It is nice to see you Miley.....

Miley grinnikte. "Dat is vrij simpel Casseltje, jouw duistere kant is toch zo veel leuker dan die softe kant die mijn zusje lief steeds aanwakkerd, en daarbij dat medaillon behoord tot mij ik wil niet dat jij me overal kan vinden en misschien met der tijd de kostbare geheimen van mijn kleine schatje ontrafeld." Zei ze met een zoet lachje. "Dus Casseltje hebben we een deal?" Vroeg ze met een grijns terwijl ze zich weer tegen hem aan vleide. Cassel grinnikte toen hij haar woord en streelde haar gezicht 'ik heb je al een keer vertrouwd en toen was het niet al te prettig, dus is het nu mij vraag, hoe wil je het voorelkaar krijgen?' Vroeg Cassel heel rustig en keek haar in blauwe ogen

Cassel grinnikte toen hij haar woord en streelde haar gezicht 'ik heb je al een keer vertrouwd en toen was het niet al te prettig, dus is het nu mij vraag, hoe wil je het voorelkaar krijgen?' Vroeg Cassel heel rustig en keek haar in blauwe ogen. Miley keek eerst beledigt en grinnikte toen. "Volg me maar dan toon ik het je." Zei ze in zijn oor terwijl ze haar volle lippen nog eens langs zijn kaaklijn liet gaan. Ze kroop uit bed en ging naar een zwart geschilderde muur. Ze fluisterde woorden tegen de muur in een oude dode taal. De muur begon te trillen en spleitte ineen. Miley keek achterom naar Cassel en glimlachte voor ze door de gespleten muur ging. Daar was een kamer, een grote duistere kamer vol met kaarsen en schilderingen van de meest gruwelijke wezens. Miley liep naar het midden van de kamer waar een kuip stond vol emt zwart water. Een zielen bad, precies wat ze nodig had om Cassels zielen te splijten en de duistere helft terug in het lichaam te stoppen, waardoor zijn goede helft gedoemd was om op de aarde rond te dolen opzoek naar een lichaam. "Hier is het, een druppeltje bloed, een spreuk en een handigheidje dan heb jij de macht over het lichaam." Zei ze terwijl ze met haar vingers in het water roerde. Dat hij zelf ook in het bad moest gaan zitten liet ze maar even weg. "Dus nu het medaillon graag, dan help ik je." Zei ze terwijl haar blik naar hem gleed.

Miley keek eerst beledigt en grinnikte toen. "Volg me maar dan toon ik het je." Zei ze in zijn oor en hij voelde haar heerlijke lippen langs zijn kaak lijn en volgde haar naar en muur. Miley zei iets in een ander taal en cassel bleef heel rustig staan terwijl de muur uit elkaar ging en hij keek kalm naar Miley die glimlachte en naar binnen liep, hij volgde haar naar binnen. Daar was een kamer, een grote duistere kamer vol met kaarsen en schilderingen van de meest gruwelijke wezens. Miley liep naar het midden van de kamer waar een kuip stond vol emt zwart water. Cassel huiverde toen hij het water bekeek, het ergste was dat het water was. "Hier is het, een druppeltje bloed, een spreuk en een handigheidje dan heb jij de macht over het lichaam." Zei ze terwijl ze met haar vingers in het water roerde. Cassel keek achterdochtig naar Mileu, hij vertrouwde haar voor geen meter. "Dus nu het medaillon graag, dan help ik je." Zei ze terwijl haar blik naar hem gleed. Cassel bleef haar rustig aankijken 'Ik leef niet sinds vandaag Miley, wat is de list van dit.' Zei hij en keek haar strak an.

