How can I explain? [Razor]

Lily voelde zich al weken misselijk en ze moest steeds vaker overgeven ook zag ze dat er een bobbel op haar buik aan het ontstaan was. Ze wist wat het betekende en het beangstigde haar. Hoe moest ze dat ooit aan Razor gaan uitleggen? Hoe kon ze het hem vertellen? Lily was doodsbenauwd. Ze zat in zijn huisje daar zat ze wel vaker tegenwoordig soms bleef ze ook bij hem overnachten. Hij was niet thuis waarschijlijk gaan jagen of zo iets. Lily had een heel losse bloes aan maar zelfs nu zag je een klein heuveltje bij haar buik. Lily zuchtte hoe moest ze het gaan opbiechten zonder dat hij geschokeerd raakte? Lily dacht erover na maar ze vond maar geen goede manier om het uitteleggen dus besloot ze maar om haar mond nog wat te houden. Ze hoopte maar dat hij er niets ging achterzoeken dat ze hem al een paar keer afgewezen had toen hij wilde vrijen dat deed ze vroeger nooit maar nu nu wilde ze niet dat hij haar naakt zag dan zou hij de bobbel zeker zien....

Razor was niet boos op dat Lily hem al een paar keer had afgewezen toen hij met haar wilde vrijen, maar ergens voelde hij zich belaagd door iets, maar kon zijn vinger er niet op leggen. Demonen kwamen steeds vaker naar Doole toe en Razor maakte jacht op die wezens. Hij wilde geen demonen hier hebben rond lopen en hij was erg trots geweest op het doden van Valnir die ondergeneraal van de duivel was. Door diens woede te gebruiken werd Valnir roekeloos in het proberen Razor te doden. De duivel was helemaal niet blij dat Razor zijn pionnen doden of zwaar verwonden toen ze vluchten en terug keerde naar de hel. Razor rende tussen de bomen door hij rook er eentje die in de buurt was van het WOF gebied, maar het joeg op iets dat menselijk was. Razor gromde kort en sprong van de grond de boom in en sprong van boomtak naar boomtak en kwam al snel op zijn bestemming. De demoon was groter dan die hij ervoor was tegen gekomen en Razor trok zijn gun waar hij mee had leren omgaan. Grote jongens als deze kon hij beter op die manier doden en schoot op de kop van het wezen. Deze raakte hij drie keer voor het wezen verdween. Het kind bleef huilend op de grond liggen en Razor stak zijn wapen weg. Rising sun was vervangen door een bepaalt level door de duivel dus niet echt goed meer te gebruiken dus had hij wel een wapen nodig iets waar hij eigenlijk een bloed hekel aan had, maar toch droeg hij er eentje die hij via Kiba verkregen had. De loop was een halve meter lang en de kogels waren groot. Razor draaide zich om en liep naar het kind toe en bekeek haar van alle kanten. 'Je hebt geluk meissie, waar woon je?' zei Razor vriendelijk en wilde haar op tillen voor hij haar wat vroeg. Ze woonde in een dorp vlakbij en Razor bracht haar tot aan het huis. Ze zat op haar schouders terwijl Razor haar terug bracht. De mensen keke vreemd op, maar Razor letten er niet op tot de moeder van het meisje hen spotten en hard kwam aan rennen met een hysterie's gegil. Razor tilde haar van zijn schouders en liet het kind lopen, voor hij vertrok. De mensen bleven hem vreemd aan kijken, maar hij had geen zin in de reunie die achter zijn rug om gebeurde. Razor verdween weer tussen de struiken en liep naar huis terug waar Lily vast op hem zat te wachten. Met een vrolijke grijns opende hij de deur en liep naar binnen. 'Lily?' riep hij vrolijk en keek rond tot hij haar zag in een lose bloes en ze leek ergens mee te zitten. 'Wat is er?' vroeg hij en ging voor haar op zijn hurken zitten en legde beide handen langs haar gezicht terwijl hij over zijn bril naar haar keek.

