I'm terrible sorry [Robin]

Lira was bang ze wist niet hoe ze het moest gaan uitleggen maar ze ging het toch maar proberen en volgens haar tante was Robin een heel aardige hunter. Lira reed op de kleine pony die ze van haar ouders had gekregen ze reed op hem zonder zadel en ze hield zijn lange donzige manen stevig vast ze vroeg hem haar naar BFP te leiden. Al senl kwam ze aan de grenzen ze had een fel rode mantel aan waardoor ze eigenlijk wel veel weg had van roodkapje. En eigenlijk leek ze wel op een roodkapje die had zich ook laten misleiden door een grote boze wolf. lira trilde een beetje ze had Robin nog nooit gezien en vertellen dat je zijn dode gemene vader weer tot leven hebt gewekt is niet echt een goed begin voor een eerste ontmoeting.

Robin liep verveeld door het bos, hij had neit echt veel te doen vandaag, hij emost nu rustig nadenken hoe ze het beste een paar shifters het land uitkregen, ze kwamen van buiteland en meosten eigenlijk terug naar hun eigenleefgebied, maar ze hadden geen schip en Robin wist zeker dat er geen schip was die Robin hood wou helpen. Plotseling zag Robin een klein pony met een meisje in een rode mantel om, hij glimlachte, ze leek op roodkapje en ze was duidelijk naar iemand op zoek. 'Dag roodkapje, waar is je mandje met lekkere gebakjes?' vroeg hij vriendelijk en glimlachte ook vriendelijk.

Ze schrok toen ze een stem hoorde. 'Dag roodkapje, waar is je mandje met lekkere gebakjes?' vroeg hij vriendelijk. Lira keek naar de man die vriendelijk naar haar glimlachtte maar ze vertrouwde het nog niet helemaal ze wist hoe bedriegelijk vriendelijkheid kon zijn ze slikte even en ze deed de kap van haar hoofd zodat haar bleke huid ravenzwarte haar en rode gen zichtbaar werden. Bent u Robin hood? Vroeg ze zachtjes hij had wel een paar trekjes van haar tante maar ze wist het niet helemaal zeker ze bleef op haar pony zitten voor het geval ze zou moeten vluchten.

Hij zag dat het meisje haar cap afdeed en hij glimlachte, dit meisje leek erg veel op Razor met haar zwart haar en rode ogen, was dit hun dochtertje die neit wou praten? Bent u Robin hood? Vroeg ze zachtjes en Robin glimlachte 'ja roodkapje zo ik word genoemd door iedereen en mag ik uw naam weten of is dat een geheim.' Hij glimlachte, hij kende Lily niet zo goed maar met Razor had hij vaak genoeg dingen meegemaakt. Hij glimlachte naar de pony en pakte een appel uit zijn zak en hield het voor zijn neus.

Robin glimlachte 'ja roodkapje zo ik word genoemd door iedereen en mag ik uw naam weten of is dat een geheim.' Hij glimlachte. Ze knikte zachtjes. Ik ben Lira. Zei ze zachtjes haar pony nam de appel gretig aan die Robin hem voor hield Lira keek hem even aan. Ik moet met u praten... Zei ze weer met die zachte stem voor ze naar haar handen keek. Dit ging nog moeilijk worden heel moeilijk zelfs. Lira was best bang ze wou dat ze haar vader had meegenomen, nee , nee ze moest moedig zijn ze had dit veroorzaakt ddus moest ze het zelf ook maar toegeven.

Ik ben Lira. Zei ze zachtjes haar pony nam het appel grettig, hij grinnikte, paarden warenaltijd liefhebers van appels. Ik moet met u praten... Zei ze weer met die zachte stem voor ze naar haar handen keek. Robin keek op 'Zozo, zo jong en moet je nu al praten, nou vertel op wat er op je hartligt, ik zal het goed bewaren.' Zei hij vriendelijk en bleef naar har kijken wachtend tot ze zou beginnen met praten.

Robin keek op 'Zozo, zo jong en moet je nu al praten, nou vertel op wat er op je hartligt, ik zal het goed bewaren.' Zei hij vriendelijk en bleef naar har kijken wachtend tot ze zou beginnen met praten. Ze slikte en ze hield haar hoofd op de grond gericht terwijl ze van haar pony klom en voor robin ging staan ze kwam net aan zijn middel en ze keek hem even aan. Ik ben jong ja dat is waar maar ik heb al veel domme dingen gedaan... Bekende ze. U......ch.... Ze slikte en ze bleef naar de grond kijken ze nam diep ademen en ze zei alles snel en stiletjes. Charlie leeft weer en het is mijn schuld, ik heb hem tot leven gewekt Zei ze ze keek hem niet meer aan ze schaamde zich diep.