Vermoeiend was het, toch zo vermoeiend. Cassel vertrouwde haar niet, oké dat was helemaal terecht maar dan nog het kon zo vermoeiend zijn. Cassel bleef haar rustig aankijken 'Ik leef niet sinds vandaag Miley, wat is de list van dit.' Zei hij en keek haar strak an. Miley grinnikte en liep naar hem toe vleide zich tegen hem aan. "Dat doet pijn hoor, wil ik mijn goed hart al eens tonen...Wordt ik nog afgeschilderd als een duivels kreng." Zei ze met een pruillipje terwijl ze bij hem wegliep, heupwiegend natuurlijk. "Er is geen list...Ik wil iets van jouw en jij wilt iets van mij, simpel is dat. Geen verborgen dingen dus...tenminste geen grote waar jij veel last van zal hebben." Zei ze met een kleine giechel haar blote rug naar hem toegekeerd.

`HIj vertrouwde dit voor geen meter dus bleef hij nog al afzijdig. Toen Miley zich tegen hem aanvleide werd hij iets zachter. "Dat doet pijn hoor, wil ik mijn goed hart al eens tonen...Wordt ik nog afgeschilderd als een duivels kreng." Zei ze met een pruillipje terwijl ze bij hem wegliep, heupwiegend natuurlijk. "Er is geen list...Ik wil iets van jouw en jij wilt iets van mij, simpel is dat. Geen verborgen dingen dus...tenminste geen grote waar jij veel last van zal hebben." Zei ze met een kleine giechel haar blote rug naar hem toegekeerd. Cassel moest zich inhouden om niet naar haar toe te gaan en haar vast te pakken. 'maar lieve schat, ik zou niet van je houden als je een goede hart had.' Zei hij vleiend en ging achter haar staan. 'Als jij beweert dat ik door dit mijn lichaam krijg voor mezelf, dan zou dat een grote eer zijn.' Zei hij in haar oor.

Miley wist wel dat ze hem uitdaagde, dat ze het hem moeilijk maakte en dat vond ze toch zo ongeloofelijk heerlijk. 'maar lieve schat, ik zou niet van je houden als je een goede hart had.' Zei hij vleiend en ging achter haar staan. 'Als jij beweert dat ik door dit mijn lichaam krijg voor mezelf, dan zou dat een grote eer zijn.' Zei hij in haar oor. Een grijns sierde Miley's lippen terwijl ze zich omdraaide. "Dan kunnen we beter beginnen niet?" Zei ze lachend terwijl ze hem achteruit dreef. Ze nam zijn pols, met haar scherpe maar goed gemanicuurde nagels sneed ze in zijn huid, likte het bloed dat op haar vingers hing op. "Ach ja klein detail dat ik vergeten te zeggen ben, jij moet in die kuip." Zei ze voor ze hem een flinke duw gaf die gevolgd werd door een plons. Het was niet echt een fijn rond bad, het water was zwart en op de bodem lagen botten van jonge kinderen. Miley begon met haar spreuken een zwarte mist was rond het bad, dook in Cassels Lichaam verscheurde de zielen op een pijnlijke wijze, rukte zijn goede kant uit het lichaam. Miley ging naar het momenteel roerloze lichaam en trok het uit het water, legde het op haar bed, ze had zijn doorweekte kleten uitgetrokken en hem ingestopt onder het satijnen laken. Met haar hand streelde ze door zijn haar, wachtend tot de slechte Cassel bij zou komen, de goede ziel die nu lichaamloos was had ze in een pot gestopt, die kant zou net als de duistere helft nog even versuft zijn van het hele proces maar zou zo ook wel ontwaken. Mileys andere hand ging naar Cassels borst, opzoek naar haar medaillon dat ze toch zo graag terug wou, voor hij de inscriptie kon zien, wat hij nu ongetwijfeld zou kunnen omdat hij in en in slecht was. De inscriptie op het medaillon vertelde de drager hoe hij de demoon van het medaillon tot zijn eigendom kon bedwingen, hoe hij de demoon kon opsluiten in haar eigen medaillon.

