1.2.3.4.5.6.7.8.9.10 wie neit weg is, is gezien!

Dark was duidelijk opgelucht toen ze er weer uitkwam en sloeg zijn arm om haar middel, misschien leek het als of ze op elkaar waren, maar Ardella beschouwde hem als haar grote broer en Dark deed dit zodat hij zeker wist dat ze veilig was, nu hij haar beschermer en huisdier was, was het zijn taak om op haar te letten, hij had zelfs haar kenteken op zijn heup zitten. Ardella zag Evy's onschuldige glimlach en glimlachte zo onschuldig mogelijk. ‘Ik ben al zo ver.‘ zei Evy en liep haar huis uit en richting het huisje van hun. Ara zag net hoe haar vader alles had neergezet toen ze binnen was en grinnikte terwijl ze zich losmaakte van Dark 'Was je weer te veel bezig met plannen maken? Ik hoop toch niet: Hoe huwelijk ik mijn dochter uit om het huis voormezelf te hebben.' Plaagde Ara haar vader en liep naar hem toe en gaf hem een knuffel. Nee op manieren had ze niet zo en zeker respectvol tegen haar vader praten was ook niks voor haar.

Evy liep samen terug en zag hoe Dark met Ardella om ging. Het had best gekunt dat die twee wat hadden, maar Evy had ze elkaar nog niet zien kussen. Toen ze binnen gingen hoorde ze hoe Ara tegen Syrax sprak en kuchte even om haar ongenoegen te uiten.
Syrax keek op en glimlachte naar zijn dochter. ‘Het is brood nodig en dat weet jij ook.‘ zei Syrax en knuffelde haar terug. Zins hij wakker was geworden en gezien hoe Dark met haar omsprong had Sy afstand van haar genomen, want na Eda‘s ontmoeting in de kristallengrot was hij Ardella met andere ogen gaan zien. Het was tijd om te gaan eten dus zetten Syrax zich neer na nog wat aanwijzingen van Evy.

Dark ging zelf achter de tafel zitten en hoorde Ara's woorden en grinnikte daarom, maar hij keek waarschuwend naar Evy toen ze even kuchte. Ze mocht denken wat ze wil over Ardella maar ze zou de vader dochter relatie met rust moeten laten. Ardella voelde hoe haar vader haar terug knuffelde. ‘Het is brood nodig en dat weet jij ook.‘ zei Syrax en Ara grinnikte 'Je mag best zoeken, maar ik verzeker je dan niet dat ze levend wegkomen.' Zei ze grijnzend en ging zelf aan tafel zitten naast Dark die haar plagend in haar zei prikte. 'Ik laat je zometeen iets zien.' Zei hij zachtjes tegen haar en Ara keek hem nieuwsgierig aan.

Evy letten niet op de blik van Dark en ging aan tafel zitten. Syrax hoorde wel wat ze zei, maar wist dat ze ook weer gelijk had. ‘Ik weet wat ik doe en wat ik aan hem heb, dankje.‘ zei Syrax en ging ook zitten. Het eten was heerlijk, maar Sy bleef met zijn hoofd bij de planning zitten...

‘Ik weet wat ik doe en wat ik aan hem heb, dankje.‘ zei Syrax en ging ook zitten. Ara begon het ete nnaar binnen werken en genoot er zo van, kon ze maar zo lekker koken als haar vader...Zucht... Ara bleef eten en bemerkte wel dat haar vader diep in gedachten was. 'Pap? Gaan we morgen wel gewoon met de shifts trainen? Ik wil je mijn shift graag laten zien.' Vroeg ze voorzichtig en keek hem net zo aan, ze wist van wat haar vaders plannen waren en waar hij mee bezig was. Dat deed hij al vanaf sinds hij weer terug was in zijn lichaam. Maar als nog wou ze hem graag haar krachten laten zien.

Syrax hoorde Ara‘s vraag Hij keek haar aan en dacht na. ‘Ik ben bang van niet pop, morgen heb ik andere dingen te doen, maar je kunt gerust met Ed en Dark in shifts trainen terwijl ikbezig ben.‘ zei Syrax hoofd schuddend en zag even een bezorgde trekking in Evy‘s gezicht, maar schonk er geen aandacht aan.

