Annoying people

Het was laat in de avond. De maan verlichtte de donkere hemel al een tijdje met wat hulp van een aantal sterren. Tussen de straten door liep Sasuke. Zijn doel was The Tavern. Niet om hunters neer te halen of een gevecht aan te gaan met een random persoon maar gewoon om even een tijdje te relaxen, na te denken over wat hij de komende dagen ging doen. Hij zag het gebouwtje al in zijn gezichtsveld en niet veel later stapte hij naar binnen, waar de demon al gelijk spijt van had. Het was druk en bij de bar was het behoorlijk rumoerig. Een zachte zucht kwam uit zijn keel vandaan maar besloot zich tussen de rest te voegen. Hij kon hen negeren, zolang ze hem met rust lieten. Sasuke stapte verder naar binnen, zich niets van de anderen aantrekkend. Echter veranderde dat al snel toen een zwaar dronken kerel om zijn schouders hing en vrolijk in zijn oor stond te bulken. Een licht geïrriteerd trekje verscheen op zijn gezicht terwijl hij stopte met lopen. Irritant... Heel irritant. Nadat de onbekende man een dikke boer liet, duwde Sasuke hem ruw van zich af, zodat die op de grond viel en het vloeibare spul de grond over ging. Verdiende loon. Mensen moesten eens leren zich in te houden met drank. Je ging er rare dingen van doen waar je de volgende ochtend geheid spijt van had. Maargoed, dat waren zijn gedachten en niet die van een dronkaard. Alsof hij nooit verstoord was liep Sasuke verder richting de bar, waar hij zich op een houten kruk liet zakken. Achter zich hoorde hij de dronken man tieren omdat zijn drinken nu verspild was. Dat liet hem even grinniken. Sukkel.

Goed nog een paar dagen en dan zou ze Satan bezoeken zodat hij haar tot een echte hell wezen zou maken. Nu was ze richting de taverne aan het lopen en ze moest voor Ed een kleine ton bier daar halen. Hoewel ze het hate om in een druk bezochte plek te gaan, zeker nu in de kleren die ze droeg: Een rok dat tot haar knieën kwam en een strak corset. Volgens Dark was dit een perfecte oefening om Mannen van zich af te bijten maar van binnen voelde Ardella zich vreselijk zenuwachtig! Ze was al een paar keer misbruikt en wou het daar op houden, het was al erg genoeg om in de kasteel misbruikt te zijn door Charlie en een of ander dik everzwijn. Brr, de rillingen liepen nog over haar rug terwijl ze aan terug dacht. Ardella bleef voor de kroeg staan en haalde diep adem en stapte naar binnen, vieze geur drong haar neusgaten binnen en ze zag hoe de mannen naar haar keken, ze wou net haar ogen neerslaan toen ze zich bedacht en met een geheffe kin naar binnen liep, Ze liet niks merken van haar angst en duwde de mannen weg en ging op een kruk zitten en keek nar de barman 'Standaart voor Ed.' Riep ze boven het lawaai en de barman knikte en verdween. Een zucht ontsnapte uit haar mond en Ardella keek naar de jongen die naast haar zat, ze voelde duister energie van hem af komen. Ze hield haar hoofd iets schuin 'Ik heb je hier nooit eerder gezien in Doole.' Zei ze kalm en keek hem met een lichte nieuwsgierigheid aan.

Sasuke plantte zijn ellebogen op de bar waarna zijn vingers elkaar vast grepen. Hoewel het achter hem èèn grote chaos was van dronken mensen, staarde hij afwezig voor zich uit en leken alle woorden aan hem voorbij te gaan. Beter van, want als hij alles tot zich door zou laten dringen zou hij ronduit chagerijnig worden en zijn kalmte even te verliezen. De laatste paar weken had hij ontzettend veel last van uitbarstingen om de kleinste dingen. Dat was slecht, dat wist hij zelf ook wel, maar op zo'n soort moment leek hij zichzelf te verliezen. Het monster waar hij eerst zoveel controle over had leek zijn lichaam dan over te nemen. Het begon een probleem te worden, besefte Sasuke en moest daar snel wat aan gaan doen. Je laten leiden door irritatie en woede was lang niet altijd goed. Ooit kon het eens je ondergang worden. Hij merkte op dat het achter hem wat stiller werd. Niet heel veel stiller, het was een kleine verandering, maar een verandering dat hem niet onopgemerkt bleef. Vaak lette hij op kleine details, ze konden hem meer helpen dan anderen zouden verwachten. Hoewel hij wel graag wou weten wat er precies aan de hand was, bleef hij stug voor zich uit staren. Het zou hem geen donder moeten schelen. Langzaam laat hij zijn armen zakken en keek kort naar het plafond, totdat een vrouwenstem naast hem wat over het opkomende lawaai heen schreeuwde. Heel even nam hij het meisje vanuit zijn ooghoeken in zich op. Wat moest een jonge meid zoals zij in zulke kleren in een.plek zoals deze? Was dat niet vragen om problemen? Net wou Sasuke op staan, en hoorde toen de vraag. 'Dat komt denk ik omdat ik nog niet heel lang hier ben,' antwoorde hij kalm. 'Maar ben jij hier zo goed bekend dat je nieuwe gezichten zo gemakkelijk spot?'

