1.2.3.4.5.6.7.8.9.10 wie neit weg is, is gezien!

Drake gromde toen ze voor hem ging staan om hem de les te lezen, maar ze zag het verkeert! 'Hij beveelt me niet iets te doen. Ik ben uit vrije wil naar een van zijn boodschappers toe gegaan om van die demonentattoo af te komen. Geen andere demon heeft er ooit de moed voor gehad om het te wagen en ik kan je zeggen dat het ook niet gemakkelijk was. Het was dat ik Alina had gehad om mij te steunen zodat ik vocht om vrij van die kwal te zijn. Hij uit de hemel beveelt me niet nog vraagt hij dingen van mij of praat tegen mij. Ik ben vrij om te doen wat ik wil wanneer ik maar wil! Ik laat niemand lijden en daarom mocht zijn boodschapper mij toen helpenen ik ben hem daar dankbaar voor anders had ik nog steeds met koppijn rond gelopen. Het enigste nadeel is dat mijn shift een fenix is. Iets waar die kwal van houd. Doe met je leven eat je wilt. Je bent net zo koppig als Edana!' zei Drake zijn woede verbergent, maar zijn stem trilde van ingehoude woede.

'Hij beveelt me niet iets te doen. Ik ben uit vrije wil naar een van zijn boodschappers toe gegaan om van die demonentattoo af te komen. Geen andere demon heeft er ooit de moed voor gehad om het te wagen en ik kan je zeggen dat het ook niet gemakkelijk was. Het was dat ik Alina had gehad om mij te steunen zodat ik vocht om vrij van die kwal te zijn. Hij uit de hemel beveelt me niet nog vraagt hij dingen van mij of praat tegen mij. Ik ben vrij om te doen wat ik wil wanneer ik maar wil! Ik laat niemand lijden en daarom mocht zijn boodschapper mij toen helpenen ik ben hem daar dankbaar voor anders had ik nog steeds met koppijn rond gelopen. Het enigste nadeel is dat mijn shift een fenix is. Iets waar die kwal van houd. Doe met je leven eat je wilt. Je bent net zo koppig als Edana!' zei Drake zijn woede verbergent, maar zijn stem trilde van ingehoude woede. Ardella draaide met haar ogen, hij kon zeggen wat ie wou en ze zuchten. Ze was hier moe van en haar lichaam begon steeds warmer te worden, dat zag je ook omdat ze lichte blos op haar wangen begon te krijgen. zo als haar moeder werd ze dan altijd meer chagarijniger. 'Ach laat maar, hier kun je eeuwig over discussiëren. Ik wou gewoon zien wat mijn moeder in jou zag maar ja. Ik ga dan wel weer weg.' Zei ze zo rustig mogelijk en draaide zich om, ze had oor ze heir kwam wat dingen van Dark gehoord wat haar moeder van Drake vond 'Zo super en zo vrolijk ben je ook weer niet.' Zei ze zachtjes en ook ergens teleurgesteld omdat ze dacht dat ze misschien een vriend had kunnen maken, maar door de koorts die aanzat te komen was ze snel geërgerd.

Drake was veel verandert nadat hij wist dat Eda sterven zou dus hij wist wat ze bedoelde. 'Voor je moeder stierf was ik anders dan nu. Het is niet gemakkelijk iemand te verliezen die je eeuwen kende. De meeste demonen als ze in de hel zou zijn gestorven zouden haar snel vergeten, maar de helle wolven vergeten niet zo snel.' murmelde Drake en leunde met zijn rug tegen een van de bomen. Hij kon het nog steeds niet geloven, maar het was de harde realiteit dat Eda gestorven was en dat omdat Satan haar dit kind met Syrax had opgedrongen. Drake wist even niet meer of hij nu kwaad moest blijven of opnieuw verdrietig worden?

. 'Voor je moeder stierf was ik anders dan nu. Het is niet gemakkelijk iemand te verliezen die je eeuwen kende. De meeste demonen als ze in de hel zou zijn gestorven zouden haar snel vergeten, maar de helle wolven vergeten niet zo snel.' murmelde Drake en leunde met zijn rug tegen een van de bomen. Ardella zuchten en draaide zich om 'Ik moest van Dark door geven die mijn moeder had gezien dat je je vrolijkheid niet moest opgeven, dit serieuze gedoe staat je niet!' Zei ze nuchter en keek hem recht in zijn ogen aan.

