Journey to a new life [Robin]

Met rustige stappen liep Dante in de donkere schduw van de bomen over het smalle pad. Hij liep redelijk door maar hij zou waarschijnlijk wel zijn kamp op moeten slaan want het werd steeds donkerde, maar voorlopig zou hij nog wel een tijdje door kunnen lopen. De wind speelde rustig met zijn haren en Dante verborg zijn kin in zijn sjaal terwijl de wind aan zijn kleren trok. Plotseling klonk er een geluid en oplettend keek hij opm zich heen, er vlogen enkele vogels uit de bosjes weg, ze waren waarschijnlijk geschrokken van een andere reiziger.

Robin liep rustig door het bos met een hert op de rug van Donder gebonden zodat het er niet afviel. Hij had vandaag weer eens zin met zijn groep om vlees te eten. Widow's geheugen bego nzich te herstellen en daar was hij super blij om. Een paar vogels schrokken zich rot toen Donder plotseling stijgerde, dat betekende dat er een shape shifter in de buurt was, Robin kalmeerde zijn paard door lieve woordjes te zeggen en dat hij zich geen zorge moest maken.

-Kennen ze elkaar nu al of niet?

Rustig liep hij door en ging door enkele bochten. Hij zag een paard stijgeren en glimlachte naar de ruiter toen hij naats hem stond. 'Wat is er loos?' vroeg hij vriendelijk terwijl hij naar het paard keek, het was getraind, goed getraind, getraind om shapeshifters op te merken.

- ze kunnen oude vrienden van elkaar zijn?-

Robin keek naar de jonge die naar hun toe kwam en hij nam hem goed in zich op, hij kwam hem bekend voor, maar van waar, Robin had wel vaker vrienden tussen de shape shifters. 'Wat is er loos?' vroeg hij vriendelijk terwijl hij naar het paard keek, Die stem...hij kende die bruin harige jongen ergens van maar van waar? 'Er is niets loos, Donder is gewoon erg op de hoede.' Zei hij rustig terwijl hij naar die jongen keek 'Heb ik jou eens eerder ontmoet, je komt me zo bekend voor.' gaf hij toe terwijl hij bleef kloppen op de nek van zijn paard.

-Is goed

Dante had zijn blik van het paard afgewend en keek naar de jonge man die op het dier zat. Bijna gelijk vloog er een vlaag van herkenning door hem heen, Robin. Hij kende hem nog van vroeger, toen ze jonger waren geweest, ze hadden in hetzelfde dorp gewoont (<-?) maar ze waren toen nog jong geweest. 'Er is niets loos, Donder is gewoon erg op de hoede.' Zei hij rustig terwijl hij naar hem keek 'Heb ik jou eens eerder ontmoet, je komt me zo bekend voor.' Dante glimlachte 'Dante Seeker.' antwoorde hij ontspannen, zoals altijd 'En dat denk ik wel, Robin Hood.' hij lachte en streek zachtjes met zijn hand over de nek van het paard, Storm, zo had Robin het genoemd, het was nog een jong dier.

Die jongen kwam hem eng bekend voor. 'Dante Seeker.' antwoorde hij ontspannen,Een belletje ging rinkelen in zijn hoofd, vroeger hadden ze in 1 dorp gewoond en Robin was toen goed bevriend met Dante maar toen hij naar de academie moest had hij hem nooit meer gezien. 'En dat denk ik wel, Robin Hood.' hij lachte en streek zachtjes met zijn hand over de nek van het paard, Robin lachte 'Dante, Dante, Dante. I kheb jou al een eeuwigheid niet gezien, de laatste keer was toen ik 16 was.' Robin grijnsde 'je bent veranderd.' merkte Robin op, hij was gegroeid, dat kon je zo zien.

'Dante, Dante, Dante. I kheb jou al een eeuwigheid niet gezien, de laatste keer was toen ik 16 was.' zei Robin en hij grijnsde 'je bent veranderd.' 'Jij ook,'antwoorde hij tegen zijn vriend, zo'n zes jaar hadden ze elkaar al niet meer gezien. 'En omstandigheden zijn veranderd.' voegde hij er nog aan toe terwijl zijn blik over Robin's wapens gleed. Hij voelde de onrust diep in zijn hart op waaien maar hield zich kalm.

'Jij ook,'antwoorde hij tegen zijn vriend, zo'n zes jaar hadden ze elkaar al niet meer gezien. 'En omstandigheden zijn veranderd.' voegde hij er nog aan toe terwijl zijn blik over Robin's wapens gleed. Robin keek naar zijn wapens en knitke toen 'Alles veranderd maar mijn liefde voor Shape shifters nooit dat weetje, en ik zal neit snel een shape shifter vangen.' Zei hij rustig en steeg van zijn paard af, ze waren ongeveer even lang maar dat was wel altijd zo geweest. 'Hoe vind je trouwens Donder? Storm was jammer genoeg te oud.' Zei hij en klopte op de nek van zijn hengst.

