I'm older...(razor)

Lily was ouder geworden 14 om precies te zijn en iedere jaar was ze een grotere wrok jegen jenny gaan koesteren. Ze zag hoe ze Razors hart probeerde te veroveren en vreemd genoeg werd ze daar heel boos om. n nu ze aan het puberen was werd dat alleen maar erger. ook kreeg ze steeds vaker vreemde dromen of zag ze mensen waarvan ze het idee had hen te kennen maar hen toch nog nooit gezien had. het was vreemd en verwarrend voor haar. Lily zat op het strand daar zat ze wel vaker, meer bepaald op een bepaalde plaats van het strand ze wist niet waarom maar daar zat ze graag. Lily wist natuurlijk niet dat deze plaats een speciale herinering had voor haar en razor. Ja het was allemaal vreemd ook zag ze Razor soms naar haar kijken met een blik die ze niet begreep en iedere keer als hij dat gedaan had vulde zijn blik zich met pijn. Lily wist niet waarom. ze tuurde naar de zee ze had enkel een kort jurkje aan dat mouwloos was en haar nog niet volledig volgroeide maar toch al mooie rondingen extra tot hun recht lieten komen.

Acht lange pijnlijke en afwijzende jaren waren erbij gekomen. en om de twee jaar die erbij waren gekomen had God hem geprezen over zijn doorhoudings vermogen? Razor reageerde er niet langer meer op dan een knik die de heer alleen op het mentale vlak zou kunnen zien. Voor hem werd het steeds moeilijker en Razor was vaak alleen s'avonds thuis en overdag was hij weg. Razor kon het niet erdragen om Lily ouder te zien worden en haar natuurlijke rondingen weer trug kreeg. Het deed hem pijn diep pijn en zijn blik werd steeds vaker door lily op gevangen al huilde Razor al niet zo vaak meer. Toch probeere hij haar te mijden om niet in de verleiding te komen! Lily ad toestemming gekregen nu ze haar gaven en shift beter onder controlle had het terretorium te mogen verlaten, maar ze moest wel op passen. Haar pubertijd was nog het ergste en Jenny liet Razor ook steeds vaker merken dat zij hem wilde hoe dan ook, maar Razor wees haar steeds af. Lily was vaak op het strand te vinden dat Wist Razor ook wel op de plek waar hij het voor het eerst met Lily gedaan had en haad de belofte had gedaan haar nooit in de steek te laten. Razor slenterde zelf ook op het strand, maar meed die plek voor een kilometer of twee vandaan. Maar nu vergat hij dat te doen omdat hij diep in gedachten was en bemerkte het pas toen hij Lily in het oog kreeg. Even keek hij geschrokken, maar hij naderde haar van achteren dus die blik zou ze niet zien. Lily had er toen net zo bij gezeten en Razor voelde zich opgewonden worden, maar kreeg zichzelf nog net weer onder controlle door zichzelf die herinniring van haar te zien verbranden voor de geest te halen. Razor kon het niet helpen da een pijnlijke kreun over zijn lippen kwam et hard genoeg om het gehoort te hebben! Razor schudden zijn hoofd en was gedwongen om naar haar toe te lopen, maar hij zweeg en keek niet meteen naar Lily, maar naar de zee!

( oh oh hij krijgt het steeds moeilijker!) (0-O)

Lily schrok op toen ze een geluid hoorde. Ze draaide zich om en zag Razor staan. Had hij nu net gekreund? Al hoofdschuddend kwam hij naar haar toe maar hij keek haar niet aan iets dat haar ergens toch wel ketste. Dat ded hij wel vaker haar eerst op een specialemanier aan kijken en haar dan liks laten liggen alsof ze zijn aandacht niet waard was. En dat verscheurde haar ergens diep van binnen al begreep ze niet waarom. ze wist niet waarom ze naar zijn aandacht hunkerde, waarom ze wenste dat jenny verdween ze begreep er niets van en het sloeg helemaal nergens op. Ze stond op en liep met een kleine glimlach naar hem toe. "hallo Razor" Zei ze met een vrolijke ondertoon. Ja ze was blij dat ze hem zag hij was de laatste jaren nog vaker weg dat vroeger. "Wat brengt jouw hier?" Vroeg ze terwijl ze hem met pretoogjes in haar bruine ogen aankeek.

