we've to talk.... [Razor]

Lily was meteen van Eva's huis naar het oude kasteel geren dhet teken in haar nek gloeide maar ze verborg het met haar lange haar. Hij moest stoppen met zijn opdracht dat was het hoofdpunt van haar deal met de duivel. Zij zou zijn huisdier zijn in ruil voor Razors vrijheid van zijn missie en een verdere bemoeienis van de duivel. Haar vrijheid opgeven was moeilijk maar ze deed het graag om Razor van deze kwelling te onhouden en de onschuldige te beschermen. Ze kwam in het kasteel aan ze moest hem zien te vinden en wel voor hij nog meer mensen zou doden. Normaal verschen de vazen nu niet meer. 3razor! Razor!" Riep ze hijgend van de vermoeiende onderhandeling en de vlucht die ze veel te snel gevlogen had.

Het was gewoon weer een dag zoals die dagen ervoor. Het vullen van de vazen was sneller gegaan dan hij dacht. De groep die nu nog lagen te kronkelen van de pijn van open scheurende wonden en de duizeligheid die ze door bloed verlies kregen maakte hem alleen maar vrolijk. Door deze opdracht had Razor het doel van de alles vernietigende roes ontdelt en er mee gaan samen werken. Er waren drie groepen van bloodhunters langs geweest, maar geen van allen had dat overleeft en lagen ook in de put weg te rotten! Het gegil en geschreeuw van zijn slachtoffers lieten hem vals grijnzen. Vandaag was Razor in een bijzondere goede bui en kon een gegrinnik niet onder drukken die later in een. Manikal ijzige lach eruit kwam. De laatste druppels bloed drupte net i de vaas die in een kwaadaardig licht verdween, mar er klopte iets niet dit was pas de vijfde vaas? Toen het licht wegstierf keek hij nog even vremd naar d'e plek waar de vaasverdwenen was? Razor hoorde ineens de stem van Lily die hem riep? Razor draaide zich naar haar om en wilde haar net wat vragen toen de druk in de gang hevig trilder en zwaar aanvoelde! 'lily wat doe jij hier?' vroeg hij, maar de woorden kwamen er moeilijk uit. Toen galmdr er ineens de stem van Eva's vader door zijn hoofd. 'Goed gedaan Razor je hebt je trouw bewezen, je volgende opdracht hoor je later. Eerst ga ik hier van genieten!' zei de duivel en Razor zag hem nergens, maar kon de aanwezigheid van de duivelwel voelen, maar die verdween na maten Lily dichter bij Razor kwam... 'alles goed met je?' vroeg Razor bezorgd toen hij haar zo hoorde hijgen.

Ze zag Razor al gouw ze rook de rottende geur van lijken tot hier. Lily walgde ervan maar ze klaagde er niet over. Ze keek hem recht aan ze probeerde zich sterk te houden maar toen hij vroeg of het wel ging schudde ze haar hoofd ze stortte zich in zijn armen ze verschhool haar gezicht tegen zijn borst ze kon de tranen niet meer inhouden. Ze huilde en snikte ze wilde wat zeggen maar ze kreeg geen woord over haar lippen. Ze bleef zich aan hem vastklampen ze nam zijn vertrouwde warmte in zich op het veilige gevoel dat hij haar gaf. Ik heb iets heel doms gedaan... Zei ze zacht met een gebroken stem. Ze kon het niet zeggen dus liet ze het zien ze schoof haar haar wat aan de kant zodat het kleine zwarte teken in haar nek zichtbaar was.

Lily storten zich in zijn armen en verschool haar gezicht in zijn borst, maar hij kon voelen dat haar iets dwars zat en dat ze huilde? Haar woorden maakte hem nog bezorgder en Razor tilde haar kin wat op na haar woorden, maar voor hij nog iets kon zeggen zag hij het teken dat ook op de rug van zijn handen stond. Razor schrok zich rot, maar herstelde zich snel genoeg om niet door zijn benen te zakken. 'Wat... hoe is dit gebeurd?' vroeg Razor haar met bezorgde klank in zijn stem en was compleet om geslagen van moordlustig naar bezorgdheid die ver te boven de band ging die een moeder voor haar kind had. Razor kon het niet echt een naam geven, maar het was zeker dat zijn liefde voor Lily dit te bewerkstelligde. Razor dacht na en ze moest ook bij Eva zijn geweest dat kon niet anders... 'Lily, Had ik je niet gezegd je hier buiten te houden?' vroeg Razor haar, maar er klonk geen ene emotie in zijn stem en Razor pakte Lily bij haar schouders vast voor hij haar een stukje van hem af duwde en haar scherp aan keek. Dit was nu juist waarom hij niks tegen haar had willen zeggen en waarom hij haar op veilige afstand wilde houden... 'Ik had je toch gezegd dat ik dit deed voor jouw veiligheid, Je had niet naar hem toe moeten gaan. Lily toen Eva me vertelde dat ik 3kwart demon was, was de keuze simpel. Als ik niet naar hem was gegaan wie weet wat voor trucje hij gebruikt zou hebben om me toch in zijn gelenderen te krijgen? Had gewoon voor een keer eens geluisterd!' gromde Razor die boos begon te worden. Hij wilde haar een klap in haar gezicht geven graag zelfs, maar hij kon haar niet nog eens kwaad doen niet na wat hij gedaan had om Lily richting de bloodhunters te drijven! Nu had de duivel hen allebij en daar was Razor echt kwaad om. Misschien was het beter geweest dat hij gewoon gelogen had toen ze hier gekomen was, maar nee hij moest haar alles vertellen. Razor sloot zijn ogen om rustig te worden, maar het gevoel bleef groeien. Razor liet Lily los en balde zijn vuist en sloeg hard tegen de muur waardoor er een gat in kwam. Vreemd genoeg had hij zelf niks, maar het gat in de muur begon het specie te verkruimelen. Razor heeg lichtjes, maar kon niet bedenken wat hij nog meer tegen haar kon zeggen, maar tranen bleven uit. Dit was anders dan toen ze die band van de bloodhunters om had, misschien... Misschien was ze veiliger geweest als hij haar nog niet gered had dan had ze ook niet met de duivel kunnen spreken? Razor schudden zijn hoofd om die gedachten weg te gooien, nee dan was ze later wel met hem gaan praten! 'Je had niet met hem moeten gaan praten Lily... Het was mijn eigen keuze geweest...' zijn stem stier weg en Razor draaide zich weer naar Lily toe en omhelsde haar stevig. Hij vond het vreselijk voor haar dat ze nu ook onder de duivel stond net als hij, maar waarvoor ze stond wist hij nog niet. 'Wat moet jij voor hem doen?' vroeg Razor zacht en hoopte dat ze niks bijznders hoefte te doen?

