Stehlen ist ein kinderspiel fur mich!

(Cody aan Syrax, missie voltooid! gepost >.< maar verwacht niet veel van mij, mijn kanaal naar internet is vergrendelt door mijn pa..)

Na zijn 4 klanten had Cody ene heel lijstje gemaakt om die rijke koning met de prins in de gaten te houden en toen hij zijn handen door zijn haar haalde en naar de deur liep keek hij nar Yoko ' je begrijpt dat ik dat niet kan weerstaan.' Zei cody zachtjes en hield de deur open voor haar en deed het toen dicht en ging achter de kar zitten en keek naar de mensen hoeze gedroegen, het was best interressant.

Cody haalde zijn handen door zijn haar haalde en naar de deur liep keek hij nar Yoko ' je begrijpt dat ik dat niet kan weerstaan.' Zei cody zachtjes en hield de deur open voor haar en deed het toen dicht en ging achter de kar zitten en keek naar de mensen hoeze gedroegen, het was best interressant. 'De ekster is weer in je los dus nee ik zal je niet tegen houden.' plaagde Yoko en ging op de bok zitten, maar voor ze dat deed had ze de haverzak bij Tink weg gehaalt en achterin naast Cody gelegt. Ze reden naar de markt en Yoko parkeere Tink naast de fontijn zodat ze de wagen goed in de gaten kon houden. Ze liep langs de kramen op en zocht naar spullen die de armen het hardste nodig hadden. Toen ze bij en kraampje stilstond zag ze erschillende dekens liggen van top kwaliteit tot mindere die bijna te dun waren om de winter zeker niet goed door te komen. Yoko vond er ook entje die zeker goed koop waren en dik genoeg om niet te bevriezen. Ze vroeg naar hoevel de man had en die zei dat hij er een hele lading van vol had op de wagen. Zeker een stuk of 200 en die dekens waren 1 goud stuk per deken. Yoko begon te onderhandelen. Ze had het bij Cody af gekeken al had ze niet zo'n flotte rebbel als hij toch kreeg ze de dekens voor de helft minder. Ze laden de dekens over en ze zoht verder. Niet gek 200 dekens voor 100 goud stukken, maar goed ze moest ook nog meer halen. Bij de kussens vrliep het een stuk beter. Al hielden de hunters haar strak in de gaten want zulke grote aankopen waren vaak verdacht dat wist ze zelf ook wel, maar Yoko haalde het niet voor een van die twee groepen, maar voor de armen! Na 200 kussens voor 50 h\goudstukken te hebben gekocht kon Cody er nog meer net op zitten tenzij hij naast haar zou komen op de bok. Luna lag al die tijd over haar schouders toe te kijken of er niet iemand was die Yoko lastig zou vallen. 'Ik ben zo ver Cody en jij?' vroeg Yoko en legde net het laatste kusen op de wagen en zag Tink naar de berg kijken alsof ze dacht dat het mega zwaar zou gaan worden...

'De ekster is weer in je los dus nee ik zal je niet tegen houden.' plaagde Yoko en ging op de bok zitten, maar voor ze dat deed had ze de haverzak bij Tink weg gehaalt en achterin naast Cody gelegt. Cody grinnikte om haar vergelijking 'ja alleen is mijn hele familie van af mijn vaderse kanten allemaal katten.' Zei hij grinnikkend enm keek naar achter. En toen ze er waren liep Cody heel rustig bij Yoko en rolde soms een paar zakken leeg terwijl zij onderhandelde, het ging haar goed af maar hij wist dat de meeste mensen haar doel kende en ze zagen hem en wisten van wat hij kon aanrichten als ze niet meewerkten. En toen hij klaar keek hij naar de berg met spullen. 'Ik ben zo ver Cody en jij?' vroeg Yoko en legde net het laatste kusen op de wagen en zag Tink naar de berg kijken alsof ze dacht dat het mega zwaar zou gaan worden... Cody grinnikte en knikte, zijn zakken zaten vol ook al leek het niet zo. 'ik ben nou en of klaar.' Zei hij glimlachend en ging op het kleine stukje zitten en leunde naar achter waar het lekker zacht was.

