Fighting against family

Mistake streelde door zijn haren en Will had Razor geholpen zijn gaven weer in goede banen te leiden. Daar was Will zelf wel blij om, maar Razor liet niks van zijn walging blijken toen hij op de rug van Hope gelegd werd en naar zijn bed gedragen. Will volgde hen en zakte half tegen de deurpost aan. Nu moest hij echt even een tijdje niks doen om er weer boven op te komen! Hope kwam naar hem toe en Will gaf haar een kus op der voorhoofd hij was trots op haar datz e zo rustig was gebleven.

Mistake streelde door zijn haren en Razor voelde de hand van Will op zijn schouder. Het duurde even voor zijn gaven werd rustig werd en weer normaal begon te helen zoals het eigenlijk hoorde. Ze legde hem op de rug van Hope en hij liet niks van zijn walgig merken zelfs niet toen ze hem op bed legde en Hope vinnig een antwoord zei op wat hij eerder had gezegd en hij gromde enkel voor hij zijn hoofd van hen afdraaide. Dat hij straf zou krijgen had hij al geweten, maar dat juist uitgerekend Hope hem terug had moeten halen vond hij maar niks! Hij ou het haar ooit betaald zetten daar was Razor zeker van! Toen iedereen de kamer uit was wilde Razor Lily in lichten en schoof uit bed naar de kant waar hij een klein bureau had staan en nam er achter plaatst. Zijn been schreinde vreselijk, maar het zou even duren voor hij zijn energie weer op pijl zou hebben om die weer volledig te helen. Hij pakte een pen en papier en schreef Lily dat hij zeker een maand niet buiten het WOF gebied zou komen vanwegen huisarrest die hij zeker drie weken zou moeten uit zitten. Maar als hij weg wilde moesten ze dat eerst weten en dan mocht hij nog niet alleen weg gaan ook nog niet. Razor schreef haar of ze de weg naar Broken Home kende, maar hij schreef er niet de beschrijving bij voor het geval een stel Bloodhunters de duif zouden onderscheppen? Razor riep naar een duif en bond het briefje aan zijn poot vast. Hij fluisterde tegen de vogel dat hij beter via Fruitgarden kon vliegen odat het minder op zou vallen. Razor had geen zin in nog meer geruzie daar was hij te moe voor vanwegen die uitbrander die zijn licham hem gekost had. Razor liet de duif weg vliegen en keek het dier nog even na rn wenste zichzelf in die brief mee te hebben kunnen laten gaan, maar dan zou het diertje nooit de lucht in gekomen zijn! Razor bleef nog even door het raam naar buiten kijken tot zijn ogen dichtzakten en hij aan het bureau in slaap viel. Razor wist niet hoe lang hij al zo had liggen slapen tot hij iemand een dienblad naast zich neer hoorde zetten. Razor tilde zacht kreunend zijn hoofd op en geeuwde luid. Het interseerde hem niet wie het was en wilde nu graag een allen zijn dus draaide hij zijn hoofd om en keek naar niets meer dan de muur van zijn slaapkamer.

Dregoe zag hoe Hope met Razor naar hen toe kwam en hoorde Will grommen toen hij zijn vriendin beledigde, maar toen gebeurde er iets waar niemand van hen een verklaring voor had, maar Will kon het tij gelukkig keren en nu lag Razor op bed. Die jongen had echt heel wat te verduren en dat zat Dregoe niet lekker. Hij had niks gezegd of gedaan, want straffen had hij altijd aan Mistake overgelaten ook toen Will nog klein was, maar verder zaten e op deelfde lijn kwa regels in huis en met de groep! Dregoe zat net weer op de veranda toen ze Razor naar binnen hadden gebracht en keek bedenkelijk voor zich uit. Hoe kon het dat zijn gaen zich tegen hem keerde? Hlen was niet de officele gaven van Razor geweest, maar iets anders dat wit hij al, maar hoe kwam het dat hij die gaven dan niet weer kon gebruiken? Dregoe werd uit zijn gedachten opgeschrikt toen Mistake naast hem kwam staan en hem wat vroeg. Dregoe keek haar even aan, maar wist niks daar op, dus keek hij weer voor zich uit.

