Recover!

Vreemd genoeg vond Razor het eigenlijk wel leukdatHope eens opder flikker kreeg van iemand anders, maar Will sprong tussen en maakten er een gebaaar dat beide moesten stoppen.Razor grijnsde kort naar Lily de naar he tegen he terug griijnsde maar nawat Hope gezegd had renden ze weg. Razor waas graag achter haar aan gegaan, maar ze oesten eerst naar Reaboyde. Een nummer dat ze ooit gehoort had tijdens zijn leven voor hij een geest werd.Razor gromde enkel en liep inde richting van Eva's huis. Daar bleef hij stil staanom op Will en Hope te wachten.

Na dat ze alles gezegd was keek ze de stel aan en liep toen weg, 'Ager ik heb je hulp nodig.' Zei ze zacht en keek naar haar wolf, hij knikte en samen liepen ze hun huis binnen en Eva liep meteen naar haar verzameling van botten, ze had eerst het skelet nodig voordat ze met andere dingen begon. Ager maakte een tafel helemaal leeg die in het midden stond, hij was lang genoeg voor een lichaam van een jongen. Toen de tafel leeg was bego nze de botten goed leggen en sprak steeds ee nspreuk uit zodat de botten aan elkaar vastgroeide. Haar rode boek zweefde nog steeds voor haar en toen ze klaar was met het skelet stak ze allemaal verschillende kaarsen aan en gign naar haar spiegel,Hoewel het er uit zag als een spiegel was het een poort naar de hell zodat ze contact kon maken 'Dit word me meestenwerk pap.' zei ze zachtjes en liep toen terug naar de tafel waar Ager al een mandje had neergezet met de spullen die ze nodig zal hebben, Eva Tekende tekens rond de tafel en op tafel 'Spirits of life, I call on you to stand beside me and help me in creating a life' Zei ze en mete nvoelde ze geesten aanwezig, Eva legde haar hand op een van de tekens en voor haar ogen zag ze hoe de skelet werd op gevuld met alles wat er in meot zitten, toen de rug was opgevuld en je van bovenkant alle organen zag hoorde ze Will kloppen en liep naar haar deur en pakte de hart van hem dankbaar aan en sloot toen de deur voor zijn neus, hij mocht nog niet naar binnen. Razor daar in tegen kon wel gewoon naar binnen zweven en de andere geesten niet. Voorzichtig legde ze de kloppende hart op zijn plek en zette haar hand weer op diezelfde teken, meteen werd haar kracht ontnomen en de lichaam begon te werken, Alles groeide dicht zodat je alleenam aar een lichaam zag van een dood gewone jongen. Dit was ee nzware taak en ze meost nog veel doen en 3 kwart van haar kracht was al op voor de lichaam en ze moest nog heleboel dingen doen. Ze opende de mond van de lichaam en pakte een mes, sneed in haar pols en keek toe hoe de bloed in de mond druppelde, zometeen had ze het bloed van Will nodig omdat Razor een tijd in zijn lichaam was geweest. Toen Eva het genoeg vond liet ze het bloed stoppen en deed ee ndoek rond haar pols. Ager kwam binnen en ze wenkte naar hem 'Ik heb jou haren nodig voor zijn shape shifter.' Zei ze rustig en een beetje met een schore stem en daar schrok haar wolf van, hij vroeg of het wel emt haar ging en ze knikte, pakte een schaar en knipte wat haren er af en legde die op de borst van een jongen. 'Spirit of shape shifters, let this boy if there is a spirit in a shape shifter. They take the hairs of a wolf.' Ze voelde meteen de aanwezigheid van die geest en Ager duwde een stoel in haar richting zodat ze rustig kon zitten 'Ager haal Razor, Will en Hope.' Ze keek naar haar wolf die verdween en keek nar de lichaam die rustig ademde, ze had nog een plukje haar nodig, ogen en daarna kwam het lastigste, zijn geest er in stoppen.

Razor was al in de richting van Eva's huis gelopen toen Ager aan kwam gelopen en gebaarde dat ze mee moesten komen. Razor had geen enkele moeite met het huisje te betreden en zag een lichaam rustig ademend op tafel liggen. Vet! Dacht Razor vrolijk en nam plaatst naast de deur zodat Will en Hope hem niet in hunmidden zou hebben staan. Er miste alleen nog de ogen en het haar, maar daar zou Razor zelf voor moeten zorgen. Hij wachten af en bleef rustig staan toen hij zag dat Hope hem weer voor even echt maakte. Hij voelde en rook allesweer dus als ze zijn ogen uit de kassen zouden halen moest dat vast ook pijn doen? Razor bleef er erg nuchter onder, maar grimaste wel toen zijn ogen verwijderd werden. Zijn ademhaling werd er wat sneller door, maar hij gaf verder geen krimp. Ook voelde Razor dat iemand wat haar van hem af knipte, maar toen werd alles weer doods, alleen was Razor voor nu even blind!

