1.2.3.4.5.6.7.8.9.10 wie neit weg is, is gezien!

Kleine voetjes bewogen over de grond. Ara rende over de harde grond van oude gebouwen door op zoek naar een schuil plaats. Een demon waar ze mee verstoppetje speelde. Het waren alweer 6 jaar voorbij sinds Ardella geboren was. Ara zocht met haar blauwe ogen de ruins af en zag een huisje die redelijk in goede staat was en rende daar naar binnen, voor ze naar binnen ging wierp ze een blik achter zich en liep naar binnen, de houten spullen in het huisje waren allemaal bijna verrot. Ara liep verder en zag een stenen kachel, een glimlach sierde haar gezicht en ze liep om de kachel heen en ging er achter zitten wachtend tot de demon haar ging zoeken, papa was er eigenlijk tegen dat ze er mee speelde, maar er warne weinig kinderen in de WOF territoria en als die er waren wouden ze niet met haar spelen. Ardella zag een spin voorbij kruipen en keek er gefascineerd naar en daardoor hoorde ze niet hoe er zware voetstappen binnen kwamen, niet van de demon waar ze mee speelde maar van iemand anders.

6 lange jaren waren voorbij getrokken zins de dood van Edana en de geboorte van Syrax dochterje Ardella. Bane ergerde zich kapot omdat Syrax nog stteeds in verdriet om de dood van Eda verzwolgen zat. Niet dat het hem ook maar iets scheelde omdat hij nu de vrije hand had en anders stilletjes en diep weg gestoken in Syrax lichaam zat. Nu leek het toch dat de muur van verdriet elke dag dunner was geworden? Syrax begon zich van zijn verlamming te ontdoen, maar dat had zo zijn tijd nodig. Bane liep rustig door Old Home opzoek naar Ara, maar hij vond haar niet? Ze zou toch niet weer... Bane gromde diep en shifte meteen in de Dragonfulp en steeg op. Hij zou haar vinden en eens de les lezen. Ze was nog veel te jong om het WOF terretorium te verlaten!!! Bij de rins landen hij en keek rustig rond. Het demontje waar Ardella steeds stiekum mee speelde zocht naar iets vast Ara. Bane gromde diep en zag het demontje schrikken en weg rennen! Bane glimlachte zachtjes, maar volgde de geur van Ardella. Toen hij binnen liep zag hij haar ergens naar kijken. ‘Wat hebben we hier verloren jonge dame?‘ sneerde Bane streng en keek haar ook net zo streng aan.

Ara keek nieuwsgierig naar de spin, er scheerde vele gedachten door haar heen, zo als: Hoezo heeft ie zoveel ogen nodig? Hoezo heeft hij 8 poten en geen 6 zo als bij de meeste insecten? Zou het bloed ook rood zijn van de spin zo als die van hun. Je kan wel begrijpen dat Ara zich rot schrok toen ze een strenge toon van haar papa hoorde. ‘Wat hebben we hier verloren jonge dame?‘ Ze sprong overeind en keek snel naar beneden omdat ze zich schaamde 'Ik was verstoppetje aan het spele.' Zei ze met een kinderlijke toon en keek haar vader onschuldig aan. 'Papa, hoezo heeft een spin 8 poten en niet 6?' vroeg ze voor ze doorhad dat ze dat deed.

Ara schrok ze had hem vast niet horen aankomen? Spelen? ‘Waarom speel je niet in Old home daar is het veiliger dan hier!‘ zei Bane nog steeds streng, maar de kille ondertoon drong er langzaam in door. Haar vraag naar de spin verbaasde hem zeer, want Bane wist dat zelf ook niet. ‘Dat heeft hij oom kleine kindjes die niet luisteren stevig beet te pakken en in zijn web te weven.‘ deze smoes was snel verzonnen en n de hoop dat Ardella beter zou gaan luisteren? Ze wist best dat hij haar pas toestemming geven zou wanneer ze tien jaar was. Bane pakte haar schouder vast en trok Ara met zachte dwang naar zich toe voor Bane zich liet zakken zodat ze op ooghoogte was. ‘Luister heel goed naar me Ardella. Buiten het zwarte bos is het veel te gevaarlijk voor jouw! De mensen zullen je gevangen nemen en in een kooitje stoppen voor hun vermaak tot je oud genoeg bent voor ander gebruik daarom wil ik nie dat je buiten The Abbys gaat!‘ zei Bane zacht, maar streng!

