1.2.3.4.5.6.7.8.9.10 wie neit weg is, is gezien!

Alles deed pijn maar toch stond ze op en liep wankelend naar de boomstam waar ze opklom. Ze had vaker zo iets gedaan tijdens haar trainingen masr alles duizelde in haar ogen en diep van binnen voelde ze een heerlijek warmte die haar overspoeldeen haar hielp om dit rustig af te maken. Ara sprong van het boomstam en bleef trillend staan. Haar kont deed pijn en ze voelde zich niet lekker maar ze werd wel heerlijk overspoeld door warmte.

Ardella maakte het pacour af en landen aan de andere kant en was er gelukkig niet in die stinkende poel gevallen. Syrax liep naar haar toe en aaide even over haar bol. ‘Goed gedaan Ardella, maar je moet je conditie opbouwen en beter consentreren.‘ zei Syrax rustig en nam haar rustig mee naar het begin van het pacour.

Ara kreeg een aai over haar bol en keek naar haar papa. ‘Goed gedaan Ardella, maar je moet je conditie opbouwen en beter consentreren.‘ zei Syrax rustig en nam haar rustig mee naar het begin van het pacour. Ara trok enorme grote ogen toen ze weer bij het begin waren en keek met puppy oogjes naar papa 'ja maar om aan conditie te trainen is het beter om te rennen!' Zei ze zachtjes terwijl ze hem smekend aan keek, ze voelde zich nog steeds duizelig.

Syrax zag haar kijken en haar woorden horend. Hij glimlachte vriendelijk. ‘Niet altijd Ardella, maar in de meeste gevallen heb je wel gelijk, maar deze conditie vraagt om een andere aanpak dus nog een keer.‘ zei Syrax rustig en gaf een lichte draai aan de zwengel. Ze had het zichzelf ook wel moeilijk gemaakt net, maar nu zou het pacour minder zwaar voor haar zijn.

. ‘Niet altijd Ardella, maar in de meeste gevallen heb je wel gelijk, maar deze conditie vraagt om een andere aanpak dus nog een keer.‘ zei Syrax rustig en gaf een lichte draai aan de zwengel. Ze had het zichzelf ook wel moeilijk gemaakt net, maar nu zou het pacour minder zwaar voor haar zijn. Ara zuchten en liep wat dichter naar de knuppels en begon te rennen, ze ontweek elke en bleef even staan om te wachten wanneer het tijd was. en begon weer te rennen. Dit keer ging het makkelijker en en hoewel het zwaarder was ging het echt een stuk beter.

Syrax was blij t zien dat Ardella het zo goed deed en keek toe hpe ze het deed. Haar pad gng minder snel als eerst dus was het ook minder erg, maar was Ed eigenlijk???

Ed was de hele tijd aan eht kijken maar lette ook er op hoe Syrax Ara trainde. Goed, hij zou wel om haar lenigheid zorgen, het moest hard aangepakt worden maar nu, nu moest hij snel de jongens waarschuwen want hij rook iemand die hier heen kwam. Ed sprinte gauw Richting Syrax en zag hoe Ara net klaar was 'Er komt iemand aan.' Fluisterde hij in zijn oor en keek hem doordringend aan. ed tilde Ara op en glimlachte bemoedigend. 'goed gedaan meisje' Zei hij zachtjes.

Syrax hoorde Ed aan komen en hij keek naar Ed en knikte bij diens woorden. Syrax shifte naar zijn draak en zakte door zijn poten en wachten tot Ed en Ardella op zijn rug zaten. Sy stond daarna op en spreiden zijn vleugels. Mathilda kwam eraan en wilde vast weten wat voor training hij zijn dochter gaf? Syrax wachten niet op de oude heelster en steeg op. Het voelde goed om weer hoog in d lucht te zijn!

Ara zag hoe papa in een grote draak veranderde en haar oom er op ging zitten. Ara werd voor gezet e nZe keek haar ogen uit, ze vond vliegen geweldig. Echt heel leuk! Ara hield haar vader goed vast terwijl ze haar ogen alles liet bekijken! Wat wou ze zelf toch vliegen, net zo vrij als papa!

De wind blies langs hun heen en Syrax keerde rustig richting een diep stukje bos waar bijna niemand kwam. Daar zou Ed haar kunnen trainen. Sy zetten koers naar beneden en landen op een kleine openplek. Zijn landing was soepel en kalm. Daarna zakte hij door zijn poten en vouwde zijn vleugels op. Hier kon Ed Ara rustig trainen.

