It is nice to see you Miley.....

Nog steeds niet helder in zijn hoofd rende de duistere kant van Cassel in zijn katten vorm door de bossen, hij moest een flink stuk rennen van af waar hij vandaan kwam. Nu had cassel 2 medailonnen om zijn nek hangen de ene van zijn lieverd en de andere van haar duistere zusje. De goede kant van Cassel hield van Melody en zijn slechte kant hield van Miley maar nu was hij niet naar Miley aan het rennen om met haar te genieten, nee nu was hij op een missie die zijn dochter hem opgedragen had, natuurlijk was er niet mee eens maar toen ze zijn geld of beter gezegd het ding liet zien waar hij mee werd betaald was hij er meteen mee ingestemd. En een Sharpe gaat noit aan de kant voor een missie hoe zwaar het ook was. Na een lange tijd te rennen kwam Cassel eindelijk bij Old castle waar hij naar binnen liep in zijn katten vorm op zoek naar zijn lieve demoontje.

Miley leefde als een kluizenaar. Ze wilde niemand om zich heen, echt niemand. Soms ging ze nog naar het dorp ja om vernieling te zaaien en vermaak te zoeken maar vaak bleef ze op de meest afgelegen plekken rondhangen. Miley had nooit koud, haar huid kon tegen de winter vandaar ook dat Miley verkoos op zich schaars te kleden alleen de belangrijkste delen te verhullen met zwarte zijde en natuurlijk meer dan voldoende sieraden. Miley was dol op sieraden, grote edelstenen en meer. Ze voelde iets een vreemde aanwezigheid, een snufje van haar eigen duisterheid; haar medaillon. Was dat Alina? Dat moest wel zij had haar medaillon, wat deed haar dochter hier? Miley hield zich in de schaduwen, zag een maar al te bekende witte kat met medaillonnen om zijn nek, ook haar medaillon! Hoe kwam die rat van een cassel aan haar medaillon?! Miley kneep haar ogen dicht en ging dichterbij landde voor de witte kat en keek hem met een sereen gezicht aan. "Waaraan heb ik de eer van dit bezoek te danken?" Vroeg ze met een zoete stem Miley was kalm maar haar ogen schoten naar het medaillon, dit was gevaarlijk als hij achter de geheimen van die stenen zou komen zat ze vreselijk in problemen, dan zou ze naar hem moeten luisteren, zou hij haar kunnen opsluiten.

Natuurlijk kon je in zijn katten vorm neit zien dat hij zijn duistere gedeelte was of niet maar toen hij Miley eerder rook en haar emoties voelde ging hij snel die richting op en zag al gauw de mooi demon, zijn gele ogen lichte op toen hij haar met haar schaarse kleding zag. Cassel ging zitten en wachten tot Miley lande voor hem. "Waaraan heb ik de eer van dit bezoek te danken?" Vroeg ze met een zoete stem Miley was kalm maar haar ogen schoten naar het medaillon, Cassel glimlachte toen hij dat zag en nam zijn vorm van een mens aan, zijn haar was strak naar achter gebonden en zijn ogen keken kil naar Miley (avatar uiterlijk). Cassel trok een scheef glimlach terwijl hij haar goedkeurend bekeek 'Miley, met de jaren word je blijkbaar alleen maar mooier.' Zei Cassel en zijn stem klonk charmant 'Ben je niet blij mij te zien?' Vroeg hij haar rustig en keek haar recht aan met zijn donkere ogen aan.

