Who are you? (cassel)

Melody vroeg zich af waar Cassel was. Ze had hem al een paar dagen niet gezien en maakte zich nu stilletjes aan toch best wel zorgen om hem. Het was een donkere koude winter avond. Melody was helemaal alleen op het eiland sinds Cody met Lira samenleefde. Ja op avonden als deze wilde Melody niet alleen zijn ze hoopte toch zo dat cassel gauw thuis zou komen. Melody zat in een korte witte nachtpon bij de openhaard, ze breide een wollen sjaal voor cassel zodat hij geen kou zou hebben wanneer hij weer op zwendel was. Ze wist wel dat hij deze niet echt nodig had maar ze deed het graag en het hield haar bezig. Het werd steeds later en geleidelijk aan viel deze engel in slaap op de grote bank.

Er gingen dagen voorbij en Cassle hield zich rustig. Mile gedroeg zich netjes en hij hield een strenge oog op haar. Maar ook plande hij dingen en overvallen die hij binnen kreeg. Maar cassel meost ook nog is bij zijn 'vrouw' gaan, eigenlijk de vrouw van zijn goede kant maar goed, wat maakte het uit, die dacht dat die goede kant nog in de lichaam zat, dus nu was Cassel hier, op zijn eigen eiland en lie pnaar zijn huis waar hij de engel heerlijk zag liggen slapen, ze leek net Miley alleen was die leuker. Cassel straalde voorzichtig haar gezicht.

Melody werd wakker door een zachte streling op haar wang, langzaam opende ze haar ogen en keek ze naar Cassel, een glimlach groeide op haar gezicht en ze vloog hem in de armen "Cassel je bent terug!" Zei ze voor ze haar lippen op dezijne drukte, ze was toch zo blij om hem weer te zien om hem weer in haar armen te hebben. "Waar heb je gezeten? Ik was doodongerust" Fluisterde ze tegen zijn borst. Melody ahd geen enkel idee dat dit niet de cassel was waar ze van hield maar een duister alterego.

Cassel zag dat zijn engel wakker werd en toen ze hem zag glimlachte en in zijn armen vloog. "Cassel je bent terug!" Zei ze voor ze haar lippen op dezijne drukte, ze was toch zo blij om hem weer te zien om hem weer in haar armen te hebben. "Waar heb je gezeten? Ik was doodongerust" Fluisterde ze tegen zijn borst. Cassel sloeg zijn armen om haar heen en knuffelde haar stevig. 'Je hoeft niet ongerust te zijn om mij, ik red me prima.' Zei hij met en glimlach en kuste haar nog is. 'en hoe maakt het mijn engel?' vroeg hij glimlachend, jaja dusitere kant kan hee lgoed toneel spelen!

Cassel sloeg zijn armen om haar heen en knuffelde haar stevig. 'Je hoeft niet ongerust te zijn om mij, ik red me prima.' Zei hij met en glimlach en kuste haar nog is. 'en hoe maakt het mijn engel?' vroeg hij glimlachend Melody glimlachte. "Veel beter nu jij er bent, ik was zo eenzaam zonder jouw." Zei ze met een pruillipje voor ze weer begon te glimlachen. "Maar waar was je cassel? Waarom heb je niets van je laten horen? En hoe was het bij Alina? Is alles uitgeklaard?" Vroeg ze met een schuin hoofd. Tja Melody was een engel die wilde voor iedereen goed doen. Ze maakte zich even van hem los en nam de sjaal van de bank en legde deze met een giechel om zijn hals, "die heb ik voor je gemaakt." zei ze met een kinderlijk enthousiasme.

"Veel beter nu jij er bent, ik was zo eenzaam zonder jouw." Zei ze met een pruillipje voor ze weer begon te glimlachen. "Maar waar was je cassel? Waarom heb je niets van je laten horen? En hoe was het bij Alina? Is alles uitgeklaard?" Vroeg ze met een schuin hoofd. cassel knikte 'Ik was bij wat mensen, meost was dingen stelen, je weet wel.' Zei hij glimlachend 'Ja hoor, alles ging Pirma met Alina, we hebben het met elkaar goed gemaakt.' Zei hij en keek naar de sjaal die ze om zijn nek deed. Ze giechelde zo schattig maar toch bleef Miley veel leuker. "die heb ik voor je gemaakt." zei ze met een kinderlijk enthousiasme. Cassel grinnikte terwijl hij het voelde 'zo lekker zacht.' Zei hij en keek Melody aan.

cassel knikte 'Ik was bij wat mensen, meost was dingen stelen, je weet wel.' Zei hij glimlachend 'Ja hoor, alles ging Pirma met Alina, we hebben het met elkaar goed gemaakt.' Zei hij en keek naar de sjaal die ze om zijn nek deed. Melody was blij met zijn antwoord, mooi zo dat is goed schat" Zei ze. Cassel grinnikte terwijl hij het voelde 'zo lekker zacht.' Zei hij en keek Melody aan. Melody knikte en drukte zichzelf weer tegen hem aan ze snoof zijn geur op, wat had ze hem toch gemist. Ze trok zijn sjaal uit en keek hem aan met een speelse glimlach. Dagen had ze hem neit gezien, en naar hem verlangt dus ze vond niet dat eht nu het geschikte moment was om hem zijn witer kleren te laten aanhouden zeker niet met dat heerlijk zachte hemel bed een paar meter bij hen vandaan. Melody liet haar hand langs zijn wang glijden voor ze naar een andere kamer liep en op bed ging liggen.

