Problems with the sharpes

Melody was erg in de war ze wist helemaal niets meer zeker. Ze vloog door de ruines en probeerde rust te vinden in zichzelf. Ze was gekalmeerd tot ze ineens stemmen hoorden het was aan het schemeren en ze zag een stel fakkels ze zag een groep mensen voorbij komen shapeshifters zo te ruiken maar ze leken niet op andere shapeshifters ze leken anders meer met mensen gemoeit. Melody hield zich stil tegen de halve muur gedrukt hopend dat ze haar niet hadden gezien ze hoorde de stemmen minderen en ze dacht dat ze weg waren ze opende haar ogen en stond langzaam op ze gaf een schemerig zilver licht af en ze zag op het eerste zicht niets de punten van haar vleugels raakte net de grond niet. Melody kon nog niet helemaal op top snelheid vliegen door de pijlen die haar geraakt had. Ze wilde net weggaan toen ze een vloed van krachten die haar lichaam probeerde in te dringen voelde ze was aan het imiteren maar het was teveel ze kreunde pijnlijk en zag toen plots dat ze omsingeld werd door een groepje mensen ze keken haar vreemd aan net alsof ze een schat was die ze ontdekt hadden. Ze hoorde een oudere man wat zeggen over haar veren en dat ze vast veel geld waard was. Paniek werd baas van Melody ze wist niet wat ze moest doen en die hoofdpijn die voor het immiteren kwam werd haast ondragelijk ze sprong over hen heen en zette het op een lopen maar ze volgde haar ze moest zich ergens verbergen! Melody zag een inkeping in een muur ze kroop er in en hield zich klein tranen stonden in haar ogen ze zochten haar nog steeds en ze was doodsbang wat wilde die geldbelustte mensen toch van haar?!

Zijn ergste nachtmerrie was waar geworden, hi jhad zijn familie nodig om die demon te verslaan. Hij had met hun afgesproken dat ze elkaar bij de vervallen dorp zouden tegen kome nen hi jrende met zijn witte poten over de harde grond, hi jwas al lat en dat was niks voor hem, en die stomme meid nog die hij probeerde te beroven. Hij voelde plotseling steen onder zijn voeten en stopten, in de verte zag hij katten achter iets aanrennen en hij herkende de geur meteen, dit waren zijn familie leden, maar waar waren ze op jacht? HIj rende achter hun aan en haalde zijn oudste broer in. 'War rennen we op.' Vroeg hij gehaast en hoorde zijn broer antwoorden dat ze op een engel aan het jage nwaren, plotseling voelde Cassel zijn spieren extra kracht krijgen en hij begon harder te rennen, zelfs sneller dan zijn broer. hij volgde de geur van een heel bekend meisje. Hij veranderde terug in mens en wist begon zwaar te hijgen 'Mel, ben jij hier.' vroeg hi jzacht en liep de grot binnen.

Melody hoorde plots voetstappen gevaarlijk dichtbij ze verschool zich in haar vleugels ze was te hard in shok om weer mens te worden ineens hoorde ze gehijg in haar kleine donkere vochtige schuilplaats ze hield haar adem in en toen hoorde ze een stem een heel bekende geruststellende stem. Melody begon harder licht te geven en ze kwam uit het hoekje ze vloog hem in zijn armen ze trilde helemaal en ze huilde. Cassel! Zei ze met een onvaste stem ze was zo blij om hem hier te zien ze voelde zich al veiliger maar ze bleef half in shok ze keek hem in zijn ogen. Er zitten mensen achter me aan en ik weet niet wat ze willen maar je had hun blik moeten zien. Zei ze haar ogen groot van angst.

Hi jhad het goed, Mel vloog in zijn armen en hij suste haar zachtjes, die arme meid huilde helemaal. Cassel! Zei ze met een onvaste stem, hij glimlachte gerust stellend. Er zitten mensen achter me aan en ik weet niet wat ze willen maar je had hun blik moeten zien. Zei ze haar ogen groot van angst. Hij moest glimlachen en deed die ogen na van zijn broers 'je bedoelt deze.' Hi jlachte breed en duwde haar in een donker hoekje. 'Luister naar me, doe gewoon met me mee begrepen.' Zei hij ernstig en hoorde achter zich voetstappen van mensen.

