Stehlen ist ein kinderspiel fur mich!

Een klein schepseltje Roerde zich op een lekkere warme plek, maar die begon al aardig krapper te worden. Langzaam aan begon het kleintje er genoeg van te krijgen en trapte dus krachtig tegen de buikwand waar ze steeds straaker tegen aan kwam te plakken. Een nieuwe aura raakte die van haar aan en ze oelde zich vervult met een heerlijk vertrouw gevoel. Gek genoeg kende ze die persoon nog niet, maar het voelde goed net als de aura van wie ze lekker warm zat. Beiden waren geweldig al werd de persoon die zich nu nog om haar heen zat angstig. Zelf wilde ze haar toekomstige moeder steunen en stuurde rustgevende energie zonder het zelf te beseffen. Ze wilde eruit en schopte nogmaals krachtig waardoor de weeén in gang gezet werden. Het gkreun ging oer in geschreeuw van pijn. Wat had ze nu al aangericht?

Hij voelde zich verslagen en wist plotseling wat hij was vergeten die nacht wat hem zo lang zat te irriteren! Hij voelde zich een stommeling. HIj zag Yoko ging zitten en hij kon het nog steeds niet geloven maar het was wel zo, hij had het gevoeld dat er een kind groeide in Yoko en nu hij goed naar haar aura keek zag hij ook een dun aura van het kind die nog niet naar buiten is gekomen. ‘Co... Cody... ik... toen... Oh wat erg!‘ Yoko kwam niet uit haar woorden en legde haar gezicht in haar handen ze verstopte zich, Hij Zei niks maar bleef haar wel aankijken terwijl zij steeds weg keek van hem. ‘Ik wist niet hoe ik het je zeggen moest.. Het... ik...‘ haar stem stierf weg. Cody knikte en voelde woede in zich opborrelen 'Ja dat had je inderdaad moeten zeggen Yoko!' Zei hij kwaad maar hield zich nog in. . ‘We zijn toen beide iets vergeten, maar zo had ik het nooit bedoelt...‘ wilde Yoko zeggen toen Yoko in de reden werd gevallen door een diepe stem die tevens streng als vriendelijk was. ‘Maar wel de mijne! Cody ik wil mijn engelen ook gelukkig zien dus heb ik jouw en Yoko een handje geholpen dus het is niet gehee Yoko die het dan wel had moeten vertellen, masr ik heb er ook in mee gespeelt.‘ zei God met een lichte afkeuring. Cody had zijn kruis voelen branden toen god in de buurt was maar zijn aandacht werd al gauw afgeleid van god naar Yoko die kreunde en die kreun beviel hem maar niks. Al gauw veranderde het gekruin in geschreeuw en hij schrok zich kapot, dit kon nooit goed zijn! Cody greep haar vast en tilde haar op, haar weeën waren losgebroken en eerst wist hij niet wat hij moest doen voor hij het vertrouwde verzekerde gevoel door zich heen voelde en bracht haar naar de kamer waar de grote bed was en legde haar er op. Okee hij was hier super slecht in amar had haar jruk al gescheurd toen hij een oudere 9nouja oud, misschien iets in de 30) vrouw binnen komen op zoek naar de oorzaak van het geschreeuw en toen ze zag wat er aan de hand was duwde ze hem weg en beval warm water te halen en doeken, Cody deed het braaf en bleef buiten ijsberend wachten.

