Stehlen ist ein kinderspiel fur mich!

Cody trok spottend zij nwenkbrauw op 'oh dus je wilt liever in de hell belanden? Ik weet niet of je het nog weet hoe het hier was op onze wereld toen de duivel hier alles controleerde, mij lijkt het beter om een boze koning te hebben dan elke dag gemarteld te worden als je dood bent! En trouwens die ouwe man heeft toch een zwak hart, neem een leuk meid voor hem mee en hij is al te vreden.' Zei Cody nog steeds opdezelfde toon en blef naar de man kijken 'Boze koning of de hel, het is aan jou om te kiezen.' Zei Cody daarna.
Yoko wist dat Cody het goed bedoelde, maar ze kromp inwendig ineen. 'Alsjeblieft Laat het rusten?' dacht Yoko en sloot haar ogen ze wilde dat hij ophielt hoe veel liefde ze ook voor hem voelde. Cody moet begrijpen dat ze dit gewoon moet doen. "Liever de hel!" gromde de oudere hunter boos. Hij wilde niet tegen de engel in gaan, maar zijn leven zou pas echt een hel worden doordat de koning hem dan levend aan de helle hounden zou voeren!!!

Cody moet begrijpen dat ze dit gewoon moet doen. "Liever de hel!" gromde de oudere hunter boos. Hij wilde niet tegen de engel in gaan, maar zijn leven zou pas echt een hel worden doordat de koning hem dan levend aan de helle hounden zou voeren!!! Cody rolde met zijn ogen en haalde zijn schouders op, 'het is aan jou maar wees wel gewaarschuwd en als je in de hell komt moet je vooral niet zeggen dat ik je niet gezegd heb.' Zei hij en toen verdween hij, natuurlijk zou hij in de buurt van Yoko blijven maar als de wachters neit wouden acceptere nom een reisje naar de hell maken ging hij haar wel beschermen.

uit eindelijk ging Cody toch weg en Yoko was er ergens wel blij om, ze wilde laten zien dat ze niks misdaan had en dat ging ze bewijzen ook. Maar hoe was niet de vraag. Yoko wist prima wat ze zeggen ging en waarom ze het deed. Toch wist Yoko ook wel dat Cody in de buurt zou blijven in zijn ontzichbare staat. De reis was toch ook weer niet zo lang al werdenn de hobbels en kuilen redelijk hard genomen wat Yoko pijn deed in haar schouders, maar ze klaagde niet. Yoko merkte dat de hunters haar niet aan wilde raken. Dat had ze bij andere keren wel gezien al stond Yoko toen haar zaakje schoon te maken... Toch zat het haar niet lekker en voelde zich toch ongemakkelijk worden zodra ze het paleis in bleed kreeg. Eenmaal door de poorten heen werd Yoko nettjes van de wagen geholpen en daar zag ze Charlie wat jongelui trainen, maar die hunter intereseerde haar niet en Yoko liep met een andere hunter mee die haar naar het paleis bracht. Daar werd ze in een redelijke grote kamer geplaatst en haar boeien werden verwijdert. Ze zag dat het een mooi groot vertrek was met een luxe schrijftafel, luxe bankstel, Luxe stoelen en helemaal achterin een luxe bed, maar goed die stond verstopt achter een verkleedpaneelzodat je hem niet meteen zag. Yoko ging zitten en wachten. Eerst dacht ze dat Charlie binnen zou komen toen Yoko voetstappen haar kant op hoorde komen! Yoko ging op een van de stoelen zitten en wachten af op wie er binnen zou komen?

Cody vloog heel rustig achter hun aan en toen ze bi jde paleis kwamen voelde hij zich niet goed, negative energie viel hem aan van alle kanten en hij voelde de pijn van de vele mensen die hier ooit waren gemarteld en ook de pijn van zijn moeder. HIj lande ergens in de buurt en greep naar zijn hoofd, het was te veel in een keer en hij kreunde van inspanning terwijl hij de beelden probeerde te nergeren. Het deed gewoon pijn.