Hij wist dat ze er was dat kon niet anders, hij wachtte op haar werd al gauw weer mens. Miley keek goekeurend naar hem, hij had vandaag iets anders iets duisters over zich heen, hmmm heerlijk vond ze het, maar ze moest uitkijken heel erg uitkijken met dit mens. Cassel trok een scheef glimlach terwijl hij haar goedkeurend bekeek 'Miley, met de jaren word je blijkbaar alleen maar mooier.' Zei Cassel en zijn stem klonk charmant. Miley zette haar handen op haar heupen en cirkelde als een roofdier om hem heen haar grote zwarte vleugels achter zich. "Dat kunnen we van jouw ook wel zeggen meneer Sharpe, ik moet zeggen dat de zwaktes van de ouderdom van de mensen soort nog niet erg veel effect op u hebben gehad." Sprak ze met een formele stem, een stem als dat van een eeuwenoud wezen, wat Miley ook was. 'Ben je niet blij mij te zien?' Vroeg hij haar rustig en keek haar recht aan met zijn donkere ogen aan. Miley kreeg een lichte grijns en vleidde zich tegen hem aan. "Hangt ervanaf wat je heir komt doen. " Zei ze speels terwijl haar handen over zijn borst gingen maar tegelijkertijd ook zochten naar het slotje van het medaillon zodat ze het van zijn nek kon halen.

Miley zette haar handen op haar heupen en cirkelde als een roofdier om hem heen haar grote zwarte vleugels achter zich. "Dat kunnen we van jouw ook wel zeggen meneer Sharpe, ik moet zeggen dat de zwaktes van de ouderdom van de mensen soort nog niet erg veel effect op u hebben gehad." Sprak ze met een formele stem. Cassel glimlachte nog steeds scheef en haalde zijn schouders op 'Tja, er word wel vaker beweert dat ik niet menselijk ben, Dat ik ee nzwart gat heb in plaats van een echt hart.' Zei hij grinnikend terwijl hij aan de vrouwen dacht vroeger die het zo zeiden. Miley kreeg een lichte grijns en vleidde zich tegen hem aan. "Hangt ervanaf wat je heir komt doen. " Zei ze speels terwijl haar handen over zijn borst gingen Cassel sloeg zijn armen om haar middel en voelde elke beweging die ze deed met haar handen en vingers 'als ik jou was zou ik de slot niet eens zoeken meisje.' Flusiterde hij duister in haar oor en keek toen weer in haar ogen 'Miley, heb je wel enige Idee wat er met Alina aan de hand is?' vroeg hij kalm en bleef haar vast houden met zijn scherpe blik.

Cassel glimlachte nog steeds scheef en haalde zijn schouders op 'Tja, er word wel vaker beweert dat ik niet menselijk ben, Dat ik ee nzwart gat heb in plaats van een echt hart.' Zei hij grinnikend. Nu grinnikte Miley ook. "Dat is nu net hetgene dat ik zo leuk aan je vind" Zei ze vleiend. Cassel sloeg zijn armen om haar middel en voelde elke beweging die ze deed met haar handen en vingers 'als ik jou was zou ik de slot niet eens zoeken meisje.' Flusiterde hij duister in haar oor en keek toen weer in haar ogen. Miley keek hem in zijn duistere poelen, natuurlijk kon ze het niet zo nemen, daar was dit mens te slim voor. Ze zou hem moeten afleiden. 'Miley, heb je wel enige Idee wat er met Alina aan de hand is?' vroeg hij kalm en bleef haar vast houden met zijn scherpe blik. Miley's ogen werden een moment groot en vernauwde zich daarna voor ze hem van zich wegduwde. Haar spieren spande zich op. "Waarom vraag je dat?! Heb je haar gezien?!" Vroeg Miley met een woedende ondertoon. Nee, nee ze wilde eht neit over Alina hebben en ze wilde niet weten hoe hij aan dat medaillon kwam, wat hij tegen Alina had gezegd, welke geheimen hij uit de doeken had gedaan. "Verdwijn..." Zei ze terwijl ze van hem weg wandelde naar een andere kamer, de kamer waar ze sliep en nadacht. Natuurlijk wist ze wat er met Alina gebeurd was, hoe ze haar kind verloren had en hoe ze er onderdoor ging. Maar Miley kon haar niet gaan opzoeken, haar verzwakte aura lokte haar duistere krachten en konden haar alleen maar meer schade toe brengen,, daarom ging Miley niet naar haar toe, maar dat toegeven, dat ooit tegen alina zeggen deed ze niet, zo was ze niet. Miley zat op de rode zijde van haar oude hemelbed. Starend naar het raam, waardoor ze de opkomende storm kon aanschouwen.

