1.2.3.4.5.6.7.8.9.10 wie neit weg is, is gezien!

Arme meid xD

Charles wachten nog steeds op het antwoord. 'Die info zal uitgevonden moeten worden. Ze is voor zover ik weet nog niet als bedmaatje gebruikt geweest.' zei Charlie, zijn instinct zei dat hij dit niet moest geloven, logisch ook want iedereen zou zo een meid meteen als bedmaatje gebruiken als ze de kans er voor kregen. 'Ik kan Charly wel er op zetten. Hij heeft daar een fijne neus voor net als u zelve.' zei Charlie en glimlachte lichtjes bij zijn voorstel. Charles keek hem aan met samen geknepen ogen en knikte toen alleen maar. Hij krabte even aan zijn hals 'Doe dat maar, ik wil zo snel mogelijk verslag hebben van haar.' Zei Charles geërgerd en liep verder naar zijn kantoor, hij moest gauw door werken!

Ardella kreunde en opende haar ogen. Alles deed pijn en ze zag dingen dubbel en het leek als of ze duizend watten in haar mond. Ardella kwam iets overeind en bekeek haar omgeving, dit was niet de kamer geweest waar ze de 1e keer in was gekomen. Maar ze zag meteen dat dit kamer goed beveiligd werden, want de tralies op haar raam waren al genoeg. Ara plofte terug, ze had weinig kracht over en tilde haar polsen. aan 1 pols zat een ketting en een armband. Ara trok naar de ketting en zoch naar de einde waar hij aan vast zat. Hij zat aan de muur vast, het zat er duidelijk goed vast en niet bedoelt om iemand te laten gaan.

Charlie zag hoe de koning keek, maar schonk er geen aandacht aan. Het plan werd goed gekeurt, maar er leek iets mis te wzen met de koning, maar Charlie kon er zijn vinger niet op leggen? Charlie draaide zich om na een kort knikje te geven en liep naar de kerkers waar vette Charly aan het werk was. Een luide kreet vulde de gang en hij grijnsde breed. Charlie bevol zijn naamgenoot om naar kamer tien te gaan en de nieuwkomer uit te testen. Deze knikte en liet de vrouwelijke shifter naakt en alleen achter. Ze sidderde over haar gehele lichaam, maar Charlie grijnsde breed. Charly waggelde naar kamer tien en maakte de deur los. Die griet was wakker en hij grijnsde zijn tanden bloot. Ze was mooier dan waar hij net mee bezig was, vooral haar lijntje was goed. Ze was nog half versuft, maar dat maakte hem niet uit en voelde zijn ding stijf worden bij har aanblik en drukte haar stevig op haar buik in het bed. Dit zou vast leuk worden...

Ara trok een paar keer aan de ketting om te testen of het ding goed vast zat en hoeveel kracht ze zou moeten gebruiken om het van de muur af te trekken. nee op haar eigenkracht zou het haar niet lukken, maar misschien als ze wat kracht stal? Wer probeerde Ardella haar kracht op te roepen maar het ging niet, haar vuur was nog niet helemaal 100 procent, dat zou pas zijn nadat ze met de duivel heeft kennis gemaakt. Ardella zat stil en luisterde naar de geluiden om haar heen. Er kwam iemand aan...20 nee 30 stappen tot haar deur. Ara keek naar de deur en zag hoe die open ging, en daar zag ze een? Everzwijn? Nee hij had de kenmerken er niet van, maar hij stonk er wel naar. Ze trok haar neus op en zag zijn grijns. wat moest ie vent van haar? Ze had verwacht dat Charlie weer zou komen maar zeker niet dit vent. Toen hij dichter bij kwam voelde ze hoe haar middag eten omhoog begon te worden. Toen ze omlaag keek zag ze hoe er een bobbel in zijn broek zat. Ze slikte en keek weer omhoog. Ara probeerde achter uit te kruipen maar die vent had haar beet en drukte met haar buik in het bed. Ara spartelde rond en probeerde met haar voeten hem te raken. door dat ze lenig was kwam ze best hoog. Ze grauwde 'Hier ga je voor boeten!' grauwde ze woedend.

