast houden en dicht tegen zich aandrukken! Zodra hun kind geboren was zouden de dagen zonder de enigste vrouw die hem bekoren kon verdwenen zijn en zou Syrax alleen met zijn dochter op aarde en in Doole wonen.

Edana glimlachte toen ze Syrax zag en sloot haar ogen toen ze voelde hoe hun kind tegen de buik schopte, ze werd steeds beweegbaar en dat was nog niet het ergste want het begon steeds meer pijn te doen. Toen Edana sterke armen om haar heen voelde opende ze haar ogen en keek in zijn blauwe ogen waar ze zo van hield. Heerlijke lippne voelde ze op haar voorhoofd. 'En nog ongewone dingen gezien of gehoort?' vroeg Syrax voor hij de prooien op de grond liet vallen. Eda grinnikte en legde haar armen om hem heen 'Ja ik zie Ed steeds meer naar plante nzoeken, iets klopt niet in het plaatje vind je ook niet?' vroeg ze grinnikend, ja Ed die altijd ruw was en graag vocht zocht hij naar planten. Eda maakte zich los van Syrax en wou haar ware vorm aan nemen toen er een pijnscheut door haar heen ging en ze kreunde luid.

Dus Edtje was planten aan het zoeken? Syrax grinnikte en grijnsde breed. 'Ach hij moet toch wat te doen hebben?' zei hij plagend en voelde Eds armen even om zich heen voor zij zich los maakte en vast wilde gaan eten, maar toen ze luid kreunde schrok Sy en greep haar snel weer vast. 'Eda gaat het? Kom dan gaan we naar binnen!' zei Syrax en loodste haar voorzichtig naar binnen en op bed.

ze had hem horen grinniken en zag hem grijnzen. 'Ach hij moet toch wat te doen hebben?' zei hij plagend Eda grinnikte. Eda voelde een pijnscheut door haar heen, het was niet gewoon dat het kleintje schopte, nee dit keer was het veel pijnlijker. Het leek als of ze van binnen werd verscheurd, als of haar organen zich los scheurde of juist in vlam opgingen. 'Eda gaat het? Kom dan gaan we naar binnen!' zei Syrax en loodste haar voorzichtig naar binnen en op bed. Het was zwaar om te lopen maar ze hield zic hsterk en toen ze lag probeerde ze rustig te ontspannen, ze wist niet wat er gebeurd maar alles branden in haar en toen er nog een scheur kwam schreeuwde ze van pijn uit. Ze wist niet hoe maar op dat momment verschen Ed met een heleboel kruiden mixjes. 'Sta daar niet zo idioot rond, ga war mwater halen en doeken!' schreeuwde hij maar hij werd overstemd door haar schreeuw. Ze zag alles in waas en daarna voelde ze ook een naald in haar lichaam. Ed spoot verdovende kruiden in haar 'geloof me, zo is het beter.' Zei hij zachtjes.

Syrax haar pijnkreet, maar wist niet wat hij doen moest, op zulke omenten wenste Sy dat hij helende gavens had! Toen Ed binnen kwam werd et Sy al snel duidelijk dat het zo ver was. Eda was aan het bevallen! Syrax liep naar buiten om water te gaan koken zodat Ed die later gebruiken kon. De doeken lagen in de kast. Na het water boven het vuur gehangen te hebben legde hij de doeken neer en keek Eda bezorgd aan. Dadelijk als het kind geboren was zou zij sterven... Syrax wilde haar troosten, maar hij aarzelde en vertrok opnieuw naar buiten zogenaamt kijken of het water kookte, maar hij trok zich terug om niet aanwezig te zijn bij de geboorte. Helaas voor Sy kookte het water al en deed hij het in een bak voor Syrax terug kwam en zetten het op tafel neer.

