If blood is spilt where are you?

De dag begon regenachtig en met een mantel over zijn gelaat herkende niemand hem. zijn bewegingen waren niet van een normaal mens te onderscheiden, maar zijn ogen des te meer. Twee bloed rode ogen keken de wereld in dievoor hem niet meer was dan een mega groot speelplein waar de Bloodhunter de hoofd atractie in speelden. Natuurlijk probeerde hij zich in te houden en dat was soms niet gemakkelijk, vooral als er Bloodhunters waren die hun soortgenoten pijn deden. Razor liep met een emotieloos gezicht tussn de kooplui door en niemand vroeg hem wat tot op een klein meisje na die vroeg of hij wat geld had voor haar zieke moeder , zodat ze wat te eten voor haar kon kopen. Razor was al heel erg veranderd door Will, maar Lily veranderde Razor nog iets meer en hij was lang zo gemeen niet meer en glimlachte vriendelijk naar het kind en gaf haar wat geld zodat ze genoeg voor haar zieke moeder kon kopen. Hij hielt haar even in de gaten en zag dat ze de waarheidhad gesproken. de moeder keek van haar kind naar Razor die vrinendelijk naar haar knikte en ze knikte dankbaar terug. Razor liep verder en genoot van het geremoer om hem heen. Rust was lekker, maar niest ging boven de herrie van een dorp op markt dag! Razor kocht dan wel niks nog, maar het was alsof hij in de gaten gehouden werd? Het was nooit een fijn gevoel geweest en Razorrimaste even zijn scherpe hoektanden bloot, maar dat was niet goed te zien door de kap die hij tot ver over zijn ogen getrokken had. Razor liep rihting het park en leunde daar even tegen een boom. Wie het ook was als die gene wilde vechten dan waren ze hier op het goede aderes, want Razor schrok voor niks terug!

Kiba was helemaal depressief van zijn gebroken hart. Maar nog vertrouwde hij zijn toekomstige schoonzoon niet. Misschien moest hij ooit maar eens naar die jongen opzoek gaan. Hij wandelde door het park, hij had een zwarte mantel met zwarte kap aan. Hij had spijt van wat hij al die meisjes in de arena had aangedaan. Zoveel spijt. Hij zuchtte. Hij wandelde voorbij een redelijk jonge man die tegen een boom leunde. Hij keek de man aan en maakte heel even oogcontact.

de ogen van de man die tegenover hem stond waren leeg en depressief. Razor glimlachte flauwetjes, maar liet het daarbij. Mensen waren zo saai Razor keek even voorbij hem. Hij kende Kiba niet van gezicht, maar na wat Lily hem over zijn gelaatst trekken had verteld leek deze man wel een beetje op de vader van Lily. Razor kon het niet laten en grinnikte. Hij had altijd al lolwillen maken met een Bloodhunter znder hem meteen te doden. Misschien dat hij daar nu de kans voor kreeg. Eerst dollen met woorden dan misschien verminken? 'Wat brengt jouw hier heen. Verveling of wat...?' vroeg Razor, maar hielt zijn stem neutraal zodat hij niks liet dooroschemeren van wat zijn ogen al vertelde. Hij was dol op andere op stang jagen!

De man grinnikte. 'Wat brengt jouw hier heen. Verveling of wat...?' Hij zuchtte. "Val een ander lastig, zie je niet dat ik niet echt in de stemming ben? Moet ik bordjes rond mezelf gaan hangen met 'niet storen' ofzo? Wat is de jeugd van tegenwoordig toch dom." Snauwde hij naar de jongeman toe. Kiba was de laatste tijd kortaf. Overlaatst had hij al bijna geprobeerd een einde eraan te maken, een einde aan zijn leven. Hij zuchtte geïrriteerd en wandelde verder naar een bankje. Kiba ging zitten, het zat niet echt comfortabel, maar het was beter dan niets.