Razor tilde haar kin op nadat ze geprobeerd had wat te zeggen. Ze zag dat hij schrok toen hij het teken zag. En ze wist dat hij zo kwaad zou worden op haar. Hij vroeg hoe het gebeurd was ze hoorde zijn bezorgdheid ze vond het vreselijk. Ze hoorde zijn klank die klank had ze zelfs nog nooit van haar moeder gehad zo bezorgd was iemand nog nooit geweest. Ze wilde alles uitleggen maar ze kon het niet. Ik wilde je helpen...Zei ze zachtjes. Ze wendde haar blik af bij zijn tweede zin ja dat had hij gezegd maar ze kon het niet. Hij wist dat ze als ze erfgens wat aan kon veranderen niets haar tegen hield. Ze voelde zijn handen om haar schouders ze werd wat naar achter geduwd zijn rode ogen leken wel te branden. Nieuwe tranen kwamen toen hij weer begon te praten ja hij had gelijk. ja maar ze wist dat niets haar zou hebben tegen gehouden zo was ze nu eenmaal. Ze hoorde het aan zijn stem ze zag het aan zijn houding hij begon kwaad te worden en ze was zelfs even bang dat ze een klap zou krijgen. Ze zag dat hij de grootste moeite had om weer rustig te worden hij liet haar los en met gesloten ogen balde hij zijn vuisten Lily bleef naar hem kijken met eeen glazige blik en een bevroren houding. Hij maakte een gat in de muur en nu begon ze zelfs bang te worden. Ze hield van Razor maar ze wist dat hij soms ook gevaarlijk kon zijn. Hij had gelijk natuurlijk had hij gelijk maar het was te laat. Hij omhelde haar weer en ze legde haar hoofd tegen zijn schouder. De laatste tranen liepen over haar wangen. Toen hij vroeg wat ze voor hem moest doen slikte ze. Hij had me beloofd dat je mocht stoppen met die vreselijke taak maar hij heeft me erin geluisd je moet nu één aas minder vullen en ik...ik ben zijn huisdier. Hij kan me naar de hel halen wanneer hij wilt hij wil met me pronken.... Zei ze met een gebroken stem. Ze vond het vreselijk en ze voelde zich stom dat ze erin getrapt was. Het spijt me zo ik wilde je helpen ik wilde gewoon dat je die vreselijke opdracht niet meer moest doen... Zei ze zacht.

Razor luisterde naar wat Lily zei, maar was er niet te vreden mee! Hij wist dat de duivel altijd onder een mondelinge afspraak uit kon komen, maar niets kon veranderen aan een geschreven afspraak! Toen ze zei dat ze het huisdier van de duivel was zodat hij met haar kon pronken maakte hem echt razend. "Dit kan hij niet doen!" fluisterde Razor fel en liet Lily even los om naar het kamertje te lopen waar hij altijd at als Razor energie te kort had en zocht naar wat papier dat groot genoeg en leeg was. Toen hij een blad vond legde hij die op tafel en sneed met zijn klauw in zijn arm om met een veer te kunnen schrijven. Razor schreef dat hij de duivel uitdaagde om Lily's vrijheid. Razor zou de arena binnen twee uur uitgebroken zijn en als Razor zou winnen moest hij Lily vrij laten en haar op geen enkele andere manier ooit nog onder zijn controlle krijgen. Zou de duivel winnen zou Lily zijn huisdier blijven en zou de duivel met hem mogen doen wat hij wilde! Razor zetten zijn echte naam in zijn eigen geschreven brief met zijn eigen bloed eronder en daarna liep Rzor terug naar Lily. Daar riep hij naar de duivel die na een paar keer roepen in een duistere mist verscheen. Hij vroeg waaromRazor hem geroepen had en Razor hielt de brief omhoog. De rode ogen van de duivel knepen zich even samen, maar zijn grijns was voor Razor meer dan genoeg om te weten dat hij die uitdaging zou aan gaan! 'Ik zal je uitdaging aangaan Razor, maar niemand mag je helpen!' zei de vader van Eva en zetten die laatste zin eronder, maar het was in het zwart niet in het rood, omdat echte vol bloed demonen zwart bloed hadden. Lucifer zetten ook zijn naam eronder en alles om Razor heen vervaagde tot hij conturen van de gangen van de arena herkende, maar zins de brand die Lily veroorzaakt had waren er vele gangen veranderd en daar stond Razor nu juist in een van! De duivel nam Lily mee naar de hel om Razor van daar uit te bekijken op een soort vuil witte muur die Lucifer daar altijd voor gebruikte!

