But, you look like the King?

Zijn vader grinnikte 'Nouja, we verzamelen ze omdat we erg dol zijn op boeken.' Zei Charles en liep wat verder 'als je wilt mag je hier wel vaker komen om boeken te lezen, ik heb erg geen erg in en dan zou het fijn zijn als de boeken gebruikt zouden worden.' Ze iCharles en streelde een paar kaften. 'Ik kan het proberen, maar of het me lukken zal is een tweede. Mijn moeder kan best erg zijn vooral als het haar niet zint, maar mijn oom daar kun je beter voor oppasen. Ik mag dan sterk zijn voor mijn leeftijd, maar Bill is een stuk sterker door zijn gave. Tegen hem sparren heeft zo zijn voordelen, maar als je echt in de klem bij hem zit kom je er moeilijk uit in shift of niet.' Syrax verborg zijn verbazing weer en schudden zijn hoofd. Hij las graag en dat wist zijn moeder maar al te goed. Syrax had vaak bij de boerderijen boeken geleent om die te kunnen lezen, maar als ze genoeg had van zijn rommelige kamer bracht ze die terug ookal had Sy ze of nog niet gelezen of maar half. En een paar van die boeken stonden hier ook tussen zag hij nu. Syrax wilde graag meer weg kunnen zonder meteen verplichtingen opgelegt te hebben van zijn familie ooral als hij de hort op ging, maar tot nu toe was hem dat niet echt gelukt! 'Ik weet niet of je ze uitleent zodat ik ze later weer terug kan brengen?' Syrax wist niet hoe ijn vader hier op zou reageren, maar het was een dood gewone vraag...

'Ik kan het proberen, maar of het me lukken zal is een tweede. Mijn moeder kan best erg zijn vooral als het haar niet zint, maar mijn oom daar kun je beter voor oppasen. Ik mag dan sterk zijn voor mijn leeftijd, maar Bill is een stuk sterker door zijn gave. Tegen hem sparren heeft zo zijn voordelen, maar als je echt in de klem bij hem zit kom je er moeilijk uit in shift of niet.' Syrax verborg zijn verbazing weer en schudden zijn hoofd. Charles knikte en beet op zijn wang terwijl hij nadacht, hij had eigenlijk genoeg vrij kamers boven de bibleotheek en dus als Syrax het wou kon hij hier blijven slapen. 'Ik weet niet of je ze uitleent zodat ik ze later weer terug kan brengen?' Syrax wist niet hoe ijn vader hier op zou reageren, maar het was een dood gewone vraag... Charles schudde zijn hoofd 'nee het zijn hele bijzondere boeken en ik wi lze graag binnen de muren houden maar wat je wel ka ndoen is een paar dagen hier kome nlogeren zodat je de hele dag kunt lezen als je het wilt, want we hebben kamers geneog!' Ze i Charles en keek zijn zoon vragend aan.

Charles schudde zijn hoofd 'nee het zijn hele bijzondere boeken en ik wi lze graag binnen de muren houden maar wat je wel ka ndoen is een paar dagen hier kome nlogeren zodat je de hele dag kunt lezen als je het wilt, want we hebben kamers geneog!' Ze i Charles en keek zijn zoon vragend aan. Dat had Sy wel verwacht en knikte begrijpend. Het was te proberen geweest, maar de vraag die hij integenstelling kreeg verraste hem zowel als dat Syrax er vrolijk van werd, maar liet het nog niet zien omdat hij nu al wist hoe zijn moeder en de gehele WOF zou reageren! 'Dat zou een idee zijn, toch blijft het probleem. Ze zien het al niet zitten dat ik hier binnen heb proberen te komen en al ze het ter oren komt dat ik hier zal verblijven hoe kort dan ook denk ik niet dat ze het toe zullen staan. Hoe graag ik het ook zou willen.' zei Syrax en keek nog eens de bieb rond. Al die boeken zouden vast veel info bevatten die hij niet kende en die graag wilde lezen, maar dan was hij ook dichtbij zijn vader. Syrax zou het toch gaan proberen!

