Don't (cassel)

Hij had zijn geur gevolgd maar op de plek waar hij hoorde te zijn was hij neit en hij rook duidelijk Melody! Hij gromde zachtjes en volgde de geur en kwam in de donkere steeg waar hij haar zag zitten, 'Zo, dus ons gevoelige engel is wakker? Geef me die man.' gromde hij en zijn ogen vernauwde zich, dit had Melody niet moeten doen!' Hij Liep naar haar toe en rook de man duidelijk, was melody vergeten dat hij een kat was ofzo?

Ze hoorde al snel zijn voetstappen maar bleef voor zich uit staren en een melodie neuriën terwijl haar vingers zenuwachtig over haar verlovingsring streken. 'Zo, dus ons gevoelige engel is wakker? Geef me die man.' gromde hij en zijn ogen vernauwde zich, Melody schudde enkel haar hoofd en neuriede verder. Melody wist wel dat hij de man kon ruiken maar hij zou niet bij hem geraken Melody zat op de ton waar de deur van de schuilkelder zich onder bevond en ze was echt niet van plan om hier weg te gaan.

Cassel merkte dat ze zenuwachtig was Melody schudde enkel haar hoofd en neuriede verder. Cassel keek haar strak aan 'dit is niet jou zaak Melody, die man had een kind vermoord!' Zei Cassel kil en liep naar haar toe. Hij zag haar aan haar verlovingsring streken. Zijn ogen die nog steeds kil stonden keken haar aan, hij herrinerde zich verschillende dingen, mooie tijden met haar, leuke dingen die ze samen hadden meegemaakt. Even kwam zijn normale blik terug maar die verdween net zo snel als die terug kwam, van binnen had hij een 2 strijd.

Cassel keek haar strak aan 'dit is niet jou zaak Melody, die man had een kind vermoord!' Zei Cassel kil en liep naar haar toe. Hij zag haar aan haar verlovingsring streken. Zijn ogen die nog steeds kil stonden keken haar aan. "Is dat wat ze je verteld hebben? Hij heeft dat kind niet vermoord! Het kind was ziek deze man heeft het nog proberen te helpen...Hij heeft het kind perongelijk gedood, hij wilde het alleen maar helpen" Zei ze ze zag hoe zijn blik even verzachtte. "Als je die man wilt zul je mij eerst moeten doden" Zei ze fel. nee ze zou hem niet nog iemand op zo'n vreselijke manier laten vermoorden. Ze zette zich schrap en keek hem met haar haast witte ogen aan.

"Is dat wat ze je verteld hebben? Hij heeft dat kind niet vermoord! Het kind was ziek deze man heeft het nog proberen te helpen...Hij heeft het kind perongelijk gedood, hij wilde het alleen maar helpen" Zei ze ze zag hoe zijn blik even verzachtte. "Als je die man wilt zul je mij eerst moeten doden" Zei ze fel. Cassel keek haar strak aan, hij kon haar niet vermoorden, ze was veel te dierbaar voor hem, hij gaf nog steeds om haar! hij keek haar lang aan voor hij terug veranderde, sprong op haar schoot en toen op haar schouder en zo sprong hij over de muur heen en rende weg, hij kon later die man wel pakken, hij had nog genoeg opdrachten. Hij moest nu naar een man, hij was al laat!

Hij keek haar aan, blijkbaar was hij zijn volgende stap aan het overwegen. al gauw veranderde hij in zijn andere vorm en sprong op haar schoot om vervolgens naar de muur te springen en zo te verdwijnen. ooh nee dat mocht ze neit laten gebeuren hij zou weer gaan moorden. Melody vloog omhoog en had ehm al snel gespot ze dook hem naar beneden en greep hem beet. ze pakte hem bij zijn middel, buiten het bereik van zijn scherpe klauwen. Ze vloog met hem naar zijn eiland naar hun huis waar ze hem in een kooitje zetten en begon te ijsberen. Wat moest ze met hem doen? Hij was gevaarlijk. Melody sloot normaal nooit iemand op, ze had er totaal geen ervaring mee en daardoor was ze dus ook vergeten de kooi op slot te doen. Met haar rug naar d ekooi gericht en haar vleugels ingetrokken dacht ze na.

Cassel moest zijn bedrag ophalen voor de dode man toen hij plotseling bij zijn middel werd vast gegrepen, Hij probeerde Melody te krabben zodat ze hem los liet maar ze vloog terug naar hun huis waar ze hem in een kooi zette maar ja, dit heeft ze nooit eerder gedaan en had de slot niet dicht gedaan wat dom van haar was. Met gemak opende hij die en sloop naar buiten, hij meost het geld halen anders kon hij het wel schudden met het bedrag! Hij sloop via het raam naar buiten en begon weer te rennen.

