Lets Begin you training.

Adelyna moest toegeven dat ze het niet echt zag zitten deze dag. Omdat ze nu wel tijd vond om de shifter te berijden. Lyna had zo een gevoel dat voor het avond was ze al vol met blauwe plekken zou zitten. Ze had een van de andere hunters bevolen dat ze Roland uit de cel moesten gaan halen en hem naar de trainins bos moesten brengen, en dat het niet al te lang mocht duren. Nog wat moe wreef ze door haar ogen, zoals gewoonlijk had ze haar eigen dagelijks portie training gehad. Ze was zo moe geweest dat ze eerst wat slaap had ingehaald en daarna toch met wat tegenzin naar hier was gekomen om te beginnen trainen met Roland. Ze wist dat niet al te gemakkelijk zou worden. Maar dat weerhield haar er niet van om de training te laten stoppen. Ze zal hem wel breken. Lichtjes ongeduldig wachtte ze af. Ze wist niet hoe lang ze daar al stond maar uiteindelijk zag ze hunter met Roland komen."Bedankt ik red het nu wel alleen" Sprak ze zonder enige emotie door haar stem te laten komen. De hunter knikte en ging toen weg. "Wel, laten we dan maar beginnen." sprak ze luchtig.

-Roland-

Roland zat al dagen vast in een cel en werd gek van het gejammer van de andere shifters, hij was dit gewend, dagen op 1 plek zitte nwachtend tot ze hem nodig zullen hebben, zo was hij getraind op zijn college, maar Rinaldo had alles veranderd, hij had hem vrijheid gegeven en een eigen kamer, toen een par blodo hunters naar hem toe kwamen en zeide ndat Adelyna met hem wou trainen. Hij knikte en ging zonder moeite met hem mee, hij kwam in een bos die blijkbaar voor trainingen werd gebruikt. I nde verte zag hij al Lyna staan. ."Bedankt ik red het nu wel alleen" Sprak ze zonder enige emotie door haar stem te laten komen. De hunter knikte en ging toen weg. "Wel, laten we dan maar beginnen." sprak ze luchtig. Hij draaide zijn schouders zodat zijn spieren los kwamen 'hoe wil je beginnen?' vroeg hij nieuwsgierig hij wou eens weten hoe ze wou beginnen.

Geeuwend streek ze door haar goudbruine haren.Hij draaide zijn schouders zodat zijn spieren los kwamen 'hoe wil je beginnen?' vroeg hij nieuwsgierig hij wou eens weten hoe ze wou beginnen. Lyna keek hem nu doordringend aan en haalde toen nonchalant haar schouders op."Ik ben neit stom op meteen op je te gaan rijden" Sprak ze kribbig, dan zou ze meteen er vanaf vliegen."Laat eerst maar eens zien in welke conditie jou shift is" Mopperde ze en wachtte geduldig maar geirriteerd af.

. Lyna keek hem nu doordringend aan en haalde toen nonchalant haar schouders op."Ik ben neit stom op meteen op je te gaan rijden" Sprak ze kribbig, dan zou ze meteen er vanaf vliegen."Laat eerst maar eens zien in welke conditie jou shift is" Mopperde ze, Roland grinnikte, nou goed ze wou dus neit meteen op hem reiden dan hoefde hij ook geen moeite te doen om haar af te stoten, want hij had wel even zin in een training. 'is goed.' Zei hij alleen maar en veranderde in zijn shape shifters vorm, zijn spiere nware ngoed te zien en hij was aardig groot, zijn vacht en manen waren niet meer goed verzorgd dus glom hij ook neit meer. hij trappelde afwachtend.

'is goed.' Zei hij alleen maar en veranderde in zijn shape shifters vorm, zijn spiere nware ngoed te zien en hij was aardig groot, zijn vacht en manen waren niet meer goed verzorgd dus glom hij ook neit meer. hij trappelde afwachtend. Lyna zuchtte."Verwacht nu wel niet dat het simpel gaat zijn" zei ze en haalde haar zweep tevoorschijnt, die ze trouwens alleen maar gebruikt als het echt nodig is."En wanneer de training voorbij is, zou ik ervoor zorgen dat je wat er verzorgder uitziet." Ondertussen deed ze hem een halster om."Hup met die hoeven van jou en begin maar eerst in een rustige draf te gaan." Ze zou hem laten zweten dat zeker.

Lyna zuchtte."Verwacht nu wel niet dat het simpel gaat zijn" zei ze en haalde haar zweep tevoorschijnt, die ze trouwens alleen maar gebruikt als het echt nodig is."En wanneer de training voorbij is, zou ik ervoor zorgen dat je wat er verzorgder uitziet." Ondertussen deed ze hem een halster om."Hup met die hoeven van jou en begin maar eerst in een rustige draf te gaan." Ze zou hem laten zweten dat zeker. Roland was niet echt van plasn om haar bewelen op te volgen, kijk dat hij weer naar buiten mocht vond hij heerlijk maar hoe zij hem verzorgde, Hij zou neit gaan bewegen omdat zij het wilde, Dus Roland bleef koppig staan en keek haar uitdagend aan, wat wou ze doen hem slaan? Hij moest er om lachen.

Enkele korte minuten bleef ze daar geduldig staan, maar toen hij nog steeds niet bewoog begon het haar verschrikkelijk te irriteren. Ze keek hem dan ook zo aan en zuchtte toen gefrustreerd. Met een korte zwaai sloeg de zweep razend snel en hard tegen de heup van het zwarte dier."Vooruit zeg ik jou, of ik zorg ervoor dat je vooruit, want je zacht aanpakken zal ik dan niet meer doen" Gromde ze en sloeg nog eens hard met de zweep.

