What happens to me

Eda zag dat Syrax haar eerst niet begreep maar toen hij ook de lucht in ademde ed ook rook. Ze zag dat hij zich in zijn draak veranderde en Eda liep gauw naar haar kleren en klede zich om. Toen de kleren eindelijk op haar lijf zaten ging ze op Syrax zitten en e vlogen omhoog. Eda had vroeger maar een paar ker gevlogen en toch bleef het haar facineren. Dat je zo boven de beesten en bomen vloog, dat was gewoon prachtig. Eda zag ook dat ze richting een grot vlogen maar het was geen gewoon grot want toen ze binnen waren werd ze overspoeld door heerlijke warmte, het leke als of ze terug in de hell was, zo warm was het hier. Eda klom van zijn rug en sloot haar ogen om te genieten. 'Is dit alleen genoeg?' vroeg Syrax en Eda opende haar ogen en zag dat hij tgegen de rots aan zat, Ze glimlachte gelukkig en knikte. 'Dit is perfect, alleen wij tweeën.' Zei ze glimlachend en liep naar Syrax toe.

Eda genoot aanzienlijk van de warmte hier en zei dat het goed was waarna ze naar hem toe liep. Syrax glimlachte nu wat meer terug en pakte haar bij haar pols en trok haar lichtjes op schoot. Heerlijk haar bij zich te hebben, maar diebuik ergerde hem mateloos ‘Fijn dat jij dat ook vind.‘ zei Syrax zacht en legde zijn hoofd tegen haar bt aan.

xD

Syrax glimlachte nu wat meer terug en pakte haar bij haar pols en trok haar lichtjes op schoot. Eda grinnikte en sloeg haar armen om zijn nek, het voelde zo goed om gewoon met hem om te gaan. 'Fijn dat jij dat ook vind.‘ zei Syrax zacht en legde zijn hoofd tegen haar bt aan. Eda sloot haar ogen en legde haar hoofd tegen zijn schouder aan. 'het is hier heerlijk warm,' Zei ze zacht terwijl ze haar hofod op zijn schouder liet rusten.

Sy hoorde wat ze zei sloot zijn armen om haar heen. ‘Het is hier ook lekker warm, maar ik weet niet hoe het in de hel aanvoelt, maar hier neem ik voorlopi wel genoegen mee.‘ mompelde Syrax met zachte stem. Hij voelde de warmte door zijn lichaam trekken en vervulde zijn lijf met diezelfde warmte.

Syax sterke armen slote nzich om haar heen en dat vond Eda toch zo heerlijk ‘Het is hier ook lekker warm, maar ik weet niet hoe het in de hel aanvoelt, maar hier neem ik voorlopi wel genoegen mee.‘ mompelde Syrax met zachte stem. 'Het is misschien een paar graatjes warmer maar dat is ook alles, ik heb jou tenminste hier.' Zei ze zacht en drukte een kus in zijn nek.

Syrax genoot van die aanraking en van wat ze zei. Hij wende er steeds meer aan dat ze zwanger was maar helemaal accepteren deed hij nog niet. Dat hielt verband met dat ze sterven zou na de geboorte. Zijn blik gleed over het lichaam wat boven zijn armen te zien was. Eda zag er nog even knap uit als altijd, maar het gevoel van haar aanzwellende buik maakte dat Syrax zich ongemakkelijk voelde. ‘Zou je me meer willen vertellen, over de hel en zo?‘ vroeg Sy en hij keek haar even in haar mooie ogen.

Eda zag aan Syrax ogen dat hij haar lichaam bekeek en daar moest ze om glimlachen. ‘Zou je me meer willen vertellen, over de hel en zo?‘ vroeg Sy en hij keek haar even in haar mooie ogen. Eda glimlachte lichtjes en ze haalde haar schouders op 'Wat valt er te vertellen? Hell, is een plek dat als je daar niet geboren bent je er niet wilt belanden. Maar als je daar bent geboren zul je altijd daar naar toe worden getrokken. Het is daar altijd heerlijk warm....En je moet kunnen terug bijten daar wardoor de meeste demonen of hellhounden zo gressief zijn.' Zei ze en haar ogen waren ver afgedwaalt in het verleden.

Wat viel er over de hel te vertellen, heel veel vond Syrax zelf, maar hij hielt zijn mond en luisterde aandachtig naar wat ze vertelde. Aan haar ogen kon Syrax zien dat ze ver afgedwaalt was, maar zijn hart vertelde hem dat wanneer Eda hier sterven zou terug nar de aarde zou verlangen omdat ze van hem even veel en misschien nog wel meer hielt? Syrac streelde haar lichaam terwijl hij in stilde bleef luisteren.

