Stehlen ist ein kinderspiel fur mich!

Yoko glimlachte zacht op zijn reactie en voelde zich warm worden. Het zou in het begin vast eenzaam zijn om alleen met Luna boven de salon te wonen, maar dan had ze ook alles op een plek. Maar of ze daar veilig zou zijn wist Yoko niet, maar iets in haar zei gewoon dat ze op zichzelf trekken moest. ‘Ik zal jouw ook missen, maar ik weet waar je woont dus kan ik eens in de zo veel tijd op bezoek komen.‘ zei Yoko en sloot haar ogen weer. Ze was moe maar voldaan. Morgen moest ze nog veel doen en dan moest ze fit zijn. Al snel lag Yoko heerlijk tegen Cody aan te slapen.

‘Ik zal jouw ook missen, maar ik weet waar je woont dus kan ik eens in de zo veel tijd op bezoek komen.‘ zei Yoko en sloot haar ogen weer. Cody voelde aan haar aura dat ze moe was en begon rustig adem te hale nzodat ze in slaap viel, zo bleef hij een tijdje naar haar kijke nvoor hij zelf zijn ogen sloot en zijn geest zich uit zijn lichaam bevrijde en naar de sterren vloog op zoek naar avontuur waar hij zo naar verlangde.

De volgende morgen was Yoko vroeg wakker en ze kroop stilletjes onder zijn arm uit. Liever was ze nog blijven liggen, maar ze wilde graag haar eigen woning inrichten. Met rustige stappen en haar vleugels weer in getrokken liep ze in haar nakkie naar beneden. Luna spon luid toen ze haar aan zag komen en Yoko grnsde voor ze de badkamer op ging. Onder de warme stralen drong het tot haar door wat ze gedaan had. Eerst voelde zij zich er nog goed bij, maar al snel verdween haar glimlach. Nee toch! Yoko gromde inwendig was ze echt zo dom geweest met hem te vrijen op haar laatste krolse dag? Terwijl zij zich afdroogde voelde Yoko iets in haar maag rommelen, maar vroeg zich af of het honger of misselijkheid was??? Ze wist hetiet nog niet. Maar ze zou er snel genoeg achter komen!

Hij sliep zalig door tot hij hoorde hoe zijn voordeur dicht ging en zijn ogen schoten open en hij voelde naast zich hoe leeg het was, Yoko was er vandoor! schoot door zijn gedachten en hij stond zelf op. Hij Stond op en voelde dat er inderdaad geen levende aura in zijn huis was en hij deed gauw zijn kleren aan en herrinerde zich dat ze haar nieuwe woning wou inrichten dus ging ie naar zijn keuken om wat klaar te maken voor zichzelf.

Ze had hier niet veel spullen staan dus was alles snel gepakt en ze hielt Luna in haar armen en haar rugtas op haar rug. Het was zwaar door het geld, maar ze steeg op en vloog naar de Salon.

Cody merkte plotseling hoe stil het was rond zijn huis en hoe leeg het eigenlijk was zonder Yoko in huis. Toen hij klaar was met zijn eten pakte hij een zwarte jeans en een witte blouse. Zijn blonde haar was nat van het douche en zijn blauwe ogen stonden vol leven. Toen hij klaar was liep hij nar buiten en spreidde zijn witte engelen vleugels en maakte zich onzichtbaar en vloog richting Yoko's Salon.

Eenmaal geland vouwde ze haar vleugels en opende de deur van Magic hands voor Yoko naar binnen liep. Eerst ging ze naar boven om dde boel te bekijken. Ze had een soort woonkamer en een slaapkamer, Want beneden in het achterkamertje was ook de keuken. Yoko zag dat het hier kaal en leeg was, maar zetten haar rugtas toch in de slaapkamer neer. Zodra ze middag pauze had zou ze bij de timmerman voorbij gaan om een goed bed, twee stoelen, een tafel en een grote kledingkast en een mooie kast om haar andere spulen in op te bergen bestellen. Voor nu zou ze haar zaakje schoon moeten maken en de klanten voor vandaag behandelen. Ze ging weer naar beneden en maakte schoon waarbij ze haar vleugels in trok, maar nog voor ze de eerste klant komen zou Yoko ineens duizelig werd en zich nog net aan de deurpost kon vast houden. Wat wa er aan de hand of kwam het omdat ze nog niks had gegeten???