Goud eerlijk, maar o wee als er ergens wat te rollen viel dan was Cody net een kat die naar zij prooi sloop. Yoko grijnsde en stuurde Tink tussen de kraampjes door naar de minder goede huizen tot ze bij de krotten aan kwamen. Tink deed het goed en voelde dat de wagen niet zo zwaar was als ze gedacht had. Toen ze stopte stapte Yoko af en liep naar d deur toe waarna ze aan klopte en vroeg of het hele gezin even naar buiten wilde komen. Nieuwschierige blikken van d andere bewoners herkende Yoko nog van het brengen van het voedsel dagen geleden. Hun gezichten klaarde op toen ze uitlegde dat Yoko hen wilde helpen de winter door te komen. Per gezin deelde ze de dekens en kussens op zodat iedereen genoeg zou hebben en niemand over geslagen werd. Yoko hielt nog vier dekens en kussens over. Die zou ze later bij een volgende lading mee nemen. Ze had vanuit haar ooghoek iets op het dak zien bewegen terwijl ze de dekens e kussens verdeelde. De arme mensen waren blij met haar hulp en vroegen wanneer ze weer wat voedsel zou kunnen verzorgen omdat de belastingen voor hun veel te hoog was omdat de mannen geen werk hadden. ‘Dat komt later we kunnen niet alles te gelijk, maar als jullie allemaal een goeie schep hebben kunnen jullie mannen of de kinderen als ze goot genoeg zijn straks gaan sneeuwruimen. Er zijn mensen genoeg die jullie daarvoor willen betalen. zei Yoko en gaf ze meteen een tip mee, want het zou niet lang meer duren voor de sneeuw vallen zou.

Ze rede nheel rustig en Cody zat best wel lekker zo met kussens achter zich. Tuurlijk vond hij het nog steeds niet fijn om zo te reiden maar dit zat veel aangenamer dan daarvoor. En toen de mensen zagen dat Yoko er was waren ze nog al blij, Cody begon meteen met uitdelen, hij hoorde hoe mensen yoko zeurderig vroegen waar het eten bleef. Hij bleef zwijgen. . ‘Dat komt later we kunnen niet alles te gelijk, maar als jullie allemaal een goeie schep hebben kunnen jullie mannen of de kinderen als ze goot genoeg zijn straks gaan sneeuwruimen. Er zijn mensen genoeg die jullie daarvoor willen betalen. zei Yoko, Cody bemoeide zich niet met haar en toen alles leeg was keek die naar de lege kar, fijn nu was het weer een pijnlijke rit die hij straks kreeg, stom! 'nou ik geloof dat de mensen je erg dankbaar zijn.'Zei Cody rustig en keek haar m et zij n helder blauwe ogen aan.

Yoko was blij dat Cody zich er niet meer mee bemoeide dan hooguit helpen met het uitdelen. Ze wist dat hj liever niet achterin zat en besteeg de bok. ‘Je kunt ook naast me kmen zitte weetje?‘ zei Yoko en klopte op het zachte kussen naast zich die op de bok was vast gemaakt. Ze mocht Cody meer dan hij haar, maar dat kwam vast van zijn verdriet waar Yoko niet naar vroeg. Hij moest er zelf uit komen anders zou Cody nooit een nieuwe relatie aan kunnen...

‘Je kunt ook naast me kmen zitte weetje?‘ zei Yoko en klopte op het zachte kussen naast zich die op de bok was vast gemaakt. Cody keke haar even aan maar zuchten toen 'ja ik denk dat dat veel fijner zit.' Zei hij rustig en ging naast haar zitten, hij wist aan haar aura dat ze op hem was. het reed wel wat fijner maar nog steeds was vliegen een stuk leuker. 'Ik snap niet dat jij dit kunt volhouden, het lijkt me een hel om zo de hele dag rond te reiden op dit kar en elke hobbel voelen.' Zei hij mopperend.