Hij suste haar en glimlachtte geruststelend ze was blij dat hij haar gevonden had en niet iemand van die enge mensen. Hij moest glimlachen en deed die ogen na 'je bedoelt deze.' Hi jlachte breed en duwde haar in een donker hoekje. Melody deinsde achteruit die ogen waren bijna exact dezelfde ze snapte het niet en het beangstigde haar.'Luister naar me, doe gewoon met me mee begrepen.' Zei hij ernstig en hoorde achter zich voetstappen van mensen. Ze keek hem aan met grote ogen. Wa...wat gaan we doen? Ik kan ons niet beide hier wegvliegen, ik kan amer zelf wegvliegen. Zei ze met een zachtte stem ze trilde nog steeds.

Ze was blijkbaar in shock. Ze keek hem aan met grote ogen. Wa...wat gaan we doen? Ik kan ons niet beide hier wegvliegen, ik kan amer zelf wegvliegen. Zei ze met een zachtte stem ze trilde nog steeds. Hij zei zachtjes 'We hoeven niet weg te vliegen, ik ken deze mensen. blijf hier zo.' Zei hij zachtjes en stapte uit de schaduw, hij bekeek zijn ouders van top tot teen, en zag dat de verloofde van zijn broers er ook bi jwaren, hij knikte vrolijk naar hun 'Pap, Mam Leuk jullie weer te zien.' Zei hij Vrolijk en liep op hun af en omarmde hun, zijn broers gaf hij ee nklap op de rug en de verloofden en kus op hun handen. 'Ik ben blij dat jullie sne lzijn gekomen.' Zei hij rustig. Zijn vaedr stapte naar voren, ze leken spreken op elkaar, zelfde haar kleur, zelfde harde ogen. 'Heb je die engel te pakken gekregen Zoon?' Vroeg hij met zijn strenge toon en Cassel knikte 'Pap, je kent me toch, ik vang alles als ik het wil.' Zei hij serieuze en zijn broer grinnikte 'Ohja, toen hij hoorde dat we achter een engel aanzaten was hij in mum van tijd weg.' Cassel lachte breed en pakte toen voorzichtig de hand van Mel, 'Tadaa...Me prachtige vangst.' Zijn vaders en broers ogen beginnen te schitteren en de vrouwen keken eerder nieuwsgierig. 'Ze is mooi, erg mooi.' zijn vader kwam dichterbij om haar te bekijken en cassel begon te blazen 'Ze is van mij pap en waag het niet om haar zo te bekijken.' Zijn stem was hard en hij keek recht naar zijn vader 'Je laat het.' Zei hij dit keer rustig en langzaam. Zijn vader begon ook te blazen 'Wij zagen haar eerder.' Het waren neit de woorden van zijn vader maar we lvan zijn oudste broer. cassel krulde zijn lip op en ontblote zijn tanden. Hier moest je echt niet bij zijn, tusse nee ngevecht van de vader en zijn broers.