Ara trok een paar keer aan de ketting om te testen of het ding goed vast zat en hoeveel kracht ze zou moeten gebruiken om het van de muur af te trekken. nee op haar eigenkracht zou het haar niet lukken, maar misschien als ze wat kracht stal? Wer probeerde Ardella haar kracht op te roepen maar het ging niet, haar vuur was nog niet helemaal 100 procent, dat zou pas zijn nadat ze met de duivel heeft kennis gemaakt. Ardella zat stil en luisterde naar de geluiden om haar heen. Er kwam iemand aan...20 nee 30 stappen tot haar deur. Ara keek naar de deur en zag hoe die open ging, en daar zag ze een? Everzwijn? Nee hij had de kenmerken er niet van, maar hij stonk er wel naar. Ze trok haar neus op en zag zijn grijns. wat moest ie vent van haar? Ze had verwacht dat Charlie weer zou komen maar zeker niet dit vent. Toen hij dichter bij kwam voelde ze hoe haar middag eten omhoog begon te worden. Toen ze omlaag keek zag ze hoe er een bobbel in zijn broek zat. Ze slikte en keek weer omhoog. Ara probeerde achter uit te kruipen maar die vent had haar beet en drukte met haar buik in het bed. Ara spartelde rond en probeerde met haar voeten hem te raken. door dat ze lenig was kwam ze best hoog. Ze grauwde 'Hier ga je voor boeten!' grauwde ze woedend. Charly grijnsde zijn gelige tanden bloot. Ze stonden zo schots en scheef dat het wel oude grafstenen leken. Haar woorden wonden deze hunter alleen maar meer op en trok haar kleding aan stukken zoals hij dat bij de andere shifter vrouwen ook altijd deed. Niet wetend dat aan dit kledingstuk een weddenschap aan vast zat, maar dat maakte hem niks uit, maar toen ze begon te schoppen gromde hij even en leunde naar links en rechts om kleine schakels om haar enkels te bevestigen zodat ze niet meer dan 5 cm trappen kon. Charly trok zijn broek half uit en legde haar goed en gebruikte haar als bedmaatje. Hij deed het niet zo ruw als de andere zouden doen, maar bleef wel ferm in deze vrijpartij. Hij bleef nog geruime tijd met haar vrijen tot hij vond dat het genoeg was en grijnsde nog steeds breed. Charly trok zijn broek weer goed aan en knipte in zijn vingers. Twee andere hunters zouden haar los maken en zorgen dat ze zich zou kunnen wassen. Charly liep de gang op om het raport uit te brengen over zijn bevindingen van deze nieuwkomer. Charlie stond al op hem te wachten en kreeg de goed keuring van de man die net uit kamer 10 kwam. Hij grijnsde breed en liep richting de werkkamer van Charles.

God wat wou ze deze vent eens wat dingen bij leren. maar het ergste was nog wel dat haar voeten hem niet raakte en toen hij haar kleren verscheurde voelde ze zich nog meer hopeloos, hoezo had zij het weer? Ze wou dit niet! Al gauw voelde ze dingen aan haar enkels en ze probeerde ze omhog te halen maar ver ging het niet. Ara voelde hoe hij haar goed legde en de pijn kwam al gauw. Ze kneep haar ogen dicht. Ze zou hem niet het plezier gunnen om te schreeuwen. Ze bleef op haar tanden bijten en hield haar ogen goed dicht geknepen. Het leek wel een eeuwigheid te duren maar hij ging eindelijk van haar af en ze ontspande zich. Ze voelde zich duizelig worden en probeerde rustig te ademen maar het lukte nou niet bepaald. Toen andere hunters binnen kwamen probeerde ze zich los te trekken om weg te kruipen. Ze rilde als gek.

Charles zat nog steeds aan zijn nek te krabben en wachtne ongeduldig tot hij rapport binnen kreeg van het meisje. Hij probeerde zich op zijn papieren te concentreren maar het wou niet lukken!

Charlie klopte bij de deur van de koning aan van zijn kantoortje. Rustig wachten hij tot Charlie toestemming kreeg om binnen te komen. Charlie opende de deur en zag dat Charles weer aan zijn hals zat te krabben. Ik mag hopen dat u geen exzeem begint te krijgen door al dat gekrab?' vroeg Charlie en ging nu wel zitten. Hij zou die meid nog even moeten laten hypnotiseren zodat ze haar herinneringen aan hem kwijt zou raken... 'Syrax dochter is zeer goed bevonden volgens de man die ik je aangewezen had om haar te testen.' vervolgde Charlie en glimlachte even vals. 'Ik ben benieuwd hoe Syrax erop reageren zal als hij hoort dat zij als uw bedmaatje worden zal?' grinnikte Charlie en hunkerde nual naar hun ontmoeting, maar stilletjes hoopte hij toch op een gevecht met Syrax!!!!