Lily wist dat hij hier niet blij mee zou zijn hij liet haar los en ging een papier halen ze kon niet lezen wat hij schreef maar ze vertrouwde het niet hij kwam weer terug en hij riep de duivel op ze keek hem angstig aan en toen de duivel verscheen. Lily zag de tekst op het blad ze greep hem bij zijn arm. "Razor nee! Doe het niet dat ben ik niet waard alsjeblieft!" Smeekte ze maar het kwaad was al geschied. De duivel ging akkoord en ze werd naar de hel geflitst ze zat langs de duivel aan kettingen op een fluwele kussentje terwijl hij over haar haar aaide net zoals je bij een kat zou doen. Lily kon alles volgen op een scherm en ze wist nu al dat de duivel vals zou spelen...

Lily's stem galmde nog na in zijn oren, maar Razor moest zijn hoofd erbij houden en keek even rond, maar zag niets wat hem bekent voor kwam. Meteen daarna rende Razor door de verlaten gangen waar nog geen kooien stonden en totaal leeg waren. Satan zou Satan niet zijn als hij niks zou proberen om Razor tegen te werken en liet het allarm af gaan zodat alle Bloodhunters gewekt waren en wisten dat er een indringer binnen was. Razor verknoeite zeker een half uur naar het zoeken van een uit weg in het nieuw gebouwde deel waar Lily de arena in brand had gezet. Razor door een gang in en kwam gelijk de eerste de beste groepje Bloodhunters tegen, maar remde niet af en stormde tussen hen door terwijl Razor hen doden met zijn messcherpe klauwen. Daarna rende hij door en kwam in een oude bekende gedeelte van de Arena en hij grijnsde vals toen de oude vertrouwde geuren zijn neus binnen drongen. Zweet, Bloed en oud stro, maar ook het gemompel van de gevangen shifters en de ketenen die voor de meest door gedraaide Shifters bestemt waren. Zelfs de stier zoals die genoemt werd leefde nog en was zeker in zijn eerste leven een jaar of tien ouder geweest. Nu 60 jaar laten rukte de stieren shifter nog steeds aan d eketens die door het toe doen van de duivel braken. De stier viel eerst de hunters aan die hij met zijn beast gaven door de gang smeet. Razor grbuikte de kooien om langs hen heen te komen, want uit ervaring wist hij dat Razor beter uit de buurt van zulke shifters moest blijven. Bij zijn landing keerde de stier zich naar hem om en Razor wist meteen dat er grote problemen zouden kunnen voor doen en zocht naar een manier om hem uit de weg te ruimen en zag een oude kooi die toch niet meer gebruikt werd door slijtage. Razor renden op de kooi af en dook weg voor hij er mee in aanraking zou komen. De stier schoof weg met zijn hoeven en ramde de kooi die gelijk zijn gevangenis werd door de verbogen trailies kon hij niet meer op staan en verder nog iemand pijn doen. Dit had Razor weer en half uur gekost om hem kwijt te raken, maar zijn grootste zorg was om Lily vrij te krijgen uit de greep van de duivel en liet zich door niets en niemand daar van af houden. Razor was wel zo slim geweest om in de brief te vermelden dat Lily tijdens deze uitdaging erbuiten gehouden werd zodat ze niet ineens voor zijn neus stond bij zijn proef om buiten te komen! Met zware stampende passen kwamen de Bloodhunters van uit alle gangen en blokeerde het laatste stuk voor hij naar buiten kon gaan. In dat laatste uur liet Razor de meeste verwondingen op die zoawel steek als snij wonden waren. De zweepslagen die hij opliep vertraagde zijn op mars wat, maar hij ging door. Zelfs voelde Razor de kogels door hem heen gaan of bij zijn botten blijven steken die op hem af geschoten werden. RAzor veranderde in zijn shape vorm en beet zijn tegenstanders door of gaf ze de genade slag met zijn messcherpe klauwen. Het was een hels karwei, maar met het gebruik van zijn gaven reep hij de wonden en littekens van de hunters open en behielt ze op enige afstand zonder dat ze hem meteen zo konden schade dat hij tijd verliesleed! RAzor merkte dat het te traag ging hij was pas halver wegen de blokkade en hij had nog b\vijf minuuten voor zijn tijd op was om Lily te bevrijden... Razor sprong op en sprong van de een naar de andere hunter en zetten zijn klauwen diep in hun vel voor hij zich afzetten. De runnen op zijn lichaam begonnen wit op te lichten en Razor stopte met het verkleerde gebruik van Rising sun zodat hij niet in energie nood zou komen. Razor landen buiten de Arena muren toen hij nog een volle minuut over had. Zijn omgeving vervaagde en Razor stond weer voor de vader van Eva. Hij heeg, maar Razor keek strak naar Satan die even strak terug keek met een geamuseerde twinkeling in zijn blik! 'Ik wist wel vanaf het moment dat Charlie je uit koos dat je speciaal was Alucard, maar dit heeft nog nooit iemand overleeft zonder de tijd uit het oog te verliezen. Hoewel in je geschreven uitdaging niet kan weigeren is ze vrij, maar jij hebt niks over jezelf erin gezet. Zoals hij daarboven zou zeggen edelmoedig!' zijn stem trilde zwaar door de lucht en Razor deed echt moeite om te blijven staan. In het nabij zijn van Lucifer was geen pretje zeker niet als hij sprak. Lily verscheen naast hem en het teken dat ze droeg verdween. 'Jammer om zo'n prachtig schepsel te verliezen, maar daarin tegen heb ik het beste toch weten te behouden!' sneerde Satan en Razor oelde een soort druk in hem op bouwen die niks met de roes te maken had nog iets anders waar ooit mee te maken had gehad. De wolf die bij de duivel altijd aanwezig was verscheen ook weer en Razor keek even schuin vanuit zijn ooghoek naar hem, maar vroeg zich af wat hij nu weer van plan was? Lily was vrij, maar hij had plannn en die zouden vast betrekking tot Razor hebben! 'Lily ga naar buiten en wacht daar op mij? vroeg Razor aan Lily en aan de toon die hij gebruikte dulde hij geen tegen spraak van haar. Nu hoopte Razor dat ze zou luisteren inplaatst van te blijven! Zijn blik gleed even naar haar, maar die ging al weer snel naar Lucifer. 'In die brief heb ik ook alleen wat voor haar geschreven, Ik ben door uw dochter voor een groot deel demon geworden, maar dat neemt niet weg dat ik niks voor andere kant doen, vooral niet in een brief die geschreven is in bloed, wqant onder een brief in inkt komt uw afspraken nog niet na.' zei Razor en wachten af op wat er komen zou gaan. Razor wist dat de duivel toch wel iets zou viden om Lily weer onder zijn gelenderen te krijgen, maar die zou Razor steeds de kop in blijven drukken. Lily zou niet in zijn gladde praatjes moeten vallen zeker niet als het om Razor ging, want hij had de duivel toch al achter hem aan gehad en nu de laatste vaas niet langer meer gevuld hoefte te worden moest hij iets anders doen, mar die opdracht zou hij snel horen!

