Time to start a new life

Er lag bloed over de vloer en de muren waren er rood door gekleurd, haar zus was weggevlucht maar zij was er nog. Soraya had enkele kwartieren geleden haar vader vermoord, moordwapen: een mes, een zilveren dolk met een ivoren handvat. Ayla, de zwakkeling, was weggevlucht maar Soraya liep nog door het huis. De jonge meid verzamelde spullen die ze kon gebruiken, een pan, de keukenmessen, een keteltje, een dunne slaapzak want betere hadden ze niet, een set kleren, het weinige voedswel dat ze in huis hadden en tot slot haar paar eigen bezittingen: een paar zilveren oorbellen met een bijbehorende ketting en een muziekdoosje. Alles verzamelde ze in haar rugtas. Ze sloeg een donker blauwe reismantel om en trok tot slot haar prachtige dolk uit het lichaam van hara avder, de ogen staarde haar hol aan maar ze keek niet weg, ze spuugde, een laatste belediging voor de dode. Vervolgens verliet ze het huis via de achterdeur. Lenig klom Soraya over de schutting heen en liep door de smalle steeg naar de drukke straten van de stad. Niemand merkte haar echt op. Ze liep langs de kraampjes en kocht een stuk kaas, een brok gerookt varkensvlees en een homp brood, vervolgens liep ze verder. Bij een kraampje met wapens stond ze wat langer stil, ze liet haar ogen glijden over de wapens en haar blik bleef hangen op een leren zweep. 'Wat kost ie?' vroeg ze waarna de handelaar een hoog bedrag noemde Soraya schudde haar hoofd en deed een lager bot. Na een tijdje onderhandelen nam ze de zweep mee voor een redelijke prijs en hing hem aan haar zijde. Ook kocht ze nog een klein apparaatje waar Blood Hunters schijnbaar Shape Shifters mee vingen, het kon altijd handig zijn als ze die smiecht wou vangen die haar zus is. Rustig storte ze zich weer in het gewoel en liet zich meevoeren door de stroming van mensen.

Vanuit het kasteel van haar oom Reed Amy in de richting het dorp op zoek naar wat te eten voro zichzelf en wat Hooi en stro voor de paarden van het kasteel. Amy spoorde haar Remi aan tot de rengalop en genoot van de snelheid die het dier had, Ze was er nog niet achter welke Shape Shifter haar oom gedood had, maar die zou ze wel vinden daan kon je van op aan! Zodra ze de eerste huizen paseerde remden ze Remi af tot de stap en reed richting de markt waar ze een jonge blonde meid spullen zag kopen die meestal alleen aan Bloodhunters verkocht werden? Amy's nieuwschierigheid was gewekt en ze vergat haar knorrende maag en het voedsel van de paarden. Rustig reed ze achter de meid aan en vroeg zich af of ze ooit de opleiding had gehad tot Bloodhunter? 'En al Shifters gevangen gehad?' vroeg Amy toen ze naast haar kwam rijden en keek het meisje aan vanaf Remi die luid proesten en verder door stapte.

Plotseling klonk er een stem achter haar en Soraya draaide zich naar de stem om. 'En al Shifters gevangen gehad?' vroeg het meisje op het paard en Soraya vloekte in zichzelf, haar eigen grijze merrie, Lijster, stond nog in de stallen bij haar huis. 'Nee.' antwoorde ze kortaf 'Wel gedood.' ze streelde met haar vingers de zilveren dolk die in zijn schede onder haar blauwe mantel en zei 'Ik moet nog even iets ophalen. Waarna ze zich tussen de mensen door wrong en de steeg naast haar oude huis in ging. Ze rommelde even met de sleutel van de tuindeur maar die sprong vervolgens open, ze had nog geen tijd gehad om Lijster naar de weides net buiten de stad te brengen. Ze klakte zacht met haar tong en de merrie tilde haar hoofd op van de bloemen waaraan ze aan het knabbelen was en trok aan haar teuigels. Met een handige handbeweging maakte Soraya de knoop los en leide het paard de tuin uit. De merrie volgde haar gewillig. Vlakbij de markt steeg Soraya op en keek of ze het meisje van net nog zag.