Charles hoorde geklop op zijn deur en riep dat ie naar binnen mocht komen, het zou vast Charlie zijn met het rapport. Het werd tijd ook. Ik mag hopen dat u geen exzeem begint te krijgen door al dat gekrab?' vroeg Charlie en ging nu wel zitten. Charles keek boos naar Charlie 'lat die grappen, zeg wat je te zeggen hebt.' Zei hij boos en legde zijn papieren neer. 'Syrax dochter is zeer goed bevonden volgens de man die ik je aangewezen had om haar te testen.' vervolgde Charlie en glimlachte even vals. 'Ik ben benieuwd hoe Syrax erop reageren zal als hij hoort dat zij als uw bedmaatje worden zal?' grinnikte Charlie Charles keek naar Charlie 'das mooi, das mooi maar we moeten het mooie op het iende houden, er is al ee nbrief naar Syrax verstuurd dat ie zich moet overgeven als ie zijn dochter levend en heel terug wil hebben.' Zei Charles met een valse grijns. hij had in het brief ook zo geschreven. Syrax moest zich vrijwillig overgeven ana hun en dan zal zijn dochter blijven leven. En als Syrax weer in het kasteel is, kon de dochter, na hem. de straf van haar moeder voldoen....

Ara lag weer in bed met een dun wit jurkje en ze rilde. Ook al lag ze onder een deken ne har gezicht was begraven in haar kussen, die onderhands nat was. Ze voelde zich afschuwelijk en wilde het liefst naar haar vader om bij hem op schoot te kruipen en uitte huilen zo als ze vroeger ook had gedaan.

Charlie kon zijn lachen nauwelijks binnen houden bij de reactie van de koning, maar goed er was dus al een brief naar het prinsje gestuurt? Charlie knikte. 'Dan zal ik het welkomstcommite even opstellen. Het zal wel niet lang duren voor hij hier aankomt.' zei Charlie en stond op voor hij een kleine buiging maakte en weg liep. Hij grijnsde breed. Nu zouden ze hem toch nog krijgen!!!

Syrax ijsbeerde nog steeds rond tot hij een duif tegen het raam hoorde tikken? Sy liep er heen en maakte het raam open waarop de duif zijn poot vooruit stak. Benieuwd naar het nieuws misschien van Robin? Maar zodra hij hem open rolde herkende Syrax zijn vaders hand schrift! Woede ontstak in hem en Sy wist ook meteen waarom Ardella nog niet thuis was gekomen... Evy vroeg wat er loos was, maar Syrax zei dat ze beter naar huis kon gaan. Dat deed ze al met tegenzin. Syrax besloot om alle wapens hier te laten dan konden ze hem dat niet afnemen en gek was hij ook niet, want een klein mes zonder gif nam hij toch mee.

Charlie knikte. 'Dan zal ik het welkomstcommite even opstellen. Het zal wel niet lang duren voor hij hier aankomt.' zei Charlie en stond op voor hij een kleine buiging maakte en weg liep. Charles gromde zachtjes toen hij weg was en keek nog even naar zijn papieren. HIj moest zich klaar maken. Hij liet iemand komen en zei tegen hem dat die Ardella moest halen en haar vast zetten en naar de zaal brengen. hij liep naar beneden met zijn kroon en liep naar Charlie 'Hou jij Ardella onder controle, vergeet niet dat als Syrax zich niet toom houd je haar pijn mag lijden?' ze ihi jzacht en liep naar zijn troon.

Ardella was eindelijk een beetje in slaap gevallen toen ze weer er uit werd getrokken. Ara begon te schoppen en grauwde. "laat me los sukkels!' grauwde ze en probeerde zich los te trekken. Haar armen en benen werden vast gezet e nze werd naar beneden gebracht.

(oh oh!!!)

Syrax kon dit met niemand bespreken omdat ze zijn dochter waarschijnlijk dan verschillende dingen aan zouden doen als dat al niet gebeurd was! Enkel Ed en Edana zou hij daar op kunnen aanspreken... Syrax liep richting het huisje waar Eva nu woonde, maar maakte contact met Ed over de mentale weg. Het werd hem sterk af geraden te gaan, maar Ardella was het enigste levende bewijs dat hij nog van zijn lief had dus stelde hij voor dat Ed bij het kasteel in de buurt bleef dat als zijn dochter geen armband droeg en de kans zag om weg te komen hij haar direct mee naar Eva zou nemen! Daarna ging Syrax naar het kasteel om zijn dochter hopelijk onbeschadigt aan te treffen? De poortwachters waren er niet net als de wachters op de muur niet. Het zinde Sy helemaal niet! Syrax liep door tot hij bij de troonzaal aan kwam. Zijn blik stond woedend de hele tijd al, maar niemand had kunnen vermoeden dat Bane zich ermee zou gaan bemoeien??× Syrax had vroeger veel problemen met de draak gehad, maar wat Bane nu van plan was sloeg alles naar Syrax mening! Zodra Sy binnen in de zaal was nam Bane het van Syrax over en shifte naar zijn nu ware vorm. Doordat Satan hun verwisselt had hielt enkel Syrax bestaan een klein beetje menselijkheid zijn menselijke kant in takt, maar niet als Bane het wilde!!!!