‘Ik ben bang van niet pop, morgen heb ik andere dingen te doen, maar je kunt gerust met Ed en Dark in shifts trainen terwijl ikbezig ben.‘ zei Syrax hoofd schuddend. Ara keek hem even verdrietig aan en knikte begrijpend, dit taak was belangerijk voor haar vader en dat wist ze heel goed. Ze knikte alleen maar 'Is goed pa.' Zei ze zachtjes en stond zelf op en stond op en bracht haar bord naar de afwas tafel en zette het neer en liep terug naar haar eigen kamer waar op bed ging zitten en zuchten.

Syrax zag haar verdriet en was blij dat Evy aanbood om de vaat te doen. Syrax stond op en liep richting Ara‘s kamer waar hij even in de deur opening bleef stil staan. Hij was in zulke dingen gewoon slecht! ‘Ik weet hoe graag je mij erbij hebben wil lieverd, maar als dit hele gebeuren achter de rug is kan ik me vrij maken om bij elke training erbij te zijn.‘ zei Sy troostend en liep naar haar toe en ging naast Ardella zitten. Hij keek haar rustig en troostend aan.

Ara hoorde haar vader binnen komen en glimlachte naar hem. ‘Ik weet hoe graag je mij erbij hebben wil lieverd, maar als dit hele gebeuren achter de rug is kan ik me vrij maken om bij elke training erbij te zijn.‘ zei Sy troostend en liep naar haar toe en ging naast Ardella zitten. Ara leunde tegen hem aan en ze wist waar om hij er morgen niet zou bij zijn. Ze vond het een slecht idee.

Ara leunde tegen hem aan en Syrax streelde over haar gezicht. Hij wist dat ze liever had dat hij morgen niet ging, maar dan zou hij zijn taak voor Satan verzuimen en hij was er nual zolang er mee bezig dat het tijd werd om iets te gaan doen anders kwam het er nooit van??? ‘Ga maar slapen. Ed zal je tot de middag trainen en dan heb je les bij Evy goed?‘ zei hij rustig, maar in feiten branden hij van de zeenuwen.

Door het gestreel werd ze rustig en ze voelde zich moe. ‘Ga maar slapen. Ed zal je tot de middag trainen en dan heb je les bij Evy goed?‘ zei hij rustig, Ara knikte en drukte een kus op zijn wang. 'Doe voorzichtig, ik wil je levend terug hebben.' Zei ze zachtjes en stond op en pakte haar pyjama.

Syrax voelde een kus op zijn wang en hij glimlachte zacht. Hij wilde zelf ook graag levend terug komen anders was het hele plan mislukt! Sy stond op en liep haar slaapkamer uit. Hij moest ook maar gaan slapen! Evy kwam net de keuken uit toen Syrax zich uit kleden op zijn broek na en kroop onddr de deken op de bank. Ze liet hem met rust en ging zelf ook naar bed.

Haar vader leip haar slaapkamer uit en Ara klede zich gauw om en kroop net in bed toen Dark naar binnen kwam. 'heej schoonheid.' Zei hij zachtjes en drukte een kus op haar hoofd, Ara grinnikte zachtjes en hi jdeed zijn shirt uit en zocht in de tas die er plotseling stond zijn joggingbroek en liep even weg en kwam gauw terug. Hij kwam bij haar staan, zo en nu het bewijs dat ik je huisdier ben.' Zei hij grinnikend en trok aan 1 kant zijn broek iets omlaag zodat je een tatoe zag van ee nschaduw beest die sprekend op haar shift leek. Ardella schoof op en Dark kroop bij haar onder het deken. Het bed was rgoot genoeg voor hun 2je, maar als je binnen zou komen zou je heel fout kunnen denken. Ardella sloot haar ogen en begon in slaap te vallen onder het gestreel van Dark toen iemand naar adem hapte.