Lily hield alles met een bang hart in de gaten ze wilde hem gaan helpen. Maar ze kon niet ze kon niets doen en ze werd alleen maar zenuwwachtiger van Satan die alles ooh zo amuzant vond. En zijn walgelijke handen die over haar hoofd aaide alsof hij zeker was van de winst. Ze liet hem maar begaan omdat ze wist dat hij het razor alleen maar lastiger zou maken anders. Lily was zo verschrikkelijk opgelucht toen Razor het haalde hij had nog een minuut over en vreemd genoeg vielen zijn wondes nog mee. Ze vond het walgelijk dat ze had moeten aanzien hoe bloodhunters hem beschoten hoe hij moest vluchten voor een beestachtige stier. Hij werd naar de hel geflitst en de duivel begon te praten. Lily werd naar hem toegeflitst en het teken in haar nek was weg ze vloog Razor in zijn armen en bij de woorden van Satan gingen er rillingern door haar heen zij was vrij maar Razor was nog steeds in zijn macht. Ze keek op toen Razor wilde dat ze naar buiten ging ze keek hem vragend aan ze wilde protesteren maar zijn toon en zijn blik snoerde haar de mond. Ze drukte zich een laatste keer tegen hem aan voor ze naar buiten ging. Ze maakte zich zorgen vreselijke zorgen om hem. Ze vertrouwde satan niet en ze wist zeker dat hij wel iets zou vinden om onder het contract uitte komen en haar weer terug te halen. Hij kende haar zwakte, als hij Razor wat zou aandoen zou ze alles doen om hem te redden.

Lily werd naar hem toe geflitst en ze vloog hem in zijn armen Razor omhelste haar ook even tot ze weg moest. Razor had haar al veel te veel erbij betrokken gehad en wat er nu komen ging hoefte ze nog te zien nog te horen! Satan sloot zowel hemzelf als Razor in een ondoordringbare barriere van donkere mist die geen geluid naar buiten liet gaan of binnen komen. 'Hoewel je tegen me in bent gegaan heb je toch een stapje hoger weten te komen in de faces van de demonen. De demon die je nu gaat worden zal geen shifter meer nodig hebben en je zult half om half zijn waardoor shiften niet van belang is!' sprak de duivel en pakte Razor bij zijn linkerschouder vast. Iets wat Razor verbaasde was dat hij geen gloeiend hete aanraking had. Echter de beet van Doler deed wel pijn, maar Razor begreep dan ook nog niet wat ze van plan waren. 'Dit gaan een beetje pijn doen!' de geamuseerde blik in diens ogen verried wat voor pijnen Razor zouden treffen, want een verandering was altijd al pijnlijk geweest, maar de faces van de demonen deden nog meer pijn dat had Razor wel gemerkt toen hij de roes totaal in zich op had genomen. De wolf begon te trekken en Razor zag tot zijn verbazing een harige poot die uit hem getrokken werd. Ze scheiden Razor van zijn weerwolf die nu kennelijk niet meer nodig was. De duivel voeden hem met een extract van een andere demon die kennelijk geen shifting zou gaan gebruiken? Het deed echt veel pijn, maar Razor gaf Lucifer niet het genoegen om te gaan schreeuwen, daarin tegen kreunde hij alleen en grimaste als de pijn bijna te erg werd. Het leek wel alsof hij in tweeén gespleten werd! Toen het prosess volbracht was zakte de wolf even door zijn poten om zijn evenwicht te vinden. Razor was zelf ook bek af, maar liet het niet merken al kon de duivel het wel voelen. 'Wat voor demon of half demon ben ik nu geworden?' vroeg Razor hijgend en keek strak in de andere rode blik. 'Nu mijn Alucard ben je een vampieren demon. De schrik van de mensheid die zowel snachts als overdag actief zal zijn! Je kunt overdag gewoon rond lopen het zij dat je wel optijd aan je bloed komt anders zal je huid sneller verbranden dan die van een ieder ander wezen. Je hebt drie levels! Level 1 is je gave die je kunt gebruiken bij heling of het openrijten van je tegenstanders! Level 2 het oproepen van de personen die jij zelf door gebeten hebt! Level 3 en de balangrijkste, Je zult deze wolf kunnen oproepen. Hij komt dan uit jouw rechterarm vanwaar Dolor hem eruit getrokken heeft. Maar hij keert terug zodra je hem niet meer nodig hebt plus dat hij aan je vast blijft zitten doormiddel van zwart vuur! Alucard let wel het contract dat je geschreven hebt blijft geldig totdat jij of een opdracht weigert of niet goed uit voert dan zal het contract vervallen en is Lily weer vrij voor mij...' legde Satan uit en Razor kreeg ook de gebaren erbij om de levels op te roepen en knikte bevestigend bij de laatste woorden van Eva's vader en de mist verdween. Razor zag Lily weer terug komen en hij aaide de wolf die vier rode ogen had en ook naar Lily keek. Ze wist waarschijnlijk niet wat er gebeurd was, maar dat zou Razor haar snel genoeg uitleggen. Zowel hij als Lily werden terug geflitst naar het oude kasteel waar Razor even wankelde en steun zocht bij de muur. Hij moest eerst wat eten voor hij hier weg kon gaan. In een van de kerkers had hij een jonge bloodhunter opgesloten gehad en diens wonden geheelt, maar zijn ogen zo beschadigd dat hij niks kon zien. 'Lily wacht hier even ik moet nog wat regelen voor we hier weg kunnen?' zei Razor vragend en strompelde naar een kerkerdeur verder dan waar zijn oude taak had volbracht en liep naar binnen. De jonge hunter schuifelde een hoek in, maar zijn bloeddortst was zo groot dat het hem niet uitmaakte of de jongen bang was en beet hem in zijn hals. Er klonk even een zacht stikkend geluid voor het stil werd en Razor zijn dorst voor even gelest had. Daarna stond hij op en voelde de energie door hem heen trekken. Razor liep weer naarbuiten toen hij zijn mond bloedvrij had en liep naar Lily toe. 'Kom laten we hier weg gaan.' zei Razor zacht en liep samen met Lily naar buiten.