Jack keek haar express niet aan. Hij wilde niet dt ze hem de les las en al helemaal niet met een of andere smoes. Hij kende die Dark geen eens dus wat wist die allemaal te vertellen? ‘Het is beter dat je nu gaat voor er dingen gezegd worden die w allebij niet zeggen willen. En wie die Dark ook is het kan me niet bommen dat hij Eda gezien heeft of niet het blijft onzioals die kwal met zijn creaties omgaat.‘ zei Drake en duwde zich van de boom af en liep langs haar heen. Satan wist heel goed dat Drake boos op hem was om zo met zijn dienaren om te springen, maar dan kon zo‘n jonge gup niks van weten.

‘Het is beter dat je nu gaat voor er dingen gezegd worden die w allebij niet zeggen willen. En wie die Dark ook is het kan me niet bommen dat hij Eda gezien heeft of niet het blijft onzioals die kwal met zijn creaties omgaat.‘ zei Drake en duwde zich van de boom af en liep langs haar heen. Ardella gromde 'Ach best, dit houding doe je puur omdat je boos bent, maar je bent niet op mij boos en dus vind ik het een beetje lullig dat je zo tegen mij doet! Je hebt me niet eens leren kennen en je beschuldigt mij nu al dat ik bij HEM ben, maar ik kan er ook niks aan doen dat ik geboren ben te dienen!' Riep ze woedend naar hem en draaide zich met een ruk om en begon te rennen. Ze nam de eerste beste tak die ze tegen kwam, greep hem vast en trok zich omhoog en ging daar op zitten. Stille tranen gleden over haar wang naar beneden en ze probeerde zo rustig mogelijk te ademen.

Dat stak, maar ze had ook weer gelijk. 'Ik was ook geboren hem te dienen, maar ik besloot het niet te doen. Je kunt nog kiezen kleintje. Je bent nog jong en kunt je nog gemakkelijker van hem afwenden dan ik dat kon. Hij moet je eerst zien voor je zijn tattoo krijgt. Bij mij was dat anders omdat ik in de hel geboren was. Daar krijgt het kind gelijk zijn tatto na de geboorte.' zuchten Drake voor hij door liep. Hij was boos ja, maar hij had zich er noiit aan kunnen gewennen om zijn woede goed te verbergen. Drake wilde nog steeds lol maken, maar ookal zei Eda dat hij zijn vrolijkheid niet moest verliezen het hem zwaar viel om nog vrolijkheid te vinden buiten de muziek om. Het plagen en kwajongens streken waren samen met Eda vertrokken. Hij wilde graag plezier maken, maar hij kon er de lol niet meer van in zien. Waar bleef de lol, wat had het voor zin als je beste vriendin er niet meer was om het met haar te delen??? Drake zijn houding was serieuser geworden en al zijn vrolijkheid leek uit hem zijn weg gevloeit. Jack voelde zich slap worden. Hij at de laatste tijd slecht al at hij een keer per dag zins hij van Edana‘s doodsvonnis af wist. Deze opwinding was hem te veel geweest. Drake voelde zich duizelig en zocht steun bij een van de bomen, maar zijn benen begaven het en landen op zijn knie‘en in het mos. Met de andere vrije hand wreef Drake in zijn ogen. Hij kreunde zachtjes maar het was net hoorbaar...

'Ik was ook geboren hem te dienen, maar ik besloot het niet te doen. Je kunt nog kiezen kleintje. Je bent nog jong en kunt je nog gemakkelijker van hem afwenden dan ik dat kon. Hij moet je eerst zien voor je zijn tattoo krijgt. Bij mij was dat anders omdat ik in de hel geboren was. Daar krijgt het kind gelijk zijn tatto na de geboorte.' zuchten Drake voor hij door liep. Ardella negeerde zijn woorden, het kon haar niks schelen. Ze was geboren wie ze was en het voordeel lag bij haar, omdat ze voor de helft mens was voelde ze minder van zijn aanwezigheid dan echte demonen. Haar aandacht werd getrokken door een kreun die ze opving. Ze sprong van uit de boom en keek naar Drake die in elkaar was gezakt. Ardella rende naar hem toe en keek bezorgd. 'Wat heb jij de laatste tijd uitgespookt?' vroeg ze bezorgd en bukte naast zich en keek hem onderzoekend aan.

