Hello sweetie [Robin]

hij keek naar de kleren en trok en gezicht 'Sorry ik heb geen vrouw in huis en helemaal geen kleren voor een vrouw, het is zelden dat ik en meisje hier naar toe mee neem als je snapt wat ik bedoel.' HIj keek om zich heen op zoek naar hulp ze grinnikte even. 'I kken wel een rivier niet ver hier vandaan dus als je wil kan ik je het laten zien.' Zei hij uiteindelijk en ruimde de borden weg. 'oohja voor dat ik vergeet ik heb nog een kleine kamer waar je in kunt slapen.' En hij legde de borden in de goot. Ze kniktte en in een wip stond ze naast hem. Ze gaf hem een zoen op zijn wang ach het zit wel goed hoor. Zei ze met een knipoog. Ze stond in het deurgat en keek even naar Robin. Is het goed als ik Storm even leen? Ze wachtte niet echt op zijn antwoord en floot even. Het paard kwam naar haar toe en ze sprong op zijn rug ze gallopeerde naar een meertje waar ze haar kleren uitdeed en even een lekker bad nam. Het water voelde heerlijk en ze zag een stel rupsen zitten. Ze ging naar de rupsen toe en ze zag dat het een zijde en een katoen rups ws ze vroeg de beestjes om een jurkje voor haar te maken de rupsen deden wat ze vroeg en ze maaktte een kort zwart jurlje voor haar zonder rug. Ze deed het aan en ging in damens zit terug naar Robin.

Ze kniktte en in een wip stond ze naast hem . Ze gaf hem een zoen op zijn wang, Hij voelde dat er bloed naar zijn wangen gleed en glimlachte ach het zit wel goed hoor. Zei ze met een knipoog. Ze stond in het deurgat en keek even naar Robin. Is het goed als ik Storm even leen? Ze wachtte niet echt op zijn antwoord en floot even. hij keek vol ongeloof naar zijn paard, hoezo was die tegenwoordig zo anders geworden. Het leek wel als of hij iedereen op zijn rug liet zitten. Hij schudde zijn hoofd toen ze weg reden en begon de borden te wassen. Toen dat klaar was keek hij naar zijn pijlen of ze goed scherp waren en of zijn pezen nog wel goed waren en spande ze af. 1 boog liet hij aangespannen zodat als er gevaar was die meteen kon pakken. Toen alles gedaan was kwam Widow binnen met een prachtige zwarte jurkje zonder rug 'Zo je ziet er prachtig uit.' Zei hij bewonderend en had de neiging om te gaan fluiten.

Ze kwam zijn huis binnen en ze zag dat hij aan zijn bogen aan het prutsen was geweest. Ook de borden waren proper nu. 'Zo je ziet er prachtig uit.' Zei hij bewonderend. Ze bloosde even. Ow dit ding? Heb ik net laten maken door een stel rupsen. Zei ze met een grijns. Ze ging op zijn bed zitten en keek naar wat hij aan het doen was. Hij was best grappig eigenlijk met zijn mensachtige dingetjes. En wat ga je mij vandaag leren ooh wijze meester? Zei ze met een plagerige stem.

Ow dit ding? Heb ik net laten maken door een stel rupsen. Zei ze met een grijns. Ze ging op zijn bed zitten en keek naar wat hij aan het doen was. Hij was best grappig eigenlijk met zijn mensachtige dingetjes. En wat ga je mij vandaag leren ooh wijze meester? Zei ze met een plagerige stem. hij keek haar aan en ging naast haar zitten 'niet echt iets, je hebt vandaag al een ding geleerd over doden en ik vind dat wel genoeg...Trouwens hoe is het met die zweepslagen, doen die wonden nog pijn?' hij bestudeerde haar rug. Het zag er best wel goed uit. de wonden waren niet diep en je zag dat ze niks mankeerde. Toen hij niks zag ging hij achter over liggen en keek naar het witte haar 'Weetje je ziet er prachtig uit met die jurk en dat witte haar van je.' Zei hij zacht en sloot zijn ogen.

hij keek haar aan en ging naast haar zitten 'niet echt iets, je hebt vandaag al een ding geleerd over doden en ik vind dat wel genoeg...Trouwens hoe is het met die zweepslagen, doen die wonden nog pijn?' hij bestudeerde haar rug. Widow glimlachte naar hem. Nee hoor het doet niet echt pijn meer. Ze probeerde naar de striemen op haar rug te kijken het zag er best wel goed uit. Toen hij niks zag ging hij achter over liggen en keek naar het witte haar 'Weetje je ziet er prachtig uit met die jurk en dat witte haar van je.' Zei hij zacht en sloot zijn ogen. Ze keek even naar hem. Wat was het toch een liever ze boog zich over hem heen met haar gezicht een paar centimeter van het zijne. Dankje Robin zei ze met trage lip bewegingen. Ze had al vaak gehoord dat ze mooi was maar dat kwam meestal van mannen met foute bedoelingen maar bij robin voelde ze gewoon dat hij het niet zo bedoelde.

