its enoying, the hate feelings (Razor)

Tamine streek verveeld door haar haren. Hoorde stemmen achter haar en zuchtte toen gefrustreerd en rende weer door. Op dit moment wou ze geen gewoon mensen of hunters of weet ze wat tegen komen. Toch sierde er een grijns op haar lippen. Haar haren wapperde naar verschillende kanten. Nog niet zo lang geleden was ze bijna haar ouders tegen het lijf gelopen. Tamina had hen moeten doden toen ze de kans had gekregen, ze dacht dat het wel zou lukken maar nee ze was gewoon een andere kant op gedraaid en verdorrie nog weg gegaan. Die ouders van haar moesten gewoon dood twee hunters minder op de wereld zou het zijn en zou zij eindelijk verlost zijn van die haat woede. Het irriteerde haar en dat was frustrerend genoeg. Geirriteerd mompelde ze wat sprong toen over een boomstam en veranderde weer in het reusachtige beest. De sabeltandtijger, ze voelde zich altijd vrij als ze in het beest veranderde. Alleen zo kon ze de haatgevoelens ontwijken. Het leven van een dier leek zo veel simpeler, je zag prooi en jager, vriend en vijand. Niks anders. Even gromde ze luid waardoor de grond onder haar even trilde maar dat was alleen te voelen als je erop lette. Tamina draaide even met haar oren en ging al snel in een draf met haar krachtige poten waardoor het helemaal geen draf leek. Wat verderop zag ze de grote weg richting het dorp. Juist voor de weg transformeerde ze weer terug normaal, streek even haar haren weer wat deftiger en stapte op de weg, ze was wel niet van plan om naar het dorp te gaan dus ging ze met een zucht tegen een boom leunen zodat ze niet meteen zichtbaar was voor de mensen die niet zo goed oplette.




[Razor]

Een heerlijk zonnetje dat op je huid scheen, De prachtige blauwe hemel waar maar een paar witte wolken in de zien waren. De wind die door je haren speelde. Dit was pas leven! Hij kon zich vrij bewegen en zich geen zorgen maken over dat niemand hem nog kon zien of niet? Razor was vrolijk en het was nu zeker een week geleden dat hij dit leven verkregen had door de samenwerking van Eva met de spullen die ze nodig had gehad. Razor had er 12 uur lang over gedaan om het lichaam eigen te maken en nu kon hij zich zonder moeite bewegen en alles doen wat hij maar wilde. Hij was er wel achter dat hij genoeg moest eten om het energie level op peil te houden. Razor had zijn maag gevuld voor hij Old Home verlaten had en Dregoe en Mistake laten weten dat hij even zou gaan trainen. Nu ja trainen? Eigenlijk was het meer het opjagen van Bloodhunters dan echt alleen te trainen zoals de andere deden. Iemand doden was voor Razor een sport geen bezigheid die bescherming vor andere bood. Razor renden in zijn shape vorm over een grote weg waaar vele Bloodhunters over heen reden. Razor zag in de verte een groepje van vier samen lopen te praten en Razor grijnsde zijn maniekale grijns weer. Vers boed en nog lekker warm ook nog, zijn lievelings korstje! Razor stormde naar voren en hoorde hen gillen dat er een shifter aan kwam, maar ze hadden hem te laat gezien en Razor sloeg zijn messcherpe klauwen uit en doorboorde de eerste de beste door zijn borstkast en de andere sprongen even opzij. Razor lachte toen de man stierf en hij gooide het lijk naar een van zijn collega's Ze vielen aan, maar Razor danste tussen hen door alsof ze stil stonden. en doden de een naaar de andere zonder moeite tot ze allemaal dood waren merkte Razor pas een dame op.