Toen de kruiden hun werk deed was haar hele lichaam verdoofd, ze voelde geen pijn meer en hoorde lichtjes de woorden van Ed die ze meteen opvolgde, het deed geen pijn meer. Niks, geen pijnscheuten en geen gevoel als of alles in haar scheurde. Eda legdfe haar hoofd op de kussen en hoorde Eds aanwijzigingen en bleef sne lademen. Maar elke keer als de kind iets meer uit haar kwam vloeide haar levenskracht uit haar e ntoen Syrax binnen kwam keek ze hem met half lege ogen aan 'Ik hou van je, wees sterk.' Fluisterde ze zachtjes voor ze haar ogen sloot en haar geest weg liet varen. Fijne gedachten gingen door haar heen over hoe ze Syrax was tegen gekomen, in zij nvaders kantoor toen ze Grump bevrijde.
grum zag haar bevallen en wist dat hij haar zo volgen terug naar de hell, dat was zijn taak als haar huisdier en ook als beschermer. Hij vloog eerst naar Syrax en raakte zijn wang 'Zorg voor haar.' Zei hij in zijn oor voor hij naar Eda vloog en op haar hart ging liggen en lichtjes verdween.
Ed wist dat Edana van wereld was want het kind was er uit, Eda was goed gescheurd van uit de onderkant maar ook verbrand wat wel vaker gebeurde omdat het kind in de vuur van de hell groeide. Maar nu was het er uit en gelukkig kwam Syrax binnen met water waar hij het kind in schoonmaakte nadat hij de navelstreng had afgeknipt. en wikkelde het in een doek. Een paar tranen kwamen uit zijn ogen terwijl hij naar Edana keek die daar lag, het leek als of ze vredig sliep. Nu moesten ze het kind nog voeden met haar bloed maar dat zou de vader moeten doen. Ed liep naar Syrax toe en gaf het aan Syrax 'Jij moet het bloed van Eda voede, zo als zij het heeft verteld.' Ze hij zachtjes.

HEt was heerlijk warm in de buik van mama en eerst was het nog lekker ruim er in maar de tijd ging voorbij en ze groeide en haar ruimte leek wel te krimpen en Vandaag was het echt extreem klein, nee zo kon het niet meer doorgaan! Ze wou hier uit bang dat dit ruimte haar binnen kort iets zou aandoen. Het kleintje begon te schoppen maar er gebeurde nog iets ergers, Ze duwde zich af met haar voetjes en kwam in nog een krappere ruimte. Het was vreselijk en ze wou er al te graag uit. Het duurde lang maar uiteindelijk werd ze omgevat door koud lucht en toen ze adem haalde voelde dat koud! Ijs koud en de kleintje liet haar stem hore ndoor te schreuwen en te huilen, ze wou terug naar het warme plek, Haar wens werd vervuld en ze lag in een heerlijke warme iets en werd daarna omgewikkeld in iets warms, ze hoorde woorden maar wist niet wat die betekende.

Het was vreselijk om haar te zien sterven. Sy stond als aan de grond vast genagelt en tijdelijk was hij verlamt door verdriet. Bane maakte hier handig gebruik van en nam de controlle over. Toen Ed het kind aan Sy gaf nam Bane het vast en liep er stug mee naar Eda. Hij had via Satan instrucies gekregen hoe dit te doen. Hij maakte een snee in Eda's pols en liep het bloed in een glas lopen die op het nachtkastje stond. Daarna goot hij het rustig aan in het mondje van het kindje. "Ardella." zei Bane zachtjes, maar nog steeds met zijn kille toon. Dit gaf enkel al aan dat Syrax niet in staat was nu met zijn dochterje te dealen. Maar zolang Bane toegang had zou het kind niks te kort komen, al had hij Grumpy wel horen zeggen goed voor het kind te zorgen.

