But, you look like the King?

Of hij aanleg had voor wapens? Syrax was zeer gedreven met het handteren van de bamboe stokken, maar die aren licht in vergelijking met de wapens van de hunters! Syrax had wel eens een verloren zwaard op zijn tiende gevonden maar toen had hij het niet eens van de grond gekregen, maar toen was hij ooknog niet zo sterk als Sy nu ws. Toen zijn vader klaar was met eten stond ie op en keek Sy vragend aan, maar Syrax zou hem niet laten wachten! Hij was veelste nieuwschierig om het uit te stellen en stond ook op waarna Syrax zijn vader volgde hoewel de boorende blik van Charlie in zijn rug prikte!

Mooi, syrax liet hem niet wachten en samen met Syrax liep hij naar de wapen kamen. Je kon de deur duidelijk herkenenn want hi jwas mooi versierd want voor zijn familie waren wapens heilig. Hij deed de deur open en liet Syrax eerst naar binnen en kek naar de wapens, er was helemaal geen stof te bekenen en de wapens werden vaak wel gebruikt. 'welkom in de wapen kamer. 'Zei Charles en liep meteen anar zijn eigen zwaard die hij met gemak pakte en naar de mes keek waar een zin in was gegrafeerd.

Ze liepen door de gangen tot ze bij een mooi versierde deur kwamen te staan. Syrax mocht als eerst naar binnen. Zo veel wapens had hij nog nooit bij een gezien! Zijn vader liep naar een zwaard toe die duidelijk van hem zelf was en Syrax liep rustig rond te kijken. De zin van zijn vader klonk vreemd in zijn oren, maar opzich was het ee prachtig gezicht. Al vond Sy de bieb interesanter. Syrax keerde zich naar zijn vader om en hoorde Black weer zeuren, maar negeerde hem compleet. “Zo veel heb je in de groepen die je buiten wel eens ziet nog niet eens.“ je kon het horen als je goed luisterde, maar deze ruimte maakte toch wel indruk op Sy, maar hij nam nog geen wapen vast tot ie te horen kreeg of het mocht.

“Zo veel heb je in de groepen die je buiten wel eens ziet nog niet eens.“ je kon het horen als je goed luisterde, maar deze ruimte maakte toch wel indruk op Sy, maar hij nam nog geen wapen vast tot ie te horen kreeg of het mocht. Charles grinnikte 'ja dat kan wel, voor ons familie is een wapen heilig, dit is niet alleen je wapen maar ook je leven, als je het verkeerd gebruikt kun je je leven vergeten.' Zei Charles rustig en 'weetje heo ik mijn eerste wapen had uitgekozen? Je moet je wapen vastpakken, als het goed in je hand ligt is dat al heel wat en als je hart een sprong maakt weetje dat dat jou wapen is.' Zei Charles 'Dus zoek gerust maar iets uit.' Zei Charles.

Syraxluisterde en knikte ter begrip, maar hij vond het een vreemde manier om te weten te komen of een wapen bij je hoorde als je het alleen al vast pakte? Toch deed Sy zoals zijn vader het gezegd had hoe hij het had gedaan. zeker de schietijzers lagen hem compleet niet! Syrax ging verder, maar voelde dat twee verschillende wapens hem goed in de hand lagen. Zowel het anderhalve zwaard en de Assissen Blade‘s waren prima en voelde goed aan. Hij kon ze beide leren te gebuiken naatuurlijk, maar het woog beiden even zwaar. “Misschien gek, maar deze twee liggen even goed.“ zei Sy en keerde zich om met een vragende blik. Hoe zou dat komen?

Charles keek toe hoe Syrax de wapens uitzocht, ooit had hi jdit ook gedaan i ndeze kamer en na ee ntijdje zag Charles dat Syrax bij de anderhalve zwaard en de Assins Blade's. “Misschien gek, maar deze twee liggen even goed.“ zei Sy en keerde zich om met een vragende blik. Charles keek lachend naar Syrax 'Nou zon, dat waren ook mijn eerste wapens, hoewel ik er meer beheers waren dat mijn eerste wapens waar mee ik leerde omgaan.' Zei charles grijnzend en liep naar hem toe.

Kennelijk had Sy daar wat mee gemeen met zijn vader en die kwam al grijnzend naar hem toe. Syrax knikte allen maar en had van zijn oma al eens met haar pijl en boog mogen oefenen, maar dat had hij maar zo zelden gedaan al had ze wel gezegd dat hij een natuurtalent was. “Alleen rest nog de vraag hoe je die dingen moet gebruiken.“ zei Syrax en bekeek de twee wapen soorten eens goed. Er zat een soort meganisme in de armbanden van de Blade‘s die je op een bepaalde mnier in actie kon laten komen!