Hope kwam met Will mee binnen en keek Razor aan ze raakte hem aan zodat hij even echt werd. Hope keek hem aan hij had weer die grijns op zijn kop. Ze zuchtte en legde haar handen op zijn schouders. "Dit kan even pijn doen." Zei ze ze zei het niet met een vrolijke stem eerder een beetje triestig. Ze mocht hem dan niet echt maar soms kon hij aardig zijn en ze deed sowieso niet graag mensen pijn. Ze keek hem in zijn ogen en liet een drakenklauw tevoorschijn komen ze haalde zijn oogbollen er voorzichtig uit en gaf ze aan Eva. Ook knipte ze met haar klauwen een pluk haar weg en gaf deze ook aan Eva hij bleef maar grijnzen maar ze wist dat hij pijn moest hebben ze gef hem een zachte zoen op zijn wang zonder er echt bij na te denken. Ze bleef zijn hand vasthouden en hem aankijken het was heel raar hem te zien zonder ogen.

Will volgde Razor en Hope het huisje van Eva binnen en zag hoe Hope Razor van zijn ogen ontdeed, nadat ze hem echt had gemaakt en Will voelde zich misselijk worden door er alleen al naar te kijken, maar Razor gaf geen krimp en dat vond Will nogal heel wat, maar hij wist dat Razor vaana pijn genoot of het nu van iemand anders was of de pijn die hijzelf leed! Will merkte op dat Eva naar hem toe kwam en hij keek haar vragend aaan. ze hielt een mes en een schaaltje vast en zei dat ze zijn Bloed nodig had. Will knikte begrijpend en hielt gewillig zijn arm naar haar op. Als dit alles voorbij was kon Will zichzelf weer helen dus maakte het hem vrij weinig uit tenzij het hel veel bloed zou zijn dat Will afmoest staan natuurlijk? Eva sneed hem in zijn pols en Will kreunde even zachtjes.Het deed toch pijn, maar het bloed vloeide naar buiten en werd opgevangen in het schaaltje. Toen ze het genoeg vond legde Will even zijn hand op de wond en heelde het meteen weer. Hij voelde zich even lichtjes in zijn hoofd worden, maar Will kon blijven staan en legde een arm om Hope heen. Ze hadden het beide met Razor te doen, Maar het zou het waard zijn toch?

Ze keek toe hoe Hope de ogen en zijn haar verwijderde, Eva stopte meteen de ogen op hun plek i nde lichaam en de haar deed ze in een speciaal middel zodat als het op zijn hoofd zat meteen kon groeien, met een mes en een schaaltje liep ze naar Will en zei dat ze zijn bloed nodig had, hij knikte en ze sneed in zijn pols en keek naar het bloed, ze knitke toe nze genoeg had en goot alles in de lichaam die steeds meer kleur kreeg. Toen keek ze naar Will en Hope 'Ik wil nu even alleen met Razor zijn.' Zei ze rustig en Ager deed de deur dicht en ze liet Razor zitten 'Razor, ik ben geen engel want dit is de werk van engelen en in het boek staat dat ee ngeest 12 uur nodig heeft om alles in de lichaam onder controle krijgen maar mijn magie is anders dus zou het ook langer duren, ook zal ik je dagen in de oog moeten houden of je lichaam goed werkt...En je Shape shifter is ee nWeerwolf maar het kan zijn dat het anders voelt omdat ik de vacht van Ager heb gebruikt en hij is een wolven demon.' Haar stem was schoor en ze voelde zich dood moe maar hiedl zich stevig op haar benen. Ager gaf haar en zakje met allemaal symbolen. 'Je moet je hand in dit zakje steken en dan iets pakken waar je je naar toe voelt aangetrokken.' Ze liet zijn hand in het zak steken, het was betoverd zodat de geesten het ook konden pakken.