Hij zei zachtjes 'We hoeven niet weg te vliegen, ik ken deze mensen. blijf hier zo.' Zei hij zachtjes en stapte uit de schaduw. Ze keek hem verward en ook een beetje angstig aan. Hoezo kende hij die vreselijke mensen. Maar ze bleef wel waar hij zei dat ze moest blijven hij zag hoe hij de oudste twee omhelsde en nu kreeg ze het door het was zijn familie! Hij ging heel losjes met hen om en de oudste man zijn vader waarschijnlijk vroeg of hij haar gevangen had. Cassel knikte 'Pap, je kent me toch, ik vang alles als ik het wil.' Zei hij serieuze en zijn broer grinnikte 'Ohja, toen hij hoorde dat we achter een engel aanzaten was hij in mum van tijd weg.' Cassel lachte breed. Melody deinsde nog harder achteruit. Meende hij dat had hij haar gevangen? Was dat zijn plan?! Ineens greep hij haar hand en trok haar uit de schaduw ze glinsterde en bekeek de op geldbeluste gezichten en de vreemde blikken van de mannen. 'Tadaa...Me prachtige vangst.' Ze lette niet op de blikken ze richtte haar blik naar de grond ze snapte het niet meer en haar hoofd deed zo'n pijn van alle gaven om haaar heen. 'Ze is mooi, erg mooi.' zijn vader kwam dichterbij om haar te bekijken en cassel begon te blazen. Melody richtte haar blik meteen op de oudere man en ze deinsde achteruit. cassel begon te blazen 'Ze is van mij pap en waag het niet om haar zo te bekijken.' Zijn stem was hard en hij keek recht naar zijn vader. Melody richtte haar blik weer op hem. 'Je laat het.' Zei hij dit keer rustig en langzaam. Zijn vader begon ook te blazen. Melody richtte haar ogen op zijn familieleden er stond liet langer angst in haar blik. 'Wij zagen haar eerder.' Het waren neit de woorden van zijn vader maar we lvan zijn oudste broer. cassel krulde zijn lip op en ontblote zijn tanden. Melody wilde niet dat hij in de nesten geraakte door haar en ze ging voor hem staan haar grote witte vleugels uitgestrekt ze scheen nog harder doordat ze Cassel wilde beschermen. Wat willen jullie van mij?! Riep ze radeloos de hoofdpijn werd veel te erg en ze kon er bijna niet meer tegen ze voelde emoties zwakjes ze voelde ook de gedachten van anderen ze voelde veel maar alles was heel zwakjes.

Melody wilde niet dat hij in de nesten geraakte door haar en ze ging voor hem staan haar grote witte vleugels uitgestrekt ze scheen nog harder doordat ze Cassel wilde beschermen. Wat willen jullie van mij?! Riep ze radeloos, hij gromde en zijn mond ging naar haar oor. 'Ik zei toch,gewoon meedoen.' Zei hij zachtjes en liep toen achter haar vandaan 'We willen jou lichaam lieverd.' Zei zijn moeder die naast haar vader ging staan. 'Pap, zullen we dit buiten regelen.' Zei hij beheerst en liep naar buiten gevolgd door zijn vader, zijn moeder zou wel op Melody passen zodat ze niet naar buiten ging. Hij veranderde terug in een witte kat en keek recht in de gele ogen van een zwarte kat, ze bliezen geaarlijk en een gevecht begon. Uitiendelij kwaren ze allebei buiten adem, en allebei zaten ze onder wonden maar zijn vader was ook bewerkt een paar keer 'Pap, dit is mijn territoria en je laat haar met rust, en als we die demon doden krijgen we heel veel, en al zeker als we zijn lichaam krijgen.' Zei hij toen hij terug veranderde, er liep een hele kras over zijn gezicht en alles deed pijn.

hij gromde en zijn mond ging naar haar oor. 'Ik zei toch,gewoon meedoen.' Zei hij zachtjes en liep toen achter haar vandaan. Ze richtte haar aandacht op zijn moeder. 'We willen jou lichaam lieverd.' Zei zijn moeder die naast haar vader ging staan. Melody keek haar geschrokken aan, dat meende ze toch niet?! 'Pap, zullen we dit buiten regelen.' Zei hij beheerst en liep naar buiten gevolgd door zijn vader. Ze wilde achter hem aangaan maar zijn familieleden lieten haar geen kans. Ze hoorde gemiauw en geblaas. Uitiendelij kwaren ze allebei buiten adem, en allebei zaten ze onder wonden maar zijn vader was ook bewerkt een paar keer 'Pap, dit is mijn territoria en je laat haar met rust, en als we die demon doden krijgen we heel veel, en al zeker als we zijn lichaam krijgen.' Zei hij toen hij terug veranderde, er liep een hele kras over zijn gezicht en alles deed pijn. Melody luisterde en zag toen zijn gezicht ze negeerde zijn familie en liep naar Cassel toe ze concentreerde zich op het immiteren van de aanwezige rising sun. Ze legde haar hand op zijn gezicht en de wond begon te helen. Nadat hij wat opgelapt was greep ze naar haar hoofd al die gaven putte haar uit Ze moest hem vastgrijpen om niet door haar benen te zakken haar vleugels verdwenen en ze kreeg weer haar zwarte kleding.