Charles:
HIj had gehoord dat een Sharpe zich mee ging bemoeien en hij ook een masseur was in haar kleine salon. Dus had hij een kleine plannetje bedacht, hij had gehoord dat Yoko de arme hielp en dat was erg verdacht! maar goed hij wou haar gewoon hier heen hebben en dat was alles. Toen hij hoorde dat ze er was liep hi jregel recht naar zijn werkkamer, hij vond het vreselijk vervelend dat ze Syrax nog neit te pakke nhadden maar nu moest hij zich concentreren op belangerijkere dingen zo als Yoko!

Een van de bediendes kwam binnen en zetten ee karaf neer met water dacht Yoko, maar het bleek een soort sterke drank te zijn en zij dronk eigenlijk alleen op speciaale gelegenheden en dan hoog uit een of twee glazen. Ze bleef naar de jongen man kijken die druk doende was, maar ze liet hem begaan zolang die haar niet verkeert anraken zou. Hoewel ze nog steeds in haar krolse vase zat. Na een paar minuten vertrok de bediede en ze keek weer even rond. Wat hing er toch voor een vreemde geur? Het rook wel lekker, verleidelijk zelfs maar Yoko hielt zich in om niet te gaan zoeken naar de bron van die geur. Ze had alleen nog niet door dat het kattenkruid was dat vermeng was met water en in een schaaltje van een verdamper lag. Yoko begon zich vreemd te voelen en had zin om zich vreemd op te krullen, maar nieuwe voetstappen trokken haar andacht en ze werd weer even scherp zodat zij zich niet nog eens zou laten verleiden door de koning, want daar had ze echt geen zin in. Toen de koning binnen kwam leek de geur sterker te worden. Wat gebeurde er toch weer met haar???

Hij had de bediendes opgedragen om wat digne nte gaan halen en dat neer te zetten, het speciale goedje had hi jal eerder neer laten zetten en toen hij de Bediende er uit zag gaan knikte hij naar hem voor hij zelf naar binnen ging en daar zat yoko, het kattenkruid begon blijkbaar te werken maar daar had zij geen weet van hij glimlachte vriendelijk naar haar en knikte 'goede dag Miss Tenuci.' Zei hij heel kalm en liep naar zijn tafel 'zo vertel is, wat wil je berijken met je 'ik wil de arme redden!'actie' vroeg hij heel kalm en keek har aan.

Zijn woorden weer even kalm als in de salon toen ze de koning voor het eerst zag. Ze moest helde blijven anders zou het misschien verkeert kunnen uitpakken voor haar en ze wilde niet opnieuw met hem in bed belanden... ‘Ik wil ze niet redden enkel wat steunen, voor ik weg ging uit Doole hebben we het ook niet breed gehad en toen was er bijna niemand die zich wat van de armen stand iets aantrok. Ik weet hoe dat is en het voedsel dat anders toch nog twee weken op zijn minste goed blijft zeker in dit seisoen zou zonde zijn om het zomaar weg te gooien. De kussens en dekens was alleen voor dat ze s‘avond‘s niet bevriezen. Niet meer niet minder heer. Ik haal er verder voor mezelf er geen voordeel uit dan respect van hen. zei Yoko rustig en ze keek de koning net zo rustig aan, maar van binnen schreeuwde ze om verlossing! Haar shift wilde bemint worden en de geur van het kattenkruid begon Yoko‘s geest te vertroebbelen. Ze trok even met haar oor om zich helder te houden, maar door de aanzwellende geur va het kattenkruid ging dat niet. ‘Waarom zou ik ze niet mogen helpen?‘ ongewilt vertoonde ze haar charme en probeerde ze de koning van een afstand verleidelijk aan te kijken. Yoko schreeuwde van binnen dat ze hier weg moest, maar haar lichaam reageerde niet omdat het kattenkruid effect dat soort dingen overbodig maakte. Nee ze weer opnieuw in die krolse roes getrokken en nam een wat speelse toch verleidelijke houding aan op de stoel.