'Dat zou een idee zijn, toch blijft het probleem. Ze zien het al niet zitten dat ik hier binnen heb proberen te komen en al ze het ter oren komt dat ik hier zal verblijven hoe kort dan ook denk ik niet dat ze het toe zullen staan. Hoe graag ik het ook zou willen.' zei Syrax en keek nog eens de bieb rond. Charles haalde zijn schouders op 'Het is niet erg, maar weet als je weer ruzie hebt met je meoder kun je hier altidj terecht, ze kalmeert wel en dan zou ze je wer naar huis laten gaan.' Ze iCharels heel kalm en liep naar de deur terug 'Kom je of wil je hier de hele dag blijven?' Vroeg Charles, eigenlijk had hij nog heleboel dingen te doen maar tijd aan zijn zoon zou hij wel bestede.

Zijn vader zei dat het niet erg was, maar Syrax vond dat van wel, want hij wilde graag dat zijn familie wat beter met zijn vader om konden gaan1 Hij vond het zelfs jammer dathij daar steeds een boze woorde wisseling met zijn moeder over had! 'Ik zal het onthouden.' zei Syrax en knikte even voor zijn vader vroeg of hij hier wilde blijven of de boel nog verder verkennen? Sy grijnsde en liep met zijnvader mee. Hij wilde graag lezen, maar toch wilde hij ook meer van het kasteel zien!

'Ik zal het onthouden.' zei Syrax en knikte even voor zijn vader vroeg of hij hier wilde blijven of de boel nog verder verkennen? Sy grijnsde en liep met zijnvader mee. Hij wilde graag lezen, maar toch wilde hij ook meer van het kasteel zien! Charles liep heel rustig door de gangen toen hij 1 van zijn buldog raadgevers mensen aan kwam hobbelen 'Sire, sire, hier bent U! We wachten nog alleen maar op u o mde vergadering te beginnen.' Zei de raadgever en Charles kee kverbaasd 'Is goed ik kom zo.' Zei Charles en richte zich naar Syrax 'Sorry zoon maar ik moet blijkbaar naar een vergadering, als je wil kan ik iemand roepen zodat ie jou terug kunnen brengen naar de bieb maar je mag ook gaan.' Ze iCharles en keek vragend naar zijn zoon.

In de verte kwam een hobbel vet aan draven. Syrax moest zich inhouden omniet te gaan lachen het was waar wat zijn moeder hem vertelt had die lui waren echt kleine hangbuikzwijntjes! Wat de man zei was info voor zijn vader een vergadering dat was pech hebben voor Syrax, maar de verbasing was goed te lezen toen zijn vader hem zoon noemde en de man scheen bijna van zijn varkenspoortjes af te vallen van ongeloof! 'Het zal beter zijn te gaan Ma was al kwaad en die zal het zeker niet leuk vinden dat ze me vanmorgen niet gespot heeft op mijn kamer dus kan ik morgen hier wel weer zijn.' zei Sy en knike even naar de man die weer wat bij gekomen was.

Charles zag hoe zijn raadgever buldog bijna van zijn benen viel toen hij horode dat hi jSyrax als zoon aansprak. 'Het zal beter zijn te gaan Ma was al kwaad en die zal het zeker niet leuk vinden dat ze me vanmorgen niet gespot heeft op mijn kamer dus kan ik morgen hier wel weer zijn.' zei Sy en knike even naar de man die weer wat bij gekomen was. Charles knikte 'Natuurlijk.' Zei Charles en zag net een bediende langskomen 'Lisa! Wil je even Syrax naar de uitgang brengen?' vroeg Charles en glimlachte scheef naar Lisa die hem met een blos aankeek en knikte.