‘Waarom speel je niet in Old home daar is het veiliger dan hier!‘ zei Bane nog steeds streng, maar de kille ondertoon drong er langzaam in door. H Ara slikte en keek hem nu aan met verdrietige ogen 'maar thuis wil niemand spelen! De jongens pesten mij omdat ik geen moeder heb.' Zei ze zachtjes en er kwam een brok in haar keel terwijl langzaam haar ogen nat werden. ‘Dat heeft hij oom kleine kindjes die niet luisteren stevig beet te pakken en in zijn web te weven.‘ Ara keek met grote ogen en zette een paar stappen dichter bij haar papa bang dat de spin haar te pakken zou krijgen. Papa liet zich op haar hoogte zakken en ze keek hem aan in zijn ogen. ‘Luister heel goed naar me Ardella. Buiten het zwarte bos is het veel te gevaarlijk voor jouw! De mensen zullen je gevangen nemen en in een kooitje stoppen voor hun vermaak tot je oud genoeg bent voor ander gebruik daarom wil ik nie dat je buiten The Abbys gaat!‘ zei Bane zacht, maar streng! Ara keek met grote ogen naar haar papa en knikte met haar hoofd dat ze het begrepen had, ze wou neit in een kooitje! Ze vloog om zijn nek en snikte zachtjes 'Sorry papa. ' Zei ze zachtjes en verborg haar gezicht in zijn schouder.

Dus ze werd gepest?! Bane kon nog net een grom onderdrukken en pakte haar rustig vast door een arm beschermend over haar ruggetje te leggen en de ander onder haar achterwerk. Bane stond op en liep het vervallen huisje uit. Zijn gehoor ving beweging op e hij gromde dreigend. Zodra Bane vergenoeg van de woning afstond sprongen Blood hunters te voorschijn met getrokken wapens. Bane was compleet niet onder de indruk, maar keek ze kil en zuur aan. De ijs blauwe ogen nam de bewegingen van de hunters op. ‘Zo zo dus de heren willen weer vechten?‘ zei Bane sarcastische en grijnsde vals. De hunters reageerde onmiddelijk en vielen aan. Bane teleporteerde zichzelf en Ara tussen de hunters door en had er de grootste lol in!

Ara voelde de de handen op haar magere ruggetje en ze werd opgetild, ze bleef papa stevig vasthouden terwijl hij liep en toen ze geluid hoorde keek ze op en zag mensen ergens van uit springen, ze keek bang naar die mannen, ze waren zo eng! ‘Zo zo dus de heren willen weer vechten?‘ Zei papa op een enge toon en ze keek naar de mannen die hun wilde aanvallen, ze keek in hun ogen die bloeddorstig stonden maar toen teleporteerde haar papa hun weg en ze kon voelen dat hij het leuk vond. Toen ze weer op veilig grond stonden keek ze hem aan met grote blauwe ogen aan 'Wie waren dat?' vroeg ze beverig en keek hem ook wel met licht nieuwsgierige ogen aan.

Dat Ardella bang was voelde Bane wel, maar hij kon niet met haar een gevecht aan gaan dus teleporteerde hij hun weg van hier tot in The Abbys. Daar vroeg Ara wie die mannen waren. ‘Dat waren die mensen waar ik je e erder over vertelde.‘ zei Bane en hij begon rustig te lopen.

