What is this? Robin en Hope!

Toen er woordewisselijk was kreeg hij geen tijd om ook te gaan praten maar toen het gevecht weer begon werd hij boos en zeker toen de kat meedeed. Nee nu was hij het zat. Hij zag dat Hope onzichtbaar werd en de paard van Amy liet weg galoperen, en toen vloog Amy en haar kat richting het water 'Hope!' Zei hij boos en liep naar de oever en hielp Amy er uit. 'Amy als eerste was het heel dom om mijn dochter uitte dagen en als 2e moet je nog steeds leren om je grote mond te houden.' Zei hij boos en keek toen naar Hope 'En jij dame, Je weet toch dat je de woorden moet nergeren, dat heb ik jou donders goed geleerd. ik eb nerg teleurgesteld, okeej van May had ik het verwacht maar van jou.' Zei hij boos.

Amy zwom naar de kant en blustte haar vuur met een paar golven. Hope hoorde haar vader roepen en ze zag dat hij Amy ging helpen ze vond dat haar tante overdreef! Hope grijnsde bij haar woorden. Ach hoogmoed komt voor de val... Zei ze duister. Hope grinnikte toen haar vader Amy een preek gaf maar ze draaide haar hoofd weg toen hij ook haar begon te berispen. Hope zuchtte geïrriteerd en toen keek ze kwaad naar haar vader. Ik laat me niet beledigen en zeker niet door zo'n zielig wicht. Zei Hope kortaf terwijl ze een stuk van haar jurk scheurde en daarmee haar wondes afdepte. Trouwens jij bent me niet de enige die me wat geleerd heeft pap. Mijn opvoeding in de arena heeft hier ook een aandeel aan. Zei ze met een verwijtende blik.

(Amy)

Amy keek Robin nors aan en trok haar arm los uit zijn behulpzame greep. "Ik Laat me tenminste niet inpakken door hun leugens!" gaf ze tegen gas aan wat Robin zei, maar kon het niet laten te grijnzen toen hij zijn dochter een uitbrander gaf. "Alle shifters zijn gelijk en zullen nooit met mensen samen kunnen leven, omdat ze niet tegen een stootje kunnen als hen wat gezegd word!" zei Amy nog steeds nors, maar hielt de blade die ze tegen Hope gebruikt had nog steeds paraat. Mani kroop ook aan land en schudden zich het water uit zijn haren en ging opnieuw naast Amy staan. "Kom Mani die twee valt niet mee om te gaan. Beide even irritant als een wasbeer die tussen het afval rommelt!" mopperde ze en liep in de richting vanwaar haar paard naar toe was gegalopeert. Daar stapte ze op en keek nog even giftig naar beide voor ze Beno omdraaide en Mani achterop nam. Ze had meer dan genoeg van haar nichtje en haar oom. Will zou vast willen horen wat ze nu weer uitgespookt had om met zulke vreemde bloedvlekken terug te komen. Ze stak haar trap weer in haar heuptas en verdween tussen de struiken.

Hope gromde toen Amy haar grote mond weer open trok. Mani kroop ook aan land en schudden zich het water uit zijn haren en ging opnieuw naast Amy staan. Hope keek hem ook kwaad aan ze mocht die hielenlikker niet veel te gehoorzaam en aanhankelijk. Ze snapte niet hoe hij met zichzelf kon leven. Wij ruiken teminste niet naar een wasbeer die tussen het vuilnis rommelt! Kaatste ze terug met een uitdagende en spottende grijns. Ze stapte op haar paard en keek nog even giftig naar beide voor ze Beno omdraaide en Mani achterop nam. Ze stak haar trap weer in haar heuptas en verdween tussen de struiken. Toen Amy weg was keek hope boos naar haar vader. Waarom deed je dat? Ik had die arogante trien makkelijk aangekund! Zei ze boos terwijl ze de pijn negeerde die Amy en Maniveroorzaakt hadden