Hope had natuurlijk weer de taak gekregen om voor Razor te zorgen na haar stunt hem te laten vallen Will had het eerst willen overnemen tot hij het deel over vlees en bloed hoorde. Hope had een schootel met nu nog rauw vlees en een glas bessenlikeur voor Razor hij lag te slapen op zijn bureau ze zette de schotel nogal hard neer en ze ging op het bureau zitten. En lief broertje hoe wil je je vlees gebakken hebben? Zei ze met een grijns ze was niet in een kwadaardige bui. Ze wachtte tot hij zich eindelijk omdraaide hij zag er echt niet uit! Hope keek hem afkeurend aan hij moest nog steeds rusten. Ik vrees dat ik je zometeen in bad mag gaan steken Zei ze met een zucht.

Van iedereen die hij had verwacht moest het Hope weer zijn die hem moet verzorgen. Razor draaide zijn hoofd naar haar om en keek haar niet echt vrolijk aan. 'Laat hem maar zoals hij is dan heb ik wat te doen!' snauwde Razor en trok kwaad het dienblad naar zich toe en gromde dreigend toen ze het had over een bad nemen. Nog voor hij een hap nam keek hij haar weer aan. 'Als je dat maar laat! Als ik een bad neem doe ik dat alleen!' gromde Razor nijdig en draaide zich van haar af en begon van het vlees te eten. Hij wilde haar niet langer om zich heen hebben dan dat het nodig was. Zijn energie zou vast weer op pijl komen door wat te eten en later weer wat te rusten. Toen hij klaar was, was Hope kennelijk nog steeds hier aanwezig. De doek die erbij lag gebruikte Razor om zijn mond bloedvrij te maken en hij keek haar weer aan. 'Vertrek je nog of moet ik je eigen handing naar buiten werken?' vroeg Razor met en valse grijns op zijn lippen en hij stond alvast op. Hij wilde haar niet hier weg hebben en zo snel mogelijk...

Ze zuchtte van ergenis. Koppige kwal die je bent Zei ze geërgerd. Hij at het vlees rauw en dreigde ermee haar buiten te gooien ze schoot in haar lach. En hoe wil je dat doen? Je bent gewond en uitgeput weet je nog. Dus dat plan zal niet echt werken. Trouwens ik ben hier niet voor mijn plezier ik heb ook straf weet je ik mag babysit spelen. Zei ze met een zucht ze nam de leuning van zijn bureau stoel en rolde hem naar de badkamer toe ze liet het bad vollopen en voelde dat het warm genoeg was. Ze zuchtte en ging voor hem staan. Komaan erin jij en je moet nu ook niet verlegen zijn ik weet al hoe je er in je blootje uitziet. Zei ze met een grijns.

Razor werd onderuit geduwt toen ze ijn buraustoel onder hem duwde en richting de bad kamer ging. Hij gromde enkel, maar weigerde het bad in te gaan. Hij was niet bang dat ze hem in zijn blootje zou zien, maar ze hielt haar tengels thuis! Razor zei niks en kleden zich uit. Het stof van het vallende gesteente van de Arena schuurde wel, maar daar had hij eerder niet bij stil gestaan. Razor liet zich in bad zakken en begon zichzelf schoon te maken en duwde Hope steeds weg als ze maar in zijn buurt wilde komen om hem te helpen... 'Duvel op Hope ik kan prima voor me zelf zorgen!' gromde Razor en duwde haar opnieuw weg, maar dit keer wat harder dan eerst en greep de spons weer om verder te gaan met het stofvrij maken van zijn lichaam.

Hij klede zich uit en ze staarde gewoon voor zich uit ze werd niet meer rood of ze voelde zich niet ongemakkelijk dat gunde ze hem niet. Na wat tegenspruttelen ging hij toch in bad zijn kleren waren echt ranzig maar zijn huid was nog erger. Elke keer dat ze wilde helpen sloeg hij haar hand weg de laatste keer was het best een harde duw. Ze gromde even maar kreeg toen een grijns op haar gezicht. Ze nam een emmer vulde die met water en liet hem leeglopen boven zijn hoofd ze nam shampoo en begon zijn haar te wassen. Luister ik blijf gewoon hier ik heb geen zin in nog meer problemen met je moeder gewoon omdat jij zo koppig bent. Trouwens iemand moet die laag vuil van je rug halen dat kan je niet alleen. Zei ze rustig. terwijl ze zacht zijn rug begon te schrobben ze deed het heel zachtjes zodat hij geen pijn zou hebben zodra ze daar mee klaar was nam ze zijn kleren en begon ze te wassen in de was trog toen ze eindelijk proper waren liet ze ze drogen met een drakenvlam en liep ze daarna naar zijn kamer waar ze op het bed zijn kleren begon te naaien er zaten een paar gaten in. Hope neuriede een beetje.