‘Dat waren die mensen waar ik je e erder over vertelde.‘ zei Bane en hij begon rustig te lopen. Ara bleef hem aankijken terwijl er verschillende gedachten door haar heen gingen. 'Maar papa, hoe kan ik mij dan tegne hun beschermen?' vroeg ze neiwusgierig en keek hem met nieuwsgierige ogen aan, ze wou niet zwak zijn! Ze wou zich ook kunnen beschermen en nu haar botten zich ontwikkelde wist Ed dat dit de perfecte tijdpunt was om aan haar lenigheid te werken, nu kon je nog met haar lichaam werken voordat het heel erg hard werd.

'Maar papa, hoe kan ik mij dan tegne hun beschermen?' vroeg ze neiwusgierig en keek hem met nieuwsgierige ogen aan, ze wou niet zwak zijn! Ze wou zich ook kunnen beschermen en nu haar botten zich ontwikkelde wist Ed dat dit de perfecte tijdpunt was om aan haar lenigheid te werken, nu kon je nog met haar lichaam werken voordat het heel erg hard werd. 'Dat kun je door je gaven te trainen en je lichaam.' zei Bane en streelde het kleine gezichtje van Ara. Maar van Ed hadden ze voorlopig nog niks voornomen, maar dat zou vast niet lang meer duren. Bane liep met Haar rustig de struiken uit en Old Home binnen.

'Dat kun je door je gaven te trainen en je lichaam.' zei Bane en streelde het kleine gezichtje van Ara. Haar gezicht vertrok, tot nu toe was er niks waargenomen van haar gaven, terwijl andere kinderen al iets konden was er nog niks gebeurd bij haar, ze wou zo graag weten wat voor soort gaven ze had...Misschien kon ze we lvan kleur aanpassen! Of dingen laten zweven! Of teleporteren, dat zou pas leuk zijn! 'Maar papa..Ik heb geen krachten.' Zei ze zeurend en keek haar vader aan voor ze naar de Old Home keek en een bekend gezich zag! Haar oom was hier! Ze sprong van papa af en rende richting haar oom die ze om de nek vloog, hij gaf haar lachend een knuffel terwijl hij in haar oor fluisterde hoe hij haar gemist had.

Bane grinnikte om Ardella‘s woorden. ‘Sommige zijn later dan andere kinderen die hun gavens ontdekken, daar hoorjij ook bij dus je hoeft je daar geen zorgen om te maken.‘ zei Bane en zag Ara ineens bij hem weg springen, waar ging die heen? Toen viel zijn oog op Ed en een glimlach verscheen.

‘Sommige zijn later dan andere kinderen die hun gavens ontdekken, daar hoorjij ook bij dus je hoeft je daar geen zorgen om te maken.‘ zei haar vader en ze knikte alleen maar teleurgesteld.
Toen haar oom haar optilde hield ze hem goed vast en voelde hoe hij naar haar vader liep en hem een hand gaf voor hij haar neerzette 'je dochter is groot geworden.' Zei hij rustig en gaf een aai over haar hoofd, Ardella grijnsde maar begreep dat ze nu beter naar binnnen kon gaan en dat deed ze. Hier was ze extra gevoelig voor, wanneer mensen alleeen wouden zijn voelde ze dat en dan ging ze ook gewoon weg. Ed keek Bane aan, hij was hier al een tijdje niet meer geweest en woonde nu dicht bij Eva waar hij het wel fijn vond omdat ze een demon was. 'Ben je al begonnen met haar te trainen?' vroeg hij rustig toen hij zag hoe Ara weg ging naar het huis.

Bane schudden de hand Ed en zag Ardella naar binnen gaan. Ze wist precies wanneer ze weg moest gaan zonder dat hij haar dat ooit had hoeven leren. Niet dat hij dat erg vond, maar toen Ed vroeg of hij haar al trainde knikte Bane lichtjes. 'Ardella krijgt de training die ze hier voor de kids opgestelt hebben, maar ik weet niet hoe jullie trainen. Razor heeft zijn dochter ver buiten The Abbys getraint en vooral Mathilda was daar niet te spreken over toen ik Ara wat zwaarders wilde laten doen. Dat mens werkt me vaak genoeg op mijn zeenuwen en van Syrax heb ik ook nog steeds geen woord gehoort. Al wordt zijn afwezigheid minder en begint hij uit zijn verlamming te ontwaken toch reageerd hij nog steeds niet!' zei Bane en gromde lichtjes toen hij het over de heelster van WOF had.