Razor lachte om de uitdrukking van de man en grijnsde breed toen hij na keek. Jammer genoeg wat Lily er niet om hem gezelfdschap te houden. Toen bedacht hij zich en pakte een papiertje en een pen. Razor ging zitten en schreef voorzichtig zodat hij niet door het papier heen duwde een briefje naar Lily. Hij wilde haar graag weer zien en hier kende zo ver hij wist niemand haar dus hoefte ze ook geen angst te hebben ontdekt te worden. Toen hij klaar was stak Razor de pen in zijn binnenzak en riep zachtejs naar een duif die in de boom zat waar hij onder plaatst had genomen. Toen de duif landen bond hij het briefje aan de poot van de duif. 'breng dit naar Lily!' zei Razor zachtjes tegen de duif, maarhet zou voor een iedere Shape shifter te horen kunnen zijn. Razor was verliefd op haar en stond op voor hij de duif toe liet weg te vliegen. Razor keek de duif na en hoorde iemand wat zeggen en Razor keek droogjes om naar die persoon.

Kiba hield de man in zijn ooghoeken goed in de gaten. Hij schreef iets op en liet een duif het wegbrengen. Hij hoorde de man zeggen. 'breng dit naar Lily!' Kiba verstijfde en stond recht. Hij zag rood van woede, zo rood als een biet. Hij ging naar de man toe. "Laat me raden, jij bent dus die Razor hé? Wel ik kan haar niet verplichten niet van jou te houden... Maar als je haar iets durft aan te doen! Dan zwaait er wat!" Gromde hij. Hij was blij dat er bijna geen mensen waren. Hij had zijn tanden op elkaar geklemd. "Eigenlijk ben je mijn dochter niet eens waard!" Siste hij tussen zijn tanden door. Zijn handen waren tot vuisten gebald.

De man reageerde fel op wat Razor net tegen de duif had gezegd en zo kwam Razor er achter dat dit dus wel de vader van Lily was. zijn gezicht stond op walging en Kiba durfde hem te bedreigen! 'Zo zo Kiba dus!' schamperde Razor en zijn ogen schoten meteen vol vuur. Woede laaide in hem op hij wilde niets liever dan deze viespeuk een lesje leren! gelukkig stonden er niet veel mensen dus kon hij hem gemakkelijk een dreun verkopen zonder daan meteen de aandacht op de wekken. 'Jij hebt het lef om mij te bedreigen? een vader die zijn eigen kind misbruikt voor zijn eigen pleziertje!' gromde Razor dreigend en hij trilde van in gehoude woede. Nee dit was het bniet waard niet voor lily die zou er alleen maar last van krijgen.Razor stoten express met zijn schouder tegen die van kiba terwijl hij langs hem heen liep. Lily is het niet waard om zo'n vader te hebben! Geen wonder dat ze veel met Dregoe optrekt.'zijn woorden klonk nu rustiger, maar de woede klonk er nog steeds door heen. Razor draaide zich om en voelde zijn moordlust weer op komen. Nee niet hier te veel toeschouwers ook al waren ze met nog zo weinig het zou bloodhunters aan trekken! Razor kon het niet laten en stapte toch op Kiba af hij was zo link dat het hem na dat gedacht te hebben niet eens meer uit maakte of hij nu met de vader van Lily op de vuist ging. Razor was door de duivelse invloeiden net iets sneller dan een gemiddelde Shifter en haalde naar kiba uit. Zijn vuist botste ergens tegen aan, maar de boom waar hij even bij gezeten had was het niet!

'Zo zo Kiba dus!' Had Lily dingen over hem verteld? 'Jij hebt het lef om mij te bedreigen? een vader die zijn eigen kind misbruikt voor zijn eigen pleziertje!' Gromde de man, de man begon te trillen. Hij stootte met zijn schouder Kiba omver. 'Lily is het niet waard om zo'n vader te hebben! Geen wonder dat ze veel met Dregoe optrekt.' Ergens was hij kwaad op Razor, heel kwaad. "Dat was ik niet! Trouwens, ik wil niet dat ze optrekt met iemand zoals mij, je doet me denken aan mezelf. Maar dan minder erg, je hebt geluk dat je jezelf nog kán beheersen." Zei hij walgend. Kiba haatte zichzelf, en omdat Razor op hem leek, Razor ook. Hij gromde lichtjes.

