What the hell! [Dregoe later Kiba]

Kiba gromde en steeg toen op. Wat bedoelde hij daar nu mee? Dacht ze in zichzelf. Hij vloog rustig het was een fijn gevoel dat vliegen ze sloot haar ogen en legde zich neer op zijn kop. Toen maakte hij een duikvlucht en landde hij deed zijn kop wat naar beneden zodat ze af kon stappen. Ze wandelde rustig van zijn hoofd en hoopte dat ze hem geen pijn deed. liliana was blij nu en gaf zonder er bij na te denken Kiba een kus op zijn neus. "Dat was geweldig Kiba! Nooit geweten dat draken zo fantastisch zijn!" Zei ze blij. Maar toen lachte ze niet meer en richtte haar hoofd naar de grond. "Ow sorry dat is waar ook ik ben je speeltje niet meer." Zei ze treurig. Ze keek hem weer aan met een droevige blik in haar ogen. "Is het goed als ik mijn spullen ga halen bij jouw huis? Daarna ben je van me af." Zei ze gedeprimeerd. Wat moest ze doen zonder Kiba? Ze kon de familie auditore niet alleen aan en wie anders zou haar willen helpen?

Ze wandelde van hem af en gaf hem een kus op zijn neus. "Dat was geweldig Kiba! Nooit geweten dat draken zo fantastisch zijn!" Opeens stopte ze met lachen. "Ow sorry dat is waar ook ik ben je speeltje niet meer." "Is het goed als ik mijn spullen ga halen bij jouw huis? Daarna ben je van me af. Hij gromde kwaad en plaatste zijn poot boven haar. Zodat ze 'gevangen' zat en zijn klauwen de tralies waren. Hij zou graag weer willen veranderen, maar dan kon hij haar niet tegenhouden. Maar nu kon ze niet weg.

Hij gromde kwaad en plaatste zijn poot boven haar. Zodat ze 'gevangen' zat en zijn klauwen de tralies waren. Liliana keek hem niet begrijpend aan. "Ik snap het niet Kiba wat wil je nu? Eerst wil je dat ik weg ga en nu hou je me gevangen." Liliana was echt in de war. "Kan je alsjeblieft weer veranderen? Dan begrijp ik teminste wat je wilt. Ik beloof dat ik blijf en ik zou toch niet aan jouw kunnen ontsnappen moest je het vergeten zijn maar je hebt mij net ook gevangen hoor." Ze ging zitten en liet haar hoofd op haar handen rusten.

"Ik snap het niet Kiba wat wil je nu? Eerst wil je dat ik weg ga en nu hou je me gevangen." Hij keek naar de grond. "Kan je alsjeblieft weer veranderen? Dan begrijp ik teminste wat je wilt. Ik beloof dat ik blijf en ik zou toch niet aan jouw kunnen ontsnappen moest je het vergeten zijn maar je hebt mij net ook gevangen hoor." Ze ging zitten. Langzaam haalde hij zijn poot boven haar af. Hij veranderde en had gescheurde kleren aan, beter dan niets. Hij draaide zich om en kruiste zijn armen. Hij keek naar de grond. "Ik wil jou, dat is wat ik wil! Maar ik voel me zo vuil, ik voel me vuil als ik eraan denk hoeveel meisjes ik voor je gebruikt heb en ik heb bang dat het bij jou ook gaat gebeuren. Ookal weet ik dat je de ware bent. Het is gewoon, ik ben bang dat ik je vermoord, als mijn draak het overneemt vermoord ik bijna iedereen." Er rolde een traan over zijn wang. "Soms laat ik mezelf gewoon overnemen door zijn persoonlijkheid, zodat ik niet zo schuw en verlegen ben. Normaal, doe ik geen vlieg kwaad, ik ben normaal een heel ander iemand. Maar door mijn draak mijn mens te laten zijn, vind ik mezelf niet meer terug. Het komt allemaal door de arena." Hij ging zitten, met zijn handen in zijn haar. "Je weet hoe groot ik ben, ik kon me daar niet veranderen, dan kan ik niet meer bewegen. Daarom moest ik mijn draken kant leren gebruiken als mens. Ik moest als mens zo sterk zijn als een draak. Maar ik maakte er misbruik van. Ik werd meer en meer draak, ik ben mezelf niet meer, ik ben Kiba niet. Ik ben 'draak'." Hij zuchtte en sloot zijn ogen. Er rolde weer een traan over zijn wang.

