I'm sorry about before, but I've been following your advice.

Dat had ze vanaf baby al ontwikkelt dus? Weer die vreemde woorden. Drake vond het eigenlijk wel zielig voor haar dat ze dit had. 'Alina ik heb soms wat dingen te doen, maar dan moet je niet gaan denken dat ik weg bij je ga, want je bent een leuke lieve meid die zich niet door zulke dingen tegen moet laten houden.' zei Drake en bleef Alina aankijken. Hij zakte tot hij op zijn knieén zat en hielt haar hoofd tussen zijn handen. Hij moest haar de waarheid vertellen anders kon Drake het niet verdragen ze was zo lief voor hem, dan Drake haar wilde beschermen voor de thoorn van de duivel. Drake veranderde zich weer van vorm en nam Alina op zijn rug oor hij er vandoor ging om Alina ver van het huisje te nemen zodat als ze ging schreeuwen haar moeder het niet zou horen! Toen ze ver genoeg van het huisje waren zetten Drake haar weer neer en ze keken uit over een van de dorpen die nog niet aangevallen zijn. 'Ik moet je wat vertellen Alina, maar luister eerst voor je me in de reden valt. Ik ben nog niet weg gegaan, het was zijn idee om die ketting aan te nemen zodat ik zou kunnen spioneren bij de dorpen en steden om die info dan door te spelen aan hen. Ik wilde wel, maar ik ben nog steeds bang voor wat Satan en mijn broer met me zullen doen als ze er achter komen dat ik hen niet help. Hun macht is groot en ik weet niet of ik het aan kan hen de rug toe te keren.' zei Drake voor hij van Alina naar het dorpje keek die onder hen aan de heuvel lag. Zijn blauwe ogen flitste even zilver op omdat hij niet wist wat hij moest doen nu hij het haar verteld had. Hij zou met haar mee kunnen gaan en zich echt tegen Satan en de andere demonen keren, maar Satan zou woest zijn als hij dat merkte en hem zeker straffen als hij zijn broer daar niet de opdracht voor zou geven om Drake mee terug te sleuren naar de hell. Drake wreef even met zijn hand over zijn arm en bleef Alina's blik ontwijken.

Alina keek hem aan. "Ik kan er niets aan doen het gebeurd gewoon..." Zei ze met een zachte stem. Ja het was iets onbewust dat die angst liet opbouwen en paniekaanvallen veroorzaakte. Hij zakte tot hij op zijn knieén zat en hielt haar hoofd tussen zijn handen. zE vond het fijn zijn handen op haar huid. het kalmeerde haar. Drake veranderde zich weer van vorm en nam Alina op zijn rug oor hij er vandoor ging Alina wilde hem nog vragen wat hij van plan was. Dat het niet slim was om weg te gaan als haar moeder nog in huis was. Maar ze kon niets zeggen hij was al gaan rennen ze klampte zich aan hem vast en sloot haa rogen. Iets later in het bos werd ze neer gezet en keek ze weer naar Drake. Wat deden ze hier? Alina slikte bij haar woorden. Hij had dus tegen haar gelogen. Ze voelde een steek door zich heen gaan. hij had haar dus belogen en misleid. Ze keek even gepijnigd van hem weg. ze beet op haar lip en slikte. Ze zag zijn ogen naar zilver flitsen. "je hebt gelogen..." Fluisterde ze zacht. Daarna volgde een stilte terwijl ze zwijge-zaam naar zijn profiel staarde. "Drake...Alsjeblieft ga bij hen weg. Jij bent niet zoals hen..." Zei ze terwijl ze zijn hand vastnam en haar vingers erin vlocht. "Jij hebt gevoel en medeleven jij bent beter..." Zei ze zacht. Ze kon niet boos zijn, ze wilde niet boos zijn. "te amo drake..."