Kiba zei dat hij nog het geluk had zichzelf te kunnen beheersen? Nee nu werd die mooi! Razor had altijd dat als hij kwaad was sneller begon te lachen dan in een seriues gesprek zonder dat hij laaiend was. Een manikale grijns gleed over zijn lippen en de grom van Kiba wekte een kleine vruchteloze lach bij hem op. 'Ha! Je hebt geen enkel idee wat ik alemaal heb moeten doorstaan voor ik haar hem leren kennen! Vijftig jaar geleden was jij nog niet eens geboren dus kom niet met een smoes van je zelf net in de hand houden Kiba! ik ben heel wat vaker door het lint gegaan dan jij je kunt voorstellen!'gromde razor en greep kiba bij zijn bloes voor hij hem tegen de boom aandrukte. Razor's ogen leken te bewegen net als twee flammen in een kampvuur terwijl hij Kiba aan keek. de moord en Bloodlust die daar nu in stonden te lezen maakte de meeste personen bang en vaak kenen ze weg omdat het gewoon weg ondragelijk was. Razor duwde express nog een voor hij Kiba los liet. 'Nee je bent het niet waard Kiba. Lily verdient beter dan jouw als vader. ik houd me in omdat ik om Lily geef! Dat kan ik van jouw niet zeggen! In de Arena is het geen lollig leventje nee als je niet behandelt werd als een oud stuk vuil! Dat geluk heb ik gehad tot de oudeliggen van de bloodhunters me te gevaarlijk voor hun soort vonden!' sneerde Razor kwaaden deed een paar stappen bij hem uit de buurt. Mocht Kiba hem aanvallen zou hij el liteken dat Kiba bezat openrijten met rising sun!

'Ha! Je hebt geen enkel idee wat ik alemaal heb moeten doorstaan voor ik haar hem leren kennen! Vijftig jaar geleden was jij nog niet eens geboren dus kom niet met een smoes van je zelf net in de hand houden Kiba! ik ben heel wat vaker door het lint gegaan dan jij je kunt voorstellen!' Razor drukte hem tegen een boom, zijn ogen waren niet eng, nee, voor hem waren ze ontspannend. Net twee gezellige zomer kampvuurtjes. 'Nee je bent het niet waard Kiba. Lily verdient beter dan jouw als vader. ik houd me in omdat ik om Lily geef! Dat kan ik van jouw niet zeggen! In de Arena is het geen lollig leventje nee als je niet behandelt werd als een oud stuk vuil! Dat geluk heb ik gehad tot de oudeliggen van de bloodhunters me te gevaarlijk voor hun soort vonden!' Hij liet Kiba los. Kiba haalde zijn schouders op. "Wel jammer te moeten weten dat je al zo oud bent, trouwens, voor mij was mijn jeugd ook niet makkelijk in de arena hoor. Ik zat er vanaf mijn zes jaar in en ik ben er een jaartje uit. Maar ik heb geleerd van er niet zo mee lopen stoeffen en het positief te bekijken. What doesn't kill you makes you stronger." Hij haalde zijn schouders op. "Trouwens, denk maar niet dat je ons huis binnenkomt." Hij bleef kalm.

'Oud in jouw ogen misschien, maar ik ben op mijn 17de gestorven!' Razor dacht niet na, hij was zo kwaad dat hij Kiba wat van zijn verleden vertelde. die ijzige kalmte die Kiba uitstraalde maakte hem alleen nog maar kwaaier. 'Fijn voor je dat je in je eerste leventenminste nog buiten hebt kunnen komen. Jammer genoeg met een omweg voor mij. En jouw krot woning hoef ik niet eens te zien! Een vader als jouw te hebben zal wel niet veel bijzonders voorstellen met de wonig die je mogelijk hebt.' Zijn stem droop van afschuw en hij haten het personen tegen te komen die dachten heel wat te zijn vooral als ze levend en wel uit die hell hadden weten te komen! Als het niet aan hem gelegen had waren alle leden van de WOF nu in de arena en Razor was maar wat te vreden over zijn actie van vier jaar geleden. Razor wilde hem graag uit de tent lokken, maar dat zou moeilijk gaan als hij zo speelde alsof hij kalm was?