HIj vloog rustig tussen de wolken en genoot van zijn uitzicht, de stad was nog stil en de helft van de bewoners sliepen nog waardoor het niet te druk was en toen hij bij Magic hands lande en hij trok zijn vleugels in en maakte zich zichtbaar, hij had een geweldig nacht gehad en voelde zich opgelaten. Toen hij naar binnen liep zag hij Yoko die de deurpost vasthield en hij keek bezorgd 'Yoko? Gaat het wel.' Vroeg hij bezorgd ne liep naar har toe maar raakte haar net niet aan.

Toen ze Cody‘s stem hoorde keek ze op en glimlachte flauwtjes. ‘Ik heb nog niks in mijn maag dat zal het vast zijn dit gebeurde bij Master Cong ook vaak. ‘ zei Yoko en voelde zich al wat beter worden. Gelukkig raakte Cody haar nog net niet aan anders zou hij het wel gemerkt hebben voor Yoo dat deed! Ze liep nog wat wankel naar het achterkamertje waar ze wat te eten had neer gelegd om die nog weg te ruimen in d kasten en pakte een appel die ze al etend mee terug naar de salon nam. Ze voelde zich langzaam aan beter worden en toen de eerste twee klantenen kwamen werd Yoko zodanig afgeleid dat ze aan haar ongemak van eerder niet langer meer dacht en de ene klant na de andere masseerde.

‘Ik heb nog niks in mijn maag dat zal het vast zijn dit gebeurde bij Master Cong ook vaak. ‘ zei Yoko en voelde zich al wat beter worden. Cody knitke maar was niet overtuigd, hij vond het maar niks dat Yoko zich zo slecht voelde maar hij kon op niks komen waarom ze zich zo slecht voelde. Hi jzag dat ze een appel pakte en knikte maar zijn aandacht werd snel al gevraagd door ene klant die voor de massage kwam, hij smeerde zijn handen met Olie en begon die man te masseren. Zelf ontspande hij ook e ntoen hij klaar was keek hij nog steeds bezorgd aan 'weet je zeker dat het gaat?' vroeg hij voorzichtig.

Na een half uurtje vroeg Cody of ze zeker wist dat het wel ging. Yoko knikte en glimlachte vrolijk. ‘Straks kan ik wat meer eten en zal ik me beter gaan voelen heus Cody het is niet erg.‘ het kwam er zelf vezekert uit en Yoko was blij dat ze zich niet meer duizelig voelde. De klanten kwamen en gingen tot het middag uur en de kerkklokken 12uur sloegen. Yoko legde het geld weg dat haar laatste klant had betaald en liep naar de keuken. ‘Wat wil jij hebben?‘ vroeg ze en wachten even op zijn antwoord.

Yoko knikte en glimlachte vrolijk. ‘Straks kan ik wat meer eten en zal ik me beter gaan voelen heus Cody het is niet erg.‘ het kwam er zelf vezekert uit, Cody knikte maar keek haar nog steeds bezorgd aan. Tot 12 uur kwamen er verschillende klanten die hij massage gaf knakte hij zijn vingers en keek naar Yoko di hem iets vroeg: ‘Wat wil jij hebben?‘ Cody haalde zijn schouders op 'Verzin maar iets... maar... eeh ik ga even een luchtje scheppen.' Zei Cody en liep naar buiten en meteen richting de kroeg waar een bepaald persoon op hem wachten met informatie.