'...Het leven daar is niet makkelijk, van af jongst af an meot je laten zien wat je kan, je moet je bewijzen. We moeten daar vechten om te overleven. Ooh ja, school is daar vreselijk, we leren daar hoe we moeten vechten en soms kreeg je daar saai les over hoe je moet schrijven, lezen en andere dingen.' Zei ze grinnikend en knipperde met haar ogen. Ze was weer terug op aarde en keek naar Syrax.

Hij bleef geintereseert luisteren en toen Eda weer met haar gedachten terug was streelde zijn lippen haar heerlijke hals. ‘Ik ben een draken shifter dus ik kan goed tegen de kou of de hitte, maar ook ik kan erg agresiezijn hoor. Maar het word al laat en straks denk Ed nog dat ik je op heb gegeten, niet dat dat niet kan natuurlijk je bent ook zo lekker!‘ zei Syrax speels en beet zachtjes in haar nek om zijn woorden even te onderstrepen, maar echt doorbijten nee datzou hij haar niet aan doen.

Heelrijke lippen streeld haar hals en ze grinnikte. ‘Ik ben een draken shifter dus ik kan goed tegen de kou of de hitte, maar ook ik kan erg agresiezijn hoor. Maar het word al laat en straks denk Ed nog dat ik je op heb gegeten, niet dat dat niet kan natuurlijk je bent ook zo lekker!‘ zei Syrax speels en beet zachtjes in haar nek, Eda giechelde zacht en tilde zijn hoofd op en tikte zachtjes met haar wijsvinger tegen zijn neus 'Stoute Syrax, je mag me niet opeten.' Zei ze met een ondeugende glimlach.

Eda giechelde zacht en tilde zijn hoofd op en tikte zachtjes met haar wijsvinger tegen zijn neus 'Stoute Syrax, je mag me niet opeten.' Zei ze met een ondeugende glimlach. Sy grijnsde toen Eda dat deed en gromde even uitdagend. 'Kijk maar uit jij!' gromde Syrax nep dreigend en liet zijn staart groeien en dreigde erme te gaan slaan, maar liet hem net zo heen en weer zwiepen zonder iets of iemand te raken.

XD

Edaad zijn grijns gezien en zijn grom gehoord, 'Kijk maar uit jij!' gromde Syrax nep dreigend en liet zijn staart groeien en dreigde erme te gaan slaan, Eda hield nog steeds zijn hoofd vast terwijl ze in zijn ogen keek 'Nee, nee Sy, wat had ik je gezegd, je mag me niet, bijten, slaan, opeten.' Ze had haar vingers er bij gehouden toen ze alles opnoemde.

Syrax grijnsde nog steeds en pakte haar hoofd tussen zijn handen en begon tlhaar heerlijk en vol passie te zoenen. Hij had haar zo lief en de tijd die hen nog gegunt was moest hij benutten om de rest daarna er van in herinneringen te kunnen genien al zou het vast pijnlijk zijn om zonder haar verder te moeten gaan. Van binnen was hij nog steeds woest over dat Eda zwanger was van hem, maar hij liet het Eda niet merken in wele toonaard dan ook. ‘Ik zou je geen pijn willen doen liefje, maar zo nu en dan plagen is niks verkeerds mee.‘ grijnsde Sy en streelde haar prachtige gezicht.

Ze zag hem grijnzen en grijnsde terug en toen hj ahar hoofd vast pakte en haar vol passie begon te zoenen, sleog haar armen om hem heen en zoende hem terug. Het voelde zo goed om met hem gewoon te zoenen. ‘Ik zou je geen pijn willen doen liefje, maar zo nu en dan plagen is niks verkeerds mee.‘ grijnsde Sy en streelde haar prachtige gezicht. Eda glimlachte naar hem en speelde met zijn haar. 'Natuurlijk si het niet verkeerd, en het is ltijd leuuk om terug te plagen.' Zei ze grijnzend.

Om die woorden moest Syrax lachen en wist dat het tijd voor haar was om rust te hebben en te gaan slapen. Met steun van zijn staart stond Syrax op en tilde Eda mee omhoog in zijn armen. Daarna shiften hij naar zijn half shift en liep rustig de grot uit waarna hij zich met Eda nog in zijn armen naar beneden liet vallen. De rotswand kwam steeds dichterbij met de door wind en water uit geslepen scherpe randen en punten. Sy opede zijn vleugels en zweefde richting het dorpje waar Ed al onder de gebruikelijke boom lag te wachten. Toen Syrax landen deed hij dit bij hun huisje en nam haar mee .aar binnen zonder Ed te begroeten.