Melody merkte al gauw dat Cassel er weer vandoor was. ooh goeie god ze had het slot niet dicht gedaan. Ze vloog naar buiten en landde voor hem sloot hem in met haar vleugels. Ergens had ze nu een omgekeerd dejavu gevoel. Ze moest denken aan hoe hij ahar had opgesloten om haar te beschermen en hoe zij steeds probeerde te ontsnappen. "Stoppen jij" Zei ze met een strenge stem. Haar blik op hem gericht terwijl ze hem oppakte en hem in haar armen richting huis droeg. haar spieren waren gespannen ze vond het lastig om hem vast te houden, ze wilde hem niet aanraken zijn duisternis vond ze vreselijk.

Fijn melody was al achter dat hij er vandoor was gegaan want al snel lande ze voor hem "Stoppen jij" Zei ze met een strenge stem. Hij wou langs haar heen rennen toen hi jwerd vastgepakt, Hij kon voelen hoe erg ze het vond om hem vast te houden dus veranderde hij terug en toen stond hij op de grond 'ben je helemaal gestoord, als ik te laat kom op de afspraak kan ik gedag zeggen tegen het geld voor de man.' Zei hij boos en duwde haar van zich af, hij moest er op tijd zijn.

Hij werd weer mens en een kleur verscheen op haar wangen, nu leek het net alsof ze hem aan het omhelzen was. Hij duwde haar van zich weg en ze viel nogal hard op de grond. Awtsh. 'ben je helemaal gestoord, als ik te laat kom op de afspraak kan ik gedag zeggen tegen het geld voor de man.' Zei hij boos. Melody keek hem nogal verloren aan. Hij was zichzelf niet meer hij was niet meer de man waar ze van gehouden had, Hij was een duister persoon. "Hoe kun je dat geld aannemen?! Je hebt die man vermoordt!" zei ze terwijl ze recht stond en de ring naar zijn hoofd gooide, haar ogen waren betraand als er nog een kans was geweest dat ze weer bij hem zou komen was die nu verspeeld, door de ring weg te gooien had ze het definitief beëindigd. Melody werd misselijk door het pijnlijke gevoel, het hartverscheurende gedoe.

Hij zag hoe ze op de grond viel ook voelde hij haar verwarring. "Hoe kun je dat geld aannemen?! Je hebt die man vermoordt!" zei ze terwijl ze recht stond en de ring naar zijn hoofd gooide POINK hij voelde het ding tegen zijn hofod aan komen en sloto zijn ogen en toen werd ie wakker, Hij opende zijn ogen en daar was zijn oude zachte/verwarrende blik wer, zjin gezicht veranderde terug en hij draaide zich om, niet wetend wat er was gebeurd, het laatste wat hij wist was nog dat hij in slaap was gevallen, hoezo stond hij hier nu? Hij keek naar beneden en zag daar een goude ring liggen die hij herkende, hij raapte die op en keek er naar en toen naar melody 'Mel, wat is er gebeurt?' vroeg hij zachtjes en voelde hoe ze pijn leed.

Ze had geen idee wat er aan de hand was, maar ineens was zijn blik weer normaal. Wat was er aan de hand? Waar kwam dit ineens vandaan? Melody werd er alleen maar angstig van en deed een paar passen achteruit. Hij keek naar beneden en zag daar een goude ring liggen die hij herkende, hij raapte die op en keek er naar en toen naar melody 'Mel, wat is er gebeurt?' vroeg hij zachtjes. "Weet je dat dan niet?" Vroeg ze twijfelend het grootste deel van haar pijn maakte plaats voor verwarring en een angst een angst dat die kilte niet lang zou wegblijven. Ze moest weggaan weggaan voor het te laat was, voor ze helemaal ten onder ging aan de leugens en de geheimen maar haar lichaam wilde neit bewegen. Ze leek bevroren haar blik op hem gericht.

Er was duidelijk iets gebeurt, iets waar hij geen idee van had. "Weet je dat dan niet?" Vroeg ze twijfelend, Hij voelde haar verwarring en angst 'Nee, ik weet alleen dat ik naar bed ging toen jij weg was en toen werd ik hier wakker.' Zei Cassel terwijl hij probeerde te begrijpen wat er was gebeurd. Hij wist natuurlijk niks van dat hij aan Dissociatieve identiteitsstoornis leed, het was nooit bij hem voor gekomen tot Melody met hem ruzie had gemaakt, toen kwam alles naar boven. Hij was best wel bang, bang voor wat er was gebeurd.

