Hello beautiful [Sasha]

Jace liep wat door het woud en zag toen een vrouw bij een rivier ze was prachtig of teminste haar lichaam haar hoofd kon hij niet zen enkel een plukje van haar prachtig bruingolvend haar. Hij wandelde op haar af zijn zweeep en netbollen aan zijn riem hangen hij glimlachte vriendelijke en zei op een charmante toen. "Hallo daar schoonheid. Wat doe jij hier zo alleen in het bos?" Vroeg hij verleidelijk terwijl hij een knikje maakte als begroeting.

Vandaag was het een heerlijke dag, de zon scheen en het was heerlijk warm. Dus goed genoeg voor een kat maar sinds de laatste keer dat hier Bloodhunters waren en een weerwolf vingen was ze niet meer veranderd, Elke dag liep ze als mens door de bos en vandaag was het geen uitzondering, ze zat daar heerlij kgenoetend van de zon met haar cap op bij The Lake toen ze werd gestoord door een jonge, ze herkende meteen zijn geur. HEt was een blood hunter. "Hallo daar schoonheid. Wat doe jij hier zo alleen in het bos?" Ze keek de jonge recht aan mar haar gezicht was in de cap niet te zien, okeej hij dacht dus dat ze een mens was wat wel goed was, dus moest ze die rol ook spelen. 'Ik ben vandaag aan het genieten van het heerlijke weer meneer.' Zei ze verlegen en zag aan zijn riem een zweep en een netbollen hangen wat haar vermoedens bewestigde.

'Ik ben vandaag aan het genieten van het heerlijke weer meneer.' Zei ze verlegen. Hij grinnikte en kwam langs haar zitten. "Zeg maar Jace schat, mooie meisjes zoals jij mogen dat." Zei hij met een knipoog hij was lang onderweg geweest naar hier hij nam een platte kei en liet die over het water ketsen. Hij grijnsde naar haar en haalde een brood tevoorschijn hij brak het in 2 en hield de helft voor haar. "Maar als ik het mag vragen wat is jouw naam? Of zal ik je gewoon schoonheid blijven noemen?" Zei hi met een charmante stem. Jace was geen gemeen persoon hij was vaak vrolijk en zeker in zo'n mooi gezelschap.

Ze zag hem langs haar gaan zitten en probeerde zich in te houden om niet in zijn hals te bijten en het gif in zijn aderen te laten stromen zodat hij dood neerviel. Ze hoorde water ketsen en keek weer voor zich uit terwijl ze haar zo rustig mogelijk hield, met haar tong voelde ze hoe haar hoektanden groeide. Ze zag hem van uit haar oog hoek hem brood in 2 breken en een stuk voor haar houden ze schudde dankbaar haar hoofd. "Maar als ik het mag vragen wat is jouw naam? Of zal ik je gewoon schoonheid blijven noemen?" Zei hij met een charmante stem. en ze lachte naar hem 'Alexandra is mijn naam maar vrienden noemen me Sasha.' Zei ze verleidend en bekeek hem goed 'En mag ik je wat vragen Jace, ik heb nog nooit zo een knappe vent in ons dorp gezien, waar kom je vandaan?' Ze knipperde paar keer met haar ogen.

ze lachte naar hem 'Alexandra is mijn naam maar vrienden noemen me Sasha.' Zei ze verleidend en bekeek hem goed. Hij spande onmerkbaar zijn ontblootte armspieren wat op. "En hoe mag ik je noemen?" Vroeg hij met een verleidelijke stem. 'En mag ik je wat vragen Jace, ik heb nog nooit zo een knappe vent in ons dorp gezien, waar kom je vandaan?' Ze knipperde paar keer met haar ogen. Hij grijnsde en keek haar aan. "Ik kom uit Italië." Zei hij terwijl hij wat dichter naar haar toeschoof. In italië was de meest prestiseuze bloodhunterschool van de hele wereld daar werden echte killers getraind. "En jij schoonheid? Alhoewel ik denk dat ik het al weet... Zo'n prachtige verscheining kan niet van de aarde komen jij moet een engel zijn..." Zei hij terwijl hij haar verleidelijk aankeek zijn smarachtgroene ogen twinkelde door de zon.