Evy had een van haar vele nachtmerrie‘s die haar nog vaak genoeg kwelde! Ze schrok wakker en hapte naar lucht. Ze had gedroomt dat ze weer terug was in de martelkamer van de arena, maar omdat ze niiet wilde gehoorzamen werd ze vast gebonden op haar kop in een ton met rioolwater gedompelt en er zo lang in gehouden tot ze bijna geen lucht meer had in haar longen. Evy rilde over haar gehele lichaam, maar dors niet met iemand erover te praten. Het was haar grootste angst om weer terug in de Arena te komen!!!

De volgende morgen vertrok Syrax vroeg en liet een briefje voor Ardella achter dat hij voor het avond eten weer thuis zou zijn. Hij controleerde nog even of hij alles bij zich had en shifte daarna naar zijn half shift om daarna koers te zetten naar het kasteel. Zijn ucht was niet lang gelukkig, maar wel stil. Het was windstil wat wel fijn was. Sy vloog hoog om niet meteen op te vallen. Het was gelukkig bewolkt wat hem nog meer dekking gaf. Syrax vloog in stilte stand over de wachters heen die minder lekken te zijn dan de vorige keer??? Toch liet hij zich niet ontmoedigen en landen op een van de torendaken. Hij controlerde de ingang die vrij was en daalte stilletjes af tot hij bij de openstaande deur stond. Vreemd? De deur was nooit zo vroeg open??? Syrax shiften terug om op een gewine blood hunter te lijken en trok zijnkap iets verder over zijn hoofd. Met stillvoetval liep hij verder tot de vertrekken van zijn vader. Daar aangekomen opende hij in stilte de deur en zag zoals gewoonlijk twee lichamen liggen. Die vieze ouwe ruikker hij veranderde ook niks! Syrax sloop op het bed af en haalde stilletjes de spuit met het gif van een poisen blood shifter uit het verborgen zakje en hielt die zo dat hij het meteen zou kunnen injecteren!!! Syrax stond net naast het bed klaar om toe te slaan, maar iets in hem hielt hem tegen... Sy slaakte in zichzelf een verwensing, maar zetten toch door en stak de spuit in de huid van Charles, waarna hij meteende vloeistof mee drukte...

Ardella opende haar ogen maar zag niemand, misschien had ze het gewoon gedroomd? Ardella sloot haar ogen weer en viel in slaap.
De volgende ochtend was ze zo als gewoonlijk vroeg wakker kroop uit bed voorzichtig. Zel iep naar de badkamer waar ze snel een douche nam en haar tanden poetste. Daarna keerde ze terug en klede zich gauw om en liep zelf naar de keuken. Toen ze een briefje zag, pakte ze die op en las hem goed door..Haar vader zou voor het avondeten terug zijn. Ardella slikte en weer kwam een slechte gevoel naar boven maar ze schudde die van zich af. Haar vader heeft gezegd dat hij er zou zijn en dan zou hij er ook zijn. Ara maakte gauw wat eten klaar voor 3 personen en zette die op tafel. Dark kwam ook de kamer binnen en rekte zich uit. 'Goeie morgen.' Zei hij geeuwend en ging al meteen aan tafel zitten. Ara grinnikte 'Jij ook een morgen.' Zei ze met een glimlach maar je kon zo lezen dat er bezorgdheid in haar ogen was.

Vandaag werd er een gast verwacht, een hele speciale gast en Charles kon niet wachten tot ie binnen was. Charles lag heerlijk met een mooie jonge vrouw in bed en sliep eigenlijk niet zo diep. Charles kon verwachten naar wie die speciale gast als eerste komt. Daarom had hij Charlie gevraagd om zijn kamer te omringen, maar zo dat die gast hun niet zou zien. Charles lag heerlijk toen ie iets in zijn lichaam voelde prikken. Hij opende zijn ogen met een ruk open en de mensen die op hun wachten stormde naar binnen en gooide gauw netten over Syrax heen en Charles ging rechter zitten en keek Syrax grijnzend aan 'Dacht je echt zo makkelijk mij te kunnen verslaan?' vroeg hij met een valse grijns.