Zijn duistere helft hield van Miley en hij zou alles goed vinden om zijn lichaam te houden. "Dan kunnen we beter beginnen niet?" Zei ze lachend terwijl ze hem achteruit dreef. Ze nam zijn pols, met haar scherpe maar goed gemanicuurde nagels sneed ze in zijn huid, likte het bloed dat op haar vingers hing op. "Ach ja klein detail dat ik vergeten te zeggen ben, jij moet in die kuip." Zei ze voor ze hem een flinke duw gaf die gevolgd werd door een plons. ZO iets dergelijks had hij verwacht, zo iets vals en toen hij het water aanrakte werd zowat alles zwart voor zijn ogen, hij trilde licht maar dat was niet het ergste, want nadit Kwam er veel pijnlijker pijn, het leek als of hij uitelkaar werd gescheurd en hij een stuk miste in zijn lichaam, maar daarna bewond hij zich in een groot ruimte en het duurde voor Cassel even om door te krijgen waar hij was. MAar toen kreeg hij rust in zijn lichaam. Het duurde voor hij wakker werd met vreselijk hoofdpijn wakker en hij kreunde. En zag een wit gezicht voor zich met blauwe ogen 'bij de duivels, normaal gezegd zou ik je vermoorden voor het pijn dat ik heb als jij niet zo een mooi gezicht had.' Zei hij kil en keek haar met pijnlijk hoofd aan.

De schone slaapster werd wakker, mooi zo. Oe en kijk hij was een beetje boos, ooh gut toch. 'bij de duivels, normaal gezegd zou ik je vermoorden voor het pijn dat ik heb als jij niet zo een mooi gezicht had.' Zei hij kil en keek haar met pijnlijk hoofd aan. Miley grinnikte en aaide over zijn wang. "Niet zo brommen, ik heb nooit beloofd dat het pijnloos ging zijn." Zei ze alsof ze tegen een klein mopperend kind bezig was. " Trouwens je hebt wat je wilt, jij bent baas over het lichaam...en de andere helft tja die zit in een pot." zei ze grinnikend. Nog steeds zat ze langs hem straalde ze zijn bruine lokken. "Nu wil ik graag mijn medaillon terug." Zei ze net een tikje te gretig. Ja Miley was bang, bang dat hij zou zien wat erop stond, en haar zo kon beheersen, nee dat mocht niet gebeuren. Het was ondenkbaar dat zij een mens zou dienen.

hij voelde zachte vingers die zij nwang aaide. "Niet zo brommen, ik heb nooit beloofd dat het pijnloos ging zijn." Zei ze alsof ze tegen een klein mopperend kind bezig was. " Trouwens je hebt wat je wilt, jij bent baas over het lichaam...en de andere helft tja die zit in een pot." zei ze grinnikend. Nog steeds zat ze langs hem straalde ze zijn bruine lokken. "Nu wil ik graag mijn medaillon terug." Zei ze net een tikje te gretig. Cassel trok zijn wenkbrauw op en haalde zijn gehandschoende had door zijn haar voor hij haar duivels aan keek met zijn glimlach 'ik had nooit beloofd dat ik je het medailon zou geven, ik zei dat het een eer zou zijn om mijn lichaam te hebben maar over dit leuk ding hadden we niks afgesproken.' Zei Cassel vals, wie had gezegd dat dit kant van Cassel aan zijn afspraken hield? Hij raakte zijn medailon aan, zijn andere ding van de engel was op 1 of ander manier verdwenen?

Cassel trok zijn wenkbrauw op en haalde zijn gehandschoende had door zijn haar voor hij haar duivels aan keek met zijn glimlach 'ik had nooit beloofd dat ik je het medailon zou geven, ik zei dat het een eer zou zijn om mijn lichaam te hebben maar over dit leuk ding hadden we niks afgesproken.' Zei Cassel vals. Er ging een schok door Miley heen voor woede zich opstapelde. Ze gooide hem uit haar bed. Ontvouwde haar vleugels en keek hem woest aan. "Geef het terug! Je hebt geen idee wat je met dat ding kan aanrichten!" Gromde ze. Haar spieren trilde van woede, ja oké Miley wa smooi wanneer ze boos was, maar toch ook zo gevaarlijk. Ze bleef hem aanstaren. "Je kan jezelf doden als je het te lang bijhoud." Zei ze kwaad, Miley wist dat tegen hem liegen niet ging maar toch waagde ze nog een poging. Miley was zenuwachtig, doodsbang. Ze moest het terug hebben, deze duivel mocht geen macht over haar hebben. "Ik meen het Sharpe, geef het hier, NU." Gromde ze terwijl ze naar hem toe ging. Traag, dreigend...