Nu grinnikte Miley ook. "Dat is nu net hetgene dat ik zo leuk aan je vind" Zei ze vleiend. Cassel glimlachte en bekeek haar mooi gezichtje. Miley's ogen werden een moment groot en vernauwde zich daarna voor ze hem van zich wegduwde. Haar spieren spande zich op. "Waarom vraag je dat?! Heb je haar gezien?!" Vroeg Miley met een woedende ondertoon. Cassel sloeg zijn armen voor zijn borst en keek heel rustig naar haar "Verdwijn..." Zei ze terwijl ze van hem weg wandelde naar een andere kamer, Cassel liet haar even rusten en liep toen achter haar aan en bleef bij de deur staan en keek haar aan 'Ze wil je dood hebben Miley, weet je dat wel?' Zei hij kalm en keek haar kalm aan 'Ze denkt dat jij haar haat en geen moedergevoelens voor haar hebt maar ik weet het wel beter.' Zei hij nog steeds kalm en bleef bij de deur staan.

Natuurlijk bleef hij niet lang weg, nee hij kwam en bleef bij de deur staan. 'Ze wil je dood hebben Miley, weet je dat wel?' Zei hij kalm en keek haar kalm aan 'Ze denkt dat jij haar haat en geen moedergevoelens voor haar hebt maar ik weet het wel beter.' Zei hij nog steeds kalm en bleef bij de deur staan. Miley keek hem verbaasd aan voor ze uit het bed schoot haa rgrote vleugels dreigend open. Haar blik onvoorspelbaar. "Ik heb geen enkel gevoel voor dat kind, en ja ik haat haar..." Loog ze met een kille stem. Miley zou nooit toegeven wat ze echt voelde, welke beschermingsdrang ze had. Hoe ze de jonge prins weken lang had achtervolgt, hem ongeluk bezorgde, maar neit doodde want de dood zou toch zo'n verlossing geweest zijn. Nee, nee, nee ze mocht niet aan haar dochter denken aan de pijn die ze net voelde omdat haar eigen dochter haar dood wilde hebben. Miley's blik was duister, donker. "Daarom ben je hier, daarom heb je mijn medaillon, je komt me doden." Sprak ze met een kille stem terwijl ze een paar passen naar hem toe deed. Natuurlijk anders was hij nooit naar hier gekomen, ze had hem betaald alina wist natuurlijk Miley's zwakte voor deze man...

Miley keek hem verbaasd aan voor ze uit het bed schoot haa rgrote vleugels dreigend open. Haar blik onvoorspelbaar. "Ik heb geen enkel gevoel voor dat kind, en ja ik haat haar..." Loog ze met een kille stem. Cassel keek haar nog steeds koel aan, hij was niet odner de indruk van Miley, hij was niet bang voor haar. 'je hebt nog steeds niet geleerd te liegen Miley.' Zei hij kalm. Miley's blik was duister, donker. "Daarom ben je hier, daarom heb je mijn medaillon, je komt me doden." Sprak ze met een kille stem terwijl ze een paar passen naar hem toe deed. Cassel bleef staan en keek haar aan 'ja dat is mijn taak, maar je weet net zo goed als k dat ik jou niet zou kunnen doden Miley, maar je moet begrijpen dat ze helemaal stuk is en het beter was als ze een meoder had om haar nu te steunen, heb je daar ooit aangedacht? Laat je duistere aura eens zakken en breng het mens naar boven in je!' Zijn stem klonk hard.