Zijn vader knikte 'Natuurlijk.' Zei Charles en zag net een bediende langskomen 'Lisa! Wil je even Syrax naar de uitgang brengen?' vroeg Charles en glimlachte scheef naar Lisa die hem met een blos aankeek en knikte. Syrax za hoe Lisa naar zijn vader knikte, maar hij begreep haar blos niet, ze werkte hier notebene dan was ze er toch wel aan gewent dat de koning tegen haar sprak? Syrax glimlachte nog even naar zijn vader voor hij met Lisa naar buiten liep. De gangen waren nog even verwarrent als toen ze hier naar binnen liepen. 'Je lijkt sterk op hem.' zei Lisa verlegen en Sy keek haar even aan, maar niemand hier week voor hem uit en Lisa leek zelfs tegen hem aan te willen kruipen... Syrax nam wat afstand van haar en knikte alleen. Waarom deed ze zo? 'Ik ben blij dat hij me niet afstoot zoals mijn moeder gezegd had.' zei Syrax en keek haar even onderzoekend aan, maar richten daarna zijn blik weer naar voren. 'Je bedoelt dat Hester Sue je moeder is?' vroeg Lisa geintereseert en Syrax glimlachte zacht en vriendelijk. 'Jep dat is mijn moeder hoe erg ze soms ook zeurt ze blijf toch een lieverd. Al kan ik haar actie's niet altijd begrijpen vooral niet waarom ze me bij mijn vader weg wilt houden.' zei Syrax ter bevesteging en voelde hoe ze opnieuw zich aan hem op drong, maar nu zou hij niet verder weg kunnen stappen omdat hij al bijna tegen de muur liep. 'Zou je het niet erg vinden een beetje afstand te willen bewaren?' vroeg Sy en keek haar even vragend aan. Lisa dacht natuurlijk dat hij ook een rokkenjager was net als zijn vader, maar Syrax gaf nog niks om het vrouwelijke geslacht op dat gebied, maar ging wel graag met ze om. 'Oh sorry, maar je bent gewoon interesant. De koning heeft geen vrouw en hij is lang samen geweest met Sue en zij is zo ver ik weet de enigste waar de koning een kind mee heeft.' zei Lisa verontschuldigend en ze kwamen bij de grote deuren. Syrax was eigenlijk toch wel blij om weer naar buiten te kunnen! 'Maak je geen zorgen ik ben er weer morgen.' zei Syrax en liep de treden af voor hij hifte en op steeg. Ze kenden hem nu toch dus vond Sy het niet zo erg om hier te shiften. Zijn vleugels veroorzaakte enkel veel wind tussen de muren dat was alles. Syrax vloog terug en was blij dat zijn maag zich stil had gehouden tot hij vergenoeg weg was en hem toen pas hoorde grommen. Syrax vloog richting de boomgaard waar hij een grote mand pakte en het laatste fruit dat er hing na terug geshift te zijn af plukte. Het was het beste fruit van heel Doole vooral omdat hier appel soorten groeide die nergens anders gedijden. Sy was van plan om er een paar morgen mee te nemen zodat ook zijn vader ze kon proeven, maar halve wegen de mand kwam Bill aan gewandelt want hij had Sy zien vliegen. Bill vroeg waar Syrax geweest was en toen Sy antwoorden kreeg hij een boze reactie terug. Syrax reageerde er niet op want hij wilde zich geen schuldgevoelens aan te laten praten door de andere van zijn familie nog van de WOF leden! Syrax stopte met plukken toen hij klaar was en een volle mand mee terug naar huis nam. Zijn moeder was zeidend en legde Syrax een huisarrest op. Syrax reageerde kwaad en zijn woede nam alleen maar toe door hun onbegrip. Syrax laaden het fruit uit terwijl zijn moeder weg ging en hij pakte en rugzak die Syrax volladen met de zeldzame appel soort en toen die vol was klom Syrax uit zijn slaapkamer raam. Hij had nog een briefje op zijn schrijftafel gelegd met de woorden.
[b] Lieve mama
Jullie begrijpen mij niet
dat is ook de reden dat ik
voor een tijdje bij pa intrek
Hij heeft me al een kamer aangeboden
dus zal ik daar gebruik van maken.
Ik weet dat jullie hem niet mogen,
maar ik kan jullie onbegrip niet uit staan
nog kan ik die verdragen. Ik wil gewoon contact
met hem hebben zoals ik dat met jouw heb.
Kom me niet achterna ik wil met rust gelaten worden
tot jullie in zien dat het niet erg is dat ik contact
met mijn vader heb?
Liefs Syrax

Syrax shifte en vloog laag weg tot hij ver uit het WOF terretorium was.

Toen hij zag dat lisa en Syrax verdwenen keek de raadgever he mvragend aan 'wat wilt U met die jongen?' vroeg hij hee lzacht en Charles haalde zijn schouders op 'Hij kan handig zijn, zijn shift is prachtig.' Ze iCharles kort af en liep naar de vergader ruimte en toen hij binnen kwam en waar een lange uur vergadering begon. Het waren simpele vragen over wanneer ze weer op shifter jacht gingen maar daar moesten ze even mee wachten. En toen ze eindelijk klaar waren ging Charles naar zijn kantoor en begon aan zijn papieren werk, bah hoezo was het toch zoveel? Hij keek nors op toen hij 1 van de bediende zag binnen komen 'Sire, Uw zoon staat voor de deur' Zei hij alleen maar en Charles keek even vragend aan en knikte toen voor hij opstond, wat moest die jongen hier? Hij zou toch morgen pas komen? De koning stond op en liep naar de voordeur waar hij verrast keek.