Ze hate dit oord, ze hate dit kroeg. Hier werd je meestal wel lasttig gevallen door mannen maar dark -haar duistere vriend- zei tegen haar dat dit perfect is en zeker in deze kleren en van binnen rilde Ara van walging. Hoezo moest ze hier persee zijn? Ardella keek naar de jongen. Hij zag er jong uit maar Ara wist dat uierlijk kon bedriegen! 'Dat komt denk ik omdat ik nog niet heel lang hier ben,' antwoorde hij kalm. 'Maar ben jij hier zo goed bekend dat je nieuwe gezichten zo gemakkelijk spot?' Ara snoof bij zijn vraag, wat wou ze toch niet alle gezichten zowat kennen 'Nee, alleen als ik zo een kop eerder had gezien zou ik het onthouden hebben.' Zei ze een grijns, je moest haar niet kwalijk nemen om haar manieren, dat kwam er van als je jaren alleen maar met je vader in huis woont. Maar als ze dit gezicht had gezien, dan zou ze het echt onthouden hebben. Haar geheugen was goed en alles wat ze ooit las, zag, hoorde onthield ze en soms was dat vreselijk in de nadeel maar aan de andere kant weer vreselijk handig omdat ze geen moeite had met mensen te onthouden. 'en waarvoor ben jij hier gekomen?' vroeg ze nieuwsgierig en keek hem net zo aan.

sorry kort maar heb weinig tijd >,<

Intussen bestelde Sasuke wat te drinken. Geen drank zoals de meesten hier maar gewoon wat, wat hij normaal niet vaak dronk. Hij dronk sowieso niet veel, evenals eten. Dat zou vast door het demon-wezen komen. Dat was een groot voordeel, vond hij. Sommigen vonden demon wezen vreselijk, maar voor hem was dat anders. Het gaf hem een sterk gevoel van kracht, het vulde zijn zelfvertrouwen aan, hoe arrogrant dat wel niet klonk. Zijn handen omklemden het glas terwijl hij naar het vreemde meisje luisterde. Was dat positief of negatief bedoelt? Erg veel maakte het hem ook niet uit, de mening van anderen deerden hem weinig. "Dat vat ik op als een compliment." mompelde Sasuke waarna hij een slok nam. "Wol je ook wat te drinken of ga je gauw weer weg?" Eigenlijk was eerst niet zijn bedoeling geweest om haar wat te drinken aan te bieden maar het zou way lullig wezen als hij wel drinken had en degene waarmee hij praatte niet. Hij liet het vloeibare in het glas ronddraaien zonder echt op dat wat achter hem gebeurde op te letten. Haar vraag deed hem even opkijken. "Waarom zou je dat willen weten?" Een vleug van wantrouwen klonk door zijn stem. Het ging haar toch geen donder aan wat zijn bedoelingen hier waren of zag hij dat nu verkeerd? Om de aandacht van dat onderwerp af te halen besloot hij wat anders te vragen. "Waarom is een meid zoals jij zo gekleed? Wil je graag de aandacht van de dronken kerels?"



No problem

Ardella zag hoe hij drinken bestelde en het boeide haar eigenlijk maar weinig schelen, maar zo wist ze wel dat hij niet echt dronk...Weer iets geleerd.. "Dat vat ik op als een compliment." mompelde de jongen en Ardella knikte en glimlachte, mooi zo want ze bedoelde het ook als een compliment, ze was niet iemand die gauw iemand haten. "Wol je ook wat te drinken of ga je gauw weer weg?" Ara schudde haar hoofd 'als de barman een beetje opschiet ben ik gauw weg.' Zei ze met en kleine grijns en tikte wat met haar vingers tegen de bar terwijl ze wachten en de jongen goed bestudeerde, de duistere energie voelde vertrouwd...Zou hij ook uit de hell zijn? Zou kunnen, deze jongen had iets duisters waar je kippenvel van kreeg. "Waarom zou je dat willen weten?" Een vleug van wantrouwen klonk door zijn stem. Ara haalde haar schouders op 'nieuwsgierigheid, het is altijd interessant waar mensen vandaag komen en wat ze heir doen, de ene zoeken een nieuwe woning, de andere zijn hier voor vlucht en ga zo maar door.' Zei ze rustig en keek ongeduldig naar de deur waar de barman in was verdwenen, was het soms de zwarte gat waar mensen en spullen in verdwenen en nooit meer terug kwamen en hij daarom zo lang weg bleef? . "Waarom is een meid zoals jij zo gekleed? Wil je graag de aandacht van de dronken kerels?" Ardella werd uit haar gedachten en keek weer naar de jongen en snoof 'Zo ben ik niet, maar ik heb een weddenschap gesloten met iemand en volgens hem zou ik niet een heel week in jurken en rokken kunnen lopen...Nou ik kan je nu al zeggen dat ie het gaat verliezen!' Zei ze geërgerd maar ergens hoorde je ook een ondeugende kinder toon door haar stem gaan en ze keek naar de jongen.

Ara schudde haar hoofd 'als de barman een beetje opschiet ben ik gauw weg.' Prima wat zij wou, hij zat er niet zo mee en ze had niet kunnen zeggen dat hij een onbeleefde zak was geweest. Nou ja, tot nu toe dan. Negen van de tien keer zei hij later nog wel iets wat een ander op af knapte of zorgde dat diegene's oordeel over hem weer veranderde. Tsja, velen maakten de fout iemand té vroeg te beoordelen. Vaak gingen ze daarmee de fout in. 'De barman opschiet?' Het kwam droog over zijn lippen. 'Dan sta je hier nog tot morgenvroeg of zoiets.' Nee, snelheid kende ze hier niet zo. Het leek wel of ze hier eeuwen moesten zoeken voordat ze de spullen gevonden hadden, überhaupt wisten waar het stond of dat ze het wel hadden. Nee, misschien was dat een beetje te negatief gedacht maar het was moeilijk om positief te blijven in een plek zoals deze. Het rumoer, de troep die op de grond lagen en natuurlijk de klanten, waarvan een aantal ongetwijfeld vaste klanten waren. Dat sommigen het geweldig vonden om hier de hele avond te zitten, een beetje stom doen en je van de wereld af zuipen. Erg leuk. Kuch. Sasuke richtte zijn blik op haar. nieuwsgierigheid, het is altijd interessant waar mensen vandaag komen en wat ze heir doen, de ene zoeken een nieuwe woning, de andere zijn hier voor vlucht en ga zo maar door.' Het zou niet zijn bezigheid zijn geweest, maar hij begreep best dat er nieuwsgierigheid aan te pas kwam, dus knikte hij eenmaal. 'Komen hier veel nieuwen dan?' vroeg hij toen, om een klein beetje interesse te wekken. Dan hoort hij haar snuiven. 'Zo ben ik niet, maar ik heb een weddenschap gesloten met iemand en volgens hem zou ik niet een heel week in jurken en rokken kunnen lopen...Nou ik kan je nu al zeggen dat ie het gaat verliezen!' Zei ze geërgerd. Heel even grijnsde Sasuke. "Wat een zekerheid," vond hij. "Ik hoop voor je dat je die weddenschap wint."