Lily liep naar hem toe en vroeg wat Razor hier kwam doen. Razor draaide zijn hoofd naar haar toe en keek Lily neutraal aan. Hij had er moeite mee dat ze steeds meer op e oude Lily ging lijken en dat zorgde oor spanningen van binnen. Razor liet niet zien dat hij erg veel moeite deed om haar normaal en ondoorgrondelijk aan te kijken. 'Ik kwam hier van de rust genieten en jij?' zei Razor met een rustige stem en vroeg daarna wat aan haar. Het strand was zeer speciaal voor hem en Lily geweest, maar nu ze haar geheugen steeds meer terug kreeg werd het voor hem ook moeilijker om haar niets te vertellen. Haar uiterlijk was als van oudst, maar haar gevoelens en geheugen waren nog niet terug aardoor Razor zulke moeite had om bij haar in de buurt te zijn! Razor keek wer naar de zee en voelde hoe de vlinder steeds sterker werden in zijn buik. Al vanaf dat ze lopen en praten kon had hij haar gewoon willen vast houden en knuffelen, maar dat deed hij maar zelden en nu was het helemaal een zeldzaamheid geworden. Razor loot zijn ogen om haar niet meer vanuit zijn ooghoek te hoeven zien. Ze rook zag en voelde als de oude Lily, maar haar spraak en ontwetendheid dwongen hem zijn mond te houden en zich aan de regels verbonden te blijven. Razor zuchten om zich iet te ontspannen, maar zijn spieren waren stijf en bleven gespannen staan wat hem erg irriteerde!

Lily keek hem aan haar ogen begonnen altijd te twinkelen als ze Razor zag. "Ik ook...Ik kom hier altijd het is hier rustig." Zei ze met een glimlach. Razor keek haar nooit langer aan dan nodig was het leek wel alsof hij dat niet wilde. Lily kwam dichterbij en legde haar hand tegen zijn arm aan toen ze merkte hoe gespannen hij was. "Razor? Gaat het wel?" Vroeg ze ongerust. Haar hoofd een tikje schuin. Ja ze maakte zich echt orgen hij verstijfde wel vaker als zij in de buurt was. Ze merkte dat het erger werd als ze hem aanraakt en als gestoken trok ze haar hand terug. Haar blik was verward en ergens ook wel gekwetst. Ze voelde hoe haar wangen rood kleurde en beschaamd richtte ze haar hoofd naar de grond. "Je...Je bent vaker weg dan vroeger" Zei ze zachtjes. "...Vaker weg van mij...." Zei ze er haast onhoorbaar achteraan.

Razor luisterde in slilte, maar knikte enkel. Het was zo moeilijk om normaal tegen haar te doen. Toen Lily hem aanraakte ging er een bijna on op merkbare rilling door hem heen. Haar vragen, haar woorden ze bemoeilijkte zijn taak! Razor sloot zijn ogen en kreunde inwendig. "Ik heb steeds meer te doen, daarom ben ik steeds vaker weg." loog Razor, maar hij hielt zijn stem zo dat het niet te merken was. Haar laatste woorden deden zijn hart verscheuren, maar het bloeden nog niet. "Het spijt me... Ik weet niet wat ik er anders aan kam doen?" even leek hij het haar toch te willen vertellen, maar oude herinneringen aan het gevecht staken weer de kop op en dwongen hem wat anders te zeggen.