Syrax had niet verwacht dat er een groep in de geheime vertrekken van Charles kamer was? Syrax gromde nijdig en keek zijn vader net zo aan en grijnsde zelf waarna hij teleporteerde en verscheen bij de deur. ‘Ik heb niet gedacht je gemakkelijk te verslaan anders had Dregoe je veel eerder verslagen.‘ zei Syrax met een grijns en glipte de gang op, maar hijwist dat er genoeg tegenstand zou zijn en balde zijn vuisten. De ironblades schoten naar voren en hij weerde verschillende aanvallen af, maar inkaseerde ook verschillende aanvallen. Maar Syrax was sneler en meer voorbereid dan ze dachten. Het was niet gemakkelijk, maar wanneer hij klem leek te komen teleporteerde hij zichzelf weg en verscheen dan in een stuk waar op dat moment weinig personeel liep op de weg naar buiten. Sy shiften naar zin dragonfulp en mepte verschillende hunters weg. Maar eenmaal buiten hoorde Sy iets klikken. Wat hadden ze daar nu weer??? Syrax had net tijd genoeg om weg te duiken al boorde verschillende kleine pijlen in zijn rechterzij. Snel teleporteerde hij zich over de muur en dichtbij de Abbys voor hij gedwongen was terug te shiften. De pijn gierde door zijn lichaam heen, maar er zaten ook verdovende middelen in de pijlpunten verwerkt! Syrax strompelde door het bos en enterd de Abbys met zware voetval.

Charles gromde boos toen die stomme shift zich weg teleporteerde. Ze moesten gauw hem verdoven. ‘Ik heb niet gedacht je gemakkelijk te verslaan anders had Dregoe je veel eerder verslagen.‘ zei Syrax, Charles grijnsde. Tja, Dragoe was nu dood en hij leefde nog! Charles keek toe hoe de mensen achter Syrax aangingen en ging toen liggen. Misschien hadden ze vandaag niet gevangen, maar hij zou terug komen om hem weer proberen te doden en dan zouden ze hem vangen. Maar misschien moesten ze gewoon iets of iemand vangen door wie hij wel vrijwillig naar hun toe zou komen? Hij moest er achter zien te komen of hij iemand had die dierbar was, misschien Edana?
Ardella wou net gaan zitten om te eten toen ze iets binnen in zich voelde rinkelen. Ze stond direckt op en rende naar buiten, ze rende zonder te weten waar ze naar toe ging maar ze vertrouwde haar instinct. AL gauw kwam ze bij de einde van de Abby's waar ze haar vader zag. Ze kon net een gil in houden en rende gauw naar hem toe 'Ik had toch gezegd dat je niet moest gaan!' Zei ze snikkend en legde haar arm over haar schouder en probeerde hem mee te tillen, gelukkig kwam gauw een jongen er bij om haar te helpen.

Syrax grijnsde toen hij Ardella aan zag komen. Die meid wist ook altijd alles! Net haar moeder, Eda wist ook altij wat er met hem loos was. Zijn lichaam weigerde dienst, maar Ara was er al voor hij door zijn benen ging. ‘Maar nu zal hij hetzelfde lot ondergaan als wij. Of hij moet het goed verborgen houden, maar de komende dagen zal Charles goed ziek zijn. Al vind ik het jammer om niet te weten te komen wat er met hem gebeuren zou?‘ zei Syrax met dubbele tong door de verdoving.

‘Maar nu zal hij hetzelfde lot ondergaan als wij. Of hij moet het goed verborgen houden, maar de komende dagen zal Charles goed ziek zijn. Al vind ik het jammer om niet te weten te komen wat er met hem gebeuren zou?‘ zei Syrax met dubbele tong door de verdoving. Ardella schudde haar hoofd boos 'Ik had het zo gezegd! Ga nou niet!' Zei boos en hielp hem naar hun huisje. Dark stond meteen op toen hij hun zag en hielp haar met Syrax op de bank te leggen. War bleef eigenlijk Evy?! Snel en handig begon Ara de pijlen er uit te trekken en bleef hem bezorgd kijken 'Je bent wel ene paar dagen je shift kwijt.' Zei ze zachtjes en keek haar vader aan.

