But, you look like the King?

Nadat Syrax even bij Opa Will was langs gegaan schreinde zijn schouder en rug soms nog wat, maar hij was toch ook wel blij dat ie van Bloodbane verlost was. Nu had hij tenminste geen gezeur aan zijn hoofd meer en kon Syrax zich weer op zijn uiterlijke probleem consentreren en de bewoners van Doole minder bang voor hem maken? Black hielp Syrax bij deze taak en hij wist niet of de mensen hem wel geloven wilde... Syrax slenterde over de wegen van dorp naar dorp. Van stad naar Stad, maar steeds kreeg Syrax te horen dat ze zijn hulpniet wilde hebben nog dat ze met Sy gezien wilde worden! Syrax probeerde ook onderweg te helpen bij mensen of shifters. Zo had hij een oudere vrouw die samen met haar zoon een wiel moesten vervangen om verder te kunnenrijden. Syrax had zich goed en beleeft opgestelt, maar het bleek al snel een shifter te zijn die door zijn vaders toe doen in de arena was beland en wilde Syrax weg slaan bij zijn moeder. Syrax probeerde het te sussen, maar het hielp niks en moest zichzelf teleporteren om niet geraakt te hoeven worden voor zijn vader's daden. Het zou veel lastiger zijn dan Cody het had voor gestelt zeker als de mensen en shifters van Doole hem geen kans wilde geven! Syrax slenterde bij de haven langs diep in gedachten terwijl het volk hem ontweek of een grote boog om hem heen maakte en andere die hem de huid volscholden... Syrax hoorde ineens een ander soort van lawaai n zag een brandende loods. Het was een loods van een shifter familie, maar de zoon van de eigenaren bleek ontvindbaar in die vlammenzee! Syrax zag zijn kas schoon en teleporteerde zichzelf eerst naar de loods en later naar binnen. Het was er snik heet,maar gelukkig was Syrax een drakenshifter! Syrax speurde de loods af tot hij een zwak gekuch hoorde en rende er heen. De jongenman lag onder een brandende balk en Syrax veranderde zich in zijn draak en tilde de balk op voor hij hem weg smeet. De jongen moest hier weg en wel zo vlug mogelijk! Syrax pakte hem met een van zijn achterpoten en zetten zich met de andere krachtig af. De loods was toch niet meer te redden dus kon hij best door het dak heen breken. Brandende stukken hout vlogen alle kanten op en de meeste landen in de zee waar ze sissend uit gingen. De bewoners van het vissers dorpje keken verbaasd naar de Wyvern die uit het vuur tevoorschijn kwam en niet veel later landen op een vrije plek, maar voorzichtig en legde de jongen neer voor Syrax terug shiften. De ouders waren als eerste bij hem en keken geschrokken naar hem voor ze hun zoon mee namen. De vader kwam naar hem toe en bleef Syrax vragend aan kijken. 'Maar u bent toch de koning?' vroeg de man en Syrax schudden zijnhoofd. 'Nee alleen iemand die veel op hem lijkt' zei Syrax en hoorde iemand dichterbij komen, maar wist niet wie het was en keek om naar de persoon.

Charles was al een tijdje aan het denken over die grote draak die hij een paar dagen geleden had ontmoet, het was een grote beest en heel erg sterk, zeker zijn slijm die kon je zo laten smelten. Vandaag had hij zin gekregen om zijn benen te strekken dus besloot hij een eindje te wandelen. CHarles trok een zwarte cape aan en ging het dorp in, mensen keken niet om en vroegen zich ook niet af wie hij was en dat vodn hij erg fijn. Even ontsnappen uit het roemoer, hij werd gek van al die papieren en wetten die hij nu moest opstellen na dat hij weer terug was gekomen, dit keer zou hij beter op zij nregels letten en kijke over vrouwengebruik zei hij niks, hij zou ze nogsteeds gebruiken als bedmaatjes hoewel hij het jammer vond dat HesterSue er niet meer in zijn buurt was want zij was echt heel goed. Charles aandacht werd getrokken door wat lawaai en al gauw rook hij rook, hij zag net optijd hoe een draak naar buiten kwam en en jongen neerlegde. Charles grijnzde en toen hij zag dat de draak een shifter was moest hij nog breder grijnzen. Hij liep naar hem toe en zag net heo de jongen afscheid nam van iemand die vroeg of hij de koning was, Charles moest grinniken en toen de man weg was zei Charles heel kalm maar zacht 'heel moedig van U jongenman.'