Ardella voelde hoe een mes tegen haar keel werd gedrukt en rook het voeze geur van Charlie. Ze voelde hoe haar lichaam begon te rillen en iedereen bleef wachten tot haar vader de deur in zou komen. Ara rilde door de vreselijk dunne jurk en ze rilde ook door het gedachten dat Charlie achter haar stond. Ze vond het een vreselijk idee. Ara zag hoe ee ndraak naar binnen kwam en voelde haar hart nog harder slaan, haar vader mocht hier niet zijn! 'Bane! Hou je rustig of je dochter zal lijden.' Hoorde ze een rustige en kalme stem door de zaal gaan. Ze voelde hoe Charlie in haar kneep en ze gaf een gil, ze wilde het niet, ze wilde niet gillen en laten zien dat ze zwak was.

Bane die Ardella nooit echt als een dochter had beschouwt, maar eerder uit plichtsgevoel had verzorgd begon te lachen. Een kille vruchteloze lach die gelijk liet merken dat hij niks om andere gaf dan zichzelf. ‘Je denkt toch niet werkelijk dat ik ook maar naar je luister? De enigste die ik gehoorzaam heeft meer macht dan jij ooit zult krijgen! Ze is Syrax dochter niet de mijne!‘ lachte Bane die zijn staart dreigend heen en weer zwaaide. Syrax probeerde Bane tot orde te manen in de hoop dat ze Ardella zouden kunnen bevrijden? Sy zag zijn kans schoon om haar hier weg te krijgen. Hoewel het nog niet meteen lukte, maar Sy probeerd zijn gaven nog hem steeds te bereiken. Bane had er geen moeite mee en kon haar zo weg krijgen hier. Syrax werd woest toen hij Ara hoorde gillen en richten zich weer tot Bane. Hij vroeg of Bane Ardella hier weg zou teleporteren? Bane stemde er mee in al was het met tegen zin. Hij stapte rustig naar voren zonder enige angst om Ardella. Hij wist dat ze haar pijn zouden doen, maar nam de moeite niet om zich daarop te richten. ‘En mijn acties staan los van Syrax wat ik doe uit belang van mijn enige heerser en niet aan de man die zich voor doen als een heerser die prul nodig heeft om zich daarmee groot te laten lijken!‘ grijnsde Bane en hij keek met een kille blik naar Charles.

Ara hoorde Bane lachen om de woorden van de koning en ergens voelde ze zich verdrietig. Bane gaf niks om haar, helemaal niks, terwijl ze hem altijd beschouwde als haar vader. Sinds ze klein was keek ze altijd op naar hem en vond het altijd geweldig als haar vader iets goedkeurends zei over haar. Een stille traan rolde over haar wang terwijl ze haar kiezen op elkaar klemde. Ze wou zich niet zwak laten lijken, ze wou altijd dat haar vader trots op haar kon zijn. Ze zag hoe Bane nar voren stapte en ze voelde hoe ze nog harder werd geknepen. Haar lichaam deed nog pijn en ze kon er gewoon niks aan doen dat een jammer kreet uit haar mond kwam. . ‘En mijn acties staan los van Syrax wat ik doe uit belang van mijn enige heerser en niet aan de man die zich voor doen als een heerser die prul nodig heeft om zich daarmee groot te laten lijken!‘ grijnsde Bane en hij keek met een kille blik naar Charles. Ze hoorde Charles grommen maar ze bleef naar haar vader kijken, ze kon het gewoon niet geloven.
Charles was hier niet blij mee, hij wou helemaal niet dat Bane zich er mee ging bemoeien maar hij had wel een reserve plan hebben 'Misschien kan het jou niks schelen Bane, maar Syrax wel, en als je haar weg teleporteerd zal Charlie voor ze verdwijt zo een snee in haar hals maken dat ze dood is voor ze er aankomt.' Zei hij kalm. Hi jhad alles voor over om Syrax weer binnen het kasteel te krijgen. Charles knikte met zijn vingers en het was eigenlijk een teken. Er kwam een bediende aan met water, hij had vreselijk dorst en nam het aan. Hij dronk rustig en keek Bane net zo aan. Terwijl hij dronk werd een sterke pijl op Bane afgeschoten met de dubbele dosis die zijn schubbe raakte! Het zou eigenlijk meteen moeten werken!

