What have I done?!

. Widow kustte Robins hand. "Dat kan ja maar ik denk dat het een kleine Robin word." Ze zag het al helemaal voor zich een exact kopie van haar Robin net zulke mooie ogen en net zulk warrig haar. "Maar als het een meisje is kunnen we haar mischien Hope noemen? Want ons kindje geeft mij weer nieuwe hoop Robin. Hoop op een normaal leven met jouw." Ze ging wat rechter zitten zodat ze bij zijn gezicht kon om hem een kus te geven. "Robin beloof me dat als jullie ontdekt worden je vlucht." hij keek twijvelend naar Widow en dacht toen aan het kind die een vader nodig zal hebben 'Ik beloof Widow dat als we ontdekt worden we meteen vluchten.' zei hij rustig en stond toen op 'ik denk dat ik snel wat ga maken voor ons als ontbijt.' Zei hij vlug en pakte zijn trui, hij had een dag neit gegeten en had nu wel heeel erg honger.

hij keek twijvelend naar Widow en dacht toen aan het kind die een vader nodig zal hebben 'Ik beloof Widow dat als we ontdekt worden we meteen vluchten.' zei hij rustig en stond toen op. Widow was blij met dat antwoord en ze keek even vragend aan. 'ik denk dat ik snel wat ga maken voor ons als ontbijt.' Zei hij vlug en pakte zijn trui, hij had een dag neit gegeten en had nu wel heeel erg honger. Widow knikte. "Wacht ik help je wel Robin." Ze stond recht en liep even naar buiten. Daar veranderde ze van vorm en beet een paar mussen dood. Ze vond ook een nest met wat eieren in. Ze nam de eieren en de dode vogeltjes en liep blij naar Robin toe. "Hier daarmee krijg je je honger wel gestild lieverd." Widow liep op wolkjes. Maar haar "jacht" had wel wat energie gevergd en ze liep weer naar binnen waar ze weer op bed ging liggen. Ze haatte het om zo zwakjes te zijn nu.

Widow knikte. "Wacht ik help je wel Robin." Ze stond recht en liep even naar buiten. Daar veranderde ze van vorm en beet een paar mussen dood. Ze vond ook een nest met wat eieren in. Ze nam de eieren en de dode vogeltjes en liep blij naar Robin toe. "Hier daarmee krijg je je honger wel gestild lieverd." Hij had al wat binnen liggen en gaf dankbaar een kus op haar wang terwijl ze samen naar binnen liepen, widow ging weer in hun bed liggen en hij lie pmeteen naar het keuken waar hij druk de veren begon weg te plukken. toen dat gebeurd was liet hij ze roosteren en toen dat bezig was lie phij sne lnaar de stal waar storm hem blij begroete en hij werd goed verzorgd 'ik zal vanmiddag met je rijden.' zei hij tegen zijn paard en toen daar klaar was liep hij weer naar binnen en ging verder, hij maakte een ommelete voor 2, een vers geperste sap uit fruit voor Widow en voor zich zelf koffie. De hele huis werd gevuld met heerlijke geur en hij kwijlde bijna. een vogel verdeelde hij op hun borden en liep met alles er op en er aan naar Widow die in bed lag en gaf haar ontbijt op bed.

Robin gaf haar nog een zoen op haar wang en verdween toen. Het huis vulde zich met heerlijke geuren van menseneten. Toen ze hier pas was vond ze het walgelijk en wilde ze enkel bloed maar nu nu vond ze het prima het was best lekker en Robin vond het fijner dat ze dit at in plaats van mensen te doden. Ne een tijdje kwam Robin de kamer binnen. Ze zag fruitsap een omelet en een deel van de gebakken vogel. Widow ging rechter zitten en begon te eten het was heerlijk. Nadat ze het op had gaf ze Robin een zoen op zijn wang. "Je bent een goede kok Robin" Zei ze met een glimlach maar ineens kreeg ze veel vragen binnen. Ze keek Robin een beetje twijfelend aan. "Robin? Jouw makkers zijn waarschijnlijk ook blood hunters hè? Eum...Weten ze van mijn bestaan?" Vroeg ze wat onzeker.

Widow ging rechter zitten en begon te eten het was heerlijk. Nadat ze het op had gaf ze Robin een zoen op zijn wang. "Je bent een goede kok Robin" Zei ze met een glimlach maar ineens kreeg ze veel vragen binnen. Ze keek Robin een beetje twijfelend aan. "Robin? Jouw makkers zijn waarschijnlijk ook blood hunters hè? Eum...Weten ze van mijn bestaan?" Vroeg ze wat onzeker. Hij legde zijn vork neer en keek naar Widow 'mijn ouders weten niks van jou, en ik wil ook niks met hun te maken hebben als je dat wil weten.' Zei hij zo rustig mogelijk en ging toen verder met zijn laatste stukjes, 'Het zijn mensen die je niet wil leren kennen Widow.' Zei hij uiteindelijk/

