Daddy don't love me...

Lily was droevig wat ze ook deed haar vader leek haar maar niet aardig te vinden. Ze was weggelopen en nu eigenlijk nogal verdwaalt ze kwam terecht in een fruitbomenveld nadat ze per ongelijk een paar doornstruiken had opgefikt. Nu zat ze met een grote appel in haar hand te huilen in het appelboom veld. Lily snapte niet waarom haar vader zo'n hekel aan haar had. Ze deed toch niet verkeerds? En haar moeder wilde het niet zeggen ze zei altijd maar daar ben je nog te jong voor....

Met langzame stappen liep de leider van de WOF uit zijn huis, zijn verloofde lagnogte slapen en Will had zich voor zo ver Dregoe wist terug getrokken in het ondergrondse dorp waar ze vorige maand nog verbleven. Dregoe wilde fruit gaan plukken voor Mistake toen hij een geur rook. Het was van een kind die zo te ruiken helemaal alleen rond liep. Ze rook vaag bekent, maar dregoe kon de geuren nog geen plaatst geven. Met de fruit schaal onder zijn arm liep Dregoe verder. Toen hij bij Fruit garden aan kwam werd de geur sterker en Dregoe werd steeds gespannender, maar toen hij een klein hoopje ellende zag zitten onder een van de frutbomen nam die gespannenheid af.Het was maar een kind en die deed hij niks. ' zeg eens kleintje wat doe jij zo ver van huis?' vroeg Dregoe terwijl hij bij haar in debuurt op zijnhurken ging zitten. Het litteken aan de linkerkant van zijn gezicht werd wat naar achteren getrokken door de vriendelijke glimlach die hij haar aanbood.

Ineens hoorde ze een stem en ze keek met grote ogen naar de man die vriendelijk naar haar glimlachte. Lily bleef hem even aanstaren met de tranen die nog steeds uit haar ogen stroomde. "Omdat papa mij haat!" Huilde ze ze probeerde de tranen weg te vegen maar ze kwamen steeds terug. Vreemd genoeg was ze niet echt bang voor de man. Maar waarschijnlijk komt dat omdat haar vader enger was en ze van hem ook geen bang had....

Het kind zei dat ze hier was vanwegen dat haar vader haarr haten? Hoe kon een vader nu zijn eigen kind haten! Dregoe snapte niet hoe iemand zo gemeen tegen een Kind kon zijn... Het meisje huilde nog steeds terwijlze haar tranen wegveegde, maar de waterlanders bleven terug komen. Dregoe kende het kind dan wel niet, maar hij wilde het sussen en troosten, net zoals hij vroeger bij zijn zoon had gedaan. DRegoe gingnaast haar zitten en streelde voorzichtig de nat gehuilde haren uit haar gezicht. 'Er zal vast een verklaring voor zijn, maar je vader zal het wel erg druk hebben waardoor het lijkt dat hij je haat?' zei Dregoe en hij keek haar vragend aan. Hoe was ze hier eigenlijk terecht gekomen op de eerste plaats? 'Mag ik vragen hoe je heet? Ik ben Dregoe Moonus.' vroeg Dregoe en stelde zichzelf meteen aan het kind voor.

DRegoe gingnaast haar zitten en streelde voorzichtig de nat gehuilde haren uit haar gezicht. De man begon te praten en ze keek naar zijn grote handen die het natte haar uit haar gezicht deden. Hij zei zijn naam blijkbaar heette hij dus Dregoe. Ze keek hem aan en zei met een zachtte stem. "Mijn naam is Lily." Ze legde haar hoofd op haar handen en zuchtte. "Papa haat mij wel! Hij zegt het de hele tijd en hij heeft het helemaal niet druk hij doet nooit iets behalve mij slaan dan... Hij zegt steeds dat het mijn schuld is dat mijn moeder bijna dood was." Zei ze terwijl er nieuwe tranen opborrelde.