Het geschop werd harder, maar dat was nog niet zo erg. De wee‘en begonnen in te zetten die nog meer pijn deden. Zo veel pijn had ze nog not gevoelt gehad en Yoko kon het niet helpen dat ze begon te schreeuwen. Haar water was gebroken en Cody kwam snel naar haar toe ook al was hij kwaad op haar dat ze het hem niet verteld had en droeg Yoko naar haar kamer. Haar jurk scheurde en er kwamen een stel vrouwen binnen die Cody bevielen warm water en doeken te brengen. Yoko barste in zweet uit die heet over haar huid stroomde. God zei niks meer tegen haar, maar steunde Yoko wel een beetje om de kleine goed terwereld te laten komen. De vrouwen hadden allemaal zo hun taken en Yoko dacht dat ze het bestierf van de pijn, maar toen ze persen mocht kwam er een gesmoorde kreet uit! Het duurde gelukkig niet lang en De baby kwam er gelukkig op de juiste manier uit. Ze huilde luid en de navel werd door geknipt en afgebonden. Gewasse en in een lekkere warme doek gewikkelt. Yoko heeg zwaar en was blij te horen dat ze een gezonde dochtertje had gekregen. Yoko keek naar de kleine spruit die lekker knus tegen haar aanlag en al snel honger kreeg. Ze haalde Automatiesch haar blouse los en gaf hunn dochtertje haar tepel om melk te drinken. Het voelde vreemd aan en kietelde een beetje. Yoko bedankte de vrouwen die knikte en vertrokken zodat Cody naar binnen mocht komen. Yoko svhaamde zich nog steeds en had niet alleen een boei van de bevalling, maar ook van schaamte. ‘Het spijt me werkelijk Cody ik wist ht echt niet hoe het je te vertellen... Ik... ik was gewoon bang iets wat ik niet snel ben, maar ik was echt bang...‘ verontschuldivte Yoko zich en keek van de Baby naar Cody, al durfte ze hem nog niet recht aan te kijken...

Het durde niet al te lang maar Cody liep onrustig te ijsberen, hij vond het maar niks dat hij er niet bij mocht en toen hij een kind hoorde huilen keek hij op. al gauw zag hij hoe de vrouwen naar buiten kwamen en hij keek op, blijkbar mocht hij naar binnen wat hij ook deed, daar op het bed lag Yoko met een kleine buidel in haar handen die aan haar tepel zoog. Hij liep dichter naar hun toe. . ‘Het spijt me werkelijk Cody ik wist ht echt niet hoe het je te vertellen... Ik... ik was gewoon bang iets wat ik niet snel ben, maar ik was echt bang...‘ verontschuldivte Yoko zich en keek van de Baby naar Cody, Cody slitke en haalde adem 'eht was stom van je om niks te vertellen...Maar wat gebeurd is, is gebeurd...' Eerst klonk zijn stem hard maar toen weer gewoon rustig, zelfs zacht. Hij ging op het rand zitten van het bed en keek naar het kleintje.

De weeén begonnen haar naar beneden te drukken iets wat ze helemaal niet fijn ond omdat de ruimte nog krapper werd, maar al na een tijdje kwam er een enorme ruimte waar ze zich in kon bewegen, maar koud dat het was! Kouder dan waar ze eerder nog zat. Ze begon te huilen van de kou en oelde dat iets van haar werd genomen, maar ze kon nog niet zien wat en de warmte waar ze nu in kwam die net zo vloeibaar was als waar ze uit kwam Was heerlijk al was het afdrogen niet echt fijn, maar het spul waar ze ingewikkelt werd weer wel. Honger knaagde aan haar maagje en ze voelde en rook al snel de geur van die, die om haar heen had gezeten en voelde zich er veilig bij. Al snel kreeg ze te eten wat ze eerlijk gezegd herlijk ond en zoog tot haar maagje gevult was. De andere geuren om hen heen verdween en de aura van die ze eerder nog aan geraakt had kwam binnen. De Baby draaide zich naar hem toe en strekte haar kleine armpjes naar hem uit de eerst zo strenge toon verviel, maar ze was niet bang en wilde ook door hem vast gehouden worden Deze aura was vast haar ader net als de wat zwakkere die van haar moeder afstamde.