Blijkbaar was Adelyna het zat dat hij bleef staan want hij voelde het zweep tegen zijn heup aan gaan en hij schrok er even van ook al voelde hij het niet zo goed, uit schrik zette hij een paar stappen naar achter.. ."Vooruit zeg ik jou, of ik zorg ervoor dat je vooruit, want je zacht aanpakken zal ik dan niet meer doen" Gromde ze en sloeg nog eens hard met de zweep. Hij was het nu echt zat en steigerde hoog en dreigend, zijn hoeven landen net naast lyna en zijn ogen stonden angstaanjagend. hij bleef zo even staan e ngaf toen een onverwachte ruk aan het touw, zijn nek spieren waren goed getraind en hij kon zo een volwassene man meeslepen op zijn nek.

Lyna haar geduld geraakte nu toch wel stillaan op. Ze was vanochtend zo te zien niet met het beste been uit bed gestapt. Maargoed, dus ze had niet veel geduld voor het moment. Inneens begon hij te steigeren en lande toen met zijn hoeven vlak naast haar. Lyna stond ietsje voorover gebogen. En keek hem net zo woedend terug. Oppeens begon hij weg te galoperen, te laat zag ze het want ze had het touw nog vast en werd toen hard meegesleurd, uiteindelijk liet ze het toch los en gromde even geirriteerd. Wat een irritante shifter was dat. Ze hoorde enkele andere hunters lachen."Willen jullie het anders proberen?" Snauwde ze naar hen, daardoor hielden ze meteen hun mond. Even veegde ze vlug al het gras en aarde van haar kleren en nam haar zweep in de handen. Adelyna stapte kribbig naar hem toe, raapte wat energie van haar shift zelf waardoor het razend snel naar uit de lucht vloog en de zweep op het achterste van de hengst terecht kwam en er een rode dikke streep erop achter bleef, ze zou hem uitputten, hij had erom gevraagt.

Hij vond het leuk om haar mee te trekken maar toen ze hem los liet, stopte hij meteen en hinnikte uitlachent. Hij vond het leuk om haar zo te zien, hij draaide met zijn oren toen hij de blood hunters hoorde lachen. ."Willen jullie het anders proberen?" Snauwe Lyna naar hen en Roland bleef maar hinniken ook al zwegen de andere, hij hield haar scherp in de gaten en toen ze opstond en weer har zweeppakte, hield Roland zijn oren strak naar achter, toen de zweep zijn achterste raakte stijgerde hij nog 1 keer en begon weer te galoperen, en wanneer Blood hunters hem tegenhielden met zwepen draaide hij zich om, hij bleef maar in een vierhoek rennen terwijl hij naar een ontsnappingsroute zocht. hij werd langzamer de hand moe.

ZE werd er alleen maar kwader van toen ze de shifter haar al hinnikend uit lachte. Gelukkig waren de hunters hier toch veel slimer dan zo'n shifter als deze dacht Lyna in haar gedachten. Al snel hielpen de andere hunters ook, het paard zou uiteindelijk ook uitgeput moeten geraken. even verdween ze tussen de bomen terwijl de hunters hun werk verder deden, de shifter op stang jagen. Toen ze terug kwam had ze enkele appels wat brood en genoeg water meegenomen en deelde het aan de andere hunters uit, zo aten ze allemaal terwijl ze verder de shifter moe maakten en nog eens zaten smakkelijk te eten en te drinken voor het dier die na een tijdje toch ook wel dorst en honger zou moeten krijgen. Adelyna was dus niet van plan om het zomaar op te geven, dat zou die Roland nu toch wel moeten beseffen. Zo niet dan gaan ze nog de hele nacht verder.

Lyna liep gewoon weg en na een tijdje was Roland het zat om heen en weer te rennen dat hij in het midden stopte en begon te grazen, hij hield wel van het gras en als je niks te eten had was dit het beste, zeker als er veel voedingsstoffen inzaten, hij hield ieder hunter van een afstand en als ze te dicht bij kwamen kregen een schop met zijn sterke hoeven. Toen lyna terug kwam keek hij op en keek naar het fruit die ze bij zich had en het eten, maar toen keek hij in haar ogen en ging verder met grazen, hij zou niet zo makkelijk opgeven.

Lyna merkte dat hij haar aankeek en toen weer ging grazen, koppig dier. "Oke jongens door hem betekend het dus" En ze wees even kort naar Roland."Dat we straks even het gras hier gaan maaien." Stelde ze zich voor, bergde toen haar eten op en nam haar zweep weer, de rest volgde haar voorbeeld en gingen meteen al weer achter de hengst aan om hem weer te laten uitputten. Hij mocht dan koppig zijn, maar ze zal hem breken, of hij dat nu wou of niet. Maar het was zijn keuze hoe snel hij wou breken, en vooral hoe ver ze mocht gaan.

. "Oke jongens door hem betekend het dus" En ze wees even kort naar Roland."Dat we straks even het gras hier gaan maaien." Stelde ze zich voor, Roland hief zijn kop en keek naar Adelyna die naar hem toe kwam met een zweep en de andere blood hunters volgde haar voorbeeld, wat en koppig mens, dacht hij, Ze gaat ook niet opgeven. Roland zette stappen achteruit, tot nu toe heeft hij zijn gaven nog niet gebruikt dus ze kende zijn echte snelheid nog niet. Hij begon te rennen richting Adelyna en hinnikte uitdagend, hij nergeerde de zweep en sprong over haar heen, Toen zijn achterhoef de grondraakte, gaf hij een extra zetje, Hij rende richting het bos en in een paar seconde stond hij aan het rand van het bos uitdagend te hinniken.