Al snel hoorde ze de deur opengaan en de klakkende schoenen van haar geliefde. Hij riep haar naam maar ze antwoorde niet ze bleef voor zich uitstaren. Ze kon niet antwoorden. Ze zag zijn schaduw en al gauw ging hij voor haar zitten hij keek haar aan vanachter zijn bril zijn beide handen op haar wangen. Lily slikte even. Zou ze het zeggen? Nee nee ze kon het niet zeggen ze richtte haar ogen naar de grond. Niets lieverd... Zei ze zachtjes. Ze wist niet hoe ze het hem ooit kon vertellen ze haalde voorzichtig zijn handen van haar wangen en ze stond op ze keek uit het raam haar handen rustend op de vensterbank. Ze kon het gewoon niet zeggen ze wist niet hoe en ze was zo verschrikkelijk bang voorzijn reactie. Ze moest steeds denken aan haar vader hoe hij reageerrde toen haar moeder zwanger was hoe hij probeerde haar uit haar moeders buik te halen. Razor leek erg op haar vader soms kon hij ook zo...zo opvliegend zijn nooit tegen haar maar ze had het wel al een paar keer gezien ze was bang ooh zo bang dat hij het niet zou willen haar zou dwingen het te laten weghalen....

Lily twijfelde en haalde zijn handen weg. Ze stond op en liep naar het raam. Razor keek haar na en trok zijn lange rode jas uit en hing hem over de stoel. Zetten daarna zijn bril en hoed af en liep naar haar toe. "Zit je te denken aan je vader en moeder?" vroeg hij zonder omwegen. Hij had zijn ouders nooit gekent dus wist Razor ook niet hoe dat aanvoelde. Hij legde zijn handen op haar schouders en gaf Lily een troostende kus op haar wang zijn gun drukte even tussen hen in. Gatver dat kreng vergat hij steeds af te doen. Boos op zichzelf mopperend liep Razor weg en hing het ding onder de spiegel waar het zins een paar dagen zijn vaste plek was. Daarna wilde hij terug naar Lily lopen toen hij iets vreemds rook. Die geur was de laatste weken sterker geworden. "Kom Lily ruik je die geur echt niet? Je ontkent het steeds, maar het is duidelijk sterker geworden met de dag en zeg niet dat mijn maag niet gevult is, want ik heb net nog gedronken!" zei Razor terwijl hij zich omdraaide. Hij wist niet wat die geur inhielt, maar die rook hij ook bij drachtige herten. Al kwam het nog niet in hem op dat Lily mogelijk zwanger van hem zou zijn. Hij wist dat ze wilde wachten en daar gaf hij haar alle rede toe, omdat ze dan wel een tijdje uit het bloodhunterkamp was en Razor niet langer meer onderdaan was van de duivel leek ze zich toch goed te herstellen op dat braak probleem na dan, maar verder leek ze in orde. Al had Lily de laatste tijd geen korte of strakke kleding meer aan. Razor plofte op de bank en was moe van het jagen op de demonen waarbij hij zijn hoofd tegen de leuning legde. "Eurh! Ze worden steeds erger echt waar haalt hij die krengen vandaan?" mompelde Razor tegen niemand in het bijzonder. Vreemd genoeg kwamen de demonen het WOF en het BFP gebied niet in, maar voor de rest van Doole wel! Razor voelde een stel zachte handen hem aan raken en hij keek Lily aan waarna hij haar op schoot trok, maar die geur kwam bij haar vandaan?

Toen hij vroeg of ze aan haar ouders dacht schudde ze haar hoofd. Nee dat is het niet. Zei ze zacht ze voelde zijn handen op haar schouders en zijn koele zachtte lippen op haar wang. Hij was zo lief en ze wilde zo graag in huilen uitbarsten hem alles zeggen maar ze durfde niet. Ze voelde iets hards tegen haar rug duwen en toen hoorde ze zijn vervloekingen. Hij as zijn gun weer eens vergeten uit te doen normaal was ze nu gaan lachen en zeggen dat hij soms zo'n vergeetachtige lieve oen kon zijn maar ze zweeg er kwam zelfs geen glimlach op haar gezicht. Toen hij weer over die geur begon schudde ze zelfs te snel haar hoofd. Dat komt vast door al dat bloed dat je drinkt het tast je zintuigen aan. Zei ze Lily's handen werden klam van de stress ergens wilde ze nu heel graag weglopen maar dan zou hij pas echt argwaan krijgen. Lily keek hem niet aan ze bleef uit het raam staren en ze schokte even toen er een kramp door haar buik heen ging ze had nu zo graag het willen uitschreeuwen maar ze beet op haar lip tot deze bloedde ze mocht geen argwaan wekken. Lily ging langzaam naar hem toe liet haar handen over zijn wang glijden. Hij trok haar op zijn schoot en ze verstijfde helemaal ze nam een kussen van de bank klemde het voor haar borst zodat de bobbel ook verborgen was. Ze keek zenuwwachtig voor zich uit wat moest ze doen?! Ze kon nooit goed liegen tegen hem hij had het steeds door.

