Big troubles [Ezio Liliana Kiba]

Luna werd wakker met barstende hoofdpijn in een donkere vochtige kamer. Haar handen waren aan elkaar gebonden en er zat plakband op haar mond. Luna bewoog even met haar handen maar ze zaten te hard geboeid. Luna zag dat ze haar eigen kleren niet meer aan had maar een soort van buikdans pakje. Luna snapte niet wat ze hier deed en ze dacht even diep na. Het laatste wat ze had gedaan was even wat fruit gaan plukken voor Ezio en toen werd alles zwart. Wat was er gebeurt en wie had haar hier gebracht en waarom? Als het een bloodhunter was geweest had hij haar toch naar de arena gestuurd? Luna hoorde voetstappen en stemmen maar ze was nog te hard versuft om te horen wie het was. De voetstappen kwamen dichterbij en Luna zag hoe de deur open ging...

Hij grijnsde en liep door de gangen. Zijn smaragd groene ogen schitterde in het zwakke licht. Een onheilspellende grijns verscheen op zijn gezicht. Hij kwam twee deuren tegen. Hij stopte bij de eerste deur en opende het gleufje, daar zag hij Ezio, nog nooit had hij hem zo zwak gezien. Helemaal geboeid terwijl er een doek voor zijn mond hing. Hij keek in zijn angstige ogen. Kiba schoof de gleuf weer dicht en ging naar de tweede deur. Hij opende de deur. Er was een fel gekraak te horen en hij kwam uit in een vochtige, donkere kamer. Ergens in een hoekje zag hij Luna liggen, ze leek wel licht te geven. "Hallo lieverd, wat vind je van de gastvrijheid? Leuk hotel, niet?" Hij grijnsde. "Waarom zeg je niets? O, je hebt plakband op je mond, maar beter ook." Hij grinnikte en zijn ogen twinkelde. Kiba draaide zich om en zag Liliana verschijnen. "Schat, wat zullen we met haar doen?" Hij ging naar haar toe en gaf haar een zachte kus op haar wang.

Luna zag Kiba verschijnen de shapeshifter die haar al eerder pijn had bezorgd ze keek hem recht in zijn ogen hij leek zoveel plezier te hebben Luna gromde een beetje. "Hallo lieverd, wat vind je van de gastvrijheid? Leuk hotel, niet?" Hij grijnsde. "Waarom zeg je niets? O, je hebt plakband op je mond, maar beter ook." Hij grinnikte en zijn ogen twinkelde. Luna schopte wild met haar benen hoe durfde hij haar lieverd te noemen en waar was Ezio? Als ze haar hadden zouden ze hem vast ook ergens gevangen houden. Luna vond het een vreselijk idee. Ze zag het bruinharige meisje binnen komen en Kiba een kus geven ze snapte er niets van zij was een bloodhunter en Kiba haatte bloodhunters toch? Ze begreep er niets van....

Liliana was zo vrolijk ze hadden Luna en Ezio te pakken Ezio zag er zo kwetsbaar uit en dat was hij ook wat was dat een heerlijk gevoel ze hoorde Kiba grinnikten en Luna wat uitdagen ze kwam naar hem toe e gaf hem een kus op zijn wang. Hij grinnikte en zijn ogen twinkelde. Kiba draaide zich om en zag Liliana verschijnen. "Schat, wat zullen we met haar doen?" Hij ging naar haar toe en gaf haar een zachte kus op haar wang. Liliana grinnikte en legde haar handen op zijn schouders. Ze keek hem recht aan0. "Jij mag kiezen schat ze is helemaal van jouw terwijl zal ik onze andere gast onder handen nemen? Dan kan Ezio nog eens een echte vrouw zien." Zei ze met een grijns terwijl ze Kiba een kus gaf en de kamer lachend uit liep opweg naar Ezio Auditore....