Tamina was juist van plan om zich om te draaien en weg te stappen om iets anders te doen, toen ze inneens stemmen hoorde. Toen ze zich richting draaide waar de stemmen vandaan kwamen zag ze al welke soort het was. Bloodhunters, Tamina snoof, ze moest niks van hen hebben het waren gewoon mensen die onnodig waren. Haar ogen vernauwde ze een beetje en keek hen nauwlettend aan. Het waren er vier in het totaal. Als Tamina nu zou wegdraaien zouden die bloodhunters haar in de gaten krijgen dus bleef ze maar staan. Met een ruk draaide Tamina haar hoofd naar waar ze al snel geluid hoorde. Ze kon niet anders dan een lichte grijns op haar lippen krijgen toen een shap shifter tussen de bomen voorbij stormde en de mannen meteen aaanviel. ZWijgzaam keek ze toe hoe de mannen gilde en er werd meteen al een doorboord door de klauwen van de shifter. Ze hoorde de shifter lachen toen hij de man had gesmeten naar de overige mannen. Die vielen natuurlijk meteen aan maar Tamina wist al meteen dat die mannen helemaal geen kans hadden, domme mensen waren die bloodhunters. Rustig sloeg ze haar armen gekruist over elkaar. Ze moest toch lichtjes grinniken toen de shape shifter haar nu pas maar opmerkte nu al die bloodhunters dood waren."Heb je er van genoten" Grijnsde ze vragend maar bleef ontspannen staan.

De vrouw vroeg of hij ervan genoten had en Razor veranderde terug in zijn menselijke vorm en leek spreken op de zoon van Dregoe. 'Meer dan genoten!' zei Razor met een manikale grijns op zijn gezicht. Eva had het lichaam gemaakt en het werkte perfect. Razor kon het in alle bogen wringen die hij maar wilde en zijn snelheid was ietsjes hoger dan die van de normale Shifters. Razor likte het bloed van zijn handen en liep naar haar toe. Ze rook bekent, maar ze was kennelijk niet zo vaak bij de WOF als hij dat wel was. 'Jij bent toch ook een lid van de WOF?' vroeg Razor en hij ging tegenover haar tegen een boom leunen.

Tamina keek hem afwachtend aan terwijl ze enkele plukjes van voor haar ogen weg haalde en die achter haar oor legde zodat ze hem recht kon aankijken. Geduldig wachtte ze af terwijl hij zich weer als mens transformeerde. . 'Meer dan genoten!' zei hij met een manikale grijns op zijn gezicht waardoor TAmina even grinnikend haar hoofd schudde."Dat heb ik gemerkt" sprak ze met haar melodieuze stem en glimlachte lichtjes naar hem en liet toen even haar ogen naar de verscheurde mensen glijden maar keek toen weer naar de gast voor haar. 'Jij bent toch ook een lid van de WOF?' vroeg de gast en hij ging tegenover haar tegen een boom leunen. Tamina knikte."Ja, maar had de laatste dagen het nogal druk met dingen." Sprak ze schouder ophalend"Jij ook zou ik zeggen" Vervolgde ze rustig."Ik ben trouwens Tamina" Stelde ze zich grijnsend voor. De dingen dat ze had moeten doen hield ze liever voor haarzelf.

Ze had dus wat dingen te doen de aatste paar dagen, maar Razor ging er zijn kop niet over breken wat het zou kunnen zijn en haalde zijn schouders op. 'Aangenaam Tamina, Ik ben Razor een adoptie jong van Dregoe en Mistake. Als was het niet van harte!' stelde Razor zichzelf voor en zei de laatste zin zo zachtjes dat het bijna niet te horen was. Het voelde goed bij een andere shifter tezijn die er net zo van genoot Bloodhunters te doden als dat hij dat zelf ook deed. 'Nog zelf wat gedood?' vroegRazor met een speelse grijns op zijn lippen, maar het bleef er gemeen uit zien.

Tamina keek al lang niet meer naar de dode hunters die daar dood lagen, ze waren dood en dat was het enige wat haar wat kon schelen.' Aangenaam Tamina, Ik ben Razor een adoptie jong van Dregoe en Mistake. Als was het niet van harte!' stelde de gast die dus Razor heette en hij zei de laatste zin zo zachtjes dat het bijna niet te horen was. Verbaasd keek ze hem even aan, maar ze ging er niet achter vragen als hij dat zelf wou doen dan zal hij dat wel doen."ook aangenaam" Grijnsde ze. 'Nog zelf wat gedood?' vroeg Razor met een speelse grijns op zijn lippen, maar het bleef er gemeen uit zien. Tamina schudde met haar hoofd."Nee, maar daar zal ik wel snel genoeg verandering in brengen." Antwoorde ze rustig en rekte zich even kort uit. Toen ze naar boven keek zei ze nog wat mompelende"Misschien vandaag nog" Het was meer tegen haar zelf dan tegen Razor. Tamina keek naar de weg, later zouder er hier nog wel een paar passeren. Ze heeft genoeg geduld.

