What happens to me

Zwaar gerommel kwam vanuit Syrax maag en luid zich horen. Syrax kon het niet helpen, maar bij dit geluid moest hij altijd glimlachen. Eda moest er om glimlachen en trok zich iets terug 'ik ben blij dat onze magen het zelfde over denkne.' Zei ze grinnikend en keek hem aan 'Zulle nwe wat te eten halen?' Vroeg ze nu wat rustiger en keek hem vragend aan.

flut

Syrax was blij te horen dat ook Eda honger had en knikte. Hij voelde zic helderder dan in die uren hiervoor en shifte naar zijn draak. Eda zou misschien protesteren, maar hij wilde haar nog niet laten lopen en ging liggen zodat zij zich op zijn rug kon hijzen.

Eda zaghoe Syrax in zijn draak veranderde. Wat was hij van plan? Eda kon het wel bedenken toen hij ging liggen en Ze zuchten, protesteren zou neit echt helpen als Syrax een idee in zijn hoofd had dus stond ze zonder iets te zeggen op en ging op zijn rug zitten, ze had al eerder met hem gevlogen en dat vond ze altijd geweldig.

Gelukkig tribbelde ze niet tegen en Sy stond op toen ze eenmaal zat en steeg op. Syrax wist dat ze het fijn vond dus wilde hij haar dat plezier nog ginnen. Een kudde herten rende onder hen door en dook naar beneden. Daar greep Syrax na zijn vleugels geopend te hebben twee herten tussen de kudde vandaan en steeg weer op. Waarna ze op een kleine heuvel landen. Syrax ging weer liggen en legde hrt dode hert voor Eda naast zich neer voor hij zijn eigen prooi begon op te eten.

Toen ze omhoog vlogen sloot ze haar ogen en genoot van het wind om haar heen, het voelde zo goed en haar hart maakte een sprong. En toen ze naar beneden doken opende ze haar ogen en keek toe hoe hij 2 herten weg plukte uit een kudde. toen ze landen sprong Eda vanaf in haar wolven vorm en liep naar haar dode hert die ze begon i nstuke nte scheuren en naar binnen werken.

toen ze landen sprong Eda vanaf in haar wolven vorm en liep naar haar dode hert die ze begon i nstuke nte scheuren en naar binnen werken. Syrax grijnsde breed, maar die grijns verdween snel toen hij onraad rook en keek in de richting van het gevaar! Sy zag verschillende hunters op hen afsluipen zonder echt enig geluid te maken, maar hij liet hen niet merken dat hij hen geroken en gespot had. Rustig stond hij op en pakte Eda om haar lichaam met zijn grote poten zonder echt druk op haar buik te zetten en zetten zich meteen met een grote afzet af en steeg hoger en hoger. De hunters vloekte luid en probeerde hen nog te bekogelen met speren en pijlen, maar Syrax weerde zich met het zuur uit zijn maag en verteerde de projectielen voor ze hun raken konden. Ze stegen tot boven de wolken en daar gleed Sy rustig door de lucht.

Eda's oren bewogen als wild heen en weer terwijl ze geluiden op pikte maar deed als of ze gewon at en niks merkte, ook zag ze van uit haar ooghoed hoe Syrax zijn spieren aanspande en ze wist dat of er een gewecht zou plaats vinde nof ze zouden gaan vluchten. Het was raar maar sinds Eda zwanger was dacht ze ene paar stappen voor iets dat zij of iemand anders ging doen. Toen Syrax har oppakte , voor zichtig om haar buik geen druk te geven -het is toch zo een lieverd!- En samen vlogen ze omhoog, Eda was neit echt verast maar keek wel naar beneden naar de hunters die nu onder zuur werden bekogeld maar toen ze samen met Syrax langs de wolken vloog genoot Eda er helemaal van en keek nu alleen maar rond tussen de wolken, haar staart kwispelde terwijl ze bleven vliegen. Ze opened iets haar bek en haar tong kwam iets schever uit haar mond, haar oren stonden voor uit en Eda bleef er van genieten.

Eda's oren bewogen als wild heen en weer terwijl ze geluiden op pikte maar deed als of ze gewon at en niks merkte, ook zag ze van uit haar ooghoed hoe Syrax zijn spieren aanspande en ze wist dat of er een gewecht zou plaats vinde nof ze zouden gaan vluchten. Het was raar maar sinds Eda zwanger was dacht ze ene paar stappen voor iets dat zij of iemand anders ging doen. Toen Syrax har oppakte , voor zichtig om haar buik geen druk te geven -het is toch zo een lieverd!- En samen vlogen ze omhoog, Eda was neit echt verast maar keek wel naar beneden naar de hunters die nu onder zuur werden bekogeld maar toen ze samen met Syrax langs de wolken vloog genoot Eda er helemaal van en keek nu alleen maar rond tussen de wolken, haar staart kwispelde terwijl ze bleven vliegen. Ze opened iets haar bek en haar tong kwam iets schever uit haar mond, haar oren stonden voor uit en Eda bleef er van genieten. Syrax bemerkte haar vrolijkheid en genoot van haar genieten. Hij zou haar erg gaan missen dat wist hij nu al en daarom hadden zijn gedachten hem bijna gek gemaakt! Nu wilde hij er gewoon voor haar zijn, omdat Sy zich in die dagen alleen aal zichzelf had gedacht hoe egoischties het ook klonk toch had hij het even nodig gehad, maar nu alles op zijn plaatst zakte wist Syrax dat hij stom bezig was geweest en Eda alleen maar pijn had bezorgd, maar als hij een nieuwe kans zou krijgen zou Syrax het anders aangepakt hebben!