Alina's woorden troffen hem hard. Drake sloot zijn ogen om hetvte kunnen verwerken, maar dat lukte hem niet. Drake hoorde haar woorden en aan het einde waren ze weer in die vreemde taal! "Hoe, ze zijn overal. Als ik jouw al kon vinden Alina waarom zouden ze mij dan niet kunnen vinden op reuksporen? Het is niet slim om tegen Satan in te gaani heb zijn woede al te vaak gevoelt om me tegen hem te keren en dat wasv alleen omdat ik volgens hem de boel niet serieus nam!" begon Drake en opende zijn ogen weer, maar de blauwe irissen bleven dit keer uit. Drake was bang heel erg bang om toe te moeten zien hoe Alina gemartelt zou worden alleen al om hem terug te krijgen... Drake wilde niet dat zijnbenige vriendin die hij in zo'n korte tijd erg was gaan mogen gevaar zou lopen. "Het spijt me dat ik je voor gelogen heb, maar er is iets aan jouw waardoor ik het moest vertellen. Satan heeft overal spionnen zitten en hij zal ook wel weten dat ik nu hier bij jouw ben. Ik wil niet dat hijjouw gevangen neemt als ik bij hem weg zou gaan om je zodanig te martelen om mij terug te krijgen. Dat wil ik niet Alina, daarom zal ik er alles aan doen om je veilig te houden. Ga niet op zoek naar hem. Satan zal je misleiden om je in zijn gelenderen te krijgen!" zei Drake en keek Alina weer aan met ogen die nog steeds van zilver waren gewoon puur uit angst dat haar iets zou kunnen over komen!,,

Alina luisterde naar zijn woorden ze zag nee ze voelde dat hij bang was. Ze zag de zilvere kleur van zijn ogen. Alina had medelijden met hem en ze nam zijn gezicht in haar dunne kleine handen. "Hety kan me niet schelen Drake...Ik wil niet dat hij je ergens toe dwingt en zeker niet tot die vreselijke dingen." Begon ze met een zachte stem maar een vurigheid in haar ogen. "Ik zal er alles aan doen om jouw je vrijheid en veiligheid terug krijgt." Zei ze vastberaden. Ze keek hem aan voor ze hem omhelsde en haar hoofd tegen zijn borst begroef. ze snoof de zwavelachtige geur op waar ze was van gaan houden. "Je bent mijn beste vriend Drake ik laat je niets overkomen..." Zei ze zacht voor ze weer in het spaans fluisterde. "Te amo..." Ze keek hem niet aan haar ogen waren gesloten en haar armen om zijn middel. "...ik hou van je" Fluisterde ze haast onhoorbaar de veraling erachter aan.

Alina wilde niet dat hij die dingen deed, maar dat wilde hij zelf ook niet, maar Drake schrok toen ze zei dat ze er alles aan zou doen om hem vrij en veilig te krijgen. Haar omhelsing voelde fijn zo'n fijn gevoel had hij nog nooit gehad en toen ze weer die vreemde taal sprak fluisterde ze de vertaling erachter aan. Drake sloot zijn ogen en keek van haar weg. Hij was het niet waard om van te houden. Drake wist niet wat hij moest doen om haar niet naar hem toe te laten gaan er was maar een ding die hij kon bedenken! 'Alina ik zal een uit weg vinden, maar je moet me een ding beloven... Als ik straks weg ga hier moet je niet denken dat ik je verlaten heb, maar ik zal altijd bij je zijn hier! Maar beloof me dat je thuis en in de tuin blijft. Niet om de reden die je moeder heeft, maar mijn reen is dat ik niet wil dat jij in zijn handen valt, want als ik straks weg ben al zijn woede ongeevenaart zijn! Ik zal zo snel mogelijk weg bij hem gaan, maar voor nu moet ik eerst er achter zien te komen waar en wanneer, maar beloof het me anders als jouw iets overkomt zal ik het me nooit vergeven.' vroeg Drake en vertelde ook meteen dat hij het nooit zou kunne verwerken als ze niet thuis bleef en in de val van Satan zou lopen! 'Zo lang mijn ogen zilver zijn kan ik niet liegen en in die korte tijd ben ik om je gaan geven... heel veel zelfs... Ik hou ook van jouw!' bekende Drake en hij keek haar met zijn ilveren ogen die gepijning stonden omdat hij bang was dat ze nee zou zeggen tegen het thuis blijven?

Alina keek hem met grote ogen aan. Wat hij haar vroeg was moeilijk, heel moeilijk zelfs. Hem laten gaan wetend dat hij in gevaar was was haast een onmogelijke taak. Ze slikte liet hem los en wendde haar blik af. haar hersenen waren het aan het verwerken. Ze berekende de kansen de uitwegen. Ze zuchtte en keek hem aan wreef hem over zijn wang. "Oké..." Fluisterde ze. Er was meer kans dat hiij overleefde als hij zich geen zorgen moest maken over haar kwam hij sneller terug was er meer kans dát hij terug kwam. "Ik zal hier op je wachten, altijd..." Zei ze met een zachte stem voor ze zichzelf weer tegen hem aandrukte en de tranen begonnen te lopen de tranen die ze niet meer binnen kon houden.