Syrax landen weer bij het kasteel hij was niet echt in een goede bui, maar dat kwam door de. ruzie met zijn familie. Een bediende kwam naar hem toe en vroeg wat hij hier zo snel terug kwam doen. Sy shiften terug en vroeg of ze zijn vader konden gaan halen voor een gesprek. De bediende knikte en liep weg. Syrax liep de treden op TOT bij de deur en bleef naar de tuin kijken. Toen hij voetstappen hoorden keek Sy om en knikte even naar zijn vader."Niet belangrijk, weer ruzie gehad." zuchten Syrax en wreef even door zijn haren. Sy was dat geruzie zat.

Charles zag Syrax staan en er was duidelijk iets mis mee. 'Wat is er loos?' vroeg hij bezorgd en keek naar zijn zoon. "Niet belangrijk, weer ruzie gehad." zuchten Syrax en wreef even door zijn haren. Sy was dat geruzie zat. Charles snapte het en knikte toen begrijpend 'Ik snap het,' Ze iCharles en liet ee nteken zien dat Syrax hem moest volgen 'Ik kan jammer genoeg zelf jou kamer niet laten zien want ik moet nog wat dinge nvoor het avond eten klaar hebben maar i kweet wel goed gemaakt, je krijgt een kamer boven de bieb.' Zei Charles en glimlachte naar Syrax 'WE gaan over een uur eten en dan stel ik je voor aan de andere.' Zei Charles met een kleine glimlach en keek even rond en glimlachte toen hij een schoonmaakster zag. 'Lily! Wil je even Syrax naar de kamer boven de bieb brengen? en wil je meteen de kamer meisje van die etage inlichten?' vroeg Charles vriendelijk.

Zijn vader vroeg wat er loos was waar hij antwoord op gaf. Sy was blij dat zijn vader hem niet weg stuurde wat voor hem eigenlijk niet goed was, mar dat kon hij niet weten. Zijn vader gaf hem een kamer boven de bieb en Syrax glimlachte en knikte dankbaar. Wel vond hij het jammer dat zijn vader hem de weg niet wijzen kon. Toen de schoonmaakster Lily aan kwam lopen waren haar ogen et zo verbaasd en groot als die van het hangbuikzwijntje. Syrax nam afscheid voorlopig van zijn vader en hees de rugtas mt wat kleding, maar vooral vol met de appels uit de boomgaard op zijn schouder en liep met Lily mee. Het was best een lange looptocht, maar Syrax zou er hopelijk snel aan gewent zijn.

Toen Charles zag dat Syrax weg was grijnsde hij alleen maar, dit ging beter dan hij geplant had en veel sneller. Nu hoefde hij alleen veel met zijn zoon op te trekken om hem het gevoel te geven dat hij hier veilig was en dat hij geen slechte raad had en dan had hij een beschermer net als Hester Sue voor hem was geweest na veel drugs maar nu ging die geen drug gebruiken ooh nee, hij gebruikte de macht van een vader! Dit was zo veel beter. Charles maakte snel zijn dingen af en toen hij klaar was liep hij gauw naar Syrax toe en klopte aan de deur voor hij die opende 'Zoon? Ben je er klaar voor?' vroeg Charles rustig en keek Syrax afwachtend aan.

Syrax merkte dat alle vrouwen hier in het kasteel bijna bij hem op schoot wilde kruipen en hij begreep er og steeds niks van waarom ze zo deden dus was Sy heel erg blij om zijn kamer op te kunnen en zetten de rugtas neer op de tafel die netjes schoon gemaakt was net als de rest van het gebouw. Hij keek rond en voelde ineens de armen van Lily om zijn middel heen geslagen? Syrax keek haar vragend aan en ze shrok er zelf een beetje van. 'Sorry ik... euh...' Happerde ze voor Lily vertrok. Syrax moest er achter af wel om glimlachen en schudden zijn hoofd. Wat hadden al die meiden toch? Daarna begon hij zijn kamer te verkennen het was een grote ruimte die bijna net zo lang was als de bied onder hem en er stonden hier ook wat boeken, maar lang zo veel niet als beneden. Syrax legde zijn tegenover de kleren van zijn vader goedkope kleding in de kast en zag een schaal waar hij de appels in legde. Dit alles was wel bijna een uur bij elkaar en Sy had voor de zekerheid schone kleding aan getrokken en zat eigenlijk netop hoofdstuk twee van een goed boek toen zijn vader binnen kwam. Syrax keek op en knikte voor hij en boekenleger er tussen stak en opstond. Ze liepen de trap af naar beneden en Syrax vroeg zich af wat er gebeuren zou als ze op de plaatst van bestemming aan zouden komen?