Lily zei dat het niet haar ouder waren, maar dat zijn zintuigen door het bloed aangetast werden. Hij grijnsde en kon zich niet voorstellen dat het dat was, maar die geur bleef zelfs toen ze een kussen van de bank trok voelde hij zich slecht op zijn gemakt. 'Lily? Je bent toch niet ziek waardoor die geur van je af komt toch...' vroeg Razor want hij wist het nu zeker dat die geur van haar af kwam en hij maakte zich zorgen. 'Je weet toch dat ik je genezen had met level 1 van mijn vampier krachten?' voegde Razor er vragend aan toe en probeerde haar aan te kijken, maar ze bleef zijn blik ontwijken. 'Wat heb jij de laatste tijd? Is het doordat ik bloed drink of op demonen jaag?' zijn toon werd argwanend maar hij wist niet wat te doen en pakte haar gezicht in zijn handen. 'Lily alsjeblieft? Wat is er mis...' vroeg Razor op wat zachtere toon die zelfs teder klonk. Hij wilde haar niet kwesten dat had hij al te vaak gedaan n Razor wilde het niet weer doen en liet haar gezicht los en sloot zijn armen om haar middel. Toen voelde hij het, een bollel net als Hope had gehad. Zijn ogen werden groot van verbazing en hij liet haar meteen los. Hij was nog steeds wat angstig voor het onzienbare, maar hij stoten Lily niet van zich af of vroeg haar niet van zijn schoot te gaan zoals hij bij Hope had gedaan. Razor keek van haar buik naar haar lieve en angstige gezicht. Zijn ogen stonden nog even verbaasd tot het tot hem doordrong dat Lily van hm zwanger was. Die Hunter had hij weten te stoppen toen in het kamp dus van die gast kon het niet zijn. Razor's blik verzakte en hij keek Lily weer aan. Zijn blik werd begrijpend dat ze hetverzwegen had. Lily had vast gedacht dat hij het zelfde zou reageren als haar vader had gedaan! 'Lieverd, je had het niet hoeven te verzwijgen... Je had het gerust mogen zeggen dat je zwanger bent.' zei hij met een tedere klank in zijn stem en Razor kuste haar op der lippen. Hij had het eigenlijk wel kunnen zien aankomen dat ze zwnager was doordat ze hem steeds afgewezen had voor een vrijpartij plus de geur die hij steeds geroken had. Razor zou niet zo gaan doen als Kiba had gedaan voor Lily geboren werd nog zou hij als de baby geboren was het zo behandelen!

hij had dus door dat zij die geur afgaf, natuurlijk had hij dat door Razor had een sterke neus een heel sterke neus dat wist ze. Ze kon hem daarmee niet voor de gek houden dat was simpelweg onmogelijk. Hij dacht dat ze ziek was en ergens was dat ook wel zo maar dt was iets goeds dit was een goede ziekte. Teminste de meeste vonden het leuk en ergens vond Lily dat ook wel als ze niet zo angstig was voor zijn reactie. Ze schudde haar hoofd toen hij vroeg of het door zijn vampirisme of jagen kwam. Het ligt niet aan jouw Razor, ik maak gewoon een verandering door... Zei ze alleen maar. Hij pakte haar gezicht in zijn handen en ze keek hem met wijdopen ogen. Ze wilde haar hoofdlorukken maar ze kon het niet zijn ogen werkte verlammend. Hij vroeg wat er was maar ze schudde alleen heel zachtjes haar hoofd. Ze kreeg de woorden niet over haar lippen. Hij liet haar gezicht los en ze wilde net opgelucht ademhalen toen hij zijn armen om haar middel sloot ze verstijfde nu moest hij het wel geerkt hebben. Zijn ogen werden groot van verbazing en hij liet haar meteen los. Ze kromp ineen wendde haar blik van hem af. Ze was even bang voor een heel arsenaal scheldwoorden maar ot haar grote verbazing verzakte Razor's blik en hij keek Lily weer aan. Ze zag zelfs begrip hij kussttt haar op haar lippen. Ze lostte de kus na een tijdje en een paar tranen liepen over haar wangen. "Het spijt me ik durfde niet ik ik dacht dat je boos zou worden' Zei ze zachtjes ze omhelsde hem. 'Ik wilde niet tegen je liegen maar ik wist niet hoe'