Yoko knikte bij Cody's woorden en ze knipte het licht aan dat ze had laten instaleren. Nu kon j tenminste goed zien dan eerst moeten wennen aan de schemering hier. Eerst legde ze de spullen goed neer en maakte wat boterhammen met verschillend beleg. Ze kende zijn smaak nu wel zo'n beetje en Yoko wist dus ook wat hij lekker vond en wat niet. Nadat ze voor ieder vier boterhammen klaar had legde ze alles snel weg en liep weer naar binnen. Cody was kennelijk nog niet terug, maar ze moest zelf ook nog wat doen en zag een jongentje voorbij rennen die leerling van de timmerman was. Yoko liep snel naar buiten en riep hem terug. De jongen keek haar even vragend aan maar kwam wel terug en vroeg wat ze wilde. Yoko glimlachte en wenkte hem even mee naar binnen waar ze pen en papier pakte en snel wat op schreef. 'Zou je snel een antwoord terug kunnen geven, want ik kan hier nog niet weg, maar morgen kan ik even langs komen.' zei Yoko en gaf de jongen het papiertje netjes op gevouwen. Deze knikte n Yoko gaf hem ook meteen een geld stuk als bedankje voor de leerling weg rende. Yoko glimlachte vrolijk en ging zitten, maar toen voelde ze zich misselijk worden en het werd erger en erger. Snel rende ze naar de badkamer en trok de wcbril omhoog voor ze begon te braken. Wat had ze toch eerst duizelig e nu weer braken? Gelukkig was Cody er nog niet, maar... maar het zou toch niet waar zijn???? Yoko voelde haar misselijke gevoel weg zakken en wilde straks na werktijd even bij een heler langs om te kijken of haar vermoedens klopte, maar voor nu hoopte ze dat de misselijkheid weg bleef, maar om er zeker van te zijn maakte ze een kruiden thee die haar maag rustig zou maken en dronk die eerst op voor ze weer naar de salon terug liep en een boterham met kaas rustig begon op te eten toen ze voetstappen binnen hoorde komen.

Alles verliep zo als altijd heel rustig, hij knitke naar zijn informatie man die ene envlop bij zich had en snel wisselde ze hun spullen om, voor die volle envlop kreeg die jongen een zak met goud en hij knikten ten afscheid en liep terug, die envlog goed verstopt bij hem liep hij wat door de markt en kocht wat etenswaren voor Yoko om in huis te hebben en liep toen pas terug. Hij zag zijn boterhammen al klaar liggen en glimlachten aar haar 'Heerlijk toch, wat zal ik zonder jou thuis doen.' Zei hij glimlachend en legde snel het envlop op tafel voor hij aan zijn eten begon en wierp soms wat bezorgde blikke nahar richting op.

Cody kwam binnen en hij zag zijn boterhammen al klaar liggen en glimlachten aar haar 'Heerlijk toch, wat zal ik zonder jou thuis doen.' Zei hij glimlachend en legde snel het envlop op tafel voor hij aan zijn eten begon en wierp soms wat bezorgde blikke nahar richting op. 'Ga nu niet lopen vleien Cody?' giechelde ze verlegen en kon haar nieuwschierige blik niet van de envelop houden. Wat had hij nu weer bij zich? Goed het waren haar zaken niet dus liet ze het varen, maar zag zijn bezorgde blik. 'Kennelijk heb je wer werk zo te zien?' vroeg Yoko om hem van haar af te leiden. Yoko vond het niet fijn dat Cody zo bezorgd om haar was. Haar kleurtje was weer terug gekomen dan toen ze zich zo duizelig had gevoelt toen zag ze heel wat bleker, maar door de kruiden thee zag ze er beter uit.

Cody had de tas met boodschappe nop de vloer gezet en begon aan zijn broodjes . 'Ga nu niet lopen vleien Cody?' giechelde ze verlegen en kon haar nieuwschierige blik niet van de envelop houden. Hij grinnikte 'het is wel zo, zal ik anders een kitten nemen? dan ben ik tenmisnte niet meer zo eenzaam.' Zei hij rustig. 'Kennelijk heb je wer werk zo te zien?' vroeg Yoko om hem van haar af te leiden. Hij haalde zijn schouders op maar je zag in zijn ogen opwinding 'dit schatjes gaat mij rijk maken.' Zei Cody en rook dat ze in de thee rustgevende kruiden had gedaan 'Je moet echt op tijd eten, dat je nu al kalmerende kruiden inneemt is dat niet best.' Zie COdy bezorgd.

Cody had de tas met boodschappe nop de vloer gezet en begon aan zijn broodjes. Hij grinnikte 'het is wel zo, zal ik anders een kitten nemen? dan ben ik tenmisnte niet meer zo eenzaam.' Zei hij rustig. Aarrw! Cody. Straks kom ik nog terug lelijkert!' zei Yoko plagend en knipoogde even naar hem, maar een kitten zou leuk voor hem zijn natuurlijk. Hij haalde zijn schouders op maar je zag in zijn ogen opwinding 'dit schatjes gaat mij rijk maken.' Zei Cody en rook dat ze in de thee rustgevende kruiden had gedaan 'Je moet echt op tijd eten, dat je nu al kalmerende kruiden inneemt is dat niet best.' Zie COdy bezorgd. Rijk maken tja Cody was nu enmaal een ekster van een engel, maar ze knikte en glimlachte op zijn woorden, maar voele zich niet prettig dat Cody de kruiden in de thee rook al probeerde ze het te verbergen. 'Weet ik, maar de smaak vind ik wel lekker soms bij Master Cong dronk ik vaak liters kamille thee gewoon omdat ik die zo lekker vind.' dit loog ze niet helemaal, maar was het enigste waar ze mee op de proppen kon komen, want ze kon haar vermoedens niet uit spreken en zeker niet bij Cody. Hij hielt niet van haar zoals zij van hem, maar hoe zou hij reageren als ze echt zwanger van hem zou zijn? maar daar dacht Yoko nu niet aan.