Het feit dat Syrax nog nooit zijn vader had ontmoet was ook de reden waarom hij diens stem niet herkende toen deze tot hem sprak. Maar er was iets aan waarom Sy toch zijn rode oog sloot want hij zag de persoon van zijn blauwe oog kant aankomen. Syrax vertroude het niet en keek de man rustig aan zodat hij niks zou merken van zijn verdenking. 'Als ik het niet gedaan had zou een ander het mogelijk gedaan hebben.' zei Syrax en zijn draak bemoeide zich er even mee. 'Wie is hij en waarom draag deze persoon zijn kap zo ver voor zijn gezicht?' vroeg Black en keek Syrax vragend aan, maar deze schudden mentaal zijn hoofd en bleef de man maar met een oog aankijken. 'wat brengt jouw hier?' vroeg Syrax en hij hoorde nog wat mensen smoesen, maar durfte niet dichterbij te komen dat vond hij nu juist zo vervelend, niemand buiten die hem kende als Baby wilde hem leren kennen of juist laten mee helpen!

Toen die jongen omdraaide moest Charles een paar keer knipperen, waar had hij het gezicht al is eerder gezien, nee hij ziet het elke morgen als hij in de spiegel kijkt maar deze was niet zo knap als die van hem. Beelden schoten door zijn hersens over Hester die tijdens zijn verbanning een kind droeg, ZIJN kind! 'Als ik het niet gedaan had zou een ander het mogelijk gedaan hebben.' zei die jongen en Charles knikte 'misschien wel maar de mensen van tegenwoordig zijn niet zo moedig als jij.' Zei Charles nog steeds kalm, die ogen! Ze Kwamen hem zo bekend voor, 1 rode en 1 blauwe waar had hij die eerder gezien? 'wat brengt jouw hier?' vroeg die jongen en Charles trok zijn wenkbrauwen op 'heeft niemand je geleerd dat je respect meot hebben voor oudere? En ik wou gewoon mijn benen strekken als je zo nieuwsgierig bent.' Ze iCharles en keek hem strak aan maar je zag zijn gezicht niet.

De man reageerde niet meteen en dat maakte Syrax nog achterdochtiger, maar hij liet niks merken. tot hij knikte. 'misschien wel maar de mensen van tegenwoordig zijn niet zo moedig als jij.' Zei Charles nog steeds kalm, die ogen! Hoewel de man kalm sprak vrtrouwde Syrax het niet en nam zijn compliment dus ook niet met trots aan. Ze Kwamen hem zo bekend voor, 1 rode en 1 blauwe waar had hij die eerder gezien? 'wat brengt jouw hier?' vroeg die jongen en Charles trok zijn wenkbrauwen op 'heeft niemand je geleerd dat je respect meot hebben voor oudere? En ik wou gewoon mijn benen strekken als je zo nieuwsgierig bent.' Ze iCharles en keek hem strak aan maar je zag zijn gezicht niet. 'Als ik het niet vertrouw behandel ik iedereen gelijk als vreemde oud of jong.' Syrax schoot in de verdediging, maar bleef in een neutrale houding staan. Hij wilde geen ruzie uit lokken zoals hij dat nooit gedaan had. Syrax merket dat deze dus vaak binnen zat, tja dat was ook wel aan zijn houding af te lezen. 'Dat doen er wel meer, maar als je het niet erg vind ga ik weer verder.' Syrax vond het vreemd dat iemand ineens zo'n intressen in hem had, in hem terwijl verder iedereen hem meed?! Dit zaakje stonk een uur in de wind dat wist Syrax nu zeker en draaide zich half af van de vreemde voor hij begon te lopen. Iedereen die hij tegen kwam week voor hem uit. Syrax haten het, maar liet het niet meer merken dan een norse blik die hem alleen maar meer ontwijkende personen op leverde!