Melody luisterde en zag toen zijn gezicht ze negeerde zijn familie en liep naar Cassel toe ze concentreerde zich op het immiteren van de aanwezige rising sun. Ze legde haar hand op zijn gezicht en de wond begon te helen. Nadat hij wat opgelapt was greep ze naar haar hoofd al die gaven putte haar uit Ze moest hem vastgrijpen om niet door haar benen te zakken haar vleugels verdwenen en ze kreeg weer haar zwarte kleding. HIj greep haar vast en har vader knikte en verdween met zijn familie, Een stel katten rende weg naar buiten en hij pakte Melody stevig beet 'Je hoefde het helemaal niet te doen.' Zei hij zachtjes.

HIj greep haar vast en har vader knikte en verdween met zijn familie, Een stel katten rende weg naar buiten en hij pakte Melody stevig beet 'Je hoefde het helemaal niet te doen.' Zei hij zachtjes. Ze keek hem aan en lachtte zachtjes. Jij had ook niet met je familie moeten vechten voor mij. Zei ze rustig ze vond het fijn dat hij haar vasthield waarschijnlijk ook omdat ze anders zou omvallen maar toch. Ze keek hem in zijn donkere ogen. Waarom deed je dat eigenlijk? Vroeg ze zacht.

Ze keek hem aan en lachtte zachtjes. Jij had ook niet met je familie moeten vechten voor mij. Zei ze rustig HIj kon gewoon voelen dat zij het fijn vond en hij moest glimlachen, ze was toch zo een lieverd. Ze keek hem in zijn donkere ogen. Waarom deed je dat eigenlijk? Vroeg ze zacht. HIj glimlachte verlegen. 'Ik-ik wou gewoon niet dat jij in hun handen viel.' Zei hij met rode wangen en keek de gront rond. In de verte zag hij wat hooi liggen, blijkbaar was dit vroeger ee nhol van een dier, Met gemak tilde Cassel haar op en bracht haar naar de hooi hoop en legde haar voorzichtig er op.

HIj glimlachte verlegen. 'Ik-ik wou gewoon niet dat jij in hun handen viel.' Zei hij met rode wangen en keek de gront rond. Ze moest ook blozen hij was zo schattig met die rode wangen ze had hem eigenlijk nog nooit zien blozen hij leek altijd zo cool en beheersd. Met gemak tilde Cassel haar op en bracht haar naar de hooi hoop en legde haar voorzichtig er op. Ze hield hem stevig vast tot hij haar neergelegd had maar ze bleef zijn hand vast houden en hem een beetje bezorgd aankijken. Heb ik je nu in de problemen gebracht? Vroeg ze twijfelend ze wilde hem helemaal niet in moeilijkheden brengen. Ze voelde zich goed met hem in de buurt.

Ze hield hem stevig vast tot hij haar neergelegd had maar ze bleef zijn hand vast houden en hem een beetje bezorgd aankijken. Heb ik je nu in de problemen gebracht? Vroeg ze twijfelend. Hij schudde zijn hoofd en glimlachte kalm en ging naast haar liggen. ' Nee hoor lieverd, alleen moet je wel doen als of je van mij bent en dit.' Hij haalde uit zijn zak precies een kopie van ee narmband die normaal een sharper gaf als ee nshape shifter van hem was, normaal gesproken lek het dan heel veel op die van een bloodhunter met dezelfde effect maar dan een stuk mooier, dit was de kopie en niemand zal de verschiel in zien dat dit armband nep was. 'Dragen...Geen zorge hij is nep en zal je niks doen, het is voor de zekerheid.' Zei hij zachtjes en deed voorzichtig die bij haar om.