'Ardella krijgt de training die ze hier voor de kids opgestelt hebben, maar ik weet niet hoe jullie trainen. Razor heeft zijn dochter ver buiten The Abbys getraint en vooral Mathilda was daar niet te spreken over toen ik Ara wat zwaarders wilde laten doen. Dat mens werkt me vaak genoeg op mijn zeenuwen en van Syrax heb ik ook nog steeds geen woord gehoort. Al wordt zijn afwezigheid minder en begint hij uit zijn verlamming te ontwaken toch reageerd hij nog steeds niet!' zei Bane en gromde lichtjes, Ed knitke begrijpend en haalde zijn hand door zijn haar terwijl hij nadacht 'ze moet veel hardere training krijgen, voor al haar botten. Dit is het perfecte tijdpunt voor haar botten, ze zijn nog niet hard geworden en je kunt perfect haar lenigheid ontwikkelen.' Zei hij kalm en keek om zich heen 'Ik voel een hell wezen in haar lichaam en die is neit zo slap als jullie mensen lichamen, wees niet bang om haar pijn te doen, het is nodig hoewel ik het liefst had dat jij van af haar 4e begon, dan deed het minder pijn, maar ja.' Zei Ed schouder op hallend 'maar jij weet wel hoe het moet neem ik aan?'

Ed knitke begrijpend en haalde zijn hand door zijn haar terwijl hij nadacht 'ze moet veel hardere training krijgen, voor al haar botten. Dit is het perfecte tijdpunt voor haar botten, ze zijn nog niet hard geworden en je kunt perfect haar lenigheid ontwikkelen.' Zei hij kalm en keek om zich heen 'Ik voel een hell wezen in haar lichaam en die is neit zo slap als jullie mensen lichamen, wees niet bang om haar pijn te doen, het is nodig hoewel ik het liefst had dat jij van af haar 4e begon, dan deed het minder pijn, maar ja.' Zei Ed schouder op hallend 'maar jij weet wel hoe het moet neem ik aan?' Bane luisterde met aandacht, maar kon een grom niet onderdrukken toen hij Syrax lichaam berispte. 'Ik had ook liever een demonen lichaam gehad als je zo begint!' mopperde Bane boos en keek ven weg richting het huis van Mathilda die naar buiten kwam en even een vuile blik in hun richting op wierp. Bane trok een lip op in een snauw omdat hij haar zeker niet mocht, maar hij kon weinig tegen haar beginnen. 'Maar haar trainen buiten The Abbys zal te gevaarlijk nog voor haar zijn. Ze kent haar gaven nog niet dus wil ik dat haar niet niet aan doen. Ik heb ze net al bij de ruins weg gehaalt waar een groepje hunters rond hingen. Misschien dat ik ze bij Broken Home kan trainen buiten het zicht van Mathilda?' zeo Bane en dacht na. Hm dat zou een oplossing kunnen zijn???

'Ik had ook liever een demonen lichaam gehad als je zo begint!' mopperde Bane boos en keek ven weg richting het huis van Mathilda die naar buiten kwam en even een vuile blik in hun richting op wierp. Bane trok een lip op in een snauw omdat hij haar zeker niet mocht, maar hij kon weinig tegen haar beginnen. 'Maar haar trainen buiten The Abbys zal te gevaarlijk nog voor haar zijn. Ze kent haar gaven nog niet dus wil ik dat haar niet niet aan doen. Ik heb ze net al bij de ruins weg gehaalt waar een groepje hunters rond hingen. Misschien dat ik ze bij Broken Home kan trainen buiten het zicht van Mathilda?' zeo Bane en dacht na. Ed knikte en keek naar die vrouw en kreeg rilling over zijn rug 'Ik heb echt melijde met je dat je hier woont, ik snap niet hoe jij dit kunt volhuoden met het goede energie hier in de buurt en het is maar goed dat ze nog niet is begonnen met haar krachten want dan zal ze het alleen maar beter gaan voelen en dat wil je niet.' Zei Ed terwijl hij nadacht 'vreemd, edana had haar kracht al ontdekt op haar leeftijd, hoe oud was Syrax toen hij die van hem ontdekte?' vroeg Ed en keek hem rustig met vragende ogen aan.