Cassel keek haar nog steeds koel aan, hij was niet odner de indruk van Miley, hij was niet bang voor haar. 'je hebt nog steeds niet geleerd te liegen Miley.' Zei hij kalm. Verdomme toch liegen tegen een bedrieger was niet simpel te noemen. Cassel bleef staan en keek haar aan 'ja dat is mijn taak, maar je weet net zo goed als k dat ik jou niet zou kunnen doden Miley, maar je moet begrijpen dat ze helemaal stuk is en het beter was als ze een meoder had om haar nu te steunen, heb je daar ooit aangedacht? Laat je duistere aura eens zakken en breng het mens naar boven in je!' Zijn stem klonk hard. Miley liet een dierlijke grom horen en kwam recht voor hem staan. "Ik ben geen mens Cassel, ik kan me niet voordoen als iets wat ik niet ben" Zei ze kalm haar blik op hem gericht. "En inderdaad ja, jij kan mij niet doden, jij kan me niets maken" Zei ze met een klein grijnsje, maar weer loog ze alleen was haar leugen dit keer ietsje beter, hopen maar dat het werkte. "Dus geef me dat mediallon maar cassel en ga terug naar je leventje, je bent niet meer zoals vroeger je bent soft geworden en dat allemaal door mijn zusje"

Miley liet een dierlijke grom horen en kwam recht voor hem staan. "Ik ben geen mens Cassel, ik kan me niet voordoen als iets wat ik niet ben" Zei ze kalm haar blik op hem gericht. Cassel keek hem aan 'Diep in je ben je wel een mens!' Zei hij rustig. "En inderdaad ja, jij kan mij niet doden, jij kan me niets maken" Zei ze met een klein grijnsje, Cassel kon makkelijk voelen als iemand loog 'je kan het nog steeds niet.' Zei Cassel met een glimlach. "Dus geef me dat mediallon maar cassel en ga terug naar je leventje, je bent niet meer zoals vroeger je bent soft geworden en dat allemaal door mijn zusje" Nu moest ze dit dus echt niet zeggen want Cassel deed een stap naar voren en pakte haar keel vast en trok haar omhoog 'ik zal op je woorden letten Miley, want het is veel veiliger voor je.' In een ogeblik was hij niet meer zo zacht en hij hief haar hoog boven zich, zijn oge nstonden gevaarlijk en hij hield zich nog in de hand maar hij had zin in bloed te zien.

'Diep in je ben je wel een mens!' Zei hij rustig. Nu moest Miley lachen, erg hard lachen. "Ik ben geen mens Cassel, zelfs diep vanbinnen niet, en Melody is ook geen mens hoe hard ze ook haar best doet om er een te zijn, wij zullen nooit zo worden als jij." Sprak ze met een duivelse grijns. 'je kan het nog steeds niet.' Zei Cassel met een glimlach. Miley keek hem zuur aan, oké tegen hem liegen ging niet. Oe ze had op zijn teentjes getrapt, hij kwam naar voren nam haar keel vast, Miley kon er alleen maar om lachen. 'ik zal op je woorden letten Miley, want het is veel veiliger voor je.' In een ogeblik was hij niet meer zo zacht en hij hief haar hoog boven zich, zijn oge nstonden gevaarlijk. Miley kon alleen maar harder lachen. "Oe oe het mens word boos." Sprak ze met een zoete stem voor ze met haar vleugels begon te klappen, windvlagen creëerde om hem te laten vallen, toen dat eenmaal gelukt was kroop ze bovenop hem keek ze hem aan met een dusitere blik in haar ogen. Haar lippen gingen naar zijn oor. "En wat ga je nu doen Casseltje" Fluisterde ze in zijn oor.