Langzaam haalde hij zijn poot boven haar af. Hij veranderde en had gescheurde kleren aan, beter dan niets. Hij draaide zich om en kruiste zijn armen. Hij keek naar de grond. "Ik wil jou, dat is wat ik wil! Maar ik voel me zo vuil, ik voel me vuil als ik eraan denk hoeveel meisjes ik voor je gebruikt heb en ik heb bang dat het bij jou ook gaat gebeuren. Ookal weet ik dat je de ware bent. Het is gewoon, ik ben bang dat ik je vermoord, als mijn draak het overneemt vermoord ik bijna iedereen." Er rolde een traan over zijn wang. "Soms laat ik mezelf gewoon overnemen door zijn persoonlijkheid, zodat ik niet zo schuw en verlegen ben. Normaal, doe ik geen vlieg kwaad, ik ben normaal een heel ander iemand. Maar door mijn draak mijn mens te laten zijn, vind ik mezelf niet meer terug. Het komt allemaal door de arena." Hij ging zitten, met zijn handen in zijn haar. "Je weet hoe groot ik ben, ik kon me daar niet veranderen, dan kan ik niet meer bewegen. Daarom moest ik mijn draken kant leren gebruiken als mens. Ik moest als mens zo sterk zijn als een draak. Maar ik maakte er misbruik van. Ik werd meer en meer draak, ik ben mezelf niet meer, ik ben Kiba niet. Ik ben 'draak'." Hij zuchtte en sloot zijn ogen. Er rolde weer een traan over zijn wang. Liliana vond het zo erg voor hem maar ze was ook blij dat hij het gezegd had. Ze ging naar hem toen en ze legde zijn hand tegen de haarre. "Kiba het maakt me niet uit wat je met andere meisjes hebt gedaan dat is het verleden dat is geschiedenis. En ik weet zeker dat de oude Kiba daar nog steeds zit. Het maakt me zelfs niet uit als je me vermoord. Als jij het niet doet doet Ezio of een ander het wel. Sterker nog ik zou blij zijn als jij degene was die mij doodde." Liliana legde haar hoofd in zijn nek. Voor mij zul je altijd Kiba zijn en niet "draak". Zei ze tot slot terwijl ze hem een knuffel gaf. Meer durfde ze momenteel niet te doen.

Ze kwam naar hem toe. Was ze niet kwaad? "Kiba het maakt me niet uit wat je met andere meisjes hebt gedaan dat is het verleden dat is geschiedenis. En ik weet zeker dat de oude Kiba daar nog steeds zit. Het maakt me zelfs niet uit als je me vermoord. Als jij het niet doet doet Ezio of een ander het wel. Sterker nog ik zou blij zijn als jij degene was die mij doodde." Normaal als hij de waarheid vertelde kreeg hij telkens een klap in zijn gezicht? "Voor mij zul je altijd Kiba zijn en niet "draak"." Hij glimlachte lichtjes en gaf haar toen een knuffel. Alleen hield hij er geen rekening mee dat hij haar verpletterde. Toen Hij merkte dat er iets scheelde, liet hij haar los. "Sorry, ik was nogal enthousiast." Hij stond recht en ging naar de body-control chip hij raapte het op. "Ik zal er morgen mee naar de markt gaan, iedereen haat je daar dus je kunt er beter weg blijven." Hij ging naar haar toe en nam haar hand vast. "Ga je mee? Naar ons huis?" Hij glimlachte.

Hij glimlachte lichtjes en gaf haar toen een knuffel. Alleen hield hij er geen rekening mee dat hij haar verpletterde. Liliana hoeste een beetje en wilde zeggen dat ze lucht nodig had maar ze kreeg geen geluid uit haar keel. Toen Hij merkte dat er iets scheelde, liet hij haar los. "Sorry, ik was nogal enthousiast." Hij stond recht en ging naar de body-control chip hij raapte het op. "Ik zal er morgen mee naar de markt gaan, iedereen haat je daar dus je kunt er beter weg blijven." Hij ging naar haar toe en nam haar hand vast. "Ga je mee? Naar ons huis?" Hij glimlachte. Ze stond op en glimlachte ook. "Laat die chip maar zijn, op Ezio zal ie niet werken en ik wil niet meer op shapeshifters jagen dus ik heb hem niet meer nodig. Maaar toch bedankt." Ze leunde tegen hem aan terwijl ze naar huis liepen. Ze keek hem even aan. "En wanneer gaan we beginnen met het martelen? Want in dat geval heb ik nog iets voor je. Ik bedoel maar Ezio heeft mischien een beetje gelijk over dat helsgedoe." Zei ze terwijl ze van hem wegkeek ze schaamde zich een beetje.