'Nee, ik weet alleen dat ik naar bed ging toen jij weg was en toen werd ik hier wakker.' Zei Cassel terwijl hij probeerde te begrijpen wat er was gebeurd. Melody's mond ging lichtjes open voor ze weer tot zichzelf kwam. "Je...Je was kil en haatdragend, je hebt een man laten lijden toen je hem doodde, je was kwaad op me om wat ik je aandoe..." Zei ze met een stem die stilletjes wegstierf. Ze zag het aan zijn aura hij...hij had een 2de persoonlijkheid. Ze keek hem ineens vol medelijden aan. "Het spijt me zo Cassel..." Fluisterde ze. Ze wist dat het haar schuld was, dat hij door haar zo was geworden. Die gedachte wrat aan haar bezorgde haar pijn.

Hij voelde zich vreselijk verward, hij wist gewoon niet meer wat er was gebeurd. "Je...Je was kil en haatdragend, je hebt een man laten lijden toen je hem doodde, je was kwaad op me om wat ik je aandoe..." Zei ze met een stem die stilletjes wegstierf. Hij keek haar niet begrijpend aan 'ik zou nooit iemand laten lijden, dat is on menselijk.' Zei Cassel verward en keek naar Melody en voelde haar medelijden maar begreep het niet goed. "Het spijt me zo Cassel..." Fluisterde ze. Cassel schudde zijn hoofd 'waarvoor heb je spijt? Het was mijn schuld dat ik je niks heb verteld!' Zei Cody verward, okee hier werd ie bang van. Wat was er aan de hand?

Hij keek haar niet begrijpend aan 'ik zou nooit iemand laten lijden, dat is on menselijk.' Zei Cassel verward en keek naar Melody. melody schudde verloren haar hoofd, "jij niet nee, maar je alter ego duidelijk wel" Zei ze met een gekwelde stem. Cassel schudde zijn hoofd 'waarvoor heb je spijt? Het was mijn schuld dat ik je niks heb verteld!' Zei Cody verward, Melody schudde haar hoofd. "Ik...Ik....Ik heb je gekwetst en daardoor ben je nu zo..." Zei ze terwijl ze zich van hem wegdraaide. Ze kon het niet aan ze liet hem lijden, ze liet zichzelf lijden het was allemaal haar schuld. "Ik wou dat ik het niet wist, dat ik niet wist dat je een dochter hebt...." Fluisterde ze meer tegen zichzelf.

melody schudde verloren haar hoofd, "jij niet nee, maar je alter ego duidelijk wel" Zei ze met een gekwelde stem. Cassel keek haar niet begrijpend aan en terwijl hij zich probeerde te herrineren wat er was gebeurd maar het leek als of hij een zwarte gat dussen gister avond tot nu had. Melody schudde haar hoofd. "Ik...Ik....Ik heb je gekwetst en daardoor ben je nu zo..." Zei ze terwijl ze zich van hem wegdraaide. Hij keek niet begrijpend aan 'Melody! Praat geen Raadsels ja ik was gekwetst maar das toch normaal, ik had je gekwetst dat ik een dochter had en je niks had gezegd.' Zei cassel en liep naar haar toe, hij voelde haar pijn maar toen hij haar wou omarmen herrinerde hij zich hoe bang ze gister voor hem was. "Ik wou dat ik het niet wist, dat ik niet wist dat je een dochter hebt...." Fluisterde ze meer tegen zichzelf. Cody zuchten 'Ik wou dat ik je veel eerder had verteld.' Zei Cassel zachtjes.

Hij keek niet begrijpend aan 'Melody! Praat geen Raadsels ja ik was gekwetst maar das toch normaal, ik had je gekwetst dat ik een dochter had en je niks had gezegd.' Zei cassel en liep naar haar toe. Bij iedere stap die hij dichter zette spande haar spieren zich meer op. Ze was angstig. Ze was bang dat hij haar zou aanraken en blijkbaa rleek hij zich dat ook te herinneren. Cody zuchten 'Ik wou dat ik je veel eerder had verteld.' Zei Cassel zachtjes. Melody draaide zich langzaam naar hem toe. Haar blik was op hem gericht. "We moeten zorgen dat je weer normaal wordt" Zei ze met een vastberaden stem maar toch zette ze een stap bij hem vandaan. Ze vertrouwde hem niet.

Hij zag hoe ze haar spieren spanden en hij liet zijn handen langs zijn lichaam hangen. Melody draaide zich langzaam naar hem toe. Haar blik was op hem gericht. "We moeten zorgen dat je weer normaal wordt" Zei ze met een vastberaden stem maar toch zette ze een stap bij hem vandaan. Cassel keek vragend naar Melody en zuchten 'Mel, ik snap nog steeds niet waar je het over hebt, en hou op met angstig zijn! I kzou je nooit pijn willen doen!' Zei Hij boos en draaide zelf om en keek naar de zee die hun omringde. Brr, hij hate water.

