new life kiba

Liliana was gelukkig alles ging weer goed met Kiba en ator had er minder moeilijk over gedaan dan verwacht. Alles ging zelfs zo goed dat ze het zo vaak deden dat Liliana nu weer zwanger was geraakt. Beide ouders hoopte op een zoontje. Liliana was al ver en haar buik leek wel een veel te hard gespannen ballon. Liliana was misselijk en ze had toch zo’n pijn. Ze lag in een aparte kamer van de ziekenzaal en ineens voelde ze nog meer pijn en nattigheid haar water was gebroken en de bevalling begonnen dokters kwamen maar Liliana stuurde ze allemaal weg ze wilde Kiba eerst hier geen dokters nee hij moest komen!

Hij zat in huis wat te eten en opeens kwam er een dokter aangesneld. Toen Kiba het nieuws hoorde, teleporteerde hij meteen naar haar, iedereen wist hier toch dat hij een shifter was. Hij ging meteen naar Liliana toe en nam haar hand vast. Hij stuurde de dokters die kwamen snel weer weg. "We hebben jullie niet nodig, zijn jullie doof ofzo?" Hij richtte zich weer op Liliana. "Kom op, je kunt dit, dit is je al eerder gelukt." Hij voelde dat Liliana in zijn hand kneep. "Let op je ademhaling... En persen!" Zo ging het een tijdje door totdat de kleine helemaal geboren was. Hij sneed de navelstreng door terwijl hij het kindje in zijn armen had. Hij glimlachte en ging naar Liliana toe. "Het is een jongentje." Het jongentje huilde luid, hij was blij dat het gezond was. Kiba overhandigde het kind aan Liliana.

Ineens stond kiba voor haar neus en ze schrok wel even ze vergat steeds dat hij overal zomaar kon opduiken. Hij stuurde de dokters die kwamen snel weer weg. "We hebben jullie niet nodig, zijn jullie doof ofzo?" Hij richtte zich weer op Liliana. "Kom op, je kunt dit, dit is je al eerder gelukt." Ze nam zijn hand en ze kneep er met al haar kracht in. Vorige keer was toch wat makkelijker toen ze er maar half met haar gedachte bij was maar nu nu voelde ze alles in volle glorie. Ze schreeuwde en haar hoofd werd helemaal rood van opwinding. "Let op je ademhaling... En persen!" Zo ging het een tijdje door totdat de kleine helemaal geboren was.Hij sneed de navelstreng door terwijl hij het kindje in zijn armen had. Hij glimlachte en ging naar Liliana toe. "Het is een jongentje." Het jongentje huilde luid. Liliana nam het bebloede ventje voorzichtig aan en ze keek naar hem hij was niet echt mooi nu maar mischien veranderde dat? Ja waarschijnlijk Liliana wist het niet goed omdat ze lily pas na 3 dagen had gezien.