Ze grinnikte en legde haar handen op zijn schouders. "Jij mag kiezen schat ze is helemaal van jouw terwijl zal ik onze andere gast onder handen nemen? Dan kan Ezio nog eens een echte vrouw zien." Hij grijnsde. Ze gaf hem een kus en ze verdween. Hij sloeg zijn handen in elkaar en wreef eens goed. Kiba ging dichterbij naar Luna. "Wat zal ik met je doen?" Hij grijnsde en zijn hand verdween in zijn zak. Opeens haalde hij een grote spuit tevoorschijn. Hij grijnsde vals en ging naar Luna toe. Met één hand hield hij haar tegen en met de andere stak hij de spuit in haar arm. Langzaam liet hij de vloeistof erin lopen. Hij trok de spuit met een snok uit haar arm en grinnikte. Kiba verdween heel even de kamer uit en legde de spuit weg. Daarna ging hij weer naar binnen, het gif zou nu moeten werken. "Hallo liefje." Hij glimlachte engelachtig.

Hij sloeg zijn handen in elkaar en wreef eens goed. Kiba ging dichterbij naar Luna. "Wat zal ik met je doen?" Hij grijnsde en zijn hand verdween in zijn zak. Opeens haalde hij een grote spuit tevoorschijn. Luna gromde ze rook de vloeistof ze wist wat het was het was het zelfde gif dat Ezio ooit had toegedient gekregen. Hij kwam naar haar toe en stak de spuit in haar arm ze voelde de vloeistof in haar gaan en toen verdween hij even. Ze voelde zich even misselijk maar haar helede gave neutralizeerde het gif. "Hallo liefje." Hij glimlachte engelachtig. Luna wist dat ze het spel moest meespelen er was een grote kans dat ze dan wel kon ontsnappen en Ezio bevrijden. "Hai schatje" Zei ze met een zoete tem en een glimlach. Ze probeerde aan niets te denken ze wist wat hij kon. Ze vulde haar gedachten met hem maar verried niets.

"Hai schatje" Hij controleerde even haar gedachten en grijnsde, het gif werkte. Hij ging naar haar toe en streelde over haar wang, zacht en teder. Daarna kuste hij haar, dit keer voelde het vele beter dan toen hij haar verplichte. Hoewel hij dat technisch gezien nu ook doet. Zijn handen gleden over haar lichaam richting haar benen. Die knoopte ze los. Terwijl hij haar verder kuste, gleden zijn handen naar haar 'heuveltjes'. Hij stopte en grijnsde. "Hoe voelt het lieverd?" Na haar antwoord begon hij haar weer te kussen.

Hij grijnsde ze lachtte vriendelijk hij trapte er dus in. Hij begon haar wang rte strelen het was geen onaangenaam gevoel maar ze wilde het niet niet van hem. Maar ze bleef haar gedachten onder controle houden ze had een ijzeren zelfbeheersing. Hij begon haar te kussen deze keer deed ze mee met de kus om niet door de mand te vallen. Zijn handen gleden over haar lichaam richting haar benen. Die knoopte ze los. Luna was opgelucht dat haar benen al vrij waren. Terwijl hij haar verder kuste, gleden zijn handen naar haar 'heuveltjes'. Luna verstarde een millie seconde maar ze wist dat ze dit toe moest laten het was moeilijk om haar gedachen te beheersen maar het lukte haar nog net.Hij stopte en grijnsde. "Hoe voelt het lieverd?" Luna grijnsde. "Zalig mijn grote sterke draakje." Zei ze lief hij begon haar weer te kussen maar ze wist haar lippen even los te worstelen. "Kan je mijn handen niet even losmaken schat? Dan ik meer van jouw lichaam genieten" Stelde ze voor met speelse ogen.

"Zalig mijn grote sterke draakje." Hij grijnsde. Maar ze begon tegen te werken. "Kan je mijn handen niet even losmaken schat? Dan ik meer van jouw lichaam genieten" Hij zuchtte. Het was niet echt slim van haar om dat te zeggen. Hij doorzocht haar gedachtes, maar vond niets verdachts. Hij wist hoe hij het kon uittesten. "Weetje, we hebben een man gegijzeld, Ezio Auditore. Hij wordt vermoord en weet je hoe? Mijn vriendin gaat eerst rustig van zijn lichaam genieten, en daarna Gaat ze hem levend villen." Hij spoorde door haar gedachtes en merkte een vleugje paniek. Maar hij liet niets merken. Kiba ging dichterbij en streelde haar over haar wang. Daarna sloeg hij haar recht in haar gezicht. Hij grijnsde. "Net zoals bij jou zou gebeuren. Ja, je hoord het goed, zou. Ik weet dat het niet bij je merkt, je moet je leren inhouden. Maar ik wil geen shape shifter vermoorden. Ik kan het niet, het wekt verschrikkelijke gedachtes bij me op. Maar als je me belooft weg te rennen, ver ver weg, naar een ander land. Laat ik je vrij. Desnoods schop ik je weg. We weten allebij hoe makkelijk ik je hoorn kan afbreken en hoe weerloos je dan bent." Hij grijnsde.