'De barman opschiet?' Het kwam droog over zijn lippen. 'Dan sta je hier nog tot morgenvroeg of zoiets.' Ardella knikte 'Dat heb ik gemerkt.' zei ze droog en keek de jongen aan. De ogen van deze jongen waren zo donker maar je kon ook rood zien. Veel leuker kleur dan haar helder blauwe ogen. 'Komen hier veel nieuwen dan?' vroeg hij toen, om een klein beetje interesse te wekken. Ara haalde haar schouders op 'Ik ken de meeste mensen hier en het is saai dezelfde gezichten te zien en als er nieuwe komen wat soms gebeurd is het altijd leuk.' Zei ze kalm en zag een jongere barman aankomen en hij liep naar haar toe 'je zult even wachten schoonheid, onze kleine tonnen zijn op' Zei hij grijnzend en knipoogde. Ara knitke begrijpend. Ze keek weer naar de jonge ne nzag hem grijnzen om haar weddenschap. "Wat een zekerheid," vond hij. "Ik hoop voor je dat je die weddenschap wint." De week is bijna voorbij dus tja.' Zei ze met ene speels grijns, allen ze moest er niet aan denken dat ze morgen een ontmoeting had met de duivel in de hell, daar had ze echt weinig zin in, vooral omdat ze die stomme manieren nog niet onder de knie had.

Rustig dronk de jongen het overige van zijn drinken op. Zo dan had hij dat ook weer achter de kiezen, de komende uren zou hij zich geen zorgen hoeven maken of er in de buurt wel wat eetbaars was. Dat betekende dus complete vrijheid. Nergens zorgen over maken en gewoon doen waar hij zin had. Demon of niet, hij bleef een 17 jarig kind dat zo eens in de zoveel tijd kon doen waar hij zin aan had. Sasuke draaide zich op de kruk om, zodat zijn rug tegen de bar kon leunen. Zijn blik bleef even hangen bij een tafel waar twee oude, dikke kerels aan het armpje drukken waren. Automatisch checkte hij de armspieren van beide mannen. De èèn moest overduidelijk veel moeite doen om zijn hand hoog te houden, terwijl de ander zich niet veel zorgen leek te maken over het feit dat hij mogelijk verliezen zou. Daarna gleed zijn blik naar de meid naast hem. "Best begrijpelijk als al die oude gezichten net zulke zwijnen zijn als die gasten," sprak hij kalm waarna hij een knikje gaf richting een groepje die over the top aan het zuipen waren. Sasuke zette zijn ellebogen op de bar achter hem en zuchtte eens diep, terwijl hij naar de woorden van een andere barman luisterde. Slijmbal, schoot er door zijn gedachten. "Well done," zei hij met een minuscuul glimlachje. "Krijg je ook wat als je wint?" Want was dat niet meestal zo bij weddenschappen? "Gebeurt hier trouwens ook wel eens wat interessants?"

Ze horode verschillende geluiden achter haar maar lette er niet op, ze wou geen teken geven dat ze nieuwsgierig was en dat ze een kans maakte. Ardella zuchte nen legde haar hand onder haar kin en dacht na over inzinnige dingen. Volgens Dark was de hell een van de beste plekken waar je helemaal los kon gaan in de dosco's hoewel ze eigenlijk niet van hield en er nooit is geweest lijkt het haar best interessant. "Best begrijpelijk als al die oude gezichten net zulke zwijnen zijn als die gasten," sprak hij kalm waarna hij een knikje gaf richting een groepje die over the top aan het zuipen waren. Ara grinnikte en knikte 'Knappe koppen worden hier graag gezien!' Zei ze lachend en keek van uit haar ooghoek naar hem. "Well done," zei hij met een minuscuul glimlachje. "Krijg je ook wat als je wint?" Ardella knikte met en klein grijns 'Zeker, ik word lekker ene heel week verwend met elke dag een cakeje of koekjes! en Hij word mijn persoonlijke slaafje!' Zei ze grinnikend. "Gebeurt hier trouwens ook wel eens wat interessants?" Ardella zuchten en draaide met haar kruk iets naar hem toe 'Ja hoor, je krijgt hier vaak te zien hoe hunters achter schifters aan zitten, soms ziet het er nog al grappig uit, zeker als je over de wachters hebben die op everzwijnen lijken!' Zei ze grinnikend.