" mooi zo dat is goed schat" Zei ze. Cassel glimlachte naar haar en sloeg zijn armen om haar heen terwijl ze tegen hem aan drukte. Ze trok zijn sjaal uit en keek hem aan met een speelse glimlach. Oe die speelse glimlach vond hij wel heel erg leuk en zeker nu Miley zo vervelend deed en hij niet met haar kan genieten. Melody liet haar hand langs zijn wang glijden voor ze naar een andere kamer liep en op bed ging liggen. Cassel spinde luid toen ze dat deed en liep acher haar aan waar hij over haar heen boog en haar rustig begon te zoenen.

Het duurde niet lang voor Cassel er was, dat had ze verwacht hij had haar vast zo hard gemist als zij hem. Cassel spinde luid toen ze dat deed en liep acher haar aan waar hij over haar heen boog en haar rustig begon te zoenen. Melody genoot van zijn lippen. haar armen gingen om zijn nek tot ze met haar aura ineens iets voelde, er was iets anders aan hem. Ze maakte zich van hem los en keek hem met een onderzoekende blik aan. "Cassel? I...Ik weet dat het vreemd klinkt maar je voelt anders." Zei ze zachtjes haar blik op hem gericht.

Cassel voelde dat ze er van genoot en daar was hij blij om. Ze maakte zich van hem los en keek hem met een onderzoekende blik aan. "Cassel? I...Ik weet dat het vreemd klinkt maar je voelt anders." Zei ze zachtjes haar blik op hem gericht. Cassel trok zijn wenkbrauwen op 'Ik voel me Prima hoor, ik weet het niet hoe het met jou zit.' Zei hij kalm en wou haar weer zoenen.

Cassel trok zijn wenkbrauwen op 'Ik voel me Prima hoor, ik weet het niet hoe het met jou zit.' Zei hij kalm en wou haar weer zoenen. Ze keek nog even twijfelend en knikte toen. Ze had het vast mis, waarschijnlijk kwam het gewoon omdat ze het de laatste dagen zo druk had gehad, met Cody en mensen die haar hulp nodig hadden. Ze bracht haar handen weer om zijn nek en liet zich zoenen, haar lijf krulde zich naar hem toe, toch bleef ze het vreemde gevoel hebben alsof iets niet klopte, maar ze wilde hem niet teleurstellen, dat kon ze niet.

Ze keek nog even twijfelend en knikte toen. Cassel glimlachte gerustellend en streelde haar gezicht. Ze bracht haar handen weer om zijn nek en liet zich zoenen, haar lijf krulde zich naar hem toe, Cassel zoende haar weer teder ne zijn hand zoch naar het rits vna haar jurk om die weg te doen. Hij wou dit dol graag, hij kon het niet meer uithouden maar toen gebeurde er iets rars want hij voelde nog iemands aanwezigheid in de kamer, het was heel licht en zelf kon hij niet zien wie het was of dat het zij ngoede kant geest was.

Cassel glimlachte gerustellend en streelde haar gezicht. Cassel zoende haar weer teder ne zijn hand zoch naar het rits vna haar jurk om die weg te doen. Melody had hem laten begaan als ze niet ineens een andere energie had gevoeld, zijn energie, de energie die haar vertrouwt was. Ze zette grote ogen op en nam duistere Cassels handen vast. Ze voelde haar eigen Cassel, hij was hier, als een schim. Ze keek naar duistere Cassel die boven haar hing. "WXat ben jij?!" Vroeg ze terwijl ze onder hem vandaan probeerde te kruipen.

Okeej dus dat dign die hij had gevoelt had gevolgend. Ze zette grote ogen op en nam duistere Cassels handen vast. Ze voelde haar eigen Cassel, hij was hier, als een schim. Ze keek naar duistere Cassel die boven haar hing. "WXat ben jij?!" Vroeg ze terwijl ze onder hem vandaan probeerde te kruipen. Cassel keek haar niet begrijpend aan 'lieverd, ik ben het. Weet je nog wel Cassel.' Zei hij bezorgd en bekeek haar gezicht goed 'gaat het wel goed met je? Heb je geen koorts ofzo.' hij legde zijn hand op haar voorhoofd.