Ara voelde een heerlijke windvlaag langs haar heen gaan en zag hoe hij in een diepere stuk bos waar ze soepel landen. Ed sprong er van af en hielp Ara er af te komen. Daarna liepen ze even een stukje en haar oom maakte wat bewegingen waardoor zijn botten kraakten 'Goed Ara, we gaan eens aan de gang met je lenigheid!' Zei Ed rustig en Ara knikte opgevonden. Ze moest op 1 been gaan zitten en de andere uitstrekken, hoewel het makkelijk leek...Deed het eigenlijk best wel zeer na een tijdje, maar ze moest gewoon doorgaan met volhouden, daarna moest ze dat met een andere been doen en volgens Ed moest ze dit oefening elke dag doen...

Ara voelde een heerlijke windvlaag langs haar heen gaan en zag hoe hij in een diepere stuk bos waar ze soepel landen. Ed sprong er van af en hielp Ara er af te komen. Daarna liepen ze even een stukje en haar oom maakte wat bewegingen waardoor zijn botten kraakten 'Goed Ara, we gaan eens aan de gang met je lenigheid!' Zei Ed rustig en Ara knikte opgevonden. Ze moest op 1 been gaan zitten en de andere uitstrekken, hoewel het makkelijk leek...Deed het eigenlijk best wel zeer na een tijdje, maar ze moest gewoon doorgaan met volhouden, daarna moest ze dat met een andere been doen en volgens Ed moest ze dit oefening elke dag doen...

Syrax bleef rustig liggen en keek toe hoe Ed met zijn dochter aan het trainen was. Het was eens wat anders, maar het was leuk om naar te kijken. Sy zag hoe ze bzig waren, maar wist dat hij vast te oud was om deze oefeningen mee te doen?

Ara straalde terwijl ze oefeningen deed met haar oom, dit was pijnlijk maar wel grappig, en zeker toen hij voordeed hoe je een handstand deed keek ze naar papa die toe keek. Ze liep naar hem toe en pakte zijn hand 'jij ook!' Zei ze met een kinder stem en trok hem mee. Ara keek naar haar oom die naast de boom stond en haar zou opvangen Ara probeerde het zelfde te doen als haar oom het voordeed, eerst wou het niet lukken en haar oom zei dat ze meer haar best moest doen en uiteindelijk ving hij haar op en hield haar recht overeind.... Ed keek naar Syrax met een grijns 'Ga jij het ook nog doen of heb je dit nooit geleerd?' vroeg hij plagend.

Ardella deed alles goed mee e Sy shifte terug van draak naar mens. Hij leunde tegen een boom en zag zijn dochter ineens naar hem toe komen. Zo‘n klein kind kon je toch niet weigeren? Maar al deze oefeningen kende hij compleet niet? Ardella leek er schik in te hebben zelfs al het even niet lukte. Syrax aarzelde nog even tot Ed begon met plagen. ‘Ik ken ze niet, maar je kunt altijd weer iets nieuws leren!‘ het klonk verdedigend, maar ook lichtjes bits. Hij zou zich niet laten kennen nooit niet! Nouja op het rouwen over Edana na dan!!!

‘Ik ken ze niet, maar je kunt altijd weer iets nieuws leren!‘ het klonk verdedigend, maar ook lichtjes bits. Ed grijnsde breed en schudde zijn hoofd 'je botte horen lenig te zijn, het heeft vele voordelen, om lenig te zijn, ook bij de strijd! Bij ons in de hell, krijgen we allemaal les in hoe je lenig woord, maar vooral dames gaan daar verder mee door.' Zei Ed grijnzend en liep naar Syrax toe 'Wat Ara nu eigenlijk doet is haar armspieren trainen door die te spannen en je lichaam overeind te houden.' Zei Ed terwijl hij nog is op zijn handen ging staan en ook wat meer op liep en daarna weer kwam door middel eerst in een brug ging en daarna zo overeind kwam. 'Nu jij, het eerste keer is het beter om tegen een boom te doen.' Legde Ed uit en Ara grijnsde terwijl ze nog is probeerde om een handstand te doen.