De toon van Cody was eerst streng en verviel al snel waar ze zelf wel blij om was. Yoko wilde Cody niet verliezen om dit stomme gedoe omdat ze te twijfelachtig en te bang was geweest om het hem te vertellen. Ze was jong te jong eigenlijk om nu al moeder te worden, maar ze zou haar best doen om hun kindje alles te geven wat ze nodig had. De baby dronk gulzig en ton ze Cody bemerkte draaide zij zich om en strekte haar armpjes naar hem uit. 'Weet ik, maar ik wilde je niet kwetsen wat me kennelijk niet gelukt is, Ze wil dat je haar vast houd, maar hoe zullen we haar noemen? Ze is ook een deel van jouw...' zei Yoko en keek van Cody weer naar hun kindje. Ze hoorde Luna binnen komen en de jonge poes sprong op bed en snuffelde voorzichtig aan de Baby die haar bij der snorharen vast pakte. Luna bromde, maar sloeg niet en dook wat achteruit, maar snorde toen en gaf het kleintje een kopje voor ze zich weer terug trok en Cody even vragend aan keek. Ze kende Yoko zolang als ze leefde en wilde altijd het beste voor de andere. Yoko wist dat Luna hem over probeerde te halen, maar ze wist ook niet of dat lukken zou. Cody was dan wel en dief, maar had een goed hart.

Cody bleef naar het kind kijken en zag dat ze haar armpjes naar hem uitstak toen haar buikje lag. 'Weet ik, maar ik wilde je niet kwetsen wat me kennelijk niet gelukt is, Ze wil dat je haar vast houd, maar hoe zullen we haar noemen? Ze is ook een deel van jouw...' zei Yoko en keek van Cody weer naar hun kindje. 'Weet ik, maar ik wilde je niet kwetsen wat me kennelijk niet gelukt is, Ze wil dat je haar vast houd, maar hoe zullen we haar noemen? Ze is ook een deel van jouw...' zei Yoko en keek van Cody weer naar hun kindje. Cody keek nog steeds nar het kind maar toen naar Yoko 'maar jij bent haar moeder dus vind ik dat jij haar een naam kan geven.' Zei Cody toen hij zag hoe luna met het kind omging en hem daarna vragend aankeek. Hij stak zijn handen naar het kind om haar te pakken, hij deed het heel voorzichtig en keek het meisje aan 'Halo kleintje.' Zei hij zachtjes.

ody vond dat zij de naar coor hun kindje moest verzinnen. Yoko dacht na terwijl hij hun kindje voorzichtig over pakte. 'Wat dacht je van Crase? Ik heb ooit iemand gekent die zo heten al schreef je de naam van haar met een G en nu wilde ik hem met een C schrijven?' Zei Yoko en keek Cody rustig aan, maar ze was vreselijk moe door de bevalling en de bijkomende zorgen die ze zich har gemakt door dat ze Cody niks vertelt had. Langzaam aan zakte Yoko weg in dromen land alhoorde ze niet meer wat Cody zegen zou en een wiegje voor de baby had ze ook nog niet geregelt omdat ze te bang was dat Cody er achter zou komen voor ze het hem verteld zou hebben...

'Wat dacht je van Crase? Ik heb ooit iemand gekent die zo heten al schreef je de naam van haar met een G en nu wilde ik hem met een C schrijven?' Zei Yoko en keek Cody rustig aan, Cody merkte aan haar aura dat ze moe was en liet haar slapen. 'Dat lijkt me een goede naam.' Zei hij zacht en wiegde zachtjes het kind zodat ze in slaap viel voor hij haar bij haar moeder legde en zelf naar buiten ging om een wieg te regelen. Op de mark kon je vaak wel een wieg vinden die men niet meer nodig had en als hij zijn tong gebruikte zou hij gauw genoeg iets voor een klein prijs binnen krijgen. En meteen had hij succes een wieg met baby spullen voor ene kleine prijs en Cody liet het naar Yoko's salon brengen.

Cody hoorde ze zacht nog instemmen met de naam voor hun Baby voor Yoko in slaap weg zakte en droomloze dromen had. Crase giechelde bij haar vaders contact met haar al wenste ze dat beide ouders bij een blefen? Haar vader wiegte Crase in slaap en ze voelde dat ze neer geled werd waarbij haar moeder een beschermende arm om hun dochtertje hee

Toen Cody terug was liet hij de spullen heel zacht naar boven brengen naar haar kamer en betaalde de mannen voor ze vertrokken. Daarna liep hij naar de kamer waar Yoko en Crase sliepen, Hij keek naar hun van uit de deurpoening. Het beste zou voor Crase zijn om allebei haar ouders te hebben e ndicht bij elkaar maar het kon niet, zijn hart behoorde aan iemand anders, toen Yoko haar zwangerschap voor hem verborgen hield had hij Lira tegen gekomen die zijn hart had gestolen.

