But, you look like the King?

Ja deze dieren waren heel anders getraind, ze waren er op getraind om hun baas te waarschuwen als er gevaardreef. Chalres was dit pas al gewend Toen ze het bos in stapte keek Charles naar zijn zoon en hoe vind je ze rijden? vroeg hij nieuwsgierig.

Toen ze in het bos aan kwamen keek zijn vader hem aan en vroeg hoe hij het rijden vond? 'Het rijd anders, nie zoals ik gewent ben. Deze pas is anders dan die van onze paarden, maar dat heeft vast met het verschil in opvoeding te maken...' zei Syrax en keek zijn vader ook aan, maar een beetje vragend.

'Het rijd anders, nie zoals ik gewent ben. Deze pas is anders dan die van onze paarden, maar dat heeft vast met het verschil in opvoeding te maken...' zei Syrax en keek zijn vader ook aan, maar een beetje vragend. Charles knikte 'ja ze zijn heel anders opgevoed. Niet alleen maar om als aanvals paard te zijn maar ook je kamaraad die altijd waaks zijn en waarschuwen als er gevaar in de buurt dreigt.' Zei Charles en klopte op de nek van zijn merrie.

Syrax knikte bij de woorden van zijn vader en vroeg zich af hoe je dat een paard allemaal kon leren, maar vroeg er niet naar en keek rustig rond. Het bos was hier lichter dan in de andere bossen die door Doole verspreid lagen. Zeker Th Abbys die was zelfs overdag zo duister alsof je in de schemeting liep in andere bosgebeiden.

Syrax knikte bij de woorden van zijn vader en vroeg zich af hoe je dat een paard allemaal kon leren, maar vroeg er niet naar en keek rustig rond. Het bos was hier lichter dan in de andere bossen die door Doole verspreid lagen. Zeker Th Abbys die was zelfs overdag zo duister alsof je in de schemeting liep in andere bosgebeiden. Charles reed rustig door toen hij een valk op zijn schouder voelde landen. Hij pakte het brief van he mover en las het vluchtig door en zuchten 'Als je wil mag je nog even rijden maar ik moet terug naar het kasteel.' Zei Charles met een zucht en keerde zijn paard om.

Het was lekker rustig, maar ze werden gestoort doordat zijn vader weg moest. Syrax knikte en zag hem vertrekken. Zelf had hij ook niet cht veel zin om alleen verder te gaan, maar reed rustig door tot het vallen van de avond en ging daarna terug om nog wat te eten en te gaan slapen.