"En hoe mag ik je noemen?" Vroeg Jace op een verleidelijke toon en ze glimlachte, 'Van mij part Sasha.' "Ik kom uit Italië." Zei hij terwijl hij wat dichter naar haar toeschoof. ze schoof zelf dichter naar hem toe en rook nu zijn bloed goed. Italië hé, dush ij was heel goed getraind maar had blijkbaar een zwakte voor vrouwen want anders had hij metee ngezien dat ze een shifter was "En jij schoonheid? Alhoewel ik denk dat ik het al weet... Zo'n prachtige verscheining kan niet van de aarde komen jij moet een engel zijn..." ze keek naar zijn smarachtgroene ogen en deed voorzichtig haar cap af zodat de zon op haar gezicht scheen, hij was dus hier nieuw en had haar broer nog neit gezien en het was toch het laatste wat hij zou zien, maar eerst wou ze spelen. Ze bloosde bij zijn compliment en keek naar haar handen als of ze even niet wist wat ze moest zeggen, uiteindelijk keek ze met haar bruine kijkers naar Jace 'MAar eeh in Italië trainen ze toch de beste Blood hunters..Tenminste dat heb ik gehoord.'

Hij zag dat ze ook dichter naar hem schoof en ze deed haar cape uit ze was prachtig en haar ogen keken naar de zijne. Ze bloosde bij zijn compliment en keek naar haar handen als of ze even niet wist wat ze moest zeggen, uiteindelijk keek ze met haar bruine kijkers naar Jace 'MAar eeh in Italië trainen ze toch de beste Blood hunters..Tenminste dat heb ik gehoord.' Hij haalde zijn schouders op en zei met een scheve grijns. "Ja maar het is geen leuke school geloof me ze zijn wreed daar." Hij trok zijn shirt even over zijn hoofd en draaide zijn rug naar haar zodat ze de diepe littekens kon zien die hij had opgelopen door diverse wapens. Hij deed zijn shirt weer omlaag en deed voorzichtig zijn hand naar haar gezicht toe hij wreef rustig over haar kaak. "Je bent practig..." Fluisterde hij.



(mag hij haar sws vangen?)

( ja hij mag haar vangen)

"Ja maar het is geen leuke school geloof me ze zijn wreed daar." Zei hij met een scheve grijns en trok zijn shirt even uit en ze keek bewonderend naar zijn spieren en toen ze de littekens zag kreeg zeeven een shok en raakte met haar koude vingers een van de littekens en volgde die. Toen hij zijn shirt omlaag deed en over haar kaak wreef sloot ze haar ogen en horode haar hart bonken "Je bent practig..." Fluisterde hij. Ze glimlachte en deed haar ogen open, legde haar hand op zijn borst en leunde naar voren richting zijn oor 'Jij bent mooier.' Zei ze zachtjes en teder en gaf toen een kus op zijn mond.

Ze sloot haar ogen toen hij over haar kaak wreef. Ze glimlachte en deed haar ogen open, legde haar hand op zijn borst en leunde naar voren richting zijn oor 'Jij bent mooier.' Zei ze zachtjes en teder en gaf toen een kus op zijn mond. Hij sloeg rustig zijn armen om haar middel en zoende haar terug. Hij kon deze vrouw niet weerstaan ze was te prachtig voor zijn ogen hij dacht niet aan het gevaar dat zich mischien schuil hield. Hij bleef haar zoenen en één hand gleed over haar haar hij was blij dat hij met haar kon zoenen en zo snel dat was hem nog niet vaak gelukt.

Hij sloeg rustig zijn armen om haar middel en zoende haar terug. Hij kon deze vrouw niet weerstaan ze was te prachtig voor zijn ogen hij dacht niet aan het gevaar dat zich mischien schuil hield. Hij bleef haar zoenen en één hand gleed over haar haar, JA die jonge was nog makkelijker te doden dan alle andere blood hunters, ze opende voorzichtig haar mond en een paar drupels gif druppelde op haar tong en die liet ze met zijn tong spelen terwijl ze de gif zijn lichaam liet binnen gaan maar voordat de druppel zijn tandvles raakte voelde ze hoe iemand haar nek vast greep waardoor ze geen lucht meer kreeg,