‘Ik wil ze niet redden enkel wat steunen, voor ik weg ging uit Doole hebben we het ook niet breed gehad en toen was er bijna niemand die zich wat van de armen stand iets aantrok. Ik weet hoe dat is en het voedsel dat anders toch nog twee weken op zijn minste goed blijft zeker in dit seisoen zou zonde zijn om het zomaar weg te gooien. De kussens en dekens was alleen voor dat ze s‘avond‘s niet bevriezen. Niet meer niet minder heer. Ik haal er verder voor mezelf er geen voordeel uit dan respect van hen. zei Yoko rustig en ze keek de koning net zo rustig aan, Charles knitke en dacht er over na, nee Yoko was neit zo lang geleden hier opgedoemd en zou niet veel te maken hebben met de BFP of de WOF leiders... ‘Waarom zou ik ze niet mogen helpen?‘ ongewilt vertoonde ze haar charme en probeerde ze de koning van een afstand verleidelijk aan te kijken. Hij glimlachte vriendelijk en wist dat de kattenkruid zijn werk deed, heel voorzichtig liep hij naar haar toe 'het is ook niet erg, als jij zo rgaag de arme wilt helpen mag dat.' Zei hij zacht en je hoorde duidelijk een verleidelijke stem. Hi jging voor haar staan en streelde heel zacht haar gezichtje.

Gelukkig begon de koning ook niet over die twee rebel groepen waar van een van de hunters het toen ook over had... Toch kwam de koning naar haar toe en zei dat hij het niet erg vond en als ze wilde de armen mocht helpen. Zijn strelingen lieten bij Yoko van binnen alarmbellen rinkelen, maar opnieuw kreeg ze geen vat op haar doen en laten! Yoko begon eerst zachtjes te spinnen bij zijn aanakingen waarna haar shift het weer van haar over nam. ‘Het voel gewoon beter om andere te helpen dan ze te zien leiden...‘ murmelde Yoko en stond op voor ze langzaam en teder zijn borst streelde. De koning torende boven haar uit en ze moest zich uit rekken om bij zijn gezicht te komen. Het kattenkruid had haar bedwelmt en vervoerde haar, maar Yoko deed haar best om uit deze roes te komen. Al ging dat niet van harte. Yoko ging op haar tenen staan en streelde zijn gezicht voor ze zich nog wat meer uit rekte en hem wr net zo vurig zoende als in het achterkamertje van haar Salon.

Charles hoorde haar zachtjes spinnen en glimlachte, nu had hij gewonnen, dat wist hij heel zeker. ‘Het voel gewoon beter om andere te helpen dan ze te zien leiden...‘ murmelde Yoko en stond op voor ze langzaam en teder zijn borst streelde. Charles bleef haar gezicht strelen e nvoelde dat haar zachte lippen vurig op die van hem, hij legde zijn hand achter haar hoofd en zoende haar terug, zachtjes nam hij haar mee achter de schermen naar het bed, zijn hand streelde haar haar lichaam heel zacht.

De koning legde zijn hand op haar achter hoofd en kuste haar even vurig terug. Ze probeerde haar Shift nog weg te krijgen, maar deze ontglipte haar steeds weer. Yoko werd razend zoiets gebeurde enkel wanneer ze krols was of bedwelmt werd door kattenkruid! Wacht eens... Die geur, die kende ze toch? Maar, maar dat was kattenkruid?! Yoko wist het nu zeker en hoe voorzichtig ook de koning nam haar mee richting het bed achter het scherm wat Yoko eerst nog niet was opgevallen. Hij bleef haar strelen en haar lichaam vulde zich met een vreemde tinteling die ze in het achterkamertje ook gevoelt had. Yoko kreeg de staart van haar Shif te pakken en sleurde haar weg, maar die kat leek wel een paling die net uit het water was gevist en glipte tussen haar vingers uit. Yoko ronde door haar mentale bestaan en hoe haar shift het voor elkaar kreeg wist ze niet maar toen Yoko weer haar shift wilde grijpen botste ze tegen een ontzichtbare muur aan! Ze schreeuwde, maar haar shift luisterde niet! Yoko voelde zijn hand over haar lichaam gaan en die plek in haar hals liet haar nog verder smelten. Yoko vleide haar lichaam tegen die van hem en langzaam knoopte ze zijn dure bloese los terwijl ze zijn vurigheid bleef beantwoorden.