Het meisje hetendus Lily en Dregoe knikte gebrijpend op wat ze later zei. Hoe kon iemand nu zijneigen kind haten? Om zoiets ging je je kindtoch niet haten, misschien heel in het begin, maar daarna kende je toch de vreugde om je eigen kind? Dregoe had Will ook eerst boos aangekeken doordat hij zijn verloofde ook pijn had gedaan, maaar die boos enbezorgdheid waren meteen van tafel geveegd toen hij hun zoontje had gezien. Lily was er erg verdrietig om en dat begreep hij heel erg goed, want hij had vaker van zulke dingen gehoort. Lily leek onttroostbaar, maar hij wilde haar helpen en troosten! Dregoe trok Lily voorzichtig naar zich toe en ging in een troostende houding zitten. ' Hij zal vast wel bij draaien als hij eenmaal merkt dat je iets mankeert.' zei dregoe met zachte en troostende stem. Dregoe wreef over haar schoudertjes en ruggetje terwijl ze zat uit te huilen.

Dregoe trok Lily voorzichtig naar zich toe en ging in een troostende houding zitten. Ze sloeg haar armpjes om hem heen en bleef maar huilen. Dregoe wreef over haar schoudertjes en ruggetje terwijl ze zat uit te huilen. Ze keek hem aan toen hij wat had gezegd en ze schudde haar hoofd. "Nee dat doet ie niet hij is degene die mij pijn doet." Zei ze terwijl ze haar mouw even opstropte en de littekens liet zien die haar vader veroorzaaakt had als hij weer een woede uitbarsting had gehad.

Dregoe keek geschokt toe toen Lily haar mouw opstroopte en de litekens liet zien die haar vader bij haar veroorzaakt had! Hoe kon haar moeder dat veroorloven of was ze nog te zwak om het tegen de vader van het kind op te nemen? 'Waarom... zegt je moeder er niks van o is zij er niet bij als het gebeurd?' eerst wilde Dregoe een andere vraag formuleren, maar toen stelde hij Lily de vraag of haar moeder wel wist wat haar vader bij haar deed? Dregoe begon kwaad te worden op de man die zich haar vader noemde. Dregoe zou hem eens flink de waarheid zeggen als hij wist wie het was, maar zijn eigen familie had nu ook een groot probleem. Hij was zijn oon kwijt en Dregoe wist niet waar hij uit hing, maar hopelijk zou Will snel weer terug komen!

Dregoe keek haar geschokt aan en vroeg haar wat over haar moeder. "Mama houd hem vaak tegen maar het is niet simpel om een draak tegen te houden weet je. En mama zegt dat hij er niets aan kan doen..." Zei ze met een zucht terwijl ze haar mouw weer naar beneden deed. Ze was het niet gewend om met iemand te praten maar ze was wel blij dat ze haar hart eens kon luchten ze had in haar 6 levensjaren altijd alles opgekropt. Lily keek Dregoe aan en ze probeerde een beetje te glimlachen haar witte tandjes waren te zien. Ze keek hem nu even schuldig aan. "Euh....het waren toch niet uw doornstruikjes voor de appelbomen hè? Want...euh....ik heb ze zeg maar een beetje verbrand..." Gaf ze blozend toe.

Lily zei dat haar moeder hem vaak tegen hielt, maar dat het moeilijk was omeen draak tegen te houden. Dus haar vader was een draak als shifter een van de moeilijkste shiftings om onder controlle te krijgen! Toen ze vroeg of het zijn doornstruiken waren geweest die rond Fruit garden stonden. Even keek hij haar vragend aan, maar al snel kwam ze met de volgende woorden. Dregoe kon horen dat ze zich schuldig voelde en dat het haar niet gemakkelijk viel om over zulke dingen te spreken! Dregoe keek even naar de plek waar Lily door naar binnen gekomen was. Gelukkig warenhet maar een struik of twee geweest die ze verbrand had en hij keek weer naar Lily en glimlachte vriendelijk. 'Maak je maar geen zrogen Lily die struiken vervangen we wel weer, maar je bent eigenlijk op mijn terretorium. Dat is best groot en dit is en een klein deel van.' zei Dregoe en aaide Lily nog even over haar bol.

hij keek weer naar Lily en glimlachte vriendelijk. Dregoe aaide Lily nog even over haar bol. Ze keek hem een beetje verbaasd aan. "Du...dus u gaat mij niet slaan omdat ik iets kapot gemaakt heb?" Ze vond het maar vreemd haar vader was altijd kwaad als ze iets kapot ad gedaan. Ze keek rond dus dit was allemaal van dregoe! Ze keek hem aan met een schattig lachje. "U heeft een mooi gebied." Zei ze terwijl ze even rechtstond en rond draaide. Wanneer ze ronddraaide kwamen er kleine vonkjes van haar huid af. Lily keek Dregoe glimlachend aan. "Wilt u een tovertrucje zien?" Vroeg ze terwijl ze voor hem ging staan en haar huid liet bedeken met blauw vuur ze voelde het niet het deed geen pijn aan haar huid. Ze maakte een paar pirouetten en liet het vuur toen doven.