Yoko knikte alleen maar op zijn woorde en voelde zich heerlijk warm worden toen Cody naast haar ging zitten al hielt ze zich in om niet tegen hem aan te kroelen. ‘Ik ben dit gewoon gewent, of jij moet een manier door de lucht weten zonder met lame vleugels aan het einde van de dag thuis te komen?‘ zei Yoko Rustig en gaf Tink de sporen door zachtjes met de teugels te bewegen. De hunters hielden n nog steeds in de gaten, maar verloren in het bos uit het oog. Iets wat Yoko wel fijn vond en parkeerde de wagen naast het huis van Cdy voor ze Tinjk los maakte en haar nog even borstelde waarna ze los mocht.

‘Ik ben dit gewoon gewent, of jij moet een manier door de lucht weten zonder met lame vleugels aan het einde van de dag thuis te komen?‘ zei Yoko Rustig en gaf Tink de sporen door zachtjes met de teugels te bewegen. De hunters hielden n nog steeds in de gaten, maar verloren in het bos uit het oog. Hij grinnikte 'Als je elke dag traint en behoorlijke afstandne vligt heb je er minder last van.' Zei Cody grijnzend liep toen zelf het huis naar binnen waar hij zijn zakken leeg maakte en het geld in een zak deed. Daarna rekte hij zich nog al goed uit en zijn ogen vielen op een foto, vreemd die had hij daar niet neergezet. Hij zag zijn ouders en een kleine blonde jongen in het midden vrolijk lachen, Cody glimlachte bij die herrineringen aan die dag en bleef er naar kijken.

Toen Yoko klaar was liep ze naar binnen met het geld kistje in haar hand. Cody keek naar een foto, maar die stond er vanmorgn toch nog niet? Ze haalde haar schouders op en liep naar haar rugzak om het geld te tellen voor ze genoeg Wissel geld rin had zitten voor volgende week. Cody liet ze in zijn gelukkige stadium zodat hij zich niet aan haar hoefte te storen Luna kwam naast Yoko zitten en legde haar staart over Yoko‘s been heen. Yoko glimlachte enmriebbelde haar koppie voor ze het kistje dicht maakt en alles weer trug op zijn plek zetten. ‘Heb je honger?‘ vroeg Yoko aan Cody en liep al richting de keuken...

Uiteindelijk zete hij het foto terug en schudde zijn hoofd 'nee zijn vader had alles verpest en hij wist dat dit foto zijn vader in zijn huis had gestopt. hij legde het foto onder een kistje zodat hij het niet meer hoefde te zien en zag Yoko zitten, hij glimlachte naar haar. ‘Heb je honger?‘ vroeg Yoko aan Cody en liep al richting de keuken... Cody schudde zijn hoofd 'nee bedankt, ik ga maar naar boven.' Zei COdy afwezig en liep zelf naar zijn kamer waar hij op het bed ging liggen en naar de plafon staren.

Okay Cody had het weer zwaar te pakken dus en dat alleen door die foto? Yoko schudden haar hoofd. Arme jongen Yoko wenkte Luna en stuurde haar achter Cody aan terwijl ze zelf een boterham met kaas pakte om die op te eten. Luna trippelde de trap op en zag Cody liggen. Ze begon luid te spinnen en sprong op het bed van Cody voor ze al vleiend naar Cody's gezicht toe liep. Ze wilde hem op vrolijken en sprong na hem wat liktjes gegeven te hebben op Cody's borst en krulde zich daar op, maar haar gelige ogen bleven op Cody gericht.