Hij zag dat het meisje afseeg e nze kwam tot zijn middel dus Robin bukte zich zodat hij even hoog was als Lira. Ik ben jong ja dat is waar maar ik heb al veel domme dingen gedaan... Bekende ze. U......ch.... Ze slikte en ze bleef naar de grond kijken ze nam diep ademen en ze zei alles snel en stiletjes. Charlie leeft weer en het is mijn schuld, ik heb hem tot leven gewekt Robin glimlachte, Dat charlie weer levend is had hij al gehoord van Dregoe via postduif, het was heel meodig dat Lira naar hem toe kwam om dat te vertellen 'heel moedig van je om naar mij toe te komen en het zelf te vertellen, toevallig heb ik een post niet zo lang geleden gekregen van je opa waar hij het al zei.' Hij hief haar kin 'je bent jong en je hebt vast iets geleerd va nje fout en dat is het belangerijkst...Kom dan gaan we in BFP wat thee drinken.' Zei hij vriendelijk en wachte af.

Hij hurkte zodat hij op haar ooghoogte zat. Toen ze klaar was leek hij niet kwaad te zijn. nee hij complimenteerde haar? 'heel moedig van je om naar mij toe te komen en het zelf te vertellen, toevallig heb ik een post niet zo lang geleden gekregen van je opa waar hij het al zei.' Hij hief haar kin. Lira voelde zich ergens wel stom dus ze had dit eigenlijk niet hoeven doen? Hij wist het al? Maar ze was ergens ook blij dat ze het had gedaan. 'je bent jong en je hebt vast iets geleerd va nje fout en dat is het belangerijkst...Kom dan gaan we in BFP wat thee drinken.' Zei hij vriendelijk en wachte af. Ze keek hem aan met haar grote rode ogen en ze knikte zachtjes ze nam zijn hand vast ze wilde nu niet alleen zijn ze was nog steeds maar een meisje van net 5 dus zo'n groot bos vond ze best eng.

Ze keek hem aan met haar grote rode ogen en ze knikte zachtjes ze nam zijn hand vast, Hij glimlachte, ze zag er zo jong uit en hij meost denken hoe Sue en hope dat altidj deen, dan gingen ze samen wandelen door het bos en dan leerde Robin hun iets over de natuur, 'leuk pony heb je trouwens, heeft ie een naam.' vroeg Robin zodat ze niet zo bang zou zijn, hij hield veel van paarden en kon er ok wel goed mee omgaan.

flut

Het was waar wat ze zeiden Robin was echt heel aardig. Ze hield zijn hand stevig vast en haar witte pony volgde. euk pony heb je trouwens, heeft ie een naam.' vroeg Robin. Ze bloosde een beetje ze had die naam van haar pony gekozen toen ze 3 was. Hij heet appel, omdat hij dol is op appels Verduidelijkte ze ja ze was dol op appel hij volgde haar overal eigenlijk had hij meer weg van een grote hond dan van een paard. Lira keek naar hem Tante Hope lijkt veel op u Zei ze zachtjes met een kleine glimlach.

Hij heet appel, omdat hij dol is op appels Verduidelijkte ze, HIj glimlachte 'wat een orginele naam.' Zei hij lachend terwijl hij naar een witte pony keek die bij zijn zak snuffelde. Tante Hope lijkt veel op u Zei ze zachtjes met een kleine glimlach. Robin lachte 'Nee, Hope lijkt meer op haar moeder, net zo leuk en lief.' Hij lachte en keek naar de huis die in zicht kwam, 'trek je niks aan van de mensen.' Zei hij rustig en begroete iedereen vriendelijk.

HIj glimlachte 'wat een orginele naam.' Zei hij lachend terwijl hij naar een witte pony keek die bij zijn zak snuffelde. Ze keek even naar appel die duidelijk van plan was om er met robins zak vandoor te gaan. Haar blik was genoeg om dat plan te verijdelen en Appel volgde gewoon zijn hoeven klakte op het bospad. Robin lachte 'Nee, Hope lijkt meer op haar moeder, net zo leuk en lief.' Hij lachte en keek naar de huis die in zicht kwam, Lira knikte. Ze had Hopes moeder nog nooit gezien dus kon ze het niet echt weten. 'trek je niks aan van de mensen.' Zei hij rustig en begroete iedereen vriendelijk. Lira ging nog wat dichter tegen robin staan en toen de zon begon te schijnen zette ze haar capuschon weer op ze had niet genoeg bloed gedronken om in de zon te komen.

