Recover!

Toen ze het huis van Eva en Ager verlieten gromde Ager even naar Razor, maar Will gaf er geen aan stoot van en liep verder. Hij hielt zich wel vaker uit de gesprekken die Hope en Razor voerde en genoot van hun gebekvecht. Toen ze eenmaal bij de veranda aan kwamen zatten zijn vader en moeder op de stoelen ervoor en hij zag Razor even het huis in verdwijnen om later met een klein stukje vlees weer naar buiten te komen. Hope had er wat op tegen hoe hij at en grijnsde breed van vrolijkheid. Razor was waarschijnlijk niet anders gewent dus ging hij er niet op in. Toen Hope hem vroeg wat hij nu ging doen nu Razor een lichaam voor zichzelf had keeken Will en Dregoe ook zeer geintreseerd naar Razor. Hoewel hun verbond van kracht bleef was het niet in Will op gekomen wat Razor verder allemaal van plan was met dit nieuwe leven? Maar Razor kwam met een bevredigend antwoord. 'Ik weet dat we in moeilijke tijden nu leven Pa, maar ik zou best een broertje of zusje willen hebben?' vroeg Will ineens. Misschien dat ze Razor als Broer voor Will wilde aannemen?

MIstake zat langs dregoe op de veranda toen Hope Razor en Will naar hen toe kwamen. Ze zag hoe Razor wat vlees uit hun koelkast ging halen ze zuchtte. Toen hij terug kwam zag ze dat Hope hem nog steeds niet mocht Will leek hun gebekvecht heel erg vermakelijk te vinden maar toen hij wat vroeg keek ze hem even geschrokken aan. Ze keek naar Dregoe en toen naar Razor. "Euh Will...Ik weet niet of..." Begon ze ze wist niet hoe ze hier moest aan beginnen. Maar ze wist ook wel dat Razor niet alleen kon blijven dan zou heel Doole op zijn kop staan en hij kende nog te weinig van het leven in deze tijd. Ze zuchtte. "Wel ik denk dat het veiliger is als Razor niet alleen gaat wonen hij kent desnoods niet echt veel van deze tijd. Als Dregoe het ook goed vind kunnen we mischien wel op hem letten ik denk een beetje autoriteit zijn gedrag geen kwaad zou doen." Zei ze waarschuwend ze keek even vragend naar Dregoe ze wist dat Razor niet de gemakkelijkste was. Maar het zou beter voor de groep en heel Doole zijn als Razor een gezin had een beetje warmte zou hem goed doen?

Nadat Will, Hope en Razor vertrokken waren om wat spullen te gaan halen voor Eva zodat ze een lichaam voor Razor kon maken. Niet veel later daarna kwamen Hope en Will terug en aten wat waarna ze allemaal gingen slapen. De volgende dag gingen ze weer terug omdat de 12 uur bijna voorbij waren. Het duurde nog een paar uur voor ze weer terug kwamen en Razor meteen hun koelkast in dook. Natuurlijk had hij nog geen onderkomen en had hij waarschijnlijk honger en grijnsde breeduit toen Hope daar commentaar op gaf. Maar toen hij Will's vraag hoorde keek hij toch even naar zijn zoon en later naar Mistake. Doole zou beter af zijn als Razor hier bleef dat was zeker en hij knikte op de woorden van Mistake, want het huisje voor will en Hope was immer af en er hoefte alleen nog maarmeubels in. 'Razor zou zo lang jouw kamer kunnen gebruiken, Jullie trekken toch binnen kort in jullie eigen woning.' zei Dregoe en kneep Mistake even in haar hand, want hij wist dat zij ook wist dat Razor een hele klauf zou worden om weerde juiste opvoeding te geven?

Razor was zo druk bezig Hope kwaad toe te spreken dat hij pas stil werd en om keek toen hij de ouders van Will hoorde praten, dus Will wilde een broertje of zusje? Maar zijn ouders wilde Razor ook hier houden daar had hij alle begrip voor en Razor wilde ook niet weg gaan. Toen Dregoe hem de kamer van Will aanbood keek Razor even verrast, maar knikte toen begripvol. 'Ik ken ze wereld van deze tijdwel een beetje maarniet veel. Het zou een eer zijn hier bij u te mogen blijven.' zei Razor en hij zag dat Hope met kwaad aan keek, maar hij had zo ook zijn goede en vriendelijke momenten, niet dat hij daar altijd zin in had.

