Training hard!

Nadat ze het WOF terretorium verlaten hadden was Razor regelrecht richting de eilanden gereden en per roeiboot naar een eiland gevaren samen met zijn dochter om daar in alle rust te kunnen trainen. Nu ja rust? Razor trainde er zelf vaak om zijn conditie op pijl te houden, het werd ook wel mystery eiland genoemt. Op dit eiland zetten geen normaal denkende shifter of bloodhunter hier een voet aan wal omdat het eiland zeer gevaarlijk was en de meest gevaarlijke wezens bevatten in Doole buiten de demonen om. Na twee dagen had Lira voor hoe hij trainde maar weinig vooruit gang geboekt. Razor wist dat ze nog maar vijf was en dus niet zo snel als hem kon wezen met trainen, maar doordat Charlie tot leven was gewekt maakte hem ongerust en bezorgt om Lily en de andere leden. De avond was gevallen en Razor had zijn dochter al een paar keer moeten redden, hij was nog boos of teleurgestelt, maar ongeduldig en streng was hij zeker. In tegenstelling tot Charlie schold hij Lira niet uit of stuurde haar niet zonder eten naar bed. Hij stond nu op de uitkijk met zijn rug naar het kampvuur dat de wilde dieren op afstand hielden. Razor keek uit over een glooiend landschap dat uitzicht gaf tot aan de zee die het eiland omringde. Zijn gedachten waren bij Lily die thuis zat en zich vast net zulke zorgen om hem en Lira maakte als hij om haar. Elke minuut dat ze hier waren kon Charlie een leger aanvoeren en over de wild paden van de WOF leiden om alle leden tevangen of te doden! Razor voelde iets hem aanraken en uit reflectie greep hij ernaar en voelde al meteen dat het zijn dochter was. "Je moet me vooral nunniet besluipen!" zei hij zacht, maar niet met een harde toon in zijn stem en ging zitten zodat Lira niet perse omhoog hoefte te kijken.

Lira was de hele reis stil ze wist dat ze naar een eiland gingen maar ze had geen idee wat voor eiland het was tot ze er een paar dagen waren het zat hier vol met de meest enge wezens en de trainingen van haar vader waren ook niet echt simpel te noemen het vergde veel energie en Lira had best wel spierpijn. Ze had haar pop niet meegenomen iets waar ze nu echt spijt van had. Het was avond en ze lag aan het strand ze probeerde te slapen terwijl haar vader met zijn rug naar haar toe zat aan het kampvuur Lira schrok wakker door een nachtmerrie overal was vuur en die enge satan was er ook hij had haar mama in een kooi gestopt en charlie doodde haar papa. Lira zweete en heeg ze wilde niet alleen zitten en ze ging zachtjes naar haar vader toe ze raakte hem nog maar net aan of hij greep haar al beet ze schrok wel even. Ze knikte en ze kroop langzaam op zijn schoot ze zocht bescherming bij hem. Ik had een nare droom...Zei ze zachtjes. Ze mstte haar moeder en ze was moe maar ze kon niet aalleen slapen in het donker ze was bang.

Lira zei dat ze een Nare droom had en Razor liet haar los waarna ze bij hem op schoot kroop en zich tegen hem aan nestelde. "Dromen zijn nog geen waarheden." het klonk mistryeus, maar Razor bedoelde dat dromen niet op de dingen sloegen in het dagelijkse leven. Hij legde zijn armen om haar heen en knuffelde haar lichtjes. "Slaap maar je hebt het nodig als je weer een nare droom krijgt denk dan alles is mogelijk, je hoeft niet bang te zijn in jouw droom wereld kan je alles doen en zijn." zei hij zacht en gaf een vluchtige kus op haar kruin. Morgen zou er weer een dag zware training op het programma staan en Lira moest goed uit gerust zijn doordat ze alle pijn in haar spieren had. Zijn blik bleef nog even op zijn omgeving gericht voor Razor zich omdraaide en wat hout op het vuur gooide en hielt met zijn gehoor alle geluiden om zich heen scherp in de gaten. Dit eiland was niet voor niets een gevaarlijk oord. Uit eindelijk laat in de nacht zakte ook Razor in slaap, maar heel licht om meteen in actie te komen als dat nodig mocht zijn, maar het bleef rustig.