. Nu moest Miley lachen, erg hard lachen. "Ik ben geen mens Cassel, zelfs diep vanbinnen niet, en Melody is ook geen mens hoe hard ze ook haar best doet om er een te zijn, wij zullen nooit zo worden als jij." Sprak ze met een duivelse grijns. Cassel gromde en keek haar nog steeds aan maar reageerde er niet op Miley kon alleen maar harder lachen. "Oe oe het mens word boos." Sprak ze met een zoete stem voor ze met haar vleugels begon te klappen, windvlagen creëerde om hem te laten vallen, maar zo makkelijk viel hij niet maar hij deed als of hij viel en hij zag/ voelde dat ze op kroop en hij keek haar duister aan. Haar lippen gingen naar zijn oor. "En wat ga je nu doen Casseltje" Fluisterde ze in zijn oor. Casse lgrijnsde duivels 'je vergeet dat ik geen mens ben' Fluisterde hij in haar oor en met zijn gehandschoende hande raakte hij har blote hand, maar zonder dat ze het doorhad had hij de toptjes er af gedaan en raakte hij met zijn huid die van haar en begon haar emoties te beïnvloeden, hij liet haar metaal pijn lijden zodat ze wist met wie ze te maken had. En Hij bleef har stevig tegen hem aan houden.

Cassel gromde en keek haar nog steeds aan maar reageerde er niet op slim van hem erg slim. Casse lgrijnsde duivels 'je vergeet dat ik geen mens ben' Fluisterde hij in haar oor en met zijn gehandschoende hande raakte hij har blote hand. Wat was hij van plan? Toen voelde ze het ze had pijn, toch zo'n verschrikkelijke pijn. Miley wilde bij hem weg maar hij hield haar vast, ze kon niet bewegen, het lukte gewoon niet. Als hij zijn gavens wilde gaan gebruiken, kon zij dat ook. Met haar hoofd op zijn borst gedrukt door de pijn die haar spieren liet verslappen. "Jij vergeet dat ik geen zwak meisje ben" Zei ze voor de kamer van goud werd, een illusie uiteraard maar toch ooh zo levensecht. Wat hij kon kon zij net zo goed wees daar maar zeker van. Miley kneep haar ogen dicht de illusie vervaagde ze kon hem niet aanhouden, haar geest werd te hard gekweld. Haar handen lagen op zijn borst net als haar hoofd. "St....stop ermee..." Zei ze zacht.

Met haar hoofd op zijn borst gedrukt door de pijn die haar spieren liet verslappen. "Jij vergeet dat ik geen zwak meisje ben" Zei ze voor de kamer van goud werd, Okee dit had hij niet verwacht maar hij was niet meer de jonge hebberige jongen die alles wat goud was wou hebben, nee hij hield zich in en bleef haar vasthouden zodat ze niet weg kon. Haar handen lagen op zijn borst net als haar hoofd. "St....stop ermee..." Zei ze zacht. Cassel liet het pijn iets minder maar nog steeds zou ze het voelen 'Sorry...Zei je iets? Ik heb het niet gehoord.' zei hij vals en keek in haar ogen, wachtend tot ze verder zou gaan.

hij reageerde niet op het goud, hij bleef gewoon zitten en haar tegen zich aanklemmen. Cassel liet het pijn iets minder maar nog steeds zou ze het voelen 'Sorry...Zei je iets? Ik heb het niet gehoord.' zei hij vals en keek in haar ogen, wachtend tot ze verder zou gaan. Inwendig gromde ze en vloekte ze. Maar vanbuiten bleef haar gezicht sereen. Langzaam opende ze haar ogen keek ze hem zielig aan, creëerde ze een witachtige gloed om zich heen. Ze knipperde met haar ogen. "Alsjeblieft Cassel je doet me pijn" Zei ze met een zielige stem, een perfecte imitatie van Melody. Handig toch om een tweelign te zijn. Ze hoopte dat hij haar nu los liet zodat ze hem hoogst persoonlijk uit het raam kon gooien, nadat ze natuurlijk het medaillon had terug gepakt.