Lily Kuste mee en liet na een tijdje los terwijl ze zich verontschuldigden. Razor kon een vriendelijke glimlach niet van zijn lippen krijgen en zonder dat hij het wilde verschenen zijn hoektanden al kleine puntjes onder zijn lippen vandaan. 'Stt, Stil maar Lily. Het is al goed, Je dacht dat ik net als je vader zou reageren.' suste Razor haar en sloot zijn armen weer om haar middel, maar toch bleef hij er nog huierig voor. Het bleef een vreemd vinden en door kleine Sue was hij er al een heel eind vanaf. 'Weetje dit is de tweede keer dat ik zo iets mee maak. Toen Hope zwanger was legde ze mijn hand op haar buik. Ik wist niet waarom ze het deed, maar ik schrok me echt rot toen ik Sue voelde bewegen. Ik ben niet gauw bang, maar op dat moment wist ik geen goed woord uit te brengen en kon me nauwelijks bewegen. Nu weet ik wat het is en hoe het aanvoelt, maar toch heeft het iets dat me blijft raken. Het is dat ik er in mijn vorige leven nooit mee te maken heb gehad, maar dat is wel anders nu net als wel voor meerdere dingen.' zei Razor zacht. Hij schaamde zich er een beetje voor, maar hij wilde Lily steunen door haar dat te vertellen. Razor knuffelde Lily zo hard als hij durfte in haar toestand, dus niet erg. Hij zou vader worden die gedachten speelde voor het eerst door zijn hoofd!

Razor leek niet kwaad te zijn in tegen deel zelfs hij kreeg de glimlach niet van zijn gezicht waardoor ze zijn puntige hoektanden zag ze was er al wat meer aan aan het wennen maar ze vond het nog steeds raar. Hij sloot zijn armen weer om haar middel maar zachtjes niet zo als net hij was voorzichtiger. Lily luisterde naar zijn verhaal ja Hope had het haar verteld hoe hij op baby's reageerde en ze was blij dat hij al minder geschokt was dan toen haar niet wegduwde. Lily kreeg een heel kleine glimlach op haar gezicht wat was hij toch een lieverd maar de angst bleef erin zitten vast een jeugdtrauma ofzo. Dus je bent niet boos op me omat ik zwanger ben? Je gaat me niet in de steek laten omdat ik een beby ga krijgen? Vroeg ze zachtjes haar hoofd afwendend. Ze schaamde zich dat ze aan hem twijfelde maar nja hij zag er ook niet echt uit als het vader type....

Lily vroeh of hij niet boos op haar was dat ze zwanger was en hij keek haar vragend aan en luisterde eerst voor hij antwoorden zou. 'Natuurlijk laat ik je niet in de steek!' zei hij verontwaardigt goed Razor was niet echt te type om voor vader door te gaan, maar hij zou zijn best doen, meer kon hij toch niet doen? Razor pakte Lily bij haar kin en keek haar even streng aan. 'Wat ik toen deed was stom een ander woord is er gewoon niet voor Lily, maar ik zal doen wat ik kan om er te zijn voor jouw en voor on... De kleine. of hoe ze dat noemen. Echt Lily in zal mijn best doen en niet zoals Kiba bij jouw deed!' Razor zocht naar zijn woorden maar kon er niet goed uit komen welke nou de beste waren dus probeer hij maar wat en wachten op haar reactie in de hoop dat hij niks verkeerts zou zeggen. 'Tuurlijk zullen er dagen bij zijn die slechter gaan, maar er zullen ook dagen zijn dat ik weg ben om achter de demonen aan te jagen of op missie die Dregoe of Mistake zullen geven, maar voor de rest van de tijd zal ik er voor jullie zijn!' voegde hij er aan toe toen hij haar niet begrijpende blik zag.

Ze knikte ze snapte zijn verontwaarding wel. Ze schaamde zich dat ze eraan getwijfeld had en ze kreeg zelfs een blos op haar wangen. Razor pakte Lily bij haar kin en keek haar even streng aan. Lily slikte en luisterde naar zijn woorden. Haar ogen werden een beetje rood bij zijn woorden en een eerste traan kwam tevoorschijn ze huilde niet omdat ze pijn had of bang was nee ze huilde van geluk. Ze was blij heel erg blij dat hij zo reageerde en niet zoals zij had gedacht niet met geschreeuw niet met messen neen hij reageerde zoals ze het nooit had durven dromen zoals ze wilde. Het is een baby Razor, onze kleine baby. Zei ze zachtjes. Ja hun kleine baby. Ze omhelsde hem steviger en ze drukte een lange hartstochtelijke zoen op zijn lippen hij maakte haar zo blij
. Ze legde haar hoofd tegen zijn borst een glimlach op haar gezicht. Je kan niet geloven hoe opgelucht ik ben bij die woorden Razor echt niet.... Zei ze zachtjes voor ze even ineenkromp van de pijn ze beet op haar tong zodat ze niet zou gaan schreeuwen. Haar hartslag rees even de pan ui. Het was niet helemaal normaal dat dat gebeurde maar Lily zweeg erover ze wilde hem niet ongerust maken.