De volgende ochtend wekte de eerste zonne stralen hem doordat de lucht oranje/rood kleurde. Razor kreunde licht bij het uit rekken en voelde dat Lira zich deze nacht strak tegen hem had aan gelegen. Razor glimlachte zacht en streek haar even raven zwarte haar uit het lieve gezicht voor hij haar wekte met een kleine por. "Opstaan we moeten nog gaan jagen." zei Razor en werkte zich omhoog en keek naar het na smeulende hout. Dat kon hier in het zand toch geen kwaad en draaide zich er vanaf. Razor ging voor en liet voorzichtig met Lira in het oog houdend door de struiken heen tot er een kudde lijkend op herten op een open plek. Een van de dieren stond apart en Razor maakte het gebaar dat ze jaag jachttechniek zou moeten laten zien!

Lira keek haar vader aan zijn stem was kalmerend. Hij legde zijn armen om haar heen en knuffelde haar lichtjes. Ze kreeg nog een kus op haar kruin en ze legde zich weer neer op het zand haar vader was nog even naar het vuur aan het kijken ze probeerde te slapen maar het ging niet ze was bang. Toen haar vader ook sliep stond ze op en koop ze tegen hem aan. Nu had ze geen nachtmerries of kou meer en haar vader was eens niet wakker geworden. Ze werd wakker gemaakt door haar vader die haar haar voor haar gezichtje uitstreek. Lira werd langzaam wakker en ze keek haar vader nog half in slaap aan. Ze gingen dus jagen Lira stond op en klopte het zand even van haar kleren voor ze hem volgde al gauw zagen ze een kudde herten. Haar vader verwees naar het hert dat appart stond. Lira moest het dus doen. Ze knikte en ze sloop ernaartoe. Ze ontvouwde haar kleine zwarte vleugeltjes en ze bukte zich voor ze zich afzette en bovenop het hert sprong. Ze boorde haar tanden door de vetlaag en het haar het beest bokte hevig en Lira moest zich stevig om het beest klemmen. PAPAAAA!!! Riep ze uit toen ze het echt nietmeer kon houden.

Lira klapte haar vleugels uit en viel het hert aan, maar ze vergat voor ze haar tanden in zijn fel te zetten de hypotische woorden uit te spreken die elke vampier of bloeddrinker bezaten. Razor werd al snel geroepen en hij schoot naar voren en greep het dier bij zijn kop vast en fluisterde fel en snel voor het dier bijna in slaap viel daarna liet hij het los en keek toen zijn dochter aan met een lichte knik zodat Lira als eerste mocht drinken. De overige herten waren weg gestoven door het kabaal van hun gevangen prooi, maar Razor was wel gewent om achter zijn eten aan te zitten! Het geluid van brekende takjes trok zijn aandacht en Razor zag een grote beer de struiken uit komen. Zijn bruine vacht glom dof in het schamele zonlicht dat door de bladeren gefiltert werd. De beer gromde en kwam dreigend op hun af. Razor grijnsde vals en liep op de beer af. Hij was compleet niet bang voor de dieren hier en dat maakte hem juist zo gevaarlijk. De beer kwam brullend omhoog en wilde naar Razor uithalen, maar hij dook weg voor de aanval en schoot naar voren. Beren waren ook jagers dus hadden de fluisteringen geen effect op deze dieren. Razor kwam heel dichtbij en doorboorde de huid, het vlees en het hart van de beer. Deze verstijfde even en Razor was net op tijd weg vor het dier boven op hem zou vallen. Razor hurkte bij de beer neer en begon het berenbloed te drinken. Maar hielt zijn zintuigen open.