Eda vond vliegen geweldig en vond het daarom zo erg dat haar ware worm geen vleugels had zo als bij Cervius. Ze was echt jaloers op hem, maar oged dat was de duivels lieveling en ze kon het ook begrijpen, hij was sterk en slim en heowel ze een paar keer emt hem had gevochten kon ze nooit winnen van hem. Eda bleef naar de wolken kijken terwijl ze vlogen. Het voelde zo goed om dit te doen, om zo met Syrax te vliegen, hij was gewoon goed voor haar, hij kon haar als enige op goede gedachten brengen, haar helpen als het nodig was en hij begreep haar..meestal....Nouja, laten we dit onderwerp sluiten. Syrax was gewoon een wezen die liefde verdiende, die zelfs niet eens mocht rauwen en dat wou Edana zeker niet als ze stierf, ze wou niet dat mensen om haar gingen rauwen, ze wil dat mensen doorgaan met hun levens en juist iets leuks gaan doen. Misschien was dat het reden waarom ze nooit - of bijna nooit- huilt op begravenis, Edana weet dat je tranen toch niet helpen en hoopt alleen voor die ziel zodat die een veilig weg vind naar hun bestemming en een goed leven later krijgt. Daarom kon ze ook zo slecht tegen dat syrax e nDrake zo erg reageerde...Hoeplijk had Drake zich er bij neergelegd...

De punt van de vulkaan kwam in zicht en Sy wist dat ze weer bij het eiland waren. Hij wilde dat Eda hier hun kleintje zou krijgen weg van het eerste gevaar van de hunters! Rustig aan zakte hij in zijn vlucht tot ze onder de wolken kwamen. Het wer was verder prachtig, want de zee zag er bijna zo glad als een spiegel uit.

Eda zag de punt van een vulkaan in zich komen en al gauw begonnen ze te zakken tot ze onder de wolken waren. Eda keek naar de zee die bijna net zo glad was als een spiegel en zag hun er in. Eda kwispelde en likte Syrax vingers en legde haar kop er tegen aan, wachtend tot ze gingen landen.

Het gevoel van haar tong en later haar kop bezorgde Syrax een gevoel van warmte. Zij was de enigste die hem bekoren kon, maar of een ander dat ooit lukken zou wist Syrax nog zo net niet. De zee werd al snel ondieper en begon in het strand over te gaan. Sy veranderde van houding en planten eerst zijn achterpoten diep in het mulle zand. Daarna boog Syrax naar voren en zetten Eda voorzichtig neer. Daarna shifte hij naar zijn mensen streelde haar nog even over haar kop voor Syrax Ed nogal lomp tussen de struiken uit hoorde komen.

De zee werd steeds minder diep en uiteindelijk zag Eda zand. Ze kwispelde lichtjes toen ze voelde hoe Syrax landen en al gauw voelde ze zelf het zand tussen haar poten. Eda stapte wat tussen door en zag Syrax terug veranderen in zijn mensen vorm en haar kop streelde, Eda gign naast hem zitten en legde haar hoofd tegen zijn been, maar toen ze Ed hoorde aankomen, met haar staart tussen haar benen ging ze achter Syrax staan, haar oren lagen plat, gewoon bang voor wat er ging komen. Ed kwam boos uit de struiken en zocht naar haar.

Eda had eerst haar kop tegen zijn been gelegt, maar toen ze Ed za aankomen dook ze achter Sy die even van Eda naar Ed keek. Goed hij was kwaad, maar Syrax zou hem dit keer beletten uit te allen tegen haar. ‘Het is al goed Ed ik had het haar gevraagd.‘ zei Syrax en bleef Eda strelen met een hand langs haar snuit.

Eda bleef met haar staart tussen haar poten achter Syrax, Ed was ouder en was altijd de baas tegen over haar in een gevecht, zeker nu zou hij makkelijk van haar winnen. Toe nze Syrax hoorde, keek ze heel voorzichtig langs zijn been naar Ed ‘Het is al goed Ed ik had het haar gevraagd.‘ zei Syrax en bleef Eda strelen met een hand langs haar snuit. Ze zag Ed nors kijken naar Syrax en toen naar haar 'het is goed dat je bang bent Eda, het is juist van je en denk maar niet dat dit je ongestraft van huid komt.' Zei Ed spugend en draaide zich om voor hij terug in de bos ging.