Cassel keek haar niet begrijpend aan 'lieverd, ik ben het. Weet je nog wel Cassel.' Zei hij bezorgd en bekeek haar gezicht goed 'gaat het wel goed met je? Heb je geen koorts ofzo.' hij legde zijn hand op haar voorhoofd. Melody sloeg zijn hand weg. "Dat ben je niet! Jij....Jij...bent niet mijn Cassel!" Riep ze terwijl ze nog steeds worstelde om onder hem vandaan te komen. "Ga van me af!" Riep ze terwijl ze tegen zijn borst duwde, ja Meody was in paniek, erg in paniek.

Melody sloeg zijn hand weg. "Dat ben je niet! Jij....Jij...bent niet mijn Cassel!" Riep ze terwijl ze nog steeds worstelde om onder hem vandaan te komen. "Ga van me af!" Riep ze terwijl ze tegen zijn borst duwde, Cassel ging van haar af en keek nog steeds bezorgd maar zoch ondertussen naar de oorzak van dit gebeuren 'Maar lieverd, hoe kan ik niet jou cassel zijn? Je ziet me toch nu hier, in levende lijven.' Zei hij en deed als of hij niks begreep/

Cassel ging van haar af en keek nog steeds bezorgd maar zoch ondertussen naar de oorzak van dit gebeuren 'Maar lieverd, hoe kan ik niet jou cassel zijn? Je ziet me toch nu hier, in levende lijven.' Zei hij. Melody ging rechtstaan en keek hem met samen geknepen ogen aan. Ze voelde een duistere energie bij deze man, deze namaak Cassel. Een keer eerder had ze dat ook gevoeld de keer dat ze zag hoe hij een man koelbloedig vermoordde op een gruwelijke wijze. ooh god, kon het waar zijn? Waren zijn zielen gesplitst? Dat meost wel! Maar wie? Miley! Natuurlijk haar zus was tot zoiets in staat. Ze gromde binnensmonds. "Verander van vorm, als je nog steeds bent zoals ik me herinner geloof ik je" Zei ze terwijl ze haar armen kruistte.

Melody ging rechtstaan en keek hem met samen geknepen ogen aan. Cassel bleef haar rustig aankijken. Ze gromde binnensmonds. "Verander van vorm, als je nog steeds bent zoals ik me herinner geloof ik je" Zei ze terwijl ze haar armen kruistte. Cassel trok zijn wenkbrauw op en spinde zachtjes 'KOm kom Melody, niet zo gestrest doen, das niet goed voor je gezondheid.' Zei hij rustig en nam zijn vorm aan, een prachtige zwarte kater lag op het bed.

Cassel trok zijn wenkbrauw op en spinde zachtjes 'KOm kom Melody, niet zo gestrest doen, das niet goed voor je gezondheid.' Zei hij rustig en nam zijn vorm aan, een prachtige zwarte kater lag op het bed. Melody zette grote ogen op en keek naar de zwarte kat. "Onmogelijk! Ze heef thet echt gedaan!" Zei ze terwijl haar hand voor haar mond ging. Ze moest iets doen, ze moest zorgen dat haar Cassel zijn lichaam terug kreeg en dat deze duivelse variant verdween. "Oké rustig, ik ga je niets doen..." Loog ze terwijl ze langzaam dichterbij ging, ze moest hem te pakken krijgen en zijn lichaam laten reinigen op een of andere manier.

Melody zette grote ogen op en keek naar de zwarte kat. "Onmogelijk! Ze heef thet echt gedaan!" Zei ze terwijl haar hand voor haar mond ging. Cassel keek met samen geknepen ogen en keek naar haar reactie. "Oké rustig, ik ga je niets doen..." Cassel kon horen dat ze log en hij voelde dat ook dus toen ze dichter bij kwam, stond hij op en liep heel rustig weg van haar. Hij zou niet zo gemakkelijk te pakken worden.

Cassel kon horen dat ze log en hij voelde dat ook dus toen ze dichter bij kwam, stond hij op en liep heel rustig weg van haar. Hij zou niet zo gemakkelijk te pakken worden. Melody keek hem aan met een schuin hoofd. "Niet doen, alsjeblieft ik wil je helpen, ik wil jullie beide helpen." Zei ze met een kleine glimlach. Oké dat was ongeveer de waarheid, ze wilde Cassel helpen en ze wilde dat dit ding naar een plaats ging waar hij hoorde. Ze ontvouwde haar vleugels en begon te gloeien "kom maar hier" Zei ze met een stem die je bijna naar haar toe trok, neit veel wezens waren bestand tegen de schoonheid van een engel wanneer hij bijna zijn etherische vorm had aangenomen

Melody keek hem aan met een schuin hoofd. "Niet doen, alsjeblieft ik wil je helpen, ik wil jullie beide helpen." Zei ze met een kleine glimlach. Cassel blies en bleef weg van haar handen. EN keek hel kalm aan hoe ze haar engelvorm aannam. "kom maar hier" Zei ze met een stem die je bijna naar haar toe trok, Cassel was bijna in verleiding gekome nom naar haar toe te gaan maar schudde zijn hoofd en liep naar het raam die open was.