Dat de mannen zachtjes de spullen in haar woning brachten bemerkte Yoko niet eens zo moe was ze en voelde zich veilig nu Cody de waarheid kende en eigenlijk was het dus de schuld van hun lieve heer die hen beide misleid had. Crase daar in tegen voelde de aura van de mannen, maar omdat ze later weg gingen en haar vader voelde ging ze niet huilen. Wel opende ze haar baby blauwe oogjes, maar veel zien deed ze niet. Alleen het kussen en het gezicht van haar moeder kon ze van zo dichtbij onderscheiden met een waas eromheen. Crase wilde aandacht en begon te brabbelen en te wiebbelen.

Toen hij naar hun kek hoorde hij een zachte gebrabbel van Crase en glimlachte Cody zachtjes en liep naar haar toe, het bed was groot genoeg om er ook bij te komen liggen en dat deed hij. Cody ging aan de kant van Crase liggne en nam haar zachtjes in zijn armen 'Zo kleintje, heb je al genoeg geslapen ofzo.' Zei hij zachtjes om Yoko niet te wekken.

Crase voelde iets op het bed drukken en ze keek richting haar vader, maar hij was nog te ver weg voor haar om hem goed t kunnen zien. Haar hemels blauwe ogen straalde een beetje bij zijn nabijheid. Ze voelde dat hij haar moeder niet probeerd te wekken en draaide zich in het doek om naar hem. De temperatuur was gelukkig warmer geworden en zijn zoete adem liet haar glimlachen net als zijn aanraking. Nu was ze wel dichtbij genoeg om zijn neus te kunnen pakken en hielt hm stevig vast.

Cody keek naar Crase blauwe ogen en glimlachte, ze zag er zo schattig uit. Hij zag dat ze glimlachte en pakte daarna zijn neus vast waardoor hij zachtjes moest lachen 'nee kleintje.' Zei hij zacht en pakte haar kleine handje vast zodat ze zijn vinger kon pakken in plaats van zijn neus.

Haar vader pakte haar handje en ze klemde die rond een van zijn vingers. Zijn stem zacht en vriendelijk. Crase kiert van plezier waardoor haar moeder wakker word. Langzaam opend Yoko haar ogen en ziet Cody met hun dochtertje in zijn armen en ze glimlacht vriendelijk. ‘Ze heeft jow ogen niet?‘ zei Yoko zacht en streelt Crase even over haar hoofdje. Ze wist niet dat Cody al een nieuwe liefde had wiens hart hem behoorde. Yoko zou niet willen dat hij in de problemen komen zou nog dat zijn nieuwe vlam hun kindje als een geheim tussen hen zou en houden net als dat de vader van Cody had gedaan. ‘Cody laten we er iet een geheim van maken zoals jouw vader had gedaan. Ieder kind heeft recht te weten wie hun ouders zijn.‘ haar stem standvast en ze keek Cody ook zo aan.

Cody hoorde Crase kieren van pliezer wat hem goed deed. Het maakte Yoko wakker en Cody zag dat vriendelijk glimlachte. ‘Ze heeft jow ogen niet?‘ zei Yoko zacht en streelt Crase even over haar hoofdje. Cody glimlachte 'ja dat zie ik, maar ze krijgt duidelijk jou gezicht.' Zei hij en keek naar Yoko . ‘Cody laten we er iet een geheim van maken zoals jouw vader had gedaan. Ieder kind heeft recht te weten wie hun ouders zijn.‘ haar stem standvast en ze keek Cody ook zo aan. Cody knikte 'Ik vind het ook niet kunnen wat hij gedaan heeft en ik wil niet in zijn schoenen stappen.' Zei hij en keek naar Crase 'Dat gun ik dit meisje niet.' Zei hij en keek toen naar Yoko 'hoe voel je je?'