Hij voelde hoe ze boos werd en daar moest hij alleen maar om lachen. Toen ze hem uit haar bed gooide, kwam hij netjes op zijn benen terecht, hij keek toe hoe Ze haar vleugels spreide en hij bewonderde haar terwijl ze boos was, het was een schitterende wezen. "Geef het terug! Je hebt geen idee wat je met dat ding kan aanrichten!" Gromde ze. Cassel grijnsde vals 'Maak je maar geen zorgen, Ik vogel wel uit heo het moet.' Zei hij grijnzend. Ze bleef hem aanstaren. "Je kan jezelf doden als je het te lang bijhoud." Zei ze kwaad, Cassel kon gewoon de veranderingen in haar lichaam voele nwaardoor hij wist dat ze loog 'liegen kun je nog steeds niet.' Zei hij grijnzend, hij voelde ook dat ze bang was, hee lerg bang. "Ik meen het Sharpe, geef het hier, NU." Gromde ze terwijl ze naar hem toe ging. Traag, dreigend... Cassel bleef heel rustig naar haar kijken en toen ze dicht genoeg bij kwam pakte hij haar hand vast en trok haar dichterbij en kuste har teder.

Cassel grijnsde vals 'Maak je maar geen zorgen, Ik vogel wel uit heo het moet.' Zei hij grijnzend. Miley liep rood aan en liet een dierlijke krijs horen. 'liegen kun je nog steeds niet.' Zei hij grijnzend. Cassel bleef heel rustig naar haar kijken en toen ze dicht genoeg bij kwam pakte hij haar hand vast en trok haar dichterbij en kuste har teder. Miley was overdonderd, verward ze vergat haar woede zelfs even liet zich meevoeren door het heerlijke gevoel. Haar armen gleden om zijn hals en ze kuste hem terug, zo vurig als maar kon. Even was ze van de kaart door zijn kus maar daarna kwam haar woede weer terug loste ze haar lippen. "Ik weet wel wat jij probeerd te doen, je probeerd met af te leiden. Dat gaat je niet lukken Sharpe ik wil nog steeds mijn medaillon...voor het te laat is." Zei ze haar ijsblauwe ogen op hem gericht. Hmmmm misschien was afleiding wel de manier om het hem te ontfrutselen, ja dat was een goed plan. Langzaam nam ze zijn handen vast begeilleide deze naar de slotjes van haar kleding, liet deze afgleiden. Haar blik was verleidend terwijl ze zichzelf weer tegen hem aadrukte, haar lippen in zijn nek plaatste. Mensen waren één brok vol hormonen, ze hoopte maar dat die hormonen bij hem goed genoeg hun best deden zodat zij ongemerkt haar medaillon kon pakken.

Ze was toch zo een lekker ding als ze boos was. Toen hij haar kuste voelde hij aan haar emotie dat ze alles vergat en zich aan he movergaf wat hij lekker vodn maar hij was niet zo als de meeste mensen, zijn hersens lijde hem en niet zij ngevoel. Al gauw voelde hij haar woede weer e nze loste het kus. "Ik weet wel wat jij probeerd te doen, je probeerd met af te leiden. Dat gaat je niet lukken Sharpe ik wil nog steeds mijn medaillon...voor het te laat is." Zei ze haar ijsblauwe ogen op hem gericht. Cassel grinnikte toen hij die woorden hoorde 'je bent toch zo lekker.' Zei hij zacht en toen ze zijn handen nam en die begeleide naar de slot van haar kleding, grijnsde hij en keek in haar blik die verleidelijk stond, maar hij voelde dat ze iets van plan was. Cassel speelde met haar spel mee en toen hij haar lippen in zijn nek voelde grinnikte hij 'zie je wel, gewoon rustig worden, woede staat je Sexy maar dat is niet goed voor je lichaam.' Zei hij zacht en streelde haar blote rug 'MAar nog steeds geef ik je de medialon niet geeft.' Fluisterde hij in haar oor.