Het kleintje voelde andere armen om haar heen, ze wist niet waar ze dit keer was beland of bij wie maar op 1 of ander manier voelde dit vertrouwd aan. Ze wist niet wat er om har hee ngebeurde want ze zag niks, nopes helemaal niks, alles om haar heen was duister en daarna voelde ze iets in haar mond worden gegoten, het was dik, kleverig en warm maar ook lekker. Het spul gleed door haar kleine keel en deed meteen zijn werk. Ardella hoorde nu beter. "Ardella." zei iemand zachtjes maar er was iets raars aan die toon, misschien zou ze later achterkomen wat die toon betekende. na een paar minuten knipperde Ardella met haar ogen en zag wazig een man staan met mooie ogen. Ardella sta kahar armpje naar hem uit om hem aan te raken, ze wou alles voelen en zien.

Bane bemerkte dat Syrax het nu niet erg vond dat hij het voor nu over genomen had. Sy zakte door zijn benen en kroop mentaal in elkaar. Hij zou tijd nodig hebben om over Eda te rouwen eer hij zich weer zou laten gelden. Bane zag dat het bloed van Syrax geliefde zijn werk deed en haar net zo blauwe ogen als van Syrax zag. ''Waar moeten we met Eda's lichaam heen?'' vroeg Bane aan Ed die ook nog rouwde om zijn gestorven zus, maar hij wist dat Syrax een prima plekje voor haar hebben zou. De grot in de vulkaan zou haar laatste rustplaatst kunnen worden??? Ardella strekte haar armpjes naar hem uit en Bane boog iets naar voren. Normaal intereseerde hem zulke emotieonele dingen niet, maar dit kind had wel iets wat hij leuk vond.

Ed bleef naast Eda's lichaam staan met zijn hoofd gebogen terwijl hij om haar rouwde, hoewel hij wist dat Eda dit neit goed vond kon hij er niks aan doen, ze was lang, heel lang zijn zus geweest van wie hij hield en haar trainde met zijn andere broers en nu wist hij dat ze terug was in de hell waar de andere broeders over haar zouden waken. Hij had gezien hoe Syrax het kind het bloed had gegeven en het bloed van Eda deed duidelijk zijn werk. Toen hij vroeg waar het lichaam van Eda zou liggen wist hij dat Syrax al een plek voor haar had en die had hij aan hem verteld. 'Ik zal haar wel naar de vulkaan brengen, je mag natuurlijk mee, maar het kind heeft ook aandacht nodig.' Zei hij rustig terwijl hij zich weer in handen nam en snel Edaschoon maakte van het bloed.
Ara keek hem haar blauwe oogjes naar het gezicht dat voor haar was, was dit haar papa? Al gauw voelde Ardella iets ruws in haar handen en dat deed haar gieren, het voelde zo raar aan en nu stak ze ook haar 2e armpje uit om hem aan te raken. Het voelde zo grappig en haar ogen twinkelde van plezier. Het zou neit lang duren voor ze haar emotie's goed kon laten zien en dingen kan doen want het bloed van een vrouwelijke demon laat hun kinderen ouder worden zodat ze zelf met behulp van hun vader kan verder leven zonder hulp van een moeder.

Bane hoorde wat Ed zei, maar schudden zijn hoofd. "Dat zal Syrax niet goed vinden, wanneer we dat doen." zei Bane rustig, maar de kille toon bleef. Hij gaf Ardella weer aan Ed en nam Eda van het bed. Daarna liep hij naar buiten en nam de half shift aan voor Bane weg vloog. Hij wist dat Syrax nog afscheid van haar wilde nemen.