Blind misschien, maar horen deed hij nog wel en kreeg van alles mee en voelde de kus van Hope op zijn wang. Even voelde hij de pijnniet meer toen ze dat deed en toen zij en Will weg moesten gaan verdween de pijn totaal. Eva iep naar hem toe en sprak over dat het eigenlijk engelenwerk was om dit verder te doen en dat het misschien langer zou duren tot hij de controlle over het lichaam had. Razor knikte begrijpenden taste naar het zakje waar hij tegen aanbotste voor hij hem erin stak. De symbolen voelde allemaal vreemd aan en hij stopte bij een soort pentagram waar allerlij runnen omheen stonden. Zijn gelaat glimlachte flauwtjes en Razor trok het symbool eruit. Dit Symbool begon zelfs op te gloeien, maar Razor kon het niet zien. Hij wachten even tot Eva verder zou gaan.

Ze keek naar de pentagram die begon te gloeien en knikte en pakte het uit zijn hand en legde die op de lichaam en zei een spreuk op en ze keek naar Razor, ze hielp hem om bij de lichaam te staan en keek in zijn lege oogkassen. Plotseling pakte ze hem bij zijn keel en duwde zijn geest in de lichaam, het ging moeilijk maar uiteindelijk lukte het. 'Razor, je krijgt zo wat kracht van mij, gebruik die goed.' Zei ze rustig en legde haar hand op de pentagram en de haar kracht vloeide weg, de spreuk voor de deur zodat Hope en Will niet inkonden verdween en Ze ging weer zitten en bleef naar de lichaam kijken.

Eva nam het pentagram aan en begeleiden hem naar de tafel waar het lichaam op lag. plotseling greep ze hem bij zijn keel en Razor voelde zich even hulpeloos, maar als Snel duwde ze hem in het lichaam wat helemaal niet zo fijn aan voelde. Hier zat hij dan opgesloten in en vreemd lichaam. Maar toen hij hoorde dat ze hem wat van haar eigen kracht zou geven en hij het goed moest gebruiken vloeide dat al snel door hem heen. Meteen ging Razor aan het werk, maar het ging niet zo als toen bij Will. De pijn branden nuheviger dan eerst en Razor liet zich niet klein krijgen enzetten door! Langzaam aan begon het lichaam te bewegen en zijn ogen waren de eerste die open en dicht gingen. Razor grijnsde en ook zijn gezicht vertrok in diezelfde grijns. Razor voelde hoe hij samen smolt met het lichaam, maar het ging langzaam en pijnlijk. Razor lag daar urenen uren tot de 12 uur bijna om waren. Razor zetten druk op zijn armen en kwam omhoog. Dit was best gaaf, maar hij begon honger te krijgen en dat geluid rommelde door het huisje. Razor zag dat zijn lichaam poedel nakende was en grijnsde tevreden met hoe Eva hem bewerkt had. Het zag er goed en gespiert uit. Het laken dat er later over heen gelegd was voor zijn edele delen schoof iets of wat weg, maar Razor greep het en hielt het tegen. Het lichaam voelde goed en sterk aan. Razor keek naar Eva en Ager die hem nog steeds niet vertrouwde. 'En tot hoe verre gaat het goed?' vroeg Razor gladjes.

Hope en Will hadden lang gewacht en zelfs even naar huis gegaan om te slapen en te eten. 12 uur waren verstreken en Hop welde weten hoe het nu met hem ging weten of het gelukt was weten of hij nog leefde! Ze haatte hem dan wel het meeste van de tijd maar ze zou hem toch erg gaan missen als hij dood zou zijn! Hope liep met Will naar Eva's huis en klopte op de deur. "Eva mogen we binnenkomen?" Vroeg ze ze had een poncho aan om warm te blijven en ze hield Wills hand vast ze was echt bang dat hij dood was!



(Oe ideetje kan Razor mischien zo doen alsof hij dood is en als Hope dan naar hem toe gaat en zo van alles zegt en begint te huilen hij rechtspringt. Dan word ze pas echt boos )

Na dat ze vertrokken waren had het best langgeduurrt, maar na een tijdje kwaamen ze weer bij hetuis van Eva en Hope klopte aan. Ze vroeg of ze naar binnen konden. Hoop borrelde in hem op want Will voelde zich beter dan hij in jaren was geweest. Razor kon geen contalt meer met Will maken en dat was hopelijk toch een goed teken? Ze wachten tot de deur open ging. Razor lag plat op tafel met zijn ogen gesloten. Will vond het best vreemd om zij gelaat dubbel te zien, want hij leek nog vrij veel op Will alleen waren de haren zwart en zijn ogenmogelijk rood, tenminste als Razor nog leefde?