Hij legde zijn vork neer en keek naar Widow 'mijn ouders weten niks van jou, en ik wil ook niks met hun te maken hebben als je dat wil weten.' Zei hij zo rustig mogelijk en ging toen verder met zijn laatste stukjes, 'Het zijn mensen die je niet wil leren kennen Widow.' Zei hij uiteindelijk. Widow knikte begrijpend. "Ik wou dat ik jouw aan mijn ouder kon voorstellen...." Zei ze met een verdrietige stem. Ze wreef even op haar buik en keek ernaar. Toen keek ze naar Robin. Ze bloosde een beetje. " Wil...wil je mijn broer eens ontmoeten Kiba? Hij is de enige familie die ik nog heb." Ze keek even weg ze wist niet of hij dat wel zag zitten Kiba was namelijk nogal gevaarlijk.

Widow knikte begrijpend. "Ik wou dat ik jouw aan mijn ouder kon voorstellen...." Zei ze met een verdrietige stem. Ze wreef even op haar buik en keek ernaar. Toen keek ze naar Robin. Ze bloosde een beetje. " Wil...wil je mijn broer eens ontmoeten Kiba? Hij is de enige familie die ik nog heb." Ze keek even weg, en hij probeerde te bedenken war hi jdie naam al eerder had gehoord, was er geen shape shifter die zo hete? Er waren de laatste tijd heel veel dieren die waren ontsnapt 'Als jij dat wil vind ik het best, dan zal ik me wapens hier laten...' Zei hij toen en keek naar de bogo die bij de deur stond.

'Als jij dat wil vind ik het best, dan zal ik me wapens hier laten...' Zei hij toen en keek naar de bogo die bij de deur stond. idow schudde haar hoofd even. "Neen neem hem maar mee Robin. ik weet niet hoe Kiba gaat reageren en die wapens kunnen wel handig zijn als zijn draak het overneemt." Ze schoof wat naar voren zodat ze dichter bij Robin zat. Ze lachtte naar hem. "Ik denk dat het in mijn familie zitdat we iets hebben met bloodhunters, Kiba is namelijk nogal vaak bij een bloodhunter meisje." Zei ze wat dromerig. Ineens voelde ze weer een pijnscheut ze schreeuwde.

"Neen neem hem maar mee Robin. ik weet niet hoe Kiba gaat reageren en die wapens kunnen wel handig zijn als zijn draak het overneemt." Ze schoof wat naar voren zodat ze dichter bij Robin zat. Ze lachtte naar hem. "Ik denk dat het in mijn familie zitdat we iets hebben met bloodhunters, Kiba is namelijk nogal vaak bij een bloodhunter meisje." Zei ze wat dromerig. Ineens voelde ze weer een pijnscheut ze schreeuwde. Hij keek bezorgd naar haar en pakte haar stevig vast bij haar en susste haar 'Dit is zo voorbij Widow.' Zei hij zachtjes in haar oor terwij lhij haar sisste.

Hij keek bezorgd naar haar en pakte haar stevig vast bij haar en susste haar 'Dit is zo voorbij Widow.' Zei hij zachtjes in haar oor terwij lhij haar sisste. Widow keek hem aan de pijn was weer aan het afzwakken. Widow keek hem angstig aan "Maar wat als hij komt wanneer je er niet bent Robin? Ik weet niet wat ik moet doen! Wat als ons kindje sterft omdat ik niet weet hoe!" Widow was echt bang. "Of wat als Dregoe komt! Hij..hij zal ons kindje doden!" Widow ademde zwaar ze maakte zich echt grote zorgen en de dag van zijn vertrek kwam steeds maar dichterbij.

Widow keek hem angstig aan "Maar wat als hij komt wanneer je er niet bent Robin? Ik weet niet wat ik moet doen! Wat als ons kindje sterft omdat ik niet weet hoe!" Widow was echt bang. "Of wat als Dregoe komt! Hij..hij zal ons kindje doden!" Widow ademde zwaar ze maakte zich echt grote zorgen en de dag van zijn vertrek kwam steeds maar dichterbij. hij suste 'het gebeurt niet, en ik zal het niet laten gebeuren.' Ze hij zelf verzekerd en lachte naar haar geruststellend 'en ik weet zeker als het zover is je moeder intstinkt wakker word en je zal weten wat je meot doen.' Hij had de volle vertrouwen in haar.

hij suste 'het gebeurt niet, en ik zal het niet laten gebeuren.' Ze hij zelf verzekerd en lachte naar haar geruststellend 'en ik weet zeker als het zover is je moeder intstinkt wakker word en je zal weten wat je meot doen.' Hij had de volle vertrouwen in haar. Widow was nog steeds niet gerustgesteld. "Maar als jij op je missie bent en hij komt hier binnen...dan ...dan" Ze hijgde nu echt heel hard en voor ze het wist viel ze flauw. Widow had nooit goed tegen stress gekunnen en nu met die misselijkheid ging het al helemaal de verkeerde richting uit.