Ed zag dat Syrax zijn hoofd schudde en hoorde zijn woorden: "Dat zal Syrax niet goed vinden, wanneer we dat doen." Dit was niet Syrax maar zijn draak, dacht Ed terwijl Bane hem het kind gaf. Ed knikte alleen maar en keek toe hoe Bane Edana nam en naar buiten liep. Ed zuchten en voelde zich slap mar eerst moest hij voor het kind zorgen. Hij glimlachte er naar en liep naar de kamer waar een wiegstond die ze hier heen hadden gebracht. Hij legde het kleintje neer en voelde verdriet door zijn hart gaan terwijl hij zag hoe erg Ardella op haar moeder leek, hoewel ze duidelijk ook Syrax was met die grote blauwe ogen maar verder leek ze sprekend op zijn zus. Ed voelde verdriet door zich heen gaan en liep weg van het wieg, hij meost rust hebben, hij moest kunnen rauwen om zijn verlorenen.
Ardella bemerkte dat er een sweer hing in de kamer wat ze niet fijn vond, Ze bleef kijken naar haar papa en toen hij iets zei hield ze haar hoofdje iets scheef en probeerde achterhalen wat die woorden betekende, toen ze in andere armen lag zag ze nu donkere ogen en donker haar, die ogen stonden verdrietig maar Ara begreep niet hoezo het zo verdrietig stonden. Ardella bewoog onrustig heen en weer toen ze in iets werd gelegd wat eigenlijk best wel lekker zacht was. Voor het eerst voelde ze vermoeiheid door zich heen gaan en ze voelde zich wegzakken.

Bane vloog met Eda voor de laatste keer. Hoewel ze altijd genoten had van het vliegen wilde Bane haar lijk het voor de laatste keer niet misgunnen. Syrax leek weer bij te komen van de schok, maar raadsakalde over dat het niet meer dan een droom moest zijn... Toen ze in de grot aan kwamen legde Bane haar in het midden neer en liet de controlle weer over aan Sy. Deze streelde vol emotie de haren uit haar gezicht en voelde hoe koud ze geworden was. Bane hielt zich erbuiten, maar keek wel toe. Ergens had hij voor het eerst medelijden met zijn gastheer, maar erger vond hij het voor het kind! Opeens begon de vulkaan te beven en Syrax schrok zich rot, maar wilde haar lichaam niet achter laten. Doordat Syrax emotioneel zwak was voor het moment lukte het Bane hen uit de grot te halen en niet te vroeg!!! Lava werd opgehoest door de vulkaan en verslond ook zo Eda's lichaam samen met nog wat levens die hier op het eiland leefde. Gelukkig bleven Ed en Ardella daarbuiten. Bane vloog weer terug terwijl Syrax zich nu helemaal afzonderde achter een dikke muur van verdriet en spijt. Bane gromde boos, maar kon hem niet meer bereiken. Enkel zijn dochter of Eda als ze contact van de duivel mocht maken zou deze emotionele wrak kunnen bereiken.

Warmte, herlijke warmte omringde haar terwijl ze daar lag en Ardella sliep heerlijk door alles, terwijl ze sliep groeide haar haartjes en werd ze iets groter als en kind van 7 maanden, ze bemerkte het zelf niet maar haar botten werden sterker en terwijl ze sliep voelde ze iets duisters haar aaien en beschermende woordjes tegen haar zeggen. Ze wist niet wie het deed e nwaarom maar toen ze iets nats en vies tegen zich aan voelde bewoog ze onrustig heen en weer en opende betraande oogjes en toen barste gehuil los. Ze wou dat dat vieze ding van haar af werd gehaald, ze wou er nu bevrijd van worden!

Bane daalde steeds verder en besloot dat ze hier niet langer konden blijven! Syrax was voorlopig geen zee mee te zeilen, maar hij kon zelf bewegen en praten dus was het misschien handig om met zijn allen terug naar het WOF gebied af te reizen. Toen Bane landen voelde hij het duistere aanwezigheid en gromde even boos, maar kon er niks tegen in brengen. Satan had een van zijn demonen gestuurt om Ardella te inspecteren, maar in het WOF gebied zou ze zorgeloos kunnen opgroeien ondanks dat Razor daar ook woonde en Lira soms op bezoek kwam die beiden engelen waren. Ed zou er geen thuis kunnen vinden on die reden, maar misschien dat hij een huisje bij Eva in de buurt kon bouwen? Bane kwam binnen nog steeds in de half shift en snauwde grommend. De demon klein van stuk, maar zeer snel Keek verschrikt op en herkende Bane die overduidelijk wel genoeg vond dat hij langs was geweest. Waarom hij zo handelde begreep Bane zelf ook niet meteen, misschien dat hij toch een beetje verantwoording voor het kind voelde? De demon krijste even verontwaardigt, maar verdween met een luide knal. Bane gromde nog steeds, maar keerde zich naar Ed toe. 'Het is beter dat we naar het WOF terretorium toe gaan. Ze zal daar dan niet als enigs kind opgroeien.' zei Bane verm, want hij dulde geen tegenspraak en zocht naar een wat dikker dekentje die ze om Ardella konden wikkelen. Verder hadden ze niks bijzonders hier nou ja Bane had hier niks wat hij meenemen moest. Toen hij het dekentje gevonden had legde hij het op tafel en pakte Ardella daarna om haar in te pakken voor hij haar mee nam naar het kastje waar Sy de papieren bewaarde die hij uit het kasteel gejat had en keek Ed nog even aan.