(king)

'Als ik het niet vertrouw behandel ik iedereen gelijk als vreemde oud of jong.' Syrax schoot in de verdediging, maar bleef in een neutrale houding staan. Charles wou snuifen maar hij hield zich in, je zaag natuurlijk zijn gezicht neit waardoor je hem niet herkend. 'Dat doen er wel meer, maar als je het niet erg vind ga ik weer verder.' Charles zag hoe de jongen weg begon te lopen maar hij moest gewoon meer van die joch weten. 'wacht! Ik weet dat je geïnterresseerd bent in je vader en ik kan je er meer over vertellen.' Zei Charles toen hij had gevolgd en zijn schouder pakte.

Syrax werd nooit zomaar aan geraakt door vreemde dus reageerde hij door zichsnel van de man af te draaien en keek hem onderzoekend aan. Hoe kon hij nu weten dat Syrax geintereseert was in zijn vader? Niemand kon dat weten buiten die het wisten van de WOF en de BFP? Syrax kon zijn nieuwschierigheid echter ook niet bedwingen, maar hij liet het niet zien al kon je een zekere glans van interessen vinden in zijn ogen. toch had hij van zijn moeder geleert vreemde niet al te snel te vertrouwen! 'Ik weet niet hoe jouw dat ter oren is gekomen, maar ik vertrouw je voor geen meter. Niemand komt zomaar bij me dus waarom jij wel?' zei Syrax half vragend, maar de mensen om hen heen luisterde niet eens naar wat er gezegd werd en ze liepen in een grote boog om hen heen.

Syrax werd nooit zomaar aan geraakt door vreemde dus reageerde hij door zichsnel van de man af te draaien en keek hem onderzoekend aan. Charles bleef hem i nde gaten houden met zijn donkere ogen die je niet kon zien, nu je goed keek zag je dergelijk gelijkenis, HUn gedrag leek opelkaar hoewel hij ook wat van izjn moeder herkende. 'Ik weet niet hoe jouw dat ter oren is gekomen, maar ik vertrouw je voor geen meter. Niemand komt zomaar bij me dus waarom jij wel?' zei Syrax half vragend, Charles haalde zijn schouders op 'Is goed joh, je mag weer gaa ne nproberen om te laten zien dat je anders bent maar ik weet dat er in jou hoofd nog steeds de vraag blijft van hoe zou mijn vader uitzien? Maar goed als je neit wilt weten, i kga dan weer.' Zei hi jen draaide zich om en begon terug te lopen.

De man haalde zijn schouders op en zei dat hij het hem niet hoefte te vertellen, maar dat Syrax dan met de vraag zou blijven zitten van hoe zijn vader er uit zou zien? Ja daar had die gast wel weer gelijk in, maar hetgevoel bleef dat er iets niet klopte! Syrax bleef hem even na kijken, maar het brandende gevoel van nieuwschierig verlangen branden in zijn lijf! Syrax zou het wel willen weten, maar dan op een plek waarvan Sy zeker wist dat ze niet zomaar afgeluisterd konden worden. Die kerel mocht dan dingen weten, maar hij had geleerd zijn afkomst geheim te houden! Syrax stond toch immers nog op een ruime straat waar momenteel geen wagens reden en shifte in zijn draak waarna hij opsteeg en laag door de straat zweefde voor hij de gekaposonde man met een poot die rond diens borstkast en heup sloot voor hij eerst naar de zee afboog om daarna hoogte te maken. Draken konden mentaal met elk schepsel spreken, maar deden het vaak alleen onderling met andere drakenshifters. "Best je krijgt een kans, maar geen flauwekul of je zult leren vliegen!" zei Syrax met zijn mentale stem die door het hoofd van de man zou galmen, maar hij plakte er ook een waarschuwing aan vast. In de lucht was Syrax er zeker van dat niemand hen zou kunnen horen! Toch bleef hij hem in zijn poot vast houden terwijl Syrax rustige slagen met zijn vleugels maakte."Je kunt beginnen, maar denken is genoeg." klonk zijn stem opnieuw over het mentalevlak. De zee strekte zich rond om hen uit met de eilanden die langzaam dichterbij kwamen, maar Syrax was nog lang niet van plan om te landen!
(Syrax)