Blijkbaar had de shift van Yoko overgenomen en zelf probeerde ze nog zich zelf tegen te houden maar het lukte niet, Charles bleef haar kussen terwijl zijn vingers haar nek heel zachtjes streelde op de plek waar ze vorige keer ook was gesmolten. Daarn streelde hij heel haar lichaam. Yoko vleide haar lichaam tegen die van hem en langzaam knoopte ze zijn dure bloese los terwijl ze zijn vurigheid bleef beantwoorden. Hij hield zich om niet te lachen, het was zo makkelijk om ee nkat te beinvloeden. Hij begon heel rustig haar van haar kleding te ontdoen en liet haar liggen op haar rug zodat hij haar lichaam kon kussen.

De koning begon haar heel rustig van haar kleding te ontdoen tot ze helemaal in haar nakkie was en legde haar op haar rug neer waarna de koning haar lichaam begon te kussen. Yoko wilde het niet niet weer! Ze gilde mentaal, maar ze brak niet door de ontzichtbare muur heen en bad tot God, maar of hij haar Cody zou kunnen toe sturen nog voor de koning weer met haar zou vrijen was nog maar de vraag. Toch kon ze het niet helpen dat ze smolt voor zijn bewegingen die haar zo gewillig maakte en dankzij het kattenkruid was dat nog erger geworden! Ze woelde door het haar van de koning haar lichaam geheel ontspannen en ging wat verligen zodat hij er gemakkelijker bij kon. Yoko kon niks uit richten en haar Shift was gewoon sterker in deze krolse periode, maar als hij slim was zou de koning iets gebruiken anders zou hij haar bezwangeren, want Yoko liep tegen het einde van haar krolsheid aan!

Yoko ontspande helemaal en daar was hij blij om en toen ze ging verliggen maakte hij zijn broek los en pakte uit zijn broekzak een hoesje die hij om zijn ding deed voor hij naar haar kek en glimlachte, natuurlijk hield hij van pit maar dit was ook gewoon lekker en ontspannen. Charles boog over haar heen en kuste haar nog is voor hij opgewonden werd maar toen hij met haar wou beginnen voelde hij dat iets hem tegen hield, iets bovne natuurlijks.

Het was zwaar o mal die gedachten van zich te verdrijfen maar hij voelde toen hoe god hem bij stond en snel en vloog naar de werk kamer van de koning, hij was er net op tijd want hij zag hem een hoesje om zij ndign doen en vloog naar binnen in zijn onzichtbare vorm en hield een schild om Yoko heen zodat Charles niks met haar kon doen.

De koning voelde haar ontspanning en zag dat hij zijn broek uit deed en een hoesje om zijn ding deed voor hij baar nog een over haar lichaam kuste en met haar wilde vrijen, maar iets hielt hem tegen en Yoko voelde dat Cody dicht bij was. In haar mentale vorm spron ze een gat in de lucht als die er geweest was, maar haar shifklaagde maar kon net als iedereen Cody niet zien. ‘Wat... wat is er? Waarom stopt u?‘ het kwam er klagend uit en Yoko voelde dat haar shift verwart was. Nu kon ze door de ontzichtbare muur breken en nam de controlle van haar shift weer over die ze in een kooitje had gestopt. Yoko schudden even met haar hoofd voor ze in haar ogen wreef het kattenkruid bedwelmde haar nog steeds en dat samen met haar krolsheid was ge goed teken. Maar toen ze rustig voor zich uit keek schrok ze zich een hoedje en kroop snel bij de koning weg tot ze met haar rug tegen het hoofdeinde zat. Ze schudden hevig haar hoofd en trok haar benen op en sloeg haar armen om haar bovenlichaam. Yoko rilde als een rietje en keek weg. Ze durfte hem niet aan te kijken en bleef zitten zoal ze zat. Yoko probeerde vat op zichzelf te krijgen en tegen de krolhsheid en die bedwelmende geur van het kattenkruid te vechten. Ze moest hier weg, maar hoe? Wat zouden de gevolgen zijn???

Charles bleef om zich heen kijkne op zoek naar de oorzaak hoezo hij nisk kon uithale nmaar vond die niet, ‘Wat... wat is er? Waarom stopt u?‘ het kwam er klagend uit en Charles keek nog is naar haar en zag hoe Yoko weer de greep over haar lichaam kreeg en weg van hem kroop, hi jschudde zijn hoofd en begon zich om te kleden terwijl hij nog steeeds zweeg, hij moest snel wat uitzoeken. Hi jliep zonder om te kijken weg.