Ze was blijkbaar n slaap gevallen met haar hand nog steeds op de pentagram en werd wakker door een rommel geluid die door haar huisje ging, ze keek op en zag dat Razor het al door had, ze glimlachte en knikte naar Ager die in de keuken verdween en daarna terug kwam met een zak met vloeistof, ze keek naar Razor 'En tot hoe verre gaat het goed?' Ze keek naar Razor en gaf het vloeistof '' Tot ik er mee tevreden ben en het kan zo zijn dat soms het contact weg valt..'' Ze duwde Razor terug naar het lig houding en keek hem streng aan ''Jij moet rustig aan doen ja, na dit vloeistof meot je nog blijven liggen begrepen.'' Ze goot het vloeistof naar binnen en hoorde hoe Hope klopte en Vroeg of ze naar binnen mochten. '' Ja hoor, ik ben hier klaar.'' De deur was niet vergrendeld dus ze konden makkelijk naar binnen komen. Zelf liep ze naar de kamer waar ze zelf een middeltje in nam, ze was er aan verslaafd geraakt en meteen voelde ze kracht door haar lichaam stromen...

-srr verkeerde acc-

Ze zei dat ze teverden was,maar dat het contact soms nog weg kon vallen. Tot nu toe had Razor er geen problemen mee, maar hij deed toch wat ze zei en liet zich weer neer leggen en kreeg een of ander vloeistof toe gedient dat rust nodig had. Jammer, want hij wilde zijn nieuwe lichaam graag even uittesten, maar Razor bleef liggen en liet het vloeistof zijn werk doen. hope en Will stonden al weer voor de deur en Razor grijnsde even gemeen, maar liet zijn gezicht al snel weer in een pokerface zakken en deed net alsof hij sliep. Hope zou wat gaan meemaken!

Hope kwam naar binnen en zag Razor roerloos op de tafel liggen ze hoorde geen hartslag en ze dacht dat hij dood was ze verstijfde even en ging toen dichterbij ze streelde liefkozend door zijn zwarte haar en er viel een traan uit haar oog. "Ow Razor...Ik heb vaak gezegd dat ik je weg wilde en dat ik je haatte maar ik wilde je niet dood!" Huilde ze ze gaf hem een kus op zijn voorhoofd en bleef een 10 tal centimeter boven zijn hoofd hangen ze keek hem aan en ze snikte. "Ik...ik ga je missen lieve Razor ik heb het mischien nooit toegegeven maar ik was echt dol op je met je stoute maniertjes." Bekende ze natuurlijk hield ze meer van will maar ze kon niet ontkennen dat Razor toch een klein deel van haar hart had ingepalmd.

Razor hoorde Hope dichterbij komen en hielt zijn gezicht in de plooi. Toen hij haar hoorde praten moest hij bijna grijnzen, maar Razor hielt zich nog net op tijd in en bedacht een plannetje. Hij zou nog even zo blijven liggen en haar dan eens flink laten schrikken. Ze mocht hem dus en daar was Razor toch blij om dat hij haar iets of wat van Will had weten te winnen! Toen hij haar adem vlak boven zijn gezicht voelde kon hij het niet laten en pakte haar snel beet en begon haar te zoenen. Hij moest helaas blijven liggen dus een klap in zijn gezicht was dus dan ook niet te ontwijken. maar het voelde zo goed! Razor grijnsde breed toen hij haar los liet. 'Lief van je dat je me zou missen hope, maar zo snel ben ik niet klein te krijgen!' zei Razor grijnsend en hij keek haar aan. Will trok Hope net op tijd weg voor ze hem meer aan kon doen dan een ferme klap in zijn gezicht, maar razor kon alleen maar vrolijk zijn op haar reactie. Het vloeistof gleed langzaam door hem heen en daar ergerde hij zich wel wat aan, maar moest nog blijven liggen. Razor wist ook niet hoe lang dat vloeistof nodig had om goed op zijn plaatst te zitten? 'Wel wel goed om weer te kunnen voelen je weet niet hoe dat is net alsof je weer geboren word!' zei Razor en zijn grijns werd een vrolijke glimlach.

