I want to ask you something ( Mistake)

Heerlijk had Dregoe liggen slapen op het wollen tapijt samen met Mistake. Hij voelde haar dicht tegen zich aan en het voelde heerlijk. Vele vragen gingen door zijn hoofd en een gevoel sloot zich daarbij aan. Mistake was iemand die hij nog nooit eerder had ontmoet. Afstandelijk, een hoge pijn grens en vertrouwde hem met haar leven... Dregoe geeuwde luid en stond op. Mistake hielt dan wel niet van vlees, maar appels en andere soorten fruit vond ze heerlijk. Dregoe flitste zich even naar buiten en veranderde in zijn menselijke vorm. De bomen groide vol op en Dregoe had een schaal die hij buiten gebruikte om water mee te halen en plukte wat fruit voor haar. Toen de schaal vol lag teleporoteerde Dregoe zich weer naar binnen en liep naar zijn slaapkamer toe. 'Lekker geslapen?' vroeg Dregoe en hij zakte tot op zijn hurken en zettn de fruitschaal voor haar neer op het wollen tapijt. Daarna ging Dreoe zitten en keek Mistake vragend aan. Het gevoel wat hij zocht heten liefde en als Mistake die ook voor hem voelde zou het hem nog gelukkiger maken dan hij nu al was met wat Dregoe bij haar berijkt had?

Mistake werd wakker omdat ze die zachte vacht niet meer tegen haar gezicht voelde. Ze keek slaapdronken om zich heen en zag tot haar grote geluk hem binnenkomen met een fruitschaal. Het fruit rook vers en heerlijk. 'Lekker geslapen?' vroeg Dregoe en hij zakte tot op zijn hurken en zettn de fruitschaal voor haar neer op het wollen tapijt. Daarna ging Dreoe zitten en keek Mistake vragend aan. Mistake geeuwde even en ging toen in kleermakerszit zitten. Ze keek hem glimlachend aan en nam een appel. Ze klopte op het tapijt als teken dat ze wilde dat hij langs haar kwam zitten. Ze beet in de appel hij was lekker zoet. "Ja heerlijk, dankje dat je me warm hield vanacht. Je vacht is echt heel zacht." Zei ze met haar kuiltjes glimlach terwijl ze in haar appel beet. Mistake voelde zich gelukkig als hij in haar buurt was. Maar ze kon het gevoel geen naam geven. Ze had namelijk nooit geleerd wat liefde precies is maar als ze het wist zou ze dit gevoel zeker als liefde omschrijven.

Mistake zei dat ze heerlijk geslapen had en klopte op het tapijt naast haar. Dregoe schuifelde naar haar toe over de grond en deed het voorzichtig zodat hij de schaal niet op zou duwen tot hij naast haar zat. Dregoe zag hoe ze een appel op at en grijnsde breed. Het gevoel dat nu omhoog kwam was meer verlegendheid te noemen. Dregoe duwde die van zich af zo goed als het kon en trok een schitterde bloem achter zijn rug vandaan die hij voor Mistake meegenomen had nadat hij klaar was met fruit plukken. Hij hielt het voor Mistake en zijn ogen stonden nog steeds verlegen, maar zijn gezicht was anders niet zoals hij normaal zou zijn. 'Ik weet dat je geen gevoelens hebt geleert, maar ik wilde je iets vertellen over hoe ik me nu voel en dat is al zins de laatste paar dagen zo.' zei Dregoe met een ijzerachtige smaak in zijn mond. Wat als Mistake nu nee zou zeggen? 'Ik voel me goed als je dichtbij me bent en wanneer jij pijn hebt voel ik dat van binnen ook. Maar wat ik eigenlijk wilde zeggen is... Ik hou van je Mistake.' zijn stem happerde en het klonk helemaal niet als zijn stem, maar veel hoger door de zeenuwen of Mistake hem af zou wijzen, of ze zou ja zeggen hij wist het niet?