"Weetje, we hebben een man gegijzeld, Ezio Auditore. Hij wordt vermoord en weet je hoe? Mijn vriendin gaat eerst rustig van zijn lichaam genieten, en daarna Gaat ze hem levend villen." Door haar gedachten gingen angst maar het was snel verdwenen ze moest zich inhouden. Kiba ging dichterbij en streelde haar over haar wang. Daarna sloeg hij haar recht in haar gezicht. Hij grijnsde. Luna's wang werd rood en ze keek hem kwaad aan. "Net zoals bij jou zou gebeuren. Ja, je hoord het goed, zou. Ik weet dat het niet bij je merkt, je moet je leren inhouden. Maar ik wil geen shape shifter vermoorden. Ik kan het niet, het wekt verschrikkelijke gedachtes bij me op. Maar als je me belooft weg te rennen, ver ver weg, naar een ander land. Laat ik je vrij. Desnoods schop ik je weg. We weten allebij hoe makkelijk ik je hoorn kan afbreken en hoe weerloos je dan bent." Hij grijnsde. Luna spuugde in zijn gezicht. En keek hem toen even kwaad aan maar zuchtte uiteindelijk. "Oké ik ga weg ik beloof het." Luna zei het met een leeg hoofd ze dacht aan niets ze had ook nog geen plan.

Ze spuugde in zijn gezicht. Kiba keek haar argwanend aan. "Oké ik ga weg ik beloof het." Hij snoof en bestudeerde haar gedachtes, niets te vinden. Hij knoopte haar armen los en ging naar de deur. "Ik volg je tot je buiten bent, ik vertrouw je niet echt." Zei hij met een lichte grom. Kiba liep achter Luna en hield ondertussen sterk haar gedachtes in de gaten. Maar ze luisterde goed en was niets van plan. Volgens hij aan haar gedachtes merkte allesinds.

Hij knoopte haar armen los en ging naar de deur. "Ik volg je tot je buiten bent, ik vertrouw je niet echt." Zei hij met een lichte grom. Kiba liep achter Luna en hield ondertussen sterk haar gedachtes in de gaten. Ze hield haar gedachten onder controle tot ze bij de trap waren daar duwe ze hem tegen de muur en drukte met haar vingers in zijn nek waar een paar essentiële drukpunten zaten. Nu zakte hij slap door zijn benen ze bond hem vast en legde hem tegen de muur. Ze had alles bedacht op het moment zelf zodat hij zich niet had kunnen verweren. Ze grijnsde naar hem en streelde over zijn kaak zoals hij eerder bij haar had gedaan. "Sorry Kiba maar ik kan niet anders." Zei ze terwijl ze recht stond en bedacht hoe ze Liliana kon doden. Haar spiesen? Haar horen door haar hart duwen? Haar neusbeentje in haar hersenen slaan? Zoveel keus....Luna bleef nog even naar Kiba staren.

Opeens voelde hij zich door zijn benen zakken, het ging zo snel dat hij amper merkte wat er allemaal gebeurde. Toen hij zich weer wat beter voelde, lag hij vastgebonden tegen de muur. Ze streelde over zijn kaak en hij gromde. "Sorry Kiba maar ik kan niet anders." Hij las haar gedachtes, ze wilde Liliana vermoorden. Zijn ogen werden groot en hij bedacht hoe hij kon ontsnappen, maar hij kon niet. Hij keek haar argwanend aan. "Ja! Ga maar! Vermoord haar maar! PAK HET LAATSTE DAT IK HEB OOK MAAR AF!" Hij gromde kwaad. Zijn ogen werden vochtig, maar meer ook niet. "ALS JE HAAR VERMOORD, VERMOORD JE MIJ OOK! JE WILT TOCH GEEN TWEE MOORDEN OP JE GEWETEN HEBBEN, OF WEL SOMS?" Hij was woest, maar hij bleef normaal liggen. "Is dat echt wat je wilt?" Fluisterde hij grommend.