Hope waas echt verdrietig maar toen plots pakte hij haar beet en begon haar te zoenen ze was zowel geschrokken als kwaad en ze gaf hem dan ook een ferme klap op zijn gezicht toen hij haar eindelijk losliet. Hope keek hem woedend aan. Hoe durf je me zo te laten schrikken klier die je bent! Riep ze kwaad ze wilde hem nog een klap verkopen maar Will hield haar tegen en trok haar tegen zih aan ze bleef woedend naar Razor kijken en toen hij zijn laatste zin zei gtijnsde ze."Voelen kan ook niet prettig zijn Razorthje dat betekend ook dat ik je nu lekker bond en blauw kan slaan zonder dat Will er last van heeft zei ze met een grijns." Ze keek hem nog steeds wat kwaad aan. "En als je me nog één keer zoent scheur ik je lippen eraf en voer ze aan ager." Zei ze met een duivelse grimas. Oké ze was blij dat hij nog leefde en hij kon nog steeds goed zoenen maar dat ging ze hem echt niet vertellen ze had nu al spijt van haar eerlijkheid van net!

Will liep achter Hope aan de kamer binnen waar Eva bezig was geweest het lichaam van razor compleet te maken. Hij leek dood te zijn, maar na wat Hope gezegd had greep hij haar vast en begon haar te zoenen. Will zag er de humor er wel van in, maar trok hope toch bij hem weg nadat ze hem een ferme tik had gekocht en trok haar tegen zich aan. raasde nog even tegen Razor uit die blij was weer te kunnen voelen. 'kan zijn Razor, maar Hope is van mij onthoud dat aub wil je!' zei Will streng en hij was blij dat Razor nog leefde. Nee hij zag er niet slecht uit, maar Eva zou vast nog iets moeten doen voor hij het lichaam zijn lichaam beter kon bewegen... Will voelde Hope's woede, maar ze was ook blij dat hij nog in leven was. 'Eva hoe lang duurt het nog?' vroeg Will en hij wist niet of ze het Razor vetreld had hoe lang hij nog moest blijven liggen?

Blijkbaar deed Razor als of hij dood was want Hope dacht zo en Eva ging bij de deur staan en toen Razor Hope beet pakte en begon te zoenen hield ze zich in om niet te gaan lachen. Toen Hope hem een klap verkocht en Will haar net optijd weg trok voor de 2e kwam Eva in beweging en ging naar Hope toe. "Voelen kan ook niet prettig zijn Razorthje dat betekend ook dat ik je nu lekker bond en blauw kan slaan zonder dat Will er last van heeft zei ze met een grijns." Eva keek Hope dodelijk aan 'Hope, dit lichaam is me meesterwerk en ik zou graag willen dat je hem neit te erg beschadigt want anders laat ik je ziel martelen en stuur ik het rechtstreeks naar de hell.' HAar stem was kil en ze kek naar Will die vroeg of het nog lang duurde. 'het ligt aan jou, hoe snel jij voor hem kleren kan halen hoe sneller hij uit mijn huis kan verdwijnen.' Ze ging naar Razor toe en keek naar Will.

Hope was niet echt bang van Eva en ze grijnsde een beetje. "Ik denk dat ik al eens in de hel heb gezeten en geestelijk gemarteld ben us dat heb ik er wel voor over." Zei ze met een grijns. Ze zuchtte even. "Oké ik zal me proberen in te houden maar als hij me dat nog eens flikt kan ik niet beloven dat hij er heelhuids uitkomt." Zei ze met een duivelse grijns ze keek even naar Razor en toen Eva zei dat hij blood was zag ze dat hij enkel een deken over zijn edele delen had liggen Hope werd meteen knalrood en probeerde naar iets anders te kijken.

Will hoorde wat Eva en Hope tegen elkaar zeiden en grijnsde even breed. Daarna vertrok hij om wat klederen voor Razor te gaan halen en nam een rode broek een spier wite bloes en een rode lange jas mee. Die legde hij op een stoel en zag datHope rood werd en de andere kant op probeerde te kijken. Razor stond op en toen ze nog vreemder ging doen kon Will het niet laten zacht te lachen en dook weg toen ze naar hem uithaalde. Hope was anders nooit zo, maar het was best grappig!