“Alleen rest nog de vraag hoe je die dingen moet gebruiken.“ zei Syrax en bekeek de twee wapen soorten eens goed. Charles grinnikte 'Nou neem die dinge nmaar mee en we gaan naar de oefenzaal.' Ze iCharles en liep naar de deur en liet Syrax weer voor en gign toen naar beneden waar ze bij een deur stopte en daar naar binne nkwamen, het was een grote ruimte om te trainen. Charles vloot en een paar mensen brachten trainings poppen naar binnen.

Oefenen ja dat kon ook niet anders, maar hij wilde de technieken voor het gebruik graag weten... Ze liepen een trap af naar een oefenruimte en nadat zijn vader gefloten had kwamen ze met oefenpoppen. Ze waren gemaakt van hout en stro, arvan de delen onderlich van konden bewegen of vast gezet worden. Syrax legde de wapens neer en keek zijn vader afwachtend an.

Syrax legde de wapens neer en keek zijn vader afwachtend an. Charles liep naar de tafel toe en grijnsde 'met bamboe stokken heb je dus al gevochten dat is ongeveer hetzelfde als met een zwaard maar een assins Blade's zijn want lastiger, je hebt een bepaalde bewegingen.' Charles deed het ding om zijn pols en maakte de bewegingen waardoor de mes naarbuitenschoot.

Zijn vader grijnsde en vertelde hoe je die Blade‘s moest gebruiken en deed het voor. Het zag er simpel uit, maar dat was het nog niet. Syrax probeerde eerst dat ding alleen al om te krijgen. Lekker had hij weer! Wilde die riempjes niet dicht! Na even klungelen had Syrax zo‘ wapen eindelijk rond zijn arm zitten, toch nog een gewicht hoor maar Sy klaagde niet. Hij probeerde de beweging na te doen, maar de riempjes zaten te los. de blade schoot wel naar buiten, maar in die beweging vloog het hele ding van zijn arm af. Al bleef ht wel tussen de ogen van zo‘n trainingspop steken. “Ik neem aan dat dat niet de bedoeling is?“ hij grijnsde, maar in feiten schaamde Syrax zich. Goed met wapens moest je leren omgaan, maar hoewel het niet meteen gelukt was h ie toch mooi een goede worp gedaan?

Charles zag hoe zijn zoon het om zijn pols probeerde te krijgen en bleef rustig staan maar toch sierde een grijns om zijn lippen, zeker toen hij dat ding zag wegschieten en in de pop tussen de ogen kwam. “Ik neem aan dat dat niet de bedoeling is?“ hij grijnsde, Charles grinnikte 'zo kan je he ook gebruiken maar nee, kom probeer het nog is, en mag ik opmerken dat je een talent heb voor richtinggevoel?' Zei Charles met een kleine grijns.

Nee nou werd ie mooi! Syrax kon het toch niet laten een opgelaten lachje ten gehoren te brengen. Hij liep naar de pop toee en dat kreng zat nog muurvast ook! In een ruk of twee kreeg Sy het ding toch los. “Zo gek is dat nog niet als je bij het meer op eenden gaat jagen met stenen.“ mumerlde Syrax en klemde het wapen dit keer strakker rond zijn arm en maakte de beweging nog eens.. Jakker die messen waren lang geen wonder dat hij net zo vast zat!!! “Gelukkig heb ik zulke dingen nog niet tegen komen, zijn die altijd zolang?“ vroeg Syrax en keek van de messen naar zijn vader.

Charles hoorde Syrax opgelatne lachen en zag hoe hij die Blade er uit probeerde te krijgen “Zo gek is dat nog niet als je bij het meer op eenden gaat jagen met stenen.“ mumerlde Syrax en klemde het wapen dit keer strakker rond zijn arm en maakte de beweging nog eens.. Jakker die messen waren lang geen wonder dat hij net zo vast zat!!! “Gelukkig heb ik zulke dingen nog niet tegen komen, zijn die altijd zolang?“ vroeg Syrax en keek van de messen naar zijn vader. Charles grijnsde en knitke en maakte ook zo een beweging met zijn pols en een mes schoot er onder uit 'Ja maar je kunt de blade ook zien als je dolk alleen weten de mensen niet dat jij die hebt en zo kun je altijd verrassen.' Zei Charles met een grijns, hij had ookaltijd zijn blade om want wie weet word je aangevallen.

Syrax knikte begrijpend en kon een grijns niet onderdrukken. Geen wonder dat ze daarom ook voor sluipmoordenaars genoemt werden bij WOF. Syrax zag toen hij zijn pols liet ontspannen dat het mes terug schoot. Kickeu! “Hoe gebruim je die dingen in een gevecht, een zwaard is langer en voor deze dingen moet je toch dichterbij zijn om ze goed te kunnen gebruiken alsof je met klauwen vecht?“ vroeg Sy en hij had zijn klauwen als draak niet echt nodig, maar wel in zijn hals vorm. Gek genoeg stonden die kwa vleiugels en armen los van elkaar en kon Syrax zijn armen dan vrij bewegen??? Syrax bleef vragend naar zijn vader kijken en wachten op uitleg.