De man die hij eerst aan de kant geduwd had, had een volgent slachtoffer gevonden. Een jonge kerel die in zijn uppie aan een tafel zat. De man had zijn armen om de jongere kerel geslagen en zond luidruchtig maar ontzettend vals. Bij elke minuut dat voorbij streek, hoe geïrriteerden Sasuke werd van die vent. Wanneer ging die gast nou eens onderuit? Wel, als de drank dat niet heel gauw ging doen, deed hij het wel maar vanaf een afstandje. Met zijn illusie moest het gemakkelijk lukken. Normale mensen hadden daar een zwakte voor, zolang de illusie ontzettend beangstigend was. Zijn ogen werden steeds roder terwijl een zwart figuurtje in zijn irissen achterbleef. "Dat blijkt," grijnsde Sasuke, als reactie op haar gelach. Al kon hij zich weinig voorstellen dat die mensen hier de volgende dag nog zouden weten wie z'n "beste" vrienden van de afgelopen nacht waren geweest nog konden herinneren. Hmm eigenlijk zou hij dat best wel eens mee willen maken. "Zo, zo een persoonlijk slaafje, wat een geluk." zei hij. "Heb nu al medelijden met die gast." Vrouwen waren op dat gebied ernstig gemeen. Ze zouden je de meest vervelende klusjes laten doen en je geen moment rust geven. Dat was ondermeer èèn van de redenen waarom hij nog heerlijk vrijgezel was en zich weinig interesseerde in vrouwen. Die tijd zou misschien later komen. Heel misschien. Sasuke keek naar haar opzij. "Oh is dat zo?" Vroeg hij, eigenlijk niet zo verbaasd. "Enig idee waar ik die wachters vinden kan?" Zo bekend was hij hier totaal niet.

"Dat blijkt," grijnsde de jongen en ze bekeek zijn gezicht, hij had eigenlijk best wel mooie trekken voor een demon maar ze wist dat demonen soms net zo mooi waren als engelen. Ara zuchten en draaide wat rondjes met haar vinger terwijl ze wachten. "Zo, zo een persoonlijk slaafje, wat een geluk." zei hij. "Heb nu al medelijden met die gast." Ara grinnikte 'hé hij heeft mij in dit een belachelijk uitfit geduwd! Dus hij verdiend een wraak actie!' Zei ze lachend en haar ogen twinkelde. Ja Dark zit mooi in de problemen binnen kort. "Oh is dat zo?" Vroeg hij, eigenlijk niet zo verbaasd. "Enig idee waar ik die wachters vinden kan?" Zo bekend was hij hier totaal niet. Ardella grinnikte 'Dicht bi jde kasteel, je hebt echt geluk dat je illusie als kracht hebt, want dan kun je ze plagen!' Zei ze grinnikend en had van een apar jongen gehoord dat ze de wachters dan pesten en lieten hun mooie vrouwen zien en dan liepen ze regel recht te kwijlen. Ara zag een flits achter de deur en de barman kwam terug met een klein ton bier 'Zo ed kwam weer een week mee!' Zei hij lachend en Ara lachte terug 'Bedankt!' Zei ze lachend en betaalde en keek naar de jongen 'KOm je mee? Dan laat ik je meteen alles zien!' Zei ze nadat ze had gevraagd of hij mee wou en keek hem nieuwsgierig aan.

"Ja okè, daar heb je een punt," gaf Sasuke toe. "Al zijn de mannen het totaal niet met je eens." Dat was wat meer plagend bedoelt, ondanks dat het wel de waarheid was. Velen kerels hadden ongetwijfeld naar haar gekeken, stiekem of opvallend. Maar was dat zo erg? Hij wist dat sommige vrouwen het vreselijk vonden als er naar hen gekeken werd maar als een aantrekkelijke man binnen zou lopen zouden de vrouwen toch ook naar hem kijken? Het was fifthy-fifhty als je het aan hem vroeg. Vrouwen konden net zo erg zijn als mannen. Sasuke sloeg zijn ogen even neer, naar de grond waar een omgevallen mok lag. Heel kort dacht hij erover het op te ruimen maar besloot dat niet te doen. Ten eerste werkte hij hier niet en ten tweede ging hij zijn energie niet daaraan verspillen. Deze avond, en speciaal hier, stelde hij zich wat lui op, wat sommigen meer arrogrant vonden dan luigheid. "Bij het kasteel, geweldig." vond hij, gemeend. Het kasteel was iets serieus waar een machtig man woonde, waardoor hij alleen maar meer zin kreeg om die kant op te gaan. "Illusie... Nee ik ga die energie in die zwijnen steken. Als ze er zijn neem ik ze liever zelf onder handen." Misschien klonk het vreemd, alleen was het wel waar. Illusie gebruiken was voor hem velen malen uitputtender dan zelf actie ondernemen. Achter hem hoorde hij de barman, waardoor hij heel kort achterom keek. Goh dat werd tijd zeg. Sasuke liet zich van de kruk afgleiden. Zo, nu zij haar ton had, kon hij ook gaan. Hier was toch geen donder te doen. Hij keek recht in de blauwe ogen van het meisje. Ze wou hem alles laten zien? Great! "Ja, ik volg je wel," antwoorde hij. "Maar laat ik me eerst eens voorstellen.. Ik ben Sasuke."

"Ja okè, daar heb je een punt," gaf Sasuke toe. "Al zijn de mannen het totaal niet met je eens." Dat was wat meer plagend bedoelt, Ardella snoof, ze had die aandacht niet graag van mannen en zelf letten ze er ook niet echt op. Of het nou een knappe jongen is of niet, nee dankje ze was al genoeg misbruikt en wou het daar op houdnen. Ardella keek weer naar Sasuke, okee hij was knap maar veel aandacht gaf ze er ook niet aan. "Bij het kasteel, geweldig." hoorde ze hem zeggen en grinnikte, ja daar kon je vaak wel iets leuks doe, vooral sollen met de wachters was leuk. "Illusie... Nee ik ga die energie in die zwijnen steken. Als ze er zijn neem ik ze liever zelf onder handen." Ara haalde haar schouders op 'iedereen doet het op zijn manier dus tja.' Zei ze lachend en toen ze hem vroeg of hij mee wou bleef ze hem rustig met nieuwsgierige ogen aankijken. Ze pakte de ton af en zuchten 'hoezo was ze hier ookal weer akoord mee gegaan? Ohja dan kon ze weg van Evy, die werkte vroeger al op haar zenuwen maar nu is het alleen maar erger geworden. "Ja, ik volg je wel," antwoorde hij. "Maar laat ik me eerst eens voorstellen.. Ik ben Sasuke." Ardella glimlachte vrindelijk 'Mijn naam is Ardella maar noem mij maar Ara' Zei ze met een grijns en begon naar de deur gaan, ze zag hoe de mannen uit elkaar gingen en daar was ze blij om, want haar ogen stonden ijzig. Toen ze eindelijk buiten was durfde ze te ademen 'We moeten wel langs mijn oom om de ton weg te brengen, maar in tussen kan ik je wel zo een beetje de geschiedenis van Doole vertellen?' vroeg ze aan hem terwijl ze bleef lopen.