Langzaam opende ze haar ogen keek ze hem zielig aan, creëerde ze een witachtige gloed om zich heen. Ze knipperde met haar ogen. "Alsjeblieft Cassel je doet me pijn" Zei ze met een zielige stem, Er klopte iets niet en je zag in zijn ogen dat er iets van binnen gebeurde met hem, Cassel begon te trillen en liet haar los, met zijn handen op de vloer trilde hij heftig terwijl er een 2 strijd gevoerd werd, er meost 1 cassel bij blijveo m zijn lichaam te sturen maar allebei kanten van hem wouden de baas zijn want Cassel zelf niet goed maakte. Nadat hij heftig had getrild kwam zijn eten naar boven en hij kotste, Cassel begon ongemerkt vreselijk zie kte worden van dit gedoe en ging na een tijdje zitten, zijn handen trilde nog zo erg, maar het ging al wat beter. Zijn goen waren gesloten en toen hij die opende waren ze vriendelijk maar verward 'wa...waar..ben ik' Zei hij stotterend terwijl hij omzich heen keek.

Tot haar grote verbazing liet hij haar los, Miley kroop van hem af en keek naar hoe zijn lichaam trilde, hoe hij zijn maaginhoud eruit gooide op haar vloer nog wel, gezellige gast hoor. ging na een tijdje zitten, zijn handen trilde nog zo erg, maar het ging al wat beter. Zijn goen waren gesloten en toen hij die opende waren ze vriendelijk maar verward 'wa...waar..ben ik' Zei hij stotterend terwijl hij omzich heen keek. Miley keek hem met een schuin hoofd aan voor er een duisvels grijnsje op haar gelaat groeide. Hier kon ze wel wat mee, ze wist niet hoe het kwam dat hij zo deed maar ze kon er zeker haar voordeel uithalen. Haar gezicht werd bezorgd en ze ging naar hem toe hielp hem recht te staan. "Je bent in mijn huis Cassel, je kwam me een bezoekje brengen lieve schat" Zei ze op haar meest aardige toon. Ze hielp hem op haar bed en ging achter hem zitten, begon zijn schouders te masseren. "Je voelde je opeens niet goed, maar maak je geen zorgen daar weet ik wel wat op." sprak ze zoetjes voor ze haar lippen in zijn nek drukte. Misschien kon ze op deze manier haar medaillon wel bemachtigen. "Ontspan maar Casseltje, dan voel je je zo weer beter" Fluisterde ze in zijn oor.

Er was iets duidelijk niet goed maar cassel kon gewoon niet bedenken wat er mis was met hem, toen hij Miley's hoofd zag wist hij het hee lzeker, en zeker haar vriendelijkheid. "Je bent in mijn huis Cassel, je kwam me een bezoekje brengen lieve schat" Zei ze op haar meest aardige toon. Het was zo makkelijk liegende mensen te herkennen, je merkte het in hun emotie's en je kon ook vaak aan de emotie wisseling merken dat iemand iets van plan was daarom was hij zo goed in zijn werk. Ze hielp hem op haar bed en ging achter hem zitten, begon zijn schouders te masseren. "Je voelde je opeens niet goed, maar maak je geen zorgen daar weet ik wel wat op." sprak ze zoetjes voor ze haar lippen in zijn nek drukte. Misschien kon ze op deze manier haar medaillon wel bemachtigen. "Ontspan maar Casseltje, dan voel je je zo weer beter" Fluisterde ze in zijn oor. Cassel schudde zijn hoofd en keek haar strak aan 'je kan niet liegen Miley, en trouwens ik kan niet zomaar plotseling bi jjou huis zijn verschenen want laatst heb ik Alina gesproken voor alles zwart werd, dus Miley, vertel op awt je van plan bent.' Zei hij en keek haar onderzoekend ana en even werden zijn ogen hard 'en blijf verdomme van de medailon af, ik geef je neit zomaar dat en je kan het ook neit zomaar pakken zonder mijn toestemming!' Zei zijn stem kil en toen was ie weer terug gekeerd.