Het was haast niet te merken maar ze voelde het wel hij rilde onder haar aanraking, het was vreemd maar ze voelde hem altijd beter aan dan anderen. Razor sloot zijn ogen. ij zei wel dat hij meer te doen had maar ze geloofde hem niet dat had hij haar nu al zo vaak gezegd, haar al zo vaak voorgelogen dat ze er ergens best kwaad door werd. Lily schudde haar hoofd en draaide zich van hem weg. "Je liegt..." Zei ze kil. "Je liegt altijd tegen mij je hebt nog nooit anders gedaan! Ik ben je al vaak genoeg gevolgd! Je hebt helemaal niets te doen! Je wilt gewoon uit mijn buurt blijven! Ik zag je wel vertijven! Ik ben misschien jong maar ik zie dingen, dingen die jij doet." Zei ze terwijl er tranen in haar ogen sprongen en ze van hem weg begon te lopen. Haar hoofd bonsde. Ze wist niet wat het was maar ze droomde zo vaak over hem over hoe hij haar in zijn armen hield. vroeger had ze zichzelf niet herkend maar nu nu ze ouder was wist ze dat zij die vrouw was die bij hem hoorde, teminste die bij hem hoorde in haar dromen

Lily zei dat hij loog wat ook waar was, maar hij kon niet anders anders zou ze sterven en dat wilde Razor niet. Was er echt geen manier om haar ook maar iets te vertellen zonder dat ze weer in de vlammen zou verdwijnene? Razor voelde hoe ze verdriet had samen met de boosheid die ze voelde door dat hij tegen haar loog, maar hij mocht haar de waarheid niet vertellen! Razor keek haar even na, maar kreeg het zwaar, zo zwaar zelfs dat zijn hart leek te exploderen. Woede over zijn taak had hem al vanaf het begin opgelaait. Zijn vleugels kwamen op zonder dat hij daar ook maar enige moeite voor deed. 'Waarom? Is er echt geen andere manier!' riep hij ineens tegen de hemel. Razor had het tegen God, maar die bleef zwijgen. Razor draaide zich woedend af, maar hij kon haar niets vertellen dat zou hem nog meer opbreken dan haar te moeten voor liegen! Razor opendeen sloot zijn vleugels steeds opnieuw weer en zijn frustratie's daarmee te laten zien hoe erg hij het vond. Hij kneep zijn ogen dicht om de mogelijke tranen binnen te houden en een grimas stond op zijn gezicht. Waarom kon het niet anders een beetje zou voldoende zijn om haar iets te kunnen uit leggen zonder daar meteen haar doodvonnis te hoeven te tekenen?

ze merkte hoe kwaad Razor werd. ze snapte neit waarom hij zo bos werd maar vreemd genoeg werd ze er niet alleen bang door, nee ze had ook een drang om hm te gaan kalmeren om hem te laten lachen. Lily stopte met rennen en twijfelend draaide ze zich naar hem toe. haar blik was terughoudend. Ze stond een paar meter van hem vandaan en toen ze terug naar hem toe begon te gaan zag ze in haar ooghoek iets blinken en voor ze het wist zat er een pijl in haar buik. Maar de pijl had gelukkig niets essentieels geraakt en had haar niet volledig doorboort. Lily gilde niet haar ogen werden alleen groot en ze keek naar het bloed dat uit haar leek te stromen en haar handen nu ook rood maakte. Lily had pijn maar ze had vooral een vreemd gevoel in haar achterhoofd net alsof ze dit al eens eerder had meegemaakt. Lily kneep haar ogen dicht. Ze zag flitsen van een vuur een groot blauw alles verslindend vuur. En een schreeuw een wanhopige schreeuw voor ze een huilende baby hoorde. Lily zakte door haar knieën haar blik was wazig maar ze was nog bij bewust zijn ze zag mannen tussen de struiken uitkomen zwaaiend met wapens

Niet weer! Razor hoorde iets fluiten en dit keer gebeurde het opnieuw net als jaren geleden! Razor keek van lily naar de hunters die naar hen toe rende. Razor opende zijn vleugels en vloog naar haar toe. Dit keer zou zij voor gaan, Razor pakte Lily vast en steeg hoger en hoger op. Een pijl trof in zijn been, maar hij vloog door en koerste naar zijn eiland. Onder weg trok Razor de pijl uit haar buik en heelde haar wond. Ze moest nu enkel rusten!