Oh oh Razor is verandert, maar zijn persoonlijkheid niet ^^

Lily wachtte angstig af wat zou Satan met hem doen? Lily was opgelucht toen ze Razor weer zag maar hij was iets vreemds aan het aaien. Lily vertrouwde het niet helemaal niet! Ze werden terug geflitst naar het oude kasteel. Lily keek naar hem hij zag er niet al te best uit. Hij zei haar dat ze weer moest wachten. Ze achtervolgde hem niet ze wilde eigenlijk helemaal niet zien wat hij nu weer ging doen. Lily wachtte ze was lichtjes in schok. iets later kwam razor weer terug. Ze glimlachte flauwtjes maar ze wist niet wat ze er nu allemaal van moest gaan denken. Ze knikte toen hij zei dat ze naar buiten gingen maar ze raakte hem niet aan er was iets veranderd hij was duisterder een duisternis waardoor ze kippenvel kreg ze keek hem niet aan ze zweeg een hele tijd ze overdacht de opties en na een tijd na een diepe zucht sprak ze och. wat heeft hij met je gedaan? Vroeg ze zacht.

Vreemd genoeg vond Razor dat Lily zo goed luisterde plus dat hij aan haar merkte dat ze achterdochtig was geworden nadat ze uit de hel waren geflitst. Toen hij terug naar haar liep raakte ze hem niet aan wat ze normaal wel deed en het deed Razor pijn dat ze zo afstandelijk deed. Toen ze uit eindelijk nadat ze ver genoeg van het kasteel vandaan waren vroeg Lily wat Lucifer met hem gedaan had. "Hij heeft me een andere status tussen de demonen gegeven, meer niet. Alleen zal vast voedsel niet meer in mijn maag blijven zitten. Ik ben nu een vampier geworden!" legde Razor uit en kreeg zelf even kippenvel bij het woord. Ze zou vast nog bezorgder om hem zijn dan voorheen, want de meeste vampier verhalen gingen over dat vampiers niet tegen zonlicht konden. "Wees gerust Lily zolang ik op tijd bloed binnen krijg kan ik gewoon gaan en staan waar en wanneer ik maar wil, zelfs tijdens de zonnige uren." zei Razor en hij kon het niet laten een plagende ondertoon te gebruiken. De bosrand kwam in zicht en hij wilde Lily's hand vast pakken...

Lily schrok van zijn antwoord. Ze schrok zelfs heel erg. Hij was een vampier! Gewoon weg een vampier! De man waar ze van hield was een monster geworden! Hij kon blijkbaar wel tegen zonlicht als hij in ieder geval genoeg bloed dronk. Blijkbaar vond hij het grappig want hij lag er een plagende ondertoon in. Lily vond er helemaal niets grappigs aan ze vond het vreselijk en eerlijk gezegd was ze nu nog banger voor hem. De bosrand kwam in zicht en ze zag dat hij haar hand wilde grijpen maar ze trok haar hand terug ze wilde hem nu even niet aanraken ze kon het niet. Ze keek hem niet aan haar ogen vulde zich met tranen. Je had je lichaam nooit door eva moeten laten maken je had naar een engel moeten gaan! Dan had je nooit in contact gekomen bij dat vreselijke wezen dan was dit allemaal niet gebeurd! Zei ze ze veegde haar tranen weg en ze balde haar vuisten nu was ze eigenlijk best kwaad. Wat moet er nu van ons worden Razor?...ik weet het allemaal niet meer... Ze zocht steun bij een boom en ze liet zich al schurend tegen zijn stam op de grond zakken.