Hij zoende haar en voelde toen plots iets in zijn mond hij opende zijn ogen en rook even nu wist hij het ze was een shapashifter! Heel voorzichtig deed hij zijn handen naar haar hals net alsof hij haar wilde strelen maar dan kneep hij plots in haar keel en begon haar te wurgen hij loste de kus en ging rechtstaan hij hief haar omhoog met één hand en spuwde het gif uit hij keek haar kwaad aan. "Jij bedriegelijke slang!" Zei hij kwaad. Hij gooide haar weg recht tegen een boom en haalde zijn zweep tevoorschijn. Hij sloeg er dreigend mee op de grond. ''Sta recht! En steek je armen uit!" Blafte hij terwijl hij de zweep recht voor haar neus liet neerkletsen. Hij was echt kwaad waarom moesten alle mooie vrouwen toch shapeshifters zijn?

Ze werd met een hand omhoog gehaald en keek hem duivels aan toen hij het gif uit spuugde en haar kwaad aankeek "Jij bedriegelijke slang!" Zei hij kwaad. HIj gooide haar tegen een boom aan en haalde zijn zweep tevoorschijn, de jonge sloeg dreigend op de grond met die wapen en ze opende haar mond en ontblote haar hoektanden die gegroeid waren ''Sta recht! En steek je armen uit!" Blafte hij terwijl hij de zweep recht voor haar neus liet neerkletsen. Ze dook naar achter 'nooit.' Zei ze en veranderde in haar shape shifter vorm van een kat, lenig sprong ze de boom in en verdween tussen de schaduwen, je zag haar niet meer en lenig sprong ze weer op de grond en kwam zachtjes op de grond terecht en besloop hem van achteren, haar zintuigen gingen te keer en ze hield hem scherp in de gaten, toen ze bij zijn rug was sprong ze uit het schaduw en zette haar klauwen in zijn rug en wou net gaan bijten wanneer ze weer op de grond belande en scherpe pijn voelde waardoor ze het uitschreeuwde van pijn en ze voelde haar poot niet meer, haar lichaam veranderde zich weer terug in haar menselijke vorm en ze greep naar haar pijnlijke arm en gromde boos naar de jonge die zo leuk uitzag.

Ze dook weg en veranderde in een soort van lynx ze verdween in de schaduw en hij sloot zijn ogen om te luisteren waar ze vandaan kwam. Toen voelde hij hoe ze op zijn rug sprong en haar nagels erin plantte hij schreeuwde niet ookal deed het pijn. De pijn in Italië was duizend maal erger. Hij sloeg zijn zweep naar achteren en die krulde zich mooi rond haar voorpoot hij trok eraan zodat ze van zijn rug werd geslingerd. Haar huid rond haar pols was verschroeid door de elektrische zweep. Hij keek haar aan ze kronkelde van de pijn en veranderde weer terug. Hij ging naar haar toe en zuchtte ze greep haar ene arm en liet een armband er zich op vastzetten. Hij pakte haar op en gooide haar over zijn schouder. Ze was niet zwaar, voor hem teminste niet. Hij legde haar op zijn paard en liep zelf hij kon snel rennen en liep naar een landhuis verscholen in het bos het was een oud vakantiehuis van zijn familie. Hij nam haar over van zijn paard en nam haar mee naar binnen hij legde haar op bed en ging even wat water en een doek halen voor haar arm. Hij ging voor haar zitten op een stoel en greep haar arm beet. Het maakte hem niet uit of hij haar nu pijn deed hij liet het koude water over de wond stromen en verbond het toen met verband. Hij keek haar strak en nog steeds teleurgesteld aan. Hij zuchtte en liep de kamer uit hij liet haar op het grote donsbed liggen en wist niet wat hij nu met haar aan moest vangen hij ging op een balkon staan en keek naar de sterren. Jace had niemand meer zijn ouders vonden hem niet goed genoeg omdat hij zijn studies nooit echt serieus had genomen en zijn zusje mocht hij iet meer zien...

