what is this?(Syrax)

Haar stem galmde lichtjes door de met kristallen gevulde grot. ‘Dat is het zeker!‘ zei Syrax en trok zih aan de waterkant op waarna hij zich omdraaide en Eda uit het water hielp. ‘Zou hier nog een andere ingang zijn?‘ vroeg hij hardop en keek rond. Rustig begon Sy samen met Eda tussen de mooie schitterende kristallen door te lopn.

‘Dat is het zeker!‘ zei Syrax en trok zih aan de waterkant op waarna hij zich omdraaide en Eda uit het water hielp. ‘Zou hier nog een andere ingang zijn?‘ vroeg hij hardop en keek rond. Zeh ad nog wel ondergoed aan. Deze grot was heerlijk warm en ze genoot van de warmte, de kristallen waren ook prachtig waardoor ze werd vervuld door heerlijke energie. 'Wat zou dit voor een grot zijn?' vroeg ze zacht.

Haar ondergoed was best sexy, maar ook Sy bemerkte de warmte op. ‘Ik weet het niet. Ik denk dat het een plek is om jezelf op te laten?‘ zei Syrax en pakte haar hand vast. Hij zou hier wel willen blijven. Zijn zorgen vergeten en nergens meer aan hoeven denken???

‘Ik weet het niet. Ik denk dat het een plek is om jezelf op te laten?‘ zei Syrax en pakte haar hand vast. Eda glimlachte en zuchten 'ik wou dat we hier kunnen blijven maar dat zou satan nooit toelaten tot we onze misie hebben gedaan.' Zei Eda zuchtend en keek Syrax aan, ja hij moest Charles doden en dat zou vast neit makkelijk worden, hoewel als je je zo bedenkt ook weer wel..

Eda glimlachte en zuchten 'ik wou dat we hier kunnen blijven maar dat zou satan nooit toelaten tot we onze misie hebben gedaan.' Zei Eda zuchtend en keek Syrax aan, ja hij moest Charles doden en dat zou vast neit makkelijk worden, hoewel als je je zo bedenkt ook weer wel.. Syrax knikte wezeloos en spitste ineens zijn oren. Had hij dat nu goed gehoort? Syrax stond stok stijf stil en luistere aandachtig. Zachte stemmen als een fluistering... Syrax wist niet hoe hij het had en staarde voor zich uit. Daar heel ijl zag Syrax toch de conturen van iemand of was hij aan het dromen??? Syrax zag iemand op hen af lopen en hoorde zijn stem als een fluistering tegen Sy spreken. Angst nam bezit van Syrax, dit was hem nog nooit overkomen!!! Syrax duwde Eda rustig aan achteruit naar het water toe ze moesten hier wegwezen!

Eda hoorde het ook en probeerde zich te concentreren of ze die stem herkende maar ze had niet de tijd daar voor want ze werd het water weer ingeduwd door Sy en ze dook naar beneden.

Syrax wist niet waarom hij ineens zo bang werd, maar hij zag Eda duiken en volgde haar voorbeeld. Wat daar net gebeurd was wist Syrax niet, maar deze grot kon de personen die her betraden in contact brengen met overleden!? Rzor had hier nooit over d
gesproken. Syrax zwom achter Eda aan tot ze beide weer lucht kobden halen. Syrax zwom direct naar de oever en hees zichzelf uit het water waarna hij zich uitschudden en diep in gedachten was. Syrax probeerde het angstige gevoel kwijt te raken, maar het bleef vooral wanneer Sy aan het schimmige figuur terug dacht!!!???

Gelukkig volgde Sy haar ook en samen zwommen ze terug naar het meer waar ze waren geweest, hier was het weer koud en ze voelde geen fijn energie meer die haar vervulde. Toen ze boven was hapte ze naar adem en zwom achter Syrax aan en hees zich omhoog. Kou overviel haar en Eda trok snel haar kleren aan voor ze bezorgd naar Razor ging die blijkbaar diep ingedachtne was, voorzichtig raakte ze zijn arm aan en keek hem recht aan 'wat is er?' Vroeg ze zacht.

Door de onverwachte aanraking schrok Syrax en keek haar even met grote ogen aan voor hij zijn hoofd schudden. ‘Ik... ik weet het niet. Er is daar iets beneden, maar wat kan ik niet zeggen. Die stem heb ik ooit eens vaker gehoort, maar ik kan me niet meer herinneren van wie!?‘ stamelde Syrax en wreef even over zijn arm met zijn hand. Een tik die hij van zijn moeder georven had.