. Aarrw! Cody. Straks kom ik nog terug lelijkert!' zei Yoko plagend en knipoogde even naar hem, Cody glimlachte alleen maar naar haar. 'Weet ik, maar de smaak vind ik wel lekker soms bij Master Cong dronk ik vaak liters kamille thee gewoon omdat ik die zo lekker vind.' Hij keek haar aan met die ogen die niks geloofden 'je weet dat je neit te veel van moet drinken als er niks aa nde hand is.' Zei hij rustig. Het was misschien raar maar hij kende de meeste kruiden die je hier kon vinden wel en gebruikte ze vaak 'trouwens deze tas is voor jou en je koelkast.' Zei hij en knikte richting de boodschappen tas die naast hem stond.

Cody was toch zo lief! Yoko glimlachte naar hem en begon zich gek genoeg schuldig te voelen. ‘Ik zal het niet te vaak drinken nu hoor dat hebben ze me daar gins wel af geleert.‘ zei ze met een zachte glimlach. Ja bij Master Cong had ze heen wat vervelende gewoontes af moeten leren. Toen Cody over de tas begon grijnsde Yoko even. ‘Bedankt Cody, maar jij ziet er ook een stuk beter uit. Heeft gisteravond je toch beter gedaan dan ik had verwacht.‘ Yoko knikte goed keurend en at haar laatste boterham op voor ze de tas pakte en Cody nog een kusje op zijn wang gaf voor ze de spullen netjes weg legde. Ze zou zijn gezeldschap gaan missen dat was zeker! Nadat Yok klaar was met de boodschappen weg te leggen kwam ze iets te snel omhoog en leunde even tegen het aanrecht. Opnieuw duizelde het haar, maadankzij de thee zakte het sneller weg. Yoko was blij dat ze de deur dicht gedaan had, maar wist heel goed dat Cody haar aura kon voelen dus bleef ze nog even staan voor Yoko weer terug kwam en nieuwe klanten binnen kwamen die ze hielp.

‘Ik zal het niet te vaak drinken nu hoor dat hebben ze me daar gins wel af geleert.‘ zei ze met een zachte glimlach. Hij glimlachte terug en knikte, mooi dus het was haar al afgeleerd eigelijk ook wel jammer dat hij het haar niet hoefde af te leren. Bedankt Cody, maar jij ziet er ook een stuk beter uit. Heeft gisteravond je toch beter gedaan dan ik had verwacht.‘ Yoko knikte goed keurend en at haar laatste boterham op voor ze de tas pakte en Cody nog een kusje op zijn wang gaf voor ze de spullen netjes weg legde. Cody werkte laatste stukje naar binnen en nam tevreden een slok van zijn thee en voelde aan Yoko's aura hoe ze duizelig werd maar het verdween snel, hij keek bezorgd naar de deur waar Yoko vandaan kwam maar hij kon haar niks vragen omdat er en klant binnen kwam, bij he mwas er even niemand en Cody bestudeerde haar bewegingen, hij vond het maar niks dat misselijkheid van haar.

Yoko werkte rustig door en was eigenlijk wel blij dat ze wat afleiding had. Ze voelde dat ze bekeken werd, maar wis dat het Cody was al vond ze het niet fijn dat hij zo deed. Maar goed ze hadden samen dan ook enkele weken gewoont en kende elkaar bijna door en door dus zulke dingen gingen opvallen. Yoko bracht de bestalingen aan het einde van de dag naar achteren, maar hielt twee zakjes bij zich omdat ze nog dingen moest kopen zoals gordijnen en zo. Voor de meubels had ze al gezorgd al zou ze vanavond in het bed slapen dat de koning had laten brengen al vond ze het nog maar niks. Yoko zag dat Cody nog steeds die bezorgde blik in zijn ogen had en glimlachte zacht en vriendelijk. ‘Ik moet nog wat kleine dingen regelen, maar over het algemeen heb ik alles al. De meubels ga ik morgen voor kijken om die bestekling naar hier te brengen.‘ zei Yoko rustig en was blij dat ze zich de rest van de dag geen last meer had gehad van duizeligheden of braaknijgingen. Ze hoopte wel dat ze het niet was en ze hooguit een griepje onder de leden had...