'Oud in jouw ogen misschien, maar ik ben op mijn 17de gestorven!' Razor dacht niet na, hij was zo kwaad dat hij Kiba wat van zijn verleden vertelde. die ijzige kalmte die Kiba uitstraalde maakte hem alleen nog maar kwaaier. 'Fijn voor je dat je in je eerste leventenminste nog buiten hebt kunnen komen. Jammer genoeg met een omweg voor mij. En jouw krot woning hoef ik niet eens te zien! Een vader als jouw te hebben zal wel niet veel bijzonders voorstellen met de wonig die je mogelijk hebt.' Hij haalde zijn schouders op. 'Ik geef toe, het is geen speciaal huis, maar het valt nog mee hoor. Maar ik moet gaan, ik ga mijn tijd niet verspillen aan jou." Hij draaide zich om en begon weg van hem te wandelen.

Kiba had lef om zo te doen! Zonder erbij na te denken gebruikte hij toch Rising sun. Elke wond oud of vers en zelfs littekens zouden hier door open scheuren centimeter voor cetimeter. Razor gromde kwaad en keek Kiba kwaad na. Hij mocht dan Lily's vader zijn maar hij zou toch boeten voor wat hij haar aangedaan had. Razor begon het gevoel te krijgen van de pijn die zich rond hem heen verspreiden en dat voelde geweldig!

Opeens scheurde er littekens open. Hij stopte heel even om de pijn te verwerken en slikte. Hij keek Razor walgend aan. "Jij monster, waag het om zoiets bij Lily te doen." Hij gromde en sloot zijn ogen. Het kostte hem verschrikkelijk veel moeite, maar hij teleporteerde zich naar huis. De pijn stopte en hij zuchtte. Hij begon meteen de wondes te verzorgen. Daarna keerde hij terug naar het park. Blijkbaar was die Razor gestopt met zijn kracht. Hij keek glimlachend naar Razor. "Zo, je bent er dus nog steds, 'vriend' van me." Hij gaf Razor een boksje tegen zijn schouder. Hij had verschrikkelijk veel moeite met zijn lach in te houden.

Razor zag dat Kiba vreselijk veel moeite had om zich in te houden,maar verdween. Lily had niks gezegd over dathij dezelfde gaven als Dregoe had, alleenwas dit geen baluw-witte lichtflits waarneer hij verdween. Razor gromde geergert en liet zijn gaven met rust. Razor was nog altijd kwaad op Kiba. Hij zou zich niet haar vader moeten noemen! Hij was een schande voor zichzelf en voor alle vaders die er bestonden! Razor had hier met Lily afgesproken dus kon hij niets anders doen dan hier te wachten tot ze zou komen. Van verveling plofte hij op het parkbankje en keek rond. Niemand had hun gebekvecht echt mee gekregenen daar was Razor eigenlijk wel blij om! Hij zat net naar een stel merels te kijken die voorbij vlogen toen Kiba ineens weer bij hem in de buurt stond en hem een boksje tegen zijn schouder kreeg. Razor moest niks van Kiba hebben en stond meteen op. 'Doe maar niet zo vriendelijk ik weet dat je dat niet bent dus hoepel op!' gromde Razor meteen. Hij zag het echt niet zitten hem nu nog in zijn buurt te hebben. of er nu Bloodhunters in de buurt waren of niet hij zou hem vermoorden als hij Razor nog een keertje zou aanraken!

'Doe maar niet zo vriendelijk ik weet dat je dat niet bent dus hoepel op!' Gromde Razor meteen. Hij lachte. "Iemand hier is met het verkeerde been uit bed gestapt. Maar weet je toevallig of Lily komt, ik moet haar nog wat vragen." Zijn gezicht stond even serieus. Kiba leunde wat tegen de boom aan terwijl hij een antwoord afwachtte.