Charles bleef rustig lopen, Ja hij wist wel hoe hij zijn zin kreeg en toen hij vleugelslagen hoorde en voelde hoe iemand hem vastpakte en algauw voelde hij geen grond meer aan zijn voeten. Charles voelde even paniek maar keek toen omhoog en zag een enorme draak en zijn lippen krulde zich een beetje op. Ze bleven ee ntijd vliegen tot hij een metale stem hoorde. "Best je krijgt een kans, maar geen flauwekul of je zult leren vliegen!" Charlie bleef rustig en keek om zich heen, hij zag overal water en in de verte ook een eiland waar ze naar toe vlogen. "Je kunt beginnen, maar denken is genoeg." klonk zijn stem opnieuw over het mentalevlak. Charlie keek naar het eiland 'laten we landen, dan kan ik je op een comfortabele manier alles vertellen.' Zei Charles.

Syrax hoorde hoe hij vroeg om te landen en even keek Syrax naar hem door zijn kop even scheef te houden. Het duurde niet lang voor Syrax zijn blik weer naar voren richten. Ze vlogen best hoog dus? Syrax wist niet wat die gast van plan was, maar hij zou hem laten merken dat ie het meende! Syrax maakte een beweging voor ze een kurkentrekken maakte op een nekkenbrekende snelheid naar beneden. Syrax had dit vaak genoeg gedaan in zijn half vorm dus wist hij wat ie deed. 'Ik land wanneer ik wil en nu geen geouwehoer of je zult echt leren vliegen. Ik heb geen zin om in een val van een of andere gek te lopen hebben we dat begrepen!' gromde Syrax voor hij vlak boven het water zijn vleugels weer spreiden en laag over het water heen scheerde. Dit keer wilde Syrax het eens zo hebben zoals hij dat wilde, maar als die kerel weer begon te zaniken zou hij gaan duiken en net lang genoeg voor die kerel zou stikken! Syrax steeg een beetje zodat hij een mooie duik zou kunnen maken. Het enigste eiland die hij vrtrouwen zou was het eiland van Razor zijn daar kwam nooit iemand tenzij het leden van de WOF en de BFP zijn. Syrax keek nog eens even scheef naar de man en richten zijn blik weer naar voren.

. 'Ik land wanneer ik wil en nu geen geouwehoer of je zult echt leren vliegen. Ik heb geen zin om in een val van een of andere gek te lopen hebben we dat begrepen!' gromde Syrax voor hij vlak boven het water zijn vleugels weer spreiden en laag over het water heen scheerde. Charles snoof, hij vond het natuurlijk eng maar liet het niet zien 'ik denk niet dat je je eige vader gaat vermoorden.' Zei hij heel droog en keek omhoog, zijn cap viel naar beneden zodat je nu duidelijk zijn gezicht kon zien.

Syrax wachten geduldig op diens antwoord, maar verstijfde bij het horen van het antwoord! Zonder dat Sy het merkte liet hij los, maar toen hij naar beneden naar de man die beweerde zijn vader te zijn zag Syrax dat hij hem per ongeluk los had gelaten. Syrax zag hem vallen en dook met dicht gevouwen vleugels erachteraan. Door zijn gestroomlijnde lijf kon Syrax in zijn shift hoge snelheden halen en dook onder zijn vader door terwijl hij een draai maakte en Charles weer vast pakte en door rolde om gelijk daarna zijn vleugels weer te openen en door te zweven! Hier had hij van af dat zijn moeder had gezegt dat zijn vader niet meer in Doole was van gedroomt. Zijn vader eindelijk te ontmoeten en met hem om te gaan als het maar even kon? Syrax koerste naar het grootste eiland dat bij Doole hoorde en daalde wat. Syrax gedachten waren veel te druk bezig met wat hij het eerst zeggen zou, maar het waren allemaal flarden van wat hij ooit eerder had geoefent. Sy zweeg en probeerde het toch zich door te laten dringen. Het strand kwam dichterbij en een echte zachte landing hoefte zijn vader niet te verwachten, want hij had maar twee poten om op te landen. Syrax liet hem in het ongevaarlijkste gedeelte los waar ze niet mer dan een meter boven hingen. Zelf schoot hij nog wat door en landen nog net in het water en gebruikte zijn vleugelarmen ook waar kleinere poten van twee lange tenen aan zaten, met zijn vleugels langs zijn lichaam op. Syrax kon het nog niet helemaal bevatten en draaide zich half om om te zien of de man uit het water kon komen? "Sorry van net, maar je verraste me nog al." verontschuldigde Syrax zich en liep het strand op waar hij ging zitten en zijn vader aan bleef kijken met zijn twee kleurige ogen. Het voelde vreemd aan, maar toch ook weer vertrouwt???