Sy schrok er duidelijk van en Eda vond het super schattig hoe hij haar met grote ogen aan keek, het leke wel een jong puppy of een jonge Grumpy toen zijn ogen groot waren toen die jong was. ‘Ik... ik weet het niet. Er is daar iets beneden, maar wat kan ik niet zeggen. Die stem heb ik ooit eens vaker gehoort, maar ik kan me niet meer herinneren van wie!?‘ stamelde Syrax en wreef even over zijn arm met zijn hand. Eda glimlachte geruststellend naar hem. 'Nou vergeet het maar, ik weet zeker dat het neit meer voorkomt dus kom, ik heb zin in een jacht.' Zei ze grijnzend en nam haar hellhounden vorm aan.

Eda stelde hem gerust, maar Sy bleef het toch wel bij. Eda nam haar ware vorm aan en Syrax shifte naar zijn dragonfulp voor hij plagend Eda tegen haar heup tike met zijn staart voor hij weg rende.

Ze zga dat hij zijn dragonvulp aan nam en haar plagend tegen haar heup antikte met zijn staart voor hij weg rende, Eda kwispelde en rende gauw achter hem aan, maar al snel pikte ze de geur op van een prooi dier en meteen bleef ze stil staan en proefde de lucht. Het was makkelijk te herkenen welke dier hier prooi was en welke een jager was, vaak rook Eda wel aan prooi of die zenuwachtig of angstig was. Eda liep achter de prooi geur aan en zakte door haar knieën en kroop de struiken in waar ze naa reen raar soort hert keek, hij leek duidelijk gewond.

Eda kwispelde en rende gauw achter hem aan, maar al snel pikte ze de geur op van een prooi dier en meteen bleef ze stil staan en proefde de lucht. Het was makkelijk te herkenen welke dier hier prooi was en welke een jager was, vaak rook Eda wel aan prooi of die zenuwachtig of angstig was. Eda liep achter de prooi geur aan en zakte door haar knieën en kroop de struiken in waar ze naa reen raar soort hert keek, hij leek duidelijk gewond. Syrax zag wat ze deed en volgde haar voorbeeld. Hij klom alleen de boom in en bekeek hoe Eda het hert besloop. Hij genoot van haar te zien jagen en bleef stilletjes toe kijken.

Syrax zag wat ze deed en volgde haar voorbeeld. Hij klom alleen de boom in en bekeek hoe Eda het hert besloop. Hij genoot van haar te zien jagen en bleef stilletjes toe kijken. cira sloop heel stilletjes via de schaduwen richting de hert tot....

Eda sloop dichterbij en net toen ze haar prooi bespringen wilde schoot een ander dier naar voren. Het was een van die mislukte beren. Syrax zag wat deze wilde doen en kwam meteen in actie en besprong de beer. Zijn klauwen diep in de vacht en huid borent. De beer brulde oorverdovend, maar Sy liet niet los tot de beer over heheenrolde! Na wat lucht happendjenste de beer hem weg toen Syrax overeind wilde komen wat nieuwe wonden met zich mee bracht! Syrax voelde de pijn, maar hij zetten door!!! Sy kwam goed overeind en toen hij eenmaal stond ramde de beer hem vol! Syrax rolde nog wat door, doordat de klap zo groot was geweest!!!!

Haar concentratie was helemaal bij haar hert toen ze plotseling gebrul hoorde, haar oren bewogen wild heen en weer. Ze zag een beer en ook Syrax die het beer aanviel. Eda zette haar haren recht overeidn en besloop van achteren het beer en bekeek de bewegingen goed, ze moest een zwakke plek vinden maar toen ze Sy zag rollen sprong ze recht op het beer af en kwam op het rug terecht, Hoewel Eda echter heel licht was kon ze toch een beer neer slaan, haar klauwen hoorde in zijn rug en haar mond ging naar zijn nek waar ze op bleef bijten tot ze het bot hoorde kraken, de maaiende armen vielen op de grond en toen Eda zeker wist dazt hij dood was sprong ze er van af en rende naar Syrax.

Syrax knalde met de zijkant van zijn kop tegen een uitstekend rots. Gelukkig was het ding rond, maar met kleine scherpe randjes. Syrax voelde zich versuft alsof iemand hem met de platte kant van het zwaard had geslagen? Moeizaam kwam hij overeind en schudden zijn kop waardoor druppels bloed in het rond vlogen. Sy rook dat Eda de beer had gedood, maar wist niet of ze veel schade had geleden? ‘Eda? Hoe... eurgh! Hoe gaat het met jouw?“ vroeg Syrax schor en probeerde haar aan te kijken, maar dat lukte niet echt...