Lily verbeterde hem en Razor glimlachte vrolijk naar haar. Als zij gelukkig was, was Razor ook gelukkig. "Ik weet dan je blij bent, vooral met de jeugd zoals jij gehad hebt, maar ik denk dat je mij soms toch even op mijn vingers moet tikken als ik wat verkeert doe okay?" zei Razor en hij eindigte met een vraag. Haar hartslag viel hem meteen op, maar Razor ging er niet op in. Het zou er soms wel bij horen? Dacht hij en hielt Lily in de pasionele hartstochtelijke zoen even vast. Hij ging een kind krijgen samen met Lily! Toen drong er een vraag tot hem door... Hoeveel kinderen had hij eigenlijk in zijn eerste leven gewekt? Zouden die nu ook in de arena zitten of als half bloed geboren zijn en een bloodhunter-training achter de rug hebben gehad en zouden er al klein kinderen van zijn geslacht rond lopen? Die vragen brachten hem in verwarrig en Razor gromde even geergert en wreef met zijn handen langs zijn slapen. Daar moest hij nu niet aan denken, maar aan Lily en hun nog ongeboren kindje!

Ze zag zijn glimlach en die verwarmde haar van binnen. Hij was gewoon geweldig. Ze grinnikte lichtjes toen hij zei dat ze hem op zijn vingers moest tikken als hij iets verkeerds deed. "Lieverd ik ben geen deskundige hoor voor zo ver ik weet ben ik nog nooit zwanger geweest en aan mijn opvoeding kan ik niet echt een voorbeeld stellen hmm?" Zei ze met een grijns. Ze drukte een zoen op zijn wang. "Ik heb vertrouwen in je je wordt een hele goede vader." Zei ze met een liefdevolle stem. Lily zag hem ineens over iets denken hij gromde zelfs even ze keek hem vragend aan tot ze het plots door kreeg. "Je denkt aan je vorige leven hè...." Zei ze zachjes ze vond het altijd lastig om met hem over zijn vorige leven te praten ze wilde niet denken aan wat hij toen allemaal gedaan heeft hij is die Razor niet meer nee hij is anders beter zachtaardiger. Lily kromp even ineen van de pijn maar glimlachtte toen. "Ons indje heeft jouw temprament denk ik" Zei ze zachtjes.

Lily vroeg of hij aan zijn vorige leven zat te denken en Razor knikte. "Ja, maar niet over de gevechten die ik toen had, het dringt nu pas tot me daar dat er ergens misschien al klein kinderen rond rennen. Het is 60 jaar geleden dus dat zou best nog eens kunnen... Maar dat doet er nu niet toe. Ik wil alleen aan jouw en onze kleine denken." zei Razor met een vreemde klank in het begin in zijn stem, maar die verdween al snel weer. Toen Lily het over de temperament van de baby had kon Razor alleen maar grijnzen. "Nou jouw vurigheid zal het kleintje vast ook wel hebben." lachte Razor en gaf Lily een kus op haar wang. Het zou vast niet gemakkelijk voor hen worden ze waren beide anders opgevoed en Razor wilde geen vechtersbaas van hun kleintje maken, want anders kon hij zichzelf niet omschrijven omdat hij van vechten hielt!

Razor knikte ze had dus gelijk ze vond het erg voor hem dat zijn verleden hem kwelde maar ze kon hem niet helpen. Ze hapte even naar adem. Hij had gelijk wie weet hoeveel kinderen en kleinkinderen hij had rondlopen? Ze keurde het natuurlijk niet goed wat hij vroeger gedaan had verre van zelfs maar ze vergaf hem wel omdat ze van hem hied, meer dan van alles in de wereld. Razor zei het op een vreemde toon een hele vreemde zelfs maar hij herpakte zich snel weer. Hij moest grijnzen bij haar commentaar over hun kindje en ze lachtte even bij zijn woorden. "Het gaat nog een hele kluif worden met onze karakters." Zei ze met een lachje. Lily geeuwde eve en lagde haar hoofd weer tegen hem aan ze sloot haar ogen even. De baby putte haar uit te hard zelfs het was niet normaal dat ze zo snel haar energie verloor. "Ik vraag me af wat het gaat worden wat voor shifter en og het een jongen of een meisje gaat zijn." Zei ze zachtjes.