Het kasteel, dat bleef maar in zijn hoofd rond spoken. Hij moest daar gewoon wat uithalen en niet alleen bij de wachters. Naar binnen gaan, personeel in de zeik nemen en als het mogelijk was nog wat kostbaars meenemen. Niet voor zichzelf, noch voor iemand anders maar puur om die rijke kerel die daar woonde te treiteren, hem te laten zien dat niet iedereen zich liet "onderdrukken" door een persoon. Want zo was Sasuke. Hij luisterde niet naar één persoon, volgde niet zomaar bevelen op en had zo zijn eigen manieren van dingen aanpakken. Oh nee, regels en bevelen waren vreselijk. Het gaf hem het gevoel dat als hij gehoorzaam zou zijn, dat hij iemand teveel macht gaf, iets wat hij geen enkel persoon gunde. 'Iedereen doet het op zijn manier dus tja.' Zei ze lachend. Hij knikte eenmaal. Het zou ook geen wonder zijn als dat kasteel tegen van alles bestand was. Zoiets moest al veel te voorduren gehad hebben. "Heb jij al iets geprobeerd te doen?" Als hij eerlijk was had hij geen idee wat voor antwoord hij daarop krijgen kon. Ze leek hem geen doorsnee braaf huis, tuin en keuken meid maar ook geen persoon dat... Tsja, dat soort dingen uithaalde. Of in ieder geval zwaar serieuze dingen. Maar goed, ook daarin kon hij zich eens flink vergissen. Hij schoof de kruk tegen de bar aan en veegde een vuiltje van zijn bovenarm af. Kwam vast door die dronken kerel. Even keek hij toe hoe ze de ton optilde. 'Mijn naam is Ardella maar noem mij maar Ara.' Sasuke knikte weer eens. "Aangenaam," sprak hij toen, waarna hij haar geruisloos volgde. Voordat hij door de deur ging, wierp hij nog één laatste blik op de dronken kerel, die nog geen vijftien seconden later kermend op de grond viel. Nadat gebeurde namen zijn ogen hun gewone donkere kleur weer aan. Zo, deze avond hadden die mensen rust. Eenmaal in de buitenlucht, richtte hij zijn blik weer even op de lucht. 'We moeten wel langs mijn oom om de ton weg te brengen, maar in tussen kan ik je wel zo een beetje de geschiedenis van Doole vertellen?' Daar was hij best eens nieuwsgierig naar. Misschien kon er nuttige informatie in zitten, wat hij later goed gebruiken kon. "Is prima. Ik ben best benieuwd naar de geschiedenis, zolang het maar boeiend is."

"Heb jij al iets geprobeerd te doen?" Vroeg Sasuke en Ardella snoof 'Ik kom daar niet meer heen, vuile rotzakken dat ze zijn! Ik heb genoeg daar gezeten hoewel ik nog met 1 iemand een appeltje te schillen heb.' Zei ze boos. Hoewel ze er uit zag als een goed en braaf meisje, traind Ardella elke dag en kon ze zo met blote handen vechten. Toen ze eindelijk buiten waren halde Ara diep adem en genoot van de buiten lucht. Toen ze vroeg aan Sasuke of hij de geschiedenis wou horen keek ze hem nieuwsgierig aan terwijl ze liep. "Is prima. Ik ben best benieuwd naar de geschiedenis, zolang het maar boeiend is." Ara grinnikte 'Dat is ie zeker.' Zei ze lachend. Ze moest even geschiedenis ophalen en dacht na 'Het begon allemaal met vreden. Er waren 2 prinsen en de oudste was de koning. Zijn broer was jaloers omdat iedereen de koning aanbad en zei dat ie zo goed was. Niemand weet hoe het gebeurde maar op een avond was de koning dood gevonden in zijn paleis, volgens zijn broer was het ons schuld, de schuld van de shape shifters...Mensen wilden wraak en stichten een speciaal groep namen blood hunters.' Ze zweeg even en concentreerde zich op de weg. Ze liet hem even alles verwerken. 'Eeuwen gingen voorbij, maar de haat bleef, de koningen werden steeds erger en zo komen we bij King Charles 2e. Een vreselijke koning die zijn macht misbruikt. Maar laten we nu over de shifters hebben, hier hebben we 2 belangerijke groepen. De grootste groep is WOF of terwijl Warriors of fate. Het is een groep voor shifters en is ontstaan door Dregoe Moonus. Het is een groep die tegen de koning vecht net als de andere groep BFP of Bird free people. Dit groep is voor allebei de soorten en de leider is Robin Hood. Men zegt dat ie nog leeft maar door de vele martelingen die hij moest ondergaan gestoord is geworden.' Ze stopte even en keek naar zijn gezicht of hij het interessant vond.