Ed knikte en keek naar die vrouw en kreeg rilling over zijn rug 'Ik heb echt melijde met je dat je hier woont, ik snap niet hoe jij dit kunt volhuoden met het goede energie hier in de buurt en het is maar goed dat ze nog niet is begonnen met haar krachten want dan zal ze het alleen maar beter gaan voelen en dat wil je niet.' Zei Ed terwijl hij nadacht 'vreemd, edana had haar kracht al ontdekt op haar leeftijd, hoe oud was Syrax toen hij die van hem ontdekte?' vroeg Ed en keek hem rustig met vragende ogen aan. Bane bleef rustig luisteren en knikte bij wat Ed zei. Maar hij vroeg zich af waarom het erg zijn zou als Ara haar krahten al kende zou? 'Misschien?' zei Bane daar alleen maar op en keek Ed aan toen hij vroeg naar hoe oud Syrax was toen hij zijn gave ontdekte. 'Net goed een maand of twee nadat hij geboren was. Maar zijn moeder kwam er pas achter toen ze misbruikt was door haar oom op 6 a 7 jarig kind.' zei Bane en schudden even zijn koofd.

'Misschien?' zei Bane daar alleen maar op en keek Ed aan toen hij vroeg naar hoe oud Syrax was toen hij zijn gave ontdekte. 'Net goed een maand of twee nadat hij geboren was. Maar zijn moeder kwam er pas achter toen ze misbruikt was door haar oom op 6 a 7 jarig kind.' zei Bane en schudden even zijn koofd. Ed knikte terwijl hij nadacht 'Das niet best...Misschien is ze ene laat bloeier of ze moet iets hebben zodat haar kracht wakker worden zo als bij Syrax moeder..' Zei hij diep in gedachten en keek naar shifters die langskwamen 'Maar ik zou je vooral op de training concentreren das het belangerijkst!'

Ed knikte terwijl hij nadacht 'Das niet best...Misschien is ze ene laat bloeier of ze moet iets hebben zodat haar kracht wakker worden zo als bij Syrax moeder..' Zei hij diep in gedachten en keek naar shifters die langskwamen 'Maar ik zou je vooral op de training concentreren das het belangerijkst!' Bane knikte begrijpend, maar wat konden ze gebruiken dan? Hm, maar die trainingen kon hij nooit alleen doen. 'Je zult me er toch bij moeten helpen het is hier niet zo gemakkelijk om een zware training te verkrijgen dan op het eiland, maar daar kunnen we nu niet heen. Razor had het toe gestaan tot we terug keren zouden. Nu zouden we eerst toestemming moeten vragen of we riskeren problemen en daar zit ik echt niet op te wachten. Syrax zal hij niks doen, maar hij kan Ara gebruiken als druk middel snap je?' zei Bane en gromde hernieuwt kort en een beetje nijdig. 'Over je vraag van eerder dat zal wel aan Syrax te danken zijn met zijn menselijke lichaam. Anders had ik het hier ook niet uit gehouden en dit houd het voor een groot deel weg.' vervolgde Bane en keek Ed even aan, maar zei er verder niks over.