HIj gluurde door zijn wenkbrouwen toen hij voelde dat Widow niet ver van zijn gezicht Dankje Robin zei ze met trage lip bewegingen. HIj had echt de neiging om haar te zoenen. Hij weet niet hoezo en dit was nooit echt voor gekomen. Zijn wilskracht was sterker en hij tilde zijn hoofd omhoog zodat zijn lippen die van hem raakte. Het was lang geleden dat hij echt een meisje zoende die hij echt wilde. Zijn hand gleed teder door haar haar. EN toen hij zich eindelijk kon beheersen liet hij haar los en ging weer liggen met blozende wangen 'h-Het spijt me Widow, i kweet niet wat me over viel.' Stotterde hij en keek weg.

Ze zag hem een beetje gluren en dat hij over iets aan het nadenken was. En ineens kwam zijn hoofd dichter naar het haare zijn lippen raakte de hare en ze voelde hoe zijn warme hand teder door haar haar ging. Hij liet haar plots los en zei blozend. 'h-Het spijt me Widow, i kweet niet wat me over viel.' Stotterde hij en keek weg. Ze moest even giechelen. Ze was blij dat hij haar gekust had. Ze had al vaak met mannen gezoend maar nog nooit op deze manier nog nooit op een manier die haar hart verwarmde. Dit was zoveel beter zoveel.... mooier. Widow duwde zijn hoofd terug naar haar en met een heel trage beweging ging ze met haar lippen naar de zijne ze zoende hem en na een paar minuten stopte ze. Ze keek hem even aan en met een speelse stem zei ze: Zo nu staan we gelijk. Ze kroop van hem af en ze liep sierlijk naar haar kamer waar ze voor haar spiegel ging zitten en haar haar begon te borstelen hopend dat hij niet kwaad was.

Widow duwde zijn hoofd terug naar haar en met een heel trage beweging ging ze met haar lippen naar de zijne ze zoende hem en na een paar minuten stopte ze. Ze keek hem even aan en met een speelse stem zei ze: Zo nu staan we gelijk. Ze kroop van hem af en ze liep sierlijk naar haar kamer, hij keek haar stomverbaasd aan. HEt deed zo goed wanneer ze hem kuste. Hij stond op zijn bed en liep naar de badkamer en deed de kraan open en maakte zijn gezicht nat. HIj haalde diep adem en bekeek zijn gezicht, hij had zich al dagen neit meer geschoren en je kon duidelijk het werk zien van moeder natuur. Maar als hij zijn stoppels wegschoor zou je zijn littekens zien en dat was ook weer niet fijn. Hij werd echt heel vaak bij zijn onderkaak geraak met alles en nog wat.

Toen ze klaar was met haar haar te borstelen ging ze kijken waar hij plots naartoe was. Ze ging eerst kijken in zijn kamer maar daar was hij niet. Toen hoorde ze water stromen en ging naar de badkamer. Daar stond ie dan water in zijn gezicht te gooien en naar zijn scheermes aan het kijken. Widow grinnikte even en ging langs hem staan. Ze keek hem in zijn ogen en wreef over zijn baardje. Het kietelde eigenlijk best. Ga je je sexy baardje wegscheren? Vroeg ze met een glimlach. Ze vond het wel mooi maar als hij er vanaf wou was het prima voor haar. En moest ze hem ooit nog eens zoenen zou ze dat zelfde kriebelende gevoel weer krijgen van het baardje. Plots bekeek ze zijn armen eens goed. Ze zag allemaal schrammen en littekens ze nam één van zijn armen en met haar koude dunne vingers wreef ze over de littekens. Ze keek ernaar en toen keek ze met een vragende/ongerustte blik naar zijn ogen. Hoe kom je daar aan? Vroeg ze met een zachte stem.