Hij kwam voorzichtig langs haar zitten ze zag dat hij een betje anders deed dan anders maar het stoorde haar niet echt ze zette het klokhuisje van de appel neer en keek naar hem toen hij begon te praten. 'Ik weet dat je geen gevoelens hebt geleert, maar ik wilde je iets vertellen over hoe ik me nu voel en dat is al zins de laatste paar dagen zo.' zei Dregoe. Mistake keek hem aan waar wilde hij naartoe? 'Ik voel me goed als je dichtbij me bent en wanneer jij pijn hebt voel ik dat van binnen ook. Maar wat ik eigenlijk wilde zeggen is... Ik hou van je Mistake.' zijn stem happerde en het klonk helemaal niet als zijn stem, maar veel hoger. Mistake verstijfde even. Ze zocht diep in haar verstand houden van was iets goeds en zoals hij het beschreef zoiets voelde zij ook. Zij dacht dat ze ziek was ofzo maar blijkbaar noemen ze het verliefdheid. Verliefdheid was leuk en zeker nu ze wist dat hij ook zo'n vreemd gevoel voelde. Mistake kroop dichter naar hem toe en legde haar hoofd op zijn schoot. Ze wist niet goed hoe ze het kon zeggen het was zo raar om haar gevoelens te uiten. Maar bij hem durfde ze het wel hij was te vertrouwen. Ze draaide haar hoofd een beetje naar hem toe op zijn schoot en met een zachte stem zei ze. "Ik....ik......ik......Ik hou ook van jouw." Het was een zachte stem en ze werd helemaal rood. Ze wist niet of gevoelens vertellen een goed ding was. Ze kroop wat omhoog en kroop op zijn schoot. Ze knuffelde hem en wilde hem niet meer loslaten.

Mistake leek even niet te snappen wat Dregoe bedoelde en ze legde haar hoofd bij hem op schoot. Even krabte hij zich achter zijn hoofd en wist even niet wat te doen. Het was niet zijn doen om andere zijn gevoelens te vertellen dat had Dregoe bij zijn ouders vaak ook nog niet eens gedaan, tenzij hij bedrogen was. Maar Mistake draaide haar gezicht naar hem toe terwijl ze op zijn schoot bleef liggen. Ook haar stem haperde en ze vertelde ook dat zij van hem hielt. Een gelukzalige gevoel schoot door hem heen en Mistake kroop bij Dregoe op schoot en knuffelde hem. Dregoe sloeg ook zijn armen om haar heen. Mistake maakte hem gelukkig en dat wilde hij vieren ook maar hoe? De Bloodhunters mochten er natuurlijk niks van horen! Even verdween dat gevoel, maar toen hij Mitake nog strakker omhelsde, maar niet te veel om haar fijn te knijpen kwam het gevoel drie keer zo hard terug. Hij was verliefd en wilde graag met Mistake zijn leven delen! Een luide huil van puur geluk ontsnapte zijn keel, het droeg alle gevoelens met zich mee die hij voor Mistake voelde. Het galmde tussen de huisjes van de Ruins en de leden van de W.O.F. zouden weten wat het betekende. 'Oh Mistake je bent geen vergissing dat zal je ook Nooit voor mij zijn!' zijn stem was weer normaal alleen klonk hij nu vrolijker dan normaal n Dregoe kuste haar voorhoofd. Ergens anders kon Dregoe nu even niet bij, want Mistake had haar gezicht zo verborgen tijdens het knuffelen dat hij alleen haar voorhoofd kon zien.

Mistake voelde hoe hij zijn armen om haar heen sloeg. Het voelde goed en veilig. Hij knuffelde haar nog steviger maar dat voelde alleen maar fijner. Hij huilde even hard en Mistake lachte haar schattige kuillach. 'Oh Mistake je bent geen vergissing dat zal je ook Nooit voor mij zijn!' Die woorden waren zo leuk zo lief. dat had nog nooit iemand tegen haar gezegd. Iedereen vond haar een vergssing van de natuur maar bij hem was dat dus niet zo. zijn stem was weer normaal alleen klonk hij nu vrolijker dan normaal n Dregoe kuste haar voorhoofd. Ergens anders kon Dregoe nu even niet bij, want Mistake had haar gezicht zo verborgen tijdens het knuffelen dat hij alleen haar voorhoofd kon zien. Mistake verstijfde niet toen ze zijn lippen op haar voorhoofd voelde. Ze vond het leuk ze waren warm en zacht ze wilde meer lippen op haar huid. Ze deed haar hoofd uit de omhelzing en keek hem in zijn ogen. Ze wist niet goed hoe het moest maar ze probeerde het ze deed haar hoofd dichter naar hem toe en plantte haar lippen op de zijne. Ze gaf hem een kus haar eerste kus. Ze wist niet echt hoe ze het moest doen en ze hoopte dat hij haar zou leiden.