Razor hoorde het gesprek tussen Eva en Hope. Hij kon het niet na laten om te grijnzen. Toen will vroeg hoe lang het duurde zei Eva dat als hij kleren voor hem had hij weg kon uit haar huis. Will vertrok en Razor keek even naar Hope en zag hoe ze bloosend de anderekant op probeerde te kijken. Een plagende grijns speelde op zijn lippen en Razor zagWill weer binnen komen met kleren die hij op een stoel legde. Razor kwam rustigaan omhoog en liet express de deken vallen. Hope zou zich nu vast helemaal geen raad meer weten waar te kijken voor Razor eerst zijn broekaan trok. Hij kon het niet laten en lachte even plagend. Hij had haar altijd weer tuk en joegHope verschillende keren op de kast, maar ze wist hem ook steeds met goede argumenten te raken. Nadat hij zich aan gekleed had en zich naar de andere omdraaide voelde hij zich flauw worden en een melig gevoel in zijn maag vertelde hem al genoeg. hij moest eerst wat eten anders ging zijn lichaam misschien wel tegen werken? Het grommen van zijn maag rommelde opnieuw door het huis, maar Razor voelde nu even niet de behoefte om Hope op stang te jagen.

Razor stond recht en hij grijnsde plagend naar haar ze zag nu alles en ze werd vuurrood. Toen hij zijn broek aan had kalmeerde ze en ging bij Will staan en keek Razor aan met een grijns. "Hmmm ik had het wel kunnen denken dat je zo een grote mond hebt omdat je daar beneden wat tekort schiet." Zei ze met een duivelse grijns. Ze hield Will vast en gaf hem een zoen op zijn wang. "Blijkbaar is het dus niet alleen jullie haar en ogen die van elkaar verschillen ook de lengte van bepaalde delen is anders." Zei ze met een grijns terwijl ze speels naar Will keek en spottend naar Razor. "Met dat ding ga je niet ver komen Razortje." Zei ze met een knipoog toen hoorde ze zijn maag rommelen en ze keek naar Will. "Zullen we meneer tiny maar wat eten geven voor ales nog kleiner word?" Vroeg ze met een grijns terwijl ze al heupwiegend het huis uitliep Razor zou dat soort grapjes nog vaak mogen horen na zijn grap van net.

Ze lette niet meer op Hope en wreef pijnlijk over haar slaap en sloot haar ogen, Ze had barstend koppijn en ze stond niet stevig op haar benen. Ze schudde nog is haar hoofd en keek naar Razor die blijkbaar niet lekker voelde en daar hoorde ze zijn maag weer knorren, ze grinnikte en keek hem aan 'Niet te snel Eten Razor en als je je niet lekker voelt kom dan aub hier heen.' Ze keek hem en toen weer naar Hope die flauwe grapjes maakte, Ze schudde nog is haar hoofd en Ager liet iederen uit haar huis gaan en gromde boos naar Ager, Hij kon het niet hebben dat deze jonge zo nodig al het energie moest gebruiken van zijn baasje.

Goed hij mocht dan wat kleiner zijn dan toen hij leefde, maar Razor wist zich prima te vermaken met de flauwe grappen van Hope. Ze mocht dan zo doen, maar ze was toch knal rood geweest! Razor keek even naar Eva toen ze zei dat hij niet te snelmoest eten en als hij zich niet prettig voelde weer terug moest komen. Razor knikte en liep achter Hopeen will aan naar buiten. Daar gaf hij Hope even een tik op haar achterhoofd en grijnsde breed. Ze mocht wat, maar Lily was een betere prooi dan Hope die had hem immers zelf ook meegezoent in de boomgaard! 'Spreek niet te snel Hopje wie weet wat dat ding allemaal nog kan?' zei Razor plagend en zocht in de koelkast naar wat vlees toen ze eenmaal in will's ouderlijk huis waren. Goed hij mocht nog niet te veel eten dus nam hij maar een klein stukje van het vlees en begon het op te eten. zijn maag werd weer rustig en het flauwe gevoel trok weg.

(Ben voorlopig weer even niet on line, maar probeer zo snel mogelijk weer erug te zijn)

Ze voelde een tik op haar achterhoofd en ze zag Razor grijnzend naar haar kijken. Ze keek hem zuur aan. Toen hij wat zei grijnsde ze en ging ze tegen hem staan. "Hmmm ik verwacht er niet veel van en beter dan Will zal je toch nooit worden." Zei ze met een grijns terwijl ze hem een klopje op zijn kaak gaf. Ze liepen naar binnen en ze begroette Dregoe en Mistake die op de veranda zaten ze zag hoe Razor wat begon te eten zijn tafelmanieeren waren niet echt goed. "Boer..." Zei ze droogjes mert een afkeurende blik op hem gericht. Ze ging op Wills schoot zitten en gaf hem een zoen op zijn wang. "En wat ga je nu doen met je nieuwe lijf? Behalve mij irriteren dan?" Vroeg ze kort.