Cassel grinnikte toen hij die woorden hoorde 'je bent toch zo lekker.' Zei hij zacht. Miley mompelde een paar verwijtingen, tegen deze man praten was gewoon onmogelijk. toen hij haar lippen in zijn nek voelde grinnikte hij 'zie je wel, gewoon rustig worden, woede staat je Sexy maar dat is niet goed voor je lichaam.' Zei hij zacht en streelde haar blote rug 'MAar nog steeds geef ik je de medialon niet geeft.' Fluisterde hij in haar oor. Miley spande haar spieren weer op en duwde hem van zich weg. Ze gromde naar hem en liep de kamer uit om na een momentje weer terug te komen met een vreemde spuitbus in haar handen. Ze ging voor hem staan en duwde op het knopje waardoor ze water in zijn gezicht spoot. "Geef" Weer spoot ze. "Het." Opnieuw water. "Terug." Zei ze met een mopperende stem. Haar handen in haar heupen. Ja misschien zou dit werken zo strafte ze stoute huisdieren ook. Ja dit was misschien nog wel haar beste plan. Miley voelde geen schaamte omdat ze hier naakt tegenover hem stond, schaamte was gewoon iets dat ze niet snel voelde.

Hij voelde hoe ze haar spieren spande en hem toen wegduwde. Toe nze uit de kamer liep keek hij nieuwsgierig achter haar, maar ze kwam met een spuitbus terug en nu was hij diegene die zijn spieren moest aanspannen. Ze ging voor hem staan en duwde op het knopje waardoor ze water in zijn gezicht spoot. "Geef" Weer spoot ze. "Het." Opnieuw water. "Terug." Zei ze met een mopperende stem. Haar handen in haar heupen. Cassel blies boos en veranderde in zijn katten vorm maar toen hij anar zijn vacht keek was die neit langer wit maar zwart, zo zwart als de nacht. Cassel zette zijn haren recht overeind en haalde naar haar uit met zijn scherpe klauwen.

Toe nze uit de kamer liep keek hij nieuwsgierig achter haar, maar ze kwam met een spuitbus terug en nu was hij diegene die zijn spieren moest aanspannen. Aha nu had ze hem. Cassel blies boos en veranderde in zijn katten vorm Miley trok verbaasd een wenkbrauw op. Hij was zwart, compleet zwart. Hmmm ergens vond ze dit wel heel sexy. Een grijns verscheen op haar gezicht. Cassel zette zijn haren recht overeind en haalde naar haar uit met zijn scherpe klauwen. Miley grinnikte en tilde de kat op. Ze zag hoe rode strepen zich op haar huid vormde maar veel aandacht schonk ze er niet aan. "Sttt, sttt katje braaf zijn of ik prop je terug in het bad." Zei ze met een dreigende ondertoon en ogen twinkelend van duivels plezier. Ze keek naar haar medaillon dat om zijn hals lag te schitteren. Ze greep hem bij zijn nekvel en duwde hem op de grond terwijl ze worstelde met de krabbende kat en het slot van de ketting. Ze gromde, haar blik was duister. Ze moest kost wat het kost dat medaillon hebben, voor hij de spreuk van de inscriptie zag en zo haar opsloot in het medaillon om zelf te bepalen wanneer ze eruit mocht en zijn vuile werkjes moest opknappen. Nee dat kon ze niet laten gebeuren.

Cassel vond Miley strond vervelend en keek woedend toen hij haar grijns zag. Miley grinnikte en tilde de kat op. Ze zag hoe rode strepen zich op haar huid vormde maar veel aandacht schonk ze er niet aan. "Sttt, sttt katje braaf zijn of ik prop je terug in het bad." Zei ze met een dreigende ondertoon en ogen twinkelend van duivels plezier. Cassel grauwde e nahalde nog is scherp uit met zijn klauwen en blies harder toen ze hem bij zijn nekvel pakte en tege nde grond aan duwde, hij gromde en probeerde los te komen en toen viel zijn oog op het medailon, vreemd....Sinds wanneer waren er woorden opgeschreven? Toen Cassel ze las nam haar zijn vorm terug en begon te lachen, echt eng te lachen waar de kippenvel overeind ging staan en je het liefst weg wou bij die persoon 'Dus dat is hoezo onze lieve Miley zo graag dit dingetje wil.' Zei hij e npakte haar hand vast en draaide zich om voor hij haar vast pakte en tegen zich aantrok. 'Kom kom rustig lieverd of moet ik je opsluiten?' vroeg hij duister.