Jace ging naar haar toe en greep haar goede hand, ze begon te blazen toen hij de armband vastzette, ze wou dat haar hand sneller genas want dan zou ze hem zeker alle ogen hebben uitgekrabd. Toen hij haar op pakte en over zijn schouder gooide schrok ze eerst en probeerde haar nagels te laten groeien zodat ze tenminste zijn rug kon krabben maar de verwonding deed te veel pijn om het toe te laten. Toen hij haar een huis binnen nam en po een bed legde en daarna verdween, keek ze naar haar arm om te zien hoe ernstig het was, haar hele huid was verschroeid, ze was er zo in gedachten over haar huid en de litteken dat ze De jonge Blood Hunter niet binnen zag komen met water en een doek, pas toen hij ging zitten begon ze weer te blazen en toen hij haar gewonde arm vast pakte probeerde ze zich stil te houden, ze voelde koud water over haar wond stromen en verbond het met verband en keek strak en teleurgesteld naar haar en zij wende haar blik af, dit was gewoon een schande ze was nu zijn huisdier. Ongelofelijk, jaren lang had ze iedere blood hunter gedood en nu komt er een of ander joch en vangt haar, dit is een schande! Ze zuchte en sloot har armen, fijn binnen kort zal haar broer dit ook nog horen en dan zal hij haar vast proberen te kopen ofzo zodat zij hem huisdier word, Sasha liet haar hoofd hangen en dacht na wat ze nu het beste kon doen. 'ongelofelijk, jaren lang elke blood hunter gedood en nu komt er een stomme joch die me vangt.' Zei ze tegen zich.

Het meisje blies steeds naar hem en hij schudde zijn hoofd. Hij keek naar de lucht. "Wat moet ik nu met haar aanvangen? Ik wil helemaal niemand om me heen! Maar ik kan haar ook niet vrijlaten te gevaarlijk en haar naar de arena sturen is ook geen optie..." Hij liep naar zijn keuken en haalde een paar appels. Hij liep naar de slaapkamer en gooide een appel naar haar toe. Hij keek naar haar arm en zei met een zuchtende stem. "Als je het mij laat verzorgen blijft er enkel een klein litteken over maar als je me zo blijft haten mag je het lekker zelf uitzoeken weet je?!" Zei hij terwijl hij een hap uit zijn appel nam zijn zweep hing nog steeds aan zijn riem en hij bleef haar met een teleurgesteld gezicht aanstaren.

"Wat moet ik nu met haar aanvangen? Ik wil helemaal niemand om me heen! Maar ik kan haar ook niet vrijlaten te gevaarlijk en haar naar de arena sturen is ook geen optie..." Hoorde ze de jonge buiten zeggen en even voelde ze medelijden maar toen hij naar haar een appel gooide ving ze die op en legde naast het bed, ze had nu echt geen zin om fruit te eten. "Als je het mij laat verzorgen blijft er enkel een klein litteken over maar als je me zo blijft haten mag je het lekker zelf uitzoeken weet je?!" Ze voelde zijn teleurgestelde blik en moest zich niet in houden om te snauwen maar zei in plaats daar van 'Hou op met dat teuleurgesteld gezicht van je, die werken allang niet meer bij mij, dat kun je aan mijn broer vragen die ook jou soort is.' Ze keek hem met vurige ogen aan, 'Wat is er ga je me nog naar Arena brengen of neit, dat doen toch Blood hunters, je hoeft heus geen medelijden met me te hebben ik denk dat me broer je zelf geld zou geven als je dat doet. En het maakt voor mij niet uit, ik ben toch maar een Shape shifter in jullie ogen.' Ging ze verder.

'Hou op met dat teuleurgesteld gezicht van je, die werken allang niet meer bij mij, dat kun je aan mijn broer vragen die ook jou soort is.' Ze keek hem met vurige ogen aan, 'Wat is er ga je me nog naar Arena brengen of neit, dat doen toch Blood hunters, je hoeft heus geen medelijden met me te hebben ik denk dat me broer je zelf geld zou geven als je dat doet. En het maakt voor mij niet uit, ik ben toch maar een Shape shifter in jullie ogen.' Ging ze verder. Hij keek haar nu kwaad aan en stond recht. "Hou je mond! Hou gewoon je mond! Jij weet niet over hoe ik denk begrepen! niets! " Schreeuwde hij naar haar. "En wat kan mij dat geld schelen?! Moest je het nog niet door hebben ik geef niet echt om geld of wat dan ook!" Hij stormde de kamer uit en ging op de balkon leuning zitten met zijn hoofd op zijn vuisten. Ze wist niets helemaal niets! Ze was niet zomaar een shapeshifter! Shapeshifters zijn niet vals of wat dan ook zo was zijn zusje ook niet zij was liefelijk en mooi net zoals Anna ooit was voordat zijn ouders haar lieten afvoeren en doodde. Hij nam de hartvormige ketting rond zijn nek vast en dacht aan zijn lieve anna die koelbloedig gedood werd omdat ze een shapeshifter was...

