I want to talk to you, old friend [Robin]

De wind raasde lihtjes door zijn amberkleurige vleugels die opgevouwd op zijn rug lagen terwijl hij met snelle stappen van zijn brede poten door het bos draafde. De geuren waren eerst vaag maar daarna was de geur van BFP erg sterk en Dante minderde vaart totdat hij stil stond. Hij veranderde vanuit zijn leeuwen gedaante in die van zijn mens en liep met rustige stappen verder terwijl hij zijn hand door zijn haar haalde en zijn sjaal opnieuw rond zijn nek schikte. Hij begroette iemand die op wacht stond en vroeg naar Robin, toen hij wist waar die was liep hij naar hem toe. 'Goedendag.' begroette hij zijn vriend.

Het was al een paar dagen geleden toen hij had geschift en hij voelde zich vreselijk als hij niet in het bso was, hi jkreeg dan hoofdpijn en verlangde dan naar het bos. hij had over de griffioenen gelezen en hij wist dat ze zeldaaam waren maar hij wist neit dat ze vaker als bewakers werden gebruikt om schatten te bewaken. Hij zat buiten zijn pijlen te maken toen hij een jonge man naar hem toe zag komen, hij herkende he mals Dante, zijn goede ouwe vriend. 'Goedendag.' begroette hij hem, RObin knikte 'Hallo Dante, hoe gaat het.' Vroeg Robin terwijl hij plek maakte zodat dante kon gaan zitten. Robi nwas een stuk veranderd toen ze elkar laatste keer hadden gezien maar nu probeerde hij op te vangen hoe dante zou reageren op die veranderingen.

'Hallo Dante, hoe gaat het.' vroeg Robin en Dante sloot voor een paar seconden verward zijn ogen, Robin's geur was veranderd. Robin had ondertussen plek gemaakt waarhij kon gaan zitten en rustig nam Dante plats. 'Met mi goed genoeg, maar het moeten voor jou barre tijden zijn geweest, vriend.' zei de jongeman rustig terwijl hij een pijl oppakte en rustig bekeek. Hij wist op zich niet veel van pijlen maar wel van de wonden die ze aan kunnen richten.

Hij zag Dante van uit zijn ooghoek gaan zitten naast hem. 'Met mi goed genoeg, maar het moeten voor jou barre tijden zijn geweest, vriend.' zei de jongeman rustig terwijl hij een pijl oppakte en rustig bekeek. Robin haalde zijn schouders op 'Het was niet makkelijk, mijn leden hebben veel gedaan zodat ik normaal herstel en verder heb ik het bos nodig anders draai ik door en tja verder is alles wel goed.' Hij hield achter dat zijn shifter onrustig in hem bewoog maar goed. Hij keek naar Dante die een pijl bestudeerde, Robin grinnikte 'Sinds wanneer weet jij iets van pijlen behalfe hoe erg de wond is?' Vroeg robin lachend.

'Sinds wanneer weet jij iets van pijlen behalfe hoe erg de wond is?' Vroeg Robin lachend en dante lachte even vrolijk mee 'Weet ik nog altijd niet.' zei hij terwijl hij nar zijn vriend keek. 'Ik zou graag één van je leden willen worden.' zei hij daarna waarna hij de pil terug legde bij de rest en zin handen op zijn knieën legde. 'Ik zou graag bij Bird Free People willen komen.'

'Weet ik nog altijd niet.' zei hij terwijl hij nar zijn vriend keek. 'Ik zou graag één van je leden willen worden.' zei hij daarna waarna hij de pil terug legde bij de rest en zin handen op zijn knieën legde. 'Ik zou graag bij Bird Free People willen komen.' Robin keek hem even aan en knikte toen en gaf een klap op zijn schouder 'Nou beste vriend, we kunnen nu healers goed gebruiken, door die oorlog zijn we een paar kwijt.' Zei Robin terwijl hij naar Dante keek. Er schoot ee nvraag in hem 'Zeg is, wat ben je eigenlijk voor shifter?' vroeg Robin nieuwsgierig, hij had nooit het dier van zijn vriend gezien.