Cassel keek vragend naar Melody en zuchten 'Mel, ik snap nog steeds niet waar je het over hebt, en hou op met angstig zijn! I kzou je nooit pijn willen doen!' Zei Hij boos en draaide zelf om en keek naar de zee die hun omringde. Melody keek hem aan. "Hoe kan ik je geloven Cassel? je hebt al die jaren tegen me gelogen je hebt me al eens opgesloten en bovendien al eens bewerkt! dus denk je niet dat ik recht heb om bang voor je te zijn?! Zeker nu je zó bent?!" Zei ze nu zelf ook wat bozer. Melody dacht na maar ze wist niet wat ze moest doen

Melody keek hem aan. "Hoe kan ik je geloven Cassel? je hebt al die jaren tegen me gelogen je hebt me al eens opgesloten en bovendien al eens bewerkt! dus denk je niet dat ik recht heb om bang voor je te zijn?! Zeker nu je zó bent?!" Zei ze nu zelf ook wat bozer. Cassel kaken verstrakte zich 'ik had je opgeslote nzodat je niet naar het paleis ging om mensen te redden wat je mislukt was, herrienr je nog die tijd in het kasteel? Ik had je bewerkt omdat ik dacht dat het beter voor jou zou zijn om mij niet te kennen en ja over het laatste, ik had je belogen en dingen achtergehouden maar ik wou het wel vertellen.' Zei hij zo kalm mogelijk ook al merkte je aan zijn houding dat hij hier over niet graag sprak.

Cassel kaken verstrakte zich 'ik had je opgeslote nzodat je niet naar het paleis ging om mensen te redden wat je mislukt was, herrienr je nog die tijd in het kasteel? Ik had je bewerkt omdat ik dacht dat het beter voor jou zou zijn om mij niet te kennen en ja over het laatste, ik had je belogen en dingen achtergehouden maar ik wou het wel vertellen.' Zei hij zo kalm mogelijk ook al merkte je aan zijn houding dat hij hier over niet graag sprak. Oké daar had hij misschien een punt maar toch. "Je had het me meteen moeten zeggen, dan hadden we Cody ook kunnen inlichten! het is jouw schuld dat zijn hart gebroken is!" Zei ze nu al wat bozer. Ja nu kwamen alle opgekropte emoties naar boven. "En toch had je het recht niet om me mijn vrijheid te ontnemen fysiek en mentaal niet!" Zei ze haar wangen liepen rood aan.

"Je had het me meteen moeten zeggen, dan hadden we Cody ook kunnen inlichten! het is jouw schuld dat zijn hart gebroken is!" Zei ze nu al wat bozer. Ja nu kwamen alle opgekropte emoties naar boven. "En toch had je het recht niet om me mijn vrijheid te ontnemen fysiek en mentaal niet!" Zei ze haar wangen liepen rood aan. Hij slikte en keek naar Melody 'Ik weet ook wel dat ik fout zat en als nog, ik wou je beschermen tegen mij en de koning maar jij luisterde niet naar mij toen en was toch naar het paleis gegaan, weetje nog wat hij met jou gedaan heeft? Ik wel, elke avond zie ik weer voor me hoe ik je tegen kwam in de cel.' Zei hij boos en stopte zijn handen in zijn zakken om zich in te houden.

Hij slikte en keek naar Melody 'Ik weet ook wel dat ik fout zat en als nog, ik wou je beschermen tegen mij en de koning maar jij luisterde niet naar mij toen en was toch naar het paleis gegaan, weetje nog wat hij met jou gedaan heeft? Ik wel, elke avond zie ik weer voor me hoe ik je tegen kwam in de cel.' Zei hij boos en stopte zijn handen in zijn zakken om zich in te houden. Oké dat zette haar enigzinds aan het denken misschien had hij het inderdaad allemaal gedaan om haar te helpen. Nee nee zo mocht ze niet denken ze was boos op hem. Maar kon ze wel boos op hem blijven? Melody's blik vulde zich met verwarring ze draaide heen en weer wat moest ze doen? Moest ze weggaan? Hem verlaten zoals ze gepland had? Een klein deel van ahar wilde dat ook maar een ander deel wilde zich nu in zijn armen begraven. melody greep naar haar hoofd en kneep haar ogen dicht. "Ik weet niet meer wat ik moet doen..." Zei ze zacht.

Melody's blik vulde zich met verwarring ze draaide heen en weer wat moest ze doen? Moest ze weggaan? Hem verlaten zoals ze gepland had? Een klein deel van ahar wilde dat ook maar een ander deel wilde zich nu in zijn armen begraven. melody greep naar haar hoofd en kneep haar ogen dicht. "Ik weet niet meer wat ik moet doen..." Zei ze zacht. Hij haalde zijn schouders op 'het enige wat ik nu ga doen is naar huis toe gaan voor het begint te regenen en een glas melk nemen.' Zei Cassel en liep langs Melody naar binnen waar hij uit de koelkast een pak melk pakte en een glas die hij volschonk en deed er heel klein beetje kattenkruid in zodat hij bevrijd werd van zijn hoofdpijn.