Die emmer water had hij niet zien aankomen en Hope duwde best hard toen ze zijn haren begon te wassen. Razor gromde van ergernis, niet van de pijn en luiterde maar half naar haar woorden. Mischien had Hope gelijk, maar hij deed het, het liefste zelf! Daarna begon ze zijn rug te wassen en Razor ging door met de rest van zijn lichaam en zuchten opgelucht toen ze eindelijk weg was. Hope kon zo hardnekkig zijn dat was niet normaal! Ze neuriede een beetje toen ze op zijn slaapkamer bezig ging. Razor stond op uit het bad en begon zich af te drogen. Met een grote handdoek kon hij gemakkelijk zijn rug droog krijgen net als zijn haren, maar ook de rest van zijn lichaam. Daarna sloeg hij de handdoek om en liet het bad leeg lopen en spoelde het even na om geen rommel achter te laten. Razor schudden zijn langere haren even uit en ze vielen half voor zijn gezicht en half over zijn schouders. De haren in zijn gezicht veegde hijzelf al weg tot achter zijn oren en liep daarna naar zijn slaapkamer en schoof de bureaustoel weer naar binnen waar hij later plaatst op nam en nog wat geergerd naar Hope bleef kijken tot ze klaar was.

Hope volgde hem met haar ogen toen hij gehuld in een handoek de kamer binnen kwam en weer op zijn stoel ging zitten ze concentreerde zich op het naai werk man hoeveel gaten kon een broek hebben? Ze keek aventoe naar hem hij was echt kwaad op haar ze moest er alleen maar door grijnzen. Wat ben je toch een zuurpruim. Wees blij dat je alleen huisarrest hebt gekregen en geen corvee. Zei ze rustig terwijl ze hem aankeek zijn haar was echt lang geworden zag hij nog wel iets met die frou voor zijn ogen? Toen zijn broek klaar was gooide ze hem naar hem toe. Ze bleef op zijn bed zitten en staarde even naar hem. Zal ik je haar even een knipbeurt geven? Vroeg ze rustig ze had beloofd aan Will dat ze wat vriendelijker tegen Razor zou zijn en harenknippen kon ze best goed Wills haar deed ze ook altijd. Ze wachtte geduldig en lette niet op zijn zure blikken.

Hpe zei dat hij een zuurpruim was en daar kon hij echt niet om lachen even min om dat ze zei dat hij blij mocht wezen alleen huisarrest te hebben en geen corvee erbij. Toen ze zijn broek naar hem toe gooide ving hij hem uit de lucht en trok hem aan waarna hij de handdoek in de wasmand propte. 'Dan had ik nog liever Corvee!' sneerde Razor en draaide de stoel zodat hij met zijn rug naar Hope zat en weer naar buiten kon kijken. De plek waar de stenen op zijn ribben gevallen waren zag aardig paars met lelijke gelige plekken er omheen. Razor oelde ze wel schrijnen, maar gaf er geen aandacht aan. Hij zou veel liever buiten zijn of huishoudelijke klusjes moeten doen die bij corvee in zaten. Dat was tenminste nog wat dan steeds met een oppasser rond je heen te hebben hangen! Dat deed hem denken aan die tijd dat hij nog samen met Charlie op trok. 'Van mijn haren blijf je af!' gromde hij en planten zijn ellebogen op het bureau. Razor zakte weer weg en viel opnieuw in slaap. Lange half donkere gangen en de geur van muffige stank die gepaard gingen met zweet en bloed. Razor renden door de gangen samen met een jonge bloodhunter die hem alles leerde wat hij weten moest. De kamer die hij van hem gekregen had was mooi in vergelijking met de celle waar de overige shifters in wrden gestopt. Razor had het hier naar zijn zin en genoot w\van elke dag dat hij van Charlie de buurt onveilig mocht maken door de gevechten of te paren met de vrouwtjes die hier gehuisvest waren. Charlie zag niet zo blij als anders. Razor vroeg hem wat er loo was, want in tegenover de rest van de Shifters die hier gevangen zaten had Razor heel wat meer vrijheiden. Zoals spreken zonder dat hij daar voor gestraft werd, vrij rond rennen door de angen van de Arena en ewoon met Charlie op trekken en wat andere Bloodhunters die hij hier kende. Charlie reageerde boos en dat was Razor niet van hem gewent. Charlie zei dat de ouderlingen onder de Bloodhunters hem te gevaarlijk vonden geworden en dat ze bang waren dat Razor zich tegen hen zou keren! Razor reageerde verrast en zei tegen Charlie dat hij dat nooit zou doen. Charlie zei dat ze Razor bij het volgende gevecht zouden doden en daar kon Razor alleen maar bij grijnzen en zei dat ze dat nooit zouden lukken. Charlie glimlachte flauwtjes en kon het niet over zijn hart verkrijgen Razor te vertellen dat hij het eigenlijk was die hem zou moeten doden. Charlie leiden Razor naar de Arena die opgeschepte dat ze nog wat zouden meemaken, maar zodra Razor eenmaal binnen was moest hij nog even wachten en zag toen zijn mentor binnen komen. Angst overviel hem toen en Razor weigerde bot weg om Charlie aan te vallen zelfs niet eens te verwonden. Charlie aarzelde dat kon Raor toen in zijn ogen zien, maar de kwaaie kreet van een van d eouderlingen lieten hem toch toe steken en doden Razor door ijn hart te doorboren! Razor had niet door dat hij aan het murmelen was terwijl hij sliep en schrok wakker toen het zwaard in zijn borstkast verdween. De reactie van Razor was zo groot dat hij zich van de Bureau afduwde en achterover viel. Hij heeg zwaar en kon zich moeilijk orenteren. Razor wist eerst niet waar hij was tot hij haar gezicht over het bed zag komen. Razor legde zijn handen voor zijn gezicht en begon te grommen, maar niet tegen haar. Dit was de eerste keer dat hij over de Arena droomde en het was zo levens echt geweest?!