Lily had een brief van Razor gehad en een mantel over haar schouders getrokken ze had een blauw jurkje aan met een licht gedrukt vlammen patroon erin. ze rende door de bossen naar het park waar ze Razor zou zien ze was er bijna en hoorde bekende stemmen de stem van Razor en de stem van.....haar vader?! Dit kon nooit goed zijn! Die 2 alleen?! Ze hoorde nu al dat ze niet echt blij waren en ze klom in een boom daar keek ze even naar het tweetal ze wilde weten wat ze van plan waren dat ze elkaar niets aan gingen doen maar ze voelde dat de spanning al te hard aan het stijgen was en ze sprong uit de boom en liep naar hen toe ze keek verward naar hen alletwee. "Wat is hier de bedoeling van?" Ze keek Razor n aan. "Waarom moest ik hierheen komen?" Vroeg ze ze keek weer even naar haar vader en zag verse wonden die met dokjes dichtgebonden waren ze keek nu wat angstig naar Razor. "Razor zeg niet dat je..." Ze kreeg de woorden niet eens over haar lippen en ze deinsde een paar passen achteruit voor hun allebei.

"Wat is hier de bedoeling van?" Hij wilde antwoord geven, maar ze zei meteen al iets. "Waarom moest ik hierheen komen?" Kiba haalde zijn schouders op. "Geen idee, maar heb je zin om straks in het restaurant te gaan eten of wil je thuis eten?" Lily keek hem angstig aan. "Razor zeg niet dat je..." Ze deinsde achteruit. Kiba zuchtte. "Neen, hij heeft niets gedaan Lily, je moet geen bang hebben, ik heb hem niet aangevallen en hij mij niet." Hij ging weer een stap naar haar toe. "We hebben alleen een beetje gebekvecht, niets speciaals, niets om je zorgen over te maken." Hij zuchtte.

Kiba haalde zijn schouders op. "Geen idee, maar heb je zin om straks in het restaurant te gaan eten of wil je thuis eten?" Ze keek even verward. Kiba zuchtte. "Neen, hij heeft niets gedaan Lily, je moet geen bang hebben, ik heb hem niet aangevallen en hij mij niet." Hij ging weer een stap naar haar toe. "We hebben alleen een beetje gebekvecht, niets speciaals, niets om je zorgen over te maken." Hij zuchtte. Ze keek hen beide wat argwanend aan en ze zuchtte toen. "Over wat ging dat gebekvecht dan? En ik wil graag thuis eten pap...als Razor ook mag komen zei ze terwijl ze haar vader in de ogen keek. Ze wist niet echt wat ze nu moest doen ze keek even naar Razor elke keer als ze hem zag kwam er een glans in haar ogen.

Razor reageerde niet op de woorden die hij nu zei en keek een andere kat op. Hij ging Kiba niet aan zijn neus hangen of Lily hier heen kwam! Kiba zou echt geen info over haar uit hem los krijgen. Hij nam het voor haar eer op en niemand zouhem er van kunnen beschuldigen dat hij haar niet trouw zou zijn! Die andere meiden waren van vroeger en Lily was het nu en de toekomst! ineens sprong Lily uit een boomen liep verward naar hen toe. hij had veel liever samen met haar alleen geweestdan methaar vader der bij. 'Hij was ook niet de bedoeling hem hier te hebben!' zei Razor nog wel boos, maar zijn houding veranderde meteen en kwam niet langer meer dreigend over. Nou moe ging hij ook nog staan liegen! Lekkere vader had ze. Razor was niet van het liegenen hij deed altijd zijn uitsterste best om haar niet weer bang te maken, maar toen haar oog viel op de wonden van Kiba deed ze toch wat stappen achteruit.'Lekkere ben jij! Weet je dat lliegen slecHt is voor de vertrouwensband? Het was zijn eigen schuld ik ga niet staan liegen lily dan moet hij maar ergens anders heen gaan om zijn zakkie kwijt en niet bij zijn dochter!' Razor's stem zakte wat, maar zijn ogen bleven vurig nar kiba kijken, maar veranderde van blikwanneer hij naar lily keek. Dan waren ze niet hard en moordlustig,maar vriendelijk en zacht. hij wilde haar niet kwetsen, maar het was Kiba's eigen schuld geweest!