'Alles veranderd maar mijn liefde voor Shape shifters nooit dat weetje, en ik zal neit snel een shape shifter vangen.' zei Robin en Dante knikte 'Hoe vind je trouwens Donder? Storm was jammer genoeg te oud.' ging Robin toen verder op een ander onderwerp en Dante glimalchte en keek naar het paard 'Hij is jong en moet nog veel leren,' was zin commentaar 'Maar het is een goed dier. En als je zo van shape shifters houd' ging hij daarna verder, nu lag er echter wel een lichtte bitterheid in zijn stem 'waarom ben je dan naar de academy gegaan?' dat was waar hun paden zich ongeveer gescheiden hadden, Robin was een opleiding tot Bloodhunter gaan volgen terwijl hij zich op geneeskunde had gestoord, twee tegenpolen bijna.

'Hij is jong en moet nog veel leren,' was zin commentaar 'Maar het is een goed dier. En als je zo van shape shifters houd' ging hij daarna verder, nu lag er echter wel een lichtte bitterheid in zijn stem 'waarom ben je dan naar de academy gegaan?' Robin zuchten 'Hoor eens, mijn vader was Charlie Hood mar dat weet jij, hij wou dat ik ik een blood hunter werd net als hij en net als mijn broer, ik wou daar niet heen maar ik ben ook wel blij dat ik daar heen meost gaan want als ik nooit mijn blood hutners opleiding had gedaan zou ik nooit Widow vinden.' Zei hij kalm, Robin was meestal rustig en je zou hem neit snel boos maken.

'Hoor eens, mijn vader was Charlie Hood mar dat weet jij, hij wou dat ik ik een blood hunter werd net als hij en net als mijn broer, ik wou daar niet heen maar ik ben ook wel blij dat ik daar heen meost gaan want als ik nooit mijn blood hutners opleiding had gedaan zou ik nooit Widow vinden.' zei Robin kalm en Dante wendde zijn blik af, hij kende het verhaal, hij kon het alleen niet verdragen dat Robin en hijzelf wellicht ooit eens tegenover elkaar zouden komen te staan, hij zou zijn vriend kunnen verwonden. Verwonden vond het zowiezo lastig, het lag gewoon niet in zin aard, vechten. Dante zuchtte, hij zou het robin inderdaad niet kunnen verwijten, het was tenslotte niet zijn schuld. 'Widow?' zei hij lichtelijk plagerig tegen Robin.

'Widow?' zei hij lichtelijk plagerig tegen Robin. Robin grinnikte 'Ze is echt een schat van een vrouw.' Zei hij lachend en keek toen naar Dante 'Maar waar ga je overnachten? Toch neit in het bos, het stikt hier van blodo hutners de laatste tijd.' Zei hij nadenkend. Toen glimlachte hij breed 'je kan met mij mee, naar de BFP daar kun je wel overnachten' Zei hij voorstellend en wachte op zijn reactie.

-Weet Robin nou dat hij een Shapeshifter is of niet?

'Ze is echt een schat van een vrouw.' Zei Robin lachend en keek toen naar Dante 'Maar waar ga je overnachten? Toch neit in het bos, het stikt hier van blodo hutners de laatste tijd. Je kan met mij mee, naar de BFP daar kun je wel overnachten' 'Schijnbaar heb jij meer geluk in je leven dan ik.' zei Dante nog lachend, verwijzend naar Widow, die schijnbaar Robin's vouw was waarna hij antwoorde op de tweede vraag van zijn vriend 'Wat BFP?' vroeg hij nadenkend.

-kies zelf maar


'Schijnbaar heb jij meer geluk in je leven dan ik.' zei Dante nog lachend, Robin lachte 'nou jij krijgt ook wel geluk.' waarna Dante antwoorde op de tweede vraag van zijn vriend 'Wat BFP?' vroeg hij nadenkend. Robin keek naar zijn vriend 'Bird free people, een groep vor blood hunters en Shape shifters die het zat zijn met de macht van rijken enzovoort, weetje nog dat ik altijd met mijn kleine groep mensen beroofde, nou mijn groep is groter en nu zijn we ook nog aan het plannen welke blood hutners te gevaarlijk zijn en welke niet.' Hij grijnsde en keek naar de lucht.

-dan weet hij t niet, das ook logischer aangezien hij uit een huntersfamilie komt

'Bird free people, een groep vor blood hunters en Shape shifters die het zat zijn met de macht van rijken enzovoort, weetje nog dat ik altijd met mijn kleine groep mensen beroofde, nou mijn groep is groter en nu zijn we ook nog aan het plannen welke blood hutners te gevaarlijk zijn en welke niet.' vertelde Robin en Dante knikte terwijl hij terug dacht aan de overvallen, aan enkele had hij zelf meegeholpen, maar vaak moest hij werken op de boerderij van zijn pleegouders. 'Het kan nooit kwaad om er een nacht door te brnegen.' was Dante neutrale commentaaar, hij had het over het algemeen niet zo op groepen, maar misschien was deze wel anders.

