1.2.3.4.5.6.7.8.9.10 wie neit weg is, is gezien!

Syrax grinnikte toen hij haar woorden hoorde en ging ook op de bank zitten. Nog genoeg ruimte overlatend zodat Dark naast haar kon gaan zitten. ‘Aan jouw uiterlijk zal ik ook even moeten wennen hoor, maar Charlie zal je zeker aantrekken! Vooral naar hoe je rondingen er nu uitspringen!‘ zei Syrax en keek snel van Ardella naar Dark.

‘Aan jouw uiterlijk zal ik ook even moeten wennen hoor, maar Charlie zal je zeker aantrekken! Vooral naar hoe je rondingen er nu uitspringen!‘ zei Syrax en keek snel van Ardella naar Dark. Dark plofte naast haar en Ara zuchten en schudde haar hoofd 'Alle mannen zijn hetzelfde .' Zei ze zachtjes en Dark schoot in de lach 'Wen er maar Ara, want nu krijg je nog meer blikken van mannen dan je ze al had.' Zei hij met een grijns en haalde speels zijn hand door haar haar, Ara stak haar tong naar hem uit.

Goed hij kon het ook niet helpen dat hj opgewonden raakte van zijn bloedeigen kind? Ze zag nu noet langer meer als een even beeld van Eda, maar ze had nog steeds een aantrekkelijk lichaam en een prachtig gezicht. Bij de woorden van Dark glimlachte Syrax, maar de bij komende uitstekende tong van zijn dochter deed het ijsbreken en schokt Syrax vet in de lach.

Ara schrok er even van toen Syrax in de lach schoot en keek hem vragend aan. Ze hield haar hoofd iets schuin en keek haar vader aan 'wat is er zo grappig aan?' vroeg ze voorzichtig en keek hem recht aan met haar nieuwe groene ogen.

Syrax grinnikte nog even na en keek Ara even aan toen ze hem wat vroeg. ‘Jij, je doet net alsof de wer eld in elkaar valt en dat alleen omdat je beeldschoon bent. Ardella je bent prachtig dus je hoeft je niet te schamen echt niet.‘ zei Syrax lichtjes hoofdschuddend.

‘Jij, je doet net alsof de wereld in elkaar valt en dat alleen omdat je beeldschoon bent. Ardella je bent prachtig dus je hoeft je niet te schamen echt niet.‘ zei Syrax lichtjes hoofdschuddend. Ara snoof en kruiste haar armen 'Natuurlijk is het een ramp! Ik kan niet eens door de stad heen zonder die vieze, goore blikken die mij altijd achter volgen!' Zei ze walgend en voelde rillingen over haar rug heen gaan.

Syrax gniffelde. 'Weetje dat heet nu negeren. Het ene oor in het andere oor uit. Misschien dat Evy je daarbij helpen kan?' zei Sy geamuseert en zag haar boze blik, maar dat amuseerde hem des te meer. Eigenlijk hoopte hij dat Eda zo terug kwam, maar ze zou vast nog druk bezig zijn met Diego?

Ze hoorde haar vader gniffelen en keek hem geërgerd aan. 'Weetje dat heet nu negeren. Het ene oor in het andere oor uit. Misschien dat Evy je daarbij helpen kan?' zei Sy geamuseert. Ze snoof en kreunde daar na. 'Als of ik dat niet doe...Maar ik hoef maar ergens heen te kijken en dan zie ik weer zijn blik!' Zei ze en kruiste haar benen onder zich 'Alsjeblieft geen Evy, nog een paar keer over hoe ik mij moet gedragen en ik word gek!' Zei ze kreunend en legde haar hoofd op Darks schouder.

Syrax knikte, maar toch zou ze moeten. 'Zodra we klaar zijn met de missie zal Evy weer ons met rust laten schatje.' zei Syrax en zag hoe ze bij Dark haar hoofd op zijn schouderlegde. Hij voelde zich lusteloos, verveelt en lichtjes geirriteert, maar eigenlijk wilde Syrax gaan vliegen. 'Zullen we een stukje gaan vliegen?' vroeg Syrax en hij keek Ardella vragend aan. Dark zou geen enkele modite hebben hun te volgen toch?