'Lekkere ben jij! Weet je dat lliegen slecHt is voor de vertrouwensband? Het was zijn eigen schuld ik ga niet staan liegen lily dan moet hij maar ergens anders heen gaan om zijn zakkie kwijt en niet bij zijn dochter!' Hij zuchtte geïrriteerd. "Het is toch waar? We hebben toch niet gevochten? Alleen gebekvecht." Hij keek weer even naar Lily. "Varkensgebraad met aardappelen en wortels oké? Dan kan ik dadelijk naar de markt gaan. Maar hij komt niet bij ons eten, ik heb geen zin in een hele avond geruzie." Kiba keek geïrriteerd naar Razor.

Lily luisterde naar wat Razor zei ze was blij dat hij zich nog heel erg had ingehouden ze was best trots op hem. Lily zuchtte ja haar vader had de waarheid duidelijk verdraait zoals hij wel vaker deed. Maar Kiba leek er niet mee te zitten. Hij stelde het eten voor en ze knikte maar bij zijn laatste woorden fronste ze haar wnkbrauwen en schudde ze haar hoofd. Ze ging langs Razor staan en nam zijn beet. "Nou als jullie beide een beetje bedaren gaat er niet de hele avond ruzie zijn." Zei ze rustig. Ze nam nu ook haar vaders hand en trok hem dichterbij. "Komaan schud elkaar de hand." Zei ze rustig ze keek hen alletwee aan. Ze voelde zich net omsingeld door een stelletje koppige kleuters.

"Nou als jullie beide een beetje bedaren gaat er niet de hele avond ruzie zijn." Zei ze rustig. Ze nam nu ook haar vaders hand en trok hem dichterbij. "Komaan schud elkaar de hand." Hij gromde en trok zijn hand weg. "nooit." Hij keerde haar de rug toe en kruiste zijn armen over elkaar. Razor zat hem al de hele tijd uit te dagen. Hij verdiende het niet.

Lily pakken zijn hand en ze draaide zich ook naar haar vader om terwijl ze zei dat als ze tot rust kwamen er geen verdere ruzie zou ontstaan vanavond. Als Kibahet hem gevraagd had zou Razor het nooit gedaan hebben, maar voor Lily ging hij door het vuur! Wel was Razor van plan om de hand van Kiba stuk te knijpen als ze elkaar de hand zouden schudden, maar dat pleziertje werd hem helaas niet gegunt. Kiba kruisde zijn armen en keerde haar de rug toe. Razor konhet niet laten en gromnde dreigend als een wolf. Hoe kon hij zijn dochter de rug toe keren had hij dan helemaal geen respect voor haar? 'Voor jouw wil ik het proberen Lily, maar deze... sorry ik krijg het mijn strot niet uit wat ik eigenlijk wilde zeggen!' zei Razor eerst vriendelijk, mar toen hij weer naar Kiba keek begon zijn bloedd weer te koken nog even en het had zijn hoogtepunt berijkt! de tekens op zijn handschoenen en op zijn handen zelf begonnen gevaarlijk rood op te gloeien en dat vertelde Razor een dinghij moest hier weg of er zouden ongelukken gebeuren! 'we kunnen dit ook op een andere manier uit dewereld helpen, het zij dan niet naar wat jouw bedoeling eigenlijk was Lily. we kunnen ook het bos ingaan en kijken we de meeste dood? Alleen op brute kracht en zonder onze gavens te gebruiken!' stelde Razor voor, want iemand doden zou vannacht toch gebeuren of hij het nu in een wedstrijd tegen Kiba deed of alleen!

'Voor jouw wil ik het proberen Lily, maar deze... sorry ik krijg het mijn strot niet uit wat ik eigenlijk wilde zeggen!' Kiba negeerde het. Hij moest zich inhouden. Maar misschien had die Razor wel gelijk, misschien was hij wel de lsechtste vader ooit, een schande voor alle vaders. Kiba verslapte een beetje en liet zijn hoofd wat hangen. 'we kunnen dit ook op een andere manier uit dewereld helpen, het zij dan niet naar wat jouw bedoeling eigenlijk was Lily. we kunnen ook het bos ingaan en kijken we de meeste dood? Alleen op brute kracht en zonder onze gavens te gebruiken!' Hij draaide zich om. "Ik ga niet mee, ik heb nog werk te doen." Mompelde hij met lichte droefheid in zijn stem. Hij kon zo niet meer verder. Kiba ging richting huis.