Hij was niet blij met haar acties, dat was wel duidelijk. Ach ja zijn probleem. Cassel grauwde e nahalde nog is scherp uit met zijn klauwen en blies harder toen ze hem bij zijn nekvel pakte en tege nde grond aan duwde, hij gromde en probeerde los te komen en toen viel zijn oog op het medailon. Miley volgde zijn blik, haar ogen werden groot. Nee, nee dit kon niet waar zijn! Hij had het gezien! Toen Cassel ze las nam haar zijn vorm terug en begon te lachen, echt eng te lachen waar de kippenvel overeind ging staan en je het liefst weg wou bij die persoon 'Dus dat is hoezo onze lieve Miley zo graag dit dingetje wil.' Zei hij e npakte haar hand vast en draaide zich om voor hij haar vast pakte en tegen zich aantrok. Miley keek hem kwaad aan, maar er was ook iets anders in haar blik te zien, het was angst. Mioley was nooit bang maar nu stond ze te trillen op haar benen. 'Kom kom rustig lieverd of moet ik je opsluiten?' vroeg hij duister. "Dat durf je neit" Gromde ze haar blik op hem gericht. Ze werkte haar angst weg, ze moest niet bang voor hem zijn hij was tenslotte een mens.

Cassel voelde kwaadheid van haar af maar ook lichte angst en daar moest hij om grinnikten. "Dat durf je neit" Gromde ze haar blik op hem gericht. Ze werkte haar angst weg, Cassel grinnikte en hield haar handen goed vast terwijl hij met andere hand haar gezicht streelde 'Misschien mijn vorige aardige kant zou dat niet gedurfd hebben maar ik durf het wel en zal het ook doen als ik dat nodig vind.' Zei hij kalm en bekeek haar gezicht, zijn ogen waren donker, donker van het duisterheid. Hij zou echt een heleboel kunnen doen met dit medailon en met Miley die zeker dan onder zijn kracht stond. Hij bleef haar strelen terwijl dusitere plannen zijn hoofd ingingen.

Cassel grinnikte en hield haar handen goed vast terwijl hij met andere hand haar gezicht streelde 'Misschien mijn vorige aardige kant zou dat niet gedurfd hebben maar ik durf het wel en zal het ook doen als ik dat nodig vind.' Zei hij kalm en bekeek haar gezicht, zijn ogen waren donker, donker van het duisterheid. Miley walgde op dit moment van hem, ze wilde niet dat hij haar aanraakte, dat hij in haar buurt was. Ze worstelde met haar handen, maar kreeg ze niet los, hij was sterker dan voorheen, zou dat een bijwerking zijn? Ja dat moest wel, haar medaillon had vele verborgen kanten. Hij bleef haar wang maar strelen, terwijl ze hem aankeek zag ze zijn duistere blik, de blik die ze kende, de blik die haar vertelde dat hij plannen aan het smeden was. Miley begon nog harder te worstelen, ontvouwde haar vleugels, waar ze mee probeerde hem van haar af te krijgen...Het was niet echt een geslaagde poging. "Denk maar niet dat ik naar je ga luisteren Sharpe" Gromde ze terwijl ze nu ook met haar benen begon te schoppen, mikkend op een gevoelige plaats.