. Hope zuchtte geïrriteerd en toen keek ze kwaad naar haar vader. Ik laat me niet beledigen en zeker niet door zo'n zielig wicht. Zei Hope kortaf terwijl ze een stuk van haar jurk scheurde en daarmee haar wondes afdepte. Robin gromde 'Wat jij nu doet is jezelf indezelfde niveau zakken.' Zei hij boos. Trouwens jij bent me niet de enige die me wat geleerd heeft pap. Mijn opvoeding in de arena heeft hier ook een aandeel aan. Zei ze met een verwijtende blik. Robin gromde. "Alle shifters zijn gelijk en zullen nooit met mensen samen kunnen leven, omdat ze niet tegen een stootje kunnen als hen wat gezegd word!" Hij werd echt gek van hun allebei. Robin negeerde haar volgende woorden en keek hoe ze wegreed. Toen Amy weg was keek hope boos naar haar vader. Waarom deed je dat? Ik had die arogante trien makkelijk aangekund! Zei ze boos, Robin trok zijn wenkbrouwen op 'Jij had haar wel makkelijk aanegkund maar als zij te veel verwond is, krijgen wij weer blood hutners op ons kop omdat ze dan ons huis zullen zoeken.' Zei hij kalm.

Hope werd sooms echt gek van haar vader en ze kon er nu even niet meer tegen. Als ik haar had mogen doden hadden we minder kans op bloodhunter bezoek dan nu. Of denk je dat oom will braaf gaat blijven zitten als hij hoort dat ik weer bij je ben pap? Hij is nog altijd kwaad omdat ik de helft van zijn gezicht heb verbrand.... Mopperde ze voor ze naar de rivier riep en het koude water over haar gewonde schouder liet lopen het was best een diepe wond en Hope liet zich zuchtend op het gras zakken naar de hemel kijkend. Heeft Amy gelijk? Ben ik echt een monster?Vroeg ze nu twijfelend.

Als ik haar had mogen doden hadden we minder kans op bloodhunter bezoek dan nu. Of denk je dat oom will braaf gaat blijven zitten als hij hoort dat ik weer bij je ben pap? Hij is nog altijd kwaad omdat ik de helft van zijn gezicht heb verbrand.... Mopperde ze voor ze naar de rivier riep en het koude water over haar gewonde schouder liet lopen het was best een diepe wond en Hope liet zich zuchtend op het gras zakken naar de hemel kijkend. Heeft Amy gelijk? Ben ik echt een monster?Vroeg ze nu twijfelend. Robin ging naar haar toe en ging naast haar zitten 'Hope, Amy heeft een bepaald reden om Shape shifters te haten, in haar ogen zijn jullie allemaal monsters, het ligt niet aan jou maar aan wat er met haar ouders was geberd. ' Zei Robin en begon Hope te helpen met haar wonden.

Robin ging naar haar toe en ging naast haar zitten 'Hope, Amy heeft een bepaald reden om Shape shifters te haten, in haar ogen zijn jullie allemaal monsters, het ligt niet aan jou maar aan wat er met haar ouders was geberd. ' Zei Robin en begon Hope te helpen met haar wonden. Hope knikte en ze keek haar vader met een schuldbewust gezicht aan. Het spijt me dat ik je voor schut heb gezet je had gelijk ik had me moeten inhouden. Zei ze terwijl ze in zijn ogen keek het was onmogelijk om boos op haar vader te blijven. Ze zag dat zijn baard weg was en ze gleed met haar hand over zijn zachtte huid. Is het elfje weer langsgekomen? Vroeg ze met een grijns.

Hope knikte en ze keek haar vader met een schuldbewust gezicht aan. Het spijt me dat ik je voor schut heb gezet je had gelijk ik had me moeten inhouden. Zei ze terwijl ze in zijn ogen keek . Robin schudde zijn hoofd 'je zet me nooit voor schut lieverd.' Zei hij zachtjes. Ze zag dat zijn baard weg was en ze gleed met haar hand over zijn zachtte huid. Is het elfje weer langsgekomen? Vroeg ze met een grijns. Robin grijnsde terug 'nou ik werd wakker en toen was het weg, gewoon zomaar POEF, dus ik denk van wel.' Zei hij lachend, het bleef leuk met zijn dochter om te gaan, het zou altijd leuk zijn.