Gelukkig kwam er iemand aan die haar bevrijde van dat vreselijke ding en haar verschoonde, Ara gierde van plezier toen ze zag hoe het gezicht van de man vertrok maar daarna weer lachend haar aankeek, hoewel die ogen nog steeds verdrietig stonden...Hoezo was iedereen hier zo verdrietig? Ardella werd weer terug gelegd in de wieg en kreeg een raar ding in haar mond gedouwd en hoorde ze de voetstappen weg sterven, daarna kreeg ze het weer warm, lekker warm wat haar goed deed, ze zag iets helders in zich komen wat al gauw verdween nadat ze gegrom horde, daarna krijste iemand oorverdovend en Ara spugde haar ding uit haar mond en begon te huilen, waar was dat lekkere warme ding die haar zo verwarmde? Ze wou dat het terug kwam. 'Het is beter dat we naar het WOF terretorium toe gaan. Ze zal daar dan niet als enigs kind opgroeien.' zei Bane en Ed knitke alleen maar, hij wist dat hij neit kon tegen spreken. Ara was weer stil geworden toen ze de stem van ahar vader hoorde en kierde ook blij toen ze hem weer zag, haar ogen die nog nat waren twinkelde van plezieren toen hij haar oppakte en op iets hard legde bleef ze hem aankijken maar toen ze besefte dat dit neit haar vader was werden haar oogjes nog natter en begon ze te huilen, ze wou naar haar papa! Toen die engerd haar oppakte wiebelde ze boos heen en weer terwijl ze huilde, ze wou echt naar haar vader!

euhh ben hier slecht in >.<

(XD Baby met keuren!)
Bane bemerkte dat Ardella wiebbelde, maar hij had haar zo ingepakt dat ze nergens heen kon. Ed was het ermee eens, maar was minder verdrietig zo te zien dan dat Syrax was. Bane liep naar buiten en overhandigte de baby aan Ed voor hij door shifte en op zijn hurken ging zitten. Zou Ed plaatst nemen? Anders zou hij wel gaan met Ara in zijn voorpoot mee nemen.

Die enge beeste lette niet eens op haar! Dit was gewoon niet leuk! Ara probeerde nog steeds aandacht te trekken op haar zodat die enge monster keek en haar aandacht gaf, maar het hielp niet veel en al gauw werd ze overhandigd aan een man die ze nu wel gewend was. Ara bleef naar hem kijken met een boze uitdrukking maar ed man lachte alleen maar naar haar.
Ed zag hoe het kleintje probeerde aandacht te trekken van Bane maar het lukte niet echt en toen Bane haar aan hem zag hij haar boze uitdrukking waar hij om moest lachen, toen hij zag dat Bane zijn volle draken vorm aan nam zuchten Ed en keek om zich heen, hij zou het plek missen en vooral de plekken waar ze samen met Eda trainde, maar hij had beloofd om op het kind te passen en dat zal hij dan ook doen. Ed nam rustig plaats en hield het kleintje stevig tegen zich aan.