Hij trok zijn broek aan en dropte zijn handdoek in de mand ze mocht dus overduidelijk niet aan zijn haar komen. Al goed al goed maar kom niet klagen als je overal tegenaanloopt. En ik zou het niet aan Lily vragen..." Zei ze met een grijns Lily was echt een hele slechte kapper. Hij draaide met zijn rug nar haar toe en viel in slaap ze hoorde een paar keer de naam van haar grootvader en toen schoot hij wakker en vielachterover ze sprong recht en ondersteunde zijn hoofd een beetje ze negeerde zijn gegrom. Razor?! Gaat het met je?! Rustig het was maar een droom Razor rustig ik ben bij je." Zei ze kalmeerend mischien was hij wel kwaad op haar maar Hope was niet in een slechte bui. Ze legde een kussen onder zijn hoofd en ze wreef even over zijn hoofd. Het komt wel goed het was gewoon een nachtmerrie. Zei ze rustig Hope waist alles van nachtmerries ze werd er nu nog altijd door gekweld.

Hope kwam naar hem toeen begon susende woorden te spreken waarna ze een kussen onder zijn hoofd legde. Razor deed niks om haar weg te duwen nog te slaan. Hij wilde alles even op een rijtje zetten en dat kon hij beter wanneeer hij alleen was. Razor duwde zichzelf op en trok zich overeind. Het was vreemd zin hij een nieuw lichaam had had hij nog nooit over dearena gedroomd gehad, maar waaromnu wel ineens? Zijn oog viel een een stook die al zolang hij wist hier in de kamer stond en eigenlijk bedoelt was om slangen er mee te vangen. Door de Y-vroming aan het uit einde kon je de slang gemakkelijk optillen zonder zelf gebeten te worden. Razor pakte de stok en duwde daarmee Hope zijn kamer uit en planten het ding onder de deurklink. Zo nu was hij tenminste even alleen en plofte neer op bed. Zijn gedachten raasde door hem heen maar begreep het niet. Niet dat Razor zich zo snel op de kast liet jagen door een enkele nachtmerrie!

Hij stond op en greep de slangen verdrijf stok hij duwde haar daarmee de deur uit en ze vloekte luidkeels toen hij de deur sloot. Ze wist niet wat ze nu moest doen naar wie moest ze gaan? Hij kon daar niet alleen blijven dat had Mistake duidelijk gezegd! Ze besloot maar om meteen naar Mistake zelf te gaan die kon hem toch wel helpen? Hope vertelde over alles wat er gebeurd was en Mistake zei dat ze kon gaan ze liep naar hun huisje toe recht naar Will toe.