Gelukkig stemde Cody ermee in geen geheim van Crase te maken en knikte bij zijn woorden over het uiterlijk van hun dochtertje. “Ik voel me beter nu.“ zei ze en legde haar hoofd weer neer. “Hoe vergaat het jouw nu...“ vroeg ze en keek afwachtend naar Cody.

“Ik voel me beter nu.“ zei ze en legde haar hoofd weer neer. “Hoe vergaat het jouw nu...“ vroeg ze en keek afwachtend naar Cody. Cody haalde zijn schouders op 'het gaat wel, alleen zit ik te bedenkne over hoe ik aan Lira kan uitleggen dat ik een kind heb...' Zei hij zacht en kek naar Crase die zijn vinger nog steeds vast had, het was een kleine engel! Maar ook als ze later groot zou worden wist hij dat ze een engel zou worden, dat kon hij zien aan de zilvere rand van haar aura.

Yoko ging recht zitten en pakte Crase over. “Ja een kleine Engel is ze zeker, maar ik wist niet dat jij en Lira al wat hadden.“ zei Yoko en gaf Crase weer de borst die gretig weer begon te drinken. “Maar wat wij deden was voor haar tijd, dus kan ze het hopelijk niet zo zwaar tillen?“ voegde ze er aan toe en keek Cody weer aan.Yoko hoopte maar dat Lira er geen kwade bedoelingen in zou zien???

Yoko ging recht zitten en pakte Crase over. “Ja een kleine Engel is ze zeker, maar ik wist niet dat jij en Lira al wat hadden.“ zei Yoko en gaf Crase weer de borst die gretig weer begon te drinken. “Maar wat wij deden was voor haar tijd, dus kan ze het hopelijk niet zo zwaar tillen?“ voegde ze er aan toe en keek Cody weer aan. Cody haalde zijn schouders op 'Ik kwam haar tegen nadat jij uit mijn huis was vertrokken,' Zei hij zacht en ging zelf liggen 'Ik hoop dat ze het niet erg vind, wat ze heeft een erg pittig karakter.' Zei hij terwijl hij zijn ahnde nonder zijn hoofd legde en naar de plafon keek.

Yoko hoorde wat Cody zei en luisterde rustig naar hem terwijl Cody naar het plafon blef kijken. “Ze mag best langs komen als ze wilt, maar dan op een normale manier en niet als een wilde.“ zei Yoko als grapje op het einde, maar ze kende Lira niet dus kon ze haar niet beoordelen op hoe ze was. “Het komt vast sel goed Cody daar ben ik zeker van. En mijn stichting Helping Hand voor de arme te helpen loopt ook als een trein. Hier heb ik al zo‘n man of 8 a 10 gevonden zodat ik me de eerste tijd op Crase kan tichten.“ Yoko streelde zijn haar uit zijn gezicht en voelde Crase wiebbelen en liet haar tepel los. Yoko trok haar shirt weer goed en wiegde Crase lichtjes en nu pas voel haar blik op de spullen die Cody bezorgd had. Yoko glimlachte teder en boog zich naar Cody toe voor ze hem een kus op zijn voorhoofd gaf. “Je bent echt een engel weet je dat en niet omdat je er al eentje bent, maar je hebt eerder het karakter van je moeder dae vader.“ zei ze zacht en trok zich weer terug voor Yoko iets voelde. Kennelijk had Crase net een boodschap gedaan...