Ed grijnsde. Best eerst mochten ze elkaar dan wel niet, maar Syrax begon hem steeds meer te mogen vooral in zijn tegenspraak leek hij veel op Eda, maar dat kon natuurlijk niet anders omdat hij haar broer was geweest. Het liefste had hij Eda natuurlijk bij zich gehad, maar daar moest hij nu even niet aandenken! Syrax zag wat Ed deed, maar de handstand hadden ze bij Charlie ook moeten leren dus dat kon hij wel, maar de rest? Syrax probeerde het. Al ging de handstand hem prima af, maar het tweede gedeelte had Sy zo zijn twijfels over?

Ara zag hoe papa de handstand deed en grijnsde, dat wou ze ook! Ze ging wat verder weg van de boom en maakte met gemak de handstand....Eigenlijk was het niet eens zo lastig. Ed zag wat Ara deed en kreeg een denk rimpel maar die verscheen als snel en hij haast zich naar Ardella 'Okee Syrax, nu moet je eigenlijk gewoon achterover klappen en als het goed is vangen je voeten je op zodat er een brug komt. Jij ook Ara.' Zei Ed en hij zou Ardella opvangen als er iets mis zou gaan, maar nee...Ze maakte sierlijk een brug en hij hielp haar alleen met opstaan.

Syrax hoorde de uitleg van Ed en zag even toe hoe Ara het deed. Het ging haar goed af, maar ze was ook nog maar een kind dus hadden die dingen gemakkelijker door of konden ze het bijna meteen al... Syrax liet zich achterover vallen zoals Ed gezegd had, maar bij de landing schoot zijn voet weg over het vochtige mos e landen hij best pijnlijk op zijn rug daardoor met bijna verdraaide schouders!!! Syrax gromde kreunend en kwam weer omhoog. Hij letten niet op Ed of Ara en probeerde het opnieuw. Dit keer zetten hij zijn voeten steviger neer, maar voelde zijn spieren branden! Dit soort oefeniningen vroegen om andere spieren hun werk te doen. Bij het omhoog komen lukte het Sy bijna, maar viel lang uit op zijn rug. ‘Het is lastiger dan het lijkt.‘ zei Sy licht hijgend.

Ara zag hoe papa ner viel en moest zachtjes grinniken er om...Het was best wel grappig om te zien maar ze wist hoeveel pijn het deed. Jongens uit de training deden ook soms flauw en lieten haar struikelen en legde iets glads. ‘Het is lastiger dan het lijkt.‘ zei Sy licht hijgend. Ed grinnikte terwijl hij naar hem toe liep en hem overeind hielp 'Daarom doen wij dit wanneer onze kinderen nog jong zijn.' Zei hij grijnzend.

Syrax zag zijn dochtertje zachtjes grinniken. Niet dat het erg was want het moest er vast grappig uit gezien hebben van hun kant. Ed hielp hem overeind en Syrax glimlachte. ‘Dat snap ik.‘ zei hij en aaide Ara over haar bol. Ja kindern hadden de gave om dingen snel op te pakken.

Ara zag papa glimlachen en glimlachte automatisch terug, ze hield van har vader omdat hij alles voor haar was. ‘Dat snap ik.‘ zei hij. En ze kreeg ene aai over haar hoofd en Ed grijnsde breed 'Kom Ara, probeer het eens na te doen.' Zei Ed aandmoedigend en maakte een ratslag. Ara nam wat plaats, haalde diep adem en deed het na, het leek er precies op.

Ara glimlachte terug en Ed grijnsde breed voo hij weer een andere oefening voor deed. Ach die kende hij al, maar toch moest hij ruimte hebben anders zou ie misschien nog iemand raken dus nam Sy wat afstand en deed de ratslag. 'Die kende ik al dus niet moeilijk na te doen.' zei hij grijnsend en knikte goedkeurend naar zjn dochter.

Papa deed ook deze oefening enhet luktehem ook goed. Ed knikte en keek naar de lucht 'Het word tijd om terug te gaan.' Zei Ed rustig en zag het teleurgestelde blik van Ara en glimlachte 'alles een beetje kleine meid.' Zei Ed en ging naar Syrax, hij had een vermoede wat Ara voor een gave had, maar hij wist het nog niet zeker.

Ara was goed in all deze oefeningen alsof ze dit al had gedaan vanaf haar geboorte? Toen Ed zei dat ze beter terug konden gaan keek zijn dochtertje teleur gestelt, maar Ed had gelijk ze konden hier niet al te lang meer blijven vanwegen dat het donker werd, maar ook voor het geval er bloedhunters er toch aan zouden komen? Sy shifte naar zijn draak en ging weer liggen om hen beide weer op te late stappen.