'Zodra we klaar zijn met de missie zal Evy weer ons met rust laten schatje.' zei Syrax, Ara zuchten opgelucht 'Gelukkig!' Zei ze zachtjes. 'Zullen we een stukje gaan vliegen?' vroeg Syrax en hij keek Ardella vragend aan. Ara keek op en knikte 'Zullen we bij de kliffen?' vroeg ze met een opgewekte stem en keek haar vader aan, daar was zij met Dark gister geweest en het was super tof daar! Dark grinnikte 'Ik zei toch, als je eenkeer daar bent geweest, wil je altijd terug.' Zei hij met een grijns en Ara stond op en knikte.

Syrax knikte. Hij vond het best. Tot nu toe had hij enkel de slaapkamer en het huis gezien. Syrax liep met hen mee. Het was hier best druk, geen wonder dat Satan zijn onderdanen naar de aarde gestuurt had om daar de boel over te nemen. Syrax liet alles tot zich doordringen en hielt de boel verder in de gaten. Hoewel hij pas demon was wilde dat nog niet zeggen dat hij zwak was, maar het kon enige aanlijding tot de oudere demonen zijn om hem uit te testen?

NAast Dark liep Ara hel rustig richting de kliffen, ze negeerde de blikken hoewel ze wel allert was. Je wist het maar nooit hier. Ara voelde zich thuis, hier onder de hell en haar houding was ook duidelijk ontspannen. Samen naast Dark liep ze en al gauw gingen ze weg uit de stad en in de verte zag ze de kliffen al in zich komen, zelfs de energie hier veranderde en Ara grijnsde en keek naar haar vader, afwachtend op zijn reactie.

Syrax wist dat ze naar zijn dochter zouden kijken, maar toch voelde hij een beschermende drang op zetten onder die kwijlende blikken. De stad was al snel achter hen. Iets dat toch een beetje rust bij hem terug bracht, toch bleef Syrax op zijn hoexd. De kliffen kwamen in zicht, maar er was iets vreemds aan. Er hing een vreemde Energie die hij niet beschrijven kon. Syrax keek naar Ara zonder iets te zeggen, maar ze verwachten toch duidelijk iets van hem???

Ze grijnsde en kek naar haar vader die duidelijk verward was. Dark tikte haar op haar schouder en begon te rennen. Ze grijnsde en rende achter hem aan en toen ze omhoog sprong veranderde ze in haar 1 shift en versnelde haar snelheid en greep Dark aan zijn shirt en gooide hem omhoog zodat hij op haar kwam. Ze keek haar vader uitdagend aan, haar spieren spande telkens aan en ze wachten af tot hij zou doen. Ze voelde zich echt vreselijk blij en dat kon je ook aan haar ogen merken, ze voelde zich hier thuis, dit was haar onderdeel.

Syrax had zijn dochter nog nooit zo vrolijk gezien zins hij uit zijn verdriet coma was ontwaakt. Het deed hem goed te zien hoe Ara zich hier voelde en grijnsde. Syrax rende mee, want het voelde hier best fijn aan! Sy shifte en klapte zijn vleugels uit en versnelde zijn slagen en greep speels naar Ardella erop rekenen dat ze weg duiken zou. Het maakte hem niet veel uit, want met een slag van zijn staart en hij veranderde van koers. Syrax steeg hoger en hoger tot de hoogte die hij normaal gevlogen had. Daarna liet hij zich naar beneden vallen door zijn vleugels tegen zijn rug te drukken en maakte een duikvlucht, maar opgepaste afstand opende Syrax zijn vleugels weer en scheerde laag over de grond tot naast Ardella waarna hij weer lichtjes aan hoogte won.

Ze zag haar vader veranderen en grijnsde. Hij was zo inpirerend en ze zag dat hij op haar afvloog. Ze ontweek toen hij naar haar uitviel en ze voelde hoe Dark er af klom en samen keken ze toe hoe hij naar beneden viel. Hij scheerde langs haar en Ara volgde hem van af de grond en toen hij lichtjes begon te stijgen, nam ze haar 2e vorm aan en die kreeg 2 zwarte vleugels uit de schaduw en ze vloog naast haar vader lichtjes omhoog en keek hem rgijnzend aan.