"Laat die chip maar zijn, op Ezio zal ie niet werken en ik wil niet meer op shapeshifters jagen dus ik heb hem niet meer nodig. Maaar toch bedankt." Ze leunde tegen hem aan terwijl ze naar huis liepen. Ze keek hem even aan. "En wanneer gaan we beginnen met het martelen? Want in dat geval heb ik nog iets voor je. Ik bedoel maar Ezio heeft mischien een beetje gelijk over dat helsgedoe." Hij merkte dat ze zich schaamde. "Trek je niets aan van wat hij zegt. Hij heeft je laten vallen, weet je nog, ik zou maar niet naar hem luisteren." Hij legde zijn arm om haar schouders. Hij zag het huis al. "Je ziet er best moe uit, kom, dan zullen we gaan slapen. We hebben namelijk een hele dag ruzie gemaakt." Hij grijnsde, als je er over nadacht was het best grappig.

"Trek je niets aan van wat hij zegt. Hij heeft je laten vallen, weet je nog, ik zou maar niet naar hem luisteren." Hij legde zijn arm om haar schouders. Liliana vond het zo fijn dat hij zijn arm om haar schouder legde. Ze gennoot van zijn aanraking. Hij zag het huis al. "Je ziet er best moe uit, kom, dan zullen we gaan slapen. We hebben namelijk een hele dag ruzie gemaakt." Hij grijnsde. Liliana keek hem even aan en lachtte toen. "Maar mag ik dit keer wel echt slapen?" Zei ze met een speelse grijns. Toen ze bij zijn huis aankwamen trok ze hem mee naar bed. Daar deed ze haar bekwijlde kleren uit en sliep ze in haar pikante legerie. Ze sliep zalig omdat ze wist dat hij bij haar was. Toen ze wakker werd gaf ze hem een zoen op zijn wang en liep naar de keuken waar ze een paar dagen geleden haar gif had gemaakt. Ze rende met het flesje naar Kiba en glunderde. Hier dat maakt het makkelijker als je Luna gaat martelen." Zei ze met een duivelse grijns terwijl ze hem een kus gaf.

"Maar mag ik dit keer wel echt slapen?" Hij knikte lachend. Toen ze thuis kwamen deed Liliana haar bekwijlde kleren uit en sliep in haar pikante lengerie. Waarom moest ze dat nu doen? Toen ze sliep, glipte hij het huis uit met de was. Hij ging naar het meer en waste de kleren uit. Toen alles uitgewassen was, hing hij het te drogen. Vervolgens kroop hij bij onder de dons en sliep.

Hij werd gewekt door een zoen op zijn wang. Even later zag hij Liliana met een flesje gif. "Hier dat maakt het makkelijker als je Luna gaat martelen." Hij grijnsde en nam het flesje vast. Hij rook er eens aan. "En hoe kan ik er voor zorgen dat ze het drinkt? Ze vertrouwt me niet meer weet je nog?" Hij zette het flesje op zijn nachtkastje en deed zijn kleren aan terwijl hij naar Liliana luisterde.

Hij grijnsde en nam het flesje vast. Hij rook er eens aan. "En hoe kan ik er voor zorgen dat ze het drinkt? Ze vertrouwt me niet meer weet je nog?" Hij zette het flesje op zijn nachtkastje en deed zijn kleren aan terwijl hij naar Liliana luisterde. Liliana ging ook even naar de kast en nam een t-shirt en een losse broek van Kiba. Ze droeg zijn kleren graag ze roken zo lekker naar hem. Ze ging op het bed zitten en dacht even na. Toen kreeg ze een grijns op haar gezicht. "Ze hoeft het niet te drinken. Ze kan het ook binnen krijgen via een spuit ofzo. Of denk je dat je haar niet aankan?" Ze keek hem uitdagend aan en gniffelde even. Liliana keek naar Kiba en was nog steeds aan het lachen. "Weet je het vrbaasde me dat je me de hele nacht hebt laten slapen dat is voor het eerst sinds ik hier ben. " Gniffelde ze.