Lily voelde 2 sterke armen om zich heen het voelde zo vertrouwt. Toen ze omhoog gingen voelde ze weer dat zelfde gevoel. lily wist het zeker ze kende dit. ze zag Razors hoofd weer voor zich maar het was een jongere razor een razor die ze nog nooit had gezien maar haar toch bekend voorkwam. Ja ze wist het zeker ze had die jongere razor ooit al gezien. Ze hild haar ogen halfdicht en keek razor aan. Lily zag bleekjes door het vele bloed dat ze verloor. "Wa..waarom deed je dat? Waarom red je me?" Vroeg ze met een zachte stem.

Razor voelde hoe ze naar hem keek, maar hij wist niet wat ze dacht. Hij sloeg hard met zijn vleugels en hoorde haar vraag, maar zijn zwijgplicht verbood het hem om daar op te achtwoorden. Razor zweeg en daalde toen ze vlakbij het eiland waren. Daar landen hij op het strand en Razor liep rustig verder. Daarna zakte hij neer en hielt Lily vast met haar rug tegen hem aan. Zijn vleugels lagen beschermend om haar heen. Hij wilde haar nit weer verliezen. Zijn gevoelens raasde door hem heen en zonder dat Razor het wilde stuurde hij herinneringen aan haar en rustgevende energie naar Lily, maar het was zo afgeschermt dat zelfs God ze niet zag nog opmerkte. Razor's tranen biggelde over zijn wangen, want hij voelde zich als een mislukkeling Hij kon haar nooit beschermen zoals hij dat wilde! Razor voelde zich schuldig en hij wilde haar alles kunnen vertellen zonder steeds te hoeven liegen!

Lily was een beetje suffig maar ze voelde wel het warme beschermende gevoel dat haar zo bekend voor kwam. Waar ze zo van hield. Lily kreeg beelden binnen, het waren beelden die op herinneringen leken...Razors herinneringen aan een vrouw, zijn vrouw? Die vrouw had bruine haren die lichtjes golfde en toen ze zich omdraaide zag Lily wie de vrouw was dat zij het was. Beelden vulden haar hoofd nog harder. Zij was die vrouw. Maar hoe? Die vrouw was ouder dan zij was. En razor leek jonger maar nog steeds met die oudere blik in zijn ogen net alsof hij al een heel leven geleefd had. Lily opende haar ogen ze zag hoe hij huilde en zijn tranen braken haar hard, hem verdrietig zien deed meer pijn dan doorboord worden door pijlen. Lily begon er zelf door te huilen. Haar tranen rolde over haar wond en naar zijn wond toe. Beide wondes werden geheeld met kleine rookwolkjes. Lily draaide zich naar Razor toe. Hij was zeker een kop groter dan zij was. Haar blik was verward maar ergens ook gelukkig ze was op de plaats waar ze het liefste was : in zijn armen. "Razor? Kunnen mensen herboren worden?" Vroeg ze zachtjes haar bruine ogen op hem gericht.

Lily draaide zich naar hem om en vroeg iets. Hij had zijn ogen gesloten en opende ze toen hij haar vraag hoorde. Razor opende zijn ogen en keek haar onderzoekend aan. 'Sommige als het ze gegunt is.' zei Razor en veegde zijn tranen weg toen hij voelde dat ze beter worden zou. Haar aura was gelukkig en verdrietig tegelijk. Razor zakt weer terug in een teru houdende rol niet wetend wat hij gedaan had zonder het te beseffen. Maar het had niemand anders op gevallen dan Lily zelf. Als God dat zou weten zou hij Lily gelijk weer terug nemen en daar zat Razor niet op te wachten...

Toen hij zijn ogen opende zag ze meteen de afstandigheid weer. En dat deed haar pijn. Zijn antwoord gaf haar wel al stof tot denken. "Kan het dat als een fenix sterft door zeg maar bevoorbeeld...euhm doorboord te worden...die weer terug komt als baby?" Vroeg ze twijfelend. Het klonk vast gestoord. Maar Lily begon steeds meer te vermoeden waarom Razor zo afstandelijk en verdrietig was. het had allemaal met haar te maken, teminste als zij echt zijn vrouw was geweest....