Zijn ogen werden groot Hij keek haar argwanend aan. "Ja! Ga maar! Vermoord haar maar! PAK HET LAATSTE DAT IK HEB OOK MAAR AF!" Hij gromde kwaad. Luna keek hem emotieloos aan .Zijn ogen werden vochtig, maar meer ook niet. "ALS JE HAAR VERMOORD, VERMOORD JE MIJ OOK! JE WILT TOCH GEEN TWEE MOORDEN OP JE GEWETEN HEBBEN, OF WEL SOMS?" Hij was woest, maar hij bleef normaal liggen. "Is dat echt wat je wilt?" Fluisterde hij grommend. Luna keek hem aan. "Natuurlijk wil ik dat niet maar jij wilde mij doden en mijn geliefde! Als zij ons met rusty gelaten had was mijn leven nu niet overhoop zij verdient het niet om te leven..." Zei ze droevig. Ze keek Kiba aan met een zucht. "Ik zal proberen haar te sparen"

"Natuurlijk wil ik dat niet maar jij wilde mij doden en mijn geliefde! Als zij ons met rust gelaten had was mijn leven nu niet overhoop zij verdient het niet om te leven..." Hij gromde woest. "Ik zal proberen haar te sparen" Kiba dacht na, ze moest blijven leven, ookal mislukte hun plan dan. "Als ik je help met Ezio vrij te laten, blijf je dan van Liliana af? Ik kan haar met gemak tegenhouden. Ik wil niet dat ze sterft." Hij keek haar wanhopig aan. "Ik beloof je dat ik haar tegenhoud, echt waar. Zolang jullie haar niets aandoen, doe ik jullie ook niets." Hij ademde zwaar door de paniek, hij was bang dat Liliana zou sterven.

"Als ik je help met Ezio vrij te laten, blijf je dan van Liliana af? Ik kan haar met gemak tegenhouden. Ik wil niet dat ze sterft." Hij keek haar wanhopig aan. Luna probeerde zijn gezicht te lezen zou hij liegen? Hij haatte bloodhunters dus waarom hechtte hij zoveel beang aan dazt meisje? "Ik beloof je dat ik haar tegenhoud, echt waar. Zolang jullie haar niets aandoen, doe ik jullie ook niets." Hij ademde zwaar door de paniek. Luna voelde gewoon dat er niet tegen haar gelogen werd. "Je houd echt van haar hè?" Fluisterde ze met medelijden. Ze ging naar hem toe en maakte hem los ze drukte ook weer in zijn nek om zijn spieren weer normaal te laten verlopen. Ze bleef hem wat aanstaren ze vertrouwde hem niet helemaal. "Waar houd ze hem vast?" Vroeg ze terwijl ze in zijn ogen keek. Ze kon alleen nog maar aan Ezio denken hoe haar hart scheurde elk moment dat ze niet bij hem was...

"Je houd echt van haar hè?" Hij knikte. Hij werd losgeknoopt en iets daarna kon hij weer vrij bewegen. Hij stond op en maakte zijn spieren soepel. "Waar houd ze hem vast?" Hij keek naar Luna. Kiba was het al bijna vergeten. "Volg me gewoon, maar laat voldoende ruimte achter me. Op mijn teken kun je Ezio bevrijden, ik zal je naam wel roepen. Oké? Ik ga alvast, volg me al maar, maar onthoud, voldoende ruimte want ze heeft een sterk reukorgaan." Hij ging de deur uit en wandelde door de gang, richting Ezio. Kiba zuchtte een keertje en maakte zijn spieren nog eens soepel.