Cassel schudde zijn hoofd en keek haar strak aan 'je kan niet liegen Miley, en trouwens ik kan niet zomaar plotseling bi jjou huis zijn verschenen want laatst heb ik Alina gesproken voor alles zwart werd, dus Miley, vertel op awt je van plan bent.' Zei hij en keek haar onderzoekend ana. Miley zuchtte en ging voor hem zitten. Ze keek hem aan met een schuin hoofd. En zag hoe zijn blik weer harder werd. 'en blijf verdomme van de medailon af, ik geef je neit zomaar dat en je kan het ook neit zomaar pakken zonder mijn toestemming!' Zei zijn stem kil en toen was ie weer terug gekeerd. Miley trok een wenkbrauw op, er was iets goed mis met deze jongen. "Ik ben neits van plan, jij kwam naa rmij toe Cassel, jij was degene die mij wilde vermoorden." Zei ze met een klein grijnsje. "Maar jij, er is iets met je ik kan het voelen, soms ben je toch zoveel slechter. " Zei ze met een tevreden blik in haa rogen. Ze legde haar handen aan weers kanten van zijn gezicht. Ze bestudeerde hem. "Je bent niet langer in je eentje in dit lichaam Cassel, je hebt een duister alter ego" Zei ze grinnikend. "Kan gezellig worden voor Mel, als jullie lekker aan het stoeien zijn en je haar ineens wilt vermoorden, jup een heel fraaie toekomst voor je" Zei ze spottend, ooh wat vond ze dit toch grappig. "Dus meneer Sharpe wees een brave jongen en geef het medaillon terug, je weet toch neit hoe je het moet hanteren" Zei ze met een grijns.

Cassel zag net dat ze voor he mging zitten en hem met een schuin hoofd aankeek. "Ik ben neits van plan, jij kwam naa rmij toe Cassel, jij was degene die mij wilde vermoorden." Zei ze met een klein grijnsje. "Maar jij, er is iets met je ik kan het voelen, soms ben je toch zoveel slechter. " Zei ze met een tevreden blik in haa rogen. Cassel ontblote zijn tanden toen ze zijn gezicht aankeek. "Je bent niet langer in je eentje in dit lichaam Cassel, je hebt een duister alter ego" Zei ze grinnikend. "Kan gezellig worden voor Mel, als jullie lekker aan het stoeien zijn en je haar ineens wilt vermoorden, jup een heel fraaie toekomst voor je" Zei ze spottend, ooh wat vond ze dit toch grappig. "Dus meneer Sharpe wees een brave jongen en geef het medaillon terug, je weet toch neit hoe je het moet hanteren" Zei ze met een grijns. Kijk dit moest ze dus echt niet zeggen want zijn blik werd weer harder 'Je vergeet dat ik altijd nog kan uitzoeken hoe ik het ka ngebruiken, ik ben niet zo zwak als ik lijk!' Zei hij kil en greep haar arm vast, 'of ben je het pij nvergeten?' Ja zijn ogen stonden duidelijk moordlustig en hij liet een zwak maar toch een pijnlijk gevoel haar lijden.

zijn blik werd weer harder 'Je vergeet dat ik altijd nog kan uitzoeken hoe ik het ka ngebruiken, ik ben niet zo zwak als ik lijk!' Zei hij kil en greep haar arm vast, 'of ben je de pijn vergeten?' Ja zijn ogen stonden duidelijk moordlustig en hij liet een zwak maar toch een pijnlijk gevoel haar lijden. Miley kneep haar ogen even dicht maar keek toen glimlachend naar hem. "Heerlijk" Zei ze terwijl haar tong over haar lippen streek. Ja je kon wel zeggen dat Miley een vreemd wezen was. "Wat heb je eraan om me pijn te doen Cassel? Ik kan je geven wat je wilt...de absolute macht over het lichaam." Zei ze met een duistere stem, ze voelde de pijn maar ze probeerde hem te negeren. Ze namù zijn hand en legde die op haar wang. "Ik weet dat ik je kan helpen, en jij weet wat ik wil." Fluisterde ze haar blik op hem. Ja Miley was natuurlijk een voorstander van zijn duistere wederhelft.