Toen zijn klant ook binnen kwam begon hij mer zijn werk maar hield Yoko wel scherp in de gatne, iets in hem zei dat het niet goed was dat ze plotseling zo duizelig werd en zo vaak achter elakar op 1 dag. Toen iedereen voor vandaag langs was geweest strekte hij zich even en liep naar de stoel waar hij op ging zitten. en keek naar Yoko, had ze wel genoeg spullen om hier te leven? Als of Yoko kon gedachten lezen: ‘Ik moet nog wat kleine dingen regelen, maar over het algemeen heb ik alles al. De meubels ga ik morgen voor kijken om die bestekling naar hier te brengen.‘ zei Yoko rustig, Cody knikte en pakte zijn envelop 'Mooi, dan ga ik anar huis om deze schatjes te bestuderen.' Zei Cody en knitke als afscheid voor hij naar buiten ging en naar zijn huisje vloog.

Cody ging naar huis mooi zo! Wacht even dacht ze dat nu werkelijk? Yoko schudden haar hoofd en volgd Cody naar buiten en sloot de boel af voor ze richting de winkels liep, maar eerst langs de heler, want ze wilde graag weten of ze ziek was... Binnen de dokterspost was het rustig en had ze maar 1 persoon voor zich. Toen ze geroepen werd stond Yoko op en was erg nerveus. De heler vroeg wat er scheelde en Yoko legde uit wat ze had gehad en moest gaan staan. De heler legde zijn handen die koel aanvoelde op haar voorhoofd. Yoko had geen verhoging en zo zocht de man verder tot hij bij haar buik kwam. Helers konden voelen of iemand zwanger was hoe pril ook. Een tedere glimlach verscheen op de lippen van de heler en ging weer zitten net als Yoko dat deed. Ze schrok toch over het nieuws dat ze zwanger was. Yoko kreeg door dat ze een geurloze kruidenthee moest gebruiken om andere geen aandacht van verdenkingen te laten krijgen. Ze bedankte hem en vertrok weer. Ze was zwanger van Cody da kon niet anders! Haar gedachten raasde door haar heen, maar ze kocht eerst nog de spullen die ze nodig had. Waarom haddenn ze dan ook niet veilig gevree‘en? Maar dat waren ze beide vergeten!!! Yoko vroeg zich af hoe Cody dan zou reageren als ze het hem vertellen zou? Zou hij kwaad worden of teleurgestelt of mogelijk gekwetst omdat zij het voorgestelt had en omdat Yoko verliefd op Cody was en hij niet meer dan vriendschap voor haar voelde!?!? Yoko kon het nog steeds niet geloven en de daar op olgende dagen gebruikte ze de geurloze thee zoals de heler voorgeschreven had. Yoko oelde zich vaak nog duizelig, maar vooral alleen s'moren's had ze braak neigingen tot ze de thee gedronken had. erder at ze gewoon en soms wat meer vooral wanneer Cody er niet was om haar kleintje te vreden te houden. Yoko begon al aardig een buikje te krijgen en ze wilde Cody niet laten merken dat ze zwanger an hem was omdat ze bang was dat hij boos zou worden en bang voor de gevolgen die het dan konden hebben. Toch ging ze lossere kleding dragen zodat haar buik minder op viel en wanneer Cody er naar vroeg zei ze dat ze gewoon een andere kledingstijl uit probeerde, maar goed zoiets kon je gewoon niet verbergen en hun klintje begon al aardig sterk te worden ooral wanneer Yoko aan het masseren was schopte ze wel eens tegen haar buik aan. Dan smoorde ze een kreun in een korte hoest om Cody niet te laten merken dat ze zich reelijk zorgen maakte vooral wanneer hij haar hielp en gek genoeg bleef de koning uit haar buurt iets wat Yoko wel heel erg fijn vond. Al bleven de blood hunters aak oor Magic hands rond hangen om haar in de gaten te houden en in het weekend hielp ze de armen. Maar het werk begon haar zwaar te vallen en Yoko moet nog een paar dagen en gelukkig kreeg ze niet zo'n voetbal als buik zoal bij sommige rouwen het geval was. Tijdens een an de laatste masases an deze dag shopte de baby weer eens hard en Yoko kon dit keer een kreun niet verbergen en exuserde zich even bij de vrouw die ze gemaseert had die nog zeker tien minuten eigenlijk te goed had. Yoko erbeet de pijn en ging door. Toen ze klaar was had Cody ook net zijn klant klaar met de massase. Yoko glimlachte vriendelijk naar de klanten die vertrokken en zuchten even vermoeit. Ze wilde net bij de balie weg lopen toen de baby opnieuw schopte en Yoko dreigte te struikelen, maar ze werd opgevangen en ze verbeet de pijn en kromp inen toen ze oerduidelijk Cody's aura voelde iets wat ze eerder nog nooit zo sterk had gevoelt zelfs niet bijna 9 maanden geleden!!! Zijn stem deed Yoko huiveren en ze voelde zich vreselijk schuldig omdat ze het voor hem zolang verborgen had gehouden en ze durfte Cody niet aan te kijken, puur uit angst en verwarring die door haar heen spoelde en om de eerste plaatst streden. Wat nu???