'Je zult me er toch bij moeten helpen het is hier niet zo gemakkelijk om een zware training te verkrijgen dan op het eiland, maar daar kunnen we nu niet heen. Razor had het toe gestaan tot we terug keren zouden. Nu zouden we eerst toestemming moeten vragen of we riskeren problemen en daar zit ik echt niet op te wachten. Syrax zal hij niks doen, maar hij kan Ara gebruiken als druk middel snap je?' zei Bane en gromde hernieuwt kort en een beetje nijdig. 'Over je vraag van eerder dat zal wel aan Syrax te danken zijn met zijn menselijke lichaam. Anders had ik het hier ook niet uit gehouden en dit houd het voor een groot deel weg.' vervolgde Bane en keek Ed even aan, maar zei er verder niks over. Ed knikte alleen maar 'Ik zal je kunnen helpen maar jij moet het meeste doen, ik kan voor uitkijken staan.' Zei Ed rustig en keek uiteidnelijk naar het nieuwsgierig kopje van Ara die naar buiten keek via het raam.

Ed knikte alleen maar 'Ik zal je kunnen helpen maar jij moet het meeste doen, ik kan voor uitkijken staan.' Zei Ed rustig en keek uiteidnelijk naar het nieuwsgierig kopje van Ara die naar buiten keek via het raam.
Bane grijnsde breed. 'Dat zal wel lukken!' zei hij grijnzend, maar de dag liep ten einde hadden ze zolang geproken? Bane kon zijn ontevredenheid even niet bedrukken, maar voelde lichte verandering van binnen. Syrax had zich opnieuw bewogen iets wat Bane goed keurde, maar het voelde niet fijn om nu al zo veel van Sy te kunnen bemerken wat als die kwast straks nog voor de training al weer wakker worden zou? Hij had zich 6 jaar in een soort slaap toestand gebracht om gen pijn van de herinnering te hebben die Syrax geleden had bij het zien sterven van zijn geliefde!

Bane grijnsde breed. 'Dat zal wel lukken!' zei hij grijnzend, maar de dag liep ten einde hadden ze zolang geproken? Ed knikte en keek naar de hemel en zuchten 'ik ga dan maar weer ervan door, geef de kleien spruit ene kus van mij p haar voorhoofd. ' Zei Ed voor hij zich omdraaide en terug eht bos in ging. Ara had hun zien praten e nzat nieuwsgierig uit het raam te kijken in haar pyama en zag haar oom weg gaan, ze vroeg zich stilletjes af waar over ze gesproken hadden..

Ed knikte en keek naar de hemel en zuchten 'ik ga dan maar weer ervan door, geef de kleien spruit ene kus van mij p haar voorhoofd. ' Zei Ed voor hij zich omdraaide en terug eht bos in ging. Ara had hun zien praten e nzat nieuwsgierig uit het raam te kijken in haar pyama en zag haar oom weg gaan, ze vroeg zich stilletjes af waar over ze gesproken hadden.. Bane knikte bij wat Ed zei, maar een kusje had hij Ardella nog nooit gegeven, wel een kleine vrijving over haar hoofd wanneer hij er zin in had of dat ze iets goeds gedaan had, maar hij kon het proberen. Bane zag Ed weg gaan en liep zelf naar binnen. 'Zo wat hebben we hier? Een kleine luistervink?' zei Bane met een klein lachje in zijn stem, maar verder was hij bijna nooit vrolijk en streelde over haar bol, maar boog zich naar haar toe en twijfelde even, maar zetten toch door en kuste het vorhoofd van Ardella. Het voelde vreemd voor hem zoiets te doen, maar het had ook wel iets bevredigends! 'Hup naar bed jij morgen heb je een training, met mij en oom Ed.'zei Bane en klonk weer streng.

Papa kwam binne nen Ara sprong van de bank en liep naar hem toe en voelde zijn hand over haar hoofd en ze glimlachte. 'Zo wat hebben we hier? Een kleine luistervink?' zei Papa en Ara grijnsde verlegen en voelde ee nkus op haar voorhoofd en keek hem verward aan, haar vader had haar nog nooit een kus gegeven en ze begreep eht niet, normaal deed haar oom het. Het had wel iets vertrouwds en ze keek naar haar papa. 'Hup naar bed jij morgen heb je een training, met mij en oom Ed.'zei Bane en klonk weer streng. Ara keek met een vertrokken gezicht 'maar ik ben niet moe!' Zei ze zeurend en keek hem smekend aan.