Hij bleef naar de plafon kijken voor hij getrippel hoorde van kleine voetjes op de grond en keek naar Luna die naar binnen kwam. HIj glimlachte toen hij zag da Luna begon te spinnenen op de bed sprong voor ze al vleiend naar Cody's gezicht toe liep. Ze wilde hem op vrolijken en sprong na hem wat liktjes gegeven te hebben op Cody's borst en krulde zich daar op, maar haar gelige ogen bleven op Cody gericht. Cody glimlachte zachtjes en kriebelde haar achter zijn oor 'Ik weet het niet meer Luna, ik zie overal mijn vader, en die foto heeft hij hier neergezet, maar ik ben nog steeds boos dat hij voro me verborgen had gehouden dat Alina mijn halfzus is, dan zou ik niet zo kapot nu zijn. ' Zei hij zachtjes tegen Luna.

Cody begon haar achter Luna‘s oor te kriebbelen en ze kneep haar oogjes even dicht voor ze tegendruk gaf en nog luider begon te ratelen. Zulke aanrakingen vond ze prettig en schudden even haar kop voo ze verder luisterde. De arme jonge hij zat er echt door heen en even wenste ze dat Cody haar kon verstaan, maar zoals zo vaak konden de meeste dat niet tenzij ze zelf half dier waren. Luna miauwde zacht en meelevend, maar echt zeggen dat Cody iet zo bij de pakkenier moest gaan zitten kon ze helaas niet. Ze legde haar koppie neer en bleef spinnen. Cody moest zich r gewoon door heen slaan. Yoko was het toch ook gelukt om nare ervaringen achter haar te laten en door te gaan met haar leven? Tenminste zo dacht Luna... Haar staart zwiepte even op en neer voor ze wdie weer over haar middel gooide en haar gelig ogen sloot.

tuurlijk kon Cody Luna niet verstan maar zijn vader was een kat en had een paar dinge nhem aangeleerd over hun taal. Hij horode haar zachtjes meelevend miauwen. En hij grinnikte en keek haar aan 'ja ja i kweet dat ik me er over heen moet zetten, maar toch blijft het lastig.' Zei hi jzachtjes. Ze legde haar koppie neer en bleef spinnen. Hij voelde haar rustige ademhaling en sloot zelf zijn ogen en viel in een diepe slaap, het was best wel fijn om een warme lijfje op zijn borst te voelen.

Kennelijk kon hij haar toch nog begrijpe en daar was Luna wel blij om. Zelf had ze nog nooit zoiets mee gemaakt, maar ze had het ook lastig gevonden om niet langer meer bij haar moeder te mogen zijn! Toch had Luna zich erover heen kunnen zetten al verlangde ze soms nog naar haar kittentijd. Yoko was inmiddels al diep in slaap gevallen en sliep in een droomloze slaap.

Cody bleef haar nog steeds kriebelen terwijl hij sliep en daarna legde hij zijn hand op haar lijfje. Het voelde wel een opluchting om met iemand te kunnen praten. Een zware last was van zijn schouders gevallen. Zijn lichaam gaf heel zacht een witte gloed.

Yoko schrok wakker! Ze wist niet waarom maar het was nog vroeg en ze had Tink horen hinniken. Er was iets loos buiten! Zachtjes sloop Yoko van de bank naar het raam naast de vrdeur, maar zodra ze naar buiten wilde kijken werd de deur hard los getrapt. Een gilletje van schrik kwam over haar lippeen Yoko deinste eerst achteruit. Ze kende hen niet, maar het waren duidelijk hunters... Ze keken haar kant op en wilde Yoko vast grijpen. Hoe hadden ze het hier kunnen vnden? Yoko sprong weg en wilde hen graag op hun donder geven, maar dan zou ze haar vrijheid misschien kwijt raken net als haar salon? ‘Cody!‘ riep ze luid en Luna sprong meteen op voor ze naar beneden rende en zag dat de hunters haar maatje en baasje tegen de grond werkte. Luna grauwde kwad en sprong naar de dichtbij zijnde hunter, maar die zag hasr aan komen en sloeg de poes met een simpele uithaal weg. Luna klapte hard tegen de grond, maar probeerde op te staan al lukte het haar niet. ‘Luna nee!‘ had Yoko nog geroepen, maar ze was te laat geweest. Wat wilde de hunters hier?