Hij keek haar nu kwaad aan en stond recht. "Hou je mond! Hou gewoon je mond! Jij weet niet over hoe ik denk begrepen! niets! " Schreeuwde hij naar haar. "En wat kan mij dat geld schelen?! Moest je het nog niet door hebben ik geef niet echt om geld of wat dan ook!" Hij stormde de kamer uit. Ze balde een vuisten en probeerde zich in te houden, ee nwarme traan rolde over haar wang heen toen ze terug dacht aan haar ouders en haar familie, haar enige broer was een slechte blood hunter die haar wou doden en haar zusjes waren dood door haar schuld, haar ouders waren gedood door Blood hunters het was logisch dat ze die mensen niet kon uitstaan, je kon ze nooit vertrouwen. Ze voelde aan haar ketting die rond haar nek hing en weer stroomde er een traan over haar wang. Dit leven was vervloekt, ze wou dood gaan dan was ze van alles af. Geen problemen meer. Sasha stond op en liep naar de balkon en ging toen bij de deur opening staan 'Dood me gewoon dan zijn we allebei van onze problemen af, ik van me leven en jij van mij.' Zei ze rustig en keek naar de rug van Jace.

Hij hoorde hoe ze naar hem toeliep. 'Dood me gewoon dan zijn we allebei van onze problemen af, ik van me leven en jij van mij.' Zei ze rustig en keek naar de rug van Jace. Hij draaide zich om zijn vuisten gebald en er twinkelde tranen aan zijn ogen. "Ik ga je niet doden! Ik wil niet dat er nog iemand sterft!" Gromde hij. "Ik weet niet wat ik met je moet ik denk dat het het beste is dat ik die armband aanlaat dan vallen ze je niet lastig en dan ben ik zeker dat je mij niet dood." Zei hij terwijl hij tegen de omheining leunde.

Hij draaide zich om zijn vuisten gebald en er twinkelde tranen aan zijn ogen. "Ik ga je niet doden! Ik wil niet dat er nog iemand sterft!" Gromde hij. "Ik weet niet wat ik met je moet ik denk dat het het beste is dat ik die armband aanlaat dan vallen ze je niet lastig en dan ben ik zeker dat je mij niet dood." Zei hij terwijl hij tegen de omheining leunde. Ze begon te lachen 'Lieve Jace, niemand viel me ooit lastig, tot jij vandaag kwam en me zonnige dag verpeste, ale blood hunters zijn nu achter een of ander groep aan en zijn ze de solitaire doders vergeten.' Ze veegde haar tranen weg en keek toen naar zijn ogen en voelde even haar hart bonken en ze draaide haar hoofd weg en probeerde haar gedachten te ordenen.

Ze begon te lachen 'Lieve Jace, niemand viel me ooit lastig, tot jij vandaag kwam en me zonnige dag verpeste, ale blood hunters zijn nu achter een of ander groep aan en zijn ze de solitaire doders vergeten.' Ze veegde haar tranen weg en keek toen naar zijn ogen. Nu begon hij te grinniken. "Waarom denk je dat ik hier ben? In Italiê weten ze wat hier gaande is. Als ik je niet gevonden had was je binnen een week dood geweest." Zei hij terwijl hij grijnzend zijn kop schudde. "Elke shapeshifter die een bedreiging vormt word binnenkort geëxicuteerd." Hij sprong recht en liep langs haar naar zijn badkamer waar hij zijn shirt uittrok en naar de nieuwe wondes staarde. Hij grinnikte even. "Scherpe nagels heb je." Riep hij met een mistroostige glimlach.