Alina liet hem los en keek van Drake weg. Hij dacht dat ze nee zou zeggen en Drake keek weer naar het dorp dat onderaan de heuvel lag. Drake wilde haar zo graag veilig houden en probeerde iets te bedenken, maar hij wist niet wat hij kon doen om haar de noodzaak er van in te kunnen laten zien? Net toen Drake wat wilde zeggen ging Alina akkoord en beloofde ze veilig te blijven. Zijn ogen stonden nog steeds zilver en hij glimlachte even naar Alina. "Ik zal zo snel mogelijk weer bij je terug komen, lieverd!" beloofde Drake haar en voelde hoe Alina zich tegen hem aandrukte. Drake sloot zijn armen om haar heen en voelde zijn beschermende drang groeien. Hij zou er echt alles aan doen om haar bij Satan uit de buurt te houden. "Kom dan gaan we terug voor je moeder door heeft dat we weg zijn." zei Drake en liet Alina los voor hij shifte en op haar wachten tot ze zat voor Drake via de achterkant van het huis naar de voordeur liep.

Alina ging niet accoord voor haar eigen veiligheid. nee die kon haar eigenlijk bar weinig schelen het was eerder uit noodzaak hij moest zich concentreren op wat hij dan ook van plan was en als hij met zijn hoofd bij haar zat zou dat niet lukken. Ja daarvoor deed ze het zodat hij een grotere kans had om weg te komen en veilig te zijn. Zijn ogen stonden nog steeds zilver en hij glimlachte even naar Alina. Ze moest blozen toen hij haar lieverd niemde. Zijn woorden stelde haar gerust. Heel erg gerust zelfs. "Gracias querida" Fluisterde ze zachtjes. ja Alina was goed in spaans ze had het veel in boeken gelezen en als je altijd alleen zat las je nu eenmaal veel, teminste dat deed zij om tijd te doden. Drake sloot zijn armen om haar heen en een glimlach groeide op haar gezicht ze snoof zijn vertrouwde geur in en drukte een zoen op de plaats van zijn hart. Voor ze zich beide losmaakte en ze zachtjes knikte. ja haa rmoeder kon ieder moment naar beneden gaan voor haar dagelijkse kop koffie om dan weer uren in haar kamer te verdwijnen. Ja Miley was altijd op zichzelf en alina was er nu aan gewend. Ze kroop op Drakes gespierde rug en hield hem goed vast door half te gaan liggen en haar armen om zijn nek te houden. Ze kneep haar ogen stijf dicht. ze vond het eng zo snel gaan zonder zelf grond onder haar voeten te voelen. Alina had namelijk ook nog nooit paard gereden. Toen ze bij haar huis aankwamen kroop Alina van hem af en keek ze hem iet wat triest aan. "Mo...moet je nu meteen al gaan?" Vroeg ze met een klein stemmetje.

Voor ze terug gingen gaf Alina hem een kus op de plek waar zijn hart zat. Dit had nog nooit imand voor hem gedaan net zoals haar vriendschap en haar vertrouwen in hem. Bij haar thuis kroop ze van hem af en keek Drake triest aan en ze vroeg of hij al moest gaan. Drake voelde zich schuldig om wat hij moest gaan doen en zetten het zo goed mogelijk van zich af en knikte traag. 'Ik zal zo snel mogelijk terug komen Alina dat i mijn belofte aan jouw!' zei Drake en drukte zijn snuit even tegen haar wang voor Drake zich omdraaide en weg rende. Hij wilde het liefste hier blijven, maar hij moest eerst Satan te vreden houden voor hij echt weg zou gaan! Drake verdween tusen de struiken en rende naar een ander dorp dan die hij aan Alina had laten zien, want in dat dorp woonde Etricus in een gehuurde kamer die zou hij later wel verraden!

( Ik maak wel een andere topic aan waar Drake weer terug komt en Satan voorgoed de rug heeft toe gekeert, maar dan bij het meer. ^^)