Het meisje keek haar aan en zei dat ze er wel eentje gedood had. Amy knikte begrijpend en grijnsde vals en breed. Ja die ezens verdiende het om gedood te worden! Toen ze zei dat ze nog wat op moest gaan halen zetten Amy haar paard stil en keek het meisje na. Toen ze na een tijdje een grijze merrie zag met haar erop stak Amy haar hand nog even op voor ze haar naast haar liet rijden. 'Mag ik je naam weten, Ik ben Amy Triban een aftakking van de Hood familie.' zei Amy en stelde zichzelf meteen voor. De Triban familie wa nog niet o bekent, maar ze waren inopkomst geweest voordat de Shape shifters er voor gekozen hadden hun familie uit te roeien samen met de Hoods!

Het meisje zat nog gewoon op haar paard, ongeveer op de zelfde plek. Soraya gaf Lijster zacht de sporen en voelde het gespierde paardenlijf onderhaar in beweging komen. Het meisje stak haar hand op en Soraya stuurde haar paard door de uiteenwijkende menigte naar haar toe. 'Mag ik je naam weten, Ik ben Amy Triban een aftakking van de Hood familie.' zei de jongevrouw, Amy dus. maar Soraya wendde hara ogen niet eenws naar hara terwijl ze grimmig 'Soraya.' zei. Haar achternaam deed er niet toe en ze wou de schandnaam van hara avder niet langer dragen.

De mensen weken uit een toen het meisje aan kwam gereden en haar naam noemde, maar ze sprak niet over haar achter naam. Had ze die niet? Soraya kwam naast haar rijden en samen reden ze verder. Amy wilde graag meer van haar te weten komen, maar als ze er niet aan toe was om het er over te hebben dan vond ze dat ook prima. Soraya had in iedergeval niet die blik in haar ogen zodal elke andere vuile Shape shifter! 'Heb je nog plannen voor vandaag of wilde je maar ergens heen rijden?' vroeg Amy toen ze niks anders kon bedenken.

Gedachteloos en voor zich uitstarend zat Soraya op haar paard. Lijster liep gewoon braaf naast de zwarte hengst mee. Plotseling onderbrak een stem haar staren. En nors keek ze naar Amy en zei 'weg van hier is goed genoeg.' Antwoorde ze waarna ze weer in stilte verviel. Soraya was al niet s zo spaakzaam meer sinds de dood van haar moeder, en haar spraakzaamheid was nu nog minder geworden. Maar ook vermoeidheid had een aandeel in haar norsheid, ze was moe van de gebeurtenissen die zo snel.op elkaar gevolgd hadden. En het gewicht van haar geweten.

Soraya leek diep in gedachten te zijn en ze zeidat het goedgenoeg zou zijn hier ver vandaan te zijn! Amy vroeg zich af waarom ze dat zeggen zou, maar een shifter had geen wapens nodig dus dat was ze in ieder geval niet zo. Amy schudden haar hoofd en keek weer vooruit. Het weer was lekkermaar wel bewolkt dus kon het gaan regenen ofhet bleef dreigend en droog? Amy stuurde haar paard richting van de uitgang van de markt. Hier in de buurtkon je vaak de meeste Shifter te vinden waren omdat ze hier snel snel weg konden als ze dat wilde.

Soraya staarde nog steeds voro zich uit maar schudde zich toen wakker, hij had het verdiend. Ze begon emt rondspeuren of ze het blond haar van haar zusje misschien zag, maar dat was niet het geval. Ze kwamen ondertussen aan bij de rand van de markt en Amy leek even rond te kijken terwijl Soraya haar paard verder richting de uitgang sturen. 'Ik ga hier weg.' zei ze nors 'Fijn je ontmoet te hebben.' ze stuurde Lijster tussen de mensenmassa vandaan.

Soraya zei dat ze ging en Amy knikte begrijpend en zag haar vertrekken. Zelf stuurde ze Remi tussen de mensen vandaan en reed verder tot ze bij de boerderij aan kwam en bestelde daar het voedsel voor de paarden die in het kasteel op stal stonden. Ze kreeg weer wat roddels te horen, maar schonk er weinig aandacht aan, al onthielt ze het. Daarna reed ze weer terug naar het kasteel van haar oom en door liep de papieren om een val uitte zetten voor shape shifters.