Soms wierp hij een boze blik naar de dienstmeiden die hun stiekem aan keken, de meiden moesten zich rustig houden bij Syrax. Ze moesten duidelijk wat betere kleding gaan halen voor die jongen maar eerst vertrouwen winnen! Hi jzou morgen wel wat kleren regelen. Toen ze bij de deur aankwamen stopte CHarles er voor 'vergeet niet dat je mij zoon bent.' Zei Charles rustig en zag dat de bediende de deur opende en met Syrax naar de begin van de tafel liepen. De mensen keken hun met grote ogen aan. Toen ze bij de stoelen waren pakte Charles zijn glas wijn en hief het omhoog. 'Dames en heren, Ik heb belangerijk nieuws mee te delen, Sinds vandaag zal deze jongen man genaamd Syrax bij ons komen in onze familie, weet dat hij mijn zoon is e nik trots ben dat na jaren lang ik hem eindelijk heb leren kennen!' Zei Charles en zijn set mgalmde door de vertrek, hij nam een slok en ging toen zitten.

Soms wierp zijn vader een boze blik naar de dienstmeiden die hun stiekem aan keken, maar Sy liet dat gedeelte aan hem over. Ze moesten duidelijk wat betere kleding gaan halen voor die jongen maar eerst vertrouwen winnen! Hi jzou morgen wel wat kleren regelen. Toen ze bij de deur aankwamen stopte CHarles er voor 'vergeet niet dat je mij zoon bent.' Zei Charles rustig en zag dat de bediende de deur opende en met Syrax naar de begin van de tafel liepen. 'Is goed.' Syrax had eigelijk wat anders willen zeggen, maar hij besefte dat het er hier anders aan toe ging dan thuis. Hij wilde de dingen veel liever zelf in de hadn hebben dan dat andere dat oor hem moesten doen... De mensen keken hun met grote ogen aan. Syrax voelde zich niet echt op zijn gemak, maar negeerde de blikken zo veel als hij kon. Toen ze bij de stoelen waren pakte Charles zijn glas wijn en hief het omhoog. 'Dames en heren, Ik heb belangerijk nieuws mee te delen, Sinds vandaag zal deze jongen man genaamd Syrax bij ons komen in onze familie, weet dat hij mijn zoon is e nik trots ben dat na jaren lang ik hem eindelijk heb leren kennen!' Zei Charles en zijn set mgalmde door de vertrek, hij nam een slok en ging toen zitten. Syrax luisterde nerveus, maar iederen hief hun glas in een proostend gebaar wat Syrax naboodste en ook ging zitten. Hij wit niet dat zijn moeder zich net zo nerveus had gevoelt toen ze hier naast zijn vader had gezeten, maar Sy liet het niet merken en het eten rook heerlijk waar Syrax rustig van begon te eten.

Charles zag dat Syrax zich ongemakkelijk voelde, net als zijn moeder dacht Charles en begon aa nzijn eten, zo als altidj was het heerlijk. Maar ja daarvoor had hij chefkoks genomen zodat elke maaltijd als de eerste smaakte, over heerlijk dus. Charles keek een beetje om zich heen de meeste mensen keken hun nog paar keer aan maar toen ze merkte dat de koning het zag gingen ze snel eten.

Syrax verbreden zijn blik bij het eten zodat niks hem ontging. Zijn vader keek zo nu en dan rond en de wachters, raadsheren of dienstmagden die dan naar hen keken begonnen dan snel door te eten. Het was best amusant bij dat te zien. Al zou Sy het moeilijk vinden alles door andere te laten doen! Hij was gewent om de dingen zelf op te knappen of weg te brengen, deuren te openen en zo. Syrax wist niet of het wel zo‘n goed idee was toch bij zijn vader in te trekken? Al vond hij het fijn dichtbij zijn vader te zijn, toch voelde het nog verkeert!!! Syrax vond het genoeg en legde het bestek neer en keek even rond. De zaal was groot en de wandkleden die er hingen waren prachtig, maar Sy vond ze eigenlijk overbodig. Zijn blik werd getrokken door de twee meiden die hem eerder de weg gewezen hadden die stiekem naar Sy zaten te kjken en zachtjes giechelde? Wat hadden die meiden toch... Syrax glimlachte enkel even naar ze voor hij zijn blik weer verde liet gaan.