door de schrik liet de jongen hem vallen, Charles schrok zich rot en probeerde vaart te minderen maar het lukte nauwelijks tot hij weer voelde dat hi jweer werd vast gegrepen, voor het eerst i nzijn leven was Charles blij om en kon die jongen wel kussen! Hij bleef een tijdje stil naar beneden kijken terwijl de gedachten dat hij bijna in het water was terechtgekomen door zijn hoofd spookte. en toen hij vaste land had was hij echt héél blij! "Sorry van net, maar je verraste me nog al." verontschuldigde Syrax zich en liep het strand op waar hij ging zitten en zijn vader aan bleef kijken met zijn twee kleurige ogen. Charles liep naar hem toe en ging naast hem zitten 'ach joh, nei zo ee ngroot probleem.' Zei charles grijzend en keek naar de zee.

Zijn vader zei dat het niet zo'n groot probleem was, maar voor hem was dat wel en hij schudden even zijn kop zoals een hond het water van zijn pels zou schudden, maar Sy deed het niet omdat die nat was, maar omdat hij het oneens met de woorden van zijn vader was. Zijn blik gleed over het eiland. Hij had hier nog vaak geslapen tot Bloodbane het in zijn kop haalde om de boel in Doole op stelte te zetten en de demonen te gaan helpen. Door die gedachten kon hij en grom niet onderdrukken en hij voelde zich toch wel opgelucht dat die vervelende draak weg was! Syrax legde zich neer en voelde zich echt vreemd. Het voelde onwerkelijk, hoe vaak hij al niet geprobeerd had om zijn vader te zien of en ontmoeting met hem te krijgen en dat was allemaal uit niks uit gelopen en nu liep hij hem zomaar tegen het lijf? Zijn kop hielt hij nog steeds hoog en voelde zich niet op zijn plek. Nu snapte hij ook waarom de andere hem uit de weg gingen. Ze leken bijna als twee druppels water op elkaar het zij dat zijn vader ouder en een kleur ogen had en hij nog jong en twee kleurige ogen had! Syrax shifte terug en kreeg het nog niet echt voor elkaar om een goede zin geformuleren. Het bleen flarde op wat hij net gezegd had. Door zijn onzekerheid over dat hij nu bij zijn vader in de buurt was ergerde hem zeer en zetten zijn handen in het zand terwijl hij voor zich uit bleef kijken. 'Hoe vaak ik hier al niet aangedacht heb...' murmelde Syrax en schudden opnieuw zijn hoofd en begon t grijnzen zonder enige reden, maar al hij onzeker was had hij ook vaak genoeg dat hij plotselinge lach buien kreeg. 'Lekker is dat ben ik jaren bezig met uit vogelen is het moment daar weet ik niks meer te zeggen!' Lachte Syrax en wreef over zijn achterhoofd. Het was echt vreemd, maar ja wie zou zich zo niet voelen als je plotseling elkaar tegen kwam zonder daar als eerste het beseft voor te hebben!