Onbegrip over wat hij gedroomd had blef door hem heen spoken, maar De stem van Hope was tenminste weg. Razor stond op van zijn bed en zetten de slangen stok weer in de hoek neer. Razor wilde niets liever dan alleen zijn om met zijn eigen gedachten even alleen te zijn en alles op een rijtje te zetten. Charlie was vroeger altijd goed voor hem geweest tot hij gedwongen werd hem te doden. Razor had toen gezien hoe Charlie steeds kwaaier was geworden en geen andere shifter meer opgeleid had, maar hard had aangepakt om ze via hun waanzinnige te drijven en daarna andere aan te vallen zoals ze bij Hope hadden gedaan. Razor zakte weer neer op bed, maar kreeg er nog steeds geen hoogte van. Zijn ogen prikte van vermoeidheid, maar hij bleef ze koppig open houden en wilde graag een antwoord vinden die hem te vreden zou stellen. Maar die vond hij niet! Voetstappen klonken op en Razor zuchten diep, maar tegen niemand gericht het was frutreerend als je het antwoord niet kon vinden!

Mistake was niet naar Razor gegaan ze zei dat het beter was om hem alleen te laten maar het liet Hope niet los en wanneer Mistake afgeleid werd door een paar huishoudelijke taken was ze naar binnen geslopen Razors kamer was niet meer op slot en ze ging voor zijn bed op het tappijt zitten haar hoofd was naar de grond gericht. Ik weet dat je wilt dat ik wegga en ik weet dat je echt veel zin hebt om me te slaan...Maar ik móet je gewoon echt iets vragen. Je hebt over Ch... Ze kreeg de naam moeilijk over haar lippen. Je hebt over Charlie gedroomt hè? en over de arena. Zei ze met een zucht ze keek naar hem en ze klemde haar hand om de zijne. Jij kende Charlie in je vorige leven daarom wil ik je graag vragen hoe was hij toen? Was hij toen geen monster? Alsjeblieft Razor dit is echt heel belangrijk voor mij Smeekte ze nu zelfs ze moest het weten zijn gene zaten in haar en ze was bang dat ze op hem begon te lijken!

Hope was weer binnen gekomen en Razor zuchten alleen maar toen ze wat gevraagd had. Ze wist maar van geen ophouden! Razor kwam overeind en boog zich diep genoeg voorover zodat hij bijna dubbel zou zitten. Razor was het zat om steeds weer haar gezeur aan te moeten horen, maar hij zat zo met zijn eigen vragen dat hij geen zin had om te gaan grommen tegen haar. Ze hielt zijn hand even vast, maar die trok hij snel terug en ging weer gewoon zitten. 'Voor mij was hij eerst een gewone jongen die nog al erg gedreven over kwam, maar ja dan had ik ook wel een andere behandeling dan de meeste.' zei Razor droogjes en zwaaide zijn benen over de rand van zijn bed, maar keek Hope niet aan. Eigenlijk wilde hij niet over Charlie spreken, maar misschien dat hij dan het kleine detail zag wat hem tot nu toe steeds ontglipt was? 'Eigenlijk leek het alsof we gewoon vrienden waren, maar toch ook weer niet helemaal, omdat we van ras verschilde.' Zo had Razor het altijd gezien tenminste. Ze haalden samen vaak streken uit die de andere dan juist niet leuk vonden en waardoor ze beiden dan voor op hun kop kregen Razor natuurlijk weer meer dan Charlie, maar dat vond hij toen niet meer dan normaal. Razor voelde eenr illing over zijn rug lopen toen die blik van Charlie weer voor ogen zag. De blik van spijt verwarrig en haat. Het was er entje die je nooit zou vergeten. 'Ik vermoed dat de ouderlingen hem verandert hebben. Zin die dag heeft hij nooit meer gelachen of geprobeert een ander shifter te trainen op de manier zoals hij mij toen getraint had? Ik kan er niet met mijn kop bij waarom die dag zo gelopen is!' Razor kreeg het te kwaad en sloeg zijn handen in zijn haren hij wit het echt niet en had er toen nooit over nagedacht, maar nu die droom was gekomen wilde Razor toch weten hoe de vork in de steel zat. Misschien leefde een van de ouderlingen nog en konden ze die misschien opsporen? Dregoe en Mistake zouden dat nooit goed keuren dat wist hij meteen al dus moest hij het zelf oplosen of als hij Hope zo ver zou kunnen krijgen dat ze hem hielp?