Natuurlijk wist Charles da tSyrax anders was opgevoed en daarmee moest hij nu rekening houden, deze jongen was gewend om alles zelf te doen en dat vond Charles prima. Dna zou hij tegen de bediendes zeggen dat ze niet alles voor hem moesten doen. Hij zag hoe de 2 dienstmeiden zaten te giechelen, dat was ook nog wat hij meost zeggen, ze bleven met hun tengere vingers van de jongen af! Charles zag net Willow voor bij komen en wenkte haar en fluisterde in haar oor 'hou rekeninge met de meiden, hou ze bij Syrax uit de buurt wil je?' vroeg hij rustig en zacht zoda tzij hem alleen kon horen, Willow knikte en liep weg. Willow was al jaren bij hem in het werk en was al oud aan het worden maar ze was trouw en dat was o fijn aan haar. Toen Charles zag dat Syrax klaar was keek hij op 'Zou ik je zometeen verder rond leiden?' Vroeg Charles en keek Syrax aan.

Sy had niet door dat zijn vader de laatste restjes nog aan het bij schaven was om hem volledig in zijn webb te kunnen insluiten zonder dat Syrax zich er direct van bewust was. Het web sloot zich steeds dichter om hem heen en dat wa nu juist zo uiters gevaarlijk aan zijn vader, maar Sy wilde niet luisteren en dat maakte hem tot het perfecte slachtoffer! “ Als je tijd hebt, of moeten die hangbuikzwijntjes je weer hebben?“ Syrax kon het niet laten. Hij peste wel vaker en vooral zijn tante was daar een mooi doelwit voor. Toch kwamen andere er ook niet onderuit, maar Sy had het woord ‘hangbuikzwijntjes‘ zo gezegd dat alleen zijn vader het horen kon.

“ Als je tijd hebt, of moeten die hangbuikzwijntjes je weer hebben?“ Syrax kon het niet laten. Charles grinnikte alleen maar, net als zijn moeder! Charles haalde zijn schouders op 'Nee, ik kan wel wat tijd vrij maken, en zo een zin in de papieren werk heb ik ook weer niet.' Zei Charles en keek een beetje rond, hij vroeg zich af waar Charlie was, die had hij al een tijdje niet meer gezien, Charlie was 1 van zijn beste krijgers en hij was nog onstervelijk ook nog is! Charles stond op en wachten tot Syrax dat ook deed zodat ze verder konden gaan.

Gelukkig kon zijn vader tijd voor hem vrij maken en stond op. Syrax zag dat zijn vader naar iemand aan het zoeken was, maar hij hielt zijn mond en volgde zijn vader in stilte. Hoewel Lisa en Lily hem giechelend na keken zag Sy vanuit zijn ooghoek hoe een oudere vrouw beide een tik op hun achterhoofd gaf. Beiden schrokken ze en kregen een preek waarvan Sy niet kon horen van wat ze zei. Zijn blik richtend op zijn vader vroeg Syrax zich nog steeds af waarom die meiden zo vreemd deden,zou het kunnen... Dat ze zijn vader leuk vonden en omdat Syrax zo op zijn vader leek ook op hem vallen? Hij moest er niet aandenken en Syrax schudden zijn hoofd zavhtjes.

Van uit zijn ooghoek zag charles hoe de meiden op hun kop kregen van Willow en hij grinnikte en keek naar zijn zoon 'die oude vrouw die de meiden op hun kop gaven is Willow, ze is 1 van de oudste mensen hier en is ook nog is de trouwste mens hier. Ze is aardig en als je vragen hebt kun je ook bij haar, toevallig is ze ook een soort van kamermeid op jou etage, maar als je wilt kan ik tegen haar zegeg ndast ze geen mensen moet sturen om jou kamer op te ruimen?' vroeg hij rustig terwijl hij door de gangen liep.

Syrax keek zijn vader aan en knikte begrijpend. Het zou fijn zijn, dan hoef ik niet steeds te zoeken waar ze mijn spullen neer gelegt hebben.“ zei Syrax en keek de gangen weer door, maar een echt patroon in ze kon hij nog noet ontdekken. Syrax vroeg zich af hoe het de WOF en de BFP gelukt was de boel hier over te nemen en zijn vader te verbannen. Er waren er zoveel en zoveel kamers?