Cody ontspande zich toen hij weg was en nam zijn kleuren weer aan en trok zij nvleugels terug 'het spijt me Yoko alleen al die gekwelde aura's doen zoveel pijn.' Zie COdy verontschuldigend en gaf haar haar kleren zodner naar haar lichaam te kijken.

Ze zag de koning om zich heen kijken en daarna naar haar vanuit haar ooghoek. Hij schudden zijn hoofd en kleden zich aan voor hij weg liep zonder iets te zeggen. Yoko zuchten van verlichting en zag Cody die zich liet zien en zijn vleugels in trok voor hij haar kleding gaf. Yoko pakte ze dankbaar aan en kleden zich vlug aan voor ze Cody omhelste. ‘Ik ben zo blij dat je op tijd kwam!‘ haar stem klonk als een fluistering, maar ze was hem heel heel erg dankbaar, maar angst over viel haar opnieuw! ‘Maar wat nu? Ik wil geen armband Cody!‘ Yoko liep hem los en ze klemde haar handen om haar armen heen en draaide zich half van Cody af en half naar de deur toe. Ze wilde hier graag weg e wel zo snel mogelijk, maar er waren honderde wachters hier in het kasteel waarvan ze de weg niet eens kende. Yoko wist zih geen raad al had ze het niet gewillen toch was Yoko bang dat ze binnen kort gevangen zou worden en een armband om zou krijgen!!?!?

Yoko klede zich vlug om en gaf hem een knuffel en hij knuffelde haar terug. ‘Ik ben zo blij dat je op tijd kwam!‘ haar stem klonk als een fluistering, maar ze was hem heel heel erg dankbaar, maar angst over viel haar opnieuw! ‘Maar wat nu? Ik wil geen armband Cody!‘ Yoko liep hem los en ze klemde haar handen om haar armen heen en draaide zich half van Cody af en half naar de deur toe. Hij sloeg zijn armen om haar heen en en suste zachtjes 'rustig maar, hij zal je nu niks doen,' Zei hij zachtjes en nam haar mee naar het raam waar hi jhaar optilde en zijn vleugels zich ontvouwde en hij sprong naar buiten en maakte zich en Yoko onzichtbaar.

Nee dat was mooi op gelost! Nu zou hij haar niks doen, maar wat zou hij later gaan doen? Yok voelde zijn arme veilig en arm. Cody nam haar mee naar het raam en tilde haaro p voor hij zijn vleugels ontvouwde en uit het kasteel weg vloog terwijl ze beide ontzichtbaar werden. Yoko hield Cody goed vast en wenste vurig dat de koning niet wat hunters de opdracht zou geven om hhaar terug te brengen naar het kasteel? Maar hoe hadden ze Cody‘s huisje op de erste plaatst gevonden???

Terwijl Cody terug vloog naar zijn huisje probeerde hij te bedenken hoe men zijn huis hadden gevonden, was er iets fout dat men zijn huis zag? Niemand behalve de engelen zou eigenlijk zijn huis kunnen zien en natuurlijk de mensen die toestemming hadden en dan nog was het een uitzondering. Toen hij bij zijn huis aankwam zag hij dat zijn onzichtbare schild hee ldun was wat betekende dat hij de stenen weer moest opladen! Bij zijn veranda zette hij haar neer 'ga maar naar binnen, ik kom zo terug.' Zei hij zachtjes en trok zijn vleugels in terwijl hij naar de plekken ging waar de stenen lagen en zijn hand er op legde zodat die zijn kracht in namen. HEt duurde neit lang maar hij was moe en zijn kracht was uit hem gezogen, letterlijk!