Drake voelde haar aanwezigheid dichtbij en hoorde de stem van Eda‘s dochter. Ze leek echt veel op haar moeder! Drake dwong zichzelf recht te gaan zitten en draaide zijn rug naar de boom om daar steun te hebben. 'Ik heb niks gedaan de laatste tijd dan opgetreken en oefenen met de band en hooguit wat rond gevlogen.' zei Drake rustig, maar hij voelde dat zijn lichaam naar voedsel schreeuwde. Drake was altijd al bleek geweest zelfs toen hij nog een demon was geweest, maar hij trok nog wat witter weg rond zijn neus. Hij wilde haar medelijden nog haar bezorgdheid. Drake had gewoon eventjes rust nodig dan kon hij daarna weer opstaan om terug naar huis te gaan. Drake werkte zich na enige moeite op zijn benen die hevig trilde, maar als dat nog niet genoeg was gromde zijn maag ook nog zachtjes van ongenoegen. Drake negeerde het en liep nog wat wankel, maar hij liep naar het bandhuis, maar handig was dat niet, omdat Talon nog boodschappen zou moeten doen en dat er bijna niks te eten in huis was...

Natuurlijk zou hij tegen stribbelen, maar dat kon haar niks schelen, ze zou hem zonder wonden thuis brengen. 'Ik heb niks gedaan de laatste tijd dan opgetreken en oefenen met de band en hooguit wat rond gevlogen.' zei Drake rustig, Ardella bleef hem strak in de gaten houden, hij was wit van zelf mar rond zijn neus was hij nog witter. Hij zag er moe uit en vaak kreeg je dat als je niet genoeg gegeten hebt...Een lampje ging bij haar branden en ze keek naar Drake die probeerde op te staan. Het lukte hem nog wel en hij liep wankelend richting de band huis. Ara sprong op en liep op he maf. Sloeg zijn arm om haar nek en legde haar eigen arm om zijn middel 'ik breng je tenminste heel naar huis.' Zei ze kalm en keek hem net zo aan. Ze hielp hem zijn huis te bereiken en loodste hem ook verder naar binnen op de bank. Daarna liep ze naar de keuken waar ze op zoek ging naar wat eetbaars maar tot haar ergenis was er niks in huis. Snel liep ze naar buiten en nam haar 2e vorm, het was lente en vogels legde nu hun eieren. Ze vloog wat omhoog door wat vleugels die er bij waren gekomen. Al gauw had ze een nestje gevonden en pakte 2 eieren. Daarna vloog ze gauw naar huis en nam daar weer haar normale vorm aan. Ze liep meteen naar de keuken en pakte de nodige gereedschap en begon spiegeleieren te maken. Het heerlijke geur verspreide zich l gauw door het huis.

Drake wilde nooit geholpen worden, want hij moest van zijn broer in de hel al voor zichzelf opkomen. Hoewel hij Ardella eerst van zich af wilde schudden, maar besloot het niet te doen en liet zich mee voeren tot het bandhuis en later naar binnen. Het voelde alsof Eda hem droeg, want dat was al eens voor gekomen doordat hij Alina toen gezocht had en toen helemaal niks at puur uit bezorgtheid, maar Drake ging enkel zitten en keek haar even na. Ze leek in meer gevallen op haar moeder dan haar vader en daar was Drake eigenlijk wel blij om. Hij liet zich achterover zakken tegen de bankleuning en keek even rond. In gedachten zag hij haar nog spelen op de drums en glimlachte verdrietig. Hij miste haar als goede vriendin en bandlid. Hij had liever gehad dat Syrax zich niet tot Satan had gewent, want dan had ze geen jong gekregen en was ze hier nog en hadden ze betere muziek gemaakt dan nu! Drake rook ineens de lucht van gebakken ei en had compleet geen zin in voedsel. Moeizaam stond hij op en liep de trap op om hun laatste nieuwe nummer af te maken. De bladen lagen onder een boek zodat ze niet weg zouden waaien. Drake plofte neer in de stoel en herlas het nummer eerst voor hij door ging met er een einde aan te brei'en.