Haar tweede shift was mooier dan haar eerste, maar het paste goed bij haar. Syrax draaide door zijn schouders te kantelen en maakte een soort van schroef die hij afmaakte met een loeping. Daarna bleef Syrax even in de lucht hangen en verwachten dat ze ook een soort van stunt zou gaan doen op eigenhoutje.

Ara grijnsde terwijl ze toe keek hoe hij de stunt deed, het zou vast niet zo moeilijk zijn en Ara nam zijn energie van dat tijd punt over en maakte zijn beweging precies na. Ze grijnsde toe nze naast hem kwam, tja het was haar gaven om dingen na te doen, net als de gave van iemand anders na te doen!

Syrax gromde uitdagend, maar gaf haar geen preek om hetzelf te doen. Zijn vurige blik hielt haar groenige even vast voor hij weg flitsten en ergens anders weer verscheen. Kort langs de stenen langs scherend. Het was niet moeilijk, maar na jaren van oefenenlukte het hem aardig.

Ze hoorde zijn uitdagende grom en kon alleen maar grijnzen, haar vader treisten was altijd leuk! Ze zag hoe hij wegflitse en ik iets verder op weer opdook en langs de stenen scheerde. Ara sloot haar groene ogen en voelde de energie om haar heen en ze flitse weg en kwam op de plek waar haar vader net was opgedoken en scheerde zonder enige moeite langs de stenen als of ze dit al jaren doet...Wat ook logisch is want haar vader doet het al jaren! Ze keek hem uitdagend aan terwijl ze weer voor hem kwam zweven.

Syrax grijnsde uitdagend terug en flitste weg voor hij naast haar verscheen. 'En nu zonder je gaven te gebruiken.' zei Syrax en won hoogte zonder enige moeite. Zodra Sy op de juiste hoogte was dook hij naar bedenen en maakte hele ingewikkelde msanoevres. Zodra Syrax bijna bij Ardella was maakte hij een cirkel en stopte tot vlak bij haar.

Syrax grijnsde uitdagend terug en flitste weg voor hij naast haar verscheen. 'En nu zonder je gaven te gebruiken.' zei Syrax, Ze keek hem heel onschuldig aan. Zelfs zonder haar gaven kon ze mensen soms perfect na immiteren met de bewegingen of stemmen. Ze zag wat hij deed en vloog zelf iets hoger en liet zich toen vallen, ze sloto haar ogen en liet zich leiden door het energie om zich heen, ze had het zelf niet door maar haar shift begon een ander schaduw vorm aan te nemen en lek nu precies om de shift van haar vader. EN ze deed de zelfde beweging na en draaide nog wat rond haar vader en stopte voor hem. Ze opende haar ogen en grijnsde.

Syrax grijnsde bij dat te zien. Het was dat ze het niet express deed, maar ze voelde de baan van waar hij geweest was perfect aan. 'Als je ook zo doet bij Charlie dan kan het gewoon niet mis gaan.' zei Syrax en gaf haar een schouderklopje met zijn staart. Syrax draaide zich richting Dark en landen bij hem waarna hij zijn vleugels opvouwde.

'Als je ook zo doet bij Charlie dan kan het gewoon niet mis gaan.' zei Syrax en gaf haar een schouderklopje met zijn staart. Ara grijnsde en vlogo achter haar vader nqaar Dark waar ze naast lande en zich terug veranderde in haar mensen vorm. Ze grijnsde naar haar vader 'Maar we moeten wel een nieuw naam en geschiedenis bedenken.' Zei ze met een zucht en liet haar hoofd iets hangen.

Syrax knikte. Dat was meer dan waar. Hij wist dat verre familie van zijn moederskant zich buitenDoole gevestigt hadden. Het zniet niks zijn om een goed gelovig verhaal te verzinnen en dat vol te houden. ‘In iedergeval blij je mijn dochter. Dat is ker.‘ zei Syrax en pakte haar kaak met een hand vast en streelde haar was met zijn duim. Of ze zouden moeten zeggen dat Ardella zijn vriendin qas?