Charles bleef naar de zee turen, het was nog al stil en hij sloto zijn ogen, heo lang had hij niet meer zulke stilte meegemaakt? hIj was altijd omringt met mensen of het nou zijn varkens raadgevers waren of mensen die iets van hem wouden. Charles bleef kijken en zag heo de zon weerspiegelde tot hij zijn zoon hoorde spreken. 'Hoe vaak ik hier al niet aangedacht heb...' murmelde Syrax en schudden opnieuw zijn hoofd en begon t grijnzen zonder enige reden, maar al hij onzeker was had hij ook vaak genoeg dat hij plotselinge lach buien kreeg. 'Lekker is dat ben ik jaren bezig met uit vogelen is het moment daar weet ik niks meer te zeggen!' Lachte Syrax en wreef over zijn achterhoofd. charles glimlachte en keek naar zijn zoon 'tja dat heb je wel is, soms komt het onverwachten zomaar en je moet altijd klaar hebbe nmaar tja, met woorden is het lastig.' Zei Charles en keek weer naar het zee 'Weetje, ik vind het eigenlijk wel jammer dat ik je neit heb zien opgroeien, dat ik je eerste woordjes niet hoorde.' Zei Charles en glimlachte verdrietig.

Zijn vader zei dat zoiets wel eens kon gebeuren en als het dan gebeurde je er klaar voor moest wezen wat vaak dan niet zo was. Syrax kon daar alleen maar om instemmend knikken. Zijn blik gleed even over zijn vader heen tot Sy hoorde wat hij nog meer zei en sloeg daarna zijn armen om zijn benen heen. "Het was voor mij ook niet leuk om te zien hoe andere met hun vaders om konden gaan, maar ik ben nooit kwaad op haar daarom geweest." zei Syrax en keek weer voor zich. Verder had hij een fijne jeugd gehad buiten datBloodbane hem het leven zuur maakte samen met de demon van Lira tot die door het portaal gezogen werd! "Van al die tijd zal ik een ding in iedergeval niet missen. Het is dat je hem nog niet zo lang geleden ontmoet had, maar ik ben blij met die kleine verandering! Hij was de enige die me echt last had bezorgd door zich in te laten met die demonen!" zei Sy zacht maar hij noemde Bane niet bij zijn naam Syrax haten zijn oude shift vreselijk.

"Het was voor mij ook niet leuk om te zien hoe andere met hun vaders om konden gaan, maar ik ben nooit kwaad op haar daarom geweest." zei Syrax en keek weer voor zich. Charles knikte en dacht terug aan hoe hij Hester had ontmoet, een tenger meisje helemaal bang in haar cel. Toen had hij lichtjes medelijden gehad waardoor hij haar meenam naar het kasteel en natuurlijk omdat er een gerucht ging dat ze ee ngoed bedmaatje was. "Van al die tijd zal ik een ding in iedergeval niet missen. Het is dat je hem nog niet zo lang geleden ontmoet had, maar ik ben blij met die kleine verandering! Hij was de enige die me echt last had bezorgd door zich in te laten met die demonen!" zei zijn zoon en hij keek hem lang aan dus hij had nu een ander draak? Jammer want hij kon Bane egenlijk goedgebruiken 'ik ben blij dat het nu wel goed met je gaat.' Zei Charles keek naar met zijn bruine ogen naar de jongen.

Zijn vader keek hem lang aan dus hij had nu een ander draak? Jammer want hij kon Bane egenlijk goedgebruiken 'ik ben blij dat het nu wel goed met je gaat.' Zei Charles keek naar met zijn bruine ogen naar de jongen. Syrax keek zijn vader weer even aan, maar kon zich er niet in vinden zo dicht bij hem te zijn, het voelde nog steeds vreemd net al de blik die hij nu toe geworpen kreeg. Syrax voelde zich er ongemakkelijk bij en richten zijn blik weer op de zee. De waarschuwingen van zijn moeder spookte opnieuw door zijn hoofd. 'Hij zal geen goede invoeld op je hebben lieverd. Je vader mag dan koning zijn maar hij zal alles naar zijn hand zetten geloof mij nu maar ik kan het weten!' Syrax kreeg het niet over zijn hart om die waarschuwing in de wind te slaan. Nee hij wilde te graag met zijn vader om gaan, maar hij wilde zijn moeder ook geen verdriet doen met zijn keuze! Het was zo moeilijk dat zijn moeder hem bij zijn vader weg wilde houden en de andere leden zeiden ook dat zijn vader niet meer dan een bruut was. Syrax vond het moeilijk, maar hij was toch blij dat hij nu naast hem zat en met zijn vader praten kon iets waarvan hij gedroomt had al die jaren en een zeurende Bane die niets anders dan alle mensen wilde uitroeien met zijn vader erbij. 'Na verhouding misschien, maar toch had ik het graag anders gehad...' murmelde Syrax en BlackJack sprong er even tussen. 'Je moeder had gelijk om je bij hem weg te houden Syrax, maar je moet die keuze nu zelf maken je bent er oud genoeg voor om zelf te beslissen.' zei Black en hij duwde zachjes even zijn nuit tegen de wang van Syrax aan. die met zijn mentale blik even vragend naar de draak die hem met dezelfde blik aan keek, maar Syrax was zo verward van binnen om de ontwikkelingen die zich nu snel op elkaar afspeelde. Toch bleef hij alert op zijn omgeving en keek weer naar voren. Hij moest een midden weg zien te vinden om beide te vriend te houden en vooral om zijn moeder niet teleur te stellen?