Natuurlijk vond Miely het maar niks en ze probeerde los te komen maar dat zou niet echt lukken want zijn greep was hard en hij zou niet gauw los laten. Miley begon nog harder te worstelen, ontvouwde haar vleugels, waar ze mee probeerde hem van haar af te krijgen...Het was niet echt een geslaagde poging. "Denk maar niet dat ik naar je ga luisteren Sharpe" Gromde ze terwijl ze nu ook met haar benen begon te schoppen, Cassel grijnsde en suste haar zachtjes terwijl hij met zijn blote huid overhaar wang streelde en haar rust gevende energie gaf. 'Stil maar meisje van me, je moet niet vergeten dat jij mij hebt geholpen om zo te worden.' Zei hij grijnzend. Tja dit gebeurde er dus als zijn lieve stuk van hem weg was.

Cassel grijnsde en suste haar zachtjes terwijl hij met zijn blote huid overhaar wang streelde, nee, nee ze wilde niet door hem bewerkt worden, dit was niet goed helemaal niet goed. Ze voelde de rust over zich heen dalen en ze kalmeerde, werd helemaal rustig. 'Stil maar meisje van me, je moet niet vergeten dat jij mij hebt geholpen om zo te worden.' Zei hij grijnzend. Miley keek hem aan en knikte zachtjes. "W...wil je alsjeblieft van me af gaan...je doet me pijn..." Zei ze zacht nu zijn blik ontwijkend. Miley voelde zich vreemd door zijn kalmte, ze wist dat die kalmte niet echt was maar toch kon ze zich er niet tegen verzetten. Ze kon hem niet aankijken opeens voelde ze zich kwetsbaar voelde ze zich als een mens. Miley was het niet gewoon om bang te zijn voor iets of iemand, om naar iemand te luisteren maar nu...nu was dat het geval.

iley keek hem aan en knikte zachtjes. "W...wil je alsjeblieft van me af gaan...je doet me pijn..." Zei ze zacht nu zijn blik ontwijkend. Nu was het vreemd, Miley was plotseling..Zo lief, zo schattig zo kwetsbaar. Cassel glimlachte en streelde haar haar en hij liet haar los 'Zie je wel Miley, je hebt ook een stuk in je van een mens.' Zei hij en liet haar los en deed de medailon onder zijn shirt en liep naar de bank toe en plofte er op en spinde zachtjes, hij sloot zijn ogen en genoot heel even van het rust.

Cassel glimlachte en streelde haar haar en hij liet haar los 'Zie je wel Miley, je hebt ook een stuk in je van een mens.' Zei hij en liet haar los en deed de medailon onder zijn shirt en liep naar de bank toe en plofte er op en spinde zachtjes, hij sloot zijn ogen en genoot heel even van het rust. Miley kroop eerst voor ze opstond en bij hem vandaan ging. Eerst en vooral wilde ze kleren, een hele hoop kleren, Miley voelde iets dat ze nog nooit had gevoeld, schaamte. Ze ging in haar kast en trok een lange zwarte jurk aan die haar hele lichaam bedekte. Ja dit voelde al beter, toch zoveel beter. Langzaam ging ze weer naar de kamer waar hij op de bank zat. Dat medaillon kon ze nu wel vergeten, ze zou het anders moeten aanpakken iets tegen hem moeten doen, ja ze wilde Cassel maar ze wilde niet dat hij haar bedwong, haar controleerde, want dat deed iets vreemds met haar, iets heel vreemds. Langzaam aan kwam ze dichter bij, ging ze voor de openhaard zitten die voor zijn bank stond. "Wat ben je van plan?" Vroeg ze zacht haar blik gericht op het vuur.

Cassel hoorde hoe ze wegkroop van hem en daarna terug kwam, hij opende 1 oog en zag dat Miley in een zwart jurk, hoewel ze net vele leuker uitzag was dit ook wel leuk. Cassel ging op de bank liggen en genoot van de warmte van de kachel. HI jvoelde haar emotie's dichter bij komen. "Wat ben je van plan?" Vroeg ze zacht haar blik gericht op het vuur. Cassel opende weer 1 oog en keek Miley aan en sloot die weer 'Rusten, ik wil eerst een goed plan hebben voor ik weer aan het werk ga, ik wil op kracht komen om goed te werken.' Zei Cassel heel rustig en heel kalm terwijl hij daar uitgestrekt lag te genieten van de warmte.