Sy zag alles dubbel, maar dat kwam omdat hij tegen de verdoving vocht. Toen ze binnen waren ging Syrax op de bank liggen en kon een grijns niet van zijn gezicht krijven. Hij had zijn vader al een gedeeltelijk te pakken! Sy knikte lichtjes maar zelfs door de verdoving voelde hij de pijnijke steken die bij het uit trekken van de pijlen veroorzaakte. Langzaam aan viel hij in slaap.

Evy was zo door de war van haar nachtmerrie‘s dat ze niet naar buiten durfte. Ze bleef onder de wol met haar dekens ver over haar hoofd getrokken. Ze bleef rillend liggen en bad stilletjes.

Ze zag haar vader grijnsde en schudde haar hoofd, arme vader. Helemaal in de war door die verdoving. Ze drukte een kus op zijn voorhoofd toen ie in slaap viel en gaf de pijlen aan Dark zodat ie het kon vernietigen. Daarna liep ze naar de kamer waar Evy verbleef en klopte op de deur, daarna liep ze naar binnen en kreeg medelijden toen ze haar zag. Helemaal weg gekropen in de wol aan het rillen. 'Evy?' vroeg ze voorzichtig en liep naar haar toe 'Ik heb eten gemaakt.' Zei ze zachtjes en ging naast het bed zitten.

Evy hoorde iemand op de deur kloppen en rilde des te harder. Bang dat er straks weer mannen binnen zouden komen die vreselijke dingen met haar zouden gaan doen. Maar toen ze de stem van Ardella hoorde voelde ze haar angst weg ebben. Ze keek voorzichtig over de dekens heen en herkende Syrax slaapkamer. Ze keek nog met grote angst ogen naar de bezorgde blik van Syrax dochter. ‘Ik... ik heb geen trek. Die nachtmerrie‘s! zei Evy en ging recht zitten. Ze wilde Ara niet de aanblik geven dat ze na jaren na uit gebroken te zijn nog steeds angstig was, maar ze had haar mond al voorbij gepraat. Haar angst zakte nog verder en Evy keek nu vragend naar Ardella.

Evy kwam iets uit de dekens maar nog steeds niet helemaal. ‘Ik... ik heb geen trek. Die nachtmerrie‘s! zei Evy en ging recht zitten. Ara zuchten, dus ze had nachtmerries gehad? nou en?! 'Hoor is, de nachtmerrie's kunnen wel eng zijn maar het zijn dingen van verveleden.' Zei ze zachtjes en keek Evy aan. natuurlijk wren nachtmerries erg, maar je moest je er over heen kunnen zetten.

Evy werd even kwaad, maar ze slikte net op tijd een veel te erge repliek in. Ardella had gelijk, maar ze leken altijd zo levens echt? Evy ging recht zitten, maar sloeg de dekens om haar schouders. Ze zweeg, maar had eigenlijk geen zin om uit bed te komen, maar ze moest Ara straks na Ed weer trainen in manieren. 'Is je vader al thuis of is hij nog op missie?' vroeg ze nog na rillend wat je ook in haar stem horen kon.

Syrax lag vredig te slapen, maar van binnen voerde een woeste strijd tegen het gif met het hellevuur dat Syrax voeden zins hij voor Satan werkte. Zijn taak was het om Charles te doden, maar Syrax wilde hem eerst laten lijden zoals elke shifter lijden!

Ara zag hoe Evy bos wou worden maar het inhield en wat rechter ging zitten e nde dekens over haar schouders trok. 'Is je vader al thuis of is hij nog op missie?' vroeg ze nog na rillend wat je ook in haar stem horen kon. Ara glimlachte verdrietig 'Hij is thuis, maar hij is even een tijdje knok out door het verdoof middel. ' Je kon horen dat ze boos was op hem. Ara stond op 'Kom, het eten is vast koud.' Zei Ara voor ze verdween. Ed stond al binnen en keek hoofdschuddend naar haar vader . 'Zeg niet, ik vind het ook belachelijk.' Zei Ara en liep naar de tafel waar ze gauw wat naar binnen at. Ze was al laat en dan had ze zometeen ook nog les van Bill.