Liliana stapte naar Ezio toe en grinnikte ze sleep haar messen en glunderde. Ze ging voor hem staan met een grote grijns. "Nu heb je niet mee zo'n grote mond hè Ezio?" Zei ze terwijl ze een snee in zijn voorhoofd maakte. "Is niet zo fijn hè een mes op je huid?!" Zei ze met een duivelse grijns. Ze had hier zo'n plezier in en ze had een hoop messen klaar gelegd alleen kon ze niet kiezen wele zou ze gaan gebruiken?

Ezio werd wakker in een donkere kamer. Hij wilde bewegen, maar hij was vastgebonden. Ook was er een doek rond zijn mond gebonden. Hij probeerde zich te herinneren wat er gebeurt was. Hij was een kaart aan het bestuderen thuis, en opeens werd alles zwart. Een paniekaanval scheurde door zijn lichaam heen. Waar is Luna? Ezio bleef stil liggen, als hij zich bewoog, gingen de touwen nog strakker zitten. Opeens verscheen er een straaltje licht en hoorde hij hard gekraak. De deur ging open, die was al zeker in jaren niet meer gebruikt. Liliana verscheen in de deuropening. Zat zij hierachter? Maar ze was de meest klunzige blood hunter die er bestond! Liliana kwam naar hem toe, maar zijn gezicht bleef emotieloos en kalm staan. "Nu heb je niet mee zo'n grote mond hè Ezio?" Ze maakte een snee in zijn voorhoofd. Maar Ezio bewoog niet. Hij negeerde de pijn en daardoor merkte hij er amper iets van. Je kon geen teken van pijn op zijn gezicht vinden. "Is niet zo fijn hè een mes op je huid?!" Hij bleef uitdrukkingsloos voor zich uit staren. Niet bang of boos, gewoon serieus. Opeens hoorde hij voetstappen in de verte en hij keek richting de deur. Zat hier nog iemand achter?

Hij wandelde door de gangen, richting de kerker waar Ezio vast gehouden werd. Kiba was ondertussen een ander plan aan het bedenken. Hun vermoorden, lukte niet. Maar wat als ze ervoor zorgde dat ze met hun eer gingen lopen? Hij grijnsde, ja, dat was een fantastisch plan. Kiba ging de kerker binnen, de deur stond nog open. Hij keek rond en zag toen Liliana die boven Ezio gebogen zat. Liliana had dus blijkbaar een andere manier van straffen. Kiba grijnsde en ging naar Liliana toe. "Je hebt wel een vreemde manier van straffen hoor. Maarja, als je hem gewoon alleen maar wil verminken, ook goed voor mij." Hij grinnikte en ging dichterbij. Hij omhelsde Liliana, zijn armen waren helemaal om haar middel gehecht. Zijn greep werd krachtiger en Liliana kon nu niet meer bewegen door de druk die op haar uitgeoefent werd. "Sorry, maar anders ging Luna je vermoorden. Maar ik heb al een ander plan, laat hen eerst gewoon ontsnappen." Fluisterde hij bijna onhoorbaar in haar oor. Zo zacht dat alleen Liliana het kon horen. Kiba gaf haar een kus op haar wang. "LUNAAAA!!!" Riep hij, het teken dat ze Ezio kon komen halen. Kiba was blij dat hij zo sterk was dat hij anderen tijdelijk kon verlammen. Kiba had er medelijden mee dat Liliana nu als een lappenpop tussen zijn armen geklemd zat.

Kiba kwam binnen toen ze haar messen aan het uitkiezen was. Kiba grijnsde en ging naar Liliana toe. "Je hebt wel een vreemde manier van straffen hoor. Maarja, als je hem gewoon alleen maar wil verminken, ook goed voor mij." Ze keek hem grijnzend aan. "Ja Kibaatje hem verminken is veel leuker voor mij. Maar jij bent snel terug?" Zei ze met een verbaasd gezicht. Hij omhelsde haar maar zijn druk nam toe ze keek hem niet begrijpend aan. Ze kon zich niet meer bewegen maar ze probeerde zich los te wurmelen. "Sorry, maar anders ging Luna je vermoorden. Maar ik heb al een ander plan, laat hen eerst gewoon ontsnappen." Fluisterde hij bijna onhoorbaar in haar oor. Ze keek hem een beetje pissig aan. Kiba gaf haar een kus op haar wang. "LUNAAAA!!!" Riep hij. ze zag hoe Luna eraan kwam en Ezio meenam nu voelde ze zich pas echt vernedered. Toen ze weg waren keek ze Kiba kwaad aan. "Waarom heb je mij erin geluist? En waarom heb je haar niet gewoon gedood?" Zei ze nog steeds wat kwaad.