Mistake maakte haar hoofd los uit hun omhelsing en reikte naar zijn lippen en begon hem te zoenen en Dregoe zoende haar terug. Mistake wist nog niet hoe ze het moest doen, maar hij leiden haar en hun kus was voor hun beide de eerste. Haar lippen waren zijde zacht en voelde heerlijk warm op de zijne. Dregoe voelde zich goed bij haar en alleen bij haar. Niemand anders zou ooit de plaatst van Mistake in kunnen nemen. Dregoe ging over van haar lippen naar haar wang en bleef even steken in Mistake's hals en ging daarna weer terug naar haar lippen. Het voelde goed en veilig. Bij deze vrouw voelde hij zich geborgen. Een geluid van buiten af liet Dregoe op schrikken. Het was het geluid van kloppen op een deur. Wie kwam hen nu storen, net op het moment van zo iets gelukzaligs?

Hij kuste haar terug en hij leidde haar perfect. Hun lippen voelde elkaar aan bewogen perfect syngronisch. Het was een magisch moment. Hij loste haar lippen even en kuste haar wang en hals maar daarna kwam hij weer terug bij haar lippen. Ze voelde zich veilig en ze durfde haar gevoelens te uiten bij hem. Hij mocht haar alles vragen alles met haar doen ze zou het niet erg vinden. De kus ging nog even door tot Dregoe stopte door een geluid. Het was het geluid van kloppen op een deur. Mistake schrok erg en worstelde zich uit zijn armen. Ze ging onder het tafeltje zitten en wachtte geduldig tot Dregoe zou gaan kijken ze vertrouwde het niet.



(joint er nu iemand? Want ik snap het niet helemaal)

( Nee, maar ik wist zo snel even niks beters )

Mistake worstelde zich los uit zijn armen en dook onder de tafel. Dregoe vroeg zich niet af waarom en stond meteen op, waarna hij naar de voordeur toe liep. Het was een van de andere Shape shifters die iets wilde vragen. Het ging over een schaal die Dregoe gebruikt had voor het fruit voor mistake. Dregoe haalde zijn schouders op en de Shape shifter verdween weer. Dregoe maakte de voordeur met een zucht van verlichting dicht. Daarna liep hij terug naar de slaapkamer en knikte naar Mistake dat alles veilig was. 'Het was een van de buren.' zei Dregoe glimlachend en hielp Mistake overeind te komen door zijn hand uit te steken en haar omhoog te trekken. Daarna omhelsde hij haar weer met een vriendelijke glimlach.

Mistake bleef onder de tafel zitten tot Dregoe terug was. ze was niet bang ofzo maar ze schaamde zich als andere haar gevoelens ook zouden zien. Ze had altijd geleerd dat uiten van gevoelens een teken van zwakte was. Dregoe kwam weer terug. Alleen dat stelde haar gerust nu moest ze haar gevoelens niet verbergen. 'Het was een van de buren.' zei Dregoe glimlachend en hielp Mistake overeind te komen door zijn hand uit te steken en haar omhoog te trekken. Daarna omhelsde hij haar weer met een vriendelijke glimlach. Mistake lachte ook naar hem en gaf hem een kus in zijn nek. Hoger graakte ze namelijk niet als hij recht stond. Dregoe was best groot en Mistake was nog niet volledig uitgegroeid. Ze glimlachte gelukkig naar hem en legde haar hoofd tegen zijn borstkas. Ze was niet instaat om iets te zeggen ze was te geëmtioneerd door het moment dat er zelfs een traan uit haar oog kwam.