Lily vroeg door en Razor kon daar alleen maar op knikken. Het was te pijnlijk en zijn stem vertrouwdehij niet langer over dit onderwerp en keerde zijn blik zelfs van haar af. Hij mocht het niet vertellen hij mocht het niet uit haar mond laten horen! Razor grimaste opnieuw en knep zijn ogen dicht voor Razor zich van Lily terug trok en op stond. Het was zo moeilijk! Hij kon het niet meer verdragen. Razor begon te ijsberen en probeerde rustig te worden, maar de herinneringen van hem en Lily stroomde door zijn gedachten en hij kon het niet helpen dat zijn wil om bij haar te zijn zo sterk was!

Hij knikte alleen maar, dat had hij wel vaker dat hij ineens weigerde zijn stem te gebruiken. Razor grimaste opnieuw en knep zijn ogen dicht voor Razor zich van Lily terug trok en op stond. Dat deed haar inwendig pijn, ze wilde neit dat hij zich van haar scheidde ze wilde dat hij dicht bij haar bleef. ja ze was echt verliefd op hem geworden ookal kende ze hem al van baby af aan, ookal was hij dan ouder. "Je doet altijd ineens zo afstandelijk als ik bij je ben, je kijkt me van jongs af aan al aan alsof je ergens op wacht, soms zie ik zelfs het verlangen in je blik...Ik heb nooit begrepen wat het betekende maar ik denk dat ik het nu door heb..." begon ze terwijl ze steeds dichter naar hem toe ging. "Je wilt nooit over je vrouw praten, je wilt nooit zeggen hoe ze gestorven is....Omdat....Omdat ik die vrouw ben..." Zei ze zachtjes. haar herinneringen waren nog niet compleet en dit was eerder een vaag vermoeden maar ze werd er steeds zekerder van.

Lily kwam weer dichterbij en Razor was het liefste weg gegaan, maar zijn lichaam weigerde dienst en was Razor edwongen te blijven staan en luisteren! Ze sprak over haar oudere zelf en haar woorden vervingen de eed die hij met woorden niet gebroken had. De last viel van zijn schouders en het was zo‘n opluchtig dat zou Lily misschien nooit kunnen begrijpen. “Ja dat is waar...“ zijn stem trilde hevig van emotie, maar hij kon zijn ogen nog niet open doen. Ze prikte te erg van de ingehouden tranen. “Je werd verwond veel erger dan ik eerst gedacht had. Ik... ik wilde de aanvallers weg jagen, maar bjna aan het einnde renden ze weg doordat jij in vlammen op ging...“ meer kreeg Razor even niet over zijn lippen omdat die herinnering opnieuw door zijn hoofd schoot en erg pijnlijk was om het er te over hebben. Razor zakte door zijn benen en planten zijn handen in het zand. Hij beefde over zijn gehele lichaam en nieuwe tranen biggelde over zijn gezicht.

Razor bevestigde haar vermoedes maar de herineringen werden hem te veel hij zakte door zijn benen. Hij huilde hij huilde harder dan dat ze hem ooit had zien huilen. Het brak haar hart. Ze ging naar hem toe en hurkte met haar kleine tengere lichaam langs hem neer. Ze begon ook te huilen en ze omhelsde hem. "Niet huilen....Ik ben bij je" Fluisterde ze zachtjes. Ze kreeg steeds meer beelden door oude herinneringen. En voor ze het wist drukte ze kusjes op zijn wang plakte ze tegen hem aan. "Niet verdrietig zijn" Smaakte ze haast.