Ze keek hem in zijn ogen en wreef over zijn baardje. Het kietelde eigenlijk best. Ga je je sexy baardje wegscheren? Vroeg ze met een glimlach. Hij glimlachte en legde de scheermes terug 'Daar twijfel ik nog aan.' Hij glimlachte en die werd strak wanneer hi jzag dat ze naar de littekens keek vragende/ongerustte blik naar zijn ogen. Hoe kom je daar aan? Vroeg ze met een zachte stem. Hij schudde zijn hoofd en keek haar gerust stellend 'Eerlijk gezegd weet ik het niet meer, ik heb er te veel om te littekens om alle verhalen te onthouden.' HIj glimlachte en sloeg zijn arm om haar middel.

'Eerlijk gezegd weet ik het niet meer, ik heb er te veel om te littekens om alle verhalen te onthouden.' HIj glimlachte en sloeg zijn arm om haar middel. Widow kreeg het plots heel warm. (wat best raar is voor een koudbloedige) Ze legde haar oor tegen zijn borstkas en luisterde naar zijn hart. Ze fluisterde met een zachte en liefdevolle stem. Als ik niet zou vervellen zou ik ook vol met littekens van slangenbeten staan. Tja dat gebeurde er als je als 5 jarige moest overleven in een bos met een stel giftige slangen. Ze glimlachtte even en sloeg haar armen ook om zijn middel. Maar bij jouw vind ik het wel stoer. Zei ze met een speelse glimlach.

Ze legde haar oor tegen zijn borstkas en luisterde naar zijn hart. Ze fluisterde met een zachte en liefdevolle stem. Als ik niet zou vervellen zou ik ook vol met littekens van slangenbeten staan. Hij glimlachte, dat zou toch fijn zijn als hij ook zo zal kunnen vervallen. Ze glimlachtte even en sloeg haar armen ook om zijn middel. Maar bij jouw vind ik het wel stoer. Zei ze met een speelse glimlach. HIj lachte naar haar en gaf een kus op haar kruin. 'Nou bedankt Widow, ik voel me een stukke beter.' Hij trok haar dichter naar zich toe en schudde toen zijn hoofd. Wat gebeurde er toch steeds met hem.

HIj lachte naar haar en gaf een kus op haar kruin. 'Nou bedankt Widow, ik voel me een stukke beter.' Hij trok haar dichter naar zich toe en schudde toen zijn hoofd. Widow wist dat dit foute boel was dat de andere shapeshifters haar zouden haatten maar ze kon er niets aan doen. Hij was door haar stekelige buitenkant gekomen en had zich vastgezet in haar zachte binnenkant. Widow vond het heerlijk dat ze tegen zijn warme lijf aangedrukt werd en dat hij haar kusjes op haar kruin gaf. Widow kreeg het echt heel heet door zijn lijf tegen haar en ze voelde hoe een zweetdruppel langs haar hoofd af gleed. Haar huid was echt koortsachtig heet geworden. Ze voelde dat ze een beetje slap werd in zijn armen hij deed echt iets heel raars met haar.....

Hoezo gebeurde dit met hem, hij had nooit echt een interesse in meisjes en hij had er ook nooit echt zin in. Widow werd steeds heter(letterlijk en figuurlijk) Wat gebeurde er met haar? Hij keek bezorgde naar het meisje en veegde de zweet druppels op haar voor hoofd weg. 'Gaat het wel Widow.' vroeg hij voorzichtig en nam haar mee naar wat meer frisse lucht. Dit vond hij wel raar, hoezo werd ze zo warm. Slangen waren toch koud bloedig of had hij nou fout geleerd, ze zou ijs koud zijn in plaats van heet als een feniks of een draak. HIj keek echt vragend naar haar.

Hij keek bezorgde naar het meisje en veegde de zweet druppels op haar voor hoofd weg. 'Gaat het wel Widow.' vroeg hij voorzichtig en nam haar mee naar wat meer frisse lucht. Het ging al iets beter in de frisse lucht. Maar toch bleef ze heter dan normaal. Ze schaamde zich een beetje. Ik...nee....jij....Jij maakt mij warm... Stotterde ze een beetje ze wist niet hoe ze het moest uitleggen. maar zo was het wel ze moest een beetje afkoelen en ze draaide haar hoofd weg van zijn prachtige ogen. Haar lichaamstemeratuur daalde meteen. Ze keek weer naar hem en hij steeg lichtjes maar het was nog in de hand te houden. Ze moest blozen en op haar bleke huid viel het nog harder op. Wat had hij haar veranderd zeg.