'Het kan nooit kwaad om er een nacht door te brnegen.' was Dante neutrale commentaaar, hij had het over het algemeen niet zo op groepen, maar misschien was deze wel anders. Robin knikte blij 'mooi we moeten die kant op.' Zei hij terwijl hij de richting begon te lopen, hij wist nog hoe Dante vroeger had meegedaan met hun rooftochten, het was leuk geweest alleen wel jammer dat hij vaak moest helpen op de boerderij. 'Zo en wat ging jij doen nadat ik weg was?' vroeg hij nieuwsgierig.

Robin knikte blij 'mooi we moeten die kant op.' waarna hij zijn paard de goede kant op stuurde 'Zo en wat ging jij doen nadat ik weg was?' zei nRobin en Dante lachte 'Ik heb geneeskunde gestudeerd,' vertelde hij 'in het buitenland.' het klimaat was er anders geweest, warmer, maar toch had hij Doole erg gemist Ík ben nu offiecieel een genezer.'

Dante lachte 'Ik heb geneeskunde gestudeerd,' vertelde hij 'in het buitenland.' het klimaat was er anders geweest, warmer, maar toch had hij Doole erg gemist Ík ben nu offiecieel een genezer.' Robin gaf vriendelijk een klap op de schouder van Dante 'Nou, nou ik ben onder de indruk Dante Seeker, je wou altijd wel mensen helpen en nu kan je dat.' Zei hij grijnzend en keek naar voren.

'Nou, nou ik ben onder de indruk Dante Seeker, je wou altijd wel mensen helpen en nu kan je dat.' Dante glimlachte en ontving een vriendschappelijke klap op zijn schouder 'Je moet eens weten.' zei hij zacht, denkend aan zijn krachten, zijn natuurlijke gave was ook genezen. 'Dus, zijn we er bijna?'

'Je moet eens weten.' zei hij zacht, denkend aan zijn krachten, zijn natuurlijke gave was ook genezen. 'Dus, zijn we er bijna?' Robin knikte en al snel was hij in zijn territoria, ze gingen verder naar het midden en dan zag je ook ee ngrote huis, er om heen waren mensen aan het werk of aan het uitrusten, Somiige mensen waren aan het trainen en andere waren met het huis opknappen bezig. 'Welkom in BFP territoria waar shape shifters meestal welkom zijn.' Zei hij grijnzend.

Robin knikte bevestigend op zijn vraag en Dante keek om zich heen, er was een soort van dorp in zicht gekomen, er waren enkele kleinere huisjes en een groter huis, maar veel zag eruit alsof het wel een opknapbeurt kon gebruiken. 'Welkom in BFP territoria waar shape shifters meestal welkom zijn.' Zei Robin grijnzend en Dante lachte 'Daar ben ik blij om.' terwijl hij verder om zich heen keek, er waren nog behoorlik veel mensen op voor het tijdstip.

Dante lachte 'Daar ben ik blij om.' terwijl hij verder om zich heen keek, er waren nog behoorlik veel mensen op voor het tijdstip. Robin wenkte een paar mannen 'Zadel Donder af en doe iets met het hert voor vanavond.' Zei hij en meteen werd Donder overgenomen. Robin keek naar Dante 'Wat wil je eerst, naar je kamer of een rondleiding?' Hij keek vragend naar zijn vriend.

'Zadel Donder af en doe iets met het hert voor vanavond.' zei Robin tegen een paar mannen en meteen werd het paard van hem overgenomen en weggelijd. 'Wat wil je eerst, naar je kamer of een rondleiding?' zei Robin daarna tegen DAnte en hij glimlachte 'Een rondleiding is goed.' zei hij kor terwijl hij nieuwsgierig om zich heen eek, het was een best mooie plek, maar er moest nog veel opgebouwd worden.

hij glimlachte 'Een rondleiding is goed.' zei hij kor terwijl hij nieuwsgierig om zich heen keek, Robni knikte en begon te lopen 'Zo als je ziet worden er huizen gebouwd voor mijn leden, verderop hebben we stallen voor de paarden en achter de stallen zijn oefenplekken zodat je je rang kan uitoefenen.' Ze kwamen bij de stallen en die waren erg groot, er stonde nverschillende soorten paarden en verder op zag je wat mensen samen zwaardvechten maar of dat helemaal goed ging...

Robin nikte en begon te lopen, rustig liep Dante achter hem aan 'Zo als je ziet worden er huizen gebouwd voor mijn leden, verderop hebben we stallen voor de paarden en achter de stallen zijn oefenplekken zodat je je rang kan uitoefenen.' vertelde Robin en Dante knikte waarna ze de stal in gingen. Rustig bekeek Dante de paarden, ze zagen er bijna allemaal wel gezond uit. 'Van wie is deze?' vroeg hij terwijl hij stilstond bij een box met een kleine bruine pony met een wond aan haar been 'Die wond is ontstoken,' zei Dante na even kort naar de wond te hebben gekeken 'hebben jullie wel een arts?' was zijn vraag daarna misschien een beete te scherp tegven Robin.