Bane wachten geduldig al had hij Ardella voelen bewegen, maar haar genegeert dat was iets wat Syrax zou moeten doen! Daarna stond hij op en spreiden zijn vleugels voor hij zich afzetten en opsteeg. De ijzige wind zou Ardella enkel in haar gezicht kunnen treffen als Ed haar niet tegen zich aan zou houden? Bane klapwiekte met volle slagen zodat ze sneller weg van hier waren en sneller weer bij het wof gebied zouden zijn! De vlucht verliep goed en snel. Bane had wind mee wat hij wel fijn vond, maar zijn gedrag bleef hetzelfde. Zodra het kasteel in zicht kwam gromde hij nijdig, maar zetten koers richting de WOF! Kale boomtoppen schoten onder hen door tot ze de zwarte bomen bereikt hadden. Vanaf hier zou de engelen energie te voelen zijn, maar Bane kon gewoon door vliegen en landen in Old Home. De leden kwamen kijken en zagen dat het Syrax was met nog iemand op zijn rug die door Razor opgemerkt werd als Demon, maar hij voelde het verlies dat ze alle drie hadden geleden. Bane shiften weer terug toen Ed van zijn rug gegleden was en ging Ed voor naar binnen. Wat moesten ze haar nu te eten geven?

Rdella voelde wel wat wind maar het meeste werd afgeschermd door haar oom waar ze wel blij om was, op 1 of ander manier vond ze dit geweldig, zo in de lucht vliegen en ze genoot er ook echt van, toen ze landen voelde ze vele verschillende blikken op haar ruste en ze bekeek iedereen nieuwsgierig, toe nze naar binnen gingen zag ze haar vader weer en stak haar armpjes naar hme uit. Ze wou dat hij haar in armen nam! Ze vodn har vader aardig en leuk en het voelde veilig bij hem net zo als bi jhaar oom, maar ze voelde dat hij zich niet fijn voelde hier en haar vader wel dus wou ze vooral terug naar hem. Ara bleef naar haar vader kijken terwijl ze haar armen gestrekt hield.

Eenmaal binnen sloot Bane de grodijnen. Hij wilde rust en geen pottenkijkers die wilde weten wat er loos was en waar Eda bleef. Net toen hij de kleine over wilde nemen werd er op de deur geklopt en de stem van Will Syrax opa! Bane gromde inwending, maar liet Ardella nog even in haar ooms armen en liep naar de deur. Daar opende hij hem en kek Will recht aan. Will begon vragen te stellen en Bane beantwoorde ze naar waarheid, maar Syrax opa bemerkte aan de toon dat hij het was en niet Syrax. Ook die vraag beantwoorden hij en zei dat Syrax zich voor onbepaalde tijd afgesloten had door het verlies van Eda. Will knikte begrijpend, maar wilde ook graag dat Syrax weer snel terug komen zou. Bane knikte en sloot de deur weer. Daarna liep hij naar terug naar Ed en nam Ardella over. 'Wat doen we nu? Jij hebt hier ervaring mee...' vroeg Bane aan Ed en hij keek hem vanaf Ardella aan.

Ara zag haar papa naar haar toe komen maar toen hij haar in handen wou nemen stoorde iemand hun! Ara zag haar vader weg gaan en keek verdrietig naar haar oom die haar vast hield en wel in de kamer bleef, ergens hoorde ze stemmen vandaan komen, 1tje was van haar vader en de andere was van iemand die ze niet kende. Ara wist niet hoe lang het voorbij was maar uiteindelijk kwam papa weer terug en nam haar in armen, een klein glimlachje sierde Ardella's mond en ze stak haar armpjes naar hem toe op hem aan te raken.
Ed hoorde iemand praten met Bane en uitedelijk ging diegene die weg, Syrax nam Ardella over. Wat doen we nu? Jij hebt hier ervaring mee...' vroeg Bane aan Ed en hij keek hem vanaf Ardella aan. Ed zuchten en haalde zijn hand door zijn lange haar terwijl hij nadacht 'Ze is een voor de helft gewone mens dus zou ze normaal kinder voedsel naar binnen kunnen werken.