Ardella hoorde hoe iemand naar boven liep en legde het eten op een bord, nam wat bestek en liep mee naar boven. Ze had Drake al gauw gevonden en liep het kamer binnen. 'Hoewel ik weet dat je maag nu echt geen zin heeft in voedsel, moet je toch eten voordat je helemaal neerstort en je geen muziek kunt schrijven.' Zei Ardella bezorgd. Ze wist van zich zelf hoe het was om uit te hongeren. Toen ze 14 jaar was dacht ze dat ze te dik was en begon steeds minder te eten en Ed kwam er al gauw achter omdat hij bemerkte hoe weinig energie ze nog had. Hij had haar toen vast gebonden en met kracht haar eten gegeven. Nu nog schaamde Ara zich er voor en haar blik ging naar de vele bladeren die ze overal zag uitsteken.

Drake hoorde voetstappen, maar negeerde het. Hij was te druk met de juiste tekst op te schrijven. Gelukkig had hij net de zin af toen Ardella sprak. Hij keek haar rustig aan met zijn blauwe kijkers en luisterde naar haar woorden. 'Je doet net alsof het je intereseert, maar volgens mij baal je ervan dat je hier bent?' zei Drake zacht en ging rechter zitten. Hij was eigenlijk nu liever alleen...

'Je doet net alsof het je intereseert, maar volgens mij baal je ervan dat je hier bent?' zei Drake zacht en ging rechter zitten. Ardella snoof lachend 'Balen? Gast als ik niet hier was zou bij Evy zijn en daar manieren leren en mijn vader onder ogen moeten komen! Zo erg vind ik het niet en ik weet hoe het voelt om zich uit te hongeren, ik heb het zelf ook gedaan en dat was een stomme fout van mij.' Zei ze kalm en liep met de bord naar hem toe en hield het voor hem. 'Als je het niet vrijwillig opeet, dan zal ik je moeten dwingen.' Zei ze ijzig.

Waar had ze het over? Haar vader onder ogen moeten komen? Drake snapte er niks van en dacht dat hij mogelijk in zijn oude ritme weer was beland waarin hij elke vrouw het bed in kreeg? Eda zei dat Syrax verandert was, maar dat kon hij nog steeds niet geloven. 'Valt hij je lastig dan? Vroeger toen hij nog in het kasteel van de koning woonde nam hij geen genoegen met 1 vrouw net zoals zijn vader. Elke nacht een ander.' vroeg Drake eerst voor hij er wat aan toe voegde van wat hij eens opgevangen had. Alina had het hem nooit hoeven vertellen, maar hij wist zeker dat Syrax haar toen zwanger had gemaakt... Drake grijnsde bij haar ijzige woorden. Goed hij had geen zin, maar zijn maag wel. Rustig pakte hij het bord aan en keek er even naar. Waarom moest dit hem weer over komen? Even legde hij wat papieren opzij en zetten het bord neer. Drake nam het bestek en begon het ei in 1 hapkrackers te snijden. Puur uit gewoonte. Hij at rustig en na de eerste hap bemerkte hij hoeveel honger hij wel niet had, maar om Ardella niet nog bezorgder om hem te laten worden bleef hij rustig door eten.

'Valt hij je lastig dan? Vroeger toen hij nog in het kasteel van de koning woonde nam hij geen genoegen met 1 vrouw net zoals zijn vader. Elke nacht een ander.' vroeg Drake, Ardella schudde haar hoofd, ze wou niet over Bane praten 'eeh nee, Bane was gewoon hard das alles.' Zei ze zachtjes en keek toe hoe hij alles at. Onder tussen keek ze naar de blad die hij had neergelegd. Ze draaide het om en las het. Haar voet tikte een ritme en ze zei de woorden voor zich zelf. Maar ze had net als haar meoder een Jazz ritme als ze zong.

Dus dit keer was het Bane? Hm, die was net zo hard als de meeste demonen. 'Daar zul je dan aan moeten wennen gup. Hij is nog veel harder dan Bane of de andere demonen. Het zal je nog zwaar vallen.' zei Drake en zag hoe ze het blad bekeek en hoe ze de tekst uiten met haar stem. Zijn blik gleed over haar lichaam, maar niet om haar te keuren als een bedmaatje zoals de meeste mannen deden, maar meer om te zien wat voor talent ze had. Zijn blik stond heel anders dan die van de mannen die normaal naar dit kind keken. 'Je hebt je moeders talent, kun je ook met de drums overweg?' vroeg Drake na zijn comolimentje naar Ardella.