“Hoe gebruim je die dingen in een gevecht, een zwaard is langer en voor deze dingen moet je toch dichterbij zijn om ze goed te kunnen gebruiken alsof je met klauwen vecht?“ vroeg S, Charles knikte 'ja zo iets, als mensen geen wapen bi jde hand hebben gaan ze vaak met hun vuisten aan de gang en dan is zo iets handig want dan weten ze nie t dat jij zo iets hebt en als je hand dan bij zijn buik is hoppa plotseling steekt een blade in zijn buik.' Zei Charles met een grijns en nstapnde zijn pols zodat dat ding terug kon trekken.

Syrax begreep het alsof je een gewoon gevecht voerde tot je op een falate plek zat! “Tricky! Vandaar dat Bill ze sluipmoordenaars noemt.“ grijnsde Syrax en maakte de bewegingen in een paar vecht technieken die Razor hem had geleert, maar zorgde ervoor niemand te raken. Sy merkte dat een van de poppen tijdens deze tendans te dichtbij had gestaan waardoor hij voelde hoe er even een weersta.d was geweest, maar er later een houterige plof klonk. Syrax had geheel onwillig een van de houte armen eraf gesneden bij de schakeling. Sy stopte en zag het liggen de blade‘s schoten terug en Sy liep terug. Een zuivere snede was zichbaar met een kleine happering erin. Nu pas besefte hij hoe scherp die dingen waren! Je kon er nog een gewone arm of been ermee eraf snijden!!!!

“Tricky! Vandaar dat Bill ze sluipmoordenaars noemt.“ grijnsde Syrax en maakte een paar bewegingen, CHarles keek er aandacht naar en klapte in zijn handen toen hi jzag hoe de arm van de pop naar beneden viel. Zijn zoon stopte en de Blade's schoten terug. 'Heel knap van je, zo te zien was je leermeester hee lgoed.' Zei Charles, ergens kwamen die bewegingen hem bekend voor h=amar hij kon er niet in 1,2,3 op komen.

Zijn vader klapte bij dat gezien te hebben en complimenterde hem ermee. Syrax kwam weer bij zijn vader te staan. “Hij mG soms wat knorrig overkomen. Razor is een goeie als het om vecht training gaat.!“ zei hij schouder ophalend al kon Razor vaak ook zeer ongeduldig zijn!!!

Syrax kwam weer bij zijn vader te staan. “Hij mG soms wat knorrig overkomen. Razor is een goeie als het om vecht training gaat.!“ zei hij schouder ophalend , Charles knikte 'Alucard was een goede krijger tot de raad van udere hem te gevaarlijk vond worden, zonde maar ik kon er niks aan doen, i kwas zelf toen in opleiding. 'Zei Charles en pakte toen een houte zwaard en gooide die richting Syrax en pakte er zelf ook 1 'Nu gaan we kijken hoe goed je kan vechten.' Zei Charles en ging stan wachtend tot Syrax zou aanvallen.

Syrax wist dat gedeelte van Razkr‘s verleden niet, maar goed hij sprak er ook not over! Syrax had net zijn pols wapen af willen doen toen zijn vader hem een houtenzwaard toe gooide. Handig ving hij het ding op, maar goed dat het geen echt wapen was geweest anders had Syrax nu zijn vingers kunnen laten helen! Die bamboe stokken waren nog lichter dan dit houtenzwaard waar was die van gemaakt? Van eikenhout! Lekker zwaar hout, maar wel duurzaam i gebruik. Syrax zag zijn vader in verdidegings houding staan. Maar voor hij aanviel zou Sy het gewicht even testen in de bewegingen. Zoals cirkels links en rechts maken. Man dat ging niet echt lekker, maar hij hielt ze in zijn hand. “Zeker?“ vroeg hij grijnzend, maar bleef op zijn hoede. met zwaarden had Sy wel eens te maken gehad en die uitwijken ging vaak goed! Maar of het hem lukte als ie zelf een zwaard vast had? Syrax deed een uitval die hij vaak tegen zich hD zien gebruiken, maar zijn vader was er meer gedreven in dan menige bloodhunter waar hij tegen gevochten had!!!

Charles zag hoe Syrax eerst het gewicht uittesten en keek rustig toe en toen Syrax het had gedaan kek hij he mgrijnzend aan. “Zeker?“ vroeg Syrax en Charles knikte en zag hoe hij naar hem uithaalde. Met gemak hield Charles het tegen en viel nu Syrax juist aan, het koste voor hem geen moeite en hij voelde de egwicht van het zwaard niet eens maar dat kwam door jaren hard drillign die hij van zijn mentor moest doen. Charles haalde een paar keer uit naar Syrax en liet hem ook nog is aanvallen.