Er was iets loos en dat voelde Cody heel duidelijk en zeker voelde hij trillingen langs hem toen zijn deur werd opgedaan door mensen die neit uitgenodigd waren. Hij werd al gauw wakker door dat iemand riep: ‘Cody!‘ Hij schoot overeind en Luna schoot naar beneden. Hij liep naar het raam en zag duidelijk de aura's van de hunters. Hij nam zijn engelen gedaante aan en vloog naar beneden. EN daar zag hij hoe Yoko tegen de grond werd gedrukt en Luna ergens lag. HIj keek woendend naar de hunters 'wat hebben jullie hier verloren.' Zijn stem klonk luid en dreigend en het begon binne nte waaien, hij was boos, hij was echt boos. Wat meosten de hunters hier?!

De stem van Cody klonk op en Yoko voelde zich net alsof ze weer een kind was. De boosheid van Cody was verschrikkelijk. De hunters keken hem aan en een er van trok een rol onder zijn mantel vandaan. “We hebben het bevel haar mee te nemen voor ondervraging!“ zei de oudere hunter en hielt de rol voor zich uit. Als Cody hem wilde lezen dan kon hij dat. Luna probeerde nog steeds omhoog te komen, maar haar gekneusde ribben maakte dat ze klagend bleef liggen. ‘Waarom, ik heb niks verkeert gedaan?‘ vroeg Yoko, maar haar arm werd pijnlijk verdraait waardoor ze even pijnlijk kreunde.

Hij zag hoe 1 van de hunters een rol pakte “We hebben het bevel haar mee te nemen voor ondervraging!“ zei de oudere hunter en hielt de rol voor zich uit. Cody nam het woedend aan. 'Hoezo moeten jullie haar ondervragen, ze heeft niks verkeerds gedaan!?' Vroeg hij boos en keek de wachters aan, als eerste kwam niemand zomaar zijn huis binnen en als 2e je nam niet zomaar iemand mee uit zijn huis! Hij wachten ongeduldig af en kek soms naar Yoko die daar lag, hij vond het maar niks.

Cody nam het woedend aan. 'Hoezo moeten jullie haar ondervragen, ze heeft niks verkeerds gedaan!?' Vroeg hij boos en keek de wachters aan, als eerste kwam niemand zomaar zijn huis binnen en als 2e je nam niet zomaar iemand mee uit zijn huis! Hij wachten ongeduldig af en kek soms naar Yoko die daar lag, hij vond het maar niks. "Knul bemoei je verder met je eigen zaken ja. De konign wilt weten waarom ze de armen zo hielp, andere orders heb ik niet gekregen!" zei de oudere hunter en gaf ze andere een seintje dat ze konden vertrekken. Yoko voelde een soort plaat op haar onderrug gelegd worden waarna ze een soort handboeien omkreeg die niet van de plaat af kwamen. Het leek wel alsof ze dit ding op haar energieveld die ierdere aura had gericht hadden zodat ze zich niet los kon breken! Yoko voelde dat ze opgetilt werd en mee gevoert. Ze wist dat er niks aan de hand was dus hoefte ze ook niet tegen te werken. Ze moest ze enkel vertellen wat ze ook tegen Cody had gezegd en de andere die haar hielpen om de armen te ondersteunen! Yoko keek nog even gepijning naar Luna die haar met grote angt ogen aankeek en uit eindelijk toch op haar poten trok. Yoko smeekte Luna met haar ogen niet achter hen aan te komen, maar ze wist zelf ook wel dat de jonge poes te koppig was om Yoko zomaar te laten vertrekken. Luna bromde boos, maar bleef staan hoewel ze dit keer naar Yoko luisterde. Al had ze dol graag deze koppen los gekrabt! Yoko bad dat alles goed zou gaan, maar of ze haar zouden geloven wist ze niet en hoe zouden ze haar ondervragen?