"Waarom denk je dat ik hier ben? In Italiê weten ze wat hier gaande is. Als ik je niet gevonden had was je binnen een week dood geweest." Zei hij terwijl hij grijnzend zijn kop schudde. "Elke shapeshifter die een bedreiging vormt word binnenkort geëxicuteerd." Hij sprong recht en liep langs haar naar zijn badkamer waar hij zijn shirt uittrok en naar de nieuwe wondes staarde. Hij grinnikte even. "Scherpe nagels heb je." Riep hij met een mistroostige glimlach. Ze liep naar de bandkamer en schudde even met haar hoofd, de wonde waren diep maar ze bijna geen nader geraakt 'Weetje ik ben teleurgesteld in me zelf, normaal als ik po iemand rug spring raakt ik tenminste wat zenuwen en bij jou lijkt het als of er niks is gebeurd.' Ze bleef nog steeds naar de Rug kijken terwijl ze nadacht hoe ze haar vrienden moest waarschuwen dat ze zich gedeisd moesten houden. Haar blik ging naar haar pols waar en armband rond zat. Wat moest ze nu doen, hem helpen met de wonden of proberen weg te glippen. MAar weg glippen zou niet zo handig zijn omdat hij haar dan toch terug kon halen.

'Weetje ik ben teleurgesteld in me zelf, normaal als ik po iemand rug spring raakt ik tenminste wat zenuwen en bij jou lijkt het als of er niks is gebeurd.' Ze bleef nog steeds naar de Rug kijken. Hij grinnikte. "Waarschijnlijk heb je dat gedaan maar ik voel het niet dat is het voordeel als je zenuwen zijn afgestorven." Zei hij grinnikend. Ja als kind is hij zo vaak geslagen geweest in de school dat het nu een blijvend letsel is geworden. Hij keek haar vanuit de spiegel aan. "Ik ben al lang blij dat je mijn robot hand er niet hebt afgeslagen dat zou pas een gedoe worden om hem er weer aan te zetten. Hij zag dat ze over iets nadacht en hij keek haar aan. "Je mag gewoon rondlopen hoor ik hou je niet tegen..." Zei hij terwijl hij water over zijn rug liet lopen

Hij grinnikte. "Waarschijnlijk heb je dat gedaan maar ik voel het niet dat is het voordeel als je zenuwen zijn afgestorven." Zei hij grinnikend. Ze glimlachte naar hem. Hij keek haar vanuit de spiegel aan. "Ik ben al lang blij dat je mijn robot hand er niet hebt afgeslagen dat zou pas een gedoe worden om hem er weer aan te zetten. Hij zag dat ze over iets nadacht en hij keek haar aan. "Je mag gewoon rondlopen hoor ik hou je niet tegen..." Zei hij terwijl hij water over zijn rug liet lopen, ze keek even verward naar buiten en zuchten toen 'Mijn lichaam lat me toch niet toe om me weer te veranderen dus wat heeft het voor nut als ik nu rond lo..' Ze werd onderbroken door een duif die tegen het ram aan tikte. Sasha haaste er zich naar toe en zag haar witte duif bij het raam zitten met een brief, behendig haalde ze die van zijn poot af en begon te lezen, er stond in dat haar broer gedood was en ze er geen zorge meer om hoefde te maken. Het was ook al onertekend door een tijger die ze goed kende, ze moest tegen de muur leunen om niet om te vallen, haar handen begonnen te beven. Zoveel jaar had ze hem geprobeerd te doden en nu had iemand hem gedood en ze realiseerde zich dat hij haar laatste familie lid was. Ze haalde diep adem en voelde hoe haar benen het begaven en alles zwart werd.

ze keek even verward naar buiten en zuchten toen 'Mijn lichaam lat me toch niet toe om me weer te veranderen dus wat heeft het voor nut als ik nu rond lo..' Ze werd onderbroken door een duif die tegen het ram aan tikte. Jace volgde haar even en zag haar trillend tegen een muur leunen. Ze viel zelfs flauw hij zuchtte en nam haar op hij droeg haar naar zijn bed en legde het deken over haar heen hij streelde liefdevol door haar haar en verzorgde haar wond nog eens waarom was deze vrouw zo anders dan de andere? En waarom moest ze toch zo'n bloedhekel aan hem hebben? Hij zuchtte en bleef langs haar bed zitten zijn wapens had hij weggestopt en hij had de brief gelezen haar broer was dus dood...