Oei, dit had hij niet verwacht, maar Razor kon Lily ergens wel begrijpen en hij zag haar verdriet. "Een engel zou me nooit geholpen niet met zo'n achtergrond als die ik heb." zei Razor en hij wist niet wat hij moest doen! Hij had Lily alleen maar bang gemaakt maar wat kon hij eraan doen wat de duivel met hem gedaan had? Razor schudden zijn hoofd en staarde in de verte zonder echt iets te zien, maar hielt zijn ogen goed open. "Ik wil eerlijk tegen je zijn Lily, het was al niet gemakkelijk om Eva over te halen en nog ik nog Will wisten niet dat het eigenlijk engelen werk was om een lichaam voor een geest te maken... Het enige waar ik me nu druk over maak is hoe lastig de volgende opdrachten zullen worden of zijn? Want zolang ik ze tot een goed einde breng kan Satan jouw niks maken door je weer onder zijn gelenderen te krijgen." zei Razor en hij legde zijn hand op haar schouder als een troostend gebaar... "Ik hou nog steeds van je lieverd! Onthoud het alsjeblieft. Hoe vreselijk hij me ook zou vermaken, mijn liefde voor jouw blijft hetzelfde daar verandert hij niks aan en mocht ik dorst krijgen kan ik ook dierenbloed tot me nemen." zei Razor en hij hurkt voor haar neer met een flauwe glimlach op zijn lippen waardoor zeker een van zijn verlengde hoektanden te zien was ook al was het een klein stukje ervan. Razor haten het als ze bang voor hem was, maar kon er nu weinig aan doen dan dat hij Lily probeerde te troosten?

Lily wist dat er een grote kans was ja dat geen engel hem had willen helpen "Maar je hebt je leven gebeterd. Ze zouden je vast geholpen hebben." Zei ze zacht ze was radeloos ze wist het allemaal niet meer. Die opdrachten baatte haar grote zorgen het was niet goed het was foute boel hoeveel mensen zouden er nog voor haar moeten sterven? Lily vond het afqschuwelijk. Hij legde een hand op haar schouder en ze verstijfde helemaal. Ze hield van hem maar haar gevoelens van angst waren nu de baas. Ze hoorde zijn woorden maar ze drongen niet echt tot haar door ze wist dat hij van haar hield zelfs met de vreselijke dingen die hij moest doen hij hield van haar en hij deed die dingen voor haar ze was hem dankbaar maar ergens vond ze het ook afschuwelijk dat hij haar leven redde dooor er honderden te verwoesten. Ze keek hem aan hij glimlachtte flauwtjes naar haar en ze zag zijn puntige hoektanden ze hapte naar adem. En ze kneep haar ogen dicht haar hoofd van hem afgedraaid haar hart ging als een razende te keer ze probeerde weer kalm te worden maar het was lastig heel lastig. "Ik hou van je Razor, maar ik weet niet hoe lang ik het nog aankan. Hoelang ik nog kan leven met al die onschuldige zielen die voor mij vermoord zijn..." Zei ze zacht ze opende haar ogen weer ze keek hem aan ze zag het monster dat die onschuldigde doodde voor haar niet haar lieve Razor....

Lily keek weg en dat deed hem pijn, Toen ze hem weer aan keek en zei datze vanhem hielt, maar ze wist niet hoe lang ze het nog vol zou kunnen houden wat hij met die opdrachten moest doen. Razor zuchten en stond op waarna hij een stukje van haar weg liep en tegen een andere boom ging zitten. Razor legde zijn hoofd tegen de stam aan met zijn gezicht naar boven gericht met zijn ogen gesloten. Hij wist zelf ook niet wat hij er aan zou kunnen veranderen? Opeens voelde hij iets vreemds het had niks te maken met het demonische gevoel dat hij steeds kreeg wanneer er een demon in de buurt was of dat de duivel er aan zou komen, maar het was iets anders veel lichter en Razor voelde zich misselijk worden door dat gevoel. Een zachte zqangerige stem sprak tot hem en Razor opende zijn mentale ogen en zag niemand, maar zag niemand? ' Het is niet jouw schuld Alucard, Je wist vroeger niet beter en wat je nu gedaan hebt is alleen uit liefde gedaan voor Lily!' klonk de zachte zangerige stem. Buiten Razor's lichaam waren enkel twee lichtbollen te zien die om hem heen draaide en toen Razor zijn ogen opende verstonden ze allebijwat er gezegd werd. 'Je moet naar Melody gaan zijzou je kunnen helpen van je duivelse ketens te verlossen. Ze zal ingelicht worden en ze zal je helpen zodat je niet meer voor de duivel hoeft te werken en Lily zal onder goddelijke bescherming komen zodat de duivel haar nooit meer zou kunnen vangen.' zeiden de lichtbollen voor ze weg vlogen. Razor stond op en keek ze na. 'Waar heb je het over?' riep Razor ze na, maar voelde zich erg misselijk worden door die aanraking het was vreemd genoeg dat hij daardoor bijna door de grond ging...

Razor zuchten en stond op waarna hij een stukje van haar weg liep en tegen een andere boom ging zitten. Razor legde zijn hoofd tegen de stam aan met zijn gezicht naar boven gericht met zijn ogen gesloten. Ze wist dat ze hem pijn deed, meer dan dat ze ooit wilde maar ze kon het gewoon even niet ze wist niet wat ze moest doen. Razor stond plotseling op en zei iets waar ze nog kop nog staart van kreeg. Ze stond langzaam op ze trilde nog en ze wankelde naar hem toe. Ze keek hem aan ze streelde zijn wang zachtjes voor ze zichzelf tegen hem aandrukte. Hij was kouder dan anders maar ze negeerde het ze hird hem stevig vast. Ze wist niet waar hij het over had mischien was hij verward? Ze wist het niet. Ze huilde niet meer ze drukte haar lippen in zijn nek, op zijn oorlelletje. Het spijt me... Fluisterde ze zacht. Ze was nog steeds bang maar ze probeerde haar oude Razor weer te zien....