Bane bleef grijnzen ookal maakte Syrax zich vreselijke zorgen Wat konden ze nu doen om Ara buiten bereik van deze verschrikking te krijgen? Syrax zag hoe Ardella leed, maar Bane had nooit getoont liefde te kennen en daar kwam zijn dochter nu met een harde les achter. Bane‘s schurende lach rolde opnieuw door de ruimte. 'Alsof hij mij dwingen zou haar hier uit te krijgen? Syrax heeft mij nooit aan gekunt dus waarom zou dat nu veranderen... Hij mag blij zijn dat ik me niet met zaakjes bezig houd die hem zorgen baren nog de andere shifters en Mensen! de nadruk lag duidelijk bij get laatste woord. Bane had een bloed hekel aan mensen. Een pijl boorde zich onverwachts in zijn schubben dek Bane keek er even naar en grinnikte toen. 'Net wat ik zei prul spul om er zeker van te zijn dat jij je zin krijgt. Het zal werken, maar veel langzamer nu ik het zeggen heb. Geen mens nog shifter kent de ware kracht en uithoudings vermogen van een draak, vooral die van demonische afkomst zijn.' grijnsde Bane en trok de pijl uit zijn achterpoot. Zijn ogen richten zich weer op Charles. 'Maar waar ik werkelijk voor hier ben zal jouw niet bevallen. Je speelt met je eigen leven Charles. Denk je nu werkelijk straks als je sterft naar de hemel te kunnen met ae daden die je verricht hebt? Nee, mijn heer zal maar al te blij zijn jouw te zien lijden in de hel. Mocht je Syrax lichaam ooit in je bezit krijgen let wel dat ik me niet laat verleiden om je niet te doden doordat je Syrax een armband om doet! Ik leef voort in de hel waar ik oorspronklijk thuis hoor. Je zoon heeft enkel ermee in gestemt je te vermoorden al had Satan niet verteld welk offer hij daarvoor terug wilde. Of je die meid dood of niet je lot staat al vast of je moet ineens je daden berouwen in de hoop je zeiltje nog te kunnen redden van het vage vuur?' zei Bane op kille toon, want hij was niet van plan om als een of ander huisdiertje door te brengen dan stierf Bane in Syrax nog liever en hij had van Satan de opdracht gekregen om de koning te doden op welke manier dan ook waardoor alle demonen die gevangen waren weer terug keerde naar de hel. Syrax zou met Bane niet mee gaan, maar zou zijn shift voor eeuwig kwijt raken net als zijn gaven. Bane reageerde net zo als een gewonde beer. Die gingen door tot ze niet meer konden, gedood waren of zoveel verdovende middelen in zijn lichaam hebben dat hij niet meer op kon staan!!!!