Hij trok zijn hand los iets wat ze wel verwacht had maar hij leek niet erg kwaad op haar te zijn oké hij was afstandelijk en nors maar niet zo als anders deze keer was hij milder. Hij sprak rustig maar keek haar geen moment aan ze luisterde naar zijn verhaal ze waren dus een soort vrienden geweest. Hope kon het moeilijk verwerken zij zag Charlie alleen als een gewetenloos vuil monster! Razor leek het moeilijk te hebben bij zijn laatste woorden hij sloeg zijn handen in zijn haar Hope stond recht en na enige twijfel plaatste ze haar handen op zijn schouders ze ging langzaam naar hem toe en kwam tegen hem staan ze voelde zich meer dan ooit verbonden met hem niet op de manier waarmee ze met Will was verbonden als zielsverwant nee dit was anders dit was eerder een soort band van lotgenoten. Ik wil meer weten Razor ik wil weten wat hem zo drastisch veranderd heeft wat er in zijn hoofd is omgegaan. Ik moet het weten anders word ik nooit bevrijd van mijn dromen... Zei ze ze verwachtte nu dat haar uit zou lachen of zo iets ze had nog nooit aan iemand verteld dat Charlie altijd een hoofdrol in haar nachtmerries had dat ze zichzelf soms in hem zag en dat was hetgene dat haar zo beanstigde.

Hope stond op en liep naar hem toe waarna ze haar handen op zijn schouders legde. Razor deed geen poging om haar van zich af te schudden. Zijn gedachten raasde door zijn hoofd en Razor probeerde orde te scheppen, maar de vraag van Hope gooide roer in het eten en hij keek haar onderzoekend aan. "Die info zou ik je graag willen geven, maar die antwoorden heb ikzelf geen eens. Ik heb Charlie wel steeds argesiever zien worden, maar wat er in hem omging heb ik nooit kunnen achter halen!" zei Razor scherp stond op en liep naar het bureau waar hij zijn handen op planten. Razor had vroeger altijd door gehad wat Charlie dacht of wilde doen, maar op zijn sterf dag jaren geleden zin's dien kreeg hij geen hoogte meer van hem... Razor gromde kwaad en sloeg met zijn vuist op het bureau. "Om er de pokken van te krijgen!" gromde Razor en draaide zich half om. "Er is misschien een manier? Maar dat krijg ik nu nooit meer voor elkaar zonder meer geheibel met Dregoe en Mistake te krijgen... ik weet nog van een nieuwtje die ik opgevangen heb gisteren in de Arena dat een van de ouderlingen van toen nog leeft, als we hem wat vragen kunnen stellen zonder gepakt te worden dan krijgen we misschien beide onze vragen beantwoord?" stelde Razor voorzichtig voor en zijn blik gleed af richting Hope, maar hij wist meteen al dat ze nee zou zeggen, maar misschien zou ze ook wel ja kunnen zeggen?

Deze keer was zijn woede niet op haar gericht iets waar ze best wel verbaasd om was hij sloeg haar handen zelfs niet weg. Hij vertelde dat hij het ook niet wist maar dat er wel een mogelijkheid bestond om dat geheim te ontrafelen maar dan moest hij regels overtreden en nu ze er zo over nadacht zij ook! Maar je mag het gebied niet uit.... Zei ze met een zucht maar toen verscheen er een kleine grijns. Teminste niet zonder een goede begeleiding, en laat he nu net wezen dat ik die functie van je moeder heb gekregen Zei ze met een buigingkje. Nu keek ze hem even serieus en recht in zijn ogen. Maar geen woord hierover tegen Will je weet hoe hij is... Zei ze kort Will zou hun nooit laten gaan en als dat al gebeurde zou hij mee willen en gevaar lopen! Hope nam een blad en een pen en schreef er met een sierlijk handshrift 'Razor en ik zijn een wandeling gaan maken frisse lucht zal hem goed doen, Hope' Ze legde het blad op zijn bed zodat Mistake het zou vinden. Ze draaide zich weer naar hem om en keek hem aan. Dus wat denk je een kleine wapenstilstand tot dat geheim de wereld uit is?

Daar had je het al, maar Hope scheen zich te bedenken en schreef snel een briefje. Razor kon een grijns niet onderdrukken en trok alvast een wart shirt aan en zijn rode jas en zetten zijn rode hoed op. Dat ding was veel handiger dan een mantel om te doen en je kon het verder voor je ogen trekken. 'Best, maar ik weet zeker dat die ouwe zich niet zo snel gewonnen zal geven tenzij hij ziek is natuurlijk?' zei Razor en liep naar de deur toe en liep naar buiten. Het was al aardig donker geworden en niemand was nog buiten dus konden ze ongezien door lopen.

( Vervolg bij de huisjes.)