Lily keek hem even verbaasd aan en vroeg of hij haar niet ging slaan! Dregoe schudden van nee en zag hoe ze haar huid in brand zetten. Evenschrok hij wel bij dat te zien, maar toen ze het vuur weer doofde zaten er geenbrand plekken op haar lichaam.Een glimlach verscheen op zijn lippen en hij bewonderde haar. Hoe kon haar vader nu zo tegen haar doen. het was een prachtige meid en ze kon al wat dingen die ze op haar leeftijd juist hoorde te trainen! 'Knap gedaan, maar waarom zouik je moeten slaan? Die struiken zijn te vervangen dat ben jij daar in tegenjuist niet lilyen dat is wat je Vadermoet leren te begrijpen.' zei Dregoe en stond op voor hij naar haar toe liep en zijn hand op haar schouder legde.


( Sexy Baby, maar ik heb Mistake al of was dat geen versier poging op je spoiler? )

Hij schudde zijn hoofd toen ze vroeg of hj haar niet ging slaan. Dregoe stond op en ze kromp ineen toen hij zijn hand ophief maar hij sloeg haar niet hij legde gewoon zijn hand op haar schouder. "Maar papa haat mij daarom kan ik niets goed doen hij zegt dat ik mijn mama bijna vermoord heb toen ik in haar buik zat. Maar ik deed het niet express ik was gewoon te sterk zegt mama..." Ze zuchtte. "papa wilt mij niet helpen met mijn transformaties en mama kan het niet omdat ze zelf niet kan veranderen..." Zei ze terwijl ze haar hoofd naar de grond richtte.


(Zeker geen verleid poging ik denk dat het leeftijdsverschil nogal groot is en ze ziet hem eerder als vader . Trouwens ik ga mijn eigen acc niet bedriegen hoor.)

Lily kromp in een toenhij zijn hand op hief en keek even verwart naar de hand en sprak toen weer. 'Soms gebeurendat soort dingen en je vader is een dwaas omje zo te behandelen. Alsje een goede leermeester zoekt kun je altijd hier weer terug komen, maar als je een van de leden tegen komt noem mijn naam en ze zullen je naar mij toebrengen.' zei Dregoe met dezelfde vriendelijke glimlach op zijn lippen. het werd al laat enhet was al bijna Middag Mistake zou zich vast afvragen waar hij bleef! Dregoe richten zijn aandacht even op het fruit in de bomen en teleporteerde ze in de schaal die hij had neer gezet toen bij Lily ging troosten. 'Ik zal je voor nu moeten vragen ons terretorium te verlaten tot je er klaar voor bent om door een van ons getraint te worden.' zei Dregoe vriendelijk, maar ook een beetje streng zodat het klonk dat hij geen tegenspraak dulde op het moment.

Ze luisterde naar wat hij te zeggen had en ze knikte begrijpend. Hij was vriendelijk voor haar en daar was ze heel dankbaar voor ze sloeg haar armen om zijn benen en knuffelde hem hoger geraakte ze namelijk niet. Ze keek hem aan. "Dankjewel meneer Dregoe." Zei ze met een vrolijke glimlach terwijl ze weghuppelde weer terug naar huis waar ze waarschijnlijk weer slaag ging krijgen omdat ze weggelopen was...

Lily luisterde en knikte begrijpend, waarnaze hem om zijn been vast pakte enDregoe een knuffel gaf. Glimlachend kneep hij even lichtjes in haar schouder en luisterde naaar wat ze zei. 'Zeg maar gewoon Dregoe.' riep Dregoehaar na en vertrok met de volle fruitschaal. Terug naar Old Home en terug naar zijn lieve verloofde. Terug naar hun dagelijkse zorgen om in leven te blijven enaf te rekenen met de Bloodhunters!