Miley kneep haar ogen even dicht maar keek toen glimlachend naar hem. "Heerlijk" Zei ze terwijl haar tong over haar lippen streek. Cassel grinnikte toen hij dat zag 'fijn dat je er van geniet, dan vind je het vast niet erg.' HIj zette de druk iets harder. "Wat heb je eraan om me pijn te doen Cassel? Ik kan je geven wat je wilt...de absolute macht over het lichaam." Zei ze met een duistere stem, Kijk dit was interessant, Casel liet het pijn zakken en wachte tot ze verder ging, toen zij zijn hand op haar wang legde keek hij haar nog steeds afwachtend aan. "Ik weet dat ik je kan helpen, en jij weet wat ik wil." Fluisterde ze haar blik op hem. Cassel keek haar strak aan, 'wat heb je er aan als je me helpt en je alleen je medailon terug krijgt? Waarom wil je uberhoupt mij helpen?' vroeg hij pissig en bleef haar strak aankijken, maar binnen in hem vroeg hij zich af hoe ze het wou doen.

Cassel grinnikte toen hij dat zag 'fijn dat je er van geniet, dan vind je het vast niet erg.' HIj zette de druk iets harder. Miley kromp even ineen maar lachte toen weer. "Hmmm" Casel liet het pijn zakken en wachte tot ze verder ging, toen zij zijn hand op haar wang legde keek hij haar nog steeds afwachtend aan. Mooi zo ze had nu dus fijn zijn onverdeelde aandacht. Cassel keek haar strak aan, 'wat heb je er aan als je me helpt en je alleen je medailon terug krijgt? Waarom wil je uberhoupt mij helpen?' vroeg hij pissig en bleef haar strak aankijken. Miley grinnikte. "Dat is vrij simpel Casseltje, jouw duistere kant is toch zo veel leuker dan die softe kant die mijn zusje lief steeds aanwakkerd, en daarbij dat medaillon behoord tot mij ik wil niet dat jij me overal kan vinden en misschien met der tijd de kostbare geheimen van mijn kleine schatje ontrafeld." Zei ze met een zoet lachje. "Dus Casseltje hebben we een deal?" Vroeg ze met een grijns terwijl ze zich weer tegen hem aan vleide.

Cassel grinnikte toen hij dat zag 'fijn dat je er van geniet, dan vind je het vast niet erg.' HIj zette de druk iets harder. Miley kromp even ineen maar lachte toen weer. "Hmmm" Casel liet het pijn zakken en wachte tot ze verder ging, toen zij zijn hand op haar wang legde keek hij haar nog steeds afwachtend aan. Mooi zo ze had nu dus fijn zijn onverdeelde aandacht. Cassel keek haar strak aan, 'wat heb je er aan als je me helpt en je alleen je medailon terug krijgt? Waarom wil je uberhoupt mij helpen?' vroeg hij pissig en bleef haar strak aankijken. Miley grinnikte. "Dat is vrij simpel Casseltje, jouw duistere kant is toch zo veel leuker dan die softe kant die mijn zusje lief steeds aanwakkerd, en daarbij dat medaillon behoord tot mij ik wil niet dat jij me overal kan vinden en misschien met der tijd de kostbare geheimen van mijn kleine schatje ontrafeld." Zei ze met een zoet lachje. "Dus Casseltje hebben we een deal?" Vroeg ze met een grijns terwijl ze zich weer tegen hem aan vleide.