Hij huilde hij huilde harder dan dat ze hem ooit had zien huilen. Het brak haar hart. Ze ging naar hem toe en hurkte met haar kleine tengere lichaam langs hem neer. Ze begon ook te huilen en ze omhelsde hem. "Niet huilen....Ik ben bij je" Fluisterde ze zachtjes. Ze kreeg steeds meer beelden door oude herinneringen. En voor ze het wist drukte ze kusjes op zijn wang plakte ze tegen hem aan. "Niet verdrietig zijn" Smaakte ze haast. Lily kwam dichterbij hem en drukte zich tegen hem aan. Ze fluisterde dat hij niet moet huilen, maar zo gemakkelijk was dat nog niet. Het deed hem pijn vreselijk pijn om het er over te hebben en haar zo te zien sterven steeds opnieuw als hij het er over had of dat hij er aandacht. Razor ging weer zitten en nam haar in zijn armen. Hij was bevrijd van het te moeten liegen tegen Lily en hij kon haar alles weer vertellen, maar of hij er snel over heen zou zijn wist hij zo net nog niet? Haar kusjes op zijn wang voelde gewoon goed en gelukkig kwam de lieve heer er niet tussen daar was Razor zeer dankbaar om. Hij hielt lily stevig vast ookal was ze tengerde dan voor ze als Baby naar hem terug keerde en Razor drukte haar stevig tegen zich aan. 'Ik ben zo blij van deze vloek verlost te zijn. Je weet niet hoe moeilijk het voor me was je niks te zeggen, vandaar dat ik ook zo vaak weg was. Om mezelf weer te herpakken om niet door te slaan en je voorgoed te verliezen...' zijn stem stierf weg, maar zijn tranen bleven stromen, maar niet langer meer van verdriet, maar van geluk!

Lily voelde hoe hij rechter ging zitten en haar in zijn armen nam. Ja Lily was misschien nog jong maar 14 levensjaren maar toch brandde de liefde voor hem alsof ze al bejaard was. Ja ze hield van hem en om hier nu eindelijk in zijn armen te zijn vond ze zalig. Hij stopte niet met huilen en ergens begreep ze dat ook wel. Het was vast een vreselijke merteling voor hem geweest. ze krulde zich tegen zijn borst op,, hield hem stevig vast. "Het spijt me dat ik het zo moeilijk voor je heb gemaakt met al mijn vragen, als ik had geweten wat voor een last je moest dragen had ik het nooit gedaan." Bekende ze zachtjes. Lily droogde haar tranen en werd weer rustig door Razors aanwezigheid. Toen hij ook rsustiger was geworden slikte ze en begon ze te spreken. "Die keer dat jenny verbrand was, dat was geen ongeluk. Het was mijn schuld, ik had het expres gedaan ik vond het niet fijn hoe ze naar je keek. " Bekende ze terwijl haar hoofd steeds roder werd. ja ze had echt groen van jaloezie gezien. Lily staarde naar de zee en een beeld kwam haar hoofd binnen. "Je kwam nooit naar dit strand...Omdat we hier voor het eerst ge...." Ja dat werd haar nu duidelijk. Natuurlijk wilde hij hier niet komen en natuurlijk had deze plek een vreemde aantrekkingskracht tot haar gehad net zoals Razor zelf ook.