Sasuke had spijt dat hij zijn bruine mantel niet had meegenomen. Zijn witte blouse stak teveel af bij het duister om hen heen en erg prettig vond hij dat niet. Het liefst bleef hij onopvallend, specifiek in de nacht, wanneer er vreemd tuig over de straten zwalkte en graag de zwakkere mensen pakten. Op een één of andere manier bleven die gasten uit zijn buurt als hij zijn mantel droeg. Beter van, ze zouden niet binnen een straal van drie meter moeten komen. Niemand echt trouwens. Sasuke was nooit geen voorstander geweest van lichamelijke aanrakingen of heel dicht tegen iemand aanstaan. Het bracht een ongemakkelijk, onaangenaam gevoel met wat gemengd van wantrouwen. Al had hij nu geen probleem met naast Ara lopen, nee naast iemand lopen was nooit echt een probleem geweest. Ardella snoof. 'Ik kom daar niet meer heen, vuile rotzakken dat ze zijn! Ik heb genoeg daar gezeten hoewel ik nog met 1 iemand een appeltje te schillen heb.' Zei ze boos. Zo, haar mening kwam overduidelijk over. Zo duidelijk zelfs dat Sasuke besloot er verder over te zwijgen. Immers waren het verder zijn zaken niet. Als ze zelf besloot het hem te vertellen dan was het prima, maar anders hield hij zijn mond. Stilletjes bleef hij voor zich uit kijken terwijl hij met haar meeliep. 'Dat is ie zeker.' Zei ze lachend. Nu had ze zijn volledige aandacht. 'Het begon allemaal met vrede. Er waren 2 prinsen en de oudste was de koning. Zijn broer was jaloers omdat iedereen de koning aanbad en zei dat ie zo goed was. Niemand weet hoe het gebeurde maar op een avond was de koning dood gevonden in zijn paleis, volgens zijn broer was het ons schuld, de schuld van de shape shifters...Mensen wilden wraak en stichten een speciaal groep namen blood hunters.' Een schaduw viel over zijn gezicht. Zo, dus dat was de geschiedenis achter de Hunters. De haat jegens hen leek nog meer te groeien. 'Eeuwen gingen voorbij, maar de haat bleef, de koningen werden steeds erger en zo komen we bij King Charles 2e. Een vreselijke koning die zijn macht misbruikt. Maar laten we nu over de shifters hebben, hier hebben we 2 belangrijke groepen. De grootste groep is WOF of terwijl Warriors of fate. Het is een groep voor shifters en is ontstaan door Dregoe Moonus. Het is een groep die tegen de koning vecht net als de andere groep BFP of Bird free people. Dit groep is voor allebei de soorten en de leider is Robin Hood. Men zegt dat ie nog leeft maar door de vele martelingen die hij moest ondergaan gestoord is geworden.' De namen van die groepen sloeg hij op in zijn achterhoofd. Ooit zouden die nog van pas komen maar hij was niet van plan zich met hen te gaan bemoeien. Groepen, samenwerken, één of meerdere leiders en ook weer regels. "Men zegt? Het is dus niet eens zeker dat die kerel gestoord is?" Zijn hersens gingen hard aan het werk met die informatie. "En is het kasteel moeilijk binnen te komen?"

"Men zegt? Het is dus niet eens zeker dat die kerel gestoord is?" Zijn hersens gingen hard aan het werk met die informatie. "En is het kasteel moeilijk binnen te komen?" Ardella keek hem weer aan voor ze weer voorzich keek 'Na de demonen invasie was Robin gevangen genomen, Dregoe was toen dood gegaan in de bos en zijn zoon heeft het overgenomen. Will Moonus en mijn grootvader....Maar sinds dien waren er vage dingen over de groep gehoord. Maar daarna was er niks meer van hun gehord, soms krijgen we een brief van zijn vrouw...' Zei ze zachtjes en schudde even haar hoofd 'Het was de grootste leider met Dregoe en ze hadden een tijdje rust voor elkaar gekregen in Doole tot de koning terug kwam, die trouwens eens was verbannen!' Zei ze met een glimlachje. Daarna werd haar gezicht weer ernstig 'Eigenlijk hoort het lastig te zijn, maar mijn vader is er al 2 keer binnen gekomen maar dat was dan wel een slachtveld, en laten we de reden weg laten.' Zei ze met rode wangen en keek even vluchtig naar Sasuke voor ze weer voor zich keek. Ze zag hoe de bos dichter bij kwam. 'Nou het is niet ver meer, en dan kan ik je eens een goede rondleiding geven.' Zei ze met een grijns 'en ondertussen mag jij mij ook vragen stellen!' Zei ze grijnzend.

'Na de demonen invasie was Robin gevangen genomen, Dregoe was toen dood gegaan in de bos en zijn zoon heeft het overgenomen. Will Moonus en mijn grootvader....Maar sinds dien waren er vage dingen over de groep gehoord. Maar daarna was er niks meer van hun gehord, soms krijgen we een brief van zijn vrouw...' Zei ze zachtjes en schudde even haar hoofd 'Het was de grootste leider met Dregoe en ze hadden een tijdje rust voor elkaar gekregen in Doole tot de koning terug kwam, die trouwens eens was verbannen!' Sasuke staarde afwezig voor zich uit, maar kreeg wel alles mee. Elke zin herhaalde zich eens extra in zijn hoofd, zodat hij het beter zou begrijpen en er makkelijker de belangrijkste informatie uit pikken kon. Het was dus vroeger dikke drama geweest hier. Nou ja geweest? Ergens was dit nog lang niet voorbij. "Waarom was de koning verbannen?" Vroeg hij toen. Hoe kon een koning verbannen worden? Wat had die kerel zo erg gedaan dat hij zijn eigen land uit moest? En hoe kwam hij überhaupt weer terug? Was het een manipulatief mannetje? Of gewoon een slim persoon? Sasuke ging gewoon uit van beide. 'Eigenlijk hoort het lastig te zijn, maar mijn vader is er al 2 keer binnen gekomen maar dat was dan wel een slachtveld, en laten we de reden weg laten.' Dat klonk acceptabel in zijn oren. Het was dus niet onmogelijk maar ook niet zo gemakkelijk. Een perfecte uitdaging! Hij keek eens naar haar opzij. "Je maakt me wel nieuwsgierig naar die redenen," reageerde hij eerlijk, maar kalm. Inmiddels kreeg hij door dat ze steeds dichter bij het bos kwamen. Dus daar moest die oom van d'r wonen. 'Nou het is niet ver meer, en dan kan ik je eens een goede rondleiding geven.' Zei ze met een grijns 'en ondertussen mag jij mij ook vragen stellen!' Nog meer vragen stellen? Goed, hij had ook heel wat, maar hij kon zich niet voorstellen dat ze op een gegeven moment niet geïrriteerd zou raken. "Wordt je niet zat van die vragen?"