“Ze mag best langs komen als ze wilt, maar dan op een normale manier en niet als een wilde.“ zei Yoko als grapje op het einde, Cody grinnikte en likte zijn lippen. “Het komt vast sel goed Cody daar ben ik zeker van. En mijn stichting Helping Hand voor de arme te helpen loopt ook als een trein. Hier heb ik al zo‘n man of 8 a 10 gevonden zodat ik me de eerste tijd op Crase kan tichten.“ Yoko streelde zijn haar uit zijn gezicht en Cody knikte 'Mooizo, dan kom ik je wel helpen met de salon hier en natuurlijk Crase.' Zei cody en voelde een kus op zijn voorhoofd en trok zijn wenkbrauwen op “Je bent echt een engel weet je dat en niet omdat je er al eentje bent, maar je hebt eerder het karakter van je moeder dae vader.“ zei ze zacht en Cody grinnikte 'Ik vond wel dat ik dit tenminste moest regelen.' Zei HIj en schoot in de lach toen hij iets rook 'Welkom in de wereld van moeder zijn.' Zei hij grijnzend.

Yoko hoorde hem lachen niet dat ze vond dat hij haar uitlachte, helemaal niet juist. Ze was allang blij dat Cody toch vrienden wilde blijven ondanks dat ze het niet de waarheid vertelt had. Ze kroop met Crase in haar ar van bed en wankelde even voor ze terug zakte. ‘Oh dat ging te snel!‘ mompelde ze even voor Yoko nu wat rustiger omhoog kwam en naar het ledikant liep om Crase daar op haar ruggetje te leggen. Er lagen al wat benodigte spullen op om een baby te verschonen en weer aan te kleden. Yoko had het de vrouwen hier in Doole vaak genoeg zien doen voor de demonen aanval. Ze wist wat ze oest doen en klungelde eerst wat met de luier al zat die na wat priegelwerk prima om haar heupje. ‘Zo kleine dame je bent weer fit voor de komende paar uur!‘ grinnikte Yoko en draaide zich naar Cody om. Ze zag ook de wieg en keek er grijnzend naar. Kennelijk was er al voor gezorgd dat die baby klaar was gemaakt en Yoko legde Crase in de wieg. ‘Het zal zwaar worden de eerste paar weken, maar ik zou het voor geen goud willen missen. Al vanaf dat de Heler zei dat ik zwanger was wild ik ons kleintje behouden. Cody? Ik wens je veel geluk met Lira en dat meen ik. Van wat ik je toen die nacht vertelt had was niet omdat ik jouw wilde, maar juist om je te helpen en het is gelukt want je hebt nu een nieuwe liefde in je leven. Nou ja eigenlijk twee met Crase mee getelt dan.‘ zei Yoko en zag Crase geeuwen en in slaap vallen. Ze keek nog even met een tedere bik in haar ogen naar hun dochtertje voor ze zich duizelig voelde worden van de honger. Yoko deed twee passen achteruit en legde een van haar handen op haar hoofd met een lichte kreun.

Yoko kroop met Crase er uit maar blijkabar stond ze iets te snel op want al gauw ging ze zitten ‘Oh dat ging te snel!‘ mompelde ze even voor Yoko nu wat rustiger omhoog kwam en naar het ledikant liep om Crase daar op haar ruggetje te leggen. Cody sloot maar even zijn ogen want hij kon aan haar Aura voelen dat het goed ging, Het voelde zo heerlijk om rustig aan te doen. ‘Zo kleine dame je bent weer fit voor de komende paar uur!‘ grinnikte Yoko, Hij bleef met gesloten ogen liggen. . ‘Het zal zwaar worden de eerste paar weken, maar ik zou het voor geen goud willen missen. Al vanaf dat de Heler zei dat ik zwanger was wild ik ons kleintje behouden. Cody? Ik wens je veel geluk met Lira en dat meen ik. Van wat ik je toen die nacht vertelt had was niet omdat ik jouw wilde, maar juist om je te helpen en het is gelukt want je hebt nu een nieuwe liefde in je leven. Nou ja eigenlijk twee met Crase mee getelt dan.‘ zei Yoko, Cody grinnikte en voelde plotseling hoe haar aura verslechterde en Hij schoot recht overeind en keek haar bezorgd aan voor hij opstond en haar vastpakte en haar liet zitten 'Ik haal wel wat eten.' Zei hij rustig en haalde snel boilon die hij zag staan, blijkbaar was 1 van de vrouwen had het achtergelaten.