Hope luisterde niet naar Razors opmerkingen en ze keek Will geschokt aan toen hij wat zij over een broertje of een zusje. Hope verstijfde helemaal en ze hielt de stoel stevig vast. Tot haar grote angst en verbazing stemde Wills ouders in met het idee van Will om Razor te adopteren Hope keek emotieloos voor zich uit en kneep Wills hand bijna helemaal fijn van frustratie Hope was nog steeds niet helemaal de oude en mischien zou ze dat wel nooit meer kunnen worden. Ze stond recht nadat ze Razor een vuile blik had toegeworpen ze keek ook even verontwaardigd naar Dregoe en vertrok toen ze wilde Razor nu niet in haar directe aanwezigheid hebben en ze was kwaad op Will omdat hij zoiets had voorgesteld nu zat ze nog steeds vast aan Razor! Hope gromde en overal waar ze liep daverde de grond een beetje ze liep naar hun huis en ging daar op de grond liggen.

Mistake knikte bij wat Dregoe zei en ze was ook blij met Razors reactie ze zag echter ook dat Hope het er helemaal niet mee eens was ze zag hoe hard ze in wills hand kneep die werd helemaal blauw en ze wist bijna zeker dat ze iets hoorde knappen. Hope ging weg en ze keek haar beide zoons aan. "Laat me zo meteen even naar je hand kijken Will dat klonk niet zo goed." ZEi ze rustig. Nu richtte ze haar aandacht op haar nieuwe zoon. "Razor? Ga zo meteen nog maar wat rusten het waren zware dagen voor je jongen." Zei ze rustig. "Morgen zullen we een paar afspraken maken over dingen die je wel mag en dingen die absoluut verboden zijn." Zei ze nu wat strenger. Haar moeder gevoelens speelde een beetje parten en ze ging naar binnen waar ze een verbanddoos haalde en Wills hand begon te verzorgen hij was wat gekneusd Mistake keek Will streng aan. "Doet ze je vaker pijn Will?" Vroeg ze streng. nadat zijn hand verzorgd was gaf ze hem een kus op zijn voorhoofd en draaide zich even twijfelend naar Razor toe en drukte ook een liefkozende kus op zijn kruin.

Dat Hope het niet zag zitten daar waren Will en Razor al achter, maar ze zaten zowiezo nog steeds aan hem vast vanwegen het verbond dat Will's leven samen met die van Razor verbond. Dat nu wat afgezwakt was doordat Razor nu zelf een lichaam voor zichzelf had en dus niet langer meer gedood kon worden als Will gedood werd. Doordat Razor nu ook geengeboren Shape shifter was konden ze hem ook niet langer meer op de normale manieren doden zoals iedere andere shifter nog wel zouden sterven. Razor was met demonische krachten tot leven gewekt en kon alleen nog gedood worden door een steek in zijn hart en dat zijn hoofd verwijdert zou worden, waarna zijn lichaam verbrand moest worden, want anders zou zijn lichaam zichzelf repareren doordat hij nog steeds Rinsing sun als gaven had. Razor knikte bij de woorden van zijn nieuwe moeder die hij tenminste als ze het toe liet in zijn armen kon sluiten. Hope was kwaad en Will grimaste toen ze in zijn hand kneep. Ze vertrok en Mistake vroeg aan Will of ze hem wel vaker pijn deed. Razor luisterde niet verder naar wat ze bespraken en voelde zich moe worden. Het was zoals Eva al had gezegd dat hij het rustig aan moest doen. Razor plukte eerst nog een kleine snack uit de koelkast voor hij naar Will's slaapkamer toe liep die nu dus van hem was. Razor grijnsde breed uit en genoot even van de aan blik van de kamer. Het was niet groot, maar er stond tenminste een normaal bed in. Razor ging zitten en voelde hoe zacht het matsras was. nog voor zijn hoofd het kussen raakte sliep hij al en Razor droomde voor het eerst zins jaren weer heerlijke dromen die hij gemist had.