"Waarom was de koning verbannen?" Vroeg hij toen. En Ardella keek naar Sasuke 'Hi jdraaide door, alle shifters moesten gevangen worde ngenomen en naar de arena gebracht en de vrouwelijk shifters die er goed uitzagen werden nar de kasteel gestuurd en daar misbruikt. Het was een vreselijke tijd en alles werd te veel. 'ze ize zachtjes. "Je maakt me wel nieuwsgierig naar die redenen," reageerde hij eerlijk, Ara grinnikte 'Ik wens je dan veel succes met naar binnen te komen!' Zei ze grinnikend. Maar ze moest er niet aan denken dat ze familie was van de koning, want eerlijk is eerlijk was haar vader de zoon van de koning en dus zij de klein dochter...Brrr... "Wordt je niet zat van die vragen?" Ara keek naar Sasuke met ee ngrijns 'Nee hoor, zo vaak leid ik niet rond, en plus nog een reden om naar huis te gaan uit te stellen.' Zei ze met een grijns en zag in de verte al een klein huisje staan. Ze liep er op af en de deur werd open gedaan door een forse man 'Waar bleef je al die tijd?' Zei hij boos en nam de ton over 'Sorry, ze hadden geen tonnen meer door jou over.' Zei ze onschuldig en zag hoe hij Sasuke bekeek 'Wat doet een demon hier?' vroeg hij nieuwsgierig en Ara schudde haar hoofd 'hij is hier nieuw en ik geef hem een rondleiding.' Zei ze grijnzend Ed snoof, best wel logisch dat hij die demon niet vertrouwd, het was een hellhound en ze begreep hem ook wel.

Hij draaide door, alle shifters moesten gevangen worden genomen en naar de arena gebracht en de vrouwelijk shifters die er goed uitzagen werden nar de kasteel gestuurd en daar misbruikt. Het was een vreselijke tijd en alles werd te veel. ' zei ze zachtjes. Sasuke's blik werd hard, haast dodelijk. Vieze vuile... Allerlei vreselijke woorden schoten door zijn gedachten heen, woorden die hij nooit hardop had kunnen zeggen. Waarom werd er zo negatief gedacht over Shifters? Goed, sommigen waren inderdaad niet pluis maar mensen waren dat ook niet. Het feit dat de Shifters destijds zo ernstig mishandelt werden maakte hem kwaad. Laaiend. Pissig. Geïrriteerd. 'Die "koning" had allang dood moeten zijn,' gromde hij duister. Ara grinnikte 'Ik wens je dan veel succes met naar binnen te komen!' Een seconde lang keek hij haar aan. 'Heb je daarvoor succes nodig dan?' reageerde hij, ietswat minachtend. Hij wist dat hij zoiets niet onderschatten moest maar iets in hem zei dat hij het gewoon moest proberen en zien hoe het afliep. 'Nee hoor, zo vaak leid ik niet rond, en plus nog een reden om naar huis te gaan uit te stellen.' Zei ze met een grijns. Zijn koele woede leek tot op een zekere hoogte te zakken. 'Vind je het thuis zo erg dan?' sprak hij, terwijl een soort jongensachtig grijnsje op zijn gezicht lag. Toen zag hij het huisje met een man in de deur opening. Dus dat was die oom van d'r. Zwijgend luisterde hij naar hun gesprek, zijn donkere ogen op de man gericht. Overduidelijk dat die kerel hem niet vertrouwde. Pech voor hem. 'Maak je geen zorgen. Je nichtje komt wel heel thuis,' zei Sasuke nog wel, puur om die vent wat gerust te stellen. Al betwijfelde hij of dat ook echt zou werken.

. 'Die "koning" had allang dood moeten zijn,' gromde hij duister. en Ardella knikte 'Dat was een voorstel geweest maar mijn Oma had voorgesteld om de koning te laten straffen door te laten verbannen en hem het kind dat ze van hem kreeg niet te laten zien.' Ze klapte meteen haar mond dicht en wist dat ze te veel had gezegd. met rode wangen liep ze door. 'Heb je daarvoor succes nodig dan?' reageerde hij, ietswat minachtend. Ara haalde haar schouders op 'Nu wel, de kasteel word extra beveiligd door de laatste keer toen iemand de koning probeerde te vermoorde.' Zei ze kalmpjes als of het allerdaags was. 'Vind je het thuis zo erg dan?' sprak hij, terwijl een soort jongensachtig grijnsje op zijn gezicht lag. Ara zuchten 'de spanning stijgt thuis en dan is het niet uit te houden daar.' Zei ze met een klein grijns maar lette wel beter op haar woorden.
Ardella zag hoe Ed hem bekeek. 'Maak je geen zorgen. Je nichtje komt wel heel thuis,' zei Sasuke nog wel, puur om die vent wat gerust te stellen. Ed snoof 'Ik maak mij daar geen zorgen om, ik heb haar goed getraind en zelf zo een shoft als jij zou ze kunnen uitschakelen al zouden haar handen vast gebonden zijn.' Zei hij kalm en keek naar haar 'maak je het niet te laat? Ik wil geen bezorgde Syrax voor mijn deur hebben vandaag.' Zei hij kalm en Ardella knikte voor ze zich omdraaide naar Sasuke 'Kom op. Dit is trouwens the wood, hier wonen meeste shifters en de bloodshifters durven niet van de pad af te komen omdat ze zo gedood zullen worden, ' Zei ze met een grijns en begon terug te lopen, ze zal eerst de druk bezochte plekken laten zien.