Lily stond op en wankelde naar hem toe waarna ze hem vast pakte. Razor had haar niet zien aankomen en richten zijn blik op haar. Lily had er nog steeds moeite mee dat kon hij aan haar horen. Razor pakte haar ook vast en voelde dat ze warmer was dan normaal, maar hij dacht dat het kwam doordat ze het er moeilijk mee had. De zangerige stem drong weer tot hem door en bevestigde dat hij naar Melody toe moest gaan. 'Maakt niet uit Lily, maar weet jij waar Melody uit hangt ik heb misschien een manier om onder hem uit te komen, maar ik betwijfel het of ze me wilt helpen?' vroeg Razor nadat gezegd te hebben begon Razor te zwaaien op zijn benen. Dit was hem nog nooit overkomen, maar het zou wel zijn omdat hij voor een deel demon was en dan die godelijke aanraking die hem verzwakte. 'Eurgh Dit is irritant!' mompelde Razor kreunend en kneep zijn ogen even dicht voor hij weer naar Lily keek in afwachting tot ze zou antwoorden. Razor zou haar altijd blijven steunen en beschermen en daar zou hij geen stro breedte door op zijn pad laten leggen!

Hij sloeg zijn armen ook om haar heen ze was blij dat hij niet boos op haar was. Hij was eigenlijk nog maar één keer dat ze hem kende boos op haar geweest en toen had hij er eigenlijk alle recht toe. Toen hij haar naar Melody vroeg keek ze hem verbaasd aan. Wat kon zij doen? Ze dacht even na. "melody kan overal zijn ze is waar ze nodig is. En ze helpt iedereen Razor ze is een engel ze beschermt de onschuldige. En daar hoor jij bij lieverd." Zei ze met een aai over zijn wang. Hij zag er niet al te best uit en ze dwong hem weer te gaan zitten ze knielde langs hem neer ze streelde het haar ui zijn ogen "Je ziet er echt niet goed uit..." Zei ze bezorgd.

Lily zei dat Melody overal kon zijn, maar echt ontschldig was hij niet, maar volgens die boodschapper had hij gratie gekregen wat het wel goed deed. toen ze hem dwong te gaan zitten liet hij haar begaan en zag haar naast zich komen knielen. 'Gek genoeg komt dat door een aanraking van goddelijke hand.' zei Razor op haar laatste woorden en schudden zijn hoofd nog eens. Duizeligheid werd er alleen maar erger door en Razor stopte daar dan ook mee. 'Klink misschien raar, maar dat is ook de reden dat we naar Melody moeten gaan?' zei Razor en keek Lily even vragend aan. 'Ik werd verzocht om naar haar toe te gaan en hij zei ook dat ze jouw zouden beschermen voor Lucifer...' vervolgde Razor en voelde de aai van Lily over zijn wang en hij legde zijn hand op haar kaak. Hij had haar zo lief, zij die hem de betekenis van liefde had leren kennen! 'Melody!' riep Razor luid en probeerde opnieuw te gaan staan, maar het lukte hem niet dus bleef Razor maar naast Lily zitten. De wind woei op een andere manier en Razor keek op toen hij iemand aan zag komen, maar kon er nog geen echte vorm van zien. Zijn duizeligheid werd erger en Razor kreunde licht, maar probeerde het voor zich te houden.

Lily luisterde naar wat hij te zeggen had. Dus nu wilde god ineens helpen? Nu ze van hem een monster hadden gemaakt? Lily snapte al dat goddelijke gedoe niet. Ze glimlachtte naar hem toen hij zijn hand op haar wang legde. Zijn hnad was groot zacht en warm. Ze keek hem nog steeds aan met haar donkere bezorgde maar bovenal liefdevolle ogen. Ze hield zielsveel van hem ookal was ze soms doodsbang voor hem. Hij riep Melody en ze hoopte dat de engel gauw zou komen.

(melody)

Melody had bezoek van boodschappers gekregen ze moest Razor die vuile moordenaar gaan helpen?! Waarom kreeg hij in godsnaam gratie verleend?! Dit sloeg alles. Maar Melody ging wel toen ze haar naam hoorde ze vloog er naartoe haar bloote voeten raakte de grond en daar stond ze er was even een hemelse lichtflits voor de engel met de gekruistte armen en he niet al te blije gezicht verscheen. Ze mocht Razor niet en zeker niet na al zijn duivelse praktijken. "Zo,zo het duivelsslaafje zoekt nu hulp bij hogere machten hé?" Zei ze kortaf voordat ze haar vleugels introk en in een tak ging zitten. Ze keek Razor strak aan hij straalde gewoon duisternis uit.

Lily glimlachte toen hij haar aanraakte en haar liefde volle ogen keken in de zijne, maar Toen Melody kwam vroeg ze dat hij hulp zocht naar hulp van hoger af. 'Ze kwamen naar mij niet anders om Melody. Ik weet ook niet waarom, maar hij wil dat jij me helpt.' zei Razor die even naar de hemel wees die al aardig aan het betrekken was, maar toch had Satan nog niet echt door wat er gaande was doordat hij een taak voor Razor aan het zoeken was die hij onmogelijk kon volbrengen om Lily weer in zijn macht te krijgen. Razor voelde zich nog steeds duizelig en wilde wat rechter gaan zitten, wat half lukte en hij keek weer naar Melody die op een tak was gaan zitten. 'Niet of ik weet dat het je lukken zal?' Toch kon Razor het niet laten te plagen, dat zat nu eenmaal in hem en dat kon niemand uit Razor krijgen of God nu wilde helpen of niet?