Tamina zei dat ze nog niets gedood had, maar dat ze daar snel genoeg verandering in aan zou brengen. Razor grijnsde nog harder en kon zijn geluk niet op. Hij wist dat Hope tegendodenwas, maar het zat er nu eemaal bij hem zo diep geworteld dat hij er nu eenmaal veel plezier aan beleefde. Razor hoorde hoefstaappen overde weg enkeek even in de richting van het geluid. Als zehier bleven konden ze de hele dag Bloodhunters vermoorden!

Tamina dacht even rustig na waardoor ze even naar een willekeurige boom staarde. Ze zal haar ouders weer tegen komen, en dat weet ze heel zeker. De haat die ze voelde voor hen. Het maakte haar geirriteerd en was echt frustrerend. Geroffel van hoefstappen klonk in de oren van Tamina waardoor ze uit haar gepeins kwam en simpel weg naar de richting keek, ze glimlachte liefjes alsof ze een engeltje was...Natuurlijk was ze dat neit echt helemaal maarja iets schijn houden kan nooit kwaad niet dat Razor daar gaat intrappen maar oke."Zo te zien hebben we bezoek." Sprak ze rustig. Tamina stapte van de grote weg af en ging achter een boom staan klaar om zich weer te transformeerde. De neiging om het meteen te doen was groot maar ze kon zich beheersen. "Klaar?" Vroeg ze nieuwsgierig naar hem. De woorden waren er nog maar juist uit en ze transformeerde weer in de grote sabeltandtijger. Een lichte grom kwam uit de keelgat van het grote beest.

Tamina leek na te denken en toen ook zij de hoeven van de paarden hoorde glimlachte ze liefjes en ntdekte Razor dat het eigenlijk een masker was, Hij grijnsde breed en ging ook van de weg af en lbleef staan kijken naar de didelijk geschrokken Bloodhunters die de lijken zagenliggen. Toen Tamina vroeg of hij klaar was knikte Razor en veranderde in zijn shape vorm en zag Tamina als een grote sabeltantijger staan. Hij grijnsde vals en wachten tot ze beiden aan konden vallen. Razor bleef hij Tamina uit de buurt en doden de ene naar de andre Bloodhunter. Hun paarden sloeg hij de benen tot bloedenstoe open en toen ze klaar waren lag er al een begoorlijk bergje lijken op het midden van de weg. Razor grijnsde en nam wat vlees van een van de paarden en at het op. Hij moest genoeg energie houden anders voelde hij zich flauwtjes worden.

rustig trok ze haar scherpe klauwen uit en strekte zich even. Haar staart zwiepte geduldig heen en weer. Ze verplaats even en zag vanuit haar ooghoeken de mannen op hun paarden komen die al snel de lijken op de weg zagen en schrokken. Razor sprong meteen tussen de andere, ook Tamina sprong met een lenige beweging recht op een man die nog op zijn paard zat. Met de helft van zijn buik tussen haar tanden vielen ze beide van het paard die steigerde van Tamina. Met een korte ruk met haar hoofd scheurde ze de buik van de man open die gilde van de pijn maar uiteindelijk stierf van de open wond in zijn buik. Meteen rende Tamina op een andere, ze liet de paarden maar aan Razor over ookal roken die dieren heerlijk. Een van de bloodhunters wou er bijna vandoor gaan maar ze zette daar een stokje voor en sprong recht op de man af en boorte haar twee vlijmscherpe lange tanden in zijn keel, meteen was hij dood. Ze had de man nog steeds bij de keel vast en sleepte het terug bij de andere dode hunters liggen, likte toen even het bloed van haar tanden en schudde zich even uit en stapte toen op een ander paard af liet die van Razor met rust en begon stukken vlees van het dier te scheuren.