Charles wist dat dit lastig ging worden om zijn zoon te overtuigen om bij hem aan te sluiten. 'Na verhouding misschien, maar toch had ik het graag anders gehad...' murmelde Syrax, Charles keek zijn zoon aan 'Ik wou ook dat het anders kon, i kwou je zelf ook opvoeden, de jaren dat ik verbanne nwas werd i kgek met het idee dat ik mijn zoon niet kon zien.' Zei Charles en veegde een traan weg voor die over zij nwang zou lopen en stond toen op 'ik weet niet wat je moeder over mij heeft verteld, maar i kwou voor haar altijd het beste.' Zei Charles voor hij het eiland is goed bekeek, het zag er schitterend uit en door zijn hoofd schoten verschillende ideeën, ze konden heel veel met dit eiland doen eigenlijk.

Zijn vader zei dat hij hem het liefste zelf had opgevoed en dat hij al die jaren dat zijn vader hem niet had kunnen zien opgroeien gek werd. Dat gevoel had Syrax ook gehad, maar hij had Etricus nog gehad die hem als een soort pleegvader was voor gekomen. Syrax keek zijn vader aan die op stond en naar het eiland keek. Syrax stond ook op en volgde diens blik. 'Als je hiermee wat van plan ben kan ik je al zeggen dat je dat beter uit je hoofd kunt laten. Razor is hier de eigenaar van.' zei Syrax en zag hoe een vogelachtig wezen tussen de bomen opsteeg en rond cirkelde voor die er weer in verdween. Syrax kneep zijn ogen even samen. Die beesten waren irritant vooral tijdens de trainingen waren die schepsels erg lastig. Maar het beest liet hen voor nu met rust. Het Mystery island was een groot raadsel, maar Razor scheen het eiland erg te mogen?

'Als je hiermee wat van plan ben kan ik je al zeggen dat je dat beter uit je hoofd kunt laten. Razor is hier de eigenaar van.' zei Syrax en zag hoe een vogelachtig wezen tussen de bomen opsteeg en rond cirkelde voor die er weer in verdween. Charles knikte 'dat dacht i kal, dit is typisch iets voor Alucard.' Zei Charles terwijl hij nogsteeds rond keek, de meeste mensen waren bang om dit eiland te betreden omdat de dieren hier anders waren 'en heo is jou leven eigenlijk zo een beetje?' vroeg Charles toen hi jweer op de grond zat.

Syrax hoorde de ware naam van Razor mar zelden. Alleen de demonen en de koning spraken die naam echt uit. Syrax hoorde de vraag van hoe zijn leven er verder uit zag en merkte dat zijn vader weer was gaan zitten. "Over het algemeen train ik, maar de laatste paar weken iets minder vanwegen dat ik het druk had om je te ontmoeten of een glip op te vangen. Verder helpen we die hulp nodig hebben. Zins grootvader gestorven is heeft mijn opa het van hem over genomen. Het is jammer dat ik hem maar kort gekent heb, ze zeggen dat hij sterk is geweest." zei Syrax en ging ook weer zitten, maar meer tegenover zijn vader. De val van de herfst hadden vele boerderijen met overstroming bedreigt. "De boerderijen in de buurt van de rivier zijn het zwaarste getroffen en daar hebben we veel tijd in gestoken gehad om de beddingen te verstevigen samen met de boeren, maar dat weet je vast al. Met zulke dingen vullen we over het algemeen onze dagen, al heb ik vaak een uitbrander gehad dat ze me niet konden vinden!" grijnsde Sy even toen hij eraan terug dacht. "Hoe hebben jullie het vol gehouden tot je het nieuws over de demonen te horen kreeg?" vroeg Syrax hij was erg geintereseert in zijn vader wat misschien ook wel verkeert kon af lopen, maar Syrax bleef te waakzaam om zich te dicht bij zijn vader te wagen omdat Syrax het nog niet geheel vertrouwde mede dankzij alle waarschuwingen!