Al gauw kwam haar papa die het beest bijna in slaap liet vallen door zijn gefluister. Lira schaamde zich kapot dat ze dat vergeten was. Oeps... Zei ze met een kleine grijns en haar handjes op haar rug. Zij mocht eerst drinken. Oké hert was niet zo lekker als de bloedzakken die ze vroeger kreeg maar ze had zo'n honger dat ze de bittere smaak maar nam. Ze beet door de pels en de vetlaag. Ze voelde de bittere smaak van het warme bloed door haar keel glijden. Maar al snel werd haar rustige lunch verstoord door een gigantische beer. Lira schrok er zienelijk van maar haar vader had alles snel onder controle en in een mum van tijd lag de beer dood op de grond. Lira keek vol bewondering naar haar vader hij was zo sterk en moedig. Sinds de leugens van Charlie aan het licht waren gekomen was Lira steeds meer van haar vader gaan houden ze keek naar hem op hij was haar grote voorbeeld en dat liet ze nu wel vaak merken, iets te vaak zelfs. Lira liep al snel naar haar vader toe en knuffelde hem haar haaofd begroef ze tegen zijn buik. Dat was geweldig papa! Je vloerde die beer in no time! Zei ze opgewonden voor ze hem losliet en naar de dode beer keek.

Lira kwam naar hem toe en gaf Razor een knuffel. Hij streek even met zijn hand langs haar wang en grijnsde bij haar woorden. "Dat kun jij ook als je maar in jezelf gelooft Lira en niet bang zijn dat je averij op kunt lopen, want die dingen remmen je af." zei Razor en veegde zijn mond schoon met de rug van zijn hand. "Zo en dan nu weer trainen! Eerst gaan we een heel eind hard lopen dus geen gebruik van je gavens ook niet vliegen!" zei hij streng en stond op. Lira moest leren wat zelfverzekerder te worden en dat ging best als zij zich aan zijn methodes zou houden? Razor ging voor en rende niet al te hard zodat Lira hem bij kon houden.

Ze kreeg een aai over haar wang en ze glimlachtte naar haar vader. Ze keek hem met een lang gezicht aan toen hij zei dat ze gingen hardlopen en dat ze haar vleugels niet mocht gebruiken. "Maar papa wat heb ik aan vleugels als ik ze niet mag gebruiken" Spruttelde ze nog tegen. Haar vader begon al te rennen en ze ging hem snel achterna. toen ze een stukje achter was ontvouwde ze toch even haar vleugels en klapte ze er een paar keer mee zodat ze dichterbij kwam en ze vouwde haar vleugels gauw weer dicht hopend dat haar vader het niet gezien had. Door het vliegen was Lira minder snel moe en ze haalde haar vader zelfs in ze grijnsde breed. Ze was vinnig en klein ja lira was niet sterk maar dat maakte haar snelheid en lenigheid ruimschoots goed.

Lira sputterde tegen en niet veel later hoorde hij haar voetstappen even niet, maar wel een paar vleugelslagen. “Lira ik kan je vleugels ook tijdens de training vast binden als je dat liever hebt!“ zei Razor streng en wees in het voorbij gaan even richting de lianen die hier genoeg groeide. “Je vleugels trainen we later. Eerst het een daarna het andere!“ zijn stem bleef streng, maar niet onvriendelijk of arogant. Razor wilde zijn kleine meid de beste training geven en die was hard, maar niet zo hard dat hij met scheldwporden ging gooien! Ze rende tussen de struiken door richting het strand zodat ze zeker de helft van het eiland via de omtrek zouden joggen. Razor merkte wel dat ze er moe van wed, maar hij wilde dat Lira haar uiterste best zou doen. “Kom op Lira! Je moet aan iemand denken die je graag wilt verslaan.“ riep hij en draaide zixh tijdens het joggen om en rende achteruit zodat hij haar goed kon zien en Lira aanmoedigen natuurlijk.