Eda rook Dat Sy zich niet goed voelde en begon nog sneller te rennen tot ze bij Syrax eidnelijk aankwam en bezorgd over hem heen boog. ‘Eda? Hoe... eurgh! Hoe gaat het met jouw?“ vroeg Syrax schor en probeerde haar aan te kijken, maar dat lukte niet echt... Eda begon te grommen maar het veranderd in half gelach in haar wolven vorm. 'Altijd maar eerst aan mij denken? Ik ben niet gewond maar jij duidelijk wel.' gromde ze en begon zijn wonden te likken.

Eda begon te grommen maar het veranderd in half gelach in haar wolven vorm. 'Altijd maar eerst aan mij denken? Ik ben niet gewond maar jij duidelijk wel.' gromde ze en begon zijn wonden te likken. Syrax hoorde haar aan en hij draaide zich bij toen ze aan zijn kopwond begon te likken. Het deed zowel pijn als dat het fijn was omdat zij het deed en niet iemand anders. 'Auuuwwwrrgg! Dat doet pijn, nee iet stoppen ga deed Eda het is eigenlijk ook best wel fijn dat je dat doet.' kreunde Syrax even en keek haar met een lichte vragende blik aan.

Ze likte alle wonden goed schoon en toen ze bij zijn kop wond kwam draaide hij zich bij. 'Auuuwwwrrgg! Dat doet pijn, nee iet stoppen ga deed Eda het is eigenlijk ook best wel fijn dat je dat doet.' kreunde Syrax even en keek haar met een lichte vragende blik aan. Eda stpte geschrokken toen ze hoorde dat hij pijn had maar toen hij verder zei ging ze weer verder.

Natuurlijk schrok ze even, maar Syrax grimaste toen ze weer verder ging al maakte hij dit keer geen geluid en liet haar begaan. De wond bestond uit meerdere kleine snedes doordat de rots klein en bol wa geweest en niet spits. Syrax legde zijn staart over Eda heen en bleef rustig liggen terwijl zij door ging.

Het zou natuurlijk vreselijk pijn doen maar hij hield zich groot. Eda proefde bloed van Syrax en het smaakte metaal maar ze kon ook duidelijk de demonen bloed proeven, haar bloed was dik en zwart behalve als ze huilde, dan was het rood. Maar met ene hellhound bloed kon je veel mer opschieten, ze konden elkaar genezen door bloed te geven. En een vrouwtje gaf haar bloed voor ze dood ging aan haar kind dat net geboren was zodat het ster kgenoeg werd om te overleven. Toen Eda klaar was ging ze naast hem liggen en likte zijn snoet.

Eda was toch zo lief voor hem! Syrax genoot ook wel van haar verzorging en voelde haar bij zich gaan liggen en zijn snoet likke Sy grijnsde breed en begon haar ook te likken op de plek waar hij bij kon. Ze mochten dan een ander dier dan een hert gedood hebben toch bleef het vlees en vlees had hij nodig om sneller te genezen an groente alleen te eten ook gaf het hem meer kracht. ‘Lieverd, zullen we straks nog wat eten voor we weer naar Ed terug gaan?‘ vroeg Syrax nog lichterlijk schen veegde zijn snuit even langs de hare, maar hij bemerkte niet dat zijn bloed langzaam aan van kleur veranderde.

Eda voelde Syrax tong ook over haar snoet heen gaan en glimlachte in zichzelf. ‘Lieverd, zullen we straks nog wat eten voor we weer naar Ed terug gaan?‘ vroeg Syrax nog lichterlijk schen veegde zijn snuit even langs de hare, Eda huiverde terwijl ze terug dacht aan de beer die daar lag, ze hate beren vlees, 'Ik zoek wel iets met minder haar en vet! Blehg vet! Stel je voor dat ik een buik krijg!' Zei ze in haar wolven vorm maar zweeg toen ze zijn bloed zag, langzaam aan begon het zwart worden....Of was het door het licht dat viel?

Eda huiverde terwijl ze terug dacht aan de beer die daar lag, ze hate beren vlees, 'Ik zoek wel iets met minder haar en vet! Blehg vet! Stel je voor dat ik een buik krijg!' Zei ze in haar wolven vorm maar zweeg toen ze zijn bloed zag, langzaam aan begon het zwart worden....Of was het door het licht dat viel? 'Met jouw broer die je zo tekeer laat gaan tijdens de trainingen?' vroeg hij plagend en stond wankel op. Hij was nog wat duizelig, maar het ging wel. Syrax shiften door in zijn draak en trok grote stukken vlees en vet van de beer af die hij op slokte. 'Het valt best mee en als je bang bent voor vet eet je toch alleen het vlees...' mompelde hij en keek Eda even met een bebloeden snuit aan.