'Daar zul je dan aan moeten wennen gup. Hij is nog veel harder dan Bane of de andere demonen. Het zal je nog zwaar vallen.' zei Drake. Ardella knitke alleenmaar en keek naar Jack 'Het is niks, ik had alleen gedacht...Nouja laat maar.' Zei ze zachtjes en voelde een blik over haar lichaam maar het was geen vreselijke blik zo als bij de meeste mannen waar ze van moest walgen. Het voelde juist fijn. 'Je hebt je moeders talent, kun je ook met de drums overweg?' vroeg Drake na zijn comolimentje naar Ardella. Ara keek hem met grote ogen aan en schudde haar hoofd 'Van muziek weet ik niks, ik heb er ook geen tijd voor.' Zei ze zachtjes en voelde haar wangen warm worden. Soms zong ze onder de douche maar dat was ook alles, van ed moest ze zich op haar training concentreren en niet op muziek.

Drake knikte en grijnsde even. Ze moest van Ed net zo hard werken als haar moeder. Ze had talent daar zou Talon het ook mee eens zijn! Goed nu trainde ze, maar als ze besloot om naar Satan te gaan of niet. Ara kon altijd langs komen als ze wilde... 'Zo was het met Eda ook. Haar broer wilde dat ze trainde geen lol maakte, maar zoals ik al eerder zei die keuze ligt bij jouw en met het talent dat je hebt zul je vast geen moeite hebben om het aan te leren op de juiste manier. zei Jack en wachten op haar antwoord.

'Zo was het met Eda ook. Haar broer wilde dat ze trainde geen lol maakte, maar zoals ik al eerder zei die keuze ligt bij jouw en met het talent dat je hebt zul je vast geen moeite hebben om het aan te leren op de juiste manier. zei Jack en wachten op haar antwoord. Ara keek met een beetje hoop in haar ogen naar Drake 'Als...Als jij het niet erg vind?' vroeg ze voorzichtig en keek hem onzeker aan, het liefst zou ze mee werken maar ze wist niet hoe Ed er op zou reageren.

Ardella was wat onzeker, maar Drake voelde aan dat ze dol graag wilde en glimlachte een beetje. Normaal had hij een grijns op zijn lippen staan die veel weg had van een grijns van een jochie die net iets ontdeugents had geplant, maar hij kende Ed en daar had Drake al heel wat te stellen mee gehad. ‘Doe gewoon wat jij het liefste doet, als je muziek wilt maken weet je mij te vinden anders is het jouw keuze.‘ zei Drake rustig en keek Ara net zo aan.

Ardella zag zijn ondeugende grijns en het leek net als of hij en plan had, een heel ondeugend plan. ‘Doe gewoon wat jij het liefste doet, als je muziek wilt maken weet je mij te vinden anders is het jouw keuze.‘ zei Drake rustig en keek Ara net zo aan. Ardella knikte en grijnsde. Het zou geweldig zijn om wat met muziek te doen en iets zonder dat je je zweet na een paar minuten moet wegwegen en je spieren zeuren omdat ze het niet willen 'Ik wil wel...Alleen niet dit week.' Zei ze en beet op haar onderlip terwijl ze nadacht over dat ze met Satan aan het einde van de week moest zien.

Drake knikte ter begrip en wist dat ze nog naar de hel toe moest of tenmste ze werd er toe gedwongen. ‘Dan kom je volgende week toch?‘ zei hij en pakte het blad terug en herlas het even of er toch geen fout in stond???

‘Dan kom je volgende week toch?‘ zei hij en pakte het blad terug, Ardella zuchten en keek naar buiten naar de stand van de zon en schoot overeind, ze was hier al veel langer dan ze eigenlijk wou! 'eeh, ik moet gaan! Ik zie je later!' Zei ze gehaast en liep naar de deur 'leuk om je eens te ontmoeten.' Zei ze rustig met een glimlach en liep naar buiten waar ze haar 1 shift aan nam en begon te rennen terug naar WOF. Evy zou vast woedend zijn!

Drake zag hoe Ara overeind sprong en zei dat ze moest gaan. Drake keek haar rustig aan en knikte gewoon maar. Daarna ging hij verder van het afmaken van het nummer. Niet veel later kwamen ook de andere bandleden binnen druppelen. Talon rook dat er een nieuwe demon een jongeling binnen was geweest en voor Drake wat te eten had gemaakt. Misschien ging hij nu toch beter eten?

Evy was niet boos, maar teleurgestelt in Ardella. Syrax had haar niet meer gezien zins ze terug waren van het kasteel, maar van binnen voelde hij onrust o)dat ze opnieuw zolang weg bleef...