"Ze hoeft het niet te drinken. Ze kan het ook binnen krijgen via een spuit ofzo. Of denk je dat je haar niet aankan?" Hij begon in zijn kasten te zoeken, hij had er ergens nog wel eentje liggen. "Weet je het verbaasde me dat je me de hele nacht hebt laten slapen dat is voor het eerst sinds ik hier ben." Hij keek haar wat zuur aan, maar op een grappige manier. "Ik kan me inhouden als het moet hoor, ik ben geen dekhengst." Hij draaide zich om en begon verder te zoeken. Uiteindelijk vond hij een spuit. "Hebbes." Hij ging naar zijn nachtkasje en deed de vloeistof erin. Hij grijnsde. "Zo, Luna, eens zien of je me nog steeds verafschuwd als je deze krijgt. Eens zien of je dan nog steeds van Ezio houd." Hij keek even verafschuwend. "Wie noemt zijn kind nu Ezio? Ezio heeft toch geen betekins? Oké, ik heb ook een vreemde naam, maar die van mij heeft tenminste een betekenis." Hij zuchte en haalde zijn schouders op.

Hij keek haar wat zuur aan, maar op een grappige manier. "Ik kan me inhouden als het moet hoor, ik ben geen dekhengst." Hij draaide zich om en begon verder te zoeken. Liliana grinnikte even. "Aah nee?!" Uiteindelijk vond hij een spuit. "Hebbes." Hij ging naar zijn nachtkasje en deed de vloeistof erin. Hij grijnsde. "Zo, Luna, eens zien of je me nog steeds verafschuwd als je deze krijgt. Eens zien of je dan nog steeds van Ezio houd." Hij keek even verafschuwend. Liliana maakte een kotsgeluid. "Wie noemt zijn kind nu Ezio? Ezio heeft toch geen betekins? Oké, ik heb ook een vreemde naam, maar die van mij heeft tenminste een betekenis." Hij zuchte en haalde zijn schouders op. Liliana stond even recht en keek hem gemaakt zuur aan. "Wat is er mis met een naam zonder betekenis? Menneer hoektand?!" Zei ze terwijl ze hem porde. Toen lachtte ze weer "En wanneer gaan we beginnen met ons plannetje?" Zei ze met een speelse grijns terwijl ze even zijn lippen aanraakte met de haarre.

Ze keek hem gemaakt zuur aan. "Wat is er mis met een naam zonder betekenis? Menneer hoektand?!" Hij grinnikte. "Ik heb het over lelijke namen zonder betekenis, die van jou is prachtig." Hij grijnsde. "En wanneer gaan we beginnen met ons plannetje?" Hun lippen raakte elkaar even. "Deze avond, zodat er zo min mogelijk toeschouwers zijn. Anders gaan ze ons waarschijnlijk verbannen ofzo." Hij draaide met zijn ogen. "Blood Hunters, ze zijn voor niets goed" Hij lachtte en gaf haar toen een kus. "Jij bent meer een shape hunter, of blood shifter. Je zit zowat tussenin, je bent uniek." Hij knipoogde.

Hij grinnikte. "Ik heb het over lelijke namen zonder betekenis, die van jou is prachtig." Hij grijnsde. liliana kreeg een schattige glimlach op haar gezicht. "Deze avond, zodat er zo min mogelijk toeschouwers zijn. Anders gaan ze ons waarschijnlijk verbannen ofzo." Hij draaide met zijn ogen. Ze grinnikte "Blood Hunters, ze zijn voor niets goed" Hij lachtte en gaf haar toen een kus. Ze keek hem even niet begrijpend aan. "Jij bent meer een shape hunter, of blood shifter. Je zit zowat tussenin, je bent uniek." Hij knipoogde. Ze was echt ontroerd en ze stortte zich op hem ze gaf hem een lange romantische kus na de kus keek ze hem aan er twinkelde een traan aan haar oog. "Ooh Kiba ik snap niet dat ik mijn tijd heb zitten verdoen aan zo'n sukkel als er iemand zoals jij op deze aarde rondliep." Ze was zo blij met hem ze keek hem aan. en ze lachte een gelukkige maar ook een tikje duivelse lach. "En na vanavond moeten we ons geen zorgen meer maken over die insecten. En als we hen hebben aangepakt doden we de blodhunters." Liliana wilde het zo ze wilde niets meer te maken hebben met haar eigen soort. Ze had gemerkt dat shapeshifters gewoon leuker gezelschap waren en veel beter konden zoenen.