Melody draaide met haar ogen. Het interreseerd me eigenlijk niet wat jij wilt nee ik ben hier alleen omdat zíj dat willen Ze wees naar de hemel. De lucht was erg bewolkt behalve dan waar Melody zat daar was het nog altijd helder. Ze kreeg een adertje van frustratie op haar voorhoofd toen hij eraan twijfelde of ze het wel kon ze sprong uit de tak en ze ging voor hem staan. Haar handen op haar heupen. Jij twifelt dus aan de macht die in mijn handen ligt? Zei ze terwijl ze voor hem neer hurkte. Ze greep één van zijn handen ze keek naar de duivelse tekens die als een gek gingen gloeien wanneer ze er dicht bij kwam. Ze keek er met een diepe frons naar. Dit ging nog een hele klus worden. Ze schudde gefrustreerd haar hoofd. Omdat jij zo dom bent geweest om een lichaam door een demoon te laten maken mag ik nu een hele hoop gaan opknappen. Zei ze met een geïrriteerde zucht. Oké ik help je op 1 voorwaarde. Je hebt bloed nodig om te overleven dat weet ik maar ik wil dat je geen onschuldige dood alleen moordenaars en verkrachters die lopen hier genoeg rond. Zei ze streng. Ze deed haar ogen dicht en ze legde haar handen op zijn tekens het brandde aan haar huid omdat het puur duivelse energie was. Melody beet op haar lip het was verschrikkelijk pijnlijk maar ze moest er nu even tegenkunnen. Ze moest de duisternis in zich opnemen en neutraliseren. Ze nam even diep adem en ze begon snel en zacht vanalle latijnse spreuken te zeggen de tekens gloeiden en schoven van zijn handen naar Melody toe over haar huid overal lieten ze een brandend spoor achter ze gingen naar haar hart. Melody kreeg zweetdruppels op haar voorhoofd een gezicht voltrokken van pijn. De duisternis zat nu bij haar hart ze liet Razor los en ze viel achterover ze kreunde en kronkelde het licht dat ze gaf flikkerde en was bijna uit haar hartslag hield bijna op haar licht was uit. Haar hart gesopt tot ineens een felle lichtflits. Melodys hart raasde en de gekwetste huid werd genezen ze hapte naar lucht en ze sprong weer recht haar vleugels uitgeslagen. Die duisternis was sterker geweest dan dat ze had gedacht het was haar bijna teveel geweest. Melody draaide zich om naar Razor. De tekeken op zijn handen waren veranderd nu meer met rondingen in plaats van hoeken. Ze waren geel bijna wit zelfs ze gaven bijna geen licht. Melody richtte zich op Lily ze boog naar haar toe trok één van haar veren uit ging er met haar hand over het werd een klein zilveren hangertje dat ze om Lily's nek deed. Zolang je dit draagt ben je veilig voor duivelse invloeden. Zei ze rustig. Ze ploftte neer op de grond dit had veel energie gevergd van haar ze trilde lichtjes maar het ging nog wel.

Melody wees ook even naar de hemel nadat ze wat gezegd had. Zijn duizeligheid bleef, maar werd sterker toen Melody dichterbij kwam. Hij probeerde wakker te blijven wat moeilijk ging ook omdat hij nog zo weinig gedronken had. Haar volgende woorden die op klonken drongen traag tot hem door, maar hij grijnsde gemeen toen ze dat zei. 'Ik was ook niet anders van plan.' zei hij met trage uitspraak. Nu was de nabijheid van een engel erg vervelend, maar dat zou hopelijk snel voorbij zijn als Melody hem geholpen zou hebben? De runnen op zijn handen die erg hoekig waren gloeide zo fel op dat ze in zijn huid branden. Dat hadden ze nog nooit gedaan, maar dat kwam vast doordat Melody hem aanraakte! Ze sloot haar ogen en begon in een zacht en snel tempo Latijnse spreuken op te zeggen. RAzor werd er zowaar nog duizeliger van en gromde even kort, maar niet dreigend. Hij voelde de duivelse tekens verschuiven en ze lieten nog steeds runnen achter die er veel beter uit zagen in meer rondingen en waren geel/wit geworden. Melody kreunde en leek even dood te gaan aan het duister uit hem te trekken. Veel aandacht schonk hij er niet aan, want hij verloor bijna zijn bewustzijn. Het eruit trekken deed niet alleen pijn, maar hij voelde ook alsof er kabels rond zijn ziel los getrokken werden. RAzor merkte dat Lucifer ineens merkte wat er gebeurde met hem en zijn stem galmde nog een keer zwaar van donderende trillingen door zijn gedachten! 'Alucard!!!!' riep deze woedend en toen voelde Razor zijn contact weg glippen uit zijn gedachten waardoor hij nu echt zijn bewustzijn verloor. Razor zakte weg tegen de boom en Lily. Het was vreemd, amar in zijn mentale wezen straalde een hemels licht die hem verwarmde. Razor keek er verbaasd naar, maar kon geen woord uit brengen. 'Doe wat je moet doen om veroordeelde mensen en shifters te doden stuur die naar de hel en laat de ontschuldigen in leven dan heb je later als je sterven zou vrije toegang tot de hemelpoort! Bescherm alles wat je lief is.' sprak een luide zware toch vriendelijke stem. Razor probeerde wat te zeggen, maar zijn mentale stem bleef uit dus knikte hij alleen maar. Het licht verdween en Razor begon weer bij te komen. Zijn duizeligheid was verdwenen en hij hoorde nog net wat Melody zei. Ze had Lily een zilveren hangertje gegeven en plofte neer op de grond. Het had haar veel energie gekost waardoor ze lichtjes trilde. Razor glimlachte flauwtjes. 'Bedankt en sorry voor wat ik eerder tegen je gezegd had, maar dat deed ik alleen voor Lily. Nu zal ik beter op passen en wat betreft mijn lichaam. Als ik eerder geweten had dat het eigenlijk het werk van een engel was geweest hadden we een engel op gezocht. Eva had niet gezegd dat het niet tot hun taak toe behoorde.' zei Razor en wreef even in zijn ogen die jeukte. Het was vreemd geweest, maar van de duivel zou hij voorlopig geen last meer hebben en hij grijnsde bij het idee van de Bloodhunters die doodsangsten zouden uit staan door wat hij nu met ze van plan was, maar die grijns verdween snel genoeg toen hij Lily voelde bewegen en haar een kus op haar wang gaf om aan te geven dat hij haar niet vergeten was.