Mistake omhelsde hm oom n gaf Dregoe en kus in zijn hals, omdat ze nog niet volledig volgroeit was en hij zeker een kop of twee boven haar uit stak. Dregoe oelde hoe ze haar hoofd op zijn borst legde en hij aaide haar door der haren. Hij was inmens gelukken en iedereen die haar durfte te pijnigen zou er van langs krijgen. Of het nu een Bloodhunter was of een Shape shifter! 'Mistake beloof me een ding. Dat mens wat je laatstse had aangevallen laat hem maar met rust, De Shape shifter die hij in zijn macht heeft was ooit en vriendin van mij geweest, maar zij verkoos hem boven ons. Het is beter om haar met rust te laten.' zei Dregoe en keek Mistake in haar ogen. Dit was een klein euvel, maar het moest gezegd worden. Dregoe was niet bang voor Widow, maar hij wilde ook niet dat zijn partner door haar gewond of gedood zou worden! Want als zij dat deed dan zou Widow ook niet lang meer te leven hebben daar was Dregoe zeker van!

Hij aaide door haar haar. Ze was blij met zijn grote warmen handen op haar. 'Mistake beloof me een ding. Dat mens wat je laatstse had aangevallen laat hem maar met rust, De Shape shifter die hij in zijn macht heeft was ooit en vriendin van mij geweest, maar zij verkoos hem boven ons. Het is beter om haar met rust te laten.' zei Dregoe en keek Mistake in haar ogen. Mistake keek hem even met grote ogen aan en zei "Maar Dregoe ze heeft jouw pijn gedaan. Ze heeft je verraden dat kan ik niet zo maar laten voorbij gaan. En ze heeft mij in de rug aangevallen voor die stomme blood hunter. Ze was vastbesloten ze zou het Widow betaald zetten. Dregoe probeerde mischien te verbergen dat hij het erg vond van haar verraad maar ze zag het duidelijk in zijn ogen. Ze keek hem recht aan. "Echt ik kan haar wel aan." Ze wist eigenlijk niet wat die Widow allemaal kon of wat voor ras ze precies was maar voor Dregoes eer moest ze het proberen.

Mistake kwam in op spraak en Dregoe voelde de pijn van het verraad van Widow nog steeds door hem heen gaan alsof ze hem met duizend messen gestoken had. Verbergen had geen zin, want zijn ogen branden nog steeds van woede. 'Ik weet wat je nu denkt Mistake, maar zolang we haar met rust laten laat zij ons ook met rust.' zei Dregoe en schudden even zijn hoofd. Hij wilde om geen beding dat er iets met Mistake zou gebeuren door Widow's schuld. 'Ik weet dat het moeilijk zal zijn, maar als een van de twee zich pas op ons gebied vertoeft mag je ze pas aanvallen. Beloof me dat je niet naar Widow gaat zoeken Mistake!?' Deze woorden voegde Dregoe er nog even aan toe en hij kreeg weer voor even die strenge blik in zijn ogen die hij altijd had. Zijn ogen stonden zelfs ernstig.

Verbergen had geen zin, want zijn ogen branden nog steeds van woede. 'Ik weet wat je nu denkt Mistake, maar zolang we haar met rust laten laat zij ons ook met rust.' zei Dregoe en schudden even zijn hoofd. Mistake kon maar net een grom onderdrukken. Het zat gewoon in haar instincten. 'Ik weet dat het moeilijk zal zijn, maar als een van de twee zich pas op ons gebied vertoeft mag je ze pas aanvallen. Beloof me dat je niet naar Widow gaat zoeken Mistake!?' hij kreeg weer even die strenge blik in zijn ogen die hij altijd had. Zijn ogen stonden zelfs ernstig. Mistake keek hem recht in zijn ogen ze wilde hier nu geen ruzie over. "Oke Dregoe ik zal niet achter haar aan gaan maar als zij of die blood hunter ook maar één stap binnen ons gebied zetten doorspies ik hen persoonlijk." Haar ogen stonden even vol haat maar toen was ze gekalmeerd en verschool ze haar hoofd weer tegen zijn borstkas. "Maar laten we nu alsjeblieft ophouden over háar. Ik wil nu alleen maar aan ons denken." Fluisterde ze. Ze vond het niet leuk als hij over Widow sprak dan had ze zo'n raar gevoel vanbinnen. Zouden ze dat jalouzie noemen?