Weer die vreselijke lach en Ara kromp in elkaar, hoe kon Bane zo gevoelloos zijn. Hoezo had hij altijd zo gedaan als of hij om haar gaf. Ze voelde zich verloren en het liefste zou ze nu haar leven willen beindigen. Ze had hier toch niks te zoeken. 'Alsof hij mij dwingen zou haar hier uit te krijgen? Syrax heeft mij nooit aan gekunt dus waarom zou dat nu veranderen... Hij mag blij zijn dat ik me niet met zaakjes bezig houd die hem zorgen baren nog de andere shifters en Mensen! de nadruk lag duidelijk bij get laatste woord. Ardella slikte en keek naar Charlie, ze voelde hoe een stroompje blod langs haar heen kroop en ze rilde en kee knaar voren. Ze wou dit neit horen en ze zou alles gemakkelijk beïndigen door wat naar voren te leunen. 'Net wat ik zei prul spul om er zeker van te zijn dat jij je zin krijgt. Het zal werken, maar veel langzamer nu ik het zeggen heb. Geen mens nog shifter kent de ware kracht en uithoudings vermogen van een draak, vooral die van demonische afkomst zijn.' grijnsde Bane en trok de pijl uit zijn achterpoot. Zijn ogen richten zich weer op Charles. 'Maar waar ik werkelijk voor hier ben zal jouw niet bevallen. Je speelt met je eigen leven Charles. Denk je nu werkelijk straks als je sterft naar de hemel te kunnen met ae daden die je verricht hebt? Nee, mijn heer zal maar al te blij zijn jouw te zien lijden in de hel. Mocht je Syrax lichaam ooit in je bezit krijgen let wel dat ik me niet laat verleiden om je niet te doden doordat je Syrax een armband om doet! Ik leef voort in de hel waar ik oorspronklijk thuis hoor. Je zoon heeft enkel ermee in gestemt je te vermoorden al had Satan niet verteld welk offer hij daarvoor terug wilde. Of je die meid dood of niet je lot staat al vast of je moet ineens je daden berouwen in de hoop je zeiltje nog te kunnen redden van het vage vuur?' zei Bane op kille toon. Ara slikte, ze kon het gewoon niet uithouden. Haar vuur wwakkerde op en ze keek woedend naar Bane, 'Ik haat je. ' Zei ze zachtjes en haar ogen flikkerde op 'Ik haat je Bane, altijd was jij een groot voorbeeld in mijn jeugd, ik dacht dat je van mij hield en probeerde alles te doen om op jou te lijken.' Zei ze snikkend en voelde weer de mes in ahar keel. Ze trapte met haar voet naar achter en toe nCharlie naar zijn voet greep gaf ze een stoot met haar elleboog zodat ie uitgeschakeld was. Ze voelde hoe haar kracht terug kwam en ze nam haar 2e vorm aan, ze kwam makkelijk uit de kettingen die op haar waren gelegd. Ze nam de vorm aan van Bane, heowel ze iets kleiner was omdat ze een vrouw was, was ze nog angstaanjagender, Haar ogen waren helemaal geel en ze gaven licht. Ze schudde zich uit en keek woedend naar Bane. Ze was goed boos op hem! Haar cirkels op haar lichaam gaven licht en haar vleugels klapte open en ramde in de dak maar dat boeide haar neit.

Bane had ook de taak om van Ardella een sterke meid te maken die zich niet door haar menselijke deel van Emoties te laten lijden. Toen hij hoorde hoe ze sprak voelde Syrax toch een steek van pijn door Bane heen trekken. Hij kon niet anders dan hard voor haar zijn zodat ze zichzelf bevrijden zou. ‘Satan zal te vreden kunnen zijn. Je bent voor moeilijke problemen geslaagd Ara, maar hij zal je persoonlijk verder toe spreken. Ga nu en laat mij de boel hier verder afhandelen.‘ de toon van Bane was lichter, maar hij keek Ardella maar even aan en richten zich weer naar Charles.

‘Satan zal te vreden kunnen zijn. Je bent voor moeilijke problemen geslaagd Ara, maar hij zal je persoonlijk verder toe spreken. Ga nu en laat mij de boel hier verder afhandelen.‘ de toon van Bane was lichter, maar hij keek Ardella maar even aan en richten zich weer naar Charles. Ardella gromde woedend en kwam voor Charles staan, ze was het zo zat, dit allemaal! Ze grauwde woedend naar Bane. 'Geslaagd? Wat zal ik nu volgens jou moeten doen? Gaan springen van blijdschap terwijl ik weet dat mijn vader nauwelijks om mij geeft?!' Zei ze woedend en haar staart zwiep gevaarlijk heen en weer en raakte een paar mensen die in de buurt wouden komen. Ze werden hard weggesmeten tegen de muur.

Ardella gromde woedend en kwam voor Charles staan, ze was het zo zat, dit allemaal! Ze grauwde woedend naar Bane. 'Geslaagd? Wat zal ik nu volgens jou moeten doen? Gaan springen van blijdschap terwijl ik weet dat mijn vader nauwelijks om mij geeft?!' Zei ze woedend en haar staart zwiep gevaarlijk heen en weer en raakte een paar mensen die in de buurt wouden komen. Ze werden hard weggesmeten tegen de muur. Bane zuchten geergerd en gromde dreigend terug. 'Wat jij nu behoort te doen is wegwezen! Je echte vader is Syrax niet ik wanneer gaat dat die botte kop van jouw eens in?' zei Bane en zwiepte ook nijdig met zijn staart waardoor mensen heen en weer geslingert werden.

xD straks ligt iedereen zowat zonder bewustzijn op de grond als ze zo doorgaan xD

Bane zuchten geergerd en gromde dreigend terug. 'Wat jij nu behoort te doen is wegwezen! Je echte vader is Syrax niet ik wanneer gaat dat die botte kop van jouw eens in?' zei Bane en zwiepte ook nijdig met zijn staart waardoor mensen heen en weer geslingert werden. Ara gromde woest. 'Had je ooit er aan gedacht dat ik jullie misschien als allebei vaders beschouwde?! Wie heeft mij tot mijn 6e opgevoed. Ik wou altijd op jou lijken toen ik jong was...en nu voel ik me verraden.' Haar stem werd steeds zachter en in haar hoofd ging de gedachten door dat ze misschien gewoon naar de koning moest lopen en bij hem aansluiten...