Lily voelde hoe hij rechter ging zitten en haar in zijn armen nam. Ja Lily was misschien nog jong maar 14 levensjaren maar toch brandde de liefde voor hem alsof ze al bejaard was. Ja ze hield van hem en om hier nu eindelijk in zijn armen te zijn vond ze zalig. Hij stopte niet met huilen en ergens begreep ze dat ook wel. Het was vast een vreselijke merteling voor hem geweest. ze krulde zich tegen zijn borst op,, hield hem stevig vast. "Het spijt me dat ik het zo moeilijk voor je heb gemaakt met al mijn vragen, als ik had geweten wat voor een last je moest dragen had ik het nooit gedaan." Bekende ze zachtjes. 'Als jij het geweten had was het je dood geweest Lily, daarom moest ik ook tegen je liegen en je had altijd al geweten of ik loog, dus vind het ook niet zo gek dat je zo veel vragen stelde.' zei Razor en schudden zijn hoofd. Lily droogde haar tranen en werd weer rustig door Razors aanwezigheid. Toen hij ook rsustiger was geworden slikte ze en begon ze te spreken. "Die keer dat jenny verbrand was, dat was geen ongeluk. Het was mijn schuld, ik had het expres gedaan ik vond het niet fijn hoe ze naar je keek. " Bekende ze terwijl haar hoofd steeds roder werd. ja ze had echt groen van jaloezie gezien. Ja razor had dat vermoeden al gehad en glimlachte zacht op haar woorden. Lily staarde naar de zee en een beeld kwam haar hoofd binnen. "Je kwam nooit naar dit strand...Omdat we hier voor het eerst ge...." Ja dat werd haar nu duidelijk. Natuurlijk wilde hij hier niet komen en natuurlijk had deze plek een vreemde aantrekkingskracht tot haar gehad net zoals Razor zelf ook. 'Klopt hier hebben we elkaar verteld dat we verliefd op elkaar waren en we het oor het eerst samen gedaan hadden. Dat is ook de reden waarom ik hier nooit meer kwam omdat die herinneringen te pijnlijke voor me waren.' zei Razor en hij veede zijn ogen droog, maar er bleef een glans in zijn ogen die leek te stralen. Zijn gevoelens voor Lily konden zijn volledige omvang weer aannemen al was ze nog aan de jonge kant, maar toen had hij haar ook eigenlijk voor het eerst ontmoet. Al was Razor heel erg blij dat ze het zich herinnerde wie ze was al zou alles nog niet op zijn plaatst zijn?

'Als jij het geweten had was het je dood geweest Lily, daarom moest ik ook tegen je liegen en je had altijd al geweten of ik loog, dus vind het ook niet zo gek dat je zo veel vragen stelde.' zei Razor en schudden zijn hoofd. Lily kreeg een krop in haar keel. Daarom loog hij dus altijd tegen haar. Hij had haar willen beschermen. "Het spijt me..." Zei ze zachtjes. 'Klopt hier hebben we elkaar verteld dat we verliefd op elkaar waren en we het oor het eerst samen gedaan hadden. Dat is ook de reden waarom ik hier nooit meer kwam omdat die herinneringen te pijnlijke voor me waren.' zei Razor en hij veede zijn ogen droog, maar er bleef een glans in zijn ogen die leek te stralen. Lily keek hem aan met een lichte glimlach. "Maar nu wordt alles toch weer nortmaal hè?" Vroeg ze twijfelend. "Nu ga je niet meer zo vaak weg? En nu gaat Jenny weg?" Vroeg ze net iets te enthousiast. Ja Lily was echt stik jaloers op Jenny en haar welgevormde al volwassen lichaam. Het maakte Lily geen zier uit dat razor ouder was dan zij. Dat hij ook al aan zijn tweede leven bezig was. Ja dat kon ze zich herinneren. Ze bleef tegen hem aanliggen een glimlach wilde niet van haar gezicht af.

Lily stelde weer een hele hop vragen, maar hij beantwoorde ze niet buiten een zachte glimlach. “Jenny is al naar huis, maar ze was er niet blij om al vertrekt ze niet met lege handen.“ zei Razor zacht. Voor het eerst in al die jaren was hij weer gelukkig al zou Razor nog wat jaartjes moeten wachten voor hij weer met Lily zou kunnen vrijen. Ze was nog te jong naar zijn doen al had het hem dat vroeger gen sier uit gemaakt. Razor drukte een kus op haar voorhoofd, want hij wist niet dat als hij haar op haar zachte zoete lippen zou kussen of Razor zich dan nog op tijd zou af kunnen remmen?

Lily zag zijn glimlach en voelde zich inwendig heel vrolijk toen ze hoorde dat Jenny weg was. "Mooi zo" ei ze met een brede grijns. Ze was blij dat ze haar ware gedachten nu niet meer hoefde te verhullen. Ze ontving een kus op haar voorhoofd. haar glimlach werd nog breder. Ze vond het helemaal niet vreemd dat Razor een heel stuk ouder was. Alles voelde zo normaal aan. Ze keek hem aan en drukte voorzichtig een kus op zijn wang. Ze durfde hem niet op zijn warme zachte lippen te kussen ookal had ze sterk het verlangen om dat te doen.