Mistake beloofde gelukkig dat ze niet naar Widow zou gaan zoeken en dat stelde hem gerust, maar Dregoe knikte begrijpelijk bij de rest van haar woorden en hij kon er zelfs ween klank uit halen dat hij merkte dat ze jaloers op Widow was. Dregoe gaf Mistake nog eens een lekkere knuffel en zakte wat door zijn kneie' en om haar een kus te geven. ' Die komt er hier niet meer in, die naam vergeten we maar gauw. Jij Mistake bent veel belangrijker nu!' zei Dregoe met serieuse stem en bleef haar al knuffelend vast houden.

Dregoe zakte wat door zijn knieën om haar een kus te geven. Mistake kuste hem terug ze wist nu helemaal hoe het moest. Maar ze had dan natuurlijk ook een goede leraar. ' Die komt er hier niet meer in, die naam vergeten we maar gauw. Jij Mistake bent veel belangrijker nu!' zei Dregoe met serieuse stem en bleef haar al knuffelend vast houden. Mistake gennoot van die woorden maar dat zei ze natuurlijk niet. Dregoe had haar geleerd wat liefde was en daar was ze hem heel dankbaar voor. Ze gennoot van de knuffel en toen kreeg ze plots een geniale ingeving. Ze weegde toch niet veel en Dregoe was sterk. Ze deed zijn armen rond haar middel uit ze glimlachte naar hem en met een sierlijke sprong had ze haar benen rond zijn middel geslagen en haar armen rond zijn nek. Ze leek een beetje op een koala nu. Ze gaf hem een kus recht op zijn mond. Dit keer moest hij haar niet leiden ze wist hoe het moest. Ze lostte de kus en lachtte naar hem. "Mooi zo." Zei ze als antwoord op zijn laatste zin. Mistake keek hem even aan. "Dregoe nu wij een....een....en stel zijn mag ik dan gewoon in jouw huisje wonen?" Vroeg ze wat onzeker.

Mistake genoot van zijn woorden en zijn blik was niet langer streng meer. Mistake kuste hem terug en wist nu hoe het moest en dat vond hij helemaal niet erg. Hij glimlachte vriendelijk en zelfs een beetje onnozel toen ze "Mooi zo." zei. Haar vraag deed hem haar even vragend aankijken. 'Natuurlijk mag je bij mij in huis slapen, we hebben dan alleen een groter bed nodig of wil je elke avond op het wollen tapijt slapen?'zei Dregoe en pakte haar kin vast en zijn laatste woorden klonken plagend. Ja Mistake was de vrouw waar hij zichzelf bij kon zijn en die hij alle kon vertellen. zelfs misschien over zijn familie. Zoals over zijn drie broers Bulldozer, Tank en LKW. De eerste twee hadden Beast als gaven en waren zeer zwaar gebouwd. LKW was een heel ander verhaal, maar toch was hij ook behoorlijk sterk. Hij vroeg zich af waar die uit hingen en of ze ook in de Arena zaten? 'Laten we wat hout gaan zoeken om het bed te vergroten.' zei Dregoe en vroeg zich af of ze vandaag het huis wel uitkwamen?

'Natuurlijk mag je bij mij in huis slapen, we hebben dan alleen een groter bed nodig of wil je elke avond op het wollen tapijt slapen?' zei Dregoe en pakte haar kin vast en zijn laatste woorden klonken plagend. Mistake dacht even na. Ze vond dat het tapijt zeer goed lag maar ze wilde ook wel eens in een normaal bed slapen met een menselijke Dregoe. 'Laten we wat hout gaan zoeken om het bed te vergroten.' zei Dregoe. Mistake knikte en ging weer op de grond staan. Ze draaide een paar keer rond op haar ene been. Nu kon ze dat weer nu Dregoe haar knie los had gekregen. Ze was hem daar zo dankbaar voor. Mistake liep of liever gezegd huppelde voor Dregoe opzoek naar wat leuke bomen. Ze zag al iets een eikenboom met dikke stevige takken. Het zou wel lastig worden om die te breken. Mistake nam even een aanloop en sprong toen in de boom ze zat op de laagst hangende tak ze wachtte tot Dregoe zou komen. En ja hoor daar was ie al hij stond nu vlak onder haar ze kon het niet laten om hem even te plagen ze was tenslotte een 16 jarige. Toen hij vlak onder haar stond sprong ze van de tak recht op hem hij viel en zij viel ook ze rolde omver en op het einde zat Mistake bovenop hem. Ze lachte ondeugend. "Ik denk dat ik een goede boom gevonden heb." ze grijnsde breed het was een geslaagde grap.