Ara gromde woest. 'Had je ooit er aan gedacht dat ik jullie misschien als allebei vaders beschouwde?! Wie heeft mij tot mijn 6e opgevoed. Ik wou altijd op jou lijken toen ik jong was...en nu voel ik me verraden.' Haar stem werd steeds zachter en in haar hoofd ging de gedachten door dat ze misschien gewoon naar de koning moest lopen en bij hem aansluiten... Bane schudden zijn kop en voelde waar het heen ging. ’Satan werkt niet op de gewone manier dat weet Dark ook. Hij houd jouw steeds in de gaten om je vorderingen aan hem door te geven. Ik doe gewoon mijn plicht aan hem anders had je het als zuigeling nooit gered!’ zei Bane in gedachten tegen Ardella, want hij moest Satan’s werk voort zetten en de koning doden of haar hier weg krijgen twee dingen te gelijk kon hij moeilijk doen! ’Laat de duivel eens mee werken en jouw hier weg halen voor een voorspoedige ontmoeting?’ zei Bane op een plechtige manier waardoor het in de troonzaal ineens snikheet voor mensen werd. Bane grijnsde, want hij had er geen last van. Een kleine zwarte rookwolk verscheen naast Bane waar twee rode ogen hem even aankeken. ’Is ze weer eens moeilijk, of kan ze niet wachten?’ vroeg een zware stem, maar de rode ogen gleden van Bane naar Ardella die haar rustig, maar kil aankeken. ’Je hebt veel van je moeder georven Ardella. Heel veel zelfs haar koppigheid, maar dat geeft niet weg dat je zo moeilijk moet doen en eens luistert naar wat je gevraagd word. Laat Bane zijn werk doen en ga naar buiten Dark zal je verder alles uit leggen en je klaar stomen voor het einde van de week. Zelfs Edana had er moeite mee, maar doe nu wat je gewegd was en laat me niet teleurgestelt in je zijn!’ zei Satan en verdween weer.

’Satan werkt niet op de gewone manier dat weet Dark ook. Hij houd jouw steeds in de gaten om je vorderingen aan hem door te geven. Ik doe gewoon mijn plicht aan hem anders had je het als zuigeling nooit gered!’ zei Bane in gedachten tegen Ardella, Ardella gromde bij zijn woorden, ze hate hem! Ze wou hem het liefst laten voelen wat ze nu voelde! Want alles in ahar brak en dat was zijn schuld. ’Laat de duivel eens mee werken en jouw hier weg halen voor een voorspoedige ontmoeting?’ zei Bane op een plechtige manier. Het werd warm, heerlijk was en ze begon zich te ontspannen. Het voelde zo vertrauwt zo goed aan! Zo heerlijk! ’Is ze weer eens moeilijk, of kan ze niet wachten?’ vroeg een zware stem, maar de rode ogen gleden van Bane naar Ardella die haar rustig, maar kil aankeken. ’Je hebt veel van je moeder georven Ardella. Heel veel zelfs haar koppigheid, maar dat geeft niet weg dat je zo moeilijk moet doen en eens luistert naar wat je gevraagd word. Laat Bane zijn werk doen en ga naar buiten Dark zal je verder alles uit leggen en je klaar stomen voor het einde van de week. Zelfs Edana had er moeite mee, maar doe nu wat je gewegd was en laat me niet teleurgestelt in je zijn!’ zei Satan en verdween weer. Ara slikte en toen het warmte verdween voelde ze zich verloren. Ze wou de warmte terug en nam haar normale vorm aan van haar shift. Langzaam begon ze te lopen naar de uitgang met een gebogen hoofd 'Als nog haat ik jou.' Zei ze zachtjes en rende er uit, ze moest er alles uit hebben en kon haar nisk schelne dat Dark buiten op har stond te wachten. Ze bleef rennen langs iedereen zonder er acht op te slaan, ze bleef en rennen en rennen en wou nooit meer tot rust komen.