HIj voelde dat ze wat kouder werd maar toch niet heel erg, wat had dit allemaal te maken. Ik...nee....jij....Jij maakt mij warm... Stotterde ze een beetje, hij keek bezorgd, wat had hij met haar gedaan? Toen hij zag dat ze weg draaide daalde haar lichaam temperatuur heel erg en hij keek opgelucht maar van binnen knaagde er iets. Robin keek naar beneden en schrok even toen hij merkte dat hij een beetje zweefde. Hij zag dat ze moest blozen en door haar witte huid kon je dat duidelijk zien. Hij glimlachte en streelde haar wang. Toen liet hij haar los en liep naar binnen naar zijn boeken kast. Hij moest toch informatie hebben wat hij met haar deed.

Blijkbaar liet ze hem een beetje boven de grond zweven. Ze zette hem weer op de grond en ze werd weer heter toen hij over haar kaak wreef. Hij glimlachtte en liet haar toen los hij verdween naar binnen. Haar lichaamstemeratuur werd weer normaal toen hij verdwenen was maar ze vond het leuker toen hij nog bij haar was. Ze stond recht en ging kijken wat hij aan het doen was. Hij was iets aan het opzoeken maar ze wist niet goed wat. Ach mischien moest ze hem even alleen laten ze klom op het dak en staarde naar het bos. Waarom deed ze ineens zo? Ze wist dat het foute boel was maar ze vond het leuk. En wat was dat rare lichaamstemeratuur gewissel als hij in haar buurt was? Ze was best verward maar ergens hield ze in haar achterhoofd dat ze mischien verliefd was op haar meester.

Robin schudde zijn hoofd, tot nu toe had hij geen shape shifter die koud bloedig was dus wist hij ook weinig over hun. UIteindelijk zette hij het boek weer terug en liep weer naar buiten. HEt was wat kouder geworden nu het avond werd. Zijn paard hinnikte even toen hij langs de stal liep en hij glimlachte naar hem, liep naar binnen en klopte op de hals 'Dag jonge van me.' Zei hij zacht en gaf een kus op de neus van zijn paard. Blijkbaar had Storm gemerkt dat er iets neit goed was en keek hem vragend aan 'Nee het is niks jonge, ik maak me alleen zorgen om Widow. Ik heb veel te weinig informatie over koudbloedige dieren.' zei hij rustig en leunde met zijn voor hoofd tegen die van zijn paard.

Widow keek naar het gebied vanaf het dak. En plots zag ze Robin naar buiten wandelen richting zijn paard. Ze bestudeerde hem en ze liep naar de stal waar ze onopgemerkt op één van de dikke balken aan het plafond ging zitten. Ze luisterde naar zijn monoloog. 'Dag jonge van me.' Zei hij zacht en gaf een kus op de neus van zijn paard. Blijkbaar had Storm gemerkt dat er iets neit goed was en keek hem vragend aan 'Nee het is niks jonge, ik maak me alleen zorgen om Widow. Ik heb veel te weinig informatie over koudbloedige dieren.' zei hij rustig en leunde met zijn voor hoofd tegen die van zijn paard. Widow keek naar het tweetal. Hij maakte zich dus zorgen om haar. Widow had wel een vermoeden waarom haar lichaam zo raar deed het was in gevecht met haar hart haar hart wilde hem maar haar verdedeging vertrouwde het niet. Ze sprong van de balk en ging achter hem staan. Ze probeerde zich wat te concentreren. Maar haar temeratuur steeg toch. Robin... maak je geen zorgen om mij. Ik ben niet ziek of zo. Ze was blij dat hij met haar rug naar haar toe stond dat maakte het makkelijker om haar te concentreren. Het is gewoon jij breekt door mijn stekelige buitenkant en zet mijn zo lang versteende hart in brand. Ja dat was het zo kon ze het beschrijven.

Hij hoorde hoe iemand achter hem lande en wou zich net omdraaien toen hij een bekende stem hoorde Robin... maak je geen zorgen om mij. Ik ben niet ziek of zo. HIj wou zich eigenlijk heel graag omdraaien en haar in zijn arme nemen maar hij voelde dat hij nog even zo meost staan. Het is gewoon jij breekt door mijn stekelige buitenkant en zet mijn zo lang versteende hart in brand. Hij dacht na over haar woorden en draaide toen rustig om 'Maar het is zo raar, in me hele leven heb ik nog nooit zo iets gezien...Het is neiuw voor mij dat iemand zo reageerde...' Hij zweeg en voelde hoe storm he min zijn rug duwde.