Mistake ging weer op de grond taan en draaide op haar been waar ze eerder nog een vreselijke kramp had gehad, maar het was door zijn toe doen goed gekomen en Mistake huppelde voor hem uit. Dregoe gromde plagend alsof ze hem uitdaagde en liep achter haar aan naar buiten. Daar was hij Mistake even kwijt, maar toen hij onder een boom door liep werd hij besprongen. Dregoe had eerst niet door dat het Mistake was en ze vielen en tijdens het om en om rollen herkende hij de kenteken van haar lichaam. Toen ze boven op hem terecht kwam toen ze tot stil tand kwamen te liggen lachte Mistake ontdeugend en zei dat ze de perfecte boom gevonden had. Dregoe zetten zijn handen in haar zij en begon te kietelen. 'Dan moeten we die maar gebuiken!' zei Dregoe en zijn stem begon ontdeugend te klinken. Hij rolde om zodat nu Dregoe bovenop Mistake kwam en hij kuste haar op der lippen. 'Laat die boom dan maar eens zien?' vroeg Dregoe en trok Mistake ook overeind.

Dregoe zetten zijn handen in haar zij en begon te kietelen. 'Dan moeten we die maar gebuiken!' zei Dregoe en zijn stem begon ontdeugend te klinken. Mistake brulde het uit van het lachen Mistake kon niet egen kietelen. Hij rolde om zodat nu Dregoe bovenop Mistake kwam en hij kuste haar op der lippen. 'Laat die boom dan maar eens zien?' vroeg Dregoe en trok Mistake ook overeind. Mistake hield zijn hand vast en trok hem mee naar de grote eik waar ze eerder uitgesprongen was. Ze glunderde. "Kijk hij heeft mooie dikke takken maar ik weet niet of er iemand sterk genoeg is om ze te kunnen breken" ze keek hem uitdagend aan. En giechelde toen een beetje. "Dus ik denk dat we maar een dunnere boom moeten zoeken" zei ze terwijl ze zich al aan het omdraaien was.

Mistake trok hem mee en Dregoe liet zich meevoeren naar de boom waar ze eerer nog uit gesprongen was en glunderde. Deze eikeboom had zeker mooie takken die ze gebruiken konden en zijn partner zei of ze niet wit of er iemand was die sterk genoeg zou zijn om deze takken te kunnen breken. Gelukkig had hij tijdens het opruimen van de huisjes en het puin te verlepen en halve zaag gevonden die een ieder aan een kant moest gaan staan om dan steeds weer te trekken. Het geen was moeten ze de hele boom omzagen of konden ze touwen gebruiken om zich in de boom te kunne hangen en dan de takken af te zagen? Dat leek hem een beter idee. 'We hoeven die niet te breken, maar we hebben een zaag en wat touw. Het zal even duren, maar met jouw racer gaven zijn we er zo door heen.' zei Dregoe en hij wist heel goed waar hij de pullen neer had gelegd en teleporteerde die hierheen en keek Mistake scherp aan. Het zou zijn armen vermoeit maken, maar dan hadden ze wel hout genoeg wanneer ze twee van zulke takken af zouden zagen voor een tweepersoon's bed.

'We hoeven die niet te breken, maar we hebben een zaag en wat touw. Het zal even duren, maar met jouw racer gaven zijn we er zo door heen.' zei Dregoe . Mistake knikte hij had gelijk en toen de zaag verscheen nam ze hem beed en racete naar een tak daar begon ze geestdriftig te zagen met een snel tempo iets te snel de tak was doorgezaagd maar Mistake zat er nog op en viel naar beneden. Ze had zich niet echt pijn gedaan maar ze voelde zich wel dom nu. Ze durfde Dregoe niet aan te kijken bang dat hij haar zou uitlachen.