Robin keek hem even aan waarna Dante een vriendschappelijke klap op zijn schouder kreeg en er een glimlach rond de lippen van de jonge genzer speelde.
Robin vertelde dat ze er goed een konden gebruiken en Dante knikte waarna de onvoorkombare vraag kwam, zijn shifter, zijn dierlijke kant. Dante grinnikte. 'Eerst even dit:' zei hij 'Toen ik afstudeerde heb ik een eed moeten zweren iedereen te helpen die om mijn hulp vraagt als het gaat om het medische gebied en ten tweede ben ik de slechtste krijger aller tijde en is er geen enkel wapen waarmee ik om kan gaan.' hij keek Robin even serieus aan waarna hij opstond en fluisteren 'Kijk zie.' waarna hij in enkele seconden naar zijn dierlijke vorm veranderde. Hij schudde zijn amberkleurige manen uit en bewoog even zijn vleugels die op zijn rug te rusten lagen. 'Niet vaak eerder gezien, ha?' zei hij, zijn soort, de mythische venetiaanse leeuwen waren erg zeldzaam.

'Eerst even dit:' zei hij 'Toen ik afstudeerde heb ik een eed moeten zweren iedereen te helpen die om mijn hulp vraagt als het gaat om het medische gebied en ten tweede ben ik de slechtste krijger aller tijde en is er geen enkel wapen waarmee ik om kan gaan.', Robin knikte 'Healers zijn niet verplicht te vechten, ze behandelen de gewonde tijdens het oorlog, en verder, zelfs een gevangene krijgt verzorging als hij gewond is, je kent mij.' Zei Robin kalm. Dante stond op en fluisteren 'Kijk zie.' In een paar seconde veranderde hij in zijn dierlijke vorm en schudde zij namberkleurige manen uit en bewoog even met de vleugels die op zijn rug laten, RObin keek odner de indruk maar het griffioen in hem was hier niet blij mee, hij voelde zich bedreigd en zijn schat ook, 'Niet vaak eerder gezien, ha?' zei hij, Robin knikte en stond op, die griffioen bleef maar onrustig in hem ijsberen. 'Jah, je komt dit leeuw neit vaak tegen.' Zei Robin terwijl hij rond Dante liep en hem goed bekeek.

Robin knikte slechts en bekeek hem maar Dante merkte zijn onrust op. 'Wa is er, vreind?'vroeg hij nadat hij terug was veranderd en weer op het randje was gaan zitten. 'Je bent anders, je ruikt anders. Ik ben geen bedreiging, dat weet je.' zei hij rustig terwijl hij Robin wel scherp in de gaten hield, wat was er in de tijd dat hij er niet was met de ouder Robin gebeurd??

'Wa is er, vreind?'vroeg Dante nadat hij was terug veranderd en op het randje gaan zitten. 'Je bent anders, je ruikt anders. Ik ben geen bedreiging, dat weet je.' zei Dante weer en hij merkte het scherpe blik en Robin schudde zijn hoofd 'Er is niks aan de hand, voel me gewoon niet echt lekker verder is alles goed.' Zei RObin en keek weer naar het bos, hij kon het gewoon weer horen roepen mar schudde zijn hoofd, nee Widow hield hem nu scherp in de gaten en de andere leden ook.

Robin schudde zijn hoofd 'Er is niks aan de hand, voel me gewoon niet echt lekker verder is alles goed.' maar Dante keek naar zijn vriend en zuchtte. 'Het is oké als je er niet over wilt praten, ik zeg niet dat dat verstandig is, maar om eerlijk te zijn ruik je naar een shapeshifter, gedeeltelijk dan, en ik denk niet dat dat zomaar iets is. Ben e gebeten, Robin?'

'Het is oké als je er niet over wilt praten, ik zeg niet dat dat verstandig is, maar om eerlijk te zijn ruik je naar een shapeshifter, gedeeltelijk dan, en ik denk niet dat dat zomaar iets is. Ben e gebeten, Robin?' Robin keek met een ruk op en gromde, zijn griffioen vond het helemaal neit leuk, dat hij zo nieuwsgierig was vond hij al helemaal niet leuk, laatste keer toen hij een Venetian lion was tegen gekomen had hi jzijn schat verdedigt. 'Ik heb wat gif in mij gekregen toen ik gevangen zat.' Zei hij alleen maar en liep de bos in, een par hunters stopte met wat ze deden en keken bezorgd naar hem, ze wisten nooit wat er ging gebeuren, hij had zich nog niet veranderd maar je wist het nooit. Robin probeerde zich nog rustig te houden maar hij voelde zich gewoon onrustig.