Ze hoorde Syrax lachen wat haar hart een sprong liet maken. Echt waar wat gebeurde er met haar? Ze leek een tienermeisje wel neit met haar gedachten. Toen Syrax op stond sloeg ze haar armen stevig om zijn nek en keek toe hoe hij veranderde in zijn half shift. Ze vlogen eerst omhoog en toen liet hij zich vallen naar beneden, Eda deed haar ogen dicht en voelde de wind om haar heen zoeven. Toen ze weer ladnen deed ze haar ogen open en zag de deur van hun huisje waar ze naar binnen liepen 'HEt vliegen blijft leuk.' Zei ze zacht.

Syrax vond het fijn dat Eda het vliegen ook leuk vond en hij glimlachte vriendelijk en legde Eda voorzichtig op bed neer. ‘Fijn dat jij dat ook leuk vind. zei Syrax en hij ging naast haar liggen, maar bleef bewust bij haar taile vandaan. Zijn wens om haar voor altijd bij zich te hebben was door dat ding verwoest, maar voor nu wilde Sy door niemand gestoort worden!

Eda voelde een bed onder haar die haar zo vertrouwd was geworden. ‘Fijn dat jij dat ook leuk vind. zei Syrax en hij ging naast haar liggen, maar bleef bewust bij haar taile vandaan. Eda zag het maar deed als of ze het niet gezien had. 'Ik vind het heerlijk, maar jou vind ik nog leuker.' Zei ze zachtjes en ging wat fijner liggen. Eda legde haar hand op haar buik en slot haar ogen. 'en ik ben blij dat ze deels van jou is en niet van zomaar iemand.' Zei ze zachtjes en voelde hoe haar laatste beetje energie weg vloeide en ze rustig in slaap viel.

'Ik vind het heerlijk, maar jou vind ik nog leuker.' Zei ze zachtjes en ging wat fijner liggen. Eda legde haar hand op haar buik en slot haar ogen. 'en ik ben blij dat ze deels van jou is en niet van zomaar iemand.' Zei ze zachtjes en voelde hoe haar laatste beetje energie weg vloeide en ze rustig in slaap viel. Syrax hoorde wat Eda zei en zag hoe ze in slaap viel. Langzaam gleed hij uit bed en zag haar hand op haar buik liggen. Waarom was dit toch gebeurd? Met Alina was hij al niet aan een kind toe daarom had hij haar verstoten omdat hij het kind toen al niet wilde. Syrax planten zijn handen op tafel waar de papieren nog lagen en bestudeerde ze als voor heen. Hij wilde het kind vergeten waar hij opnieuw mee opgezadelt zat, maar nu was het niet van iemand die hij gedwongen had met hem het bed te delen, maar van zijn geliefde. Syrax zuchten zachtjes en ging zitten op de stoel em bleef naar de papieren kijken. De plaatjes begonnen te vervormen en zijn eigen slaap begon met zijn fantasie te spelen. Hij zag Eda dood op bed liggen en het kindje dat alleen maar lag te huilen en Ed die zich ermee stond te bemoeien wat Syrax moest doen om het kind in leven te houden terwijl hij zelf naast Eda zijn verdriet nog zat te verwerken. Opnieuw begon hij kwaad te worden over het tafereel en draaide de papieren de rug toe en wreef in ijn ogen om de slaap te verdrijven, maar hij was zo moe en naast Eda kon hij niet gaan slapen omdat hij dan tgen haar buik aan zou komn te liggen met dat ding in haar! Syrax stond op en keek nog even naar Eda voor Sy haar toe dekte met de deken. Zelf ging hij op de bank zitten maar hij zakte rustig aan in slaap waardoor Syrax rustig aan languit op de bank zakte niet geheel in een lekkere positie maar hij sliep.

Eda voelde zich leeg van binnen worden als of ze een belangerijk stuk miste. Na een tijdje voelde ze iets hewel lichtjes maar daarna was het gevoel weer verdwenen. Haar slaap was droom loos en Eda werd gewekt door dat er iemand tegen ahar aan schopte. Geschrokken deed ze haar ogen open en glimlachte gelukkig, ze had bewogen. Prachtige gevoel werd door haar heen gespoeld en Eda keek nar syrax die op de bank lag. Verdriet spoelde zoch over haar heen en Eda pakte het deken op en legde die over hem heen legde voor ze naar buiten liep en eten zag liggen, nu pas merkte ze dat ze honger had en nam har vorm aan, Mensen kinderen! Ze leek wel bijna een balon!