Syrax hoore wel wat Ed zei, maar hij hielt zich inom niet tegen die beschuldiging naar Eda in te gaa Wel gromde Syrax dreigend en diep om zijn verontwaardiging te laten blijken. ‘Blaaskaak!‘ mopperde Syrax net hard genoeg zodat alleen Eda hem verstaan kon. ‘Kom dan gaan we naar ons huisje.‘ zei Sy en kriebbelde nog even achter haar oor voor Syrax naast haar richting hun huisje.

Eda hoorde Syrax gromen en Eda bleef achter Syrax staan, ja ze was bang voor haar broer, ze had vaak genoeg straffen van hem gehad in de hell. ‘Blaaskaak!‘ mopperde Syrax, Eda drukte haar snuit tegen zijn been als een teken dat ze er mee eens was. ‘Kom dan gaan we naar ons huisje.‘ zei Sy en kriebbelde nog even achter haar oor voor Syrax naast haar richting hun huisje. Eda lieps naast Syrax, heel dichtbij bang dat Ed zomaar uit het niets op haar kon springen. Toen ze eindelijk bij hun huisje aankwamen veranderde Eda zich terug in haar mensen gedaante en zuchten 'Ik haat het als mijn broer boos is.' Zei ze zacht.

Syrax hielt de boel scherp in de gaten, maar Ed was zeker hun op aan het nemen vanuit de struiken. Maar hij hielt het voor gezien en was blij dat ze binnen waren. ‘Dat geloof ik best. Soms kan ik hem niet uitstaan.‘ zei Syrax en pakte Eda even stevig vast toen ze in haar mensen vorm was. ‘Ik zal niet boos meer op je zijn. Het is jouw schuld niet. We hadden beter moeten weten dat is alles.‘ zei Syrax en voelde haar warmte door zih heen trekken.

‘Dat geloof ik best. Soms kan ik hem niet uitstaan.‘ zei Syrax en Eda voelde hoe hij haar stevig vast pakte wat haar goed deed 'Ja ik begrijp het wel, soms kan ik hem ook niet uitstaan, maar hij blijft mijn broer.' Zei Eda zuchtend. ‘Ik zal niet boos meer op je zijn. Het is jouw schuld niet. We hadden beter moeten weten dat is alles.‘ zei Syrax en Eda legde haar hoofd tegen zijn borst 'WE konden het allebei niet weten, mij is het duidelijk gemaakt dat ik geen kinderen kan krijgen.' Zei zacht.

Syrax genoot van haar nabijheid en keek haar rustig aan. ‘Dat weet ik, dat had je me a eerder verteld. Daarom dacht ik ook dat we het niet veilig hoefte te doen.‘ zei Sy en gaf haar een kus op haar voorhoofd.

‘Dat weet ik, dat had je me a eerder verteld. Daarom dacht ik ook dat we het niet veilig hoefte te doen.‘ zei Sy en gaf haar een kus op haar voorhoofd. Eda knikte en keek hem aan 'dat dacht ik dus ook.' Zei ze zachtjes en liep naar de abnk toe waar ze op ging zitten, het kidn zoog haar energie steeds meer leeg waardoor ze steeds meer rust nodig had, het werd voor haar steeds zwaarder en zwaarder.

Syrax knikte begrijpend en zag hoe moe Eda wel niet was. Rustig pakte Sy haar deken uit de slaapkamer, maar tot zzijn verbazinv lag Ed boven op de deken waar Eda normaal altijd lag. Hij zuchte en liep naar de linnenkast om daar een deken en liep terug naar Eda waar Syde deken over haar schouders.

Eda snoof de geur op en een bekende geur kwam haar neusgaten binnen maar sloot wel haar ogen, wat kon het haar nu nog schelen? Toen ze een zachte deken over haar schouders voelde, opende ze haar ogen en keek Syrax glimlachend aan en klopte naast zich 'het spijt me voor mijn toestand, maar ik voel em echt kapot.' Zei ze rustig en keek naar Syrax.

Sy had het met haar te doen en voelde zich nog steeds vreselijk door haar dit aangedaan te hebben en ging naast Eda zitten. ‘Hoelang mag ik nog van je genieten?‘ het was eruit voor Syrax er erg in had. Syrax schrok er zelf ook van en keek haar eventjes aan voor Sy zijn blik naar de grond richten. Hoe kon hij toch zo stom zijn zoiets te zeggen?

Toen Syrax naast haar ging zitten voelde Eda zich opgelucht, ze stond er tenminste niet meer alleen voor. ‘Hoelang mag ik nog van je genieten?‘ het was eruit voor Syrax er erg in had. Syrax schrok er zelf ook van en keek haar eventjes aan voor Sy zijn blik naar de grond richten. Eda keek naar Syrax en zuchten voor ze haar hand op haar buik legde 'Nog een week, een week en dan pas zal ze oud genoeg zijn om mijn bloed het werk te kunnen laten doen.' Zei ze kalm en voelde hoe de kleine schopper zich bewoog.