Mistake knikte toen hij dat zei en greep meteen de zaag toen die verscheen. Nog voor Dregoe ook maar had kunnen reageren racede ze de boom in en begon driftig te zagen. Hoe ze het voor elkaar kreeg was hem een raadsel,maar hij schrok wel toen de dikke boomtak viel. Snel sprong Dregoe opzij en zag tot zijn oluchting dat alles goed met Mistake ging. Toch kon hij het niet aflaten te lachen. Het had er zo volledig komies uit gezien,dat het de lachstuipen had aan gewakkert. Na nog wat na grinniken kon Dregoe zich er toe zetten naar Mistake toe te lopen. 'mooie actie, maar ik heb niet voor niets de touwen mee geteleporteerd. Die kunnen we aan de hogere takken hangen zodat je niet met de afgezaagde tak meevalt.' zei dregoe n hij omhelsde Mistake even om er zeker van te zijn dan ze niet veel markeerde. Dregoe liet haar weer los en pakte het touw en klom de boom in en bevestigde het touw, voor hij zich liet zakken en het touw rond haar middel deed. 'Nu zul je niet ver meer vallen.' zei Dregoe en hij drukte een kus op haar wang.

Dregoe lachtte. Natuurlijk had ze dat kunnen verwachten het is tenslotte een man en waarschijnlijk zag het er nogal komisch uit. Hij kwam naar haar toe en knuffelde haar. 'mooie actie, maar ik heb niet voor niets de touwen mee geteleporteerd. Die kunnen we aan de hogere takken hangen zodat je niet met de afgezaagde tak meevalt.' Nu voelde Mistake zich echt dom. Dregoe ging weg en sprong in de boom daar bond hij een touw aan een hogere tak. Toen sprong hij weer terug en bond het koord ook rond haar middel. 'Nu zul je niet ver meer vallen.' zei Dregoe en hij drukte een kus op haar wang. Mistake gaf hem een kus op zijn neus en sprong toen recht. Ze liep weer naar de boom en begon te zagen dit keer iets rustiger ze was al iets meer uitgeput van de vorige zaag beurt. Deze tak was echt dik en iedere beweging ging trager ze was al bijna helemaal uitgeput. Ze hijgde een beetje.

Het was nooit zijn bedoeling geweest om zijn verloofde uit te lachen, maar Mistake begreep zelf ook dat het fout was en kuste hem op zijn neus voor ze weer opsprong en de boom in klom om de tweede tak erulaf te zagen. Het ging in ieder geval langzamer dan de vorige keer. Gelukkig hielt Dregoe ook een touw vast om ervoor te zorgen dat ze niet nog eens viel, want twee touwen waren beter dan 1. De tak viel en dregoe voelde hor de draad knapte en het was dat Mistake zo licht woog, maar het was toch wel een kleine klap die yij door zijn armen voelde gaan. Dregoey liet haar zakken en sloeg zijn armen rond haar heen. 'Zie je dat ging veel beter.' zei Dregoe plagend en frutselde aan de knoop om hem los te krijgen en hiyj teleporteerde alles voor hun huisje. Nu waren alleen zij nog over. Zijn ogen bleven op Mistake gericht terwijl hij ook hun naar het huisje teleporteerde. 'Z nu nog het bed groter maken, maar eerst een korte rust pauze.' zei Dregoe en liet haar los om voor eveyn in het huisje te verdwijnen om later terug te komen met zelf gemaakte bessen likeur. Het wws geen echte sterke drank, maar gaf je toch voor een deel je energie weer terug door de verhoudingen vadn verschillende besjes die Dregoe er aan toe had gevoegd. Toen hij weer buiten was gaf Dregoe Mistake een eierdopje ervan net axls dat hij er zelf eentje van nam voor Dregoe het drankje nuttigde maakte hij een proostend gebaar naar haar en goot de bessen likeur in een keer naar binnen.