"Over het algemeen train ik, maar de laatste paar weken iets minder vanwegen dat ik het druk had om je te ontmoeten of een glip op te vangen. Verder helpen we die hulp nodig hebben. Zins grootvader gestorven is heeft mijn opa het van hem over genomen. Het is jammer dat ik hem maar kort gekent heb, ze zeggen dat hij sterk is geweest." zei Syrax en ging ook weer zitten, maar meer tegenover zijn vader. Charles knikte, dus dregoe was echt dood? Nou dat was al iets nu nog Robin en dan zouden ze de groepen ten einde brengen. "De boerderijen in de buurt van de rivier zijn het zwaarste getroffen en daar hebben we veel tijd in gestoken gehad om de beddingen te verstevigen samen met de boeren, maar dat weet je vast al. Met zulke dingen vullen we over het algemeen onze dagen, al heb ik vaak een uitbrander gehad dat ze me niet konden vinden!" grijnsde Sy even toen hij eraan terug dacht. Charles glimlachte en knitke ja van die boederijen had hij gehoord. "Hoe hebben jullie het vol gehouden tot je het nieuws over de demonen te horen kreeg?" vroeg Syrax, De koning haalde zijn schouders op 'zwaar, zeker het eerste jaar moesten we veel reizen niet zonder gevaar maar onthou jongen, je moet overal ter wereld vrienden hebben want je weet nooit wanneer ze nodig zijn.' Zei charles 'En toen ik hoorde dat de demonen Doole aanvielen heb ik een leger bij elkaar gekregen.' Ze iCharles, eigenlijk was hij al heel lang bezig geweest met een leger vormen maar toe nde demonen aanvielen kwam het mooi uit.

Syrax merkte dat zijn vader niet echt veel vertelde wat hij wel jammer vond, maar samen bij hem te zijn was voor hem ook al heel wat zeker na al die vruchteloze pogingen bij het kasteel! Syrax knikte enkel op de woorden die gesproken werden, maar verder bleef het stil. Sy dacht terug aan wat Lira toen verteld had en richten zijn blik op de struiken toen die bewogen. Een groot beerachtig wezen snuffelde er rond om de laatste overrijpe bessen te zoeken, maar verder bleef het dier bij hen vandaan. Syrax had Raxor ooit eens met zo'n beest zien vechten en die klauwen van dat monster waren niet mis. Ze waren ieder al een halve meter lang, maar die krengen van nagels waren nog een meter in de poot terug getrokken! De beer kreeg hen in de gaten en liet een laag gegrom horen. Syrax reageerde instinktief en liet een luid gerommel uit zijn keel rollen. De beer was daar kennelijk niet van gedient en maakte zich klaar om op hen af te stormen, maar Syrax was hem voor. In een korte witte lichtflitst verdween hij van waar Syrax gezeten had en shifte ergens halverwegen tussen hun zitplek en de staanplaatst van de beer in. Zijn bouw was gestroomlijnt voor snelheden in de lucht, maar op de grond was hij iets trager, maar dat maakte zijn maagsappen weer goed. Luid brullend stormde de beer naar voren, maar Syrax had geen zich in een lang gevecht en beet de beet met een snelle beweging in zijn kop en spuwde een dodelijke, maar kleine lading zuur erover heen. Daarna shifte hij werr terug en teleporteerde zich weer naar zijn zit plek. "Krengen!" mopperde Sy zacht voor zich heen en keek nog even naar de dode beer voor zijn blik weer naar zijn vader gericht werd.