Hij schudde zijn hoofd en glimlachte kalm en ging naast haar liggen. ' Nee hoor lieverd, alleen moet je wel doen als of je van mij bent en dit.' Hij haalde uit zijn zak een armband. Ze keek er wat verbaasd naar. Ik hoef niet te doen alsof... Fluisterde ze haast onhoorbaar. De armban had wat weg van een bloodhunter armband. Ze wist dat de Sharpes een soort gelijk sisteem gebruikte maar ze had het nog nooit met haar eigen ogen gezien. 'Dragen...Geen zorge hij is nep en zal je niks doen, het is voor de zekerheid.' Zei hij zachtjes en deed voorzichtig die bij haar om. Ze keek ernaar en gaf hem een zoen op zijn wang. Ze keek hem aan met haar haast witte ogen ze was zo opgelucht dat hij was gekomen bj hem voelde ze zich veilig.

Ze keek ernaar en gaf hem een zoen op zijn wang. Ze keek hem aan met haar haast witte ogen ze was zo opgelucht dat hij was gekomen bj hem voelde ze zich veilig. Hij glimlachte opgelucht en ging gewoon weg liggen staren naar de plafon. Hij voelde zich zelf ontspannen en zijn ademhaling begon rustig te woorden. Hij voelde zijn handen zweten en deed even zijn handschoenen uit, het was vreselijk op zulke mommenten een handschoen te dragen maar ja, hij was het verplicht, en voor diegene die niet hebbe ngemerkt droeg zijn hele familie handschoenen, het was ee nsoort teken van hun familie.

Hij staarde naar het plafond en zij staarde naar hem. Hij was zo mooi en zorgzaam. Ze zag dat hij zijn handschoenen even uitdeed ze had zijn handen eigenlijk nog nooit echt gezien. Ze nam er voorzichtig eentje en ze voelde dat hij nogal klam was. Ze drukte er een kus op en ze vlocht haar vingers toen in de zijne. Ik was bang dat ik je nooit meer zou zien, er is geen moment voorbijgegaan dat ik niet aan je dacht... Bekende ze met een zachte stem terwijl ze tegen hem aan bleef liggen en zijn hand bleef vasthouden ze was echt erg bang geweeest voor dat hij gekomen was. Ik ben zo blij dat jij me vond. Zei ze zacht met haar ogen op de zijne gericht.

HIj voelde dat ze zijn hand voorzichtig nam en haar vingers in de zijne vlechte, en drukte een kus op. HIj voelde meteen al haar emotie's op hem afgaan, hij probeerde rustig te blijven en haar niet te bewerken. Hij bleef haar handen vasthouden e nvoelde dat ze erg bang was geweest. Ik was bang dat ik je nooit meer zou zien, er is geen moment voorbijgegaan dat ik niet aan je dacht... Hij keek naar haar ' ik heb ook de hele tijd aan jou gedacht, ik werd gek van dat ik je niet in mijn handen had, je zachte lippen niet voelde.' Zei hij zachtjes. Ik ben zo blij dat jij me vond. Zei ze zacht met haar ogen op de zijne gericht. Hij grinnikte en maakte zijn hand los en deed zijn handschoen uit.

Hij keek naar haar ' ik heb ook de hele tijd aan jou gedacht, ik werd gek van dat ik je niet in mijn handen had, je zachte lippen niet voelde.' Zei hij zachtjes. Hij grinnikte en maakte zijn hand los en deed zijn handschoen uit. Ze bloosde en druktte haar lippen kort en zacht op de zijne. Ze keek hem aan met twinkeloogjes. Je moet me nog zeggen hoe ik je moet bedanken voor het redden van mijn leven voor de 2 de keer ondertussen. Zei ze met een glimlach.