Zijn vader knikte en zag hoe hij naar hem uithaalde. Met gemak hield Charles het tegen en viel nu Syrax juist aan, het koste voor hem geen moeite en hij voelde de egwicht van het zwaard niet eens maar dat kwam door jaren hard drillign die hij van zijn mentor moest doen. Charles haalde een paar keer uit naar Syrax en liet hem ook nog is aanvallen. Niet eerlijk! Syrax probeerde zijn uitvallen tegen te houden en soms lukte dat ook, maar over het algemeen had hij hem toch steeds te pakken. Syrax deed ook uitvallen, maar die werde geblokeert of hij miste doordat zijn vader dan weg draaide. Syrax gaf niet op en dat zou hij ook ander nooit doen. Maar dit begon hem stil aan de keel uit te hangen. Sy draaide weg en bekek zijn vader's houding en bewegingen. Hij bekeek het gehele plaatje en zag de aanval aankomen. Er zat totaal gen enkle open plek in tot op een klein moment maar die was zo klein dat het hem nauwelijk op viel. Syrax blokkeerde de aanval en duwde zijn vader terug daar was een nieuw klein moment, maar hij bestudeerde zijn vader voorlopig en zocht naar de openeningen hoe klein ook. Syrax was een snelle leerling en dat hadden de andere ook steeds gezegd en Sy er om geprezen, maar nu moest hij het zonder hun goede woorden doen en bekek hem zoals Razor het Syrax bij gebracht had. Syrax blokeerde verschillende aanvallen die op hem afgevuurt werden, maar het zwaard van hout begon bij elke slag van zijn vader zwaarder en zwaaderde in zijn handen te wegen! Syrax vond het wel welletjes en vond de opening die hij meteen gebruikte. Zijn zwaard dook onder die van zijn vader door n tikte hem aan de kant waarna Sy het ding om het zwaard van zijn vader liet draaien en de punt van het houten zwaard onder de stoorplaat planten en hem met een ruwe ruk uit de hand van zijn vader trok. Het zwaard rolde over de grond en Syrax grijnsde, maar wist dat zijn vader die Blade's nog om had en die nog kon gebruiken als hij wilde en Sy bleef op de afstand staan van zijn zwaard lenget om daar contact mee te vermeiden. 'Niet slecht voor jouw leeftijd.' grijnsde Syrax en heeg licht. Het gewicht van het hout had hem zodanig met de klappen die hij afgeweert en geinkaseert had best nog hun tol geeist, maar hij liet niet merken hoe moe hij wrkelijk erdoor geworden was.

Natuurlijk was de jongen voro he mgeen uitdaging maar het had wel iets want na een tijdje begon Syrax hem te bestuderen en Charles viel hem egwoon aan en wachten niet tot hij een uitval zou doen, hi jwas toch erg neiuwsgierig wat die jonge nvan plan was, ook merkte hij dat Syrax een snelle leerling. De zwaard van Syrax dook onder die van hem door en tikte hem aan de kant waarna Sy het ding om het zwaard van zijn vader liet draaien en de punt van het houten zwaard onder de stoorplaat planten en hem met een ruwe ruk uit de hand van zijn vader trok. Het zwaard rolde over de grond en Syrax grijnsde, Charles grijnsde goedkeurend 'Nou jongen, je bent goed en ik zal kijken of ik iemand voor je kan reeglen die met je zwaardvechten gaat beofenen, maar ik vind zelf al dat je ver bent als je alleen maar met bamboe stokken hebt gevochten.' Zei Charles en pakte zijn houten zwaard en stopte die terug.

grijnsde goedkeurend 'Nou jongen, je bent goed en ik zal kijken of ik iemand voor je kan reeglen die met je zwaardvechten gaat beofenen, maar ik vind zelf al dat je ver bent als je alleen maar met bamboe stokken hebt gevochten.' Zei Charles en pakte zijn houten zwaard en stopte die terug. Syrax grijnsde nog steeds en nam het compliment in ontvangst. 'Die dingen zijn een stuk lichter, maar zijn eigenlijk hetzelfde alleen anders van vorm.' zei hij met lichte hijging in zijn stem en ook Sy zetten het houtenzwaard terug in dhet rek. Daarna begon hij weer te piemelen met de riempjes. Die dingen waren handig in een close battle, maar lastig aan en uit doen vond hij, maar Sy had ze los en legde de wapens ook goed weg oor hij zijn vader weer aan keek. 'Het is het gewicht dat even wennen zal zijn meer niet.' zei Syrax en glimlachte tevreden.