Toen hij terug was thuis begon hijde papieren bestuderen. Het was verschillende informatie over de rijke lui die hier binnen waren gekomen niet zo lang geleden en je kon ook wel begrijpen dat Cody zo een kans niet kon laten gaan. de volgende maandendeed hij onderzoek maar maakte zich ook zorgen om Yoko, er gebeurde iets vreemds met haar, haar aura deed ook raar en toen op een dag, 9 maanden na hun avond toen hij klaar was met zijn klant zag hij haar kreunen en bijna struikelen, hij schoot naar voren en pakte haar vast, zijn ogen werden groot toen hij een wezen voelde in haar en hij deed geschokt een stap achter uit. 'Hoe...' Zei hij alleen maar en keek oko vragend aan, hij kon niks uitbrengen.

Yoko werd alleen maar angstiger door hoe Cody reageerde... Ze durfte hem niet aan te kijken nog aan te raken. Ze rechten zich wat en schuifelde iets bij hem vandaan om op een van de stoelen te gaan zitten. Yoko moest het hem nu wel vertellen, maar ze wist niet hoe hij zou reageren. Luna trippelde naar haar toe en ging naast Yoko op een andere stoel zitten met felle ogen op Cody gericht, maar met haar staart over Yoko‘s been gelegt. ‘Co... Cody... ik... toen... Oh wat erg!‘ Yoko kwam niet uit haar woorden en legde haar gezicht in haar handen ze verstopte zich zo goed en kwaad als het ging, maar ze wist dat het geen nut hebben zou. Yoko wist zelf ook wel dat ze nu niet meer er onderuit komen zou en voelde tranen opwllen. ‘Ik wist niet hoe ik het je zeggen moest.. Het... ik...‘ haar stem stierf weg en Yoko kek heel even naar Cody, maar draaide haar blik al weer snel weg omdat ze zijn blik niet kon verdragen. Yoko voelde zich vreselijk, maar de baby bleef bewegen wat niet zo erg was, maar dat trappen hoefte voor haar nu ook weer niet. ‘We zijn toen beide iets vergeten, maar zo had ik het nooit bedoelt...‘ wilde Yoko zeggen toen Yoko in de reden werd gevallen door een diepe stem die tevens streng als vriendelijk was. ‘Maar wel de mijne! Cody ik wil mijn engelen ook gelukkig zien dus heb ik jouw en Yoko een handje geholpen dus het is niet gehee Yoko die het dan wel had moeten vertellen, masr ik heb er ook in mee gespeelt.‘ zei God met een lichte afkeuring. Yoko boog haar hoofd en kreunde toen de baby opnieuw schopte. Yoko durfte het even om Cody aan te kijken, maar was verbaasd dat god zelf hen bespeelt had en nu was zij zwanger van de jongen die ze had willen helpen. Zou... zou Cody van hun ongeborene kunnen houden? Zou... zou Cody het willen om vader te worden??? Deze gedachten schoten door haar hoofd heen, maar Yoko kon niets aan het gezicht van Cody aflezen, maar ze wilde het dol graag weten...