Ze keek hem aan met twinkeloogjes. Je moet me nog zeggen hoe ik je moet bedanken voor het redden van mijn leven voor de 2 de keer ondertussen. Zei ze met een glimlach. Hij grnnikte ''Je hoeft me niet te bedanken ik heb namelijk een baatje gekregen als beschermengel om jou te beschermen.'' Zei hij lachend, nu zal hij haar niet uit de oog laten en hij vergat even wat hij zichzelf had beloofd over har niet meer te zien.

Hij grnnikte ''Je hoeft me niet te bedanken ik heb namelijk een baatje gekregen als beschermengel om jou te beschermen.'' Zei hij lachend. Ze grinnikte en drukte een zoen op zijn wang. Wel dan doe je dat baantje heel goed. Zei ze met een glimlach. Ze moest blozen. Maar betekend dat dan dat je nu wel in mijn buurt blijft? Vroeg ze hoopvol ze voelde hoe haar hart sneller te keer ging elke keer dat ze in zijn ogen keek, elke keer dat ze hem hoorde ademen, elke keer dat zijn prachtige lippen bewogen.

Ze grinnikte en drukte een zoen op zijn wang. Wel dan doe je dat baantje heel goed. Zei ze met een glimlach. Ze moest blozen. Maar betekend dat dan dat je nu wel in mijn buurt blijft? Vroeg ze hoopvol ze voelde hoe haar hart sneller te keer ging, hij grijnsde 'Ik probeer het zo goed mogelijk te doen.' Zei hij glimlachend en streelde haar wang. 'Ik zal me best doen om dicht bij jou te zijn Melody, maar ik kan niet altijd in de buurt zijn.' Zei hij lachend.

hij grijnsde 'Ik probeer het zo goed mogelijk te doen.' Zei hij glimlachend en streelde haar wang. 'Ik zal me best doen om dicht bij jou te zijn Melody, maar ik kan niet altijd in de buurt zijn.' Zei hij lachend. Ze glimlachtte. Jammer genoeg niet nee... Zei ze met een grijns. Maar toen schoot haar iets te binnen wat ze op de markt had gezien. Ze ging zitten haar blik naar de grond. Cassel? Wat beteken ik eigenlijk voor jouw? Vroeg ze twijfelend. Ik...ik heb je gezien in de stad...je was een ander meisje aan het zoenen. Zei ze zacht ze probeerde haar stem vas te laten klinken maar het lukte haar niet ze wist het even niet.

Ze glimlachtte. Jammer genoeg niet nee... Zei ze met een grijns. Maar toen schoot haar iets te binnen wat ze op de markt had gezien. Ze ging zitten haar blik naar de grond. Cassel? Wat beteken ik eigenlijk voor jouw? Vroeg ze twijfelend. Ik...ik heb je gezien in de stad...je was een ander meisje aan het zoenen. Zei ze zacht ze probeerde haar stem vas te laten klinken maar het lukte haar niet ze wist het even niet. Zijn grijns stierf van zijn gezicht en hij keek haar vriendelijk aan 'Jij bent alles voor mij en ik meost bij die meid ies verzinnen zodat ze dacht dat ik alleen maar aandacht trok met har geld te stelen.' Zei hij zachtjes.

Zijn grijns stierf van zijn gezicht en hij keek haar vriendelijk aan 'Jij bent alles voor mij en ik meost bij die meid ies verzinnen zodat ze dacht dat ik alleen maar aandacht trok met har geld te stelen.' Zei hij zachtjes. Ze keek hem aan het lukte haar niet om hem volledig te geloven hoe graag ze dat ook wilde het lukte haar niet. Is dat echt de waarheid Cassel? Of probeer je me gewoon te sussen? Vroeg zetwijfelend ze keek hem niet aan want ze wist dat ze zichzelf weer zou verliezen in zijn prachtige ogen.