"Mijn oma", "haar kind dat ze van hem kreeg", dat waren de sinnen die zich het vaakst herhaalden. Betekende dat..? Ja het kon haast niet anders. Ze moest wel familie zijn van de koning. Man, waren die famillies hier nou zo groot of lag dat aan hem? Sasuke sloeg zijn ogen neer en hielt zich koe, zoals gewoonlijk. Nooit reageerde hij echt overdreven, of hij zou helemaal van zijn pad af moeten zijn. 'Je bent familie dus,' merkte hij op terwijl hij onderzoekent naar haar keek. Die rode wangen vertelden genoeg, dus wendde hij z'n blik van haar af. Van lichaamstaal viel zoveel te leren. Het verried zoveel, maar het was moeilijk om te lezen. Zelfs na jaren leren had Sasuke er moeite mee. 'Hmm.. Nog meer uitdaging..' mompelde hij meer tegen zichzelf dan tegen haar. Misschien was het handiger om een week lang dat paleis te observeren. Wat waren de "dode hoeken", wanneer lostten de wachten zich af en wat zou handigste weg wezen om daar binnen te komen? Via een raam of een balkon maar dan moesten die wel open zijn. 'Ah ja. Begrijpelijk.'
Sasuke's blik stond ijskoud, waar verder geen andere emotie in te vinden was. Een blik dat hij meestal opzette wanneer hij lang niet hoefde te praten of vijandelijke energie voelde. Schoft? Hoe kon die kerel hem nu al een schoft noemen? Alleen om het feit dat hij een demon was of had hij hem in het verleden wat aangedaan? Bijna wou hij zijn mond open trekken maar wist zijn kalmte niet te verliezen. Misschien klopte het wel dat Ara hem aan zou kunnen. Hij wist het niet. Vrouwen konden net zo sterk zijn als kerels. Zo was zijn moeder een meesteres geweest in het gooien van Shuriken, in haar jongere jaren dan, ver voordat ze gewond was geraakt. Snel richtte hij zijn aandacht op Ara. Nadat hij de informatie had aangehoord knikte hij eens. The wood. Een plek waar hij zeker nog eens terug zou komen. Stilletjes volgde hij haar. 'Zijn hier veel shifters? Vergeleken met het gewone volk bedoel ik.'

'Je bent familie dus,' merkte hij op terwijl hij onderzoekent naar haar keek. Ara haalde haar schouders op 'Ik heb het er liever niet over, ik ben er ook totaal er niet trots op...trouwens als we toch over families hebben, De rechte hand van de koning is Charlie Hood, de vader van Robin. HIj is perongeluk opgewekt door mijn achter, achter nichtje toen ze kelin was en kan niet gedood worden of alleen maar met een sterren schot. Het is een vreselijk mens!' Je kon woede in haar stem horen.
'Zijn hier veel shifters? Vergeleken met het gewone volk bedoel ik.' Ardella zuchten verdrietig om zijn woorden en schudde haar hoofd 'ik heb je toch over de vreselijke actie van de koning verteld? Nou hij is er nog steeds mee bezig, al merken wij er niet veel van. Vrouwelijke shifters worden soms nog steeds ontvoerd. Verder zitten in de arena ook nog shifters vast. Maar we zijn tegen worodig wel in de minderheid. 'Zei ze zachtjes, zelf in de WOF waren niet zo veel leden. De meesten zijn gestorven bij de oorlogen en de andere zijn gehandicapt waardoor ze of de hele tijd in hun mensen vorm lopen of in hun dierlijke vorm vast zitten.

heb het er liever niet over, ik ben er ook totaal er niet trots op...trouwens als we toch over families hebben, De rechte hand van de koning is Charlie Hood, de vader van Robin. HIj is perongeluk opgewekt door mijn achter, achter nichtje toen ze kelin was en kan niet gedood worden of alleen maar met een sterren schot. Het is een vreselijk mens!' Haar stem had woedend geklonken. Dit zette Sasuke nog meer aan het denken. Deze plaats leek wel uit hele familie drama's te bestaan. Die was dochter van die en die en de zoon daarvan ging weer met die en toen gebeurde er dat en dat. Het leek wel een gespannen web, maar het was interessant. 'Dat moet ook haast wel ja, als die de rechterhand van de koning is,' sprak hij. Een brandend gevoel vlak boven zijn linker schouderblad deed hem even moeilijk kijken, maar wist al gauw zijn aandacht weer te leggen op Ara, waardoor hij niet zo sterk op het gevoel lette. 'ik heb je toch over de vreselijke actie van de koning verteld? Nou hij is er nog steeds mee bezig, al merken wij er niet veel van. Vrouwelijke shifters worden soms nog steeds ontvoerd. Verder zitten in de arena ook nog shifters vast. Maar we zijn tegen worodig wel in de minderheid.' Wat was dat teleurstellend. 'En die groepen waarover je vertelde zijn niet in staat om die shifters uit de arena te bevrijden? Of is dat haast net zo zwaar bewaakt als het paleis?'