Luna wachtte op haar teken en toen ze Kiba hoorde roepen snelde ze naar haar Ezio toe ze zag hoe Kiba Liliana vast hield in een omhelzing. Luna keek Ezio in zijn ogen en knoopte hem los. Toen veranderde ze van vorm en legde hem op zijn rug ze gallopeerde met hem op zijn rug weg. Haar poten deden wat pijn omdat ze vastgeknoopt was geweest maar het viel nog te doen. Ze keek Ezio aan en liep naar hun huisje waar ze hem op bed legde en langs hem ging zitten ze keek hem aan met ogen vol verdriet. "Het spijt me zo Ezio ik verpest je hele leven en nu breng ik het ook nog eens in gevaar..." Zei ze terwijl ze haar hoofdnaar de grond richtte. Uit haar paarde ogen druppelde tranen.

Ezio keek hoe een grote, bleke man binnenkwam. Hij zei iets tegen Liliana, maar hij wilde niet echt luisteren. Opeens omhelsde de man Liliana en Liliana kon niets meer doen. De man schreeuwde om Luna, daar kwam ze aan. Hij keek in haar ogen en hij werd losgeknoopt. Luna veranderde in een eenhoorn en hij sprong op haar rug. Samen reden ze naar hun huis. Daar werd hij op bed gelegd. "Het spijt me zo Ezio ik verpest je hele leven en nu breng ik het ook nog eens in gevaar..." Uit haar ogen rolde tranen. "Luna het geeft niets, als ik niet bij jou was geweest, hadden mijn ouders me vast met Liliana laten trouwen." Hij stond op en gaf haar een knuffel. Daarna gaf hij haar een kus op haar snuit. "Je moet je niet schuldig voelen lieverd."

-topic uit voor Ezio-

Liliana zag er nogal pissig uit. Een schuldgevoel kwam in hem naar boven. Luna nam Ezio mee. Toen ze weg waren, keek Liliana heel kwaad naar Kiba. "Waarom heb je mij erin geluist? En waarom heb je haar niet gewoon gedood?" Voorzichtig liet hij haar los. Niet te fel zodat haar spieren geen schok zouden krijgen. Kiba zuchtte. "Luna was losgekomen en had me verzwakt met op wat drukpunten te duwen. Ik kon niet meer bewegen en ze wilde ontsnappen en Ezio vrijlaten, maar ook jou vermoorden." Hij ging op de grond zitten in kleermakers zit met zijn hoofd in zijn handen. Hij had het verpest. "Ik twijfel niet aan jou kracht maar, Luna is een shape shifter en die zijn sterker en sneller dan mensen." Hij zuchtte.

Hij liet haar los en ze kruistte haar armen hij mocht een goede uitleg hebben hiervoor. Kiba zuchtte. "Luna was losgekomen en had me verzwakt met op wat drukpunten te duwen. Ik kon niet meer bewegen en ze wilde ontsnappen en Ezio vrijlaten, maar ook jou vermoorden." Hij ging op de grond zitten in kleermakers zit met zijn hoofd in zijn handen. "Ik twijfel niet aan jou kracht maar, Luna is een shape shifter en die zijn sterker en sneller dan mensen." Hij zuchtte. Ze grinnikte even haar grote stoere Kiba was verslagen dor een meisje. Ze grinnikte en ging in de kom zitten die zijn benen nu vormde ze gaf hem een kus en omhelsde hem. "Dus jij hebt eigenlijk mijn leven gered?....voor de zoveelste keer." Zei ze met twinkelende oogjes. Ze gaf hem een lange kus en duwde hem wat omver zodat ze helemaal bovenop hem lach. Ze maakte cirkeltjes op zijn borst en liet haar vingers toen naar zijn neus lopen. Ze keek hem aan met een speelse grijns. "En jij had een nieuw plan?" Vroeg ze met getuitte lippen.