Hij had het niet echt koud, maar soms was Syrax bijna wakker doordat zijn lichaam dan rilde van de kou. Verder sliep hij gewoon door en wat toch wel dankbaar oor die gene die hm en deken over hen legde ookal bemerkte Syrax dat nauwelijks. Zijn boosheid was verdwenen en de zonnestralen die door de open gordijnen naar binnen kwamen de slapende jonge man. Syrax opende zijn ogen en voelde zijn linker been slapen omdat die ongelukkig lag. Syrax kreunde toen hij omhoog kwam en genoot even van de stilte voor Syrax naar de slaapkamer keek, maar zag Eda niet liggen. Angst overviel hem toch en Syrax sprong iets te snel omhoog en voelde zijn linkerbeen protesteren! Syrax gromde en strompelde naar de voordeur en toen hij deze opende zag Sy Eda gelukkig buiten eten. Hij zuchten zonder enige geluid te maken en voelde zich echt opgelucht. Maar het zou niet lang meer duren voor ze dat kreng baren zou! Syrax schudden zijn hoofd en ging wer terug naar binnen en ging nu wel op bed liggen met zijn hoofd in het kussen waar Eda's hoofd op gelegen had en nam haar geur in zich op. Syrax wilde haar geur voor de rest van zijn leven blijven herinneren.

Eda was bezig met haar ontbijt naar binnen te werken en toen die binnen was veranderde ze terug en rekte zich uit, ze voelde zich zo opgelucht omdat ze gevoelt had dat haar kind had geschoptm het was iets bijzonders. daarna liep ze naar binnen waar ze Syrax op haar ple zag liggen 'Lieverd, je bent toch geen slaap wandelaar?' vroeg ze glimlachend ne liep op hem af en ging naast hem zitten. Daarna pakte ze zijn hand en voelde hoe de kleine relschopper op zijn stem reageerde. Ze legde zijn hand op haar buik zodat hij het kon voelen.

(weeetje dit gedoe doet me denken aan twillight)

(Nou je het zegt! Ja ^^)

Syrax hoorde Eda niet eens binnen komen tot hij haar stem hoorde. Lichtjes verward keek hij har aan, maar het zakte al snel weg. Syrax glimlachte naar haar. ‘Ben ik ook niet, maar de bank is nog geen bed.‘ zei Sy en zag hoe vrolijk ze was. Wat was er gebeurd met haar waardoor Eda zo vrolijk was? Syrax wilde het net vragen toen ze zinn hand pakte en die tot zijn afschuw op haar buik legde! Als Eda nu niet sterven zou na de geboorte dan zou hij aan het idee van een eigen kind kunnen wennen, maar nu? Even lag Syrax als versteent tot hij het schopje voelde trok hij zich snel terug en keerde zijn rug naar Eda door recht op aan de andere kant van het bed te gaan zitten. Het ging zo snel alsof Syrax door een weps gestoken was. Sy gruweldw even voor hij op stond. ‘Ik ga even jagen.‘ mompelde Sy voor hj met snee tred het huisje verliet. Buiten shiften Syrax naar zijn draak en steeg op. Daar in de bosachtige gebiedje zou hij zijn honger en woede op het kind kunnen uiten! Eda wilde Syrax apsoluut geen pijn bezorgen, maar hij wist dat zij gelukkif was een kind aan hem te schenken, maar Sy kon het plaatje niet zien die zij voor ogen had...

Syrax glimlachte naar haar. ‘Ben ik ook niet, maar de bank is nog geen bed.‘ zei Sy, Eda knikte begrijpend en zag hoe hij versteende toen ze zijn hand op haar buik legde. Toen hij zich sne lterug trok. Door zijn reactie werd Eda heel verdirietig en ze keek hem neit meer aan tone hij zei dat hij ging jagen, ze wou gewoon dat hij gelukkig was en ze vodn het vreselijk dat hij zo reageerde op hun kind..MIsschien was het beter als ze weg gign va n hier, zodat ze geen last meer voor hem was? Voor ze het had besloten stond ze op en pakte haar spulle n bij een. Ed was ergens aan het jagen en Eda liet een brief achter.

Lieve Syrax, mijn lieverd
Ik vind het spijtig dat jij neit aan het idee kan wennen en om jo geen last meer te bezorgen of je laten gruwelen vertrek ik. Ik vidn het vreselijk maar ik denk dat het beter is voor ons allebei.
Ik wens je een gelukkig leven,
Eda.

Eda legde het brief neer en liep zelf naar het strand waar ze met een boot op vaste land ging.