Why?[ezio]

Luna zat in haar mensengedaante in het veld naar de zondsondergang te kijken. Ze was best verdrietig ze had Ezio bij een ander meisje gezien. Maar ze nam hem niets kwalijk zo was ze niet ze wilde dat hij gelukkig en veilig is. Ookal was het dan niet met haar. Luna huilde een beetje ze was eigenlijk heel gevoelig en haar hart deed pijn. Maar ze kon niet kwaad op hem zijn daarvoor hield ze teveel van hem. Hij was haar aartsengel....

Ezio liep naar de velden. De zon scheen op zijn gelaat. Hij snoof tevreden. Hij had geen hemd ofzo aan, alleen een broek. Zelfs geen schoenen, hij had het te warm. Ergens zag hij Luna zitten. Waarom was ze zo triest? Ze had het toch niet gezien van Liliana hé? Hij rende naar haar toe en glimlachte. Zijn sterke armen omarmde haar en hij gaf haar een kus op haar wang. Ezio ging naast haar zitten. Zijn gezicht werd bezorgt toen hij een traan zag in Luna's ooghoek. "Luna, is er iets?" Vroeg hij zacht. Hij legde zijn arm over haar schouder.

Luna schrok even toen ze Ezio's sterke armen om haar lijf voelde en toen hij haar een kus gaf met zijn zachte lippen. Luna werd erg afgeleid door zijn ontblootte bovenlijf. Ezio ging naast haar zitten. Zijn gezicht werd bezorgt toen hij een traan zag in Luna's ooghoek. "Luna, is er iets?" Vroeg hij zacht. Hij legde zijn arm over haar schouder. Luna keek hem recht in zijn prachtige ogen. Ze kon gewoon niet kwaad zijn op hem maar ze snapte niet waarom hij haar nu zo begroette. Luna deed haar volle lippen van elkaar Ezio? Waarom ben je naar hier gekomen? Waarom ben je niet bij dat meisje? Dat meisje dat je gelukkig maakt en je veiligheid garandeerd? Zei ze met een droevige stem.

Ze keek hem aan met droevige ogen. Hij was bijna zeker dat ze het gezien had. Ezio? Waarom ben je naar hier gekomen? Waarom ben je niet bij dat meisje? Dat meisje dat je gelukkig maakt en je veiligheid garandeerd? Hij schrok. Hij voelde zich woedend worden en spande al zijn spieren op. Ezio sloot zijn ogen en kwam tot rust. Liliana zou er nog aan gaan. Hij opende zijn ogen en hij was weer rustig. "Wel, dat meisje had me een of ander gif toegediend waardoor ik gehypnotiseerd was. Ik wist niet wat ik deed." Hopelijk dacht ze niet dat het een smoes was. Ookal klonk het nogal ongeloofwaardig. Hij zuchtte, hij haatte Liliana met heel zijn hart. Hier zal ze nog voor boeten. "Ik begrijp het best als je het niet gelooft, het klinkt nogal ongeloofwaardig." Ezio keek naar de grond.

Ze zag hoe hij zijn spieren opspande en ze ging een beetje naar achteren. Hij sloot zijn ogen maar opende ze daarna weer. hij was weer rustig. "Wel, dat meisje had me een of ander gif toegediend waardoor ik gehypnotiseerd was. Ik wist niet wat ik deed." Luna verwerkte het in haar brein ze had wel al eens gehoord over planten met dat soort bijwerkingen. "Ik begrijp het best als je het niet gelooft, het klinkt nogal ongeloofwaardig." Ezio keek naar de grond. Luna zag het aan zijn gezicht dat hij de waarheid sprak. Ze boog haar hoofd naar hem toe en gaf hem een zoen op zijn wang. Natuurlijk geloof ik je Ezio.

Ze boog haar hoofd naar hem toe en gaf hem een zoen op zijn wang. "Natuurlijk geloof ik je Ezio." Blij keek hij naar Luna en hij omhelsde haar. "Luna, het spijt me zo, ik wilde dat ik mezelf tegen het drankje had kunnen verzetten. Ik ben je echt eeuwig dannkbaar dat je me gelooft." Hij gaf haar een kus op haar mond en keek haar met ogen vol geluk aan. Hij was zo ontzettend blij. Hoe kon hij haar ooit bedanken? "Ik hou zoveel van je, en niemand zal daar tussen kunnen komen." Ezio grinnikte. "Ik denk dat ik al weet waarom ze het me toegediend had, ze is namelijk jaloers op je denk ik." Hij knipoogde naar Luna en gaf haar weer een kus op haar wang.

Blij keek hij naar Luna en hij omhelsde haar. "Luna, het spijt me zo, ik wilde dat ik mezelf tegen het drankje had kunnen verzetten. Ik ben je echt eeuwig dannkbaar dat je me gelooft." Hij gaf haar een kus op haar mond en keek haar met ogen vol geluk aan. Luna was blij dat zij toch degene was die hem gelukkig maakte. "Ik hou zoveel van je, en niemand zal daar tussen kunnen komen." Ezio grinnikte. Daaar was ze blij om. "Ik denk dat ik al weet waarom ze het me toegediend had, ze is namelijk jaloers op je denk ik." Hij knipoogde naar Luna en gaf haar weer een kus op haar wang. Luna keek hem even verbaasd aan. Jaloers? Op míj?! Luna kon er niet bij met haar gedachten. Mischien was het meisje jaloers op wat ze had ja! dat moest het zijn want zijn had Ezio de meest liefste man op aarde.

Luna keek hem verbaasd aan en hij glimlachte breed. Jaloers? Op míj?! Ezio lachtte zachtjes en legde haar op haar rug en ging over haar hangen. "Wie is er nu niet jaloers op jou. Iedereen zou zo mooi willen zijn zoals jij." Hij streelde met zijn vingers door haar haren. Ze waren zo zacht en soepel. Zijn hand gleed naar haar gezicht en hij wreef over haar wang terwijl hij in haar paarse ogen keek. De zon accentueerde de paarse kleur. Ezio drukte zijn lippen tegen haar wang en sloot even zijn ogen. "Je lijkt wel een engel." Zei hij glimlachend.

Ezio lachtte zachtjes en legde haar op haar rug en ging over haar hangen. Ze keek hem aan en lachtte een beetje. "Wie is er nu niet jaloers op jou. Iedereen zou zo mooi willen zijn zoals jij." Hij streelde met zijn vingers door haar haren. Het voelde fijn zijn zachte warme handen op har hoofd. Zijn hand gleed naar haar gezicht en hij wreef over haar wang terwijl hij in haar paarse ogen keek. De zon scheen op zijn blote bovenlijf en ze werd haast verblind door zijn schoonheid. Ezio drukte zijn lippen tegen haar wang en sloot even zijn ogen. "Je lijkt wel een engel." Zei hij glimlachend. Luna sloeg haar armen om zijn nek en gaf hem een kus. Hoe kan ik nu geloven dat ik mooi ben als jij hier zo voor mij staat? Zei ze met een kleine glimlach. Ze vond het fijn dat hij haar insloot met zijn gespierde armen nu wist ze zeker dat hij haar voor altijd bij wilde houden. Ze was ook zo dankbaar dat ze van haar ouders niet met Jack had moeten trouwen maar haar hart mocht volgen.....