"Knul bemoei je verder met je eigen zaken ja. De konign wilt weten waarom ze de armen zo hielp, andere orders heb ik niet gekregen!" zei de oudere hunter en gaf ze andere een seintje dat ze konden vertrekken. HIj keek boos naar de oudere man, noemde hij hem nu echt een knul? Dat meen je toch niet?! Hij zag hoe ze Yoko wegvoerde en Cody wist dat dit slecht zou eindigen! Cody probeerde iets te bedenken en toen voelde hij hoe de kruis op zijn borst begon te branden, zijn lichaam begon nog harder te gloeien en de vleugels op zijn rug werden nog witter dan ze waren, hij voelde nieuwe kracht door zich heen gaan en hij vloog naar buiten, het ging lastiger nu met zijn bredere vleugels en hij haalde la gauw de kar in waar hij boven op bleef zweven. 'Halt stervelingen, als jullie haar nu meenemen begaan jullie een grote fout,' Zei Cody met een lagere stem en door dart het licht op hem viel zag je zijn gezicht bijna niet. Hij stuurde verschillende beelden door over wat Yoko deed voor de armere. Toen stopte hij en keek naar de oudere hunter die nog steeds naar hem keek.

Yoko werd Buiten op de kar geholpen voor ze gedwongen werd te gaan zitten. Yoko keek de hunters niet aan ze ware het niet waard, ze deden alleen wat ze moesten doen van de koning, maar ze wilde niet naar die oude viezerik. Hij had haar krolsheid al een keer misbruikt en dat zou hij mischien nu weer kunnen doen als ze haar naar het paleis ouden brengen? Ineens hoorde ze de stem van Cody, maar ze hielt haar mond! 'Halt stervelingen, als jullie haar nu meenemen begaan jullie een grote fout,' Zei Cody met een lagere stem en door dart het licht op hem viel zag je zijn gezicht bijna niet. Hij stuurde verschillende beelden door over wat Yoko deed voor de armere. Toen stopte hij en keek naar de oudere hunter die nog steeds naar hem keek. De beelden waren echt dat wist Yoko, maar of ze hem zouden geloven? Ze konden ook denken dat de engel misschien wel ilusie's kon oproepen? Yoko wenste dat Cody dit niet probeerde, maar ze was hem wel dankbaar hier voor. De hunters keken elkaar even aan en Yoko zag dat de oudere hunter even slikte. "Wij hebben onze bevelen Engel, als we zonder haar terug komen zal de koning woest zijn!" riep de oudere hunter met een mengeling in zijn stem die Yoko niet plaatsten kon. Ze wilde graag weg hier, maar ze wilde ook haar onschuld bewijzen. Yoko sloot haar ogen en begon stilletjes te bidden. 'Ik wet dat Cody het goed meent lieve heer, maar laat hem alsjeblieft stoppen dit kan nog verkeert af lopen? Anders zal ik strak misschien mijn vrijheid kwijt zijn???' bad ze in gedachten en opende haar ogen daarna weer voor ze naar Cody keek wienst gezicht slecht te zien was, maar hij was prachtig in dit licht. Nog mooier dan dat hij gewoontjes was. Haar hart maakte een sprongetje en ze wilde graag dol graag haar armen om hem hen sluiten wat nu moeilijk ging, maar zo voelde Yoko het.

"Wij hebben onze bevelen Engel, als we zonder haar terug komen zal de koning woest zijn!" riep de oudere hunter met een mengeling in zijn stem die Yoko niet plaatsten kon. Cody trok spottend zij nwenkbrauw op 'oh dus je wilt liever in de hell belanden? Ik weet niet of je het nog weet hoe het hier was op onze wereld toen de duivel hier alles controleerde, mij lijkt het beter om een boze koning te hebben dan elke dag gemarteld te worden als je dood bent! En trouwens die ouwe man heeft toch een zwak hart, neem een leuk meid voor hem mee en hij is al te vreden.' Zei Cody nog steeds opdezelfde toon en blef naar de man kijken 'Boze koning of de hel, het is aan jou om te kiezen.' Zei Cody daarna.