Lira ging nog dichterbij staan en hij glimlachte, ze deed haar capuschon aan dus hij ging er van uit dat ze hee lvee lvan haar vader had geërfd. Toen ze binnenkwamen vroeg Robin waar widow zat en ze zeiden dat ze joeg buiten, hij knikte en bracht Lira naar de woonkamer, de meesten waren aan het werk of sliepen zodat ze vanavond wakker zijn. 'wat lust jij? Bloed heb ik liggen maar als je want anders wilt?' Zei hij rustig

Toen ze binnenkwamen vroeg Robin waar widow zat en ze zeiden dat ze joeg buiten, hij knikte en bracht Lira naar de woonkamer, Het was wel een gezellig huis maar al die mensen hier vond ze toch maar een beetje eng ze was nog nooit allen buiten wof geweest. 'wat lust jij? Bloed heb ik liggen maar als je want anders wilt?' Zei hij rustig. Ze keek Robin aan met haar rode ogen. Thee is prima dank u Zei ze terwijl ze voorzichtig op de stoel kroop haar voeten raakte de grond niet als ze op de stoel zat en ze keek een beetje rond al gauw zag ze een familie portret van toen haar tante blijkbaar nog jong was. Lira keek er met een schuin hoofd naar.

Thee is prima dank u Zei ze terwijl ze voorzichtig op de stoel kroop, Robin plofte op de bank en glimlachte toen Sasha hun thee met haar eigenkoekjes kwam brengen, de hele groep wist hoe ze kookte en daarom was zij vaak diegene die joeg of kookte, hij knikte dankbaar en ze verdween weer. Hij zag lira met een schuinhoofd naar een portret kijke nen hij glimlachte 'deze hadden we gemaakt toen ze net zo oud was als jij, ze was ook nog is een een dondersteen, elke keer als ik ging jagen paste ze haar kleur aan.' Zei hij lachend terwijl hij er an terug dacht, ja het waren mooie tijden geweest.

hij glimlachte 'deze hadden we gemaakt toen ze net zo oud was als jij, ze was ook nog is een een dondersteen, elke keer als ik ging jagen paste ze haar kleur aan.' Zei hij lachend. Lira keek naar hem een kleine glimlach sierde haar bleke snoetje. Tante Hope verteld altijd verhalen over u. Zei ze voor ze van haar thee nipte. Ze vond bloed lekkerder maar ze dronk liever thee Lira wilde normaler zijn. Lire bleef naar haar kop staren. Robin was anders dan ze zich voorgesteld had veel vriendelijker en familialer. Uw vrouw is mooi. Zei ze zachtjes. Die witte haren waren zo anders dan anders Lira kon ergens wel snappen waarom Rbin bij haar was ze was een schoonheid en ze zag de trekjes van haar tante erin zitten.

Tante Hope verteld altijd verhalen over u. Zei ze voor ze van haar thee nipte. Robin glimlachte 'tja dat had ik niet verwacht.' zei hij zacht en keek naar Lira die naar iets bleef staren. Uw vrouw is mooi. Zei ze zachtjes. Robin knikte 'ja ze is ook heel mooi, maar wat ik echt leuk vond aan haar was haar ziel, vrouwen interesseerde mij vroeger nooit en nu trouwens ok niet het is eerder dat ik haar karakter zo leuk vond.' Zei hij rustig en nam ook een slok van zijn thee.

obin glimlachte 'tja dat had ik niet verwacht.' zei hij zacht en keek naar Lira die naar iets bleef staren. Lira keek hem glimlachend aan. "Soms als ik bij haar langs ging vertelde ze hoe moedig u al bent geweest in uw leven" Zei ze. Ja ze had a veel van zijn avonturen beluisterd. Robin knikte 'ja ze is ook heel mooi, maar wat ik echt leuk vond aan haar was haar ziel, vrouwen interesseerde mij vroeger nooit en nu trouwens ok niet het is eerder dat ik haar karakter zo leuk vond.' Zei hij rustig en nam ook een slok van zijn thee. Ze keek hem met een schuin hoofd aan. "Maar wilde ze u eerst niet vermoorden?" Vroeg ze zacht niet wetend of het wel slim was om dat te vragen.

"Soms als ik bij haar langs ging vertelde ze hoe moedig u al bent geweest in uw leven" Zei ze. Robin grinnikte, typisch zijn dochter om zulke dingen te vertellen. Ze keek hem met een schuin hoofd aan. "Maar wilde ze u eerst niet vermoorden?" Vroeg ze zacht niet wetend of het wel slim was om dat te vragen. Hij knikte 'ja in haar oegn was ik net zo erg als andere blood hunters en zij rekende met hunters af dus tja, ik moest haar dat even afleren.' Hij gign gemakkelijk zitten en keek naar Lira. 'wat had mijn vader eigenlijk over je vader vertelt.' vroeg hij voorzichtig.