De vlucht leek langer te duren dan de rit op de wagen? Yoko keek naar de verte, maar zag niet echt iets en dacht aan haar droom van eerder. Die was bijna bewaarheid, maar gelukkig had Cody haar nog weten te behoeden van dat. Ze zuchten even toen ze merkte dat Cody daalde en ze zetten haar voeten neer en knikte bij zijn woorden. Yoko was niet moe, maar het effect van het kattenkruid zt nog diep in haar lijf. Het was een soort drugs die zowel verslavend was als waar Yoko gemakkelijk zonder kon! Ze liep naa binnen en zag Luna op haar af komen die later in haar armen sprong en veel kopjes aan haar gaf doordat Yoko naar de dampen van het kattenkruid rok. Yoko spon net zo hard mee, maar zetten Luna toch op de bank voor ze naar de badkamer liep in die geur van zich af te wassen. Yoo kleden zich uit en voelde nog steeds die vreemde tinteling in haar lichaam en vleide haar lijf in allerlij bochten terwijl ze onder de warme waterstralen stond en zakte door haar benen om op de doushevloer vreemd te gaan liggen krullen. Haa shift had Yoko al weer vrij gelaten omdat ze nu toch veilig waren. Nadat Yoko zich had afgedroogt shifte ze en trippelde naar Luna. Ze was nog te krols om zich meteen rustig op de bank neer te zetten en beide begonnen ze gek over de grond te krullen tot Cy binnen kwam. Hij zag er moe uit en Yoko trippelde naar hem toe en vleide haar lijfje even langs zijn been voor ze naar de keuken rende om wat lekkers voor Cody klaar te maken, maar vergat dat ze nog niks aan had getrokkenen zag een grote handdoek op de stoel in de keuken liggen en deed die snel om voor ze het dienblad vast pakte en die naar de kamer droeg waarna ze die netjes neer zetten op het tafeltje en zelf op de anderekant van de bank ging zitten.

HIj liep moe naar binnen en zag hoe Yoko naar hem toe kwam in haar kattenvorm en haar lijfje tegen zijn been aan vleide, hij glimlachte en gaf haar een aai voor hij vertrok naar de badkamer waar hij de douche aanzette en daar onder ging staan, die warme stralen lieten zijn spieren ontspannen en hij sloot zijn ogen, hij voelde elke druppel die zijn lijf raakte. Na zich hebbe ngewassen droogde Cody zich af en trok een grijze jogging broek aan en boven een wit shirt. Toe nhij op de bank ging zitten zag hij Yoko aan komen lopen met alleen een handdoek om haar lichaam gewikkeld en glimlachte naar haar toen ze eten voor zijn neus neer zette 'zonder jou zuo ik hier vast verhongeren.' Zei hij grijnzend en viel zijn eten aan.

Ongewilt begon ze charmant te giechelen terwijl ze zag hoe Cody op het eten aan viel. Cody kon haar altijd weer op vrolijken en ze glimlachte vriendelijk naar hem. ‘Dat zal vast niet. Je hebt het zonder mij ook uit gehouden.‘ zei Yoko met een kleine knipoog. Yoko wilde graag in zijn buurt zijn, maar wist wel dat hij niks voor haar voelde wat ze wel jammer vond. Luna sprong bij haar op schoot en krulde zich op. Yoko streelde de poes die luidkeels lag te spinnen. Haar gedachten dwaalde af naar hoe ze Cody een paar dagen gelede aan tafel had zien zitten. Hij was lekker gespiert en ze wenste dat zij hem van zijn gebroken hart had kunnn helen?

Hij hoorde haar charmant giechelen wat hij schattig vodn an haar. ‘Dat zal vast niet. Je hebt het zonder mij ook uit gehouden.‘ zei Yoko met een kleine knipoog. Cody grijnsde naar haar 'ja das ook waar maar toen moest ik zelf eten koken en zo kom ik uit de douche en het eten is al klaar.' Zei Cody grijnzend terwijl hij verder ging met zijn eten en naar luna keek die luid spinden. Hij voelde zich al een stuk beter na gisternacht toen hij met haar had gepraat maar nog steeds voelde hij zijn verdriet diep in zijn hart.

Yoko knikte op Cody‘s woorden en keek hem even aan. Ze zag nog in zijn ogen dat hij nog niet vrij was en dat deed haar toch wel een beetje pijn om dat te zien. ‘Je kunt altijd nog vooruit koken dan hoef je het enkel op te warmen of gewoon koud te eten.‘ zei Yoko plagend en voelde Luna van haar schoot glijden en vluchten het huis uit om haar eigen voedsel bij een te vangen. ‘Je bent een leuke aardige jongen Cody ookal houd jje van stelen.‘ mompelde Yoko en trok haar benen op de bank, maar wel zo dat je niks onder de handdoek kon zien. Het voelde gewoon al fijn om bij hem te zijn, maar nu...