Hope zag het kennelijk niet zitten en kneep zijn hand fijn, will grimaste en voelde wat knappen. Pa en ma vonden het een goed idee om Razor te adopteren en dan kreeg hij zijn oude slaapkamer. Hope vertrok boos en hij wilde haar achterna gaan maar zijn moeder wilde weten of Hope hem wel vaker pijn deed. 'Nee dit is de eerste keer, maar ik snap niet waarom ze zo doet, want Razor is nog steeds verbonden met mij ook nu hij zijn eigen lichaam heeft?' zei Will en voeldehoe zijn botten langzaam weer op hunplek zakteen sprongen. Het liefste was hij meteen naar Hopebtoe gegaan, maar hij moest even blijvven zittn.

Razor stond op en was duidelijk moe Mistake keek hem nog even na en richtte haar aandacht toen op haar zoon. "Je weet dat ik Hope niet mag maaar ik denk wel dat ik het begrijp. Het gaat mischien wat beter met haar maar ze is nog niet de oude Will. Hope heeft het gewoon nog moeilijk soms en je weet dat zij en Razor ook niet echt bepaald aardig tegen elkaar zijn. Hope vind hem een bedreiging en ze voelt zich denk ik nu een beetje veraden door jouw Will omdat jij degene was die het voorstelde." Zei ze terwijl ze in zijn ogen keek en hem een kus op zijn voorhoofd gaf en weer naar binnen liep naar haar eigen kamer.

'Dat snap ik ma, maar we kunnen hem niet zomaar Doole in sturen Hope weet wat hij doet met de Bloodhunters niet dat ik het erg vind, maar als we niet ooppassen kan hij weleens in hun handen vallen?' zei Wil en keek van zijn moedr weg voor ze opstond en naar de slaapkamer toe liep waar zij en pa sliepen. Will was ook moe en stond op en groeten ter afscheid zijn vader en liep naar het huisje van hem en Hope. Toen Will de deur open maakte hoorde hij een zucht, maar Will wilde haar nu even niet storen ze zou toch alleemaar boos reageren. Will verandere in zijn shape vorm en ging aan de andere kant van de kamer liggen. Opgerold en wel legde hij zijn op op zijn voorpoten en viel in slaap, maar halverwegen de nacht voelde hij iets naar hem toe komen en zich tegen hem aannestlen. Will glimlachte slaperig, maar sliep verder.

Dregoe zag alles gebeuren net als de rest, maar ook hij begreep Hope die altijd inde clins lag met Razor die het vaak nog express op zocht ook nog eens. Mistake verzorgde de hand van Will die later achter Hope aan ging, maar hij hoorde geen geruzie dus hij liet hen ook maar met rust. Dregoe sloot de deur achter zichen zuchten vermoeid. Wat waren tieners toch soms zo kibbelig? Hij schudden zijn hoofd en glimlachte flauwtjes bij de gedachten dat zijn vader dat vaak genoeg geschreeuwd had als een van zijn broers of hijzelf weer wat uitgevreten hadden. Dregoe liep naar hun slaapkamer en zaag dat Mistake al op bed lag. Hij ontdeed zich van zijn hemt en kroop bij haar inbed. Voorzichtig gleden zijn handen over haar heen en Dregoe sprak lieve woordjes in haar oor voor hij haar kuste.

Ze hoorde Will na een tijd binnenkomen en ze zuchtte alleen maar geïrriteerd. Ze hoorde hem zich neerleggen en na een uurtje keek ze over haar schouder naar hem. Ze zag hem in zijn wolvenvorm liggen ze zuchtte en voelde spijt over hoe ze zich gedragen had langzaam kroop ze naar hem toe en nestelde ze zich tegen zijn zachte pels aan. "Het spijt me" Fluisterde ze zacht terwijl ze door zijn pelsstreelde ze wist wel dat hij sliep maar het voelde beter nu om sorry tegen hem te zeggen. Ze wilde niet boos op hem zijn ze wilde hem geen pijn doen maar soms kon ze er niets aan doen ze wilde zo graag weer normaal zijn maar ze wist niet of ze dat kon en met Razor die haar steeds op stang jaagde ging het ook niet echt helpen...