Het voelde zo vertrauwt zo goed aan! Zo heerlijk! ’Is ze weer eens moeilijk, of kan ze niet wachten?’ vroeg een zware stem, maar de rode ogen gleden van Bane naar Ardella die haar rustig, maar kil aankeken. ’Je hebt veel van je moeder georven Ardella. Heel veel zelfs haar koppigheid, maar dat geeft niet weg dat je zo moeilijk moet doen en eens luistert naar wat je gevraagd word. Laat Bane zijn werk doen en ga naar buiten Dark zal je verder alles uit leggen en je klaar stomen voor het einde van de week. Zelfs Edana had er moeite mee, maar doe nu wat je gewegd was en laat me niet teleurgestelt in je zijn!’ zei Satan en verdween weer. Ara slikte en toen het warmte verdween voelde ze zich verloren. Ze wou de warmte terug en nam haar normale vorm aan van haar shift. Langzaam begon ze te lopen naar de uitgang met een gebogen hoofd 'Als nog haat ik jou.' Zei ze zachtjes en rende er uit, ze moest er alles uit hebben en kon haar nisk schelne dat Dark buiten op har stond te wachten. Ze bleef rennen langs iedereen zonder er acht op te slaan, ze bleef en rennen en rennen en wou nooit meer tot rust komen. Bane zag hoe ze reageerde op de warmte en wist dat het fijn was, maar dat ze hem bleef haten was minder. Bane had haar uit plichtsgevoel tegenover Eda verzorgd gehad niet om een andere reden. Toen zij weg was trad de eerste werking van de verdoving in werking. Bane gromde binnensmonds en schudden even zijn kop. Goed dit was niet het tijdpunt om kieskeurig te zijn, maar met een dubbele blik ging het lastig. Toch haalde hij diep adem en spuwde zijn zuur richting de troon, maar miste door zijn dubbele blik. Hij verwenste de verdoving en teleporteerde zich na nog twee pogingen weg. Syrax lag al buiten westen nog voor Satan gekomen was. Bane hielt Ardella in de gaten en joeg de hunters angst aan door zijn verschijningen voor als ze Ara wat aan wilde doen, maar dit ging hij niet lang vol houden en stilletjes hoopte hij dat ze terug zou gaan naar de Abbys???

Haar voeten deden het meeste werk Ze rende van zelf terwijl haar hoofd warrig was net als haar gedachten. Ze was getraind om door te blijvne gaan en haar lichaam kende dat uitstekend. Ara bleef rennen ook al wist ze niet welke kant ze op ging. Het ging zo van zelf. Na ee ntijdje zag ze een donker bos komen die zogenaamd gevaarlijk was omdat er insecten wonen, maar zij had er nooit last van gehad. De beesten voelde haar aanwezigheid en kropen meestal weg in struiken. Zo was het dit keer ook. Ara bleef lopen tot ze eindelijk bij abby's aankwam/ Ze zwete em rilde van de kou maar alles was er uit. Van woede tot verdriet. Ardella liep richting het huis van hun.=, maar nog voor ze de deur raakte voelde ze alles om haar heen draaien en voor haar ogen rood worden, blijkbaar had iemand haar geraaakt met een pijl maar door het vuur had ze het nauwelijks bemerkt.

Bane volgde Ara nog steeds ze was goed kwaad geweest, maar hij had niet anders dan op deze manier kunnen handelen. Hij begreep het woordje liefde niet eens! Laatstaan het te kunnen uiten aan iemand, dat waren dingen die Syrsx van kinds afaan al had bemerkt en hun verschil was toen al groot geweest ondanks dat zijn moeder Hester Sue hun liefdevol groot gebracht had. Onderweg had een hunter een pijl op Ardella afgeschoten, maar lang had deze niet van zijn triomp kennen genieten omdat Bane hem hoog in de lucht wierp met teleportatie. Hij raakte steeds meer verdooft, maar Bane zweefde achter haar aan tot ze thuis was. Hij landen, maar kon zijn gewicht niet langer dragen waardoor zijn poten door zakte. Bane landen , maar kwam met een luide dreun en een kleine 100 meter met een schuiver tot stilstand. Bane probeerde nog overeind te komen, maar het lukte niet waardoor hij maar bleef liggen. Het voelde voor een draak toch niet zo koud aan als in zijn mensen vorm.

Ardella knipperde een paar keer met haar ogen om een scherpe zicht te krijgen en wist meteen waar ze was. In haar eigen kamer...Maar hoe kwam ze hier eigenlijk? Het laatste wat ze wist was dat een heerlijke warme armen haar vastpakte en naar binnen droegen. Verder wist ze niks meer. Ardella kroop uit haar bed en ging staan. Haar mond voelde vies en ze rilde nog steeds. Ardella liep naar de woonkamer waar ze Dark zag zitten. 'Pff, je vader is zwaar! Het durde eeuwig voor ik hem naar binnen kreeg!' Zei hij zeurend en Ara haalde haar schouders op. Ze wou nu niet over hem praten.