Hij dacht na over haar woorden en draaide toen rustig om 'Maar het is zo raar, in me hele leven heb ik nog nooit zo iets gezien...Het is neiuw voor mij dat iemand zo reageerde...' Hij zweeg en voelde hoe storm he min zijn rug duwde. Widow zette een stap naar hem toe en legde haar handen op zijn schouders. Ze glimlachte een beetje. Voor mij is het ook raar weet je. Ik heb nog nooit zoiets gevoeld bij een man en zeker niet bij een bloodhunter. Ze zweeg en verdronk in zijn ogen. Ze ging dichter naar hem toe en ging op haar tenen staan zodat haar lippen de zijne raaktte. Deze kus was magisch en zijn gezicht kietelde door de baard maar het was een fijn gekietel.

Widow zette een stap naar hem toe en legde haar handen op zijn schouders. Ze glimlachte een beetje. Voor mij is het ook raar weet je. Ik heb nog nooit zoiets gevoeld bij een man en zeker niet bij een bloodhunter. Ze zweeg en verdronk in zijn ogen. Ze ging dichter naar hem toe en ging op haar tenen staan zodat haar lippen de zijne raaktte. Deze kus was magisch en zijn gezicht kietelde door de baard maar het was een fijn gekietel. Robin liet zich helemaal mee ingaan met de kus maar uiteindelijk stopte hij, tja jaren ange training vergeetje neit door een kus maar hij meost altijd op zijn tellen letten bij een shape shifter 'Ik denk dat we beter kunnen slapen het was een lange dag.' fluisterde hij in haar oor en gaf nog een laatste aai aan storm en liep toen naar binnen.

Robin liet zich helemaal mee ingaan met de kus maar uiteindelijk stopte hij, Ze keek hem even verward aan maar ze snapte het wel zij voelde zich ook niet helemaal op haar gemak bij een bloodhunter. 'Ik denk dat we beter kunnen slapen het was een lange dag.' fluisterde hij in haar oor en gaf nog een laatste aai aan storm en liep toen naar binnen. Widow liep ook naar binnen en ging slapen in haar korte slaapkleedje. Maar ze kon niet slapen ze werd geteisterd door nachtmerries. Ze was zo bang voor haar soortgenoten en het voelde of ze Dregoe verraadde. Widow stond op en liep naar Robins kamer. Met een zachte stem fluisterde ze. Robin mag ik bij jouw komen liggen? Ik... ik heb last van nachtmerries. Waarschijnlijk zei hij nee en zou hij haar uit gaan lachen.

Toen hij binnen was ging hij meteen naar zijn kamer en plofte op zijn bed. Zijn kussen was zacht net als zijn bed waardoor hij meteen in slaap viel. Zo als vaak had hij geen dromen, die had hij al jaren niet meer en soms kreeg hij nachtmerrie's als er iets te wachten staat. Robin hoorde een zachte stem die its fluisterde Robin mag ik bij jouw komen liggen? Ik... ik heb last van nachtmerries. Slaapdronken deed hij zijn ogen open en zag Widow voor hem staan. Dus het was geen droom? Hij keek naar haar en knikte toen, de bed was toch groot genoeg voor hun 2 dus schoof hij op naar de muur om haar wat meer plek te geven. Wanneer hij weer zijn hoofd in zijn kusse legde viel hij duidelijk weer in slaap.

Hij keek naar haar en knikte toen, hij schoof op naar de muur om haar wat meer plek te geven. Wanneer hij weer zijn hoofd in zijn kusse legde viel hij duidelijk weer in slaap. Widow kroop bij hem in bed en legde haar hoofd op zijn borstkas. Ze gennoot van het geluid van zijn ademhaling en hartslag. Hij was zo lekker warm en kalmeerend. Ze viel in slaap maar de nachtmerries kwamen terug. Ze zag het voor zich een bende shapeshifters geleid door Dregoe en Kiba die Robin aanvielen. Ze sprong voor Robin en moest tegen haar eigen soort vechten. En als ze beter keek zag ze haar familie en vrienden die nu allemaal dood waren voor haar staan. Ze wilde Robin dood maar Widow wilde dat niet ze doodde zelf haar familie maar Kiba doodde Robin toch. Widow zag hoe hij onthoofd werd en ze vloog toen zelf op haar broer af en beet zijn kop eraf. Ze werd schrreuwend en zweetend wakker deze nachtmerrie was vreselijk en zo echt